numer 21 - Komenda Wojewódzka Policji w Olsztynie

Str. 6
numer 21
pewnych postaw mają ogromny sens. Dzięki wytrwałości,
cierpliwości i determinacji osiągnęłam swój cel i teraz
z dumą i satysfakcją kończę ten piękny etap służby.
Czy czuje się Pani osobą spełnioną?
Czuję się w 100% osobą spełnioną, szczęśliwą, docenioną
, z wielkim i serdecznym odniesieniem do koleżanek
i kolegów w służbie
A jakie ma Pani plany na kolejny etap
swojego życia?
Moje plany związane są na pewno z moim zawodem
psychologa. Z pewnością będę rozwijała działalność
szkoleniową, czyli uczenie innych środowisk zawodowych
umiejętności przydatnych w ich życiu osobistym i
zawodowym. W związku z tym, że mam duszę społecznika,
to będę chciała podtrzymywać kontakt ze
środowiskiem policyjnym. Korzystając z
kompetencji i doświadczenia psychologa
policyjnego będę chciała proponować
inicjatywy także dla swojego środowiska.
Ja odchodząc nadal kocham moją pracę,
uwielbiam moje policyjne środowisko.
Na uroczystości odznaczenia Srebrnym
Krzyżem Zasługi na dziedzińcu olsztyńskiego zamku,
chyba, jak w żadnym momencie dotąd, poczułam -
jak ja bardzo jestem policjantem, jak mnie wzruszają
nasze procedury, jak mnie one niezwykle przejmują.
Uważam, że nasza służba jest tak zaszczytna, że takim
wielkim honorem jest móc pracować w naszych szeregach.
Sądzę, że wybrałam dobry moment do odejścia.
Czuję, że jestem osobą szanowaną przez moich kolegów
i koleżanki niezależnie od szczebla, dowodów
wdzięczności czy przyjaźni.
O d c h o d z ą c
n a d a l k o c h a m
m o j ą p r a c ę ,
u w i e l b i a m m o j e
p o l i c y j n e
ś r o d o w i s k o
Przez te ostatnie dni
dostałam tyle dowodów
sympatii i szacunku,
że warto było
zdecydować się na
ten właśnie moment
odejścia ze służby.
Ja w tylu oczach widziałam
łzy przy pożegnaniu,
tyle moich łez
poleciało – takich łez
serdeczności,
wdzięczności, że miałam przywilej pracowania z takimi
wspaniałymi osobami w takiej trudnej służbie, że nie
musiałam naginać się do jakichś wartości, które nie są
moim światem, moim systemem, że mogłam przez te
ostatnie lata służby bardzo koncentrować się na realizacji
naszych celów, zadań, a nie na otoczkach.
Zawsze wielką wagę przywiązywałam i przywiązuję do
budowania takich serdecznych - opartych na
poszanowaniu nawet odrębności - relacji z
innymi ludźmi. Uważam, że w naszej
pracy jest to bardzo ważne i należy
o tym zawsze pamiętać. Jesteśmy
wspaniałą formacją. Jak słuchałam
przysięgi młodzieży, to po prostu aż mi
gardło zatykało, bo taka byłam wzruszona
i przejęta. W głosie tych młodych, nowo
przyjętych policjantów również słyszałam przejęcie.
Przypomniałam sobie siebie sprzed 24 lat. Też z takim
przejęciem, też z takim podekscytowaniem składałam
swoją przysięgę, mimo że wtedy jeszcze nie zdawałam
sobie sprawy, co to zawodowe życie ze sobą przyniesie.
Kończąc swoją karierę zawodową w Policji uważam, że
moja misja została zakończona, że odchodząc zostawiam
wydział psychologów w doskonałej kondycji,
ze wspaniałymi, wykształconymi psychologami.
Oni na pewno będą kontynuowali to, co wspólnie
realizowaliśmy przez tyle lat.
Rozmawiała Bożena Przyborowska
Cały wywiad z Panią Bożeną Rychlik ukaże się w następnym
wydaniu „Informatora”.