warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski
warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski
warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Helena Mniszkówna I v. Czyżyńska II<br />
v. Rawicz-Radomyska (1878-1943).<br />
Ze zbiorów Tadeusza W. Świątka.<br />
„Nasz Dom”, który w latach 1927-1929 przeniós<strong>ł</strong> się<br />
do nowo wybudowanego gmachu na Bielanach.<br />
Od 1925 r. by<strong>ł</strong> cz<strong>ł</strong>onkiem loży masońskiej. Podczas<br />
II wojny światowej chodzi<strong>ł</strong> w mundurze polskiego<br />
żo<strong>ł</strong>nierza. Znany również jako zwolennik traktowania<br />
dzieci na równi z doros<strong>ł</strong>ymi. Od 1898 r. publikowa<strong>ł</strong><br />
liczne artyku<strong>ł</strong>y, a w 1926 r. za<strong>ł</strong>oży<strong>ł</strong> pismo Ma<strong>ł</strong>y<br />
Przegląd, który sam przez pierwsze 4 lata redagowa<strong>ł</strong><br />
– gazeta by<strong>ł</strong>a dodatkiem do czasopisma Nasz Przegląd<br />
redagowanego przez dzieci i m<strong>ł</strong>odzież. Od po<strong>ł</strong>owy<br />
lat 30-tych występowa<strong>ł</strong> w radio w stworzonych<br />
przez siebie Gadaninkach Starego Doktora.<br />
128<br />
Anna Braude-Hellerowa (1888-1943), lekarka,<br />
dzia<strong>ł</strong>aczka gminy żydowskiej, radna m. st.<br />
Warszawy. W latach 1930-1942 by<strong>ł</strong>a naczelnym<br />
lekarzem szpitala im. Bersohnów<br />
i Baumanów, który podczas okupacji by<strong>ł</strong><br />
najlepiej wyposażoną placówką s<strong>ł</strong>użby<br />
zdrowia w getcie żydowskim, niosącą<br />
szeroko pojętą pomoc wyg<strong>ł</strong>odnia<strong>ł</strong>ym<br />
mieszkańcom żydowskiej dzielnicy.<br />
Zginę<strong>ł</strong>a podczas powstania<br />
w getcie.<br />
Karol August Jenike (1872-<br />
1943), inżynier, przemys<strong>ł</strong>owiec.<br />
Urodzony w Warszawie jako syn<br />
Niemca sprowadzonego z Berlina<br />
do zarządzania pod<strong>warszawski</strong>mi<br />
majątkami. Praktykowa<strong>ł</strong> w fabryce<br />
Lilpopa, a następnie studiowa<strong>ł</strong><br />
kolejno w wyższej szkole technicznej<br />
w Mittweidzie i na Politechnice<br />
w Charlottenburgu. W 1900 r. zosta<strong>ł</strong><br />
kierownikiem biura konstrukcyjnego<br />
w fabryce wyrobów metalowych<br />
„Rohn i Zieliński” w Warszawie. Zaprojektowa<strong>ł</strong><br />
wówczas szklany dach Politechniki<br />
Warszawskiej. W 1904 r. wspólnie<br />
z m<strong>ł</strong>odszym bratem Julianem za<strong>ł</strong>oży<strong>ł</strong> biuro<br />
konstrukcyjno-budowlane „Bracia Jenike<br />
– Inżynierowie”, przy którym zorganizowa<strong>ł</strong> dzia<strong>ł</strong><br />
dostawy maszyn. Z czasem fi rma wyspecjalizowa<strong>ł</strong>a<br />
się w dostawach dźwigów sprowadzanych g<strong>ł</strong>ównie<br />
z Niemiec. W 1915 r. zorganizowa<strong>ł</strong> przy Komitecie<br />
Obywatelskim w Warszawie Pocztę Miejską, której<br />
zosta<strong>ł</strong> dyrektorem. Wkrótce po wojnie zosta<strong>ł</strong> z wyboru<br />
<strong>ł</strong>awnikiem magistratu <strong>warszawski</strong>ego, a w latach<br />
1919-1920 by<strong>ł</strong> wiceprezydentem miasta, później<br />
pe<strong>ł</strong>ni<strong>ł</strong> liczne inne jeszcze funkcje w zarządzie<br />
miejskim. W 1938 r. za<strong>ł</strong>ożona przez niego fi rma zosta<strong>ł</strong>a<br />
przeniesiona na ul. Podskarbińską, a w okresie<br />
okupacji hitlerowskiej podporządkowana armii niemieckiej,<br />
mimo niepodpisania Volkslisty, pozostawa<strong>ł</strong><br />
jej dyrektorem. Wspiera<strong>ł</strong> dzia<strong>ł</strong>ania <strong>spo</strong><strong>ł</strong>eczne.<br />
Zdzis<strong>ł</strong>aw ks. Lubomirski (1865-1943), prawnik,<br />
<strong>spo</strong><strong>ł</strong>ecznik na wielką skalę. W latach 1904-1907 by<strong>ł</strong><br />
wiceprezesem, a następnie prezesem Warszawskiego<br />
Towarzystwa Dobroczynności. Od 1907 r., po rozwiązaniu<br />
Polskiej Macierzy Szkolnej, zosta<strong>ł</strong> wspó<strong>ł</strong>twórcą<br />
Towarzystwa Wpisów Szkolnych. By<strong>ł</strong> również prezesem<br />
Komitetu Obywatelskiego miasta Warszawy
Change language