? ?????? ??? ??????? - the new users server

Ε´: Μηνιγγίωµα
Αυτοί οι όγκοι προέρχονται από τα αραχνοειδή κύτταρα των µηνίγγων του
εγκεφάλου και του νωτιαίου µυελού. Αντιπροσωπεύουν το 20% όλων των
πρωτογενών όγκων εγκεφάλου και παρουσιάζονται πιο συχνά σε µεσήλικες γυναίκες.
Παρ’ όλο που η πλειοψηφία των Μηνιγγιωµάτων είναι καλοήθη, µπορεί να
επανεµφανιστούν, µερικές φορές σαν όγκος υψηλότερου βαθµού. (ABTA)
1. Η ιστορία της Maureen W. Clifton - ∆ιάγνωση 1983
Η ιστορία που ακολουθεί δεν είναι µετάφραση της αντίστοιχης ιστορίας που είναι
δηµοσιευµένη στην ιστοσελίδα του Dr. Al Musella. Επειδή η αρχική ιστορία ήταν
µακροσκελής – 17 σελίδες – ζήτησα από τη Maureen εάν µπορούσε να την συντοµεύσει ώστε
να την συµπεριλάβω στο βιβλίο τούτο. Πράγµατι η Maureen είχε την καλοσύνη να
συµπυκνώσει την ιστορία της και µου την έστειλε µε Email. Αυτήν µετέφρασα και παραθέτω
στη συνέχεια:
«Για εβδοµάδες, µήνες και χρόνια ήµουν άρρωστη µε ανεξήγητες ασθένειες που
ακολούθησαν ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχηµα το 1975 (27 ετών). Οι γιατροί
δεν µου έκαναν ιατρικά τεστ για να διαπιστώσουν ποιο ήταν το πρόβληµα. Τελικά,
µετά από επιµονή µου, ένας γιατρός µου έκανε εξετάσεις και βρήκε πως είχα όγκο
εγκεφάλου τύπου Μηνιγγίωµα. Η διάγνωσή µου έγινε το ∆εκέµβριο του 1981 και
έκανα εγχείρηση εγκεφάλου το Φεβρουάριο του 1983. Είχαν περάσει τόσα χρόνια
που ήµουν διαρκώς πολύ άρρωστη…
Μετά από το ατύχηµα είχα πονοκεφάλους οι οποίοι εξελίσσονταν και
χειροτέρευαν. Είχα υποστεί 3 ου βαθµού διάσειση εγκεφάλου και άλλους
τραυµατισµούς. Κανένας γιατρός δεν µπορούσε να εξηγήσει γιατί είχα τους
πονοκεφάλους. Τελικά ένας το εξήγησε λέγοντας ότι οι πονοκέφαλοι δεν ήταν
ασυνήθιστοι µετά από τέτοιου είδους τραυµατισµό στο κεφάλι. Παρόλα αυτά ακόµη
δεν είχαν γίνει διαγνωστικά τεστ. Κατά τη διάρκεια των επόµενων ετών, είχα 6 έως 8
λοιµώξεις των νεφρών και της κύστης, τροµερούς πονοκεφάλους και άλλες
ανεξήγητες ασθένειες.
Οι ηµικρανίες πονούσαν σα µαχαιριές. Από τον ένα πονοκέφαλο πήγαινα στον
άλλο. Ήταν αδυσώπητοι. ∆οκίµασα το κάθε τι που µου πρότειναν για να ελέγξω τον
πόνο της ηµικρανίας, συµπεριλαµβανοµένων και των τροφών που είναι γνωστό ότι
την προκαλούν. Μ’ έστειλαν σ’ έναν ειδικό κι έναν ψυχίατρο και µου είπαν πως ήταν
όλα στο κεφάλι µου (στη φαντασία µου), πως ήµουν κάτω από στρες, πως έπρεπε να το
αποδεχτώ, και χιλιάδες άλλα ευτελή πράγµατα. Σε όλο αυτό το διάστηµα µου έδιναν
µια ποικιλία φαρµάκων στα οποία ο οργανισµός µου αντιδρούσε έντονα – σε όλα.
Είχα βαρεθεί να είµαι άρρωστη! Κι όµως, γνώριζα πως είχα κάποιο σοβαρό
πρόβληµα. Ποτέ δεν ήµουν έτσι σ’ όλη µου τη ζωή. Τέσσερις µήνες πριν από το
ατύχηµα, είχα κάνει µια υστερεκτοµή για ινωµατώδεις όγκους (Fibroid Tumors).
Μερικοί ερευνητές τώρα λένε ότι οι ινωµατώδεις όγκοι µπορεί να έχουν σχέση µε
όγκους εγκεφάλου τύπου Μηνιγγίωµα. Θα είναι ενδιαφέρον να δούµε πού θα
καταλήξει η έρευνα.
Τελικά σταµάτησα να πηγαίνω στους γιατρούς, αφού δεν µου έκαναν τίποτα
καλό. Γιατί να πάω; Πήγαινα µόνο σ’ έναν παθολόγο όταν χρειαζόµουνα αντιβιοτικά
για κάποια λοίµωξη.
121