INFORMATOR - PIC

PIC Polska Sp. z o.o. 

ul. Wazów 8a, 01-986 Warszawa 

Tel: 022/ 569 57 40 Fax: 022/ 569 57 50 

www.pic.com/poland, polskainfo@pic.com 

INFORMATOR 

2012 

Radosnych i spokojnych 

Świąt Bożego Narodzenia 

oraz 

wszelkiej pomyślności w 

Nowym Roku 

życzą pracownicy 

PIC Polska 

Kwartalnik - 1 - 

Nr 13/2011

SZANOWNI KLIENCI 

PIC POLSKA 

Mija kolejny rok, który niestety zapamiętamy 

na dłużej. Pierwsza połowa to kontynuacja 

trudnej, dla wielu nie do zaakceptowania, 

sytuacji związanej z czasem 

drastycznych kontrastów - niskie ceny 

żywca, a wysokie ceny pasz. Jednak od 

początku żniw powiało optymizmem ze 

względu na niższe, a co za tym idzie stabilne 

ceny zbóż oraz rosnące ceny żywca. 

Ku zadowoleniu producentów dobra 

koniunktura trwa do dnia dzisiejszego, 

pomimo corocznych, niepomyślnych 

przedświątecznych trendów. 

Mijający rok, to wiele pytań stawianych w 

podobnym, zatroskanym tonie: Co dalej 

z produkcją trzody chlewnej w Polsce? 

Jak sprostać zmieniającym się rynkom, 

cenom, zapotrzebowaniu? Myślę, że te 

pytania będą nam towarzyszyły także w 

najbliższym czasie. Pomimo powrotu koniunktury 

jesteśmy pełni niepokoju, ponieważ 

do odrobienia pozostają znaczne 

straty. Czeka nas kontynuacja żmudnej, 

W NUMERZE: 

6 PIC pomaga zdobyć nagrodę ... 

3 Przygoda z trzodą 

chlewną... 

intensywnej, codziennej pracy, ale należy 

mieć nadzieję, że w zdecydowanie 

lepszych warunkach rynkowych. 

Oddajemy w Państwa ręce, co prawda 

13-te, lecz mamy nadzieję interesujące 

wydanie Informatora PIC. W związku 

ze zbliżającym się 50-leciem działalności 

PIC zawarliśmy publikacje o historii 

fi rmy. Ze względu na przeświadczenie, 

że rocznice zobowiązują, w tym wydaniu 

pragniemy rozpocząć opowieść o tym co 

udało się osiągnąć w latach działalności 

PIC w Polsce. 

Na koniec pozwolę sobie przypomnieć 

zdania zapisane przed rokiem: „Wiem, 

że dzisiaj z motywacją może być na bakier, 

ale jeżeli nie teraz to kiedy? Czas 

na zmiany jest zawsze, a na koniunkturę 

nie. Do wiosny jeszcze trochę czasu, 

więc zachęcam do czytania i działania.” 

– znamienne, ale jak inaczej to dzisiaj 

brzmi… 

8 13 lat działalności 

Stacji Knurów... 

Składam Państwu serdeczne życzenia 

wszelkiej pomyślności w Nowym Roku. 

Czas Bożego Narodzenia niech przyniesie 

wszystkim radość i szczęście, a spokojny 

okres świąteczny niech będzie dobrym 

momentem na analizę, co mijający 

2011 rok nam dał oraz zastanowienie, co 

przyniesie 2012 rok. 

Andrzej Łukijańczuk 

11 Rocznicowy 

2012 rok ... 


Nr 13/2011

Moja przygoda z produkcją trzody chlewnej 

rozpoczęła się w 2001 roku. Wtedy 

jako absolwent Akademii Rolniczej w 

Szczecinie wyjechałem na praktykę do 

Szwajcarii do zakładu doświadczalnego 

koncernu paszowego UFA. 

Po powrocie do kraju podjąłem pracę 

na fermie należącej do PIC Polska. Ferma 

znajduje się w Kwakowie w woj. zachodniopomorskim 

i specjalizuje się w 

produkcji knurów. Po doświadczeniach 

szwajcarskich byłem nieco zaskoczony 

niezwykle surowymi wymogami dotyczącymi 

bioasekuracji, moje zdziwienie nie 

trwało jednak długo. Fermy produkujące 

materiał hodowlany muszą podlegać 

specjalnym rygorom, aby zwierzęta z 

nich wyjeżdżające nie przenosiły chorób. 

Również knury i lochy z Kwakowa zrobiły 

na mnie spore wrażenie, wyglądały jak 

„świńscy kulturyści”. 

W Kwakowie poznałem dobrze linie ojcowskie 

PIC, natomiast z liniami matecznymi 

zetknąłem się dopiero w fi rmie Poldanor. 

Przez dwa lata byłem tam kierownikiem 

fermy liczącej prawie 4000 loch. 

Ferma wykorzystuje lochy Camborough 

PRZYGODA Z PRODUKCJĄ 

TRZODY CHLEWNEJ... 

i zajmuje się produkcją prosiąt. Lochy 

Camborough są „bezobsługowe” podczas 

porodu, mają silne zdrowe nogi, a 

dobry apetyt dopisuje im nawet podczas 

upałów. 

LOCHY CAMBORO- 

UGH SĄ „BEZOBSŁUGO- 

WE” PODCZAS PORODU, 

MAJĄ SILNE ZDROWE 

NOGI, A DOBRY APETYT 

DOPISUJE IM NAWET 

PODCZAS UPAŁÓW 

W czerwcu 2010 roku podjąłem pracę w 

dziale handlowym PIC na stanowisku: 

Na zdjęciu: Pan Mariusz Stenzel -zootechnik odpowiedzialny za Zakład Sędziniec 

przedstawiciel techniczno – handlowy na 

teren Polski północno – zachodniej. Doświadczenie, 

które zdobyłem w pracy ze 

zwierzętami PIC pomaga mi fachowo doradzać 

klientom. 

Jednym z nich jest Rolniczy Kombinat 

Spółdzielczy Bądecz. 

Kombinat powstał w 1953 roku. Obecnie 

liczy 63 członków. Prezesem jest 

Pan Mieczysław Zaremba, wiceprezesem 

i głównym zootechnikiem Pan Adam 

Wnuk. 

Produkcją trzody chlewnej spółdzielnia 

zajęła się w 1975 roku, rozpoczynając 

od 80 loch. Stopniowo powiększała stado, 

które aktualnie liczy 600 szt. W latach 

1900 – 2000 przeprowadzono modernizację 

budynków, obecnie na ukończeniu 

jest dodatkowa porodówka licząca 

87 miejsc. 

Przy produkcji trzody chlewnej pracuje 

9 osób, w tym 3 zootechników: Dawid 

Koza (Gospodarstwo Bądecz - porodówki), 

Łukasz Lewicz (Gospodarstwo Czajcze 

- tuczarnia) oraz Mariusz Stenzel. 


Nr 13/2011

Pan Mariusz pracuje w RKS od 1989 

roku. Odpowiedzialny jest za sektor rozrodu 

i utrzymania loch prośnych w Gospodarstwie 

Sędziniec. Zajmuje się lochami 

luźnymi, prośnymi oraz odchowem 

loszek remontowych. Sprawuje 

również nadzór nad pozyskiwaniem i 

przygotowywaniem nasienia (100% loch 

jest inseminowanych w obecności knura). 

Według Pana Mariusza jednym z głównych 

warunków uzyskania dobrego nasienia, 

a co za tym idzie, również zadawalających 

wyników w rozrodzie jest 

zachowanie wysokiego stopnia higieny 

podczas pobierania nasienia. Kiedyś nasienie 

pozyskiwano podczas skoku na 

lochę. 

Po zakupie knurów PIC zmieniono sposób 

pobierania, obecnie knury oddają 

nasienie skacząc na fantom, dzięki czemu 

łatwiej jest zachować odpowiednią 

czystość. 

Efekty takiego postępowania są już widoczne: 

wzrosła skuteczność krycia oraz 

liczba żywo urodzonych prosiąt. 

Pan Mariusz zwraca też uwagę na odpowiednią 

liczbę loch przeznaczonych 

na matki loszek remontowych. Nie każda 

urodzona loszka będzie się nadawała 

do wprowadzenia do stada. Nie można 

dopuścić do sytuacji, gdy będziemy kryć 

wszystkie uzyskane loszki - mamy kryć 

tylko najlepsze. 

