? ?????? ??? ??????? - the new users server

αυτό που έκανα, αλλά µου είπε ότι ο όγκος µου ήταν πολύ µεγάλος, και έδειχνε
σηµεία ότι αυξανόταν.
Ο Fred Lang M.D. ήταν ο νευροχειρουργός στον οποίο ανατέθηκε η
περίπτωσή µου. Αρκετά µέλη της M.D. Anderson’s Tumor Board σκέφτηκαν ότι ο
όγκος µου ήταν σε µια πολύ επικίνδυνη θέση, και ήταν πολύ επικίνδυνος, πιθανώς µη
εγχειρήσιµος (λες και δεν το είχα ακούσει αυτό και προηγουµένως). Αλλά τόσο ο Dr.
Conrad όσο και ο Dr. Lang ένιωσαν πως µε κάποιο τρόπο η εγχείρηση θα µπορούσε
να γίνει. Προσκλήθηκα στο Χιούστον για µια σειρά εξετάσεων,
συµπεριλαµβανοµένης και µιας Λειτουργικής Μαγνητικής (Functional MRI), και
ενός WADA. Γι αυτούς που δεν γνωρίζουν, το τεστ WADA αναισθητοποιεί ένα
ηµισφαίριο του εγκεφάλου τη φορά, έτσι ώστε να µπορείς να δοκιµάσεις τη
λειτουργικότητα µόνο του ΕΝΟΣ ηµισφαιρίου. Και η προαίσθηση του Dr. Lang
αποδείχτηκε σωστή. Η οµιλία µου και η µακρινή µνήµη είχαν πράγµατι µετατοπιστεί
στη δεξιά πλευρά, δηλαδή ο εγκέφαλός µου είχε στην κυριολεξία επανακαλωδιωθεί
(had literally rewired itself) για να διευκολύνει τον όγκο. “∆εν έχω ξαναδεί τίποτα
σαν κι αυτό”, είπε ο γιατρός. Τότε πιθανολόγησε ότι ίσως και να είχα γεννηθεί µε
αυτόν τον όγκο, ή τουλάχιστον αναπτύχθηκε πριν από ΠΟΛΥ καιρό.
Έτσι, ο Dr. Lang δροµολόγησε την εγχείρηση για τις 22 Μαρτίου του 2001.
Χρησιµοποίησε όλη την τελευταία τεχνολογία – εργαλεία που δεν είχε στη διάθεσή
του ο πρώτος µου νευροχειρουργός – όπως, Functional Image-Guided εγχείρηση και
Awake Craniotomy (κρανιοτοµή χωρίς ύπνωση). Τότε ήλθαν τα Καλά Νέα, και τα
Καλύτερα Νέα: ο Dr. Lang αφαίρεσε ολόκληρο τον όγκο και µε άφησε χωρίς
ελαττώµατα, ενώ τα εργαστηριακά αποτελέσµατα έδειξαν ότι τα Temodar/Accutane
είχαν πράγµατι δουλέψει και είχαν µορφοποιήσει το Αναπλαστικό Αστροκύτωµα 3 ου
βαθµού σε ένα χωρίς βαθµό Ολιγοδενδρογλοίωµα.
Τώρα µ’ έχουν προγραµµατίσει για παρακολούθηση µε Μαγνητική (MRI
Surveillance schedule) στο MDA, και δε χρησιµοποιώ καµία ακτινοθεραπεία ή
χηµειοθεραπεία. Όπως είπε ο Dr. Lang, “Έχουµε ολόκληρο το οπλοστάσιο του M.D.
Anderson να σε περιµένει, εάν οποιοδήποτε πρόβληµα εµφανιστεί στο µέλλον, πράγµα
που δεν αναµένουµε.”
Αυτό είναι το σηµείο στο οποίο βρίσκοµαι µε το Βάσανο µιας Ζωής (the
Ordeal of a Lifetime). Νιώθω τόσο καλά τώρα, µερικές φορές, όταν ξυπνάω
σκέπτοµαι πως όλα ήταν απλά ένα άσχηµο όνειρο κι ότι τίποτα απ’ αυτά δε συνέβη
σε µένα. Αλλά συνέβη, και θα συµµεριστώ τα εργαλεία που χρησιµοποίησα για να
κάνω τον πόλεµο εναντίον ενός όγκου του εγκεφάλου – και ΠΟΛΕΜΟΣ πράγµατι
είναι. Τα εργαλεία µου ήταν:
ΠΡΟΣΕΥΧΗ – Κάθε πρωί προσευχόµουνα στο Θεό και Του διάβαζα από την
Προς Εβραίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου, το εδάφιο 23 του 10 ου κεφαλαίου,
“Ας κρατάµε την οµολογία της ελπίδας µας ασάλευτη, διότι πιστός είναι εκείνος που
µας υποσχέθηκε.” Και οµολογούσα προφορικά την ελπίδα µου στο Θεό χωρίς να
αµφιταλαντεύοµαι. Αυτό το έκανα κάθε πρωί. Πολεµούσα εναντίον του φόβου, και
γνωρίζω τον τροµερό φόβο που παγώνει τα κόκαλα, τον οποίο αυτή η αρρώστια
µπορεί να προκαλέσει… όταν ξυπνούσα στα µέσα της νύχτας τυλιγµένη εντελώς στο
φόβο. Αλλά τότε, το µάντρα µου, ΠΙΣΤΗ, ΕΛΠΙ∆Α, και ΜΗ-ΠΑΡΑ∆ΟΣΗ ερχόταν
στο µυαλό µου, και προσευχόµουνα, και ο φόβος έφευγε. Επίσης, ο αγαπηµένος µας
και ελεήµων Ουράνιος Πατέρας είχε έναν τρόπο να µε ανακουφίζει και να µου κάνει
γνωστό ότι ήταν αληθινός κι ότι άκουγε τις ικεσίες µου.
ΑΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ – Ζητούσα επίσης από οποιονδήποτε, φίλους,
αγαπηµένα άτοµα, και ξένους να προσεύχονται για µένα. Ακόµη, έµαθα να δέχοµαι
πολλή βοήθεια και στήριξη από ανθρώπους. Έχω πολλούς φίλους που µε αγαπάνε και
102