? ?????? ??? ??????? - the new users server

9. Η ιστορία του Scott L. – ∆ιάγνωση 2001
Τελευταία ενηµέρωση 10 Ιανουαρίου 2004
«Θα ήθελα να πάρω µια στιγµή για να σας συστηθώ. Τo όνοµά µου είναι
Scott L. Είµαι 39 ετών άνδρας µε Αναπλαστικό Αστροκύτωµα 3 ου βαθµού (Καρκίνο
Εγκεφάλου). Είµαι έγγαµος και έχω τρεις γιους.
Η ιστορία µου είναι όπως ακολουθεί:
Ήµουν πάντα πολύ δραστήριος και µου άρεσε το τζόκιν, το ποδήλατο και το
κολύµπι. Έχω συµπληρώσει Μαραθώνιους – 26.2 µίλια διαδροµή σε 3 ώρες και 45
λεπτά. Είχα αποφασίσει να προσπαθήσω ένα τρίαθλο, δηλαδή συνδυασµό από
τρέξιµο, ποδηλατοδροµία και κολύµπι. Καθώς έκανα προπόνηση γι’ αυτό, τον
Αύγουστο του 2001, άρχισα να νιώθω µια παράξενη αίσθηση πεταλούδας στο στήθος
µου. Πήγα στο γιατρό και µου έγινε µια σειρά από εξετάσεις. Μου είπαν ότι ήµουν
πολύ υγιής, και δεν ήταν σίγουροι από τι προερχόταν η αίσθηση που είχα.
Στις 22 Φεβρουαρίου του 2002, µου δόθηκε µια άλλη νύξη γι’ αυτή την
αίσθηση. Είχα µια σοβαρή επιληπτική κρίση καθώς οδηγούσα, που κατέληξε σ’ ένα
τροµακτικό ατύχηµα. Ένα ατύχηµα που οι Πρώτες Βοήθειες και το προσωπικό της
Πυροσβεστικής που έφτασαν και είδαν τη σκηνή ανέφεραν στην Τροχαία ως
πιθανώς θανατηφόρο.
Μετά από αρκετές Αξονικές Τοµογραφίες και Μαγνητικές (CT scans and
MRI’s), αποκαλύφθηκε µια “βλάβη” (“lesion”) στη δεξιά πλευρά του εγκεφάλου
µου. Εξαιτίας της φαινοµενικά καλής µου υγείας και της ηλικίας οι γιατροί δεν ήταν
σίγουροι για το τι ήταν αυτή η “βλάβη”. Αποφάσισαν πως πιθανόν να είχε προκληθεί
από κάποιο είδος πρηξίµατος, πιθανώς από λοίµωξη. Μου έδωσαν δυνατή
ενδοφλέβια αντιβίωση για δύο εβδοµάδες και µετά έκανα µια άλλη Μαγνητική για να
δουν εάν υπήρχε βελτίωση στο πρήξιµο και στη βλάβη. Προς έκπληξή τους η
Μαγνητική δεν έδειξε καµία απολύτως διαφορά.
Σ’ αυτό το σηµείο έφεραν ένα νευροχειρουργό και έγινε βιοψία στη “βλάβη”.
Τα αποτελέσµατα δεν ήταν καλά. Βεβαιώθηκε πως είχα όγκο εγκεφάλου και
ταξινοµήθηκε ως ένα Αστροκύτωµα, πιθανώς 2 ου βαθµού. Μας είπαν ότι η
ακτινοθεραπεία ήταν αναγκαία και πιθανώς και η χηµειοθεραπεία. Ο
νευροχειρουργός ένιωσε ότι η εγχείρηση για την αφαίρεση του καρκίνου θα ήταν
πολύ επικίνδυνη και δεν θα την έκανε. Ευτυχώς µας είπε πως γνώριζε ότι σε τέτοιες
περιπτώσεις έχουν γίνει εγχειρήσεις και ότι θα µας βοηθούσε να βρούµε έναν
πεπειραµένο χειρουργό σ’ αυτόν τον τοµέα, σ’ ένα από τα πανεπιστηµιακά
νοσοκοµεία. Μας παρέπεµψαν στο Stanford Medical Center για εξέταση στις 5
Απριλίου του 2002. Μας είπαν πως η εγχείρηση συνήθως παρέχει το καλύτερο
αποτέλεσµα σ’ αυτόν τον τύπο καρκίνου, µαζί µε ακτινοθεραπεία και
χηµειοθεραπεία. Ο νευροχειρουργός ένιωσε σίγουρος ότι µπορούσε ν’ αφαιρέσει ένα
µεγάλο κοµµάτι του καρκίνου.
Με δροµολόγησαν για χειρουργείο στις 11 Απριλίου του 2002. Μετά την
εγχείρηση το κοµµάτι του καρκίνου που αφαιρέθηκε εξετάστηκε πάλι και
προσδιορίστηκε ότι ήταν πράγµατι Αναπλαστικό Αστροκύτωµα. Όµως ήταν 3 ου
βαθµού κι όχι 2 ου . Αυτό µάθαµε πως είναι µια σηµαντική διαφορά. Ο 3 ος βαθµός είναι
πολύ πιο επιθετικός και ανθιστάµενος στη θεραπεία. Μου είπαν ότι ο µέσος όρος
ζωής γι’ αυτόν τον τύπο του καρκίνου είναι 1-3 χρόνια µε θεραπεία και εγχείρηση. Η
106