Do 2010 roku w Bądeczu były lochy 

WBP x PBZ. Obecnie są też lochy PIC, 

zarówno towarowe jak i do produkcji 

loszek. Pierwsza partia tuczników (126 

szt.) pochodzących od tych loch i knura 

PIC została odstawiona do rzeźni, uzyskując 

średnią mięsność 59,2 %, z czego 

HODOWCA JEST 

ZADOWOLONY Z LOCH 

PIC. JAKO ZALETY 

WYMIENIA ŁATWOŚĆ 

WYPROSZEŃ, DOBRZE 

WIDOCZNE RUJE ORAZ 

SILNY INSTYNKT 

OPIEKUŃCZY 

70 szt. sklasyfi kowano w kl.S, 45 szt. w 

E, 10 szt. w U i 1 szt. w R. 

Po pierwszych wynikach na porodówce 

i tuczu zarządzający RKS Bądecz jest 

zadowolony i przewiduje dalszą współpracę. 

Mniejsi hodowcy również są zainteresowani 

zwierzętami PIC. Jednym z nich 

jest Pan Krzysztof Buda z Brodziszowa 

obok Szamotuł, który od trzech lat obok 

pracy na całym etacie zajmuje się produkcją 

trzody chlewnej. 

Początkowo Pan Krzysztof utrzymywał 

20 loch niewiadomego pochodzenia (wybranych 

ze stada tuczników). Prosięta 

odstawiał do brata prowadzącego tucz 

otwarty, zaopatrującego się w warchlaki 

u hodowców utrzymujących stada loch 

PIC. Po rozmowach z bratem, zadowolonym 

z wyników uzyskiwanych przez jego 

tuczniki, Pan Krzysztof zdecydował się 

na zakup 40 loszek PIC (obecnie stado 

liczy 60 szt.). 

Pomimo, że hodowla nie jest prowadzona 

w budynkach zapewniających nowoczesne 

standardy hodowli świń Pan 

Krzysztof uzyskuje satysfakcjonujące go 

wyniki: średnia żywo urodzonych prosiąt 

pochodzących od pierwiastek PIC wyniosła 

12,91 szt. (mimo braku nadzoru podczas 

porodów). Bezproblemowym porodom 

sprzyja konsekwentna polityka żywieniowa: 

lochy po pokryciu do 80 dnia 

ciąży są żywione ograniczoną dawką – 2 

kg pełnowartościowej, przeznaczonej dla 

loch prośnych paszy na sztukę dziennie. 

Oprócz tego podawana jest dobrej jakości 

słoma dla zapewnienia uczucia sytości. 

Od 80 dnia dawka paszy jest stopniowo 

zwiększana, a ok. 100 dnia zmieniana 

na paszę dla loch karmiących. 

Pan Krzysztof zwraca dużą uwagę na 

odpowiednią wagę loszek podczas 

pierwszego krycia. Początkowo wprowadził 

do rozrodu zbyt lekkie zwierzęta 

(poniżej 130 kg.) co spowodowało problemy 

z wystąpieniem rui po pierwszym 

odsadzeniu. Obecnie nie kryje zwierząt 

mniejszych niż 140 kg. 

Hodowca jest zadowolony z loch PIC. 

Jako zalety wymienia łatwość wyproszeń, 

dobrze widoczne ruje oraz silny 

instynkt opiekuńczy. Planuje zwiększyć 

stado, ponieważ 60 loch to zbyt mało, 

żeby się utrzymać, a za dużo by były dodatkowym 

zajęciem. 

Pozdrawiam i życzę sukcesów w hodowli 

oraz wszystkiego najlepszego w Nowym 

Roku. 

Piotr Paszkiel 

Przedstawiciel Techniczno-Handlowy 

Polska północno-zachodnia 

email: piotr.paszkiel@genusplc.com 

OBECNIE KNURY ODDA- 

JĄ NASIENIE SKACZĄC 

NA FANTOM, ŁATWIEJ 

WTEDY ZACHOWAĆ OD- 

POWIEDNIĄ CZYSTOŚĆ, 

EFEKTY TAKIEGO PO- 

STĘPOWNIA SĄ JUŻ WI- 

DOCZNE: WZROSŁA 

SKUTECZNOŚĆ KRY- 

CIA ORAZ LICZBA ŻYWO 

URODZONYCH PROSIĄT 

PEŁNY 

PROGRAM 

PEŁNY 

ZYSK 


Nr 13/2011

PRODUKCYJNOŚĆ, 

Camborough24 

“Mięsność i ekonomika 

produ kcji” 

MIĘSNOŚĆ, 

PLENNOŚĆ 

RODZINA 

Camborough 

daje Ci wybór 

Camborough46 

“Tempo przyrostu i 

plenność” 

GP1080 

“Plenność, tempo przyrostu i 

wykorzystanie paszy” 


Nr 13/2011

DZIAŁ GENETYCZNY PIC POMAGA 

DUŻEMU PORTUGALSKIEMU PRODUCENTOWI 

I PRZETWÓRCY WIEPRZOWINY ZDOBYĆ 

NAGRODĘ KRAJOWĄ 

„Ten sukces jest zasługą nie tylko fi rmy Raporal, ale też wszystkich naszych 

partnerów, którzy brali udział w tym projekcie. Jednym z najważniejszych z 

nich jest PIC”, powiedział Pedro Lagoa, Dyrektor Produkcji Raporal 

Firma Raporal SA, jeden z głównych 

klientów fi rmy PIC, została niedawno 

uhonorowana prestiżową nagrodą „Portugal 

Winner 2010” za realizację projektu, 

którego celem było wytwarzanie wie- 

TEN NOWY PRODUKT 

MA ODPOWIEDNI BA- 

LANS TŁUSZCZU I MIĘ- 

ŚNI, A TE BIAŁE ŻYŁ- 

KI WIDOCZNE W MIĘ- 

SIE, TO DZIĘKI NIM NIE 

TRZEBA JUŻ DODAWAĆ 

OLEJU, ANI ŻADNYCH IN- 

NYCH DODATKÓW 

przowiny lepszej jakości. Nagroda „Portugal 

Winner”, ufundowana przez Intervet 

Schering-Plough, Universidade 

Católica i portugalską gazetę Jornal O 

Público, przyznawana jest za nowatorskie 

odkrycia w dziedzinie zdrowia zwierząt 

i produkcji zwierzęcej. 

Raporal jest obecnie jednym z trzech 

największych producentów wieprzowiny 

w Portugalii – ma ponad 10 000 loch, 

przy czym wszystkie pochodzą z inwentarzu 

rozpłodowego PIC. W ciągu ostatnich 

kilku lat ta dynamicznie rozwijająca 

się portugalska fi rma zmieniła swoją 

strategię produkcji mięsa i położyła większy 

nacisk na smak końcowego produktu. 

W ramach przeprowadzonego projektu 

PIC skupiła się na zmianie linii genetycznej 

oraz zmodyfi kowaniu składu pokarmu 

dla zwierząt i ich środowiska hodowlanego. 

Udało się dzięki temu uzy- 

skać smaczniejsze i delikatniejsze mięso, 

które jest sprzedawane pod marką 

Pingo Doce. 

Raporal jest klientem PIC Portugal od 

roku 1990 i to właśnie bliska współpraca 

między fi rmami umożliwiła tak udaną 

realizację całego projektu. Kiedy Rapo- 

rral 

rozpoczął rozmowy z grupą Jeronimo 

MMartins 

(JM), największym portugalskim 

ssprzedawcą 

detalicznym świeżego mię- 

ssa 

i właścicielem marki Pingo Doce, wie- 

ddza 

posiadana przez ekspertów PIC była 

kkluczowym 

czynnikiem umożliwiającym 

oopracowanie 

linii wysokojakościowego 

mmięsa 

przeznaczonego dla najlepiej usy- 

ttuowanych 

portugalskich klientów. 

NNaukowcy 

PIC ściśle współpracowali z 

fi 

rmą Raporal przy opracowywaniu wy- 

mmagań 

i standardów produktu sprzeda- 

wwanego 

pod marką Pingo Doce, a zespół 

ttechniczny 

PIC od samego początku słu- 

żżył 

wiedzą specjalistyczną z obszaru ge- 

netyki, żywienia i technologii mięsa. 

Do produkcji tej smacznej wieprzowiny 

użyto knurów PIC L16 z rasy Duroc odznaczających 

się mięsem wysokiej jakości. 

Raporal przystał na to, że w ramach 

tego projektu wszystkie lochy muszą być 

zapładniane właśnie przez te knury PIC. 

W zamian PIC przygotował wskaźnik 

Raporal, który umożliwia wybranie z populacji 

PIC osobników najlepiej spełniających 

swoiste wymagania projektu Pingo 

Doce. 

