Towarzystwa Naukowego w Płocku - Mazowieckie Czasopisma ...

nych przyjął na siebie inż. Kazimierz Rutkowski, a następnie dr Feliks
Grabski 34 .
Po śmierci Aleksandra Macieszy w październiku 1945 roku, kiedy
prezesem TNP został Bolesław Jędrzejewski, funkcję nowego viceprezesa
odpowiedzialnego za Muzeum objął malarz Czesław Idźkiewicz.
Na okres jego działalności przypada cały szereg znaczących imprez wystawienniczych
takich jak: „Caprichos Goyi", „Płock w malarstwie",
„Sztuka płocczan", „Rękopis, autograf, książka w wieku XV—XX".
Blisko roczne zabiegi Feliksa Grabskiego oraz ofiarna pomoc dr Krystyny
Musianowicz prowadzącej pod Płockiem wykopaliska archeologiczne,
przyniosły efekt w postaci uruchomienia działu przyrodniczoludoznawczego,
posiadającego część archeologiczną. Poza Płockiem,
w Nowogrodzie nad Narwią, reaktywowana została pod kierunkiem
dr. Adama Chętnika Stacja Naukowa Badania Porzecza Narwi, przekształcona
na wniosek Związku Muzeów w Muzeum Północno-Mazowieckie
z siedzibą w Łomży 35 .
Muzeum płockie spotykało się z życzliwą pomocą ze strony władz,
środowiska naukowego i wielu osób. Świadczy o tym np. wieloletnia
bezinteresowna praca przy porządkowaniu zbiorów historyka sztuki prof.
Henryka Łagowskiego. Starostwo i Rejonowy Urząd Likwidacyjny przekazały
do Muzeum wiele cennych eksponatów m. in. ciekawe przykłady
sztuki Dalekiego Wschodu, lampy arabskie, meble i obrazy. Spośród
wielu osób prywatnych przekazujących w darze eksponaty wymieńmy
prof. Kazimierza Kaczorowskiego, rodem z Brwilna, który ofiarował dwa
cenne obrazy na desce i polichromowaną płaskorzeźbę w drewnie
z przedstawieniem Marcina Lutra 36 .
Od pierwszych chwil po wyzwoleniu służyło więc Muzeum Mazowsza
Płockiego swojemu społeczeństwu. Dzięki ofiarności ludzkiej potrafiło
w tym niezwykle trudnym, ale obfitującym w liczne inicjatywy
kulturalne okresie spełniać od razu funkcje dydaktyczne. Kiedy jednak
minęła pierwsza fala radości z wyzwolenia, a warunki ekonomiczne były
nadal trudne, Muzeum jak i inne placówki kulturalne w Płocku zaczęło
coraz wyraźniej odczuwać trudności. Może nawet nie wiązały się one
z kłopotami gospodarczymi, choć i one były bardzo wyraźne, lecz przede
wszystkim wynikały z braku kadr. Działalność Muzeum opierała się
bowiem na społecznej pracy jednostek, dość często zmieniających się
i obarczonych zajęciami zawodowymi.
Upaństwowione 9 grudnia 1949 roku decyzją Ministerstwa Kultury
i Sztuki, Muzeum Mazowsza Płockiego, podobnie jak inne muzea regionalne,
zostało przejęte przez Państwo „w zarząd i użytkowanie". Dokonano
rozdziału majątku. Muzeum w Płocku, bo taką nazwę otrzymała
upaństwowiona placówka, przejęło 14 sal wystawowych o łącznej po-
30