ideološki temelji revizionizma - Centar za socijalna istraživanja
ideološki temelji revizionizma - Centar za socijalna istraživanja
ideološki temelji revizionizma - Centar za socijalna istraživanja
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Političko nasleđe antifašizma<br />
Tek poslednjih godina, takva generalna orijentacija počinje da se<br />
aktivnije dovodi u pitanje, otvaranjem debata o izmenama Zakona o<br />
pravima boraca, vojnih invalida i članova njihovih porodica, koje su usvojene<br />
2004. godine, a kojima se izjednačavaju prava četnika i parti<strong>za</strong>na,<br />
o usvajanju Zakona o rehabilitaciji iz 2005. godine, i o antifašističkim<br />
protestima povodom najavljenih neonacističkih marševa, u Novom<br />
Sadu 2007. godine i u Beogradu 2008. godine.<br />
Među pomenutim sporovima, vredi izdvojiti onaj koji je nastao<br />
povodom antifašističkog protesta koji je održan 7. oktobra 2007.<br />
godine u Novom Sadu. Podsetimo se da je taj protest, na kome je<br />
učestvovalo više hiljada građana i građanki iz Novog Sada i drugih<br />
mesta Vojvodine i Srbije, organizovan povodom najave da će tog dana<br />
(koji se, inače, slučajno ili namerno, podudario s godišnjicom rođenja<br />
Hajnriha Himlera, vođe nacističkih SS-jedinica i jednog od najbližih<br />
saradnika Adolfa Hitlera) neonacistička organi<strong>za</strong>cija Nacionalni stroj<br />
održati svoju manifestaciju, kamufliranu pod nazivom „Srpski marš<br />
2007“. Formalni organi<strong>za</strong>tori antifašističkog skupa bile su regionalne<br />
nevladine organi<strong>za</strong>cije. Na njemu se okupilo oko pet hiljada ljudi,<br />
različitih političkih opredeljenja, što je bilo vizuelno uočljivo po<br />
istaknutim <strong>za</strong>stavama Vojvodine, Evropske unije, Srbije, mirovnog<br />
pokreta, kao i više komunističkih, anarhističkih i antiglobalističkih<br />
organi<strong>za</strong>cija i grupa. Ima smisla napomenuti i to da je radikalno levičarski<br />
antifašistički blok među demonstrantima bio raspoređen u posebnom<br />
ešalonu, prepoznatljiv na osnovu svojih <strong>za</strong>stava i transparenata, i da je,<br />
kada se antifašistička kolona uputila Dunavskom ulicom i Beogradskim<br />
kejom prema spomeniku žrtvama novosadske racije, upravo taj blok<br />
najspremnije reagovao na provokacije neonacista iz dvorišta pivnice<br />
na uglu te dve ulice. Indikativno je, <strong>za</strong>tim, bilo ponašanje žandarmerije<br />
prilikom tog incidenta, jer se u prvom momentu ona postavila tako<br />
da od učesnika antifašističkog protesta <strong>za</strong>štiti nekolicinu pripadnika<br />
Nacionalnog stroja koji su, popevši se na ogradu, dobacivali uvrede,<br />
i<strong>za</strong>zivački pokazivali fašističko salutiranje, i razmenjivali kamenice s<br />
antifašistima, dok na kraju nije došlo naređenje da budu privedeni.<br />
Slična ambivalencija provejavala je i u medijima, tako da su se već pre<br />
održavanja skupa mogli pročitati komentari u kojima se antifašistička<br />
reakcija, po svom „ekstremizmu“, spremno izjednačavala s delovanjem<br />
neonacista (Politika, 4. oktobar 2007).<br />
Međutim, politički naj<strong>za</strong>nimljiviju kritiku čitavog tog događaja<br />
dao je jedan neoliberalni analitičar:<br />
141
Change language