warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski

warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski

cultus.nazwa.pl
from cultus.nazwa.pl More from this publisher
29.07.2013 Views

V. PLACÓWKI WYCHOWAWCZE I OPIEKUŃCZE Instytut św. Kazimierza ul. Tamka 35. Założony w 1652 r. przy domu Sióstr Miłosierdzia Św. Wincentego a’ Paulo prowadził dom wychowawczy na 110 sierot dziewcząt w wieku od 8-18 lat, które pobierały w nim naukę, w tym 85 bezpłatnie, a 15 za opłatą 85 rb. rocznie. Instytut pozostawał pod zarządem miejskim, posiadał własną siedzibę przy ul. Tamka oraz folwarki: Pęchery, Łbiska i Wólkę Pęcherską – warte 52.426 rb. Poza tym folwarki: Runów – 24.850 rb., Lipowa – 22.500 rb., plac o wartości 4.290 rb., place emfi teutyczne – 5.398 rb., lasy wycenione na 104.500 rb. oraz kapitał zapasowy w kwocie 111.470 rb. Dochody roczne szacowane były w 1904 r. na 40.800 rb. przy wydatkach wynoszących 26.513 rb. Instytut Głuchoniemych i Ociemniałych na przełomie XIX i XX wieku. Ze zbiorów R. Chwiszczuka. PLACÓWKI WYCHOWAWCZE I OPIEKUŃCZE Instytut Głuchoniemych i Ociemniałych pl. Św. Aleksandra 4 (ob. pl. Trzech Krzyży). Kiedy ksiądz Jakub Falkowski (1775-1848) w 1802 r. poznał w Szczucinie głuchonieme dziecko, postanowił mu pomóc, a także zainteresować się problematyką tego kalectwa. Wyjechał do Berlina, aby podpatrywać tamtejsze metody, a po powrocie w 3 lata nauczył niedołężne dziecko katechizmu oraz mowy otaczających. Władza edukacyjna Księstwa Warszawskiego, dowiedziawszy się o jego sukcesach, wezwała go do Warszawy i zaproponowała założenie w Warszawie Instytutu dla Głuchoniemych. Ksiądz Falkowski wyjechał tym razem na 2 lata do Wiednia, by poszerzyć swoją wiedzę, a po powrocie w 1817 r. ów Instytut utworzył. Założyciel tej zacnej placówki znany był z tego, że ubogich uczniów przyjmował bezpłatnie, a własne dochody przeznaczał na jego rzecz. W roku 1818 został członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk, które rok później nagrodziło go złotym medalem. Instytut od 1827 r. mieści się we własnej siedzibie przy dzisiejszym pl. Trzech Krzyży. W 1842 r. otwarto w nim oddział dla ociemniałych, po II wojnie przeniesiony do podwarszawskich Lasek. 53

WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI Instytut Moralniej Poprawy Dzieci w Mokotowie ul. Nowo-Aleksandryjska 97 (ob. ul. Puławska). To pierwszy dom poprawczy, założony już pod koniec XVIII w., ale po kilku latach z braku funduszy został zamknięty. Swoje podwoje ponownie otworzył w 1830 r. przy ul. Okopowej, a w 1834 r. został przeniesiony do nowego gmachu wystawionego na dziedzińcu Domu Przytułku i Pracy w Śródmieściu Warszawy Jednak pomysł, aby obie te instytucje ze sobą sąsiadowały nie okazał się trafi ony, więc po 20 latach przeniesiono go na ul. Ordynacką, do dawnego pałacu Chodkiewiczów. W roku 1861, 54 Warsztaty szewskie Instytutu Moralnej Poprawy Dzieci w Mokotowie. Ze zbiorów R. Chwiszczuka. głównie dzięki rodzinie Pusłowskich, którzy przekazali grunty – Ksawery hr. Pusłowski (1807- 1874) ofi arował 15.000 rb. na budowę instytutu przy głównej arterii Mokotowa – ówczesnej Drodze Nowo-Aleksandryjskiej. Okazały i nowoczesny gmach zaprojektował uznany architekt Henryk Marconi. W 1869 r. zakład otrzymał nazwę Instytutu Moralnej Poprawy Dzieci. Według Fryderyka hr. Skarbka (1792-1866) – pomysłodawcy i twórcy, zakład ten miał być przeznaczony wyłącznie dla chłopców w wieku od 6-14 lat, zatrzymanych za włóczęgostwo, żebraninę lub zakwalifi kowanych przez Radę Opiekuńczą Zakładu. Instytut Moralnej Poprawy Dzieci w Mokotowie – rok 1896. Ze zbiorów R. Chwiszczuka.

WARSZAWSKI RUCH SPOŁECZNIKOWSKI<br />

Instytut Moralniej Poprawy Dzieci<br />

w Mokotowie<br />

ul. Nowo-Aleksandryjska 97 (ob. ul. Pu<strong>ł</strong>awska).<br />

To pierwszy dom poprawczy, za<strong>ł</strong>ożony już<br />

pod koniec XVIII w., ale po kilku latach z braku funduszy<br />

zosta<strong>ł</strong> zamknięty. Swoje podwoje ponownie<br />

otworzy<strong>ł</strong> w 1830 r. przy ul. Okopowej, a w 1834 r.<br />

zosta<strong>ł</strong> przeniesiony do nowego gmachu wystawionego<br />

na dziedzińcu Domu Przytu<strong>ł</strong>ku i Pracy w Śródmieściu<br />

Warszawy Jednak pomys<strong>ł</strong>, aby obie te instytucje<br />

ze sobą sąsiadowa<strong>ł</strong>y nie okaza<strong>ł</strong> się trafi ony,<br />

więc po 20 latach przeniesiono go na ul. Ordynacką,<br />

do dawnego pa<strong>ł</strong>acu Chodkiewiczów. W roku 1861,<br />

54<br />

Warsztaty szewskie<br />

Instytutu Moralnej<br />

Poprawy Dzieci<br />

w Mokotowie.<br />

Ze zbiorów<br />

R. Chwiszczuka.<br />

g<strong>ł</strong>ównie dzięki rodzinie<br />

Pus<strong>ł</strong>owskich, którzy<br />

przekazali grunty – Ksawery<br />

hr. Pus<strong>ł</strong>owski (1807-<br />

1874) ofi arowa<strong>ł</strong> 15.000<br />

rb. na budowę instytutu<br />

przy g<strong>ł</strong>ównej arterii<br />

Mokotowa – ówczesnej<br />

Drodze Nowo-Aleksandryjskiej.<br />

Okaza<strong>ł</strong>y i nowoczesny gmach zaprojektowa<strong>ł</strong><br />

uznany architekt Henryk Marconi.<br />

W 1869 r. zak<strong>ł</strong>ad otrzyma<strong>ł</strong> nazwę Instytutu Moralnej<br />

Poprawy Dzieci.<br />

Wed<strong>ł</strong>ug Fryderyka hr. Skarbka (1792-1866)<br />

– pomys<strong>ł</strong>odawcy i twórcy, zak<strong>ł</strong>ad ten mia<strong>ł</strong> być przeznaczony<br />

wy<strong>ł</strong>ącznie dla ch<strong>ł</strong>opców w wieku od 6-14<br />

lat, zatrzymanych za w<strong>ł</strong>óczęgostwo, żebraninę lub<br />

zakwalifi kowanych przez Radę Opiekuńczą Zak<strong>ł</strong>adu.<br />

Instytut Moralnej Poprawy Dzieci w Mokotowie<br />

– rok 1896. Ze zbiorów R. Chwiszczuka.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!