? ?????? ??? ??????? - the new users server

Λοιπόν, πρώτον, υπάρχει ο κληρονοµικός γενετικός κώδικας ο οποίος
καθορίζει πόσες φορές το κύτταρο θα υποστεί µιτωτική διαίρεση (αναπαραγωγή), τι
σχήµα θα έχει και πώς θα συµπεριφέρεται. ∆εύτερον, ένα κύτταρο µπορεί να γίνει
αυτό που απαιτείται στο δικό του περιβάλλον. Από τα απλά µονοκύτταρα
πρωτοζωικά όντα (protozoaic animals) µέχρι τους εξειδικευµένους νευρώνες του
ανθρώπινου εγκεφάλου, τα κύτταρα µπορούν στην πραγµατικότητα να “οµιλούν” το
ένα στο άλλο. Αυτό το κάνουν στέλνοντας χηµικά µηνύµατα το ένα στο άλλο. Αυτά
ονοµάζονται cytokines (κυτταροκινητές). Μερικά απ’ αυτά είναι αυξητικοί
παράγοντες, άλλα λένε σ’ ένα κύτταρο να πάει πιο πέρα (“move over”), άλλα λένε σ’
ένα κύτταρο να φτιάξει κάτι. Ένας αναπτυσσόµενος νευρώνας µπορεί ν’ αποστείλει
ένα χηµικό µήνυµα (παράγοντα αύξησης), λέγοντας, “Ε, χρειάζοµαι ένα
αστροκύτταρο για να µου κρατήσει συντροφιά”, και τότε ένα πρωτόγονο εξωδερµικό
κύτταρο που είναι πλησίον λαβαίνει το µήνυµα, γίνεται ένα αστροκύτταρο και
στέλνει µια προεξοχή του κυτταρικού του σώµατος (που ονοµάζεται process) στο
µοναχικό νευρώνα.
Ένα αστροκύτταρο χρειάζεται τροφή για τον εαυτό του και επίσης χρειάζεται
να µεταφέρει τροφή στο νευρώνα. Επεκτείνεται προς µια οµάδα ενδοθηλιακών
κυττάρων (τα κύτταρα που επενδύουν το εσωτερικό των αιµοφόρων αγγείων). Τα
ενδοθηλιακά κύτταρα ή τα κύτταρα αίµατος µέσα σ’ αυτά αποστέλλουν χηµικά
µηνύµατα (growth factors) τα οποία διεγείρουν το αστροκύτταρο να στείλει µια
προεξοχή (process) προς αυτά. Η αστροκυτταρική προεξοχή (process) τότε
περιτυλίσσει το πόδι της γύρω από το τριχοειδές (αγγείο) σαν να προσπαθεί να το
σταµατήσει από του να αποστέλλει άλλα τέτοια µηνύµατα.
Τα νευρικό σύστηµα (και οποιοσδήποτε άλλος ιστός στο οποιοδήποτε ζωικό
σύστηµα οργάνου) είναι ένα πολύπλοκο οικοσύστηµα όπου όλα τα κύτταρα
εξαρτώνται το ένα από το άλλο, στηρίζουν το ένα το άλλο, κι έτσι κάνουν δυνατή την
“αποστολή” (“mission”) του συστήµατος του οργάνου. Εξειδικευµένα κύτταρα που
δεν µπορούν να υποστηριχτούν ή που είναι πολύ “διαφορετικά”, ή δεν έχουν
λειτουργία σ’ αυτό το αναπτυσσόµενο οικοσύστηµα, αποµακρύνονται µε ποικίλους
τρόπους. Μερικά, όµως, δεν εξειδικεύονται ποτέ, παραµένουν γύρω σαν παράσιτα
(freeloaders), και ίσως έχουν κάτι να κάνουν µε την ανάπτυξη συγκεκριµένων όγκων
αργότερα στη ζωή.»
Γλοιώµατα ή Νευρογλοιακοί όγκοι (Glial Tumors)
«Οι τύποι των χαρακτήρων (“cast of characters”) στο πλήρως ανεπτυγµένο
κεντρικό νευρικό σύστηµα (εγκέφαλος και νωτιαίος µυελός) είναι λίγοι: έχουµε
νευρώνες, αστροκύτταρα, ολιγοδενδροκύτταρα, µικρογλοία, επενδυµατικά κύτταρα,
κύτταρα αιµοφόρων αγγείων (ενδοθηλιακά κύτταρα) και λίγα αποµένοντα πρωτόγονα
(νευρο)εξωδερµικά κύτταρα. Οποιοδήποτε από αυτά τα κύτταρα µπορεί να γίνει ένας
όγκος. Τέτοιοι όγκοι είναι οι ακόλουθοι:
-Τα Αστροκύτταρα µπορούν να γίνουν ένα Αστροκύτωµα.
-Τα Ολιγοδενδροκύτταρα µπορούν να γίνουν ένα Ολιγοδενδρογλοίωµα.
-Τα Μικρογλοία µπορούν να γίνουν ένα Μικρογλοίωµα, που τώρα ονοµάζεται
“Λέµφωµα του κεντρικού νευρικού συστήµατος”.
14