? ?????? ??? ??????? - the new users server
? ?????? ??? ??????? - the new users server
? ?????? ??? ??????? - the new users server
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
πάντα εξασκηµένος σωµατικά και διανοητικά (έχω καλή µνήµη στο να µαθαίνω<br />
πράγµατα)»<br />
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΠΗ∆ΗΜΑ >>> Παρούσα ηµεροµηνία: 25 Αυγούστου<br />
2003<br />
«Τώρα εργάζοµαι στον τοµέα της αναπηρίας τρεις µέρες την εβδοµάδα και<br />
σπουδάζω για να πάρω το δίπλωµά µου ως κοινωνικός λειτουργός. Τα τρία τελευταία<br />
χρόνια έχω αρχίσει πάλι να τρέχω και να σηκώνω βάρη (συνήθιζα να σηκώνω βάρη<br />
πριν αρρωστήσω).<br />
Ακόµη έχω ενοχλήµατα και µερικές µέρες είναι καλές µέρες ενώ άλλες είναι<br />
κακές µέρες. Συνεχίζω να βαθµολογώ τον εαυτό µου µε το πώς ήµουν πριν, αλλά αυτό<br />
γίνεται πολύ λιγότερο. ∆εν κουράζοµαι σωµατικά εύκολα πια και µόνο διανοητικά<br />
κουράζοµαι όταν πιέζω τον εαυτό µου πάρα πολύ. Κάθε µέρα είναι διαφορετική, έτσι<br />
προσπαθώ να σχεδιάζω την προσπάθειά µου γύρω από αυτά τα επίπεδα.<br />
Σχετικά µε το όλο γεγονός, ήταν ένα σηµαντικό ταξίδι. Πολλοί άνθρωποι θα<br />
έλεγαν “γιατί εσύ” και θα τους απαντούσα “λοιπόν, γιατί όχι;” Έχω µάθει ένα<br />
πράγµα και αυτό σίγουρα είναι πως όταν υπογράφουµε στο συµβόλαιο της ζωής, ο<br />
θάνατος είναι ένα εγγυηµένο µέρος του πακέτου. Κάθε µέρα είναι σηµαντική ακόµη<br />
κι όταν µας δοκιµάζει διότι µέσα από αυτό ωριµάζουµε. Πόσο βαρετή θα ήταν η ζωή<br />
εάν το κάθε τι ήταν ρόδινο; Για µένα θα ήταν βαρετή.<br />
Έτσι, λοιπόν, αυτή είναι µια σύντοµη εκδοχή της ιστορίας µου. Άλλα πράγµατα<br />
είναι ότι δεν είχα ποτέ πόνο όσον αφορά την εγχείρηση (ούτε ακόµη όταν την έκανα)<br />
και κανένα οίδηµα από την εγχείρηση, πράγµατα που οι γιατροί θεώρησαν ως πολύ<br />
διαφορετικά.<br />
Μόνο τον τελευταίο χρόνο πράγµατι κατάλαβα πόσο σοβαρός ήταν ο καρκίνος<br />
µου και το λιγότερο που µπορώ να πω είναι ότι µε σοκάρισε. Κατά τη διάρκεια<br />
ολόκληρου του ταξιδιού µου απλά εµπιστευόµουνα το Θεό και ποτέ πράγµατι δεν<br />
έδινα τόπο σε δεύτερη σκέψη. Πολλοί το είδαν αυτό σαν ολοκληρωτική άγνοια,<br />
αλλά όσο µε αφορά αυτό το µέρος της ζωής µου µε τον καρκίνο έχει οριστικά<br />
τελειώσει και τώρα ζω.<br />
Τους τελευταίους µήνες, Denis, είναι στο µυαλό µου να κάνω κάτι για να<br />
αφυπνίσω γι’ αυτή την αρρώστια, και έχω σκεφτεί να κάνω ένα φιλανθρωπικό ίδρυµα<br />
που να δρα από το Perth έως τη Μελβούρνη. Έχω αρχίσει να εκπαιδεύοµαι και<br />
βλέπω να το κάνω στα επόµενα δύο χρόνια. Πώς το βλέπεις; Υποθέτω όποια<br />
συµβουλή θα µπορούσες να µου δώσεις πάνω στη συγκέντρωση χρηµάτων (fund<br />
raising) θα είναι χρήσιµη, και επίσης µε ποιους οργανισµούς χρειάζεται να έλθω σε<br />
επαφή. Οποιαδήποτε συµβουλή θα είναι µεγάλη διότι δεν έχω ιδέα για το πώς ν’<br />
αρχίσω. Όλο αυτό που γνωρίζω είναι πώς να τρέχω. Όπως είπα, στα επόµενα δύο<br />
χρόνια, πρέπει να έχω τελειώσει την εκπαίδευση, και αυτό πρέπει να οργανωθεί κλπ.<br />
Σε κάθε περίπτωση, φίλε, σ’ ευχαριστώ που διάβασες το γράµµα µου κι ελπίζω<br />
να συναντηθούµε σύντοµα.<br />
Χαιρετισµούς,<br />
Scott»<br />
-----------------<br />
Σε Email που έλαβα από τον Scott στις 14 ∆εκεµβρίου 2004, µου γράφει<br />
µεταξύ άλλων:<br />
«Ναι, η ζωή έχει πάει πολύ καλά για µένα, σ’ ευχαριστώ. Το Μάρτιο θα κλείσω<br />
10 χρόνια από τότε που έγινε η διάγνωση. (…) Η ζωή µου είναι γεµάτη ασχολίες καθώς<br />
49
Change language