Tłuszcz daje smak 

- Zasadniczo konsumenci wolą bardzo 

chude mięso, ale wcale nie jest ono najlepsze 

- tłumaczy Nuno Ramalho, Dyrektor 

Raporal - Ten nowy produkt ma 

tłuszcz śródmięśniowy, te białe żyłki widoczne 

w mięsie, dzięki którym nie trzeba 

już dodawać oleju, ani żadnych innych 

tłuszczów. 


Nr 13/2011

Ten sukces jest zasługą 

nie tylko fi rmy Raporal, 

ale też wszystkich 

naszych partnerów, 

którzy brali udział w tym 

projekcie. 

Firma PIC działa w Portugalii od połowy lat 80-tych ubiegłego stulecia. PIC 

Portugal, z siedzibą w Lizbonie, współpracuje z wieloma dużymi portugalskimi 

producentami mięsa. 

NA NAJBLIŻSZE 5 LAT 

ZAMÓWIONO 100 

MILIONÓW 

KILOGRAMÓW MIĘSA, 

CO OZNACZA, ŻE 

PRZECIĘTNY 

PORTUGALCZYK BĘDZIE 

ZJADAŁ DO ROKU 

2016 DZIESIĘĆ 

KILOGRAMÓW 

WIEPRZOWINY 

ROCZNIE 

Świnie wykorzystywane w ramach tego 

projektu cechują się ściśle ustaloną budową 

genetyczną. Ponadto poprawiono 

warunki hodowli zwierząt, a do ich paszy 

dodano więcej tłuszczów roślinnych, 

dzięki którym smak mięsa jest bardziej 

naturalny. Świnie są też zabijane później 

niż zwykle, by zdążył się u nich odłożyć 

tłuszcz śródmięśniowy. 

Firma Raporal miała możliwość realizacji 

tego nowatorskiego projektu, ponieważ 

jej działalność obejmuje cały proces produkcji 

– od mielenia paszy, poprzez hodowlę 

i ubój, aż do przygotowania końcowego 

produktu. 

Obecnie wolumen produkcji Raporal to 

45% wielkości ustalonej w umowie, ale 

w październiku, kiedy osiągnięta zostanie 

pełna zdolność produkcyjna, fi rma 

będzie dostarczać 350–400 ton mięsa 

miesięcznie, co odpowiada 18–19 milionom 

kilogramów rocznie. Na najbliższe 

5 lat zamówiono 100 milionów kilogramów 

mięsa, co oznacza, że przeciętny 

Portugalczyk będzie zjadał do roku 2016 

dziesięć kilogramów wieprzowiny rocznie, 

twierdzi Mario Guarda, jeden z dyrektorów 

Raporal. Aby mieć pewność, że 

uda się uzyskać kwoty produkcyjne zamówione 

przez Grupę JM, fi rma Raporal 

podpisała umowy jeszcze z dziewięcioma 

mniejszymi producentami. 

Firma PIC działa w Portugalii od połowy 

lat 80-tych ubiegłego stulecia. PIC Portugal, 

z siedzibą w Lizbonie, współpracuje 

z wieloma dużymi portugalskimi producentami 

mięsa. 

O współpracy fi rm PIC i Raporal opowiadał: 

Ian Bond, 

Dyrektor ds. Kluczowych Klientów 

PIC Europe 


Nr 13/2011

Dokładnie 17 i 18 kwietnia 1998 roku 

przewieźliśmy 42 knury z tymczasowej 

kwarantanny w Stróżewku do naszej Stacji 

Knurów w Skotnikach. Czy ktoś jeszcze 

pamięta linie knurów PIC400 lub 

PIC402? To były pierwsze knury PIC w 

Polsce. Od połowy maja 1998 roku Stacja 

Knurów PIC Polska w Skotnikach 

produkuje nasienie na potrzeby klientów 

w całej Polsce i poza jej granicami. Przez 

ponad 13 lat wysłaliśmy do naszych odbiorców 

prawie 1,6 mln porcji nasienia. 

Zakładając, że z każdego krycia uzyskuje 

się, co najmniej 10 prosiąt, a na krycie 

potrzebne są minimum 2 porcje nasienia, 

to można powiedzieć, że dzięki nasieniu 

z naszej stacji urodziło się 8 mln prosiąt. 

Na kilka miesięcy przed przeprowadzką 

byłem w miejscu przyszłej stacji, a 

był to styczeń 1998. Widok tego miejsca 

odciętego od świata, ze zrujnowanymi 

budynkami, no i oczywiście bez telefonu 

nie napawał optymizmem. Podkreślić 

muszę, że wtedy uświadomiłem sobie, 

co znaczy bioasekuracja wg PIC – z 

terenu budowy nie dojrzałem innych zabudowań, 

żadnej osady. Potem okazało 

się, że najbliższy sąsiad mieszka w odległości 

ponad 1,5 km. Po powrocie do 

Stróżewka, zastanawiałem się jak będziemy 

funkcjonować z dala od cywilizacji? 

Nie od razu powiedziałem żonie, 

że nasze nowe miejsce pracy przypomina 

Serbinów z „Nocy i dni” Marii Dąbrowskiej. 

No przesadziłem, ale podczas mojej 

pierwszej wizyty osada nie posiadała 

utwardzonej drogi, ani bieżącej wody. 

Poza tym niby styczeń, ale plucha i błoto. 

Był jednak prąd. 

Po przewiezieniu knurów w kwietniu 

1998 zamieszkaliśmy nieopodal stacji w 

Skotnikach. Z adresem też były pewne 

perypetie. Przed przyjazdem sprawdziłem 

na mapie nazwę wspomnianej zrujnowanej 

osady – nazwa brzmiała „Skotniki”. 

No i takiej nazwy zaczęliśmy używać. 

Jednak miejscowi nazywali to miejsce 

„Tryki” z powodu hodowanych przed 

laty owiec. Dopiero 4 lata temu nadleśnictwo 

zmieniło drogowskaz na drodze 

leśnej na „Skotniki”. Przy okazji nadmienię, 

że w latach 50-tych XX wieku w 

obecnej I chlewni mieścił się hufi ec junaków. 

Początki jak wszędzie były trudne. Przez 

pierwsze 3 lata nie mieliśmy telefonu 

stacjonarnego, ani faksu, tylko komórkę 

Centertela ważącą prawie pół kilograma 

– „cegłę”. Faksy natomiast mogliśmy 

odbierać w Kaliszu Pomorskim, dzięki 

uprzejmości pewnego rzemieślnika. Budowa 

linii telefonicznej przez TP SA znacząco 

usprawniła działanie stacji. 

W roku 2001 z Kanady (GN Aurora) przyleciały 

knury PIC337. Tak, przyleciały na 

13 LAT DZIAŁALNOŚCI STACJI 

KNURÓW W SKOTNIKACH... 

Okęcie i były to chyba pierwsze świnie, 

które dotarły do Polski drogą powietrzną. 

Parafrazując Muppet Show – „świnie nad 

Atlantykiem”. Od 10 lat regularnie, kilka 

razy w roku sprowadzamy knury z wspomnianego 

amerykańskiego centrum genetycznego 

PIC Aurora w Kanadzie. Z 

Aurory przywozimy również knury linii 

prarodzicielskich (GP). 

Niektórzy zapewne jeszcze pamiętają 

śnieżną zimę 2001/2002, która jak 

zwykle zaskoczyła drogowców. Tę zimę 

mamy uwiecznioną na zdjęciach, kiedy 

wędrowaliśmy przez zaspy ze stacji 

do głównej drogi krajowej z paczkami z 

nasieniem owiniętymi kocami. Przy drodze 

czekał na nas kurier Pocztex, który 

odebrał przesyłki. Potem okazało się, 

że zaspy były tylko w naszej okolicy. A 

propos Pocztexu, to od samego początku 

wysyłamy nasienie za pośrednictwem 

tego kuriera. W latach 90-tych nie było 

doręczeń na sobotę, ani tym bardziej 

gwarantowanych dostaw do godziny 

9:00 lub 12:00. Te ostatnie są bardzo 

istotne dla naszych klientów. Mija już 

10 lat naszej współpracy z Pocztex-em 

i wydaje się, że ta forma dystrybucji budząca 

na początku wiele emocji i obaw 

znalazła swoje miejsce w bezpośredniej 

współpracy z klientem. Dzisiaj jakość i 

terminowość dostaw śmiało może konkurować 

z bezpośrednią dostawą nasienia 

i pomimo uruchomienia ponad rok 

temu bezpośrednich dostaw nasienia do 

gospodarstw w Wielkopolsce, ciągle ma 

swoich zwolenników. 

W roku 2006 wprowadziliśmy do użytkowania 

knury PIC410 oraz GP1125. Knury 

PIC410 pochodzą z naszego PN w Kwakowie. 

