Commentarii ad Homeri Iliadem i.pdf

ἀποτέλεσμα, ὡς καὶ προεγράφη. ὁ γὰρ ἀπερείσια μὴ λαβὼν δῶρα ἀπριάτηντε ἀπέδωκε
τὴν αἰχμάλωτον καὶ ἑκατόμβην προσαποδέδωκεν. (ῃ. 446 ς.)Ὅτι ὁ τιμηθεὶς μέν τινι
βαθμῷ στάσεως, ὀλεθρίως μέντοι γε ἢ ἄλλως ἐπιζημίως,εἴποι ἂν εὐκαίρως, ὅτι ὡς ἐν
ἑκατόμβης μοίρᾳ ἐγένετο. κἀκεῖ γάρ ἐστι μὲν κατὰτὸν ποιητὴν τὸ τῆς στάσεως ἐφεξῆς
κατὰ τὸν βωμόν. «ἑξείης γάρ», φησίν,»ἔστησαν περὶ βωμόν». τῶν δὲ ἑστώτων οὐδὲν
περισῴζεται· σφάττονται γάρ.(ῃ. 448) [Ἐΰδμητος δὲ νῦν ὁ εὐδόμητος, ᾧ ἴσον ἐν ἄλλοις ὁ
ἐϋκτίμενος, οὗθηλυκὸν ἡ ἐϋκτιμένη.] (ῃ. 449) Ὅτι καὶ θύοντες χερνίπτονται οἱ παλαιοί
ὡς 1.203 ἐνταῦθα καὶ εὐχόμενοι δέ, ὡς ἐν Ὀδυσσείᾳ φαίνεται. δεῖ γὰρ καθαροὺς
τῶνθείων γίνεσθαι. φησὶ γάρ· «χερνίψαντο δ' ἔπειτα καὶ οὐλοχύτας προβάλοντο»ἤγουν
προέθεντο, προέρριψαν. εἰσὶ δὲ οὐλοχύται, ὡς μὲν ἓν ἀνθ' ἑνὸς εἰπεῖν, τὰπροθύματα.
οὐλοχύτας γὰρ πρὸ τῆς θυσίας μετεχειρίζοντο καί, ὡς ὁ ποιητήςφησι, προεβάλοντο. εἰ
δὲ χρὴ καὶ πλατύτερον εἰπεῖν διὰ τὸ σαφέστερον, οἱοὐλοχύται οὐλαὶ ἦσαν τουτέστι
κριθαὶ μετὰ ἁλῶν, ἃς ἐπέχεον τοῖς βωμοῖςπρὸ τῆς ἱερουργίας. ἐποίουν δὲ τοῦτο ἢ
πολυπλήθειαν καρπῶν οἰωνιζόμενοι,ὧν ἀπαρχαὶ οἷον αἱ οὐλαὶ αὗται προσήγοντο, ἢ
ἄλλως διὰ τὸ πρὸς θεοὺςεὐχάριστον ὑπὲρ τῆς εἰς τὸ ζῆν εὐεργεσίας, ἐπεὶ τοῦ
βαλανηφαγεῖν καὶ τῆςτῶν δρυκάρπων ἀπαλλαγέντες τροφῆς εἰς ἥμερον βίον τὸν ἐκ
τῶν σπορίμωνμετέπεσον. διὰ τοῦτο γὰρ καὶ κριθὰς προεβάλοντο, σπέρμα ἥμερον, ἃς
πρώταςκρατεῖ λόγος εἰς χρῆσιν ἐλθεῖν τοῖς πάλαι ποτὲ ἀπαλλαγεῖσι τοῦ
βαλανηφαγεῖν.διὸ καὶ κριθαί, φασίν, ἐκλήθησαν, διότι αὐτῶν εὑρεθεισῶν διεκρίθησαν
τῶνἀλόγων ζῴων οἱ ἄνθρωποι. ἐντεῦθεν δὲ καὶ ὁ κρίβανος οἱονεὶ κριθῆς
βαῦνος.καλοῦσι δὲ βαῦνον μέχρι καὶ ἐσάρτι Πελοποννήσιοι τὸν τοῦ πυρὸς τόπον, ὃν
καὶπαριστίαν λέγομεν ἰδιωτικῶς. ἐκεῖθεν δὲ καὶ οἱ παρὰ τῷ Κωμικῷ κριβανωτοί,ἄρτοι
δηλαδὴ ὀπτηθέντες κριβάνῳ, ὃν καὶ κλίβανον διὰ τοῦ ˉλ φασιν, ὁμοίωςτῷ κεφαλαργία,
κεφαλαλγία. εἰς εὐχάριστον οὖν μνήμην τῆς παλαιᾶς βρώσεωςαἱ οὐλαὶ προεβάλλοντο,
αἵτινες τὴν ἀρχὴν ὅλαι ἤτοι σῶαι ἠσθίοντο πρὶν ἢγενέσθαι τὰ τοῦ ἀλετοῦ. διὸ καὶ οὐλαὶ
λέγονται κατὰ πρόσληψιν τοῦ ˉυ ὁλαὶἄλλως ὀφείλουσαι λέγεσθαι. ὅθεν καί, ὁπηνίκα
μὴ παρῆσαν οὐλαὶ τουτέστικριθαί, ἀντὶ κριθῶν δρυὸς φύλλα προεβάλλοντο
ἀνατρέχοντες καὶ οὕτω πρὸςπαλαιτάτην μνήμην διαίτης καὶ ἀναμιμνῃσκόμενοι τῆς ἐκ
τῶν δρυκάρπωνπαλαιφάτου τροφῆς, ὡς καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ οἱ τοῦ ∆ιὸς ἑταῖροι μὴ ἔχοντες
κρῖλευκὸν φύλλα δρεψάμενοι τέρενα δρυὸς ηὔχοντο. οἱ δ' αὐτοὶ καὶ οἶνον λείβεινμὴ
ἔχοντες ὕδωρ ἔσπενδον εὐπόριστα ταῦτα σπονδήν τε καὶ οἷον οὐλοχύταςἐξευρηκότες.
