DREKE PER KONSENSUS - Gazeta Express

18
BOTA E premte, 22 tetor 2010
OKB: Dhunimi i femrave po përdoret si armë
Kombet e Bashkuara i kanë vënë
gratë në thelb të Raportit 2010 për
gjendjen e grave nëpër botë, në
të cilin thuhet se dhunimi i grave
po përdoret gjithnjë e më tepër si
armë lufte.
Raporti i Kombeve të Bashkuara
për gjendjen e grave përkon me
10-vjetorin e Rezolutës 1325 të
OKB-së, qëllimi i së cilës është t’i
bëjë gratë forcë me rëndësi për
vendosjen e paqes në raste konfliktesh..
Shefja e Fondit të Kombeve të
Bashkuara për Popullatën, Jemilah
Mahmoud, thotë se kur gratë dis-
kriminohen ato mbeten në pambrojtura
në raste konfliktesh dhe
më pak të afta për të ndihmuar në
rimëkëmbjen e vendit.
«Kur gratë gëzojnë të drejta dhe
mundësi, ato janë më aktive për
t’iu përgjigjur katastrofave dhe
konflikteve. Investimi në sektorët
e kujdesit shëndetësor, arsimit
dhe zhvillimit social do t’i bënin
njerëzit më aktivë në kohë tepër të
vështira”, theksoi ajo.
Raporti i Kombeve të Bashkuara
përmend vende, ku gratë janë në
pozita të mira për të ndihmuar në
shërimin e plagëve të konflikteve
në vendet e tyre, mes tyre Bosnje-
Hercegovina, Haiti, Iraku, Jordania,
Liberia, Territoret e Pushtuara
Palestineze , Timori Lindor dhe
Uganda. Rezoluta 1325 kërkon
pjesëmarrje dhe angazhim të
barabartë të grave në përpjekjet
për ndërtimin e paqes.
VJESHTA E NXEHTE E SARK
P
rej disa kohësh, Franca e Nicolas
Sarkozysë nuk po zgjohet
dhe nuk po fle më e qetë. Vendi
duket sikur është paralizuar. Miliona
qytetarë kanë dalë në shesh
për të protestuar kundër reformës
së pensioneve. Pothuajse dy në
tre francezë, sipas vëzhgimeve të
fundit, e aprovojnë protestën që
ka nisur që prej 7 shtatorit dhe ka
hyrë tashmë në një fazë që mund
të quhet vendimtare. Por imazhi i
një përplasjeje mes kreut të shtetit
dhe vendit që e zgjodhi tri vjet e
gjysmë më parë, duket se nuk do të
zhduket për shumë kohë nga sytë
e francezëve. Rruga nga “Place
de la Republique” në “Place de la
Nation” është ajo klasikja e manifestimeve
të së majtës. Njerëzit
mblidhen në sheshin e Republikës
dhe pastaj marshojnë drejt Sheshit
të Kombit. Të shtunën, më 16 tetor,
u zhvillua protesta e pestë, (jo
vetëm në Paris, por pothuajse në
të gjitha qendrat e mëdha urbane).
Pothuajse çdoherë është abuzuar
me numrin e protestuesve të
pranishëm në shesh: një mesatare
në të gjithë Francën sipas policisë
është rreth 900 mijë persona, ndërsa
sipas sindikatave, ky numër shkon
në tre milionë. Për qeverinë,
mobilizimi është drejt rënies,
ndërsa për organizatorët karakterizohet
nga një dinamizëm i fuqishëm,
por me ulje-ngritjet e veta.
