SiZwMSTiL_dzwigi_w_t..

SiZwMSTiL – Charakterystyka zastosowania portowych dźwigów i żurawi kontenerowych
w terminalu kontenerowym
3. rozpiętość bramy (Rb) – wielkość ta powstaje z obliczeń statycznych, jak również zależy od
liczby pasm transportowych przewidywanych do obsługi; zwykle rozpiętość ta dla 3 pasm o
szerokości 6 m lub 4 pasm o szerokości 4 m wynosi od 16 do 20 m;
4. udźwig (Q) jest to zdolność podnoszenia maks. ciężaru (bez ciężaru ramy chwytnej), która
powinna wynosić przy obsłudze kontenerów minimum 20 t;
5. wysokość podnoszenia (H) mierzy się w pionie od główki szyny poddźwigowej do
płaszczyzny wyznaczonej przez dolną ramę chwytną (wynosi ona zwykle ok. 20 m);
6. głębokość opuszczania (h) – powinna zabezpieczyć możliwość sięgnięcia do dna ładowni
statku kontenerowego (wynosi ona zwykle od 9 do 12 m);
7. całkowita wysokość podnoszenia {H+h) jest to suma głębokości opuszczania i wysokości
podnoszenia;
8. prześwit pionowy (K) jest to wielkość, która powinna zabezpieczać przejazd pod dźwigiem
kontenerowym lub suwnicą najwyższych urządzeń transportowych i ładunkowych z
kontenerami (zazwyczaj do 10 m);
9. prześwit poziomy (P), wynikający z budowy nóg bramy dźwigu kontenerowego lub suwnicy,
wynosi zwykle do 18 m, a drugi prześwit (równoległy do szyn poddźwigowych) powinien
zabezpieczać swobodny przejazd największego kontenera 1A-ISO pomiędzy nogami bramy
(wynosi on około 16 m).
Kontenerowe zawiesia i ramy chwytne
Zawiesia i ramy chwytne (tzw. spreadery) stanowią część wyposażenia portowych dźwigów
kontenerowych, żurawi i kontenerowych suwnic bramowych. Ułatwiają one chwytanie jednego lub
dwóch kontenerów za ich znormalizowane naroża.
Kontenerowe ramy chwytne do przeładunku kontenerów stanowią dość skomplikowaną
konstrukcję i są budowane jako (rys. 5.12) urządzenia:
1. mechaniczne, sterowane ręcznie lub w sposób samoczynny przez napięcie liny nośnej;
2. półautomatyczne mechaniczno-elektryczne, sterowane z kabiny operatora lub przez
obsługę naziemną przekaźnikami przewodowymi ewentualnie bezprzewodowo;
3. automatyczne, które przez wykorzystanie zjawisk optyczno-elektrycznych samoczynnie
środkują zaczepy z narożami kontenera, blokują je lub rozłączają się z kontenerem z chwilą
postawienia kontenera na placu, platformie środka przewozowego albo w luku statku.
Ponadto w zależności od zakresu pracy kontenerowych ram chwytnych podzielić je można na:
pojedyncze, dostosowane swoimi wymiarami do jednego tylko kontenera szeregu wymiarowego ISO;
1. uniwersalne, zdolne chwytać kontenery o różnych długościach 20, 30 i 40 stóp (1C, IB lub 1A-
ISO).
Uniwersalne kontenerowe ramy chwytne (rys. 5.13) budowane są zazwyczaj jako ramy o:
1. zmiennej rozpiętości z rozsuwanymi szynami nośnymi na odpowiednią odległość,
2. stałej centralnej szynie nośnej, po której poruszają się chwytaki ustawiane na odpowiednią
odległość w sposób automatyczny (rys. 5.14).
Sposób połączenia kontenerów za pomocą prostych półautomatycznych kontenerowych ram
chwytnych i łączących oraz zawiesi linowych przedstawiono schematycznie na rys. 5.15, natomiast
poszczególne fazy chwytania jednego lub dwóch kontenerów na rys. 5.16.
6 | S t r o n a