Inne knury GP sprowadzamy z 

GN Aurora (Kanada) oraz czeskiego PN 

w Nahlov. 

W ubiegłym roku rozpoczęliśmy eks- 

ploatację knurów PIC426. Ten produkt 

posiada własną stronę www.pic426.pl. 

Knury PIC426 pochodzą z PN Wulkow 

w Niemczech, gdzie samce przeznaczone 

do Polski, a szczególnie do Skotnik, 

wybierane są na podstawie specjalnego 

indeksu. 

Od początku istnienia stacji w Skotnikach 

kładziemy nacisk na jakość nasienia 

wysyłanego do naszych klientów. Naszym 

zdaniem jakość nasienia to przede 

wszystkim: 

- przeżywalność nasienia, 

- ruchliwość plemników, 

- odsetek prawidłowych plemników, 

- parametry hodowlane knura (index, 

EBV, przyrost przyżyciowy, przyrost testowy, 

mięsność, itp.). 

Przeżywalność określamy na podstawie 

próbek nasienia pozostawionego w stacji. 

Posłużę się przykładem: z nasienia 

wyprodukowanego w poniedziałek pozostawia 

się kilka próbek do oceny w następnych 

dniach. Wszystkie próbki kontrolujemy 

w poniedziałek, jeszcze przed 

wysyłką, a następnie we wtorek, czwartek 

i sobotę. Można wywnioskować, że 

przeżywalność nasienia badamy po rozcieńczeniu 

nasienia (przed wysyłką), a 

następnie po upływie 1, 3 i 5 dni od wyprodukowania 

i wysłania nasienia. Rozcieńczalniki 

do nasienia używane w Stacji 

Skotniki dają plemnikom bardzo dobrą 

ochronę, czego efektem jest również bardzo 

dobra przeżywalność nasienia. Niejednokrotnie 

przeżywalność nasienia potwierdzana 

była przez naszych klientów, 

którzy używali kilkunastodniowego nasienia 

pochodzącego ze Skotnik. Skąd 

takie „stare” nasienie na fermie? Na ogół 

kilka porcji nasienia nie zostało zużyte, 

a po kilkunastu dniach pojawiała się 

maciora do krycia. Ktoś przypomniał sobie 

o nasieniu w termoboksie i chociaż 


Nr 13/2011

NAJTAŃSZE 

ROZWIĄZANIE 

REMONTU 

STADA 

NASIENIE MOŻNA ZAMÓWIĆ W STACJACH: 

SKOTNIKI TEL. 094 361 78 56 

WETROL TEL. 012 386 27 94 

NASIENIE DOSTĘPNE TAKŻE W OPAKOWANIU TYPU GEDIS. 

KNURY DO PRODUKCJI 

LOSZEK 

GP1010 GP1020 GP1125 

Kwartalnik Nr 13/2011 

- 9 -

upłynęło 10 lub więcej dni od dostarczenia 

paczki z nasieniem ze Skotnik, wykorzystano 

„stare” nasienie do inseminacji. 

Ku zadowoleniu klientów i naszemu, z takich 

inseminacji rodziły się liczne mioty. 

Używany w Stacji Skotniki rozcieńczalnik 

do nasienia przez producenta oferowany 

jest jako 9-dniowy, co potwierdzają 

powyższe doniesienia naszych klientów. 

Ruchliwość nasienia, czyli ruch plemników 

oceniamy przy każdym pobraniu nasienia 

od knura. Informacja ta obok objętości, 

koncentracji, temperatury nasienia 

zapisywana jest w programie komputerowym 

do zarządzania stadem knurów. 

Ruch plemników jest bezpośrednio związany 

z przeżywalnością nasienia. Nasienie 

przeznaczone do dalszej obróbki nie 

może mieć ruchliwości niższej niż 75%. 

Po sprawdzeniu pozostałych parametrów 

nasienie jest rozcieńczane i ponownie 

kontrolowane pod względem ruchliwości 

plemników. Nasienie po rozcieńczeniu 

nie może mieć ruchliwości niższej 

niż 75%. Ruch nasienia obserwowany 

pod mikroskopem zależy od jakości i czy- 

KNURY PRZEBYWAJĄ- 

CE W STACJI ZAWSZE 

BĘDĄ MIAŁY JEDEN Z 

NAJLEPSZYCH PARAME- 

TRÓW HODOWLANYCH, 

JEDNOCZEŚNIE BĘDĄ 

TO ZWIERZĘTA MŁODE 

O WYSOKIM INDEKSIE 

HODOWLANYM 

stości użytego sprzętu, czystości szkiełka 

podstawowego i nakrywkowego, temperatury 

stolika mikroskopu i szkiełek. 

Odsetek prawidłowych plemników lub 

odwrotnie procent plemników wadliwych 

badany jest dla każdego knura, co najmniej 

1 raz w miesiącu. Suma wadliwych 

plemników nie może być wyższa 

niż 20%. Bada się wady główne i wady 

podrzędne. Pojedyncza wada główna nie 

może przekroczyć 5%. Wśród wad głównych 

należy wymienić: kroplę bliższą, 

wadę Daga, wady akrosomu, zwężenie 

główki u podstawy, wady wstawki, plemnik 

niedorozwinięty. Wady podrzędne to 

przede wszystkim: kropla dalsza, luźna 

główka, pętla witki, szeroka główka, wąska 

główka, plemnik abaksjalny. Knur, u 

którego stwierdzono obniżony odsetek 

plemników prawidłowych jest odsuwany 

z produkcji, jednak nasienie od niego pobierane 

jest zgodnie z planem skoków, 

ale tylko do kontroli. Jeżeli jakość nasienia 

nie poprawia się – knur jest eliminowany 

ze stacji. Najczęstszymi wadami 

plemników u młodych knurków są: kropla 

bliższa, pętla witki i kropla dalsza. Jednak 

u młodych samców wraz z ich dojrzewaniem 

wymienione wady ustępują, a 

nasienie osiąga parametry właściwe dla 

dojrzałego knura. 

Podczas produkcji nasienia oprócz parametrów 

hodowlanych knura i wspomnianej 

wcześniej jakości nasienia istotne są: 

- zdrowotność i kondycja knura, 

- libido, 

- objętość nasienia, 

- koncentracja plemników, 

- temperatura nasienia, 

- czystość mikrobiologiczna. 

Wymienione czynniki jakże ważne dla 

stacji, nie zaprzątają głowy naszym odbiorcom. 

Klienci powinni otrzymać nasienie 

jak najlepszej jakości, natomiast 

wspomniane czynniki nie dotyczą odbiorców. 

Nabywcy nasienia nie interesuje, 

czy knur miał chęć do skoku, czy został 

odsunięty z produkcji z powodu gorszej 

jakości nasienia, czy być może miał podwyższoną 

temperaturę ciała albo cokolwiek 

innego. Coś, co w warunkach fermowego 

pobierania nasienia od knurów 

mogłoby istotnie zaburzyć inseminację 

grupy macior. To właśnie jest wyższość 

nasienia zakupionego ze Stacji Skotniki 

w porównaniu z pobieraniem nasienia 

na fermie. Ponadto knury przebywające 

w stacji zawsze będą miały jedne z najlepszych 

parametrów hodowlanych, jednocześnie 

będą to zwierzęta młode, a co 

za tym idzie o wysokim indeksie hodowlanym. 

Oczywiście na koniec ochrona podczas 

transportu, bo nasienie musimy dostarczyć 

naszym klientom w identycznej jakości 

i stanie jakby nigdy nie opuszczało 

Skotnik, a więc: 

- pakowanie w styropianowe kartony, 

- obkładanie żelem, aby mogło zachować 

odpowiednia temperaturę, 

- wysyłanie w paczkach rejestratorów, 

aby kontrolować temperaturę i czas 

transportu, 

- stosowanie odpowiednich rozrzedzalników, 

- wyjazdy i kontrole terenowe, 

- monitoring produkcji, jakości knurów 

oraz nasienia, 

- szybka reakcja na uwagi i pytania naszych 

klientów. 

Czy to już wszystko co robimy i możemy 

zrobić dla klientów Skotnik? Na pewno 

nie, parę pomysłów jeszcze przed 

nami… 

Lek. wet. Marek Starzewski 

Kierownik Stacji Knurów 

PIC Polska w Skotnikach 

Wielokrotnie prezentowaliśmy błędność 

koncepcji zakupu „knura w worku”. Jednak 

nadal zbyt wielu naszych klientów 

głęboko patrzy w oczy kupowanego knura 

i na podstawie tego metafi zycznego 

doznania ocenia jego wartość. 

