warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski
warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski
warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
cz<strong>ł</strong>onków nie wymienionych z imienia: Billequeza,<br />
Pollinacciego, Chapuisa, Amodona i Am. Burkhardta.<br />
W 1901 r. odnotowano rekordową liczbę pensjonariuszek<br />
– 154, które przebywa<strong>ł</strong>y w „Ognisku” <strong>ł</strong>ącznie<br />
1844 dni. 33 umieszczono w domach prywatnych<br />
na sta<strong>ł</strong>ych posadach, a przychodzącym wydano<br />
125 obiadów. Na „réunionkach”, czyli przejazdem na<br />
zjazdach lub konferencjach przebywa<strong>ł</strong>o 190 kobiet.<br />
Formalności przy przyjmowaniu do „Ogniska” nie<br />
by<strong>ł</strong>o żadnych, należa<strong>ł</strong>o jedynie z<strong>ł</strong>ożyć na ręce prezesa<br />
dyplom z paszportem i odpowiednie referencje<br />
z poprzednich miejsc pracy lub w siedzibie Konsulatu<br />
Szwajcarskiego w Warszawie przy ul. Marsza<strong>ł</strong>kowskiej<br />
127.<br />
Nie by<strong>ł</strong>y to jedyne organizacje prowadzone<br />
przez przybyszy ze Szwajcarii na terenie Warszawy.<br />
W kalendarzach <strong>warszawski</strong>ch z lat 1900-1916 można<br />
jeszcze trafi ć na Szwajcarskie Towarzystwo Dobroczynności<br />
i Towarzystwo Szwajcarskiego Czerwonego<br />
Krzyża, często występujące w informacjach<br />
jako Szwajcarski Czerwony Krzyż. Niestety nikt dotychczas<br />
nie podją<strong>ł</strong> trudu opisania podobnych organizacji<br />
istniejących w stolicy pod zaborem rosyjskim<br />
i prowadzonych przez cudzoziemców.<br />
Fryderyk Zamboni (1845-1908)<br />
– <strong>warszawski</strong> cukiernik rodem ze Szwajcarii.<br />
Ze zbiorów Tadeusza W. Świątka.<br />
INSTYTUCJE I ORGANIZACJE DOBROCZYNNE<br />
Towarzystwo Opieki<br />
nad Nauczycielkami i Guwernantkami<br />
Pochodzenia Francuskiego<br />
ul. Szczygla 8.<br />
Powsta<strong>ł</strong>o w 1897 r. po uprzednim zatwierdzeniu<br />
przez Ministra Spraw Wewnętrznych, które<br />
mia<strong>ł</strong>o miejsce 29 kwietnia 1896 r. Celem jego dzia<strong>ł</strong>ania<br />
by<strong>ł</strong>o zapewnienie francuskim guwernantkom<br />
miejsca zamieszkania do czasu znalezienia pracy<br />
w Warszawie. W pokojach gościnnych Towarzystwa<br />
wolno im by<strong>ł</strong>o przebywać również w niedziele i dni<br />
świąteczne. Łącznie liczy<strong>ł</strong>o 56 cz<strong>ł</strong>onków, z których<br />
sk<strong>ł</strong>adek i dobrowolnych wp<strong>ł</strong>at utrzymywa<strong>ł</strong>o pokoje<br />
hotelowe i pomieszczenia klubowe. Prezesem<br />
honorowym Towarzystwa by<strong>ł</strong> margrabia Pierre de<br />
Persan, konsul generalny francuski (Konsulat Francuski,<br />
ul. W<strong>ł</strong>odzimierska 23). Zarząd Towarzystwa<br />
ukonstytuowany w 1903 r. tworzy<strong>ł</strong>y następujące<br />
osoby, w większości pochodzenia francuskiego: prezesowa<br />
Helena Andlauer (przebywająca w majątku<br />
Czerwin w gub. <strong>ł</strong>omżyńskiej), funkcję wiceprezesa<br />
pe<strong>ł</strong>ni<strong>ł</strong>a panna Adela Greffi er, a kasjerki p. Delacroix.<br />
W sk<strong>ł</strong>ad Komitetu opiekuńczego placówki wesz<strong>ł</strong>y<br />
panie: Prenant, Manuel, inżynierowa Kiślańska,<br />
Thélie i Bass. Sekretarzem by<strong>ł</strong> Nicolaus Delacroix,<br />
a zarządzającą by<strong>ł</strong>a Marie Luise Mourey. Kapita<strong>ł</strong> zapasowy<br />
wynosi<strong>ł</strong> 2.383,43 rb., dochody w 1903 r. sięga<strong>ł</strong>y<br />
2.752,38 rb., a wydatki 2.487,90 rb. W hotelu Towarzystwa<br />
przebywa<strong>ł</strong>o 181 guwernantek przez 2.196 dni<br />
w ciągu roku, choć miejsc sta<strong>ł</strong>ych by<strong>ł</strong>o zaledwie 12.<br />
Stowarzyszenie Wzajemnej Pomocy<br />
Czynnych i By<strong>ł</strong>ych Nauczycieli<br />
Wyznania Mojżeszowego<br />
ul. Karmelicka 13 m. 2.<br />
Posta<strong>ł</strong>o w 1897 r. w celu udzielania zapomóg<br />
i innych form pomocy nauczycielkom i nauczycielom<br />
wyznania mojżeszowego. Stowarzyszenie<br />
liczy<strong>ł</strong>o 103 cz<strong>ł</strong>onków rzeczywistych, wy<strong>ł</strong>ącznie Żydów<br />
i 175 protektorów. Cz<strong>ł</strong>onkami rzeczywistymi mogli<br />
być wy<strong>ł</strong>ącznie pedagodzy wyznania mojżeszowego,<br />
natomiast protektorami osoby wszelkich zawodów,<br />
które mog<strong>ł</strong>y korzystać z praw i przywilejów przys<strong>ł</strong>ugujących<br />
cz<strong>ł</strong>onkom rzeczywistym, z wyjątkiem wsparć<br />
fi nansowych. Sk<strong>ł</strong>adka roczna cz<strong>ł</strong>onka wynosi<strong>ł</strong>a 6 rb.<br />
Majątek Stowarzyszenia wyszacowany by<strong>ł</strong><br />
na 8.000 rb. Organizacja dy<strong>spo</strong>nowa<strong>ł</strong>a biblioteką<br />
liczącą ok. 3 tys. tomów, a czytelnia dy<strong>spo</strong>nowa<strong>ł</strong>a<br />
27