warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski
warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski
Liceum Warszawskie pl. Saski (Pałac Saski) późn. ul. Krakowskie Przedmieście 26 – pałac Kazimierzowski. Zostało założone w 1804 r. przez grono społeczników z Samuelem Bogumiłem Linde (1771- 1847) na czele, który od początku pełnił funkcję jego dyrektora. Początkowo była to 6-klasowa szkoła dla młodzieży polskiej i niemieckiej. Placówka nadzorowana była przez Eforat – Radę Nadzorczą, w skład której weszli Polacy mianowani przez rząd pruski: prezes Stanisław Kostka hr. Potocki, Aleksander hr. Potocki, księża katoliccy: Prażmowski i Kopczyński, pastor Diehl z Kościoła Ewangelicko-Reformowanego i Linde, jako dyrektor. Później dokooptowani zostali jeszcze: hr. Sobolewski i pastor Schmidt z Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego Liceum przeszło pod nadzór Izby Edukacyjnej, która przystosowała je do potrzeb polskich. W 1815 r. zniesiono oddział niemiecki, a w następnym roku przeniesiono Liceum do pałacu Kazimierzowskiego. Profesorami byli w nim m.in.: F. Bentkowski, M. Chopin (ojciec Fryderyka), A. Krzyżanowski, W. Szweykowski, natomiast rysunków uczyli: Z. Vogel i A. Kokular. Liceum posiadało duże zasługi na niwie wdrażania systemu nauczania i wychowania. Do jego uczniów zaliczali się: Fryderyk Chopin, Zygmunt hr. Krasiński i Fryderyk hr. Skarbek. Przestało istnieć po powstaniu listopadowym w 1832 r. Towarzystwo Lekarskie Warszawskie ul. Niecała 7. Zostało założone w 1821 r. z mocy zatwierdzonej ustawy w celu wspierania rozwoju naukowego medycyny. Początkowo posiedzenia odbywały się w mieszkaniach kolejnych prezesów: w latach 1832-1857 – przy ul. Jezuickiej 73, w okresie od 1858-1860 – w pałacu Mostowskich, a od 1861 r. – w kamienicy Petyskusa przy ul. Wierzbowej 11. W 1872 r. dzięki przekazaniu w 1865 r. przez dr. Jana Bącewicza sumy 22.500 rb. w srebrze, zakupiono nieruchomość przy ul. Niecałej 7. Budowa nowego gmachu wraz z ofi cynami trwała do 1904 r. W nowej siedzibie znalazła się czytelnia światowych czasopism lekarskich i biblioteka dysponująca 25.665 woluminami, a także pracownia biologiczno-chemiczna z bogatymi zbiorami. Towarzystwo Lekarskie PLACÓWKI NAUKOWE I KULTURALNE wydawało kwartalnik zatytułowany Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego. Organizowało posiedzenia kliniczne, ogłaszało konkursy na prace naukowe i obsadę stanowisk w szpitalach i instytucjach administracji miejskiej, a nawet lecznicach prywatnych i wyznaniowych. W 1904 r. zarząd składał się z prezesa – był nim dr Teodor Dunin (1854-1909), wiceprezesa – dr Kamocki (nie wymieniony z imienia), stałego sekretarza – prof. dr Henryk Ferdynand Hoyer (1834-1907), sekretarza dorocznego (S. Kopczyński), bibliotekarza (J. Bieliński), redaktora Pamiętnika (dr St. Kamieński), skarbnika (dr K. Dobrski), zarządzającego pracownią (prof. Hoyer) oraz trzech członków. Do Towarzystwa należała nieruchomość w Warszawie, nr hipoteczny 614L, z kapitałem na niej złożonym w wysokości 63.517 rubli, sam zaś dom wart był 120.000 rb. Kapitał zapasowy wynosił 8.538 rb., a przeciętne wydatki roczne kształtowały się na wysokości 7.860 rb., natomiast wpływy sięgały 7.920 rb. Liczba czynnych członków Towarzystwa w 1904 r. wynosiła 240, korespondentów 99 i 11 honorowych. Kandydat na członka musiał przedstawić pracę naukową z medycyny, rekomendację dwóch członków, podlegał też balotowaniu na zebraniu ogólnym (w obecnej nomenklaturze: zgromadzeniu członków). Zarząd towarzystwa dysponował funduszami na pracownię i bibliotekę – w sumie 12.200 rb. stypendialnymi w kwocie 5.000 rb. i konkursowymi w sumie 8.400 rb., oraz na cele dobroczynne – w kwocie 24.200 rb. Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych ul. Królewska 17a. Założone zostało 13 grudnia 1860 r. z inicjatywy między innymi wybitnego malarza i wykładowcy w Szkole Rysunkowej, prof. Wojciecha Gersona (1831-1901). Skupiało artystów i miłośników sztuki, a jego zadaniem była popularyzacja polskiej twórczości, organizacja wystaw, pomoc artystom. Pierwszy lokal Zachęty mieścił się na Krakowskim Przedmieściu. Obecny gmach wybudowany został w 1900 r., według projektu architekta Stefana Szyllera (1857-1933). Instytucja zachowana do chwili obec nej działa jako Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, pod współczesnym adresem pl. Małachowskiego 3. Tak jak w przeszłości posiadała licznych ofi arodawców dzieł sztuki, jak choćby Ludwik Norblin (1836-1914), wybitny przemysłowiec i zbieracz dzieł 61
WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI sztuki, tak i dzisiaj ma swoich gorących zwolenników i admiratorów wśród artystów malarzy i rzeźbiarzy oraz kolekcjonerów chętnie przekazujących własne i gromadzone dzieła. Konserwatorium Muzyczne ul. Tamka – Zamek Ostrogskich. Powstało w styczniu 1861 roku staraniem Apolinarego Kątskiego (1825-1879), dzięki składkom i ofi arom płynącym z całego kraju w Zamku Ostrogskich. „(...) Pod jego kierunkiem stało się od razu wybor ną szkołą muzyczną, która wychowała cały zastęp muzyków. Z tej szkoły wyszedł także Chopin. W późniejszych latach uczniami Konserwatorium warszawskiego, któremu kolejno przewodniczyli: Aleksander Zarzycki, Emil Młynarski i Stanisław Barcewicz, byli: Rutkowski, Ignacy Paderewski, Jarecki, Śliwiński, Gawroński, Noskowski, Adamowski, Melcer, Różycki i inni (...)”. Tygodnik Illustrowany, 13 listopada 1915. Konserwatorium Muzyczne w Zamku Ostrogskich – przełom XIX i XX wieku. Ze zbiorów R. Chwiszczuka. 62 Warszawskie Towarzystwo Farmaceutyczne ul. Długa 16. Powstało w 1870 r. w celu rozwijania nauk farmaceutycznych. Posiadało bibliotekę, pracownię naukową i zbiory pochodzące z darów członków, organizowało dyskusje i posiedzenia naukowe. Miało własny periodyk – Wiadomości Farmaceutyczne, w którym ogłaszane były wszelkie nowości i komunikaty. Towarzystwo posiadało nieruchomość przy ul. Długiej, w postaci kamienicy mieszczącej agendy organizacji. Szkoła Handlowa ul. Nowy Świat. Na organizatora i przyszłego kierownika Szkoły Handlowej, jej założyciel – Leopold Kronenberg (1812-1878), powołał Stanisława Przystańskiego (1820-1887), byłego dziekana Uniwersytetu Warszawskiego (kierował Szkołą w latach 1875-1887). Jej otwarcie nastąpiło 19 września 1875 roku na drugim piętrze budynku na rogu Nowego Światu i Wareckiej. Do klasy przygotowawczej wstąpiło 84 Katolików, 17 Żydów oraz 6 Ewangelików, do klasy I specjalnej: 25 Katolików, 12 Żydów, 2 Prawosławnych
- Page 7 and 8: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Je
- Page 9 and 10: Żydzi zamiesz kujący od wieków W
- Page 11 and 12: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Po
- Page 13 and 14: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Ni
- Page 15 and 16: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Zw
- Page 17 and 18: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI a
- Page 19 and 20: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Lu
- Page 21 and 22: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI po
- Page 23 and 24: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Ka
- Page 25 and 26: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI 30
- Page 27 and 28: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Ka
- Page 29 and 30: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Wa
- Page 31 and 32: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI St
- Page 33 and 34: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Pr
- Page 35 and 36: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI st
- Page 37 and 38: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Sa
- Page 39 and 40: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI 18
- Page 41 and 42: L. Rabek, W. Sawicki, W. Rodys, K.