Odwiedzając fermy często pytam o jakość 

wykorzystywanych knurów, a także 

o częstość ich pobierania. Standardowa 

odpowiedź to: „mam najlepsze knu- 

ry i pobieram je zgodnie z planem”. W 

praktyce jednak dowiadujemy się od obsługi, 

że najczęściej pobierane są te najchętniej 

skaczące i dające dużo nasienia! 

Więc, który z Waszych knurów będzie 

miał najwięcej potomstwa na fermie? 

Oczywiście ten najbardziej wydajny 

(!), ale czy najlepszy genetycznie? 

Zarówno w przypadku knurów terminalnych 

jak i prarodzicielskich to niedopatrzenie 

może kosztować nas fortunę! Zakładając, 

że knur inseminacyjny obsługuje 

180 loch w stadzie, więc przez dwa 

lata tylko jeden dzień szybszego przyrostu 

jego potomstwa i 1% mięsności ma 

wartość 56.000 zł/knura! Jeżeli mówimy 

o knurze prarodzicielskim, którego sugerowana 

wymiana powinna mieć miejsce 

co roku, a w przypadku spadku indexu 

natychmiast – strata ta jest jescze większa, 

ponieważ jego potomstwo wpłynie 

na jakość stada produkcyjnego na lata! Z 

knurem „żeńskim” jest jeszcze inny problem 

- stada GP na fermach są bardzo 

małe, dlatego zwykle utrzymywany jest 

tylko jeden taki knur i pobierany rutynowo 

do kresu swoich produkcyjnych dni 

bez względu na jakość hodowlaną (index). 

Stado loch staje się wtedy bardzo 

jednorodne (każda locha ma tego samego 

ojca). Natomiast wraz z długością 

użytkowania rośnie inbred i część loszek 

zaczyna być kryta nawet przez swojego 

ojca! My wymieniamy w naszych stacjach 

rokrocznie 100% knurów GP i monitorujemy 

miejsca gdzie trafi a ich nasienie, 

w przypadku intensywnej pracy hodowlanej 

i chęci szybkiej poprawy wydajności 

loch na fermie najlepszym wyjściem 

jest bezpośredni zakup nasienia 

knura GP ze stacji PIC! 

Powyżej Marek opisał wnikliwość oceny 

weterynaryjnej i fi zjologicznej użytkowanych 

rozpłodników. Ja zaś dbam o to, by 

dostarczone knury GP oraz terminalne 

były najlepsze genetycznie, bo jak wiecie 

sami wygląd to nie wszystko. Dostarczane 

knury zawsze mają najwyższy index, 

który odpowiada kosztom i spodziewanym 

zyskom naszych polskich klientów. 

Równocześnie dbamy, by te osobniki, 

których index lub składowe EBV (CBV) 

spadają, zostały natychmiast usunięte ze 

stacji. Z naszego punktu widzenia knur 

nawet o wysokim indexie, a z problemem 

przepukliny lub podwyższoną śmiertelnością 

potomstwa też jest niepełnowartościowy. 

Ten comiesięczny monitoring 

pozwala, by nasi klienci mieli dostęp tylko 

do najlepszych rozpłodników! Co to 

znaczy w praktyce? To, że knur wspaniale 

wyglądający, mający doskonałe libido i 

dający dużo nasienia też może wyjechać 

do rzeźni! 

Natomiast nasienie dostępne na wykręcenie 

numeru 94 36 17 856 jest zawsze 

najlepsze! 

Arkadiusz Wasiczek 

Kontroler Jakości Produktu 

PIC Polska 


Nr 13/2011

Wojtku w przyszłym roku będziemy 

obchodzić 50 – lecie istnienia PIC (Pig 

Improvement Company), w tym roku 

mija także 15 lat działalności PIC w 

Polsce. Czy mógłbyś nam przybliżyć 

związane z tym fakty? Co PIC udało 

się osiągnąć w tym okresie, czy jest 

jeszcze miejsce na dalszy rozwój? 

Idea założenia fi rmy hodowlanej została 

zrealizowana przez sześciu brytyjskich 

farmerów, ale produkty PIC odnoszą sukcesy 

i przynoszą korzyści producentom, 

przetwórcom i konsumentom wieprzowiny 

na 5 kontynentach. Wspaniałe osiągnięcie, 

a dla nas, pracowników PIC jest 

to wezwanie do dalszej pracy, do utrzymania 

‘Postępu Bez Końca’, czyli ‘Never 

Stop Improving’. 

Chciałbym na początku zadać ci osobiste 

pytanie. Opowiedz nam proszę 

swoja historię. Jak trafi łeś na zachód 

Europy? 

Mój pierwszy kontakt z prawdziwym rolnictwem 

i produkcją zwierzęcą miał miejsce 

w okresie studiów w 1972 roku. Miałem 

szczęście, „dano” mi paszport i pojechałem 

do Szwecji, a tam życzliwy człowiek 

dał mi szansę pracy w okresie żniw 

w olbrzymim majątku w rejonie Halland. 

Gdy się żegnałem dwa miesiące później, 

zaoferował mi staż w następnym roku, 

przyjąłem to z radością i nadzieją, że mi 

„dadzą” paszport. Nauczyłem się tam 

wspaniałych rzeczy, doiłem 100 krów i 

poznałem język szwedzki. 

Tam też podjąłem najważniejszą decy- 

Na zdjęciu: Wojciech F. Wójcikiewicz 

ROCZNICOWY 2012 ROK: 

50 LAT ISTNIENIA PIC ORAZ 

15 LAT DZIAŁALNOŚCI PIC POLSKA 

zję mego życia, zaręczyłem się. Barbarę 

poznałem, gdy miała 15 lat, w czasie jej 

pierwszej wizyty w Polsce. Urodziła się i 

mieszkała w Londynie wśród tych wspaniałych 

Polaków. Chcieliśmy zamieszkać 

w Szwecji i przyjęto mnie na Uniwersytet 

w Uppsali, gdzie chciałem skończyć 

studia, ale tym razem paszportu mi już 

„nie dano”. Wróciłem do Warszawy, zdałem 

egzamin inżynierski i rozpocząłem 

pracę, a Basia przyjechała do mnie. Pół 

roku po ślubie postanowiliśmy spróbować 

życia w Anglii. Był rok 1975 i akurat 

wtedy po „Helsinkach” łatwiej puszczali. 

I tak minęło 36 lat, ale żony, ani zawodu 

nie zmieniłem. 

A jak trafi łeś do świń do PIC, jak przebiegała 

Twoja kariera w PIC? 

Gdy w 1985 Dalgety skusiła mnie do pracy 

miałem za pasem 3 lata ciężkiej pracy 

na fermie z 900 maciorami, skończone 

Master of Science (Animal Production) 

na Uniwersytecie w Reading, byłem 

wyszkolonym żywieniowcem z kilku-letnim 

doświadczeniem pracy w Research 

& Advisory Department u Pauls’a. Byłem 

jedynym w Wielkiej Brytanii specjalistą 

d.s. trzody chlewnej, sprzedającym paszę 

z polskim akcentem i cholernie trudnym 

nazwiskiem. 

Od drugiego dnia pracy w Dalgety Agriculture 

zacząłem wspomagać Pig Improvement 

Company. PIC była siostrzaną 

fi rmą Dalgety Agriculture, a ja chciałem 

robić coś, co by mnie łączyło z rodziną i 

z Polską. Byłem przekonany, że porząd- 

ne fi rmy i ich dobre produkty będą również 

dobre dla Polski i nigdy nie miałem 

powodów do wstydu. 

Tak, więc w czasie, gdy PIC poszerzała 

swą Europejską działalność na wschód i 

PRODUKTY PIC NA 

WĘGRZECH, UKRA- 

INIE, W RUMUNII, RO- 

SJI, WŁOSZECH, CZY 

TAJLANDII POWSTA- 

ŁY DZIĘKI IMPORTOWI 

ZWIERZĄT PIC Z 

POLSKI. NIKT WCZE- 

ŚNIEJ NIE WYEKSPOR- 

TOWAŁ Z POLSKI TAKIEJ 

LICZBY TRZODY 

HODOWLANEJ 

południe, ja stałem się częścią tych planów. 

W 1993 roku przeszedłem w 100% 

do pracy w PIC i stałem się odpowiedzialny 

za Irlandię i Polskę. To była szalenie 

zróżnicowana i pochłaniająca praca. 

Jednego dnia wynajmowałem samolot 

w Oksfordzie, aby przywieźć jednodniowe 

prosięta do Irlandii, a następnego 

w Warszawie rozmawiałem z Ministrem 

Rolnictwa na temat pozwoleń eksport 

do Polski. 

I wtedy właśnie zapadła decyzja o powstaniu 

PIC w Polsce? 