Në historinë e pasur franceze të
protestave në bulevard, kjo vjeshtë
meriton të zërë një vend të
veçantë. Çdo manifestim është si
një valë e fuqishme që përplaset
në muret presidenciale të Pallatit
Elize, pa e shqetësuar, të paktën
kështu duket, kreun e saj. Në fakt,
Nicolas Sarkozy, nuk ka treguar
asnjë shenjë ndryshimi. Në Sheshin
e Republikës duket sikur ka
festë. Shiten salsiçe, pije freskuese,
flamuj, bluza me inicialet e sindikatave
të ndryshme, të bashkuara
provizorisht kundër reformës së
pensioneve që është edhe qendra
e konfliktit, por të gatshme për t’u
ndarë sërish nëse senati do të
aprovojë reformën, ashtu siç ka
bërë Asambleja Kombëtare. Dhe
është pikërisht kjo që pritet të
ndodhë në mesjavë. Në përbërje
të protestave gjen njerëz të kategorive
të ndryshme. Ka shumë
punëtorë, familjarë, përfaqësues
të shtresës së mesme dhe shumë
studentë, që kanë braktisur shkollat
për të qenë të pranishëm.
Pikërisht përfaqësuesit e këtyre
protestave që vazhdojnë prej më
shumë se një muaji në Francë,
Franca sfidon presidentin
Nicolas Sarkozy.
Vendi është paralizuar.
Mijëra studentë, profesorë
dhe punëtorë kanë
zbritur në shesh kundër
reformës së pensioneve,
por edhe greva e mjeteve
të transportit publik
dhe karburanti që është
duke përfunduar. Kjo
është vjeshta e nxehtë
e presidentit francez që
nuk ka qenë kurrë kaq
poshtë në anketa.
tregojnë se përveç reformës së
pensioneve duhet të ketë diçka
tjetër, akoma më të thellë që ka
bërë të gjithë vendin bashkë. Sipas
anketave të fundit, presidenti gëzon
besimin e vetëm 30 për qind
të francezëve. Në 70-përqindëshin
tjetër që nuk aprovon politikën e
tij, bëjnë pjesë edhe ata që bashkohen
me reformën kundër rritjes
së moshës së pensioneve. Protesta
duket se po shkon përtej objektivit
të deklaruar nga manifestuesit. Në
sfond, sigurisht që qëndron presidenti
Sarkozy. Rënia kaq e madhe
në anketa, për disa është kronike,
për të tjerë është e përkohshme.
Sindikatat i kërkojnë të negociojnë
për reformën e pensioneve, pra të
ndalojë aprovimin në parlament.
Por nëse nuk arrin ta ndalë, ka
shumë mundësi që Sarkozy të
humbasë edhe atë pak besueshmëri
që anketat i japin. Reforma
e re ngre nga 60 në 62 vjet dhe nga
65 në 67 moshën për pension të
plotë (me 41 vjet kontribute). Sipas
reformës aktuale të pensioneve, si
meshkujt, ashtu edhe femrat dalin
në pension në moshën 60-vjeçare,
nëse kanë paguar sigurime
shoqërore për 40 vjet, edhe pse
nuk mund të marrin një pension
të plotë deri në moshën 65-vjeçare.
Reforma e re e qeverisë kërkon
që nga 60, mosha e tyre të shtyhet
deri në 62, për të mbuluar kështu
deficitin buxhetor. Miratimi i ligjit,
që ka ndodhur edhe në vende të
tjera, duket i pashmangshëm.
Përqindja e ulët e të regjistruarve
nëpër sindikata (8%) redukton
efektin e apeleve të këtyre të fundit
për grevë. Protestat sociale shprehen
kudo, sidomos nëpër manifestime.
Nëpër bulevarde, francezët
kërkojnë të shfryjnë inatet e akumuluara
prej disa vjetësh. Protestat
paqësore demokratike nxitën
veprimin e sindikatave kryesore
në vend, në sektorët më të ndjeshëm.