- Page 43 and 44: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI na
- Page 45 and 46: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Pr
- Page 47 and 48: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI pe
- Page 49 and 50: Kolonia dla bezdomnych Annopol. Kol
- Page 51 and 52: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI In
- Page 53 and 54: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI To
- Page 55 and 56: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Sz
- Page 57: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Gm
- Page 61 and 62: Zarząd składał się z prezesa -
- Page 63 and 64: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Bi
- Page 65 and 66: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Wy
- Page 67 and 68: Wyjazd członków Warszawskiego Tow
- Page 69 and 70: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI St
- Page 71 and 72: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI te
- Page 73 and 74: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Wa
- Page 75 and 76: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Ko
- Page 77 and 78: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Wa
- Page 79 and 80: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Wa
- Page 81 and 82: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Wt
- Page 83 and 84: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI An
- Page 85 and 86: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Ce
- Page 87 and 88: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Od
- Page 89 and 90: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Po
- Page 91 and 92: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Dz
- Page 93 and 94: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Po
- Page 95 and 96: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI r
- Page 97 and 98: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI J
- Page 99 and 100: Klementyna z Tańskich Hoff manowa
- Page 101 and 102: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Fr
- Page 103 and 104: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Le
- Page 105 and 106: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Ty
- Page 107 and 108: WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Zj
WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI<br />
sztuki, tak i dzisiaj ma swoich gorących zwolenników<br />
i admiratorów wśród artystów malarzy i rzeźbiarzy<br />
oraz kolekcjonerów chętnie przekazujących w<strong>ł</strong>asne<br />
i gromadzone dzie<strong>ł</strong>a.<br />
Konserwatorium Muzyczne<br />
ul. Tamka – Zamek Ostrogskich.<br />
Powsta<strong>ł</strong>o w styczniu 1861 roku staraniem<br />
Apolinarego Kątskiego (1825-1879), dzięki sk<strong>ł</strong>adkom<br />
i ofi arom p<strong>ł</strong>ynącym z ca<strong>ł</strong>ego kraju w Zamku<br />
Ostrogskich.<br />
„(...) Pod jego kierunkiem sta<strong>ł</strong>o się od razu wybor ną<br />
szko<strong>ł</strong>ą muzyczną, która wychowa<strong>ł</strong>a ca<strong>ł</strong>y zastęp muzyków.<br />
Z tej szko<strong>ł</strong>y wyszed<strong>ł</strong> także Chopin. W późniejszych<br />
latach uczniami Konserwatorium <strong>warszawski</strong>ego, któremu<br />
kolejno przewodniczyli: Aleksander Zarzycki, Emil<br />
M<strong>ł</strong>ynarski i Stanis<strong>ł</strong>aw Barcewicz, byli: Rutkowski, Ignacy<br />
Paderewski, Jarecki, Śliwiński, Gawroński, Noskowski,<br />
Adamowski, Melcer, Różycki i inni (...)”.<br />
Tygodnik Illustrowany, 13 listopada 1915.<br />
Konserwatorium Muzyczne w Zamku Ostrogskich<br />
– prze<strong>ł</strong>om XIX i XX wieku.<br />
Ze zbiorów R. Chwiszczuka.<br />
62<br />
Warszawskie Towarzystwo<br />
Farmaceutyczne<br />
ul. D<strong>ł</strong>uga 16.<br />
Powsta<strong>ł</strong>o w 1870 r. w celu rozwijania nauk<br />
farmaceutycznych. Posiada<strong>ł</strong>o bibliotekę, pracownię<br />
naukową i zbiory pochodzące z darów cz<strong>ł</strong>onków,<br />
organizowa<strong>ł</strong>o dyskusje i posiedzenia naukowe. Mia<strong>ł</strong>o<br />
w<strong>ł</strong>asny periodyk – Wiadomości Farmaceutyczne,<br />
w którym og<strong>ł</strong>aszane by<strong>ł</strong>y wszelkie nowości i komunikaty.<br />
Towarzystwo posiada<strong>ł</strong>o nie<strong>ruch</strong>omość przy<br />
ul. D<strong>ł</strong>ugiej, w postaci kamienicy mieszczącej agendy<br />
organizacji.<br />
Szko<strong>ł</strong>a Handlowa<br />
ul. Nowy Świat.<br />
Na organizatora i przysz<strong>ł</strong>ego kierownika<br />
Szko<strong>ł</strong>y Handlowej, jej za<strong>ł</strong>ożyciel – Leopold Kronenberg<br />
(1812-1878), powo<strong>ł</strong>a<strong>ł</strong> Stanis<strong>ł</strong>awa Przystańskiego<br />
(1820-1887), by<strong>ł</strong>ego dziekana Uniwersytetu Warszawskiego<br />
(kierowa<strong>ł</strong> Szko<strong>ł</strong>ą w latach 1875-1887). Jej<br />
otwarcie nastąpi<strong>ł</strong>o 19 września 1875 roku na drugim<br />
piętrze budynku na rogu Nowego Światu i Wareckiej.<br />
Do klasy przygotowawczej wstąpi<strong>ł</strong>o 84 Katolików,<br />
17 Żydów oraz 6 Ewangelików, do klasy I specjalnej:<br />
25 Katolików, 12 Żydów, 2 Prawos<strong>ł</strong>awnych
Change language