καὶ αὕτη μὲν αἰτία τῆς τῶν κριθῶν παραλήψεως ἐν τοῖς οὐλοχύταις.ἅλας δὲ ταῖς οὐλαῖς
ἀνεμίγνυον οὐ μόνον διὰ γονιμότητα καὶ τὸ ἐν τροφαῖςνόστιμον, ἀλλὰ καὶ διότι φιλίας
οἱ ἅλες σύμβολον. διὸ καὶ τοῖς ἐπιξενουμένοις 1.204 παρετίθεντο πρὸ τῶν ἄλλων
βρωμάτων ἢ διὰ τὸ τῆς φιλίας νόστιμον καὶπαράμονον· παραμονῆς γὰρ αἴτιος πολλοῖς
τῶν σωμάτων καὶ ὁ ἅλς· ἢ καὶ εἰςσύμβολον τῆς κατὰ φιλίαν ἑνώσεως. ὡς γὰρ ἃλς ἐξ
ὑδατίων πολλῶν ῥυτῶν καὶχυτῶν παγεὶς ἔν τι στερεὸν γέγονε σῶμα, οὕτω καὶ οἱ
συνελθόντες εἰς ξενίαν ἐκδιεστώτων εἰς ἓν τῷ τε τόπῳ καὶ τῇ φιλικῇ διαθέσει
συνήχθησαν. οἶνος δὲ εἰκαὶ μὴ τοῖς οὐλοχύταις συμπαρελαμβάνετο, ἀλλ' οὖν ἐν ταῖς
σπονδαῖς χρήσιμοςἦν μετὰ τοὺς οὐλοχύτας, διότι καὶ ἡ τούτου εὕρεσις, ὥσπερ καὶ ἡ τῶν
κριθῶν,πολιτικοῦ βίου καὶ ἡμέρου ἐστὶ καταρχή· ὀψὲ γάρ ποτε εὕρηται. Ἰστέον δὲ
ὅτιτοῦ ποιητοῦ οὐλοχύτας εἰπόντος τινὲς τῶν ὕστερον, ὧν ἐστι καὶ ὁ Ῥωμαῖος ∆ίων, οὐ
συνθέτως οὐλοχύτας, οὐλὰς δὲ μόνον φασίν. ἔστι δὲ καὶ ἄλλωςσυντομώτατα φράσαι
περί τε οὐλοχυτῶν καὶ τῆς δι' οἴνου σπονδῆς, ὅτιδιττῆς οὔσης ἐν ἡμῖν τροφῆς τῆς
ἀναγκαιοτάτης, ξηρᾶς τε, ἥτις ἐν σπέρμασιθεωρεῖται καὶ ἄλλοις καρποῖς, ἔτι δὲ καὶ τῆς
Ερευνητικό έργο: ∆ΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ – ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ. Εργαστήριο ∆ιαχείρισης Πολιτισµικής Κληρονοµιάς, www.aegean.gr/culturaltec/chmlab.
Χρηµατοδότηση: ΚΠ Interreg ΙΙΙΑ (ETΠΑ 75%, Εθν. πόροι 25%). Πανεπιστήµιο Αιγαίου, Τµήµα Πολιτισµικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, © 2006.
Επιτρέπεται η ελεύθερη χρήση του υλικού µε αναφορά στην πηγή προέλευσής του.
131