26.07.2013 Views

ZMIENNOŚĆ ODCZYNU pH GLEB - Uniwersytet Opolski

ZMIENNOŚĆ ODCZYNU pH GLEB - Uniwersytet Opolski

ZMIENNOŚĆ ODCZYNU pH GLEB - Uniwersytet Opolski

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Proceedings of ECOpole<br />

Vol. 1, No. 1/2 2007<br />

Monika SPOREK 1 i Kazimierz SPOREK 1<br />

<strong>ZMIENNOŚĆ</strong> <strong>ODCZYNU</strong> <strong>pH</strong> <strong>GLEB</strong><br />

VARIATION IN <strong>pH</strong> REACTION OF SOILS<br />

Streszczenie: Odczyn gleb leśnych w ciągu roku zmienia się zależnie od wilgotności, aeracji i temperatury gleby<br />

oraz sezonowych zmian składu ugrupowań drobnoustrojów glebowych. Przedstawione badania prowadzono przez<br />

okres jednego roku, rozpoczynając je wraz z ruszeniem wegetacji, czyli na przełomie kwietnia i maja 2001 roku.<br />

W ekosystemie leśnym na siedlisku boru mieszanego świeżego (BMśw) założono 25 jednoarowych działek<br />

graniczących ze sobą. Raz w miesiącu z każdej działki pobierano próbki gleby o nienaruszonej strukturze<br />

z 5 głębokości (0, 50, 100, 150, 200 cm). Zatem miesięcznie analizie poddano 125 próbek gleby, w których<br />

oznaczono m.in. stężenie jonów wodorowych w wodnej zawiesinie gleby (<strong>pH</strong>H2O) oraz w zawiesinie sporządzonej<br />

w roztworze KCl (<strong>pH</strong>KCl). Otrzymane wartości <strong>pH</strong> ulegają dość znacznym wahaniom sezonowym. Różnice<br />

występują również w poszczególnych poziomach. Najmniejsze wartości <strong>pH</strong> otrzymano dla wierzchniej warstwy<br />

gleby. Wyraźnie widać wypłukiwanie kationów zasadowych w głąb profilu glebowego.<br />

Słowa kluczowe: odczyn, gleba, bór mieszany świeży<br />

Mozaikowatość gleb, czyli przestrzenne zróżnicowanie zdolności produkcyjnej<br />

siedliska, ma doniosłe znaczenie dla ekologii. Dzięki temu zróżnicowaniu powstają zespoły<br />

roślinne o różnym składzie gatunkowym, a co za tym idzie stają się ostoją różnych<br />

konsumentów i różnych drapieżców. Zróżnicowanie siedliskowe pozwala przetrwać<br />

konsumentom okresy nasilenia liczebności populacji antagonistycznych. W rezultacie<br />

wytwarza się taki stan, że drapieżcy nie wyniszczą doszczętnie swych ofiar, co umożliwia<br />

utrzymanie się przy życiu wszystkich składników danej biocenozy. Zróżnicowanie<br />

siedliskowe działa stabilizująco na układ „drapieżca-ofiara”, a tym samym na skład<br />

gatunkowy fitocenozy. W dalszym ciągu analiz kierujemy naszą uwagę na horyzontalne<br />

zróżnicowanie odczynu <strong>pH</strong> gleby jako wskaźnika siedliskowego zmieniającego się w skali<br />

kilkudziesięciu metrów kwadratowych. Postępujemy tak, ponieważ ma to szczególne<br />

znaczenie w doświadczalnictwie ekologicznym, badającym zależność produkcji pierwotnej<br />

od abiotycznych czynników siedliskowych. Z horyzontalną zmiennością odczynu mamy<br />

zawsze do czynienia w warunkach naturalnych, a zwłaszcza w glebach leśnych.<br />

