Pse Edi Rama ka frikë nga infermierët? - Gazeta 55

E PËRDITSHME 

E PAVARUR 

Drejtor: 

FAHRI BALLIU 

Kryeredaktor: 

ILIR NIKOLLA 

Nr. 80 (5240) 

Viti XVII i botimit 

(numri i parë doli 

më 18.10.1997) 

E hënë, 

25 mars 2013 

C M Y K 

Nuk është droja ndaj pickimit të gjilpërës, por dhembja 

afatgjatë që vjen nga problemet e Edi Ramës me 

shëndetin, të cilat s’kanë të bëjnë me rënien e tensionit. 

Injeksionet intravenoze dhe analizat e shpeshta të gjakut 

janë kronika e një marrëdhënieje të sëmurë, që kryetari i 

PS-së ka vendosur me infermieret, dëshimtaret në vetë të 

parë të kartelës klinike të kryetarit të opozitës 

Reagon Urdhri i Infermierit, i cili përfaqëson 16 mijë infermierë 

“Edi Rama të kërkojë falje, figura e 

infermierit jo ajo që paragjykon ai” 

Urdhri Infermierit të Shqipërisë shpreh indinjatën lidhur me përbaltjen 

e figurës morale dhe profesionale të infermierëve dhe të 

Reagon Partia Demokratike 

“Rama ofendoi të gjitha gratë dhe 

infermierët shqiptare në 5 sekonda” 

NË BRENDËSI 

Adresa: Adresa: Rruga 

Rruga 

“Medar “Medar Shtylla Shtylla Shtylla”, Shtylla ”, 

qendra qendra e e biznesit 

biznesit 

Tel: el: 04/2321364, 

04/2321364, 

Tel: el: 04/232136 

04/2321366, 

04/232136 

Fax:04/2321365, 

Fax:04/2321365, 

Tiranë 

Tiranë 

E-mail: 

info@gazeta55.net, 

info@gazeta55.net, 

gazeta55mail@ 

gazeta55mail@ 

yahoo.com, 

yahoo.com, 

Internet: 

www www.gazeta55.al 

www .gazeta55.al 

Çmimi Çmimi 30 30 lekë lekë 

lekë 

Greqi Greqi 1,5 1,5 EURO 

EURO 

DITA FORUM 

SUPLEMENTI KONTRAPUNKT 13-21 

Pse “u harruan” meritat e legjendës 

së muzikës sonë, Lorenc Antoni! 

Prof. dr. sc. Akil Mark Koci 

A mundë të imagjinohet jeta pa 

muzikë ? No, Impossibile 

Nga Dr. Sul Gragjevi, 

kritik muzike 

Pse Edi Rama ka frikë nga infermierët? 

“Prerja e kokave” 

mbërrin edhe tek 

“femrat” e Edi Ramës 

Evis Kushi, një shoqe e vajzës së Qazim 

Sejdinit, është planifikuar të jetë 

deputetja-femër e PS-së së Elbasanit. 

Përzgjedhje rrënon shpresat e Shegushe 

Ligorit, e cila është vendosur në 

“gijotinën” e 99-shave që masin kuotat e 

publikojnë emrat e kandidatëve edvinistë 

Ministri i Drejtësisë Eduard Halimi flet 

për reformën e pagave në gjyqësor 

“Brenda muajit 

prill miratohet rritja e 

pagave për gjyqtarët” 

Eurodeputetja Doris Pack flet 

zgjedhjet e 23 qershorit 

“Palët duhet të 

pranojnë rezultatin, qoftë 

ky dështim apo fitore” 

Në një intervistë për mediat shqiptarë në 

Bruksel, Eurodeputetja Doris Pack 

“Katër vitet e ardhshëm, 

7 milionë turistë dhe 

45 mijë të punësuar më shumë” 

Kryeministri Berisha bashkëbisedim me operatorët 

turistikë të vendit, lançon projektet e turizmit për katër 

vitet e ardhshme. Premtimi i kryeministrit: Ulje të 

TVSH-së për disa shërbime turistike, përfshirë edhe 

hotelet – hiqen taksat për investimet në zonat malore 

Zgjedhjet lokale në 

Maqedoni/BDI shpall fitoren 

në Kërçovë - epërsi e 

shqiptarëve edhe në Strugë 

Njoftimet e para flasin për fitore të kandidatëve 

shqiptarë, por edhe për përpjekje të komisionerëve 

maqedonas për të shpallur të pavlefshme 

votimet e komunës së Kërçovës. analistët 

vlerësuan se pjesëmarrja e lartë e shqiptarëve 

në votime mori në vërshimin e vet 

synimet elektorale të Gruevskit 

Kombeve të Bashkuara 

u duhet një Papë 

A do të përfitonin Kombet e Bashkuara 

nga fare pak tym i bardhë? 

(Foreign policy) 

Dossier/Krimet e komunizmit 

Persekutimi i 

proamerikanëve në Shqipëri 

Në ditët e para të tij Sigurimi i Shtetit kishte 

prirje të theksuar antiamerikane në veçanti dhe antiperëndimore 

në përgjithësi. Këtë prirje e pati deri 

në fund të jetës së vet, madje të manifestuar edhe në 

kushtet e shpërndarjes së tij. Kjo, sepse interesat 

jugosllave dhe të doktrinës komuniste e kërkonin

E hënë, 25 mars 2013 

2 @ | www.gazeta55.al gazeta 

Banorët e “Kodrës së Priftit” 

“Rama na la për 11 

vjet të jetojmë mes 

ujërave të zeza” 

Bashkia e Tiranës ka garantuar banorët 

e “Kodrës së Priftit”, se projekti i 

kanalit të ujërave të zeza dhe rruga e 

“Kokonozëve” do të përfundojë brenda 

afatit të përcaktuar, pra në shtator 

të këtij viti. Lidhur me reagimin e një 

dite më parë të Partisë Socialiste, 

për mos mbajtjen e premtimit nga 

ana e Bashkisë, për sa i përket bërjes 

së kanalit të ujërave të zeza, Drejtori 

i Përgjithshëm i Menaxhimit të 

Shërbimeve, Taulant Zeneli garantoi 

se ky projekt do të përfundojë brenda 

afatit të përcaktuar. Vonesat në nisjen 

e punës, sipas zotit Zeneli kanë ardhur 

nga situata metereologjike. Ai shprehu 

keqardhjen për përdorimin politik të 

këtij investimi, që zgjidh një problem 

të madh për këta banorë të vjetër dhe 

të rinj të Tiranës. “Jemi sot këtu për 

të sqaruar banorët e zonës në lidhje 

me spekulimet e bëra mbi ecurinë e 

këtij projekti mjaft të rëndësishëm 

për këtë zonë. Punimet kanë filluar në 

muajin janar për ndërtimin e rrugës 

dhe kolektorit dhe afati kohor për 

realizimin e tyre është 8 muaj. Nisur 

nga kushtet atmosferike (reshjet), 

punimet kanë pasur një ngadalësim 

por Bashkia e Tiranës siguron banorët 

e kësaj zone dhe çdo të interesuar 

tjetër se punimet do të përfundojnë 

brenda afateve të përcaktuara, duke i 

dhënë zgjidhje përfundimtare të gjithë 

problemeve që ka sjellë ky kanal i hapur 

për banorët e zonës. Bashkia e Tiranës 

është e keqardhur, që ky investim kaq i 

rëndësishëm keqpërdoret politikisht, 

një investim ky i munguar prej 11 vitesh. 

Edhe njëherë, garantojmë qytetarët 

se punimet do të përfundojnë me të 

gjithë parametrat e kërkuara”, u shpreh 

drejtori i Përgjithshëm i Menaxhimit 

të Shërbimeve në Bashkinë e Tiranës, 

Taulant Zeneli. 

Banorët e “Kodrës së Priftit” i kanë 

kërkuar ish-kryetarit të Bashkisë Edi 

Rama, t’u kërkojë ndjesë për vëmendjen 

dhe investimet e munguara në 11 vite 

në këtë zonë, para se të flasë për 

investimet që më në fund kanë nisur 

dhe do u japin zgjidhje si kanalit të 

ujërave të zeza i cili për 11 vite ka qenë 

një vatër e hapur infeksioni por edhe 

rrugës së “Kokonozëve” që s’e ka parë 

kurrë asfaltin. 

“Jemi banorë të vjetër të kësaj lagjeje 

dhe është për të ardhur keq që gjatë 

gjithë kohë së qeverisjes socialiste në 

Bashki nuk është parë me sy kjo zonë 

kaq e vështirë për banorët e lagjes, 

ndërkohë që tashmë që Bashkia e 

Tiranës me z. Basha në krye premton 

dhe realizon objektivat, dalin njerëz në 

media dhe kërkojnë të ‘hedhin shashka’ 

dhe për më tepër kur ata nuk janë as 

banorë të kësaj lagjeje. Janë njerëz 

të futur nga Partia Socialiste, për të 

krijuar ‘anomali’ në popull. Ne ai themi 

kryetarit të Partisë Socialiste të vijë 

të kërkojë falje për të gjithë periudhën 

e parë, kur as nuk i hodhi sytë dhe 

nuk bëri as investimin më të vogël në 

këtë zonë e tani vjen e kërkon llogari 

se pse nuk është bërë. Ne si banorë 

të vjetër të kësaj zone, (u bënë rreth 

15-20 vite që banojmë në këtë zonë) 

falënderojmë Kryetarin e Bashkisë, 

që pas vëzhgimit të situatës këtu “vuri 

dorë” dhe me anë të një projekti të cilin 

e shikoni në këtë tabelë, do i japë fund 

të gjithë problematikës së kësaj zone” , 

u shprehën banorët e zonës. 

politikË 

Pse Edi Rama ka 

frikë nga infermierët? 

Nuk është droja ndaj pickimit të gjilpërës, por dhembja afatgjatë që vjen nga problemet e Edi Ramës me shëndetin, të cilat s’kanë të bëjnë 

me rënien e tensionit. Injeksionet intravenoze dhe analizat e shpeshta të gjakut janë kronika e një marrëdhënieje të sëmurë që kryetari i 

PS-së ka vendosur me infermieret, dëshimtaret në vetë të parë të kartelës klinike të kryetarit të opozitës 

Aktakuza e Edi Ramës për 

kategorinë infermierët në 

qytetin e Korçës ka prapa 

një motiv të dobët personal. 

Kryetari i Partisë Socialiste Edi 

Rama para disa kohësh pati 

një të ashtuquajtur “luhatje 

tensioni” në një takim elektoral 

në qytetin e Burrelit, ku mori 

dhe një serum me glukozë. 

Mirëpo ajo që nuk u tha 

kurrë në media (për arsye të 

ndryshme) është fakti që Edi 

Rama u shpua disa herë atë 

ditë pasi infermierja e spitalit 

të Burrelit pati vështirësi në 

gjetjet e venës. Paskëtaj, për 

disa ditë Rama pati krahun e 

nxirë në mënyrë të frikshme 

pasi serumi përtej damarit kish 

dalë jashtë saj duke krijuar një 

reaksion. 

Kjo gjë u mësua kur ai bëri disa 

analiza në Tiranë të asistuar 

nga mjekë profesionistë. 

Kjo gjë ka shkaktuar tek Edi 

Rama një fobi të theksuar për 

gjilpërat - ago dhe sidomos 

për infermierët, të cilët i 

etiketoi së fundmi me fjalë të 

rënda, duke nxjerrë një duf të 

papërmbajtur. “Ju e dini mirë 

se këtu në spitalin e Korçës 

shkoni me rezistenca me vete. 

