Lulëzimi Trëndafilave

Një ditë me dëborë
Ishte kohë e ftohtë. Reshjet e dëborës binin nga qielli dhe çatitë
e shtëpive ishin të mbuluara nga dëbora e bardhë. Zehraja po shkonte në
shkollë. Rruga ishte rrëshqitëse por në atë kohë u paraqit një vajzë e
moshës së saj dhe në dorë mbante bukë. Ajo kishte blerë bukë për
mëngjes. Papritur i rrëshqiti këmba dhe u rrëzua mbi dëborë. Zehraja
vrapoi me nxitim dhe e ndihmoi atë. E mori bukën që i kishte rënë mbi
dëborë dhe ishte lagur pak dhe ia dha vajzës në dorë. Vajza e vogël e
shikoi atë me një dashuri të madhe dhe me një buzëqeshje i tha asaj: Ju
faleminderit, u treguat e sjellshme .
Burimi i pastër
Një burrë, i lodhur dhe i mbuluar i tëri me pluhur, po shkonte
në drejtim të burimit. Pluhuri ia kishte mbuluar plotësisht flokët dhe
fytyra i dukej e bardhë. Uji i pastër i burimit ndriçonte nën dritën e
qiellit dhe i ndriçonte sytë e burrit. Kur arriti te burimi, u ndal dhe mori
një frymë të thellë. U zhvesh dhe rrobat i vendosi pranë një dege peme.
Më pas u fut në ujin e burimit. Uji i burimit, ishte i pastër dhe i freskët
dhe burri ndjeu një kënaqësi trupore.
Pas pak kohe, Zehraja filloi që të buzëqeshte dhe në brendësi të
shpirtit ndjeu kënaqësi.
Mendja dhe zemra jonë na thotë që kundrejt ç do mirësie dhe
përkrahjeje duhet të jemi falendërues Prandaj, në qoftë se ne falemi, ajo
është për shkak të shprehjes së falënderimit tonë ndaj Zotit të
Madhëruar, sado pak, kundrejt miliona përkrahjeve dhe begative të Tija
ndaj neve. Mendoni sado pak rreth këtyre ajeteve Kuranore:
-Thuaj: Më tregoni, nëse uji juaj humbet në thellësi, kush do
t ju sjellë ujë mbitokësor (burimor)?
-Sikur Ne të dëshirojmë, e bëjmë atë të njelmët, përse nuk
falënderoni?
-Sikur Ne të dëshironim, do ta bënim atë të thyer (të
shkatërruar) e ju do të mbeteshit gjithmonë të habitur (duke thënë) .
-....Sikur të duam, Ne e shafitim tokën me ta ose shembim mbi
ta copa nga qielli..... .
Fatmirësisht, me mëshirën e Zotit:
20