Tak, w tym czasie kształtowały się plany 

PIC dotyczące Polski, których efekty są 

wciąż widoczne. PIC Polska, PPZ Przybkowo, 

a nawet Poldanor w swej wielofermowej 

strukturze istnieją dzięki kapitałowi 

Dalgety oraz międzynarodowemu 

doświadczeniu PIC. 

Pierwsze loszki i knurki PIC wysyłane z 

Anglii płynęły promem. W Niemczech panował 

wtedy pomór, więc omijaliśmy je w 

trakcie zasiedleń Płaszczycy (Poldanor) 

oraz Gniewna (PPZP). Gdy tylko loszki 

wyprodukowane w Polsce stały się dostępne, 

pierwsze 100 sprzedałem Central 

Soyi. Zasiedlaliśmy wtedy świetnie 

prowadzoną doświadczalną fermę Czapelki, 

a pierwsze knury kupiła ferma Bie- 


Nr 13/2011

ganów. Byłem odpowiedzialny za sprzedaż 

do czasu zatrudnienia pierwszych 

pracowników w Polsce. 

PIC Polska w ciągu kilku lat stała się dużym 

źródłem zdrowych zwierząt, które 

zasiedliły w Polsce wiele wolnych od 

chorób ferm oraz stworzyły kolejne punkty 

produkcji w innych krajach. To było 

możliwe dzięki strategii, która postawiła 

na produkcję w Polsce. Tak, więc produkty 

PIC na Węgrzech, na Ukrainie, w 

Rumunii, w Rosji, nawet we Włoszech, 

czy Tajlandii powstawały dzięki importowi 

zwierząt PIC z Polski. Nikt przed nami 

nie wyeksportował z Polski takiej liczby 

trzody hodowlanej. 

W 1997 roku stałem się szefem PIC na 

Węgrzech, a do pracy z PIC Polska powróciłem 

w 1999 roku, już jako szef obu 

fi rm, PIC Polska i PIC Hungaria. Z czasem 

zamknęliśmy fi rmę na Węgrzech i 

dzisiaj koledzy z PIC Ceska sprzedają 

tam nasze produkty, bez potrzeby utrzymywania 

oddzielnej spółki. Gdybyśmy 

dzisiaj myśleli o rozwoju, na pewno nie 

musielibyśmy tworzyć tylu samodzielnych 

spółek, ale czasy się zmieniły. 

Wojtku, czy mógłbyś nam powiedzieć 

jak PIC rozwijało się na świecie? 

PIC powstała w 1962 roku, a już w 

1967 rozpoczęła działalność we Francji, 

w 1970 w Kanadzie, w 1972 roku w 

Niemczech oraz USA. Wkrótce potem 

PIC zdobywa kontrakt w Bułgarii (1975), 

w 1985 eksport 2,000 sztuk do Chin to 

część pierwszej próby otwarcia na Świat, 

krwawo zakończonej na placu Tiananmen, 

a w 1989 roku PIC zdobywa kontrakt 

na Ukrainie. W międzyczasie, gdy 

formułowane są strategie rozwoju dla 

Czech, Polski, Węgier i Rumunii, w 1995 

roku PIC rozpoczyna realizację kontraktu 

o szczególnym znaczeniu, w Omsku, 

na Syberii. 

W krótkim czasie zostaje stworzona fi rma 

o globalnym zasięgu, której produkty 

i zasady ochrony zdrowia stają się trudnymi 

dla naszych konkurentów standardami 

przemysłu. Twórcy PIC rozumieli 

znaczenie nauki dla sukcesu fi rmy, doceniali 

różnice kulturowe, w wymogach i 

gustach narodowych oraz specyfi kę obsługi 

np. tworzonych w latach 1980 przez 

korporacje fi nansowe nowych, dużych 

struktur produkcyjnych. 

Do dzisiaj zachwycają różnice w stylu 

promocji, sprzedaży, czy metodach dostawy 

zwierząt istniejące pomiędzy Europą, 

Filipinami, czy Afryką Południową. 

Gdy dodamy do tego kwestię różnic 

w tradycjach żywienia i produkcji trzody, 

czyż nie jest to zrozumiałe, że jeden produkt 

nie zaspokoi potrzeb we wszystkich 

sytuacjach? 

Pierwszy produkt PIC, powszechnie znana 

loszka Camborough, w swej nazwie 

uszanowała wkład wiedzy weterynaryjnej 

z Cambridge oraz genetycznej z Edinburgh 

dla stworzenia oraz nieustającego 

rozwoju produktu. Stąd też pochodzi niekwestionowana 

tradycja stałych inwestycji 

w technologie genetyczne, w kontrolę 

zdrowia piramid produkcyjnych i bezpiecznej 

dystrybucji produktów PIC, w 

żywienie, czy przemysł mięsny. 

Wspomniałeś o rozwoju produktów, 

różnorodności, dostosowaniu do poszczególnych 

rynków krajów. Czy ta 

mnogość jest potrzebna, czy nie powoduje 

rozdrobnienia środków. Czy 

to właściwa droga? 

PIC od początku będąc fi rmą komercyjną, 

dobrze rozumiała potrzebę zaspokojenia 

wymagań klienta. Gdy np. Pietrain 

był i jest wciąż popularny na terenie 

Niemiec, ale nie w Wielkiej Brytanii, PIC 

utrzymywała i rozwijała linie genetyczne, 

aby takie różnice i potrzeby zaspokoić. 

W miarę rozwoju i globalizacji przemysłu 

liczba linii została zredukowana do 

10, ale wciąż jest to największy zasób linii 

genetycznych w rękach jednej fi rmy 

hodowlanej. 

Organizacja pracy hodowlanej wymaga 

jej optymalizacji. Dzisiejsza struktura 

dwóch Centrów Genetycznych z 6,000 

loch, w Kanadzie oraz w USA jest konsekwencją 

zdobytych doświadczeń, wiedzy 

oraz dzisiejszych zdolności dystrybucji 

genetyki. Gdy PIC Polska importowała 

pierwsze zwierzęta z GN Aurora w 2000 

roku, to był kolosalny wyczyn administracyjny 

oraz logistyczny. Dzisiaj kwartalny 

import z GN Aurora w Kanadzie jest normą. 

Szereg dzisiejszych fi rm hodowlanych 

powstając w latach 60 wykorzystało teorię 

indeksu selekcyjnego. Znaczną poprawę 

osiągnięto w przemyśle wykorzystując 

indeksy ekonomiczne. Jeden z 

pierwszych indeksów miał na celu poprawę 

takich cech jak grubość słoniny, tempo 

wzrostu i wykorzystanie paszy. Indeksy 

selekcyjne były również wykorzystane 

do poprawy wielkości miotu, ekonomicznie 

istotnej cechy, która mogła być mierzona 

tylko u osobników żeńskich. 

I tu PIC poszło znacznie dalej wykorzystując 

BLUP oraz genetykę molekularną 

… 

Tak, masz rację wraz z wprowadzeniem 

techniki BLUP (Best Linear Unbiased 

Prediction) indeks selekcyjny mógł objąć 

cechy, które nie musiały być mierzone 

u wszystkich zwierząt. Ponieważ BLUP 

wykorzystuje relacje pomiędzy wszystkimi 

zwierzętami i korelacje genetyczne 

między cechami, jest możliwe generowanie 

oczekiwanych różnic w potomstwie 

(EPD; Expected Progeny Difference) 

dla wszystkich cech u wszystkich 

zwierząt, niezależnie od tego, czy cecha 

jest mierzona u każdego zwierzęcia. Jest 

to szczególnie atrakcyjne dla cech limitowanych 

przez płeć, takich jak wielkość 

miotu lub cech, które nie mogą być mierzone 

na żywych zwierzętach, jak jakość 

mięsa. 

Pig Improvement Company (PIC) jest liderem 

w wykorzystaniu genetyki ilościowej, 

jak i genetyki molekularnej w programie 

postępu genetycznego. Do roku 

1991 PIC stosowała tradycyjny indeks 

selekcji w celu poprawy wydajności mięsa 

chudego, tempa wzrostu i wykorzystania 

paszy. Wprowadzona w 1991 roku 

ocena BLUP obejmowała powyższe trzy 

cechy plus wielkość miotu. W połowie lat 

1990 ocena BLUP została rozszerzona w 

celu włączenia cech jakości mięsa i innych 

cech wydajności macior. 

