Pagkat-on Kaniya ug Paminaw sa Iyang mga Pulong, pp. 12, 14, 20

apan ang Espiritu Santo walay lawas nga unod ug mga
bukog, apan usa ka personahe sa Espiritu” (D&P 130:22)
mahinungdanon ngari kanamo. Apan, sama sa gipakita
sa mga interbyu ni Garry Lawrence, kami wala pa hingpit
nakapaabut niining pagtuo ngadto sa uban. 5
Ang among pagtuo sa kinaiya sa Dios naggikan sa
among gitawag nga Unang Panan-awon, nga misugod sa
Pagpahiuli sa kahingpitan sa ebanghelyo ni Jesukristo. Si
Joseph Smith, usa ka batang lalaki nga walay pormal nga
edukasyon sa edad nga 14 nagtinguha sa pagkasayud asa
nga simbahan siya moapil, nahatagan og usa ka pananawon
diin siya nakakita og “duha ka Personahe” nga dili
mahulagway ang “kahayag ug himaya.” Usa Kanila
mitudlo ngadto sa lain ug miingon, “Kini mao ang Akong
Hinigugmang Anak. Paminaw Kaniya!” ( Joseph Smith—
Kasaysayan 1:17). Ang Dios nga Anak miingon sa batan-ong
propeta nga ang tanang “mga tinuohan” sa mga
simbahan niadtong panahona “mga salawayon sa iyang
panan-aw” ( Joseph Smith—Kasaysayan 1:19). Kining balaanong
deklarasyon mikondenar sa mga tinuohan, dili ang
matinud-anong mga tigpangita kinsa mituo niini.
Ang Unang Panan-awon ni Joseph Smith mipakita nga
ang naglabaw nga mga konsepto sa kinaiya sa Dios ug sa
Dios nga Kapangulohan dili tinuod ug dili makadala sa
ilang mga sumusunod ngadto sa padulngan nga gitinguha
sa Dios alang kanila. Ang sunod-sunod nga pagpagawas sa
modernong kasulatan mipadayag sa kaimportante niining
importanting kamatuoran ug mihatag kanato sa Basahon
ni Mormon. Kining bag-o nga basahon sa kasulatan mao
ang ikaduha nga saksi ni Jesukristo. Kini nagpamatuod sa
mga panagna sa biblia ug sa mga pagtulun-an sa kinaiya
ug misyon ni Kristo. Kini mopalapad sa atong pagsabut
sa Iyang ebanghelyo ug sa Iyang mga pagtulun-an atol sa
Iyang yutan-ong pagpangalagad. Kini nagsangkap usab og
daghang mga pagtulun-an ug mga paghulagway sa pagpadayag
diin kita mahimong masayud sa kamatuoran niining
mga butanga.
Kini nga mga pagtulun-an nagpasabut sa among pagpamatuod
ni Kristo. Wala kami mag-agad sa kaalam sa
kalibutan o sa mga pilosopiya sa katawhan—bisan unsa
pa kini ka dugay o karespetado. Ang among pagpamatuod
kang Jesukristo gipasikad diha sa mga pagpadayag sa Dios
ngadto sa Iyang mga propeta ug sa tagsa-tagsa kanamo.
Unsa man ang nahimo sa among pagpamatuod kabahin
ni Jesukristo nga nakahimo kanamo sa pagpanghimatuod?
Si Jesukristo Mao ang Bugtong Anak sa Dios
ang Amahan sa Kahangturan. Siya mao ang Tiglalang.
Pinaagi sa Iyang dili matupngan nga mortal nga pagpangalagad,
Siya mao ang among magtutudlo. Tungod sa
Iyang Pagkabanhaw, ang tanan nga nabuhi pagabanhawon
gikan sa patay. Siya mao ang Manluluwas, kansang
maulaong sakripisyo miabli sa pultahan alang kanato
nga mapasaylo sa atong personal nga mga sala nga kita
malimpyohan aron makabalik sa presensya sa Dios ang
atong Amahan sa Kahangturan. Kini mao ang pinaka
importante nga mensahe sa mga propeta sa tanang kapanahonan.
Si Joseph Smith misulat niining talagsaong
kamatuoran sa among ikatulo nga artikulo sa hugot nga
pagtuo: “Kami nagtuo nga pinaagi sa Pag-ula ni Kristo,
ang tanan nga mga katawhan mahimo nga maluwas,
pinaagi sa pagsunod sa mga balaod ug mga ordinansa sa
Ebanghelyo.”
Isip mga miyembro sa Ang Simbahan ni Jesukisto sa
mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, kami mopamatuod
uban sa propeta diha sa Basahon ni Mormon nga si Haring
Benjamin “nga walay lain nga ngalan nga gihatag,
ni lain nga mga agianan ni mga paagi diin ang kaluwasan
modangat ngadto sa mga katawhan, lamang diha ug
pinaagi sa ngalan ni Kristo, ang Ginoong Makagagahum”
(Mosiah 3:17).
Nganong si Kristo mao lamang ang agianan? Sa unsang
paagi nga Siya mobugto sa mga higot sa kamatayon? Sa
unsang paagi nga nahimong posible alang Kaniya sa pagdala
Mismo sa Iyang Kaugalingon sa mga sala sa tanang
katawhan? Sa unsang paagi nga malimpyohan ang atong
nahugawan ug makasasala nga kaugalingon ug mabanhaw
pinaagi sa Iyang Pag-ula? Kini mao ang mga misteryo nga
wala nako hingpit nga masabti. Alang kanako ang milagro
sa Pag-ula ni Jesukristo dili hingpit nga masabtan, apan
ang Espiritu Santo naghatag kanako og saksi sa pagkatinuod
niini, ug ako nagmaya nga ako makagahin sa akong
kinabuhi sa pagsangyaw niini.
2. Ang Katuyoan sa Mortal nga Kinabuhi
Ang akong ikaduha nga importanting kapasikaran may
kalabutan sa katuyoan sa mortal nga kinabuhi. Kini mosunod
gikan sa atong pagsabut sa mga katuyoan sa Dios
ang Amahan sa Kahangturan ug sa atong kapaingnan isip
Iyang mga anak. Ang among teyolohiya nagsugod uban sa
kasiguroan nga kita nagpuyo isip mga espiritu sa wala pa
kita mianhi dinhi sa yuta. Kini nagsiguro nga kining mortal
nga kinabuhi adunay katuyoan. Ug kini nagtudlo nga ang
atong pinakataas nga tinguha mao ang mahimong sama sa
atong langitnong mga ginikanan, nga makahatag kanato
og gahum sa pagpadayon sa relasyon sa atong pamilya
hangtud sa kahangturan. Kita gibutang dinhi sa yuta sa
pag-angkon og pisikal nga lawas ug—pinaagi sa Pag-ula
ni Jesukristo ug pinaagi sa pagkamasulundon ngadto sa
mga balaod ug mga ordinansa sa Iyang ebanghelyo—
mahimong takus alang sa mahimayaong celestial nga
kondisyon ug mga relasyon nga gitawag og kahimayaan o
kinabuhing dayon.
Kami tarung nga naila isip usa ka Simbahan nga nakasentro
sa pamilya, apan ang wala lang kaayo masabti
mao nga ang among pagkasentro sa pamilya wala lamang
nakapunting ngadto sa mortal nga relasyon apan kini
Enero 2011 29