Prowadzone badania miały na celu prześledzenie dynamiki zmian odczynu gleby<br />

w profilu glebowym zarówno jako zmienność przestrzenną, jak również zmienność<br />

sezonową.<br />

Metody badań<br />

W doświadczalnictwie stajemy zawsze przed alternatywą wyboru powierzchni poletka<br />

doświadczalnego. Jeżeli wybierzemy duże poletko, to uzyskujemy większą dokładność, ale<br />

tracimy na jednolitości siedliska. Jeżeli wybierzemy małe poletko, to zyskamy na<br />

jednolitości siedliska, ale obniżamy dokładność, a zatem i pewność wyników. W naszych<br />

badaniach wytypowaliśmy małe poletka doświadczalne, ale liczne, łącząc postulaty<br />

dokładności wyników i jednolitość siedlisk. Badania prowadzono w ekosystemie leśnym na<br />

1 Zakład Ekologii i Ochrony Przyrody, <strong>Uniwersytet</strong> <strong>Opolski</strong>, ul. kard. B. Kominka 4, 45-035 Opole,<br />

tel. 077 401 60 40, e-mail: mebis@uni.opole.pl


250<br />

Monika Sporek i Kazimierz Sporek<br />

siedlisku boru mieszanego świeżego w Leśnictwie Przechód. Wytypowano 25 działek,<br />

każda o powierzchni 100 m 2 rozlokowanych obok siebie. Wszystkie działki porasta<br />

40-letnia monokultura sosnowa [1]. Przez okres jednego roku, raz w miesiącu, z 25 działek<br />

za pomocą świdra glebowego pobierano próbki gleby o nienaruszonej strukturze, objętości<br />

100 cm 3 z 5 głębokości. Po zdjęciu warstwy organicznej pobierano pierwszą próbkę,<br />

oznaczając ją jako „0”, kolejne pobierano z głębokości 50, 100, 150 i 200 cm. We<br />

wszystkich próbkach oznaczono <strong>pH</strong> w H2O i 1 M KCl.<br />

Wyniki badań<br />

Wyniki uzyskane w badaniach nad zmiennością odczynu <strong>pH</strong> w profilach glebowych<br />

w ciągu 12 miesięcy podlegają modelowi kompletnej randomizacji. Należy zauważyć, że<br />

wyniki dla każdego miesiąca, to jest każdej próbki, stanowią szereg rozdzielczy. Wszystkie<br />

(n = 1295) dane sklasyfikowano według miesięcy. Traktując miesiące jako obiekty,<br />

wyróżniono w analizie wariancji dwa następujące źródła zmienności; między miesiącami<br />

z sumą kwadratów odchyleń oraz wewnątrz miesięcy z sumą kwadratów odchyleń. Z tabel<br />

1 i 2 odczytujemy okresy kulminacyjnych odczynów przypadających na przełom kwietnia<br />

i maja - modalna równa 4,7 i najmniejszych wartości <strong>pH</strong> odnotowanych w miesiącach<br />

styczeń i luty - modalna równa 4,2. Wyniki (tabele 1, 2) wskazują, że w badanych<br />

warunkach siedliskowych powstaje próchnica nienasycona, czyli kwaśna. Ta forma<br />

próchnicy jest charakterystyczna dla gleb zbielicowanych (stanowiska borów). Jest ona<br />

stosunkowo łatwo wypłukiwana z poziomu A1. Korzystne warunki do dużej produkcji<br />

panują tam, gdzie w ciągu roku ściółka ulega przemianie w próchnicę, tak aby jesienią<br />

bezpośrednio przed opadem nowych liści nie było na powierzchni gleby żadnych śladów<br />