Rezistencën e keni si pjesë të 

shtuar të paketës, se të gjithë 

shkojnë me ilaçe me vete, me 

çarçaf me vete, me batanije 

me vete, me gruan me vete, 

por edhe rezistencën me vete. 

Po me gruan me vete, që të 

të mbrojë nga infermierja, të 

të mbrojë nga infermierja që 

kërkon para për çdo shpim”, 

u shpreh Edi Rama dy ditë më 

parë në Korçë. 

Në fakt, këtu Edi Rama po sjell 

ndërmend eksperiencën e tij në 

Reagon Partia Demokratike 

“Prerja e kokave” mbërrin 

edhe tek “femrat” e Edi Ramës 

Evis Kushi, një shoqe e vajzës së Qazim Sejdinit, është planifikuar të 

jetë deputetja-femër e PS-së së Elbasanit. Përzgjedhje rrënon shpresat 

e Shegushe Ligorit, e cila është vendosur në “gijotinën” e 99-shave që 

masin kuotat e publikojnë emrat e kandidatëve edvinistë 

Politika e prerjes së kokave kurrsesi s’do t’i kursente gratë socialiste. Blerja 

e re e Edi Ramës Evis Kushi si kandidate për deputete e sigurt në qarkun 

e Elbasanit me patjetër i “preu” kokën Shegushe Ligorit, deputetes aktuale 

të komisionit të Ligjeve. Fatin e zi të “kokëprerës” Shega Ligori e patëm 

paralajmëruar edhe më parë. Në sytë e Edi Ramës, deputetja Shega Ligori 

s’ka përmbushur për asnjë moment detyrat e partisë, ndaj kontributi i saj 

i ardhshëm në PS ishte detyrimisht i panevojshëm. Zëvendësuesja e saj, 

dekania e fakultetit të Ekonomisë, Evis Nushi nuk është si vjen në listën e 

sigurtë të PS për qarkut Elbasan për merita të larta akademike, por më 

shumë si një konjukture familjare e kryetarit të Bashkisë Elbasan, Qazim 

Sejdini, i cili së fundmi u ngrit në PS si antar kryesie, pra me të drejtë vote në 

miratimin përfundimtar të listës, sipas nenit 29, pika 14 e statutit të Partisë 

Socialiste. Në listën e kokëprerjes politike janë edhe 7 femra të tjera, Ledi 

Shamku , Valentina Leskaj, Arta Dade, Vasilika Hysi, Eglantina Gjermeni, 

Elisa Spiropali dhe Iris Luarasi. Kësisoj, në ditën në vijim 7 deputetet dhe 

anëtaret e asamblesë së PS, do i nënshtrohen “dhunës” së MJAFT-istëve dhe 

99-shave të “selisë mavi”, duke iu mohuar çdo mundësi për të bërë karrierë në 

Partinë Socialiste. Edi Rama si rrahës grash dikur, përdorte të gjitha format 

e mundshme të dhunës ndaj tyre. Sot sërish ai (Edi Rama) s’shkëputet nga 

dhuna kundër qenies femërore, pasi dhe ato pak femra që i kanë mbetur në 

selinë e pushtuar nga MJAFT-ët e shthurur, po i spastron me po të njëjtin 

intensitet dhune..., madje duke ushtruar edhe terror. 

Burrel për të cilën nuk ka folur 

kurrë. 

“Rama ofendoi të gjitha gratë dhe infermieret shqiptare në 5 sekonda” 

Partia Demokratike ka reaguar pas shprehjes së kreut të PS, Edi Rama se “burrat 

duhet të marrin gratë me vete në spital për t’i mbrojtur ata nga infermieret”. 

Në një konferencë të posaçme për shtyp, Ledina Aliolli, deputete e Partisë 

Demokratike deklaroi se ,“Edi Rama, kryetari i Partisë Socialiste, ofendon në 5 

sekonda çdo grua dhe çdo infermiere shqiptare”. Deputetja Aliolli duke reaguar 

ndaj akuzave të lëshuara nga kreu i selisë rozë një ditë më pare, pyeti se, “A mendon 

seriozisht Rama se infermieret janë më të fokusuara në vjedhjen e burrave, se 

sa në trajtimin e pacientëve?. A mendon vërtet Rama se infermieret e trajtojnë 

spitalin si një shërbim për takime e njohje dhe jo si një vend pune?”. 

Reagon Urdhri i Infermierit, i cili përfaqëson 16 mijë infermierë 

Sido që të jetë, përvojat e Edi 

Ramës me analizat e gjakut 

“Edi Rama të kërkojë falje, figura e infermierit jo ajo që paragjykon ai” 

Urdhri Infermierit të Shqipërisë shpreh indinjatën lidhur me përbaltjen e 

figurës morale dhe profesionale të infermierëve dhe të bluzave të bardha. 

“Rama mund të mendojë se puna që infermierët bëjnë është një lojë, një rreng 

i lirë për të përvetësuar një burrë, por jo, kjo punë për pacientët tanë është 

sakrificë dhe mund për shpëtim jete. Çdo ditë, infermierët japin kohë, mund 

dhe përkushtim nga vitet e tyre të trajnimit mjekësor , për të ofruar kujdes 

profesional dhe për fat të keq, Edi Rama nuk mundet të tregoje as 5 minuta në 

një podium, të njëjtin profesionalizëm”, është shprehur presidenti i USH-së, 

Sabri Skënderi, në një konferencë për mediat. 

Sipas tij, figura morale dhe profesionale e infermierëve nuk është dhe nuk 

55 

janë të njohura për klinikat 

private, si të Alpeve Apenine 

ashtu për klinikat e shkretëtirës 

në Dubai. Padyshim vuajtja 

kronike e Edi Ramës me 

azmën e pashërueshme për 

të cilën e kuron me breshkat 

në zyrë janë sinjalizuese për 

dobësinë kronike të tij. Kësisoj 

shpërthimet e tij kundër 

infermierëve, mjekëve apo 

gjithë sistemit mjekësor nuk 

është gjë tjetër veçse tentativa 

për të nxjerrë një pakënaqësi të 

thellë me veten. 

Sigurisht, fyerja e 16 mijë 

infermierëve është e pafalshme 

për një lider opozite që kërkon 

të jetë kryeministër. 

Edi Rama duhet së pari të 

kontrollojë impulset e tij 

shkatërruese përpara se të 

propozojë një “rilindje” të 

Shëndetësisë. Së dyti, kjo 

çështje personale nuk duhet 

të kthehet në një kryqëzatë 

kundër gjithë sistemit të 

shëndetësisë. Edi Rama nuk po 

arrin të perceptojë realisht as 

realitetin ekzistues të sistemit 

të shëndetësisë, dhe jo më 

ta gjykojë atë, apo të nxjerrë 

propozime të dobishme për 

hapat e mëtejshëm. 

Kjo nuk është një paaftësi e 

këshilltarëve të tij, por gjithçka 

lidhet me problemin personal 

të Ramës me shëndetin. Dhe 

për rrjedhojë lindja e ideve 

thellësisht nihiliste për çdo 

gjë çfarë është realizuar 

në këto vite ndryshimesh 

demokratike, qoftë dhe nga 

qeveritë socialiste, për sistemin 

shëndetësor, centralizim 

ekstrem, slogane komuniste 

për një shëndetësi “falas”, 

janë derivate të një gjendje të 

pashërueshme. 

Sipas saj, ky Edi Rama është i njëjti person, që detyroi deputetët e tij të votojnë 

kundër dyfishimit të pagës së infermiereve. Dhe i njëjti Edi Ramë që i detyroi 

deputetët e tij të votojnë kundër financimit të ndërtimit dhe riparimit të 400 

spitaleve dhe qendrave shëndetësore. 

“Dhe tani, shtoi ajo, është krejtësisht e qartë, se Edi Rama nuk e ka idenë fare 

se çfarë bëjnë infermieret. Ne e dimë se infermieret punojnë shumë çdo ditë 

për të ofruar kujdes për pacientët e tyre dhe ne jemi të fokusuar të ndihmojmë 

infermieret për të përmirësuar cilësinë e shërbimit shëndetësor dhe jo t’i përdorim 

ato si pjesë të një shakaje të keqe elektorale”, përfundoi Ledina Alolli, deputete e 

Partisë Demokratike. 

mund të jetë ajo që paragjykon Kreu i PS-së Edi Rama por, infermierët janë 

heronj të vërtetë që në kushte të vështira dhe me ato paga që kanë sakrifikojnë 

nga jeta e tyre për të shpëtuar jetët njerëzore. 

Për këtë arsye, sipas tij, “Rama të kërkojnë falje për komentet e tij seksiste dhe 

demonizuese, që janë fyerje për gjithë infermierët, të afërmit e tyre”. 

Në reagimin ndaj akuzave të Ramës, Urdhri i infermierit të Shqipërisë 

deklaroi se në bashkëpunim me shoqatat dhe sindikatat e tyre do të jetë 

në krye të misionit për të rritur cilësinë e kujdesit ndaj pacientit, etikën dhe 

nivelin profesional, por edhe për të mbrojtur dinjitetin dhe figurën morale të 

anëtarëve të vet.

gazeta 


55 @ | www.gazeta55.al 

politikË 

Kryeministri Berisha bashkëbisedim me operatorët turistikë të vendit, lançon projektet e turizmit për katër vitet e ardhshme 

“Katër vitet e ardhshëm, 7 milionë turistë 

dhe 45 mijë të punësuar më shumë” 

Premtimi i kryeministrit: Ulje të 

TVSH-së për disa shërbime turistike, 

përfshirë edhe hotelet – hiqen taksat 

për investimet në zonat malore 

“Në 4 vitet e tjera qeveria do të 

hartojë projektet e mëdha turistike, 

për t’ia ofruar kompanive dhe 

vendeve me mundësi të mëdha 

financiare” 

Kryeministri Sali Berisha zgjodhi dje 

qytetin bregdetar te Durrësit për të 

zhvilluar një bashkëbisedim me pronare, 

menaxher hotelesh, restorantesh, 

operatore, drejtues te kompanive te 

mëdha turistike te vendit. Në këtë takim, 

për më shumë se dy orë, kryeministri 

dëgjoi vlerësimet, propozimet, 

mendimet, vërejtjet, kritikat, sugjerimet 

e tyre për zhvillimin e mëtejshëm te 

turizmit dhe formave te tij ne Shqipëri. 

Duke theksuar potencialin e madh 

turistik që ofron Shqipëria, kryeministri 

u shpreh se turizmi sot është shndërruar 

në degë kryesore të ekonomisë ndërsa 

numri i turistëve dhe vizitorëve është 

rritur nga 300 mijë që ishin në vitin 2004 

në 4.7 milionë në vitin 2012 ndërkohë që 

të ardhurat nga ky sektor u rritën disa 

herë, numri i të punësuarve kalon mbi 

150 mijë. Kreu i qeverisë theksoi se me 

uljen e TVSH-së, lehtësimet e reja fiskale 

dhe hartimin e projekteve të mëdha të 

zhvillimit të turizmit, synohet që numri 

i turistëve dhe vizitorëve në 4 vitet që 

vijnë të rritet në 7 milionë dhe numri i të 

punësuarve në këtë fushe të rritet me 30 

për qind. 

Në takimin me operatorët turistikë të 

vendit, kryeministri tha se për katër vitet 

e ardhshme parashikohet një rritje prej 

rreth 45 mijë të punësuarish më shumë. 

