warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski
warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski
warszawski ruch spo ł ecznikowski warszawski ruch spo ł ecznikowski
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
de Villard, wnuczka szefa policji z czasów Napoleona.<br />
Zapamiętany by<strong>ł</strong> jako hojny darczyńca na rzecz różnych<br />
organizacji pomocowych w Warszawie.<br />
Konstanty Okuń (1836-1894), inżynier m. Warszawy.<br />
Wprowadzi<strong>ł</strong> nowoczesne omnibusy w Warszawie.<br />
By<strong>ł</strong> cz<strong>ł</strong>onkiem Rady Opiekuńczej Ubogich w Warszawskim<br />
Towarzystwie Dobroczynności.<br />
Maria z Wawelbergów Rotwand (1846-1894),<br />
żona Stanis<strong>ł</strong>awa, dzia<strong>ł</strong>aczka <strong>spo</strong><strong>ł</strong>eczna, fi lantropka,<br />
między innymi za<strong>ł</strong>oży<strong>ł</strong>a i utrzymywa<strong>ł</strong>a w<strong>ł</strong>asnym<br />
sumptem na Lesznie ochronkę dla dzieci niezależnie<br />
od ich pochodzenia i wyznania. By<strong>ł</strong>a za<strong>ł</strong>ożycielką<br />
szwalni i szkó<strong>ł</strong>ki dla dziewcząt w M<strong>ł</strong>ocinach,<br />
prowadzi<strong>ł</strong>a też kuchnię wydającą bezp<strong>ł</strong>atne obiady<br />
dla 150 ubogich.<br />
Seweryn Jakub Henryk (Loewenstein) baron de<br />
Lenval (1833-1895), przemys<strong>ł</strong>owiec. By<strong>ł</strong> w 1873 r.<br />
wspó<strong>ł</strong>za<strong>ł</strong>ożycielem spó<strong>ł</strong>ki akcyjnej fabryki wagonów<br />
konstrukcji żelaznych p.f. „Lilpop, Rau i Loewenstein”,<br />
jednego z największych zak<strong>ł</strong>adów przemys<strong>ł</strong>owych<br />
w Królestwie Polskim. Przy zak<strong>ł</strong>adach z jego inicjatywy<br />
powsta<strong>ł</strong>a jedna z pierwszych w kraju kas brackich<br />
robotników. W 1884 r. uzyska<strong>ł</strong> od księcia Sachsen-<br />
Coburg und Gotha dziedziczny tytu<strong>ł</strong> barona wraz<br />
z nazwiskiem szlacheckim de Lenval. Po śmierci<br />
bratanka (syna Leona Loewensteina), poważną<br />
część swego majątku przeznaczy<strong>ł</strong> na cele<br />
fi lantropijne. W 1885 r. za<strong>ł</strong>oży<strong>ł</strong> w Nicei sanatorium<br />
dziecięce, które subsydiowa<strong>ł</strong> do<br />
końca życia. Razem z bratem ufundowa<strong>ł</strong><br />
Dom Sierot po robotnikach, przy ulicy<br />
Litewskiej 14. Największą fundacją jego<br />
brata Leona W<strong>ł</strong>adys<strong>ł</strong>awa bar. de Lenval<br />
by<strong>ł</strong> Instytut Higieny Dziecięcej przy ul.<br />
Litewskiej 16.<br />
Henryk Natanson (1829-1895), absolwent<br />
<strong>warszawski</strong>ej Szko<strong>ł</strong>y Rabinów,<br />
księgarz i wydawca. Dzia<strong>ł</strong>a<strong>ł</strong> aktywnie<br />
przy budowie Wielkiej Synagogi na T<strong>ł</strong>omackiem.<br />
Łoży<strong>ł</strong> też na biedne i osierocone<br />
dzieci żydowskie.<br />
Hilary Nussbaum (1820-1895), pisarz, historyk,<br />
pedagog, cz<strong>ł</strong>onek Gminy Starozakonnych,<br />
kurator Domu Schronienia Sierot i Starców Starozakonnych,<br />
jeden z za<strong>ł</strong>ożycieli postępowej synagogi<br />
na Nalewkach.<br />
POCZET SPOŁECZNIKÓW<br />
Konstanty hr. Przeździecki (1854-1897), wspó<strong>ł</strong>za<strong>ł</strong>ożyciel,<br />
wraz z bratem Konstantym i dr Józefem<br />
Zawadzkim, Pogotowia Ratunkowego w Warszawie.<br />
Nie doczeka<strong>ł</strong> chwili zatwierdzenia jego ustawy za<strong>ł</strong>ożycielskiej.<br />
Oddany idei pomocy chorym i rannym,<br />
zapisa<strong>ł</strong> znaczne kwoty na fundacje dobroczynne<br />
i pogotowie w Warszawie – sfi nansowa<strong>ł</strong> sprowadzenie<br />
z Wiednia wyposażenia pierwszej stacji przy<br />
ul. Leszno. Razem z bratem zadeklarowa<strong>ł</strong> 3.000 rb.<br />
na jego rzecz.<br />
Karol Jan (Schlenker) Szlenkier (1839-1900), przemys<strong>ł</strong>owiec,<br />
fi lantrop. W wieku zaledwie 19 lat przeją<strong>ł</strong><br />
po ojcu za<strong>ł</strong>ożoną przez niego fabrykę garbarską.<br />
Jako pierwszy w kraju zaczą<strong>ł</strong> sprowadzać z Indii skóry<br />
zebu. W 1871 r. przyją<strong>ł</strong> do spó<strong>ł</strong>ki swego brata Jana<br />
Józefa, odtąd występującej pod fi rmą „Bracia Szlenkier”.<br />
Niezależnie od fabryki w Warszawie za<strong>ł</strong>oży<strong>ł</strong><br />
Karol Jan Szlenkier (1839-1900).<br />
Ze zbiorów Tadeusza W. Świątka.<br />
109
Change language