? ?????? ??? ??????? - the new users server

κυτταρικής µετάλλαξης (cellular mutation). Κυτταρική µετάλλαξη συµβαίνει σε ζωικά
κύτταρα για εκατοµµύρια χρόνια. Για να το θέσουµε απλά, η µετάλλαξη είναι ένα
ατύχηµα που συµβαίνει κατά τη διάρκεια της µιτωτικής διαίρεσης και προκαλεί το
παιδί (offspring) αυτής της διαίρεσης να είναι διαφορετικό από το γονέα.
Γενικώς, όµως, η µετάλλαξη είναι ένα καλό πράγµα διότι επέτρεψε σε
µονοκύτταρα ζώα ν’ αναπτύξουν καινούργιες ικανότητες κι έφτιαξε νέους τύπους
ζώων. (Εάν δεν υπήρχε η µετάλλαξη, εσείς κι εγώ θα κολυµπούσαµε ακόµη σε
κάποιον ωκεανό σαν απλά µονοκύτταρα ζώα!)
Τα ανθρώπινα κύτταρα ακόµη υφίστανται µεταλλάξεις. Ένα σε κάθε 10
εκατοµµύρια κύτταρα στους ανθρώπους είναι µεταλλαγµένο κύτταρο. Τα σώµατά
µας παράγουν τόσα πολλά κύτταρα κάνα δυο φορές την ηµέρα. Μ’ αυτό το ρυθµό,
είναι θαύµα το πώς δεν κυκλοφορούµε όλοι µε όγκους. Εν τούτοις όµως, µόνο ένα
µικρό ποσοστό απ’ αυτά τα κύτταρα είναι στην πραγµατικότητα ικανά να ζήσουν. Τα
περισσότερα από εκείνα που µπορούν να επιζήσουν καταστρέφονται από το
ανοσοποιητικό µας σύστηµα. Όµως, κάποιο (µεταλλαγµένο) κύτταρο ίσως εξελιχτεί,
το οποίο µπορεί να επιβιώσει και να “ξεγελάσει” το ανοσοποιητικό σύστηµα. Αυτό
τότε αρχίζει τη σειρά γεγονότων από τα οποία αναπτύσσεται ένα γλοίωµα.
Αυτή, λοιπόν, είναι η µία θεωρία, και πιθανόν να µην είναι σωστή.
Ιδού µία άλλη:
2. ∆ιαφοροποίηση των διατηρηµένων βλαστικών και προγονικών κυττάρων
(Differentiation of Retained Stem and Precursor Cells)
Η ύπαρξη των επονοµαζόµενων µικτών γλοιωµάτων (π.χ., όγκοι µε
αστροκυτταρικές και ολιγοδενδρογλοιακές συνιστώσες, ακόµη και µε ανώµαλους
νευρώνες) εγείρει αµφιβολίες για το εάν τα γλοιώµατα ξεκινούν από έναν απλό τύπο
κυττάρου. Υπάρχουν αυξανόµενες ενδείξεις ότι τα γλοιώµατα δεν προέρχονται από
ώριµα κύτταρα αλλά από διατηρηµένα βλαστικά αρχέγονα κύτταρα που έχουν
περισσέψει από τον πληθυσµό των κυττάρων που σχηµάτισαν αρχικά τον εγκέφαλό
µας. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εγκεφάλου, τα βλαστικά κύτταρα µπορούν
να γίνουν νευρώνες, αστροκύτταρα ή ολιγοδενδροκύτταρα. ∆ιατηρηµένα βλαστικά
κύτταρα µπορούν να σχηµατίσουν όγκους που να έχουν αστροκυτταρικά,
ολιγοδενδρογλοιακά και νευρονικά (neuronal) στοιχεία, όταν ακόµη βρίσκονται σε
“χαµηλού βαθµού” στάδια ανάπτυξης του όγκου. Αυτό φυσικά µπερδεύει τους
νευροπαθολόγους και είναι η πρωταρχική αιτία της ασυµφωνίας µεταξύ τους όσον
αφορά τον τύπο κυττάρου σ’ ένα γλοίωµα χαµηλού βαθµού.»
Πρότυπα Ανάπτυξης (Growth Patterns)
«Οι νευρογλοιακοί όγκοι αυξάνονται κατά δύο τρόπους: α) µε την εισβολή
του καρκινικού κυττάρου (tumor cell invasion) σε φυσιολογικό ιστό και β) µε
διεύρυνση του όγκου µιας µάζας (volume expansion).
Πολλοί νευρογλοιακοί όγκοι αρχίζουν από µεµονωµένη εισβολή καρκινικού
κυττάρου και µετά αναπτύσσονται σε µάζα όπως περιγράφεται κατωτέρω και στην
ακολουθούσα σειρά εικόνων.
Τα επόµενα θ’ απεικονίσουν τα γεγονότα για ένα αστροκύτωµα. Όµως, το ίδιο
σενάριο είναι ίσως αληθινό και γι’ άλλους τύπους νευρογλοιακών όγκων:
ολιγοδενδρογλοιώµατα, µικτά γλοιώµατα, µερικοί Πρωτόγονοι Νευροεξωδερµικοί
Όγκοι (PNETs), κλπ.
16