“Turizmi në ekonominë shqiptare është 

bërë një degë kryesore me rritjen më të 

shpejtë se në të gjithë degët e tjera. Ne 

çdo rrafsh që të analizosh Shqipërinë, gjen 

vetëm një përgjigje: Potenciali më i madh 

është potenciali turistik dhe pastaj vijnë 

potenciale të tjera zhvillimore te vendit. 

Nga viti 2004 e deri më sot, Shqipëria 

ka pasur rritjen më të shpejtë dhe më 

të fuqishme të numrit të vizitorëve dhe 

turistëve, nga 300 që ishin në vitin 2004 

në 4,7 milion turistë në vitin 2012 që lamë 

pas. Qeveria është përpjekur shumë të 

ndjekë këto ritme shumë të shpejta të 

bumit turistik të vendit dhe në këtë hark 

kohor të shkurtër, ne kemi bërë përpjekjet 

më të mëdha për një infrastrukturë bazë 

të përshtatshme për turistët. Janë 

ndërtuar nga viti 2006 e deri më sot 

rreth 504 km rrugë të destinacionit strikt 

vetëm turistik, nga këto 351 km rrugë që 

zbresin nga akset kombëtare direkt në 

brigjet e detit Adriatik dhe Jon dhe 154 

km janë rrugë, të cilat ecin drejt majave 

dhe destinacioneve të zonave të turizmit 

malor. Ju ftoj të vazhdojmë dialogun në 

interesin më të mirë të kësaj dege të 

ekonomisë shqiptare e cila punëson sot 

rreth 150 mijë qytetarë shqiptare dhe që 

ne synojmë në 4 vitet që vijnë me 30 për 

qind punësimin në këtë degë, synojmë 

që numri i turistëve dhe vizitorëve në 

vitin 2017 të jetë rreth 7 milion dhe ky 

do të ishte një zhvillim jashtëzakonisht i 

rëndësishëm. Ne besojmë se Shqipëria i 

ka të gjithë potencialet për të krijuar në 

këtë degë vende pune dhe 30 për qind 

më shumë gjatë viteve që vijnë për të 

rritur numrin e turistëve dhe vizitorëve 

në 7 milion, në vitin 2017”, u shpreh 

kryeministri. 

Kreu i mazhorancës njoftoi se në 4 vitet 

e tjera qeveria do të hartojë projektet 

e mëdha turistike, për t’ia ofruar 

kompanive dhe vendeve me mundësi të 

mëdha financiare. 

“Po punohet për një masterplan të 

zonave malore turistike të vendit. Në 

4 vitet që vijnë, qeveria ka ndërmend, 

përveç të tjerash, të marrë përsipër 

hartimin e projekteve të mëdha turistike, 

për tua ofruar këto projekte kompanive 

dhe vendeve që kanë mundësi të mëdha 

financiare. Nuk kemi ecur në këtë praktikë 

deri më sot. Kjo do të jetë një praktikë e 

re, në të cilën ne do të angazhohemi për 

të hartuar me kompanitë më serioze në 

botë, projektet e zhvillimit të zonave më 

të bukura turistike të vendit”, tha ai. 

Ndërkaq, kryeministri pranoi kërkesën 

e bërë prej tyre për uljen e TVSH-së 

mbi disa shërbime turistike, përfshirë 

hotelet, pasi përvoja e vendeve të rajonit 

tregon për një “bum” turistik duke i bërë 

shërbimet dhe paketat më të lira për 

turistët. 

“Unë jam dakord që TVSH-ja duhet të 

rishikohet. Do të zhvillojmë një takim 

të gjerë me zyrtarët e financave që 

natyrisht kanë mendimet e tyre dhe të 

arrijmë në një zgjidhje më të mirë për 

sa i përket turizmit, operatorëve dhe 

funksionimit të logjistikës në Shqipëri. 

Jam i mendimit se kjo edhe në rast 

se të privon pjesërisht nga një sasi të 

ardhurash, në një të ardhme të afërt, ajo 

do të kompensohet plotësisht nëpërmjet 

shtimit të numrit të turistëve apo shtimit 

të llojeve të shërbimeve ndaj tyre”, 

Ministri i Financave, Ridvan Bode i përgjigjet akuzave të kryesocialistit 

“Rama në kërkim të argumenteve elektorale, këput veç gënjeshtra” 

Ministri i Financave Ridvan Bode i është përgjigjur kreut të Partisë 

Socialiste Edi Rama për deklarimet e bëra nga Gramshi. Bode 

përgënjeshtron Ramën kur thotë se, “ligji u siguron të papunëve 

të regjistruar, pagesën e papunësisë si dhe pagimin e kontributin e 

sigurimeve shoqërore (kontributi për pension) për një vit, si dhe 

kontributin e sigurimeve shëndetësore (përfitimin e shërbimeve 

shëndetësore falas) për gjithë kohën e papunësisë”. Në këtë drejtim, 

kreu i Financave akuzon kryesocialistin, duke theksuar se këput veç 

gënjeshtra. “Edhe një herë Edi Rama, në kërkim të argumenteve 

theksoi kryeministri. 

Kryeministri Berisha bëri të ditur 

gjithashtu se shumë shpejt do të 

miratohet edhe një ligj tjetër që 

përjashton nga çdo taksë për 7 vjet të 

gjithë ata që investojnë në turizmin malor. 

Në këtë drejtim, kryeministri garantoi 

operatorët turistikë dhe bizneset në 

tërësi për ruajtjen e politikës së taksave 

të ulëta. 

“Ne do të kalojmë shumë shpejt ligjin që 

të përjashtojë për 7 vjet, nga çdo taksë të 

gjithë ata që investojnë në zonat malore. 

Këtë e bëjmë sepse të themi të vërtetën 

jemi me të shkuar të fortë malore, por jo 

me turizëm malor. Unë vizitova pronarin 

e një hoteli shumë të mirë në Dardhë. 

Edhe ai i guximshëm, dardhar vetë, 

kishte ndërtuar një hotel shumë të mirë. 

Në Dardhë mund të shkohet, megjithatë 

frekuentimi i këtij hoteli ishte larg asaj 

që duhet të ishte për vetë shërbimet e 

shkëlqyera që ofronte. Duhet të bëjmë 

gjithçka për të ecur edhe drejt turizmit 

malor. Shqipëria është vend malor para 

së gjithash, dhe ne do të bëjmë gjithçka 

për zhvillimin e turizmit malor. Ne kemi 

ndjekur një politikë fiskale realisht 

shumë tolerante, në qoftë se ndonjëri 

do të hedhe vështrimin tek të ardhurat 

që realizohen nga kjo dege kryesore e 

ekonomisë, ato janë larg asaj që realizon 

çdo vend tjetër, por kjo ka qenë një politike 

e qëllimshme sepse pjesa dërrmuese 

e turizmit dhe vizitorëve përballohet 

në kushte familjare, jo në kushte të 

hoteleve me shumë yje, gjë e cila na ka 

bërë ne të lejojmë ecjen dhe të mos jemi 

dorështrënguar ndaj këtyre familjeve , 

këtyre komuniteteve dhe e vërteta është 

se kemi mbajtur një politike të drejtë, 

sepse po të shohim sot hartën e varfërisë, 

pasi varfëria nuk zhduket tërësisht, por 

do të shohim se këtu në zonën e turizmit, 

ajo është më minimalja që mund të jetë. 

Ne jemi dhe do të mbetemi qeverisje e 

taksave të ulëta dhe kjo është filozofia 

për ne dhe kjo jo se nuk na duhen paratë, 

por ne besojmë se paraja në kontot 

e qytetarëve shqiptarë është më e 

vlefshme për shoqërinë shqiptare, sesa 

paraja në arkën e shtetit, sepse paraja 

në kontot tuaja do të thotë investim më 

racional, do të thotë zgjerim i biznesit, do 

të thotë krijim i vendeve të punës , më me 

eficencë, sesa paraja që investohet nga 

sektori publik”, tha Berisha. 

Gjithashtu, kryeministri Berisha mori 

në shqyrtim edhe një propozim të 

operatorëve turistik që lidhet me 

zhvendosjen e muajit të zhvillimit të 

zgjedhjeve. Kryeministri premtoi se do 

jetë promotor i këtij ligji për të ndryshuar 

datat e zgjedhjeve, të cilat aktualisht 

korrespondojnë gjithnjë me sezonin 

turistik veror. 

“Është absolutisht racional propozimi 

juaj për lëvizjen e muajit të zgjedhjeve. 

Unë nuk mund tu them ju se për këto 

zgjedhje do të realizohet, por absolutisht 

do ta nisim sepse është në interesin më 

të mirë të vendit që këto zgjedhje të 

përgjithshme por edhe lokalet të mos 

kapin muajt e kulmit turistik , por duke 

pasur parasysh këtë degë kryesore te 

ekonomisë , ato të zhvillohen në tetor, 

ato të zhvillohen në mars dhe kjo i jep një 

përgjigje dhe është shumë racionale. Unë 

do të përpiqem dhe ju garantoj se do të 

jem promotor i këtij ligji për të ndryshuar 

datat e zgjedhjeve. Keni shumë të drejtë. 

Kur shohim mitingje pas mitingjesh 

turistët, ata thonë, le t’i mbyllin njëherë 

mitingjet këta”. 

Njëkohësisht në këtë bashkëbisedim u 

trajtuan një sërë çështjesh ku në fokus 

ishte pikërisht ndërtimi i infrastrukturës 

për të mundësuar zhvillimin e turizmit 

në vend. “Unaza e Shqipërisë që nis në 

Valbonë e përfundon në Vermosh ka 

qenë një nga projektet e vështira, por 

jetike për të gjitha qëllimet, që të mos 

vdesin territore të mëdha të vendit. Kemi 

zbritur nga Valbona në Librazhd, por 

lëvizim në këtë drejtim. Por ka mbetur 

segmenti Përmet, Leskovik, Kolonjë, 

Korçë. Segment që do të ndërtohet dhe 

do jetë projekt i rëndësishëm në katër 

vitet e tjera. Unë isha para disa muajsh në 

fushë-Studen, e cila ishte mahnitëse. Ajo 

ishte rreth 20 minuta nga Librazhdi. Pra 

ne po ecim. Vazhdimi i kësaj Unaze Korçë 

- Përmet do të jetë përparësi e jona. 

Edhe Përmet - Tre urat ka disa zhvillime 

pozitive, por sidoqoftë, Kolonjë- 

Leskovik-Korçë është me probleme”, 

garantoi kreu i qeverisë. 

Në këtë drejtim, kreu i mazhorancës 

premtoi dhe asfaltimin e rrugës deri në 

Theth, një zonë kjo e turizmit malor që 

tërheq mjaftë turistë. 

“Lidhur me rrugën e Thethit. Rruga 

është në ndërtim e sipër. Fondi 

shqiptar i Zhvillimit në dijeninë time e 

ka të prokuruar ose po ecën drejt Qafë 

Tërthores. 