Udoskonalenia były kontynuowane tak, 

że dzisiaj cechy obejmują tempo wzrostu, 

spożycie paszy, grubość tłuszczu, 

wielkość oka polędwicy, jakość nóg, 

przeżywalność, cechy reprodukcyjne 

(wielkość miotu, procent martwo urodzonych, 

śmiertelność przedodsadzeniowa, 

odsadzeniowa waga miotu, liczba sutek, 

śmiertelność macior, wiek przy pierwszym 

oproszeniu), śmiertelność warchlaków 

oraz tuczników, wady wrodzone, cechy 

jakości mięsa (pH, kolor i marmurkowatość). 

PIC miała rozległy program genetyki molekularnej 

od wczesnych lat 1990. Co pozwoliło 

wykorzystać dziesiątki markerów 

genetycznych w statystycznym procesie 

generowania szacunkowych wartości 

hodowlanych (EBV). Od ponad 10 

lat dane z mieszańców świń są również 

włączone do oceny i celem hodowlanym 

jest, aby zoptymalizować postęp genetyczny 

na poziomie terminalnych mieszańców 

świń, w przeciwieństwie do czystych 

linii, wykorzystywanych do produkcji 

trzody terminalnej. Ostatnio wprowadzoną 

technologią jest genomic selection, 

(gEBV) zapoczątkowana przez PIC, 

w liniach matecznych już w 2010 roku. 

Przed nami dalszy postęp i nowe technologie, 

wszystko dla polepszenia dokładności 

selekcji oraz włączenia nowych 

cech. Nauka i własne dane są podstawą 

wszystkich technologii, stąd PIC kolekcja 

danych fenotypowych 14 milionów sztuk 

i 3 miliony indywidualnych prób DNA. 

Wojtku, a jaką wartość ma w takim 

razie status zdrowia stad własnych, 

dbałość o status stad klientów? PIC 

przecież przywiązuje do tego obszaru 

ogromne znaczenie. 

Ochrona dobrego statusu zdrowotnego 

stad jest potrzebą ekonomiczną producenta. 

Iowa State University oszacował 

niedawno średnie straty produkcyjne 

spowodowane infekcją PRRS wśród producentów 

USA wynoszą US $115 na maciorę 

na rok (circa 380 PLN/maciorę/rok). 

Wszystkie choroby np. Mycoplasmowe 

zapalenie płuc, Nosoryjówka, etc, skut- 


Nr 13/2011

NASZ KNUR 

ZROBI Z KAŻDEJ 

LOSZKI 

NAJLEPSZĄ 

MATKĘ 

PIC337 C PIC410 C 

PIC426 PIC 

C426 

“Jakość tuszy i mięsa” “Tempo przyrostu i wydajność “jakość prosiąt i najwyższa 

w rzeźni” 

wydajność tuszy” 


Nr 13/2011

kują stratami fi nansowymi producenta. 

Inaczej mówiąc podnoszą koszt kilograma 

sprzedanej tuszy. 

Twórcy PIC rozumieli znaczenie dobrego 

statusu zdrowia w hodowli oraz w produkcji 

trzody u swoich klientów. Technologię 

uwalniania stada od chorób poprzez 

wczesne odsadzanie prosiąt opracował 

właśnie konsultant PIC, dr Tom Alexander 

z Uniwersytetu Cambridge. To on był 

twórcą IsoWean (Izolacja i Odsadzanie), 

a PIC była promotorem tej technologii i 

wysokiego statusu zdrowotnego, konsekwentnie 

od swoich początków. Nasz 

system monitorowania i ochrony zdrowia 

konsekwentnie wymagany i utrzymywany 

w naszych stadach produkcyjnych 

jest wzorcem dla naszych klientów na całym 

świecie, a zasady otwartości i informowania 

klientów o wszelkich zmianach 

jest częścią naszej wiedzy, kultury i etyki. 

Te zasady nigdy się nie zmienią. 

No tak, koszty produkcji i ich monitoring. 

Ale co z ekonomią produkcji, narzędzi 

dużo i co dalej? Gdzie ta sytuacja 

doprowadzi PIC, a gdzie producenta 

wieprzowiny? 

Głoszonym przez lata celem programu 

hodowlanego PIC jest obniżanie kosztu 

produkcji wysokiej jakości wieprzowiny. 

Monitorowanie kosztu produkcji jest popularne 

wśród producentów USA, Kanady, 

Brazylii, ale w dużo mniejszym stopniu 

na rynkach europejskich. Międzynarodowy 

projekt „Interpig” od 2005 roku 

zbiera i raportuje koszt produkcji tuszy w 

krajach ze znaczną produkcją trzody w 

Europie, ale jak dotychczas polskie organizacje 

producentów nie uczestniczą w 

tym projekcie. 

PIG IMPROVEMENT 

COMPANY (PIC) JEST 

LIDEREM W WYKORZY- 

STANIU GENETYKI 

ILOŚCIOWEJ I 

MOLEKULARNEJ W 

PROGRAMIE POSTĘPU 

GENETYCZNEGO 

Informacje na temat efektywności produkcji 

wraz z kosztami produkcji pozwalają 

obliczać marginalne wartości ekonomiczne 

cech, które są konieczne do optymalizacji 

indeksu selekcji. To dlatego PIC 

udostępnia wykorzystanie programu PI- 

€onomiq. Pozwala on również na porównywanie 

kosztów produkcji pomiędzy 

różnymi systemami produkcji. Mając 

już wiedzę o różnicach pomiędzy nimi, a 

także budynkami, potomstwem oraz innymi 

wartościami wpływającymi na ekonomikę 

produkcji, możemy podjąć decyzje 

o usprawnieniu ich! Wiedza, jak zawsze 

jest konieczna do podejmowania 

słusznych decyzji, gdyż ocena efektywności 

produkcji jest kluczem do jej prowadzenia. 

Myślę, że znajomość bezwzględnych 

wartości ekonomicznych to nie 

wszystko, by być konkurencyjnym… 

Tak, bo nie tylko one stanowią o wysokiej 

efektywności produkcji, która w przeważającym 

stopniu decyduje o koszcie 

produkcji kilograma tuszy. Wysoki status 

zdrowotny, potencjał genetyczny, optymalne 

żywienie, jakość wody i warunki 

środowiskowe, wszystkie mają wpływ 

na wyniki produkcyjne, ale bez zdolnych, 

wyszkolonych i zaangażowanych pracowników 

nie mogą być gwarancją sukcesu. 

Produkcja trzody chlewnej wymaga 

zapewnienia odpowiednich mocy fi - 

nansowych, zdolności planowania i znajomości 

rynku. Przed wszystkimi producentami 

trzody chlewnej stoi zadanie bycia 

konkurencyjnym w stosunku do innych 

producentów w kraju, a przy otwartym 

rynku, w stosunku do innych producentów 

w Unii. 

W dzisiejszych czasach informacje na 

temat poziomu wydajności oraz kosztów 

produkcji osiąganych przez różnych 

producentów jest powszechnie dostępna. 

Uważam, że każdy producent powinien 

znać swoje koszty produkcji i powody 

dla których nie są one niższe, niż 

osiągane wśród najlepszych w Europie. 

Mając tę wiedzę można planować i nie 

bać się przyszłości, a PIC PI€onomiq pomaga 

takie zestawienia skompletować i 

przeanalizować. 

Rośnie nasza wiedza o ekonomice 

produkcji trzody chlewnej, ale jej produkcja 

związana jest ściśle z popytem 

i długoterminową projekcją kosztów i 

potencjalnych zysków … 

Dzisiaj już chyba wszyscy wiedzą, że jest 

nas na świecie 7 miliardów. W Unii Europejskiej 

jest 500 milionów obywateli, 

którzy jedzą średnio 40 kg wieprzowiny 

rocznie, ale nawet ten wysoki poziom 

konsumpcji nie jest wystarczający, 

aby uniknąć 10% nadprodukcji. Chociaż 

naturalny przyrost ludności w Unii 

jest rzędu +1.0 milion obywateli rocznie, 

ale efektywność produkcji wieprzowiny 

wzrasta od lat i spadek wielkości stada 

produkcyjnego nie oznacza trudności z 

dostawami wieprzowiny. 

Unia Europejska charakteryzuje się nadprodukcją 

wieprzowiny od wielu lat i 

musi być jej dużym eksporterem. Ale to 

nie oznacza, że Unijna wieprzowina jest 

konkurencyjna na rynkach światowych, 

często bowiem wymaga ona dotacji, aby 

móc konkurować na rynkach świata. 

Światowe zapotrzebowanie na żywność, 

w tym na wieprzowinę będzie stale wzrastać. 

Poza eksporterami z Ameryki Północnej 

i Południowej, importerzy jak Rosja 

i Chiny (50% wszystkich świń na 

świecie) wyraźnie dążą do samozaspokojenia 

konsumpcji białka zwierzęcego. 

Konkurencja na rynkach międzynarodowych 

będzie wzrastać, a rynki będą się 

otwierać. 

