? ?????? ??? ??????? - the new users server

νευρικά κύτταρα, τα αστροκύτταρα και τα ολιγοδενδροκύτταρα λιµοκτονούν και θα
πεθάνουν. Αυτή είναι η στιγµή που ο ασθενής θα δείξει µια νευρολογική
ανεπάρκεια.
Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, στα φυσιολογικά αιµοφόρα αγγεία του
εγκεφάλου τα τριχοειδή ενδοθηλιακά κύτταρα περικυκλώνονται από τις προεξοχές
(foot processes) των αστροκυττάρων. Αυτές σχηµατίζουν έναν πολύ σφικτό σύνδεσµο
(tight junction) πράγµα που αποκλείει (να περάσουν) τα πάντα εκτός από τα πιο
µικρά µόρια. Όµως τα νεοσχηµατισµένα αιµοφόρα αγγεία του όγκου έχουν διαρροές.
Μεγάλα µόρια, τα οποία φυσιολογικά αποκλείονται από το εξωκυτταρικό υγρό του
εγκεφάλου εκεί όπου οι σφικτοί σύνδεσµοι είναι ανέπαφοι (Blood-Brain Barrier),
µπορούν τώρα να περάσουν από τη ροή του αίµατος µέσα στον εξωκυτταρικό χώρο
του εγκεφάλου. Ενδοφλέβιοι σκιαγραφικοί παράγοντες όπως το Gadolinium, που
δίδονται κατά τη διάρκεια εξετάσεων Μαγνητικής Τοµογραφίας, κανονικά
αποκλείονται από το φυσιολογικό εγκέφαλο καθώς και από τον εγκεφαλικό ιστό που
έχει διαπεραστεί από µεµονωµένα καρκινικά κύτταρα. (Όπου τα εισβάλλοντα
καρκινικά κύτταρα δεν έχουν ακόµη σχηµατίσει µια µάζα συµπαγούς καρκινικού
ιστού, εκεί δεν υπάρχουν νέα, µη φυσιολογικά, αιµοφόρα αγγεία τα οποία θα
επέτρεπαν στο σκιαγραφικό παράγοντα να διαρρεύσει µέσα στο εξωκυτταρικό υγρό).
Στην περίπτωση της εικόνας 10, µια µάζα συµπαγούς καρκινικού ιστού
τροφοδοτείται από νεοσχηµατισθέντα αφύσικα και διαπερατά αιµοφόρα αγγεία.
Σκιαγραφικοί παράγοντες που δίδονται ενδοφλεβίως κατά τη διάρκεια Υπολογιστικής
Τοµογραφίας ή Μαγνητικής Τοµογραφίας περνούν µέσα από τα διαπερατά αιµοφόρα
αγγεία και συγκεντρώνονται στη µάζα του ιστού του όγκου. Αυτό έχει σαν
αποτέλεσµα την σκιαγραφική ενίσχυση της “βλάβης” της µάζας (“contrast
enhancing mass lesion”), που συνήθως, αλλά όχι πάντα, σχετίζεται µε κακοήθη
νευρογλοιακό όγκο.»
Τα όσα παρέθεσα ανωτέρω νοµίζω πως είναι αρκετά για να µας δώσουν µια
γενική ιδέα για τα γλοιώµατα εγκεφάλου. Βέβαια, η µελέτη του Dr. Patrick J. Kelly
έχει και ενδιαφέρουσα συνέχεια. Όµως νοµίζω ότι ξεφεύγει από τη σκοπιά του
βιβλίου αυτού να επεκταθώ περισσότερο, αφού το πόνηµα τούτο δεν συνιστά
ιατρικό σύγγραµµα.
Όπως προείπα, οι ενδιαφερόµενοι µπορούν να βρουν ολόκληρη την ανάλυση
στην ιστοσελίδα http://www.braintumorfoundation.org/tumors/primer.htm
Πάντως, όπως παραδέχεται ο Dr. Kelly, το να κατανοήσει κανείς τα
γλοιώµατα σε κυτταρικό επίπεδο δεν σηµαίνει πως έχει απαντήσει σε όλα τα
ερωτήµατα. Υπάρχουν πολλές καίριες ερωτήσεις αναπάντητες, όπως το γιατί κατ’
αρχήν αναπτύσσονται τα καρκινικά κύτταρα και γιατί κάνουν αυτό που κάνουν.
∆υστυχώς, παρ’ όλες τις επιστηµονικές έρευνες στα εργαστήρια ολόκληρου του
κόσµου κατά τη διάρκεια των τελευταίων 100 ετών, δεν έχουν βρεθεί ικανοποιητικές
απαντήσεις στα ερωτήµατα αυτά.
Εν τω µεταξύ, όµως, οι ασθενείς µε γλοιώµατα έχουν περισσότερο πρακτικές
και επείγουσες ερωτήσεις. Θέλουν να γνωρίζουν την προοπτική ενός ατοµικού
όγκου. Θέλουν επίσης να γνωρίζουν τι θεραπείες υπάρχουν, και τι θα τους συµβεί αν
οι θεραπείες δεν πετύχουν.
Στα εναγώνια αυτά ερωτήµατα πιστεύω πως οι προσωπικές ιστορίες που
παρατίθενται στη συνέχεια του πονήµατος τούτου θα δώσουν κάποιες χρήσιµες
απαντήσεις τόσο στους ίδιους τους ασθενείς που τολµούν και απαιτούν να
24