? ?????? ??? ??????? - the new users server
? ?????? ??? ??????? - the new users server
? ?????? ??? ??????? - the new users server
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
είναι εκείνο που µ’ έχει βοηθήσει στο να επιβιώσω και δεν θα σταµατήσω ποτέ να<br />
ευχαριστώ το Θεό για όλα όσα µου έχει δώσει.»<br />
7. Η ιστορία του Ben W. – ∆ιάγνωση 1995<br />
Τελευταία ενηµέρωση 5 Σεπτεµβρίου 2004<br />
«Στην ηλικία των 50, και στις 31 Μαρτίου 1995, µετά από µια Μαγνητική<br />
Τοµογραφία στο θάλαµο των επειγόντων περιστατικών την προηγούµενη µέρα, έκανα<br />
εγχείρηση σε όγκο εγκεφάλου τύπου Γλοιοβλάστωµα. Ο όγκος ήταν τοποθετηµένος<br />
στο δεξιό βρεγµατικό φλοιό (right parietal cortex) και ήταν πολύ µεγάλος<br />
(περιγράφτηκε περίπου στο µέγεθος µεγάλου πορτοκαλιού). Ο νευροχειρουργός µου<br />
είπε ότι θα ήµουν νεκρός σε δύο εβδοµάδες αν δεν έκανα την εγχείρηση που έκανα. Η<br />
Μαγνητική που έγινε τρεις µέρες µετά την εγχείρηση έδειξε ότι η ουσιαστική µάζα<br />
είχε αφαιρεθεί, αλλά υπήρχε ακόµη σηµαντικό µέρος έξαρσης (enhancement) που<br />
έδειχνε αρκετό υπόλειµµα όγκου.<br />
Κατόπιν έλαβα στάνταρτ ακτινοθεραπεία των 55-60 Gy, που υποτίθεται<br />
κάλυπτε 2 εκατοστά γύρω από την περιφέρεια του όγκου. Η επόµενη Μαγνητική,<br />
µετά από 33 µέρες ακτινοθεραπείας, έδειξε περίπου την ίδια ποσότητα έξαρσης<br />
(enhancement) µε αυτή που ήταν παρούσα ακριβώς µετά την εγχείρηση. Με άλλα<br />
λόγια, δεν υπήρχε απόδειξη ότι η ακτινοβολία µου έκανε κάτι καλό, παρόλο που<br />
πιθανώς σταµάτησε τον όγκο από του να µεγαλώνει τουλάχιστον για µια χρονική<br />
περίοδο.<br />
Κατά τη διάρκεια των πρώτων δύο µηνών µετά τη διάγνωση, ξόδεψα πολλές<br />
ώρες στο Internet και στη βιβλιοθήκη της Ιατρικής µας Σχολής, µαθαίνοντας όλα όσα<br />
µπορούσα να µάθω για πιθανές επιλογές θεραπείας. Ενώ αρχικά είχα εστιάσει την<br />
προσοχή µου στη “boron neutron capture <strong>the</strong>rapy” (θεραπεία µε νετρόνια βορίου),<br />
τη “gene <strong>the</strong>rapy” (θεραπεία γονιδίων) και τα “radiation-loaded monoclonal<br />
antibodies” (ραδιοφορτισµένα µονοκλωνικά αντισώµατα), ως πολύ περισσότερα<br />
υποσχόµενα από τη συµβατική (conventional) θεραπεία, τελικά τις απέρριψα όλες,<br />
βασιζόµενος σε πιθανά προβλήµατα διαφόρων ειδών. Γι αυτό κατέληξα στην<br />
κλασσική χηµειοθεραπεία, αλλά σε συνδυασµό µε άλλους παράγοντες που<br />
φαίνονταν πως ήταν πιθανό να βελτιώσουν την αποτελεσµατικότητα της<br />
χηµειοθεραπείας πάνω απ’ αυτό που συµβαίνει κατά κανόνα.<br />
Τον Ιούνιο του 1995 έλαβα τον πρώτο κύκλο της χηµειοθεραπείας BCNU<br />
(καρµουστίνη). ∆ύο εβδοµάδες πριν από την BCNU, άρχισα να παίρνω 220 mg<br />
tamoxifen (µη στεροειδές αντι-οιστρογόνο) ηµερησίως, τα οποία συνέχισα µέχρι το<br />
Μάρτιο του 1998. Για την εβδοµάδα που περιέκλειε (surrounding) την BCNU,<br />
έπαιρνα επίσης 600 mg την ηµέρα verapamil, πράγµα που είναι ένα “calcium<br />
channel blocker” που χρησιµοποιείται για την θεραπεία της πίεσης του αίµατος, για<br />
το οποίο εργαστηριακή έρευνα δείχνει ότι ίσως αυξάνει ουσιαστικά την<br />
αποτελεσµατικότητα της χηµειοθεραπείας. Αυτό ήταν επίσης το αρχικό µου κίνητρο<br />
για τη λήψη του tamoxifen, αν και η έρευνά µου έδειχνε ότι θα µπορούσε να είναι<br />
αποτελεσµατικό εναντίον του όγκου και από µόνο του. ∆εν είχα παρενέργειες από τη<br />
χηµειοθεραπεία BCNU, εκτός από κάποιο ερεθισµό των φλεβών που προκάλεσε την<br />
τελική κατάρρευση των φλεβών µέσω των οποίων χορηγούνταν. Το Zofran<br />
εµπόδισε εντελώς οποιαδήποτε ναυτία ή εµετό. Τα αιµοδιαγράµµατα (blood counts)<br />
ήταν ουσιαστικά ανεπηρέαστα. Η επόµενη Μαγνητική µου, ένα µήνα µετά τη λήψη<br />
44
Change language