Unijny Producent Trzody Chlewnej, Pol- 

ski producent, musi znaleźć sposób na 

konkurowanie z innymi producentami. 

Rynkowe ceny wieprzowiny są i będą 

poza jego kontrolą. Ceny zbóż, czyli 

znaczna część kosztów paszy, będzie 

poza jego kontrolą. Produkcja trzody bez 

własnej produkcji zbóż może być zbyt 

ryzykowna ze względu na wahania cen 

rynkowych. Inne koszty produkcji, np. 

związane z regulacją produkcji dotyczące 

dobrostanu zwierząt są konieczne, ale 

będą dodatkowym kosztem. 

Producent musi wyznaczyć sobie wyraźny 

cel walki o zmniejszanie kosztu produkcji 

kilograma tuszy, jako podstawę 

swego bytu. Efektywność jego produkcji 

musi być konkurencyjna w stosunku do 

co najmniej 50% najlepszych producentów 

w Europie. Wykorzystanie potencjału 

genetycznego produktów PIC ma olbrzymi 

wpływ na podnoszenie efektywności 

i wydajności produkcji. PIC ma i będzie 

miała rolę w produkcji żywności. 

Jak w takim razie polski producent ma 

odnaleźć się w tym Świecie? Na co 

powinien zwarcic uwagę? Co sądzisz 

o perspektywach dla Polski? 

PIC działa na rynkach, gdzie produkcja 

trzody oraz konsumpcja wieprzowiny 

ma tradycje oraz perspektywy dalszego 

(konkurencyjnego) rozwoju. Polska tradycja 

konsumpcji wieprzowiny jest wciąż 

obecna na naszych stołach, ale drób jest 

poważnym konkurentem. Wśród krajów 

Unii, nasze rolnictwo należy do największych 

producentów zbóż, a te są podstawowym 

komponentem pasz. W połączeniu 

z umiarkowanymi warunkami klimatycznymi 

i dużym obszarem kraju, mamy 

dobre warunki do produkcji trzody chlewnej. 

Współczesny producent trzody chlewnej 

musi znać i rozumieć ponoszone koszty 

produkcji. Konkurencja na rynku będzie 

wciąż wzrastać i poznanie własnych konkurencyjności 

jest obowiązkiem. 

Największą część kosztów w produkcji 

trzody stanowi koszt żywienia, pasza. 

Średnio w Unii stanowią one około 55% 

kosztów. Ale różnice pomiędzy najbardziej 

wydajnymi i średnimi producentami 

są rzędu €15 na 100 kg tuszy (około 

65 PLN). Te różnice mają też podłoże 

genetyczne, ponieważ wykorzystanie 

paszy przez genetyki jest różne. Trzeba 

też pamiętać, że knur terminalny stanowi 

w 50% o jakości tucznika. Dobór odpowiedniego 

knura ma kolosalne znaczenie. 

PIC oferuje szereg typów knurów, 

aby ten wybór optymalizować właśnie ze 

strony ekonomicznej, bo zawsze w PIC 

wynik ekonomiczny klienta jest podstawą 

naszego postępu genetycznego. 

Wojtku dziękuję bardzo za rozmowę. 

Wywiadu udzielił: 

Wojciech F Wójcikiewicz, 

Koordynator Marketingu PIC Europe, 

Członek Zarządu PIC Polska, 

Dyrektor Naczelny PIC Polska 

(2000–2008) 


Nr 13/2011

* Knury PIC337 z Kwakowa ponownie docenione, w listopadzie dostarczyliśmy je 

do dwóch nowych klientów w Hiszpanii. 

* PIC Niemcy poinformowała o przedłużeniu kontraktu na kolejne dwa lata z siecią sklepów 

EDEKA. Kontrakt dotyczy monitorowania i podnoszenia jakości wieprzowiny sprzedawanej przez 

EDEKA. 

* Trwają prace nad zmianą knura PIC410. Poprawie ulegną długość, wysokość i libido knura. 

Spodziewana jest także poprawa parametrów produkcyjnych. Nowe knury będą dostępne od 

kwietnia 2012. 

* PIC Holandia i Niemcy informują o zwiększonym zainteresowaniu potomstwem knura PIC426 

„Dominator”. Jest to spowodowane wybitnymi wynikami półtusz po PIC426 - ocena VION, jednej 

z największych ubojni trzody w Europie. 

* PIC Francja wprowadziła do sprzedaży knura PIC359, produkt jest odpowiedzią na zbyt dużą 

śmiertelność prosiąt na rynku francuskim. 

Aby dokonać właściwego doboru produktów, 

skontaktuj się z Przedstawicielem PIC: 

Polska północno-zachodnia: 

Piotr Paszkiel tel.: 0 606 838 020 

E-mail: piotr.paszkiel@genusplc.com 

Polska zachodnia: 

Bronisław Breninek tel. 0 606 838 023 

E-mail: bronislaw.breninek@genusplc.com 

Polska południowo-zachodnia: 

Piotr Szeja tel.: 0 606 838 014 

E-mail: piotr.szeja@genusplc.com 

AKTUALNOŚCI 

ANALIZA RYNKU 

* 

* Ceny wieprzowiny dalej w trendzie rosnącym. Powód to 

spadające pogłowie w Europie i zwiększający się export 

wieprzowiny do Azji. 

* Według prognoz Amerykańskiego Departamentu Rolnictwa 

(FAS/USDA) w 2012 r. produkcja wieprzowiny na 

świecie wzrośnie o 2,3% wobec 2011 r. do poziomu 103,4 

mln ton. 

* Polska znajduje się w gronie największych unijnych wytwórców 

mięsa drobiowego obok krajów takich, jak Francja, 

Niemcy, Wielka Brytania, Hiszpania i Włochy. Z roku 

na rok produkcja drobiu w Polsce wzrasta – mówi Jacek 

Lewicki, prezes Grupy Drosed 

* Z listopadowego raportu Srtategie Grains wynika, iż całkowita produkcja zbóż we Wspólnocie w sezonie 2011/2012 

wyniesie 284 mln t, co oznacza wzrost o blisko 11 proc. w skali roku. Warto zauważyć, iż listopadowe szacunki zbiorów 

są o 1,2 mln t wyższe od prezentowanych w październiku. 

* Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej Polsus apeluje do rządu o uruchomienie programu 

wsparcia rozbudowy stad. Według przedstawicieli Związku, tylko pomoc rządu może powstrzymać gwałtowny spadek 

produkcji mięsa wieprzowego. 

PP 

BB 

AB 

Nasienie można zamówić w Stacjach: 

PIC Skotniki tel.: 094 361 78 56 

E-mail: gtcskotniki@pic.com 

WetRol tel.: 012 386 27 94; 

E-mail: wetrol@wp.pl 

Polska północno-wschodnia: 

Krzysztof Fil tel. 0 606 838 015 

E-mail: krzysztof.fi l@genusplc.com 

Polska północna i centralna: 

Adam Bieliński tel.: 0 606 838 018 

E-mail: adam.bielinski@genusplc.com 

Polska południowo-wschodnia: 

Jakub Baltaziak tel. 0 606 838 022 

E-mail: jakub.baltaziak@genusplc.com 


Nr 13/2011 

KF 

PSZ JB

PIC426 Dominator 

PIC426 „jakość prosiąt i najwyższa wydajność tuszy” 

PIC426 to najnowszy produkt PIC w Polsce, doskonałe prosięta do tuczu, które tempem przyrostów przewyższają 

rasy wysokomięsne , a budową i odpornością na niekorzystne warunki zaskoczą niejednego hodowcą. 

By ich potomstwo w 100% spełniło oczekiwania producentów wyceniamy je wielokierunkowo, zarówno w oparciu 

o dane zebrane w systemie PICtraq jak i indywidualną ocenę budowy, oka polędwicy i tłuszczu grzbietowego wykonaną 

przy użyciu USG. . 

Średnie parametry knurów reproduktorów wykorzystanych do namnażania PIC426 w Polsce: 

- Mięsność: 64,2% - Oko polędwicy USG: 92,3 mm 

- Tłuszcz Grzbietowy USG: 7,37 mm - Przyrost Testowy: 1031 gram 

- Przyrost Przyżyciowy: 747 gram - NN - 100% wolny od „genu stresu” 

- średni przyrost + 54 gram/dzień więcej niż średnia dla linii 

- waga 100 kg średnio o 9,8 dnia szybciej niż średnia dla linii 

dane offtestowe dla knurów w śr. wadze 135 kg 

Chcesz wiedzieć wiecej? Wejdź na: 

www. PIC426.pl 


Nr 13/2011

INFORMATOR - PIC

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?