Rishikimi i Menaxhimit të Burimeve Njerëzore - Ministria e ...

Procedura mund të ndahet ndërmjet institucioneve; institucioni me pozitë të lirë mund të kryejë disa
nga detyrat lidhur me përgatitjen e shpalljes së konkursit dhe përshtatjes së përshkrimit të vendit të
punës, ndërsa njësia qendrore mund të kryejë procedurën e testimit. Rekrutimi qendror kërkon
kapacitete më të mira planifikimi të njësisë periferike.
Natyrisht se ky është një rekomandim në parim dhe, nëse pranohet nga qeveria, duhet të elaborohet
më tutje me më shumë procedura specifike. Duhet të kuptohet nga niveli i menaxhimit se ata nuk janë
lënë jashtë procesit të rekrutimit, për shkak se përfaqësuesit e institucionit do të jenë pjesë e
komisionit për përzgjedhje. Në të njëjtën kohë, ata do të kenë mundësinë ë të zgjedhin nga një grup
më i mirë i kandidatëve.
Një çështje tjetër që ka të bëjë me procesin e rekrutimit është periudha provuese. Në bazë të
rregullave periudha provuese është tre muaj, pas së cilës nëpunësi civil mund të konfirmohet në
pozitë ose jo. Rezulton se në asnjë rast asnjë nëpunësit civil nuk i është ndërprerë vazhdimi i punës
pas periudhës provuese.
Një gjë që mund ta themi për këtë procedurë është se periudha provuese është shumë e shkurtër,
posaçërisht në pozitat hyrëse, ku kandidatëve të rekrutuar i mungon përvoja në shërbim. Tre muaj
është zakonisht vetëm periudhë akomodimi dhe kandidatët zor se mund të kryejnë ndonjë detyrë
substanciale. Sipas mendimit tonë, është shumë e vështirë për eprorin të vendosë për një periudhë
aq të shkurtër për kapacitetet e kandidatit dhe potencialin e tij për pozitën. Ne do t’i rekomandonim
qeverisë të zgjasë periudhën provuese së paku për 6 muaj. Në rastet e transferimit mund të
shfrytëzohen zgjidhje të ndryshme duke eliminuar fare periudhën provuese. Ndërsa, në rastet e
ngritjes në pozitë, nëse qeveria do ta shqyrtojë mundësinë e aplikimit të disa modeleve të karrierës në
sistem, mund të përcaktohet një periudhë provuese më e shkurtër.
Deri më tani kemi diskutuar procedurën e rekrutimit të stafit duke filluar nga drejtori i departamentit e
deri te niveli më i ulët. Legjislacioni në Kosovë parasheh një procedurë speciale për emërimin e
menaxherëve të nivelit të lartë, d.m.th sekretarët e përhershëm dhe kryeshefat ekzekutivë. Këta
emërohen nga komisioni special për emërime i quajtur Komisioni për Emërime të Larta Publike
(KELP). Në bazë të ligjit në fuqi, KELP kryesohet nga kryeministri dhe si anëtar ka edhe Ministrin e
Shërbimeve Publike dhe ministrin e ministrisë ku shpallet e pozita e re. Gjithashtu, dy ministra nga
komunitetet joshqiptare duhet jenë anëtarë. KELP-i plotësohet edhe me tre anëtarë ndërkombëtarë të
emëruar nga PSSP dhe tre anëtarë eminentë kosovarë të emëruar nga PSSP. Ky komision është
funksional që nga viti 2001 dhe me ligjin e ri për shërbim civil anëtarësia e KELP-it duhet të
kosovarizohet. KELP-i ndihmohet nga një sekretariat dhe gjatë procesit të rekrutimit krijohet një
komision ad hoc. Sekretari i Përhershëm i MSHP-së dhe SP i ministrisë me pozitën e lirë, një nga
anëtarët ndërkombëtarë dhe një kosovar eminent i emëruar nga Kryeministri, janë anëtarë të
komisionit që bëjnë përzgjedhjen e ngushtë të kandidatëve. Ky komision interviston kandidatët dhe
përzgjedh tre kandidatë prej tyre të cilët propozohen për emërim në KELP. Pastaj KELP-i përzgjedh
njërin prej kandidatëve për pozitën e lirë.
Duke gjykuar sipas anëtarësisë së tij, KELP-i mund të konsiderohet si një kompromis ndërmjet
politikës dhe përzgjedhjes së pavarur. Kombinimi i politikanëve profesionistë më përfaqësues nga
shoqëria civile është dëshmuar të jetë i dobishëm, ndonëse ne jemi të mendimit që përzgjedhja ka
qenë e motivuar nga aspektet politike. Ne e bazojmë mendimin tonë në faktet që një numër i madh i
SP-ve janë larguar nga detyra për arsye të ndryshme (aktualisht 7 SP janë zëvendësuar që nga
ardhja e qeverisë aktuale në pushtet, më pak së një vit më parë) dhe mendimet e fundit të shprehura
nga ministrat për të transformuar pozitën e SP-ve në post politik.
Në aktivitetin e KELP-it janë regjistruar vështirësi lidhur me kuorumin e nevojshëm për vlefshmërinë e
vendimeve. Ka qenë e vështirë që të mblidhet numri i nevojshëm i anëtarëve dhe historia e KELP-it
regjistron periudha të gjata të mos zhvillimit të takimeve të KELP-it dhe vendime te rëndësishme që
është dashur të merren kanë mbetur suspenduar. Në rast se qeveria do të shqyrtojë mundësinë që të
centralizoj rekrutimin, ne do të rekomandonim një rishikim të thellë të dispozitave lidhur me
KELP-in dhe rekrutimin e menaxherëve të lartë.
Një çështje e lidhur në përgjithësi me procesin e rekrutimit është instrumenti juridik i përdorur për
themelimin e marrëdhënies së punës ndërmjet institucioneve dhe nëpunësve civilë – kontrata. Për sa
52