nierozłożonej materii organicznej.<br />

Tabela 1<br />

<strong>pH</strong>H2O gleby w miesiącach<br />

2001 2002<br />

w okresie wegetacji w okresie zimy<br />

IV-V VI VII VIII XII I II III<br />

x 4,90 4,45 4,37 4,35 4,25 4,13 4,30 4,40<br />

Min 3,7 3,3 3,0 3,1 3,3 3,2 3,4 3,5<br />

Max 6,9 5,3 6,6 5,2 5,0 5,9 5,5 5,2<br />

Mediana 4,7 4,6 4,3 4,4 4,3 4,1 4,3 4,5<br />

Modalna 4,7 4,8 4,3 4,3 4,4 4,2 4,2 4,7<br />

V% 15,53 10,59 15,73 9,70 8,78 10,90 9,86 10,14<br />

<strong>pH</strong>KCl gleby w miesiącach<br />

Tabela 2<br />

2001 2002<br />

w okresie wegetacji w okresie zimy<br />

IV-V VI VII VIII XII I II III<br />

x 4,07 3,76 3,74 3,74 3,88 3,71 3,76 3,78<br />

Min 2,9 2,4 2,5 2,5 2,7 2,7 2,7 2,7<br />

Max 4,9 4,4 4,8 4,6 4,7 4,8 4,5 4,6<br />

Mediana 4,2 3,9 3,9 3,8 3,9 3,8 3,9 3,9<br />

Modalna 4,3 4,1 3,9 3,9 4,0 3,8 4,0 4,0<br />

V% 11,50 12,37 13,21 11,26 10,51 11,58 11,35 11,38


Zmienność odczynu <strong>pH</strong> gleb<br />

W tabelach 1 i 2 przedstawiono analizę statystyczną dla poszczególnych miesięcy<br />

z rozbiciem na okres wegetacyjny i zimowy. Zmienność odczynu gleb w cyklu rocznym<br />

zaprezentowano na rysunkach 1 i 2.<br />

Rys. 1. Zmienność <strong>pH</strong>KCl gleby dla 25 stanowisk i 5 głębokości w cyklu rocznym<br />

Rys. 2. Zmienność <strong>pH</strong>H2O gleby dla 25 stanowisk i 5 głębokości w cyklu rocznym<br />

Pomiary odczynu dostarczają bardzo ważnej informacji, mianowicie charakteryzują<br />

zróżnicowanie mikrosiedliskowe, które ściśle wiąże się z gęstością i charakterem kryjówek<br />

w biocenozie. To z kolei wpływa na bogactwo gatunkowe biocenozy, jej stabilność<br />

i pociąga za sobą zróżnicowane oddziaływania czynników środowiskowych, wyrażających<br />

się rozmiarami osobników w populacji, co ma duże znaczenie dla gospodarki leśnej.<br />

Wnioski<br />

1. Największe zakwaszenie gleby występuje do głębokości 50 cm, co przypuszczalnie<br />

jest związane z dekompozycją gromadzonej materii organicznej, wypłukiwaniem<br />

kationów zasadowych w głąb profilu.<br />

251


252<br />

Monika Sporek i Kazimierz Sporek<br />

2. Badane gleby charakteryzują się znaczną sezonową zmiennością odczynu z okresową<br />

kulminacją na przełomie kwietnia i maja oraz najmniejszymi wartościami na przełomie<br />

stycznia i lutego. Przyczyną małej wartości odczynu w styczniu i lutym mogą być<br />

imisje związane z sezonem grzewczym.<br />

Literatura<br />

[1] Ebiś M.: Struktura biomasy sosny zwyczajnej. WN PWN. Warszawa-Wrocław 2001.<br />

VARIATION IN <strong>pH</strong> REACTION OF SOILS<br />

Summary: The reaction of forest soils changes during the year depending on humidity, aeration and soil<br />

temperature, and seasonal changes in composition of communities of soil micro-organisms. The study lasted for<br />

one year, starting with the commencement of vegetation, ie at the turn of April and May 2001. In the forest<br />

ecosystem, in the habitat of mixed fresh coniferous forest, 25 neighbouring plots of the size of one are each were<br />

established. Once a month from each study plot soil samples of intact structure were collected from 5 depths (0,<br />

50, 100, 150, 200 cm). Thus, 125 soil samples were analysed per month. In these samples concentrations of eg<br />

hydrogen ions in water suspension of soil (<strong>pH</strong>H2O) and in suspension in KCl solution (<strong>pH</strong>KCl) were measured. The<br />

obtained values of <strong>pH</strong> showed remarkable seasonal variation. Differences occurred also between soil layers. The<br />

lowest <strong>pH</strong> values were obtained from the surface layer of the soil. Leaching of alkaline cations inside the soil<br />

profile was clearly visible.<br />

Keywords: soil, <strong>pH</strong> reaction, mixed fresh coniferous forest

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!