Në veçanti ato të transporteve
publike apo degëve që lidhen
me to. Paralizimi i 12 rafinerive
dhe depozitave të karburanteve
ka nxitur panikun e konsumatorëve,
që po krijojnë radhë të
pafundme përballë pikave të karburanteve,
në disa raste të detyruar
të mbyllen për shkak të mungesës
së benzinës. Rreth 1500
stacione benzine në Francë i kanë
mbaruar të gjitha rezervat dhe
furnizimin e tyre, për shkak të
grevës. Gjithsej në Francë janë
prekur nga kjo grevë 12 mijë stacione
karburantesh. Por sipas
disa burimeve, të gjithë ata që do
të kërkojnë furnizimin me karburant
në Paris, apo rrethinat e tij,
do të hasin shumë vështirësi. Probleme
të mëdha me furnizimin
me karburant ka edhe në veri të
Francës dhe ky vend, po sipas disa
burimeve, ka filluar që të ketë qasje
te rezervat e veta. Punonjësit
kanë braktisur punën në 12 rafineritë
e mëdha të vendit që prej
një jave dhe si pasojë, pjesa më e
madhe e industrisë nuk funksionon
dot në këto kushte dhe herët
a vonë, nëse greva do të vazhdojë,
do të ndihet nevoja e përdorimit
të rezervave. Kamionistët kanë
nisur të bllokojnë trafikun. Në këtë
përkeqësim të gjendjes sociale,
paralizimi në shërbimet e transportit
publik dhe pjesëmarrja e
të rinjve përfaqëson një ankth për
ata që qeverisin. Jo pak shkolla në
Francë janë braktisur nga shumë
të rinj e të reja, që po marrin pjesë
në manifestime. Profesorët janë
shpesh në krah të tyre. Nga ana
tjetër, grupet ekstremiste po përfitojnë
nga kjo situatë duke thyer
xhamat e vitrinave të dyqaneve
dhe duke u konfrontuar me policinë.
Shumë të rinj janë arrestuar.
Disa të tjerë janë plagosur. Një
17-vjeçar ndodhet në gjendje të
rëndë, sepse u godit në fytyrë nga
një “flash ball”, armë me plumba
prej gome, të përdorur nga policia
gjatë manifestimeve të dhunshme.
Pas këtyre incidenteve, ministri i
Punëve të Brendshme, Brie Horefeux,
e ka urdhëruar policinë që të
përdorë metoda më pak drastike
me të rinjtë. Qeveria u trembet
veprimeve të opinionit publik, që
është bërë njësh me studentët e
zbritur në shesh. Familjet i
mbështesin. Në lëvizjen kundër
reformës së pensioneve, në një
farë mënyre preket edhe problemi
i të rinjve. Një në pesë të tillë e ka
të vështirë të gjejë punë. Të rinjtë
dhe të rejat që marshojnë nga Sheshi
i Republikës në Sheshin e
Kombit e shpjegojnë kështu praninë
e tyre: të vjetrit në pushtet
janë egoistë. Pensionet janë një
simbol. Franca shqetësohet vetëm
për të moshuarit”. Arsyet e deklaruara
nuk janë gjithmonë në simfoni
me ato të protestave që tregojnë
për një konflikt të
përgjithshëm. Prania e pamenduar
dhe e papritur e studentëve u
jep një tjetër forcë protestave dhe
shqetëson pa masë qeverinë, që
duket se mezi po pret pushimet e
vjeshtës që nisin javës tjetër.
Mbyllja e shkollave mund të çmobilizojë
edhe mësuesit dhe t’i bëjë
familjet e studentëve më pak
pjesëmarrës në manifestime. Të
hënën në mbrëmje, në prag të një
proteste të re, François Fillon u
shfaq në ekranet e televizorit për
të treguar se pavarësisht protestave,
reforma e pensioneve ka për të
kaluar në Senat. Sipas tij, qeveria,
si zakonisht, është gati ta përballojë
krizën pa e përdorur kryeministrin
si “qetësues të situatës”,
sipas traditës së presidentëve të
Republikës së Pestë. Nicolas Sarkozy
ka mbetur kësaj here pas
kuintave. Ndoshta për këtë arsye
nxori Fillonin për t’u hequr frikën