14.07.2013 Views

Dzieci nienarodzone - Parafia św. Jadwigi w Milanówku

Dzieci nienarodzone - Parafia św. Jadwigi w Milanówku

Dzieci nienarodzone - Parafia św. Jadwigi w Milanówku

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

4<br />

Święci miesiąca s.Barbara Wójcik<br />

<strong>Dzieci</strong>ństwo<br />

Pierwsza wzmianka o nim, dziecku<br />

które będzie znakiem, pojawia się<br />

w ewangelii <strong>św</strong>. Łukasza. Starszy, bezdzietny<br />

kapłan Zachariasz pełnił służbę<br />

w <strong>św</strong>iątyni i z ust archanioła dowiedział<br />

się, że będzie miał syna, który<br />

przygotuje <strong>św</strong>iat na przyjście Zbawiciela.<br />

Nie uwierzył, więc<br />

otrzymał nowy znak – nie<br />

mógł mówić do czasu spełnienia<br />

Bożej obietnicy.<br />

Działalność<br />

Jan prowadził ascetyczny<br />

tryb życia. Według relacji<br />

wszystkich ewangelistów<br />

żył na pustyni, żywił się<br />

bardzo skromnie, nosił<br />

ubranie ze skór. Nauczał o<br />

Mesjaszu, który ma nadejść<br />

i udzielał chrztu pokuty<br />

tym, którzy tego pragnęli.<br />

Nawracającym się nie stawiał<br />

wygórowanych warunków:<br />

zalecał praktykowanie miłosierdzia<br />

i sprawiedliwości. Jan ochrzcił<br />

Jezusa w Jordanie, był <strong>św</strong>iadkiem tajemniczego<br />

głosu Boga dającego <strong>św</strong>iadectwo<br />

o Synu umiłowanym (Łk 3,<br />

15-16; Mt 3, 13-17).<br />

Jan Chrzciciel jasno głosił, że nie jest<br />

oczekiwanym Mesjaszem, jest tylko<br />

„głosem wołającym na pustyni”, a Ten,<br />

który przyjdzie jest większy, ważniejszy<br />

od niego. On określił Jezusa mianem<br />

Baranka Bożego, który gładzi grzech<br />

<strong>św</strong>iata (por. J 1, 29-34).<br />

Śmierć<br />

Jan zginął w tragicznych okolicznościach.<br />

Otwarcie wypominał królowi<br />

Herodowi jego grzech, zalecał oddale-<br />

Św. Jan Chrzciciel - 24 czerwca<br />

Św. Jan Chrzciciel jest jednym z najbardziej znanych i popularnych <strong>św</strong>iętych Kościoła.<br />

Sam Chrystus powiedział o nim, że „między narodzonymi z niewiast nie powstał większy<br />

od Jana Chrzciciela” (Mt 11,11). Jego imię oznacza łaskawość Boga.<br />

nie Herodiady, która była żoną innego<br />

mężczyzny. Ewangelista Mateusz daje<br />

<strong>św</strong>iadectwo, że słowa Jana budziły niepokój<br />

króla, lecz słuchał go, nawet chętnie,<br />

choć nadal trwał w grzechu. Inaczej<br />

odnosiła się do proroka Herodiada,<br />

która pragnęła jego śmierci. Okazja<br />

do zemsty nadarzyła się podczas kil-<br />

kudniowej uczty, kiedy zamroczony<br />

alkoholem król zachwycił się zmysłowym<br />

i pełnym wdzięku tańcem córki<br />

Herodiady. Nieopatrznie, wobec zebranych<br />

gości obiecał jej dać co tylko zechce.<br />

Dziewczyna, namówiona przez<br />

matkę poprosiła o głowę Jana. Jednak<br />

śmierć proroka w lochu więziennym<br />

nie pozostała tajemnicą. Stała się sprawą<br />

publiczną, znaną.<br />

Przesłanie<br />

Jan Chrzciciel żył na przełomie Starego<br />

i Nowego Testamentu, w odległej<br />

i tajemniczej dla współczesnych ludzi<br />

kulturze i obyczajowości. Pozostawił<br />

jednak po sobie ważne przesłanie. Nasuwa<br />

się wniosek, że prawdziwie chrze-<br />

ścijańska asceza ma zawsze ludzkie<br />

oblicze, nie jest dziwactwem, niszczeniem<br />

zdrowia, działaniem przeciw<br />

naturze. Jest zdobywaną w trudzie<br />

umiejętnością ograniczania swoich<br />

potrzeb, opanowania zmysłów i kształtowania<br />

siły woli. Służy dobru duchowemu<br />

i rozwojowi.<br />

Jan Chrzciciel zachował<br />

pokorę wobec swojej<br />

misji. Nie ogłaszał się<br />

Mesjaszem, nie zatrzymywał<br />

uczniów, którzy<br />

odeszli od niego, aby<br />

pójść za Chrystusem.<br />

Miał jednak <strong>św</strong>iadomość<br />

tego, że jest potrzebny,<br />

że jego zadaniem,<br />

powołaniem, jest<br />

bycie głosem, heroldem,<br />

który przygotowuje drogę<br />

dla Pana. Pokora nie<br />

jest popularną cnotą.<br />

Kojarzy się czasem<br />

z kompleksami, wycofaniem,<br />

brakiem aktywności. Tymczasem<br />

chrześcijańska pokora jest związana<br />

z prawdą, z uznaniem swoich<br />

talentów, możliwości i życiowych zadań.<br />

Pokora odnosi je do Boga, jako<br />

dawcy, jest postawą wdzięczności, zaufania<br />

i uniżenia wobec Niego.<br />

Tragiczna śmierć Jana nasuwa refleksję<br />

o relacjach z ludźmi. Może jest<br />

w moim otoczeniu ktoś, kto podstępem,<br />

komplementami, sprytem skłania do<br />

złego, kto czerpie korzyści z czynionego<br />

przeze mnie zła, kto chce mnie omotać,<br />

wręcz zniewolić dla swoich korzyści?<br />

Herod jest smutnym, wręcz żałosnym,<br />

przykładem uległości i nierozważnych<br />

obietnic. Jezus Chrystus zwyciężył zło,<br />

w Nim jest wyzwolenie.<br />

<strong>Dzieci</strong> <strong>nienarodzone</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!