Univerzitet Singidunum, Beograd

semiotički sistemi, a posebno jezik) imaju
formativnu ili konstruktivnu ulogu u razvoju.
Izvor razvoja ne nalazi se u samom detetu, kao
što se tvrdi u individualističkim paradigmama,
već u interakciji, u složenom međuprostoru
spoljašnjeg i unutrašnjeg. Razvoj nije
konstrukcija, već ko-konstrukcija.
3) Individualne razlike. Kao i Pijažeova teorija
i teorija Vigotskog (sociokulturni pristup)
opisuje opšte zakonitosti psihičkog
(kognitivnog) funkcionisanja i razvoja,
zanemarujući individualne razlike. Zastupnike
oba pristupa ne zanimaju individualne razlike
među decom, već tipično ponašanje dece
određenog uzrasta, karakterističan način
mišljenja na datom stadijumu razvoja.
Međutim, vigotskijanski orijentisane autore
zanimaju i kulturno specifične
razlike,
uslovljene osobenostima socijalnog, kulturnog i
istorijskog konteksta u kome se razvoj odvija.
142