Ka pasur ide turistike që të mos e 

asfaltojmë, pra të shkojë deri në qafë 

Tërthorë me asfalt dhe pastaj të mos 

asfaltohet, por për ta lënë për ecje apo 

për çiklizëm. Por ne do ta asfaltojmë. Unë 

jam dakord me ty, por apoteozën më të 

mrekullueshme Thethit ia ka bërë Rose 

Wilder Lane në librin e saj ‘Majat e Shalës’, 

libër i cili për shumë vite është kuotuar si 

elektorale, sot këputi gënjeshtrën e radhës, duke thënë se të papunët 

përveç se vuajnë janë edhe të pasiguruar për përfitimin e shërbimeve 

shëndetësore falas. Për dijeni të Ramës dhe atyre që përçartin të 

pavërteta natë e ditë në kërkim të ‘argumenteve’ elektorale, ligji 

u siguron të papunëve të regjistruar, pagesën e papunësisë si dhe 

pagimin e kontributin e sigurimeve shoqërore (kontributi për pension) 

për një vit, si dhe kontributin e sigurimeve shëndetësore (përfitimin 

e shërbimeve shëndetësore falas) për gjithë kohën e papunësisë”, 

thuhet në deklaratën e ministrit të Financave, Ridvan Bode. 

3 

Ministri i Punëve 

Publike, Sokol Olldashi 

reagon pas akuzave të 

Edi Ramës për rrugët 

“Rama në Guiness, 

i vetmi politikan 

që i mat rrugët me 

kilometra katrorë” 

Ministri i Punëve Publike, 

Sokol Olldashi ironizon 

deklaratat e kryesocialsitit, 

Edi Rama lidhur me ndërtimin 

e rrugëve në vend. Olldashi 

thekson se, “10 mijë km rrugë 

dhe qytetarët që udhëtojnë në 

to, nuk janë barsoleta, pasi 

sipas tij, këto rrugë tashmë 

janë prekur nga qytetarët, të 

cilët e ndjejnë impaktin e tyre, 

duke u mundësuar hapjen e 

bizneseve të reja, shkurtimin 

e kohës së udhëtimit dhe 

hapjen e tregjeve të reja për 

fermerët, manifakturën dhe 

gjithë sektorin prodhues të 

vendit. Në estradën e tij, Edi 

Rama është në të drejtën e 

tij që të mendojë broçkulla 

dhe të bëjë qyfyre. Por, Edi 

Rama bën gabim që citon 

shifra, veçanërisht tani që 

nuk i shënon më në dorë dhe, 

domosdo, s’i mban dot edhe 

mend. Sepse, teksa hazdis 

nëpër Shqipëri duke shpalosur 

numrat që shpik vetë, ai edhe i 

sheh, edhe i përdor këto rrugë. 

Shyqyr Zotit që s’i ha dot më 

sysh. Dikush duhet medoemos 

t’i thotë z. Rama se Shqipëria 

ka 18 mijë e 300 km rrugë”, 

thekson Olldashi. 

Ministri i Punëve Publike vë 

në pah edhe një fakt tjetër 

lidhur me deklaratat e paqarta 

të Edi Ramës, kur tha se, ai 

është i vetmi politikan që është 

parë e dëgjuar që rrugët i mat 

me kilometër katrorë. Dikush 

duhet t’i tregojë z. Rama 

diferencën mes zonave dhe 

distancave, mes kilometrave 

dhe metrave, sepse në faqen 

e tij në ‘Facebook’, ai flet për 

rrugët me metra katrore, 

ndërkohë që rrugët maten me 

km dhe jo me metra katrorë. 

Nëse Edi Rama di ndonjë 

rrugë që ne kemi ndërtuar, që 

është një km katror e gjerë, 

ne i kërkojmë mirësisht të 

na e tregojë... Nëse ai nuk di 

ndonjë rruge të tille, atëherë ai 

duhet të jetë i vetmi shqiptar 

që mendon se rrugët maten 

me metra katrore dhe jo me 

kilometra. Rama në Gines. 

Është i vetmi politikan që 

është parë e dëgjuar që rrugët 

i mat me kilometër katrorë, 

llafet e tij me kilogramë dhe 

rreshtat e palo-programit 

me decibel”, tha ministri 

Sokol Olldashi. Gjithashtu, 

kreu i Punëve Publike dhe 

Transporteve garantoi 

se qeveria do vazhdojë të 

ndërtojë dhe shtrojë rrugë, 

sepse siç tha ai, rrugët krijojnë 

vende të reja pune. 

“Ne do të vazhdojmë të 

shtrojmë rrugë, sepse ka 

ende shumë punë për të bërë, 

sepse rrugët krijojnë vende 

të reja pune, sjellin paga më 

të mira, sjellin mbrothësi për 

shqiptarët”, deklaroi Olldashi.

forum 



Kombeve të Bashkuara u duhet një Papë 

Nga James Traub 

(Foreign policy) 

Javës që shkoi isha ftuar për të 

diskutuar me një grup studentësh 

në një shkollë në Kolumbi për 

Kombet e Bashkuara. Nisa të 

thosha: “Le të flasim për Papën 

e ri”. 

Kardinali Jorge Mario Bergoglio 

sapo ishte ngjitur në fronin e 

St.Peper, duke u bërë Francesko 

i dhe unë theksova se Papa 

dhe sekretari i përgjithshëm 

i Kombeve të Bashkuara janë 

pak a shumë të shenjtë që të dy. 

Proceset nga të cilat zgjidhen 

ata janë në fakt janë krejt të 

kundërta. 

Rezultati është se katolikët 

zgjodhën Papa Françeskun, 

ndërkohë që bota ka zgjedhur Ban 

Ki-moon. Padyshim, Françesko 

mund edhe të zhgënjehet, por 

pikërisht tani ai e ndjen atë që 

kërkon Kisha. Ban Ki-Moon 

është i zhgënjyer tashmë. 

Duke qenë kështu, kam nisur të 

mendoj për diçka: mos vallë kjo 

është një nga problemet e rralla 

në botë, që Shtetet e Bashkuara 

të Amerikës po mundohen ta 

lehtësojnë, nëse nuk e zgjidhin 

dot të paktën? 

Le të nisim nga premisa ime se 

punët janë imazhe pasqyruese 

të njëri-tjetrit. Sekretari i 

Përgjithshëm i Kombeve të 

Bashkuara shpesh quhet “Papa 

laik”, sepse pozicioni i tij e lejon 

të flasë në emër të gjithë burrave 

dhe grave në botë. Bota është 

grigja e tij. 

Ashtu si Papa, ai nuk ka asnjë 

instrument pushteti, por ka një 

autoritet të lartë moral – nëse 

zotëron aftësinë për ta ushtruar 

atë. 

Ashtu si Papa, sekretari i 

përgjithshëm duhet të jetë një 

diplomat mendjehollë ashtu 

si edhe kreu ekzekutiv i një 

burokracie ekstremist refraktare. 

Këto detyra janë të njëjta, por 

institucionet nuk mund të jenë 

më të ndryshme. Vatikani është 

një shtet sovran, një monarku 

jo-trashëgues në të cilin princi 

zgjedh mbretin. 

Kardinalët ndryshojnë në 

A do të përfitonin Kombet e Bashkuara nga fare pak tym i bardhë? 

Fokus/Tronditet Gjermania nga një realizim televiziv mbi Luftën e Dytë Botërore 

Më shumë se 7 milionë telespektatorë 

në Gjermani ndoqën një film për Luftën 

e Dytë Botërore, zhvilluan diskutime 

në televizion, familje dhe shkolla. A 

ka trazuar vërtet drama ndjenjat e 

gjermanëve në lidhje me luftën? Një film 

në të cilin vriten pa mëshirë edhe fëmijë 

të pambrojtur, ku ushtarët fluturojnë në 

ajër nga minat tokësore dhe ku njësia e 

Vermahtit transformohet ngadalë në 

një makineri vrasëse. Në filmin me tre 

pjesë “Nënat tona, baballarët tanë”, 

(origjinal: “Unsere Mütter, unsere 

Väter”) me autor Stefan Kolditz, regjisor 

Philipp Kadelbach dhe producent Nico 

Hoffmann, asgjë nuk zbukurohet. Filmi 

do të jetë një fazë e re e përpunimit të 

nacional-socializmit në filmin historik, 

thonë mediet gjermane. Përgjegjësit 

në kanalin e dytë televiziv gjerman 

ZDF marrin duartrokitje të ngrohta 

në temperaturat ende dimërore në 

Gjermani. Papritur kanali televiziv, i 

cili thuajse nuk ekziston për të rinjtë, 

gëzon një vëmendje të madhe nga kjo 

mënyrë radikale, por një Papë 

i mirë është ai që të gjithë e 

dëshirojnë. 

Kombet e Bashkuara janë një 

organizatë shtetesh sovrane 

që zgjedhin dikë që të mos 

sundojë mbi këto shtete, por të 

krijojë një lloj aktiviteti kolektiv 

gjithëpërfshirës. Sekretari 

i përgjithshëm formalisht 

emërohet nga Asambleja e 

Përgjithshme e Kombeve të 

Bashkuara me rekomandimin 

e Këshillit të Sigurimit. 

Zgjedhja bëhet nga 5 anëtarë 

të përhershëm të këshillit, 

ndonjë prej të cilëve mund të 

përdorë veton për ta bllokuar një 

kandidat të caktuar. 

Shtetet më të fuqishme 

dëshirojnë një sekretar të 

përgjithshëm që kupton më së 

miri se ai i shërben interesave të 

tyre. 

Padyshim, Papët konservatorë 

zgjedhin kardinalë konservatorë, 

të cilët si përgjigje zgjedhin një 

Papë konservatorë (mendoni 

sikur Këshilli i Lartë të zgjidhte 

presidentin amerikan). 

Ndërkaq, Papa Françesko - që 

është vetëm 1 javë i vjetër në 

detyrë - duket si një tjetër dimër. 

Ai që tani ka drithëruar katolikët 

dhe jobesimtarët me përuljen 

dhe humorin që e karakterizon. 

Janë shfaqur disa kombinime të 

dhembshurisë dhe pragmatizmit 

që e kanë çuar drejt strukturave 

doktrinuese lidhur me çështjen e 

homoseksualëve. 

Kardinalët që e zgjodhën 

Papa Franceskun duket se e 

njohin atë personalisht, njohin 

vlerat e tij që i lejon vetes një 

autoritet moral që Benedikti 

zor se e pati të fortë. Sekretari 

pjesë e publikut: 6,5 deri 7,2 milionë 

telespektatorë i ndoqën seritë e filmit, 

nga të cilët të paktën 2 milionë të rinj. 

ZDF arriti një kuotë tregu më shumë 

se 20 për qind gjatë transmetimit të 

serialit me tri pjesë. 

Në serialin “Nënat tona, baballarët 

tanë” ofrohet nga autorët nga një anë 

një vepër ku tensioni vazhdon deri 

në minutën e fundit. Nga ana tjetër 

ofrohet një metodë të re: regjisori 

Philipp Kadelbach dërgon në betejë 

pesë të rinj. Të gjithë protagonistët e 

filmit janë rreth 20 vjeç, plot me dëshirë 

për të jetuar dhe ide. Pesë personazhe 

simpatikë, që ëndërrojnë “të pushtojnë 

botën” (por jo vende të tjera!). Ata e 

shohin luftën si një devijim të vogël në 

rrugën drejt realizimit të ëndërrave dhe 

karrierës së tyre. Por nuk është aspak 

kohë e përshtatshme për të ëndërruar. 

Ngjarjet zhvillohen në fund të Luftës 

së Dytë Botërore dhe në prag të sulmit 

kundër Bashkimit Sovjetik. Vëllezërit 

Wilhelm dhe Friedhelm duhet të marrin 

i përgjithshëm i Kombeve të 

Bashkuara është zgjedhur për 

këtë arsye. E para, Trygve Lie 

ishte krejt i padobishëm. Dag 

Hammarskjold, juristi suedez 

që korri sukses, ishte një figurë e 

panjohur që gaboi duke u treguar 

një burokrat i kujdesshëm. 

