SKÐRSLA ÌBYGGžANEFNDAR - Óbyggðanefnd

jökulrönd Svínafellsjökuls og niður fyrir og síðan frá neðri hluta Svínafellsjökuls nyrst, og í jökulrönd
Skaftafellsjökuls þar sem bein lína, sem er framhald af línu sem dregin er frá Vesturhnútu (919 m) í
syðri Kristínatind (979 m) sker Skaftafellsjökul. Verður þetta punktur M. Síðan er jökulröndinni fylgt
vestur fyrir tunguna og á punkt í jökulröndinni, þar sem fyrrnefnd lína sker jökulinn og verður það
punktur N. Frá punkti N er farið í punkt O, sem er syðri Kristínartindur (979 m). Þarna verður hornmark.
Frá Syðri Kristínartindi er dregin bein lína yfir Morsárdal og Jökulfellið og í Krossgilstind (698 m) og
verður það punktur P. Frá punkti P er dregin bein lína að upptökum Skeiðarár (punktur R). Frá punkti
R er dregin bein lína til sjávar og þar verður punktur S. Verður sú lína dregin þannig að hún sé
framhald línu, sem dregin er beint á milli punktar N og Blátinds (1177 m) og verður þannig framhald
þeirrar línu til sjávar. Frá þessari línu og að sýslumörkum í vestri verður með þessu þjóðlenda, en hún
afmarkast í vestri af línu, sem lýst er svo í landamerkjalýsingu Skaftafells: „að Súlutinda beri hvorn í
annan“, en þar er jafnframt komið að mörkum þessa kröfusvæðis, sem fjallað verður um í þessu máli
fyrir óbyggðanefnd.
3.1.2. Skaftafell I og III
Þær kröfur eru gerðar til óbyggðanefndar að viðurkenndur verði beinn eignarréttur íslenska ríkisins
til þess lands jarðarinnar Skaftafells I og III sem er utan þjóðlendulínunnar. Þá er gerð krafa um
yfirráðarétt til þess hluta landsins samkvæmt landamerkjabréfi, sem er innan þjóðlendulínu og
meðal annars allt land þjóðgarðsins í Skaftafelli í samræmi við reglugerð nr. 319/1984, III. kafla,
samanber og meðfylgjandi uppdrátt.
Landamerkjabréf jarðarinnar er svohljóðandi:
Milli Skaftafells og Svínafells eru landamerki í Freysnesi úr stórum steini framan undir jöklinum og í
stein ofan við veginn og þaðan í vörðu fram í nesinu.
Móti jörðinni Núpsstað á Skaftafell land svo langt vestur að Súlutindar beri hver í annan.
Fjörumörk að austan: Svarthamranef vestan í Hafrafelli beri í lækjarfarveg í kletti, sem skagar lengst
ofan í skriðu neðan af Skarðstindi.
Fjörumörk að vestan: Básarákanef beri í hæsta sker á Austurskorabrún.
Jörðin á allt land milli fjalls og fjöru.
Þjóðlendukröfulínan fyrir landi Skaftafells og næsta nágrennis er frá punkti H og að mörkum
þess kröfusvæðis sem fjallað verður um í þessu máli fyrir óbyggðanefnd, sjá nánari lýsingu í kafla
3.1.1.
Sá hluti Skaftafellsjarðarinnar samkvæmt upphaflega landamerkjabréfinu, sem lendir utan þjóðlendu
miðað við kröfur fjármálaráðherra er ekki allur í eigu ríkissjóðs og eru því einungis gerðar
kröfur til beins eignarréttar af hálfu íslenska ríkisins til þess lands, sem landeigendur héldu ekki
eftir við söluna eða seldu ekki síðar.
Við sölu Skaftafells til Náttúruverndarráðs vegna ríkissjóðs var jörðin í þremur hlutum I, II og
III. Með afsali 13.7.1966 seldi Ingigerður Þorsteinsdóttir Skaftafell I (Bölta) með húsum og öllum
gögnum og gæðum og var salan á þeirri forsendu gerð, að jarðeignin yrði gerð að þjóðgarði. Með
afsali 13.5.1966 seldu þeir Ragnar Stefánsson og Jón Stefánsson Náttúruverndarráði vegna
ríkissjóðs jarðirnar Skaftafell II og III. Jarðirnar voru seldar með húsum og öllum gögnum og
gæðum að undanskildum Skeiðarársandi og þeim hlunnindum, sem honum og fjörunni fylgja fyrir
21