? ?????? ??? ??????? - the new users server
? ?????? ??? ??????? - the new users server
? ?????? ??? ??????? - the new users server
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
6. Η ιστορία της Susan Η. – ∆ιάγνωση 2000<br />
Τελευταία ενηµέρωση 6 Νοεµβρίου 2003<br />
«Για πολύ καιρό, αγνοούσα µια ποικιλία συµπτωµάτων, και έκλεινα και<br />
ακύρωνα πολυάριθµα ραντεβού µε γιατρούς, πράγµα που ενοχλούσε πολύ την<br />
οικογένειά µου, φίλους και συναδέλφους. Γνωρίζω καλά ότι είχα συµπτώµατα από το<br />
1996, όταν άρχισα να νιώθω τροµερή ναυτία και να κάνω εµετό χωρίς προφανή αιτία.<br />
Πήγα σ’ ένα γιατρό το 1996, αλλά εκείνος είπε πως ήταν στρες και µου έδωσε<br />
συνταγή για Paxil. ∆εν πήρα το Paxil και ποτέ δεν είπα στο γιατρό ότι η ναυτία<br />
συνεχιζόταν. Ένα άλλο σύµπτωµα που είχα µια φορά ήταν ακραία ταχυπαλµία, σε<br />
σηµείο που το στήθος µου πονούσε την επόµενη µέρα. Πήγα στο γιατρό γι’ αυτό και<br />
µου είπε ότι ήταν πολλή καφεΐνη.<br />
Η ώρα της κρίσεως ήλθε την άνοιξη του 2000, όταν άρχισαν σοβαροί<br />
πονοκέφαλοι. Πήγα στο γιατρό 7-8 φορές µε πονοκεφάλους, παρακαλώντας να µου<br />
δώσουν θεραπεία γι’ αυτό που ήµουν σίγουρη πως ήταν µια άσχηµη φλεγµονή<br />
ιγµορίτιδας που δεν έλεγε να καθαρίσει. Σε κάποια στιγµή ο γιατρός µου ζήτησε να<br />
συγκρίνω τους πονοκεφάλους µου µε τον πόνο που είχα νιώσει κατά τη διάρκεια της<br />
τεκνοποίησης, σε µια κλίµακα από ένα µέχρι 10, µε το 10 να είναι το χειρότερο. Του<br />
απάντησα, περίπου “9.9…” Με “κάρφωσε” µε µια πολύ αιχµηρή µατιά και ανέφερε<br />
µια Μαγνητική, στο άκουσµα της οποίας τον χλεύασα. Του είπα να µου δώσει µερικά<br />
ακόµη φάρµακα για την ιγµορίτιδα και αντιβιοτικά και θα ήµουν εντάξει. Βλέπετε,<br />
είχα µακρά ιστορία να λέω στους γιατρούς τι νόµιζα πως είναι το πρόβληµά µου και<br />
να επιµένω να µου δώσουν την ανάλογη αγωγή.<br />
Στις 27 Ιουνίου του 2000, ολόκληρος ο κόσµος µου, όπως τον είχα γνωρίσει,<br />
σωριάστηκε κάτω. Είχα ξαναπάει στο γιατρό για περισσότερα φάρµακα για την<br />
ιγµορίτιδα, όταν µια πανέξυπνη ασκούµενη νοσοκόµα, που αναπλήρωνε το γιατρό, µε<br />
κοίταξε καθώς περπατούσα προς το δωµάτιο της εξέτασης. Με ακολούθησε και µε<br />
ρώτησε σε πολύ σοβαρό τόνο, “Τι φάρµακα παίρνεις Susan?” Προσβλήθηκα, διότι<br />
ήξερα πως εννοούσε κάποια παράνοµα χάπια ή αλκοόλ, για τα οποία γνώριζα<br />
καλύτερα, έτσι γρήγορα της έδωσα την κατάλληλη απάντηση. Τότε αυτή επέµεινε να<br />
µου πάρει αίµα, απλά για να είναι σίγουρη. Μετά την ανάλυση αίµατος επέστρεψε µε<br />
µια άλλη γιατρό από την πρακτική, από την οποία ζήτησε επίσης να µε εξετάσει.<br />
Εκείνη εξήγησε, “Είδα κάτι πολύ παράξενο στο βήµα σου, η οµιλία σου ακούγεται<br />
µπερδεµένη, και το αίµα σου είναι καθαρό. Πρέπει να κάνεις µια Μαγνητική αµέσως”.<br />
Κατά τις 4 το απόγευµα ένας νευροχειρουργός µου είπε πως είχα έναν<br />
τεράστιο όγκο στον εγκέφαλο ο οποίος είχε εντελώς γεµίσει τον αριστερό µου<br />
κροταφικό λοβό (left temporal lobe), κι ότι έµοιαζε µ’ ένα χταπόδι µε κέρατα και<br />
πίεζε πάνω στο εγκεφαλικό στέλεχος (brain stem). Είπε πως έπρεπε να κάνω<br />
εγχείρηση αµέσως αλλιώς θα πέθαινα στα σίγουρα, πιθανώς µέσα σε εβδοµάδες,<br />
αλλά ότι η εγχείρηση µπορούσε να µε αφήσει κωφή, τυφλή και διανοητικά ανάπηρη.<br />
Καθώς έφυγα από το γραφείο του νευροχειρουργού, ο δεκαετής γιος µου, Stuart, που<br />
ήταν µαζί µου σε όλες τις επισκέψεις εκείνη την τροµερή µέρα, διάβασε το σοκ και<br />
το φόβο στο πρόσωπό µου. Μ’ έπιασε δυνατά και είπε, “Έχεις όγκο στον εγκέφαλο,<br />
έτσι δεν είναι Μαµά; Σε παρακαλώ δώσε µου την υπόσχεσή σου ότι δεν θα πεθάνεις.”<br />
Ήµουν συγκλονισµένη, και του απάντησα, “Γιε µου, δεν µπορώ να σου υποσχεθώ ότι<br />
δεν θα πεθάνω, αλλά θα σου υποσχεθώ πως θα κάνω ό,τι µπορώ για να παραµείνω<br />
ζωντανή.”<br />
100
Change language