Hammarskjold u shfaq si një 

gjigant që tërhoqi vëmendjen 

botërore, por edhe zemërimin 

e çdo anëtari të Këshillit të 

Sigurimit. 

Ai u zëvendësua nga të tjerë 

të admirueshëm ose jo. Më 

pas, më 1992, erdhi Boutros 

Boutros-Ghali, që konsiderohej 

si anti-amerikan; Uashingtoni 

e zëvendësoi atë 4 vjet më vonë 

me pro-amerikanin Kofi Annan, 

një burokrat karriere i Kombeve 

të Bashkuara. Edhe Annan 

gjithashtu i habiti të gjithë, duke 

propaganduar për të drejtat e 

njeriut që demoralizoi diktatorët 

e Botës së Tretë dhe provokoi të 

majtën anti-perëndimore. 

Annan bëri më shumë se të gjithë 

për të fituar miratimin e ideve për 

ndërhyrjen humanitare dhe për 

“përgjegjshmërinë e mbrojtjes”. 

Më 2006, pasardhësi i Annan 

u zgjodh nga Kina dhe Shtetet 

e Bashkuara të Amerikës gjatë 

administrimit të presidentit 

George W.Bush; ranë dakord për 

Ban Ki-Moon. Pothuaj më zuri 

gjumi kur dëgjoja një fjalim të 

ban Ki-moon dhe kur u zgjova, 

më erdhi në mendje “Po, ai do 

t’ia dalë”. 

Sekretari i përgjithshëm duhet, 

mbi të gjitha, të flasë dhe Ban Ki- 

Moon nuk ishte i përshtatshëm 

të fliste anglisht, sado i matur 

mund të jetë në këtë rast një 

burokrat korean. 

pjesë në luftë si ushtarë. Charlotte 

paraqitet vullnetarisht të punojë si 

infermiere dhe dërgohet gjithashtu në 

frontin e Lindjes. Ndërsa Greta qendron 

në Berlin kur punon për karrierën e 

saj si këngëtare dhe flirton me një 

oficer të lartë nazist. Ndërsa Victori, 

i vetmi hebre në grupin e shokëve, do 

të largohet nga Gjermania por nuk 

merr dot leje udhëtimi jashtë vendit. 

Kjo situatë fillestare ofron kryesisht 

për të rinjtë një potencial të fuqishëm 

identifikimi: të gjithë protagonistët 

janë të rinj, moskokëçarës dhe plot me 

ide. Këtyre u shtohet edhe një dozë 

dëshire për aventura dhe pastaj lufta e 

tmerrshme. 

Film kundër luftës 

me qasje të re/Pas një kohe të 

shkurtër të rinjtë naivë transformohen 

në ushtarë që duhet të zbatojnë urdhrat 

për të vrarë ushtarë armiq, pleq, gra 

dhe fëmijë. Ushtarë që shkatërrojnë 

e djegin shtëpi, ferma dhe fabrika dhe 

që u duhet të qëndrojnë gjysmë të 

Ai nuk e ndryshoi opinionin 

publik, ashtu siç bëri Kofi 

Annan. Padyshim, ai kujdeset 

shumë për këto probleme, për 

shembull për ngrohjen globale, 

por nuk ka rëndësi, sepse askush 

nuk ka dijeni për këtë. Ban Ki- 

Moon është më shumë sekretar, 

sesa i përgjithshëm. Ai ka bërë 

përpjekje të vazhdueshme për 

reformat, por gjatë qëndrimit 

të tij te Kombet e Bashkuara ka 

ndenjur edhe në hije. 

Ka disa arsye strukturore për 

këtë: modeli konvencional për 

shumë gjëra që ndodhin dhe 

bëhen te Kombet e Bashkuara 

– duke përfshirë ndihmën për 

zhvillimin dhe ruajtjen e paqes. 

Por tashmë nevojitet riciklimi; 

duhen aktorë, ku përfshihet 

edhe NGO, organizatat rajonale 

dhe kombet që kanë përthithur 

pak nga roli i diplomacisë për 

ruajtjen e paqes nga ana e 

Kombeve të Bashkuara. 

Një sekretar i ri i përgjithshëm 

do t’i duhet të mendojë për 

një risi të kësaj organizate në 

shekullin e ri. 

Nuk sugjeroj aspak që mandati 

i Ban Ki-Moon të përfundojë 

më 2016 dhe 194 ambasadorët 

e Kombeve të Bashkuara të 

mblidhen në Asamblenë e 

Përgjithshme që mund të 

shkaktojë nxjerrjen e një duhme 

tymi të bardhë. 

Shtetet e mëdha, ku përfshihet 

edhe Shtetet e Bashkuara të 

Amerikës, do të hiqnin dorë nga 

Kombet e Bashkuara, nëse do ta 

rrëzonin me vota, lidhur me disa 

çështje shumë të rëndësishme, 

duke përfshirë edhe kreun 

ekzekutiv të organizatës. Por 

Shtetet e Bashkuara të Amerikës, 

që drejtojnë procesin e shumë 

shteteve, do të kërkonin dikë që 

të kishte cilësitë e duhura për 

këtë detyrë. 

Ky mund të ishte një nga 

vendimet e fundit të Barack 

Obamës, një president që ka 

ruajtur sigurinë kombëtare si 

një strategji për ‘të fokusuar 

angazhimin amerikan te forcimi 

i institucioneve ndërkombëtare 

dhe për të galvanizuar veprimin 

kolektiv, që mund t’i shërbejë 

ngrirë në llogore në temperatura minus 

40 gradë. Producenti Nico Hoffman 

thekson: “Filmi është në thelb një 

largim nga melodrama drejt një mënyre 

tregimi shumë autentike. Kështu krijohet 

kompleksitet. Babai im tani është 85 

vjeç dhe unë e di që tani është e vetmja 

mundësi për të kërkuar edhe një herë 

ballafaqimin me të”. Filmi “Nënat tona, 

baballarët tanë” është një film kundër 

luftës që ndryshon nga prodhimet e 

deritanishme gjermane. Ai ngjan më 

shumë me filmin amerikan “Asgjë e re 

nga Perëndimi” që ka në fokus ngjarjet 

e Luftës së Parë Botërore. Por në filmin 

amerikan protagonistët janë më shumë 

në rolin e viktimës. 

Momente historike, 

prodhim madhështor/Prapa 

veprës qëndron producenti Nico 

Hofmann. 54-vjeçari prodhon që prej 

vitit 2001 filma që prekin momente 

emocionale të historisë gjermane. 

Prodhime të mëdha, kryesisht me dy 

ose tre seri dhe buxhet të lartë, me 


interesave të thjeshta ...”. 

Në vitet e tij të para në zyrë, 

Obama i ka vendosur Kombet 

e Bashkuara si në axhendën 

bërthamore dhe në përafrimin 

e tij te Irani. Qysh atëherë ai 

duket se e ka humbur interesin 

ose shpresën për ndryshim. 

Kjo mund të ketë të bëjë me 

papajtueshmërinë ruse më 

shumë sesa me paaftësinë e Ban 

Ki-Moon. 

Asnjë sekretar i përgjithshëm 

i Kombeve të Bashkuara nuk e 

zgjidh dot këtë problem. 

Ambasadorja e Kombeve të 

Bashkuara Susan Rice pritet 

të bëhet këshilltarja e sigurisë 

kombëtare; Samantha Power 

pritet të zërë vendin e saj. Nëse 

Obama dëshiron të forcojë më 

tej institucionet ndërkombëtare, 

yjet do rreshtohen drejt tij. 

Power, Rice, Obama dhe 

Sekretari i Shtetit John Kerry 

mund të gjejnë dikë që ka zë 

dhe vizion për të rikrijuar 

lidhjet mes institucioneve – 

nëse kanë vullnet. “Kthimi” i 

Europës do bëhet i mundur pasi 

të largohet Ban Ki-Moon. Duke 

qenë se europiani i fundit ka 

qenë Waldheim, rajoni ka ende 

gjynahe për të larë. 

Askush nuk beson se Kombet e 

Bashkuara i pëlqejnë europianët 

post-sundues. Ashtu siç shprehet 

Richard Gowan, një specialist 

i Kombeve të Bashkuara në 

Qendrën e Bashkëpunimit 

Ndërkombëtar “Rice, Kerry 

dhe Power duhet të tregojnë se 

janë në krye të sulmit për një 

kandidaturë të mirë për Kombet 

e Bashkuara dhe të dërgojnë sa 

më shpejt sinjal. Përndryshe një 

duzinë politikanësh europianë 

dhe mjaft figura të tjera evropiane 

të rëndësishme do të fokusohen 

te Bashkimi Europian.Kombet 

e Bashkuara tashmë kanë një 

komisioner (si varkë shpëtimi) 

për një sekretar të përgjithshëm. 

Tjetri duhet të jetë një Papë laik. 

Përktheu Rudina Dahri 

artistë të mirë ose shumë të mirë dhe të 

planifikuar kohë përpara si evenimente 

televizive. Në rastin e filmit “Nënat tona, 

baballarët tanë” ky model është ndjekur 

me përsosmëri. Me rreth 14 milionë euro 

kosto prodhimi, ZDF-së i është dashur 

të shpenzojë një shumë jo të vogël 

edhe pse shpenzimet relativizohen 

nëse mban në mend që bëhet fjalë për 

tre seri me një gjatësi prej gjithsej 4 

orësh e gjysmë dhe një kohë prodhimi 

prej tetë vjetësh. Filmi u pasua nga 

dokumentare dhe u diskutua me debate 

televizive. Pjesëmarrja e publikut ishte 

e gjerë. Duket se në Gjermani ka kaluar 

kohë e mjaftueshme që edhe të rinjtë të 

tregojnë interes për kohën e Luftës së 

Dytë Botërore dhe të drejtojnë pyetjet 

në formë më pak akuzuese se brezi i ‘68s. 

Së shpejti kjo mund të ndodhë edhe 

jashtë Gjermanisë pasi filmi tashmë 

është shitur në vende të ndryshme.

gazeta 



politikË 

Dekretet e Presidentit, 

juristët e vjetër dhe 

politikanët e rinj të PS-së 

Nga Artur Bego 

Pak ditë pas takimeve që 

zhvilloi me përfaqësuesit e 

partive politike parlamentare, 

Presidenti i Republikës 

shpalli edhe dekretet për disa 

anëtarë të rinj të Gjykatës 

Kushtetuese dhe Gjykatës së 

Lartë. Konsultimet me partitë 

politike për disa vendimmarrje 

të rëndësishme, kanë dëshmuar 

aq sa angazhimin personal dhe 

institucional të Presidentit Bujar 

Nishani, po aq edhe modestinë 

e Tij për të frymëzuar ngritjen 

dhe lartësimin e konsensusit 

politiko-institucional mbi ato 

baza ku ai është verifikuar më 

parë, siç edhe është përbërja 

e Gjykatës Kushtetuese dhe 

Gjykatës së Lartë. Ndaj edhe 

emrat e dekretuar mund dhe 

duhet të analizohen pikërisht 

si produkt i këtij angazhimi. 

E ndërsa ky vullnet e angazhim 

i Presidentit të Republikës është 

lehtësisht i verifikueshëm, madje 

edhe nga publiku i gjerë, ditë para 

vendimmarrjes së Presidentit 

Bujar Nishani, u verifikua 

edhe një “pritë” me leksik 

juridik, por sintaksë politike. 

Politikani i ri dhe juristi i vjetër 

Theodhori Sollaku, ka artikuluar 

publikisht një akuzë drejtuar 

Presidentit të Republikës. 

Akuza, është më e rënda që mund 

t’i bëhet Presidentit të vendit. 

Veprime antikushtetuese… 

Kjo për shkak të nisjes së 

procedurës nga ana e Presidentit 

të Republikës për dekretimin e 

anëtarëve të rinj në Gjykatën e 

Lartë dhe Gjykatën Kushtetuese. 

Por ky veprim i Presidentit 

është as më pak e as 

më shumë një ushtrim i 

kompetencave kushtetuese të tij. 

Kushtetuta e vendit në nenet 93, 

125 pika 1, 136 pika 1 i përcakton 

qartë këto kompetenca. 

Natyrisht, që këtë tagër 

kushtetues të Presidentit të 

Republikës, juristi i vjetër 

Theodhori Sollaku e njeh 

shumë mirë, por politikani i ri 

Theodhori Sollaku reflekton, 

mesa duket i rrëmbyer nga 

emocioni partizanist, pikërisht 

atë që duhet dënuar si fenomen, 

“ndërhyrjen e politikës”, në 

çështjet e drejtësisë dhe mbi 

institucionet kushtetuese. 

Presidenti i Republikës 

akuzohet se ka ndërmarrë 

veprimet për plotësimin e 

vendeve vakante në Gjykatën 

Kushtetuese pa u deklaruar 

nga kjo gjykatë vakancat. 

Por në të vërtetë këto vakanca 

janë deklaruar nga kjo gjykatë 

dhe ka qenë pikërisht ky 

deklarim, i cili ka bërë që ish- 

Presidenti i vendit të dërgonte 

në Parlament tre dekrete të 

emërimit të gjyqtarëve të rinj. 

Presidenti i vendit akuzohet se 

po vepron në kundërshtim me 

vendimin e Gjykatës Kushtetuese, 

e cila sipas politikanit të ri 

Kushtetuta e Republikës 

Neni 93 

Presidenti i Republikës, në zbatim të kompetencave të tij, nxjerr 

dekrete. 

Neni 125 

1. Gjykata Kushtetuese përbëhet nga 9 anëtarë, të cilët emërohen nga 

Presidenti i Republikës me pëlqimin e Kuvendit. 

Neni 136 

1. Anëtarët e Gjykatës së Lartë emërohen nga Presidenti i Republikës 

me pëlqimin e Kuvendit. 

Gjykata Kushtetuese e Republikës së Shqipërisë 

Vendimi Nr. 41, datë 19. 07. 2012 

“Gjykata çmon se veprimi i Kuvendit për mosshqyrtimin e dekreteve 

deri në prill 2013, kohë në të cilën duhet të zhvillohet përtëritja e 

radhës, nuk ka pasur për qëllim pengimin e kompetencës së 

Presidentit për emërimin e anëtarëve të rinj të kësaj Gjykate, gjë të 

cilën ai e ka realizuar. Kuvendi, me anë të vendimit të tij nr. 106/2011, 

ka synuar rregullimin e një situate jo të zakonshme në përtëritjen e 

Gjykatës, gjë e cila peshon më shumë në këtë rast…”. 

Theodhori Sollaku ka deklaruar 

se tre mandatet e gjyqtarëve 

përfundojnë në 21 Maj 2013!!! 

Gjykata Kushtetuese në 

Vendimin e saj nr. 41 datë 19. 

07. 2012, lë në fuqi qëndrimin 

e Parlamentit për plotësimin 

e vendeve në Gjykatën 

Kushtetuese, ku thuhet: “… 

deri në Prill të vitit 2013, kohë 

në të cilën duhet të zhvillohet 

përtëritja e radhës, për 

emërimin e anëtarëve të rinj”. 

A thua që juristi i vjetër 

Theodhori Sollaku, të akuzojë 

Presidentin e Republikës për 

shkelje të Kushtetutës pa e lexuar 

fare Vendimin e Gjykatës…???!!! 

Nëse është kështu atëherë 

politikani i ri Sollaku e ka nisur 

karrierën e tij politike nga një 

pozicion ekstremi partiak. 

A është në kohën e përshtatshme 

Presidenti i Republikës për 

të nisur procesin e plotësimit 

të vakancave në Gjykatën e 

Lartë dhe atë Kushtetuese? 

Çdo jurist, i ri apo i vjetër e di 

fare mirë se ne rastin e plotësimit 

të këtyre vakancave kemi të 

bëjmë jo thjesht me një dekret, 

por me një proces. Këtë e kërkon 

Kushtetuta, këtë ka kërkuar 

Parlamenti, këtë ka qartësuar 

edhe Gjykata Kushtetuese. 

Procedura e filluar tashmë nga 

Presidenti i Republikës për 

plotësimin e vendit vakant në 

Gjykatën e Lartë, si dhe për 

plotësimin e vendeve vakant 

që krijohen nga përtëritja e 

radhës me anëtarë të rinj të 

Gjykatës Kushtetuese, jo vetëm 

që nuk është antikushtetuese, 

por përkundrazi garanton 

respektimin e Kushtetutës 

dhe siguron një funksionim 

normal, cilësor dhe 

koherent të kësaj Gjykate. 

Çdo jurist, i ri apo i vjetër, ka 

njohuri të mjaftueshme të jetë 

i qartë se mandati i gjyqtarit të 

Gjykatës Kushtetuese nuk fillon 

me dekretimin e emërimit të 

tij nga Presidenti i Republikës. 

Procesi, kërkon që bazuar 

në kriteret ligjore dhe të 

performancës që duhet të 

plotësojë gjyqtari i Gjykatës së 

Lartë ose i asaj Kushtetuese, 

tashmë konsultuar dhe 

me përfaqësuesit e partive 

parlamentare, të përzgjidhet 

kandidatura dhe t’i përcillet 

Kuvendit për dhënie pëlqimi, kjo 

në frymën e zbatimit të vendimit 

të Gjykatës Kushtetuese 

nr. 41, datë 19. 07. 2012. 

Në këtë vendim thuhet qartë se 

emërimi i gjyqtarëve i pranuar 

nga Kushtetuta është kooperim 

institucional midis Kuvendit dhe 

Presidentit të Republikës, që do 

të thotë respektim i ndërsjellët 

nga secili subjekt i kompetencave 

të tjetrit. Pikërisht ky është dhe 

mekanizmi që duhet përdorur 

për të arritur deri tek emërimi i 

gjyqtarit të Gjykatës Kushtetuese. 

Pra nuk kishte asnjë pengesë 

ligjore për emërimin me dekret 

të gjyqtarëve nga Presidenti 

Republikës në fundin e muajit 

mars 2013, në mënyrë që pas 

shqyrtimit nga Parlamenti 

të dekreteve, të votimit të 

tyre, bërjen e betimit para 

Presidentit të Republikës, 

përtëritja e radhës të realizohet 

në prill të 2013. Ashtu siç e ka 

kërkuar Parlamenti dhe siç e ka 

pranuar Gjykata Kushtetuese. 

Politikani i ri Theodhori Sollaku 

konkludon në veprimet e 

Presidentit të Republikës në 

konsideratën ,“…si një precedent 

i rrezikshëm në funksionimin 

e shtetit…”. Tashmë, kjo në 

fakt është dilema që duhet të 

zgjidhin qytetarët. “Precedent i 

rrezikshëm”, duhet konsideruar 

respektimi i Kushtetutës, 

bashkëpunimi ndërinstitucional 

dhe zbatimi i Vendimit të 

Gjykatës Kushtetuese apo 

transformimi “papritur” i ish- 

Prokurorit të Përgjithshëm 

të Republikës në një militant 

partiak ?!! 

5 

Eurodeputetja Doris Pack 

flet zgjedhjet e 23 qershorit 

“Palët duhet 

të pranojnë 

rezultatin, qoftë ky 

dështim apo fitore” 

Në një intervistë për mediat 

shqiptarë në Bruksel, 

Eurodeputetja Doris Pack 

deklaron, se këtë radhë nuk mund 

të tolerohet që një parti të kontestojë 

zgjedhjet në Shqipëri. Kjo do të 

ishte një katastrofë për vendin dhe 

për integrimin e tij europian. Pack 

thekson, se ndryshe nga i gjithë 

Ballkani Shqipëria ka mundur të 

lerë mbrapa një trashëgimi shumë 

të hidhur të një sistemi komunist 

totalitar dhe tani partitë politike 

duhet ti lenë mënjanë përplasjet 

dhe të punojnë për interesin e 

popullit shqiptar që dëshiron 

anëtarësimin në Bashkimin 

Europian. 

Çfarë rreziku përfaqëson 

për Shqipërinë këtë radhë 

një proces zgjedhor i 

kontestuar sërish? 

Kjo s’mund të ndodhë. Nëse ndodh 

sërish, do të jetë një katastrofë. 

Përderisa partitë kanë kryer 

reformën e zgjedhore, përderisa 

Kodi Zgjedhor është i mirë dhe 

përderisa do të ketë shumë 

vëzhgues, atëherë të dyja palët 

duhet të pranojnë rezultatin qoftë 

ky dështim apo fitore. Nuk mendoj, 

se në mund të tolerojmë dhe një 

herë që një parti të kontestojë 

zgjedhjet. S’duhet të harrojmë 

se të dyja palët e kanë bërë këtë. 

Nuk është vetëm opozita e sotme 

që ka kontestuar. Vite më parë 

edhe demokratët e kanë bërë këtë. 

Pra, këtë radhë, duhet që liderët 

e partive të pranojnë rezultatin e 

zgjedhjeve. Përndryshe, nuk e di se 

ku do të shkojë Shqipëria. Sigurisht 

nëse ndodh kështu, kjo nuk e afron 

vendin me Bashkimin Europian, 

sepse duhet të tregohet pjekuri 

politike. 

Ju keni kontribuar kaq 

shumë për Shqipërinë dhe 

rajonin e Ballkanit. A do 

të zhgënjeheshit nëse do 

ketë sërish probleme me 

zgjedhjet? 

Do të ndihem e zhgënjyer, do 

më vijë në majë të hundës. Por 

i bëj thirrje të gjithë liderëve 

që të sillen si demokratë dhe si 

europianë. Ata duhet të zhvillojnë 

zgjedhje të lira dhe të ndershme 

dhe pastaj të pranojnë rezultatin. 

Kjo është më e rëndësishmja. 

Çfarë mendoni për 

nacionalizmin? 

Të paktën për 20 vjet asnjë nuk 

përdori këtë retorikë nacionaliste. 

Për mua ishte e qartë, që kjo nuk 

do të ndodhte kurrë në Shqipëri. 

Dhe kjo vjen tani pas 20 vitesh, 

kur vendi është në shinat e 

integrimit drejt BE-së. Nuk 

ndihmon aspak. Krijon shumë 

keqkuptime jashtë Shqipërisë. 

E kuptoj që bëhet për një arsye. 

Por mendoj, se në asnjë vend të 

Bashkimit Europian nuk duhet të 

tolerojmë retorikë nacionaliste. 

Shpresoj që ata që e përdorin të 

heqin dorë prej saj.



forum 

Studimet aplikative të gjeologjisë t’i paraprijnë riformatimit të ekonomisë shqiptare 

Intervistë me Doktorin e 

Shkencave Gjeologjike, zotin Isa Haklaj 

Zoti Isa, ju jeni inxhinier 

gjeolog me një përvojë 35 

vjeçare dhe keni gradën 

shkencore Doktor. Jeni 

gjithashtu ndër intelektualët 

e rrallë që jeni diplomuar 

prej punëtor ndërtimi dhe 

që keni arritur të mbroni 

edhe Doktoraturën. A e keni 

ëndërruar në atë kohë këtë 

sukses? 

Së pari ju falenderoj për ofrimin 

e kësaj Interviste në faqet e 

kësaj gazete të nderuar dhe ju 

përgëzoj për kontributin tuaj 

për pasqyrimin e zhvillimeve 

dhe të ndryshimeve rrënjësore 

që po bëhen në të gjitha fushat, 

kudo në Atdheun tonë të 

dashur. 

Duhet të shpjegoj që në fillim 

se unë kam përjetuar një 

fëmijëri dhe një adoleshencë 

të dhimbshme, për disa arsye 

specifike si: 1 - të vdekjes 

së prindërve të mi që në 

moshën time pesëvjeçare; 

2- të fukarallëkut ekstrem 

të kohës; 3- të shtypjes së 

regjimit antipopullor për 

arsye “biografie”, (i biri i Selim 

Musës, që ka qenë i inkuadruar 

në formacionet e Gani Beg 

Kryeziut, në luftën çlirimtare 

kundër pushtimit gjerman 

dhe nipi i Musë Zenelit, Pari 

i Gashit, i lidhur që atëherë 

me Familjen Kryeziu dhe që 

kishte gradën Kapiten i parë 

(rezervë), me pagë definitive, 

në Mbretërinë e Zogut); 

4- të mungesës totale të 

përkrahjes, të edukimit, të 

dashurisë dhe dhëmbshurisë 

familjare që janë ushqimi 

shpirtëror dhe formues i një 

fëmije, ku fukarallëku nuk 

është asgjë para këtyre që 

përmenda; 5- dhe më e keqja 

dhe më e dënueshmja kur të 

mungon në maksimum edhe 

ndjeshmëria dhe përkrahja 

shoqërore dhe shtetërore. 

Mbas mbarimit të 8 vjeçares 

në vitin 1967, si një nxënës 

ndër të mirët e një klase të 

përparuar të shkollës, ku një 

kontigjent i madh i nxënësve 

të kësaj klase patën fatin 

që të shkonin në shkollat 

e mesme dhe të larta në 

rrethe të ndryshme të vendit, 

kurse për mua u kthye nga 

Komiteti Ekzekutiv i Rrethit, 

një përgjigje sa e pashpirt 

aq edhe absurde, se lutja 

ime nuk merret parasysh 

për arsye se nuk ka vend, të 

cilën e ruaj edhe sot si një 

faksimilje, relike të hidhur 

dhe drithëruese. Pra “’nuk 

kishte vend” në asnjë shkollë 

të Shqipërisë për një jetim 

pa njeri, (çfarë përgjigje 

e papërgjegjshme dhe e 

pashpirt.....). 

Kështu që në përgjigje të 

pyetjes tuaj, se a e keni 

ëndërruar në atë kohë këtë 

sukses të sotshëm?, ëndrra 

ime tashmë ishte sakatuar 

dhe s’mund ta mendoja unë 

një mundësi diplomimi, pa 

le pastaj për të mbrojtur 

doktoraturë, në një regjim 

të tillë të pashoq, satrap 

dhe të papërgjegjshëm (të 

pashpirt më mirë me thënë 

sepse nuk mundë të quhet 

i papërgjegjshëm meqë 

këto deklasime bëheshin 

me ndërgjegje dhe strategji 

të qartë për të mos ju lënë 

frymëmarrje pinjollëve të 

familjeve me prejardhje vitale 

dhe të njohura). 

Kjo diktaturë dhe kjo frikë 

ndaj saj, më ndoqi dhe më 

ngurtësoi në çdo hap të 

jetës, edhe mbas mbarimit 

të shkollës, (si të gjithë ata 

që kishin ’’biografi të keqe’’), 

derisa theu qafën më së fundi 

kjo kaste mizantrope nga 

degradimi ekstrem i saj, e 

cila kishte një urrejtje totale 

dhe mosbesim ndaj qenies 

njerëzore, që na quanin të 

rrezikshëm pa qenë në fakt 

të tillë. 

Ç’rrugë ka ndjekur karriera 

juaj deri në këtë sukses? 

Unë pastaj, pas kësaj 

përgjigjeje shkatërruese që 

më ktheu Komiteti Ekzekutiv, 

mora rrugët si i pashpresë, 

(por për fatin e mirë nga 

Zoti, jo për tu bërë rrugaç 

por për të gjetur mundësi 

të domosdoshme jetese). 

Kështu 14 vjeç përfundova në 

Ndërmarrjen e Ndërtimit, të 

cilët si një fëmijë i pamundur 

që isha, më dërguan për 

sevapë, me një kontigjent 

përgjithësisht të moshuarish, 

në shkollën e ulët 2 vjeçare 

të Rezervave të Punës në 

Shkodër, për murator. Pas 

mbarimit të saj punova rreth 

një vit punëtor ndërtimi në 

Hidrocentralin e Vaut të 

Dejës dhe në vazhdim, për 

5 vite radhazi punova në 

Ndërmarrjen e Ndërtimit 

B. Curri, në kushte të 

mjerueshme page, që shpesh 

s’na dilte as për bukë, për 

arsye të pagave tepër të 

ulta si dhe nga mosrealizimi 

i normave të ngritura të 

punës, për shkaqe nga më të 

ndryshmet, (shpesh me 40 dhe 

50% të pagës qesharake të 

atëhershme), ku megjithatë 

nuk mjaftoheshin me kaq por 

ngriheshin normat çdo vit në 

mënyrë absurde, me iniciativa 

dhe inicime të kuadrove që 

kishin siguruar rrogat e tyre 

bazë (të kënaqshme për 

kohën), në kurriz të fukarenjve 

të zhveshur nga çdo lloj prone 

dhe mundësie per jetën, në 

emergjencë për bukën e gojës 

dhe guxo po deshe e hape 

gojën e uritur, (pra më keq se 

skllevërit e mesjetës). Për fat 

(dhunti nga Zoti), kurrë nuk 

ju kam ndarë mësimit, (me të 

gjitha aftësitë dhe mundësitë 

që kam patur, pa m’u mërzitë 

leximi asnjëherë). Kështu 

edhe në këto kushte tejet të 

vështira, vazhdova me dëshirë 

dhe këmbëngulje gjimnazin, pa 

shkëputje nga puna, që për hir 

të së vërtetës, si gjithë arsimi 

i atëhershëm, ka qenë nën 

kontroll dhe me një disiplinë 

të admirueshme si dhe me 

arsimtarë dhe pedagogë 

humanë dhe të përkushtuar në 

dhënien e dijeve, të cilët, që në 

fëmijëri e në vazhdim më janë 

ngulitur dhe i kam perceptuar 

si engjuj, në mendjen dhe 

ndërgjegjen time. Kështu 

vetëm nga klasa jonë e 

natës shkuam atë vit 3 veta 

në shkolla të larta, (unë në 

sajë të rrethanave specifike 

që m’u krijuan për tu futur 

në këtë treshe, të cilat nuk 

mundë të shpjegohen në këtë 

intervistë të shkurtër). Kjo 

qe një ngjarje që për mua ka 

qenë gëzimi dhe evenimenti 

më i madh i jetës time, ku 

mori kthesë rrënjësore 

vijimësia e saj si dhe u rrit 

tashmë besimi dhe vullneti 

për t’ju përkushtuar me të 

gjitha energjitë mësimit dhe 

dijes, edhe pse me defiçite 

të mëdha. Megjithë këto 

defiçite të paevitueshme, nga 

boshllëqet e krijuara tashmë 

pas shkëputjes shumë vjeçare 

nga dijet sistematike që 

merrja në shkollën e rregullt, 

(që nga 8 vjeçarja), unë arrita 

që me punë këmbëngulëse të 

kryeja Fakultetin e Gjeologjisë 

dhe më vonë të bëja 

specializimin pasuniversitare 

dyvjeçar dhe të tjerë më 

afatshkurtër (me shkëputje 

nga puna, i ulur përsëri në 

bankat e Fakultetit), si dhe 

të realizoja shumë punime 

shkencore në fusha specifike 

të shkencave gjeologjike, 

me pretendime shkencore 

tashmë në rritje, deri në 

mbrojtjen e Doktoraturës vitin 

e kaluar, të cilat shkurtimisht 

përmblidhen në këtë tabelë : 

Kam një vjetërsi pune të 

përgjithshme 40 vjeçare; 

5-6 vjet në Ndërmarrjen 

e Ndërtimit në B. Curri 

dhe pastaj, (pas mbarimit 

të shkollës së lartë), për 

rreth 35 vjet rradhazi kam 

punuar dhe vazhdoj të punoj 

në Shërbimin Gjeologjik 

Shqiptar, konkretizuar në 

projektet, relacionet, raportet 

gjeologjike si dhe në studimet 

shkencore me tematika të 

ndryshme të kryera gjatë 

këtyre viteve. 

Në Ndërmarrjen Gjeologjike 

Tropojë kam punuar inxhinier 

gjeolog në ekspeditën e 

Qafë-Prushit, ku jam autor në 

projektet vjetore të kërkimzbulimit 

për mineralin e 

kromit në vitet 1978-1981. Për 

2 vjet kam kryer specializimin 

pasuniversitar për Gjeokimist 

në Tiranë, 1981-1983. Pastaj 

për 30 vjet në vazhdimësi kam 

punuar në Grupet e Rilevimit 

Tropojë dhe Tiranë, 1983- 

2013. Më janë botuar disa 

artikuj shkencorë në revista 

shkencore, brenda dhe jashtë 

vendit. Aktualisht vitet e 

fundit kam punuar paralelisht 

në dy studime : në Studimin 

nr. III-5, me temë: “Studimi 

gjeokimik i zonës bregdetare 

Kavajë - Durrës - Gjiri i 

Lalzit - Shëngjin - Velipojë, 

në ndihmë të zhvillimit të 

Turizmit”, si dhe në Studimin 

nr. III-1-2, me temë: “Ndërtimi 

i hartave shumëqëllimore, 

gjeoinformatizimi dhe 

baza e të dhënave sipas 

planshetave të shkallës 1:25 

000, për Qarqet dhe Rrethet 

e Shqipërisë’’. Gjatë kësaj 

periudhe shumëvjeçare kam 

punuar me të gjitha forcat e 

mia fizike dhe intelektuale 

për të kryer detyrat që më 

janë ngarkuar, të cilat gjithnjë 

më janë vlerësuar. 

Cila ishte tema e 

Doktoraturës suaj dhe çfarë 

përmban ajo? 

Doktoratura titullohet: 

“Karakteristikat Gjeokimike 

të Magmatizmit të Zonës 

Gashi”, e planifikuar dhe e 

aprovuar në Departamentin 

e Shkencave të Tokës, pranë 

Fakultetit të Gjeologjisë dhe 

të Minierave, të Universitetit 

Politeknik të Tiranës. Zona 

“Gashi” shtrihet nga Çeremi, 

Markofça, Trokuzi, Koshotica, 

Dobërdoli, Sylbica dhe 

vazhdon jashtë kufirit, si në 

pjesën veriore (në Mal të Zi) 

edhe në lindje (deri në Deçan 

të Kosovës). Duhet sqaruar 

për opinionin e gjerë, se 

emërtimi “Zona Gashi” është 

emërtim gjeologjik, i vënë nga 

gjeologët regjionalë shqiptarë 

që në vitin 1964, duke u 

bazuar në emrin e njohur të 

Lumit të Gashit, në të cilin 

derdhen kryesisht përrenjtë 

e shumtë të bjeshkëve të fisit 

të Gashit, duke filluar nga 

Balçina, Koshotica, Kershi 

i Kocajve, Livadhi i Çillës, 

Koritat, Lluzhnicat, Qafa e 

Livadhit, Prebuji, Tringëllima, 

Herushta, Radeshet etj, sepse 

siç e cilësuam më sipër, në 

Zonën gjeologjike “Gashi” 

bëjnë pjesë edhe bjeshkë 

të tjera si Markofça, Rupat, 

Bollotergu, Lugu i Vocit, 

Trokuzi, Poligaja, Dobërdoli, 

Sylbica etj, që janë bjeshkë të 

fiseve të tjera, si të Krasniqes, 

Bytyçit, Berishës etj. Qëllimi i 

marrjes së kësaj Doktorature 

ka qenë që krahas angazhimit 

tim në përpilimin, zbatimin 

dhe realizimin e studimeve 

shkencore të përvitëshme, 

të realizoj edhe këtë 

Doktoraturë sipas një 

programi të parashikuar 3-4 

vjeçar, realizimi i së cilës do 

të më shërbente jo thjeshtë 

në formimin e mëtejshëm 

shkencor bashkëkohor, 

por edhe për evoluimin e 

mendimit gjeologo-gjeokimik 

në sajë të studimit tashmë 

më të thelluar gjeokimik 

dhe petrologjik që ju bë 

formacioneve të Zonës 

Gashi, si një zonë me shumë 

diskutime nga studiues të 

ndryshëm të vendit dhe të 

huaj. Kjo është arritur nga 

evidentimi dhe përgjithësimi 

që ju kam bërë punimeve të 

shumta të kryera nga autorë 

të ndryshëm në Zonën Gashi 

si dhe nga kontributi im me 

punime të konsiderueshme 

që kam kryer në këtë Zonë 

që nga viti 1982 e deri sot, 

por kryesisht nga sjellja e të 

dhënave të reja shkencore, 

esenciale dhe konkrete, të 

realizuara 4 vitet e fundit, 

në kuadrin e realizimit të 

kësaj Doktorature, bazuar 

në një numër të madh 

analizash të disa llojeve, 

të kryera në laboratoret 

tona dhe në laboratore 

prestigjioze Europiane, 

enkas për qëllimet e kësaj 

Doktorature.Përveç këtyre 

analizave të mësipërme, 

janë përpunuar edhe dhjetra 

rezultate analizash kimike të 

mineralizimeve dhe llojeve 

shkëmbore të Zonës Gashi, 

të punimeve të mëparshme. 

Pra këto të dhëna kanë 

shërbyer si bazë për të 

arritur në realizimin e 

Objektivave të Disertacionit, 

lidhur me studimin gjeokimik 

të shkëmbinjve magmatikë 

dhe të mineralizimeve 

sulfure të Zonës Gashi, 

objektiva këta të cilët 

kanë qënë: - përcaktimi 

i moshës absolute të 

shkëmbinjve granitoide; 

përcaktimi i tipeve dhe i 

kushteve të formimit të 

shkëmbinjve granitoide; 

përcaktimi i tipeve dhe i 

kushteve të formimit të 

shkëmbinjve vullkanikë; 

përcaktimi i përbërjes 

izotopike të Squfurit në 


mineralizimet sulfure të 

Zonës Gashi; përcaktimi 

i historisë gjeokimike të 

zhvillimit të magmatizmit në 

Zonën Gashi etj. 

Si Arritje kryesore të 

kësaj Doktorature janë: 

1. Përcaktimi për herë të 

parë i moshës absolute të 

formimit të graniteve të 

Masivit të Trokuz-Deçanit, 

(në dy kampione, në Majën 

e Trokuzit dhe në vazhdim 

të këtij Masivi, në Deçan 

(Kosovë), që rezultuan 

të formuara 242 dhe 244 

milion vjet më parë, pra 

kemi një magmatizëm të 

Triasikut (T21-Anizian). 

Kjo u përcaktua me anën 

e izotopeve të U-Pb në 

Zirkonet e këtyre graniteve, 

në Universitetin Montpelie 

II – në Francë; 2. Përcaktimi 

për herë të parë i moshës 

absolute të formimit 

të graniteve të Junikut 

(Kosovë), (329 milion vjet 

më parë, C13-Serpukhovian), 

pra një magmatizëm më i 

hershëm, (i Karboniferit); 

3. Përcaktimi për herë të 

parë i moshës absolute 

të graniteve të Masivit të 

Fierzës, (247 milion vjet më 

parë (T12-Olenekian), pra 

edhe ky rezultoi magmatizëm 

i Triasikut që deri tani njihej 

si i Jurasikut, (J23-Toarian, 

rreth 176 milion vjet më 

parë); 4. U bë gjithashtu 

klasifikimi gjeokimik i këtyre 

granitoideve; u bënë dallimet 

gjeokimike midis tyre; u 

bë klasifikimi gjeokimik i 

shkëmbinjve vullkanikë etj; 

5. Nga analizat e fazave 

minerale (mikrosondat) 

dhe nga ato të përbërjes 

izotopike të Squfurit në 

disa mineralizime të Zonës 

Gashi, mineralizimet e Rupës 

(në dacite), duhen pranuar 

në dy faza mineralizimi: një 

mineralizim kryesisht piritoz 

me origjinë magmatike dhe 

një mineralizim ”masiv” 

i formuar po nga këto 

hidroterma por në kushte 

pranë sipërfaqsore, në 

kontakt me ujin e detit, 

kurse mineralizimi sulfur 

(në bazalte) ka origjinë 

magmatike, mantelore dhe 

i formuar në kushte pranë 

sipërfaqsore, ku është

gazeta 



ndjerë roli i ujit të detit, por 

ka raste edhe në kushte më 

oksiduese, (si mineralizimi 

i Dobërdolit ku ka edhe 

magnetit); 6. Përcaktimi 

i kushteve të formimit të 

shkëmbinjve vullkanikë, 

bazuar në interpretimet 

gjeokimike të raporteve të 

mikroelementëve në këta 

shkëmbinj; 7. Ndërtimi i 

skemave të evolucionit dhe 

të zhvillimit gjeodinamik të 

Zonës Gashi, në periudha 

të ndryshme gjeologjike; 

8. Janë shkruar e botuar 

këto vite, rreth 10 artikuj 

dhe referate shkencore, në 

revista shkencore dhe në 

konferenca ndërkombëtare, 

brënda dhe jashtë shtetit, 

në lidhje me Disertacionin; 

9. Rezultatet e analizave 

të realizuara enkas, duke 

arritur në disa përfundime 

të rëndësishme për 

problematika të ndryshme 

të trajtuara në këtë 

Doktoraturë, të shprehura në 

tabela, skema, harta etj; 10. 

Grumbullimi i një materiali 

faktik të bollshëm, analizimi, 

përpunimi dhe interpretimi 

i tij; 11. Deshifrimi më i 

plotë i pozicionit gjeologostrukturor 

i formacioneve 

shkëmbore të Zonës Gashi, 

mbështetur në përcaktimin 

e moshës absolute të 

granitoideve të Trokuz- 

Deçanit, të Junikut etj, 

duke detajuar më saktë 

prerjen litostratigrafike të 

kësaj Zone; 12. Është 

thelluar njohja mbi formimin 

e plutonikëve dhe të 

vullkanikëve të Zonës Gashi, 

duke i interpretuar me 

mekanizmin e shkrirjes së 

pjesshme të mantelit dhe të 

kores kontinentale, etj. 

Mbrojtja e Doktoraturës u 

bë me një publik të gjërë, 

para një jurie të nderuar, 

(të përbërë nga 5 anëtarë 

me tituj profesor doktor), 

të cilët në përfundim të 

referimit që bëra, më dhanë 

vlersimin maksimal: shumë 

mirë, me 50 pikët e plota), të 

cilët i falenderoj shumë. 

Si e shikoni Ju perspektivën 

e shkencave gjeologjike në 

vendin tonë? 

Dihet që politikat ekonomike 

të një shteti bazohen 

kryesisht në shfrytëzimin 

dhe në menaxhimin e 

pasurive minerale dhe 

natyrore që posedon vendi. 

Meqenëse vendi ynë ka 

pasuri të konsiderueshme 

metalore, jometalore, pasuri 

ujore, energjitike, nafte, gazi, 

klimë të mrekullueshme, 

bregdet me plazhe të 

lakmueshme, male me pyje 

dhe bjeshkë turistike të 

mahnitshme etj, që në sajë 

të politikave largpamëse 

të shtetit tonë demokratik 

me Kryeministër Prof. Dr. 

Berishën, po afrohen çdo 

vit këto resurse natyrore 

me njëra tjetrën dhe me 

komunitetin, nëpërmes 

ndërtimit të autostradave 

dhe rrugëve të tjera 

ndërmjetëse në të katër 

anët e vendit, për t’u vu në 

dispozicion të ekonomisë 

dhe të zhvillimit të Atdheut 

tonë të shtrenjtë. Kështu 

që shkencat gjeologjike 

paraprijnë dhe mbështesin 

me studime aplikative 

të fushave të ndryshme 

gjeologjike dhe gjeologoambientale, 

për shfrytëzimin 

e këtyre resurseve si dhe për 

ruajtjen dhe menaxhimin e 

mjedisit natyror në të cilin 

jetojmë. Për këtë bëhen 

projekte dhe realizohen 

dhe zbatohen studime të 

mirëfillta gjeologjike për 

minerale të ndryshme, 

studime hidrogjeologjike, 

gjeokimike, gjeologoinxhinierike,gjeologoambientale, 

studime 

mbi rreziqet e ndryshme 

gjeologjike që i kanosen 

truallit dhe komunitetit 

etj. Pra nga këto që thamë, 

kuptohet që shkencat 

gjeologjike me disiplinat 

përkatëse të tyre, do 

të jenë imediate dhe do 

të kenë prioritete dhe 

kërkesa gjithnjë në rritje 

për studime në këto fusha, 

në dispozicion të shtetit, të 

bizneseve dhe të shoqërisë 

civile, falë zhvillimeve të 

vrullshme që po njeh vëndi 

ynë këto vite, si në fushat 

e pasurive minerale, ujore, 

energjetike, turistike, trojeve 

ndërtimore, të autostradave, 

ujësjellësave etj. 

Siç më shpjeguat, derisa 

u transferuat në Tiranë në 

vitin 2006, për rreth 30 vjet 

keni kontribuar në rrethin 

tuaj, në Tropojë, ku Ju dhe 

kolegët tuaj keni bërë 

shumë kërkime dhe zbulime 

mineralesh si: kromite, 

bokside, polimetale apo dhe 

mermere e qymyre etj. Pse 

është kufizuar shfrytëzimi i 

tyre vetëm me kromin? 

Pasuritë minerale në Tropojë 

përfaqësohen nga kromitet, 

boksidet, olivinitet, 

polimetalet, nga argjilat, 

qymyret, nga pasuritë ujore, 

nga materialet e ndërtimit 

etj. 

Minerali i kromit (sidomos 

minerali i pasur), 

shfrytëzohet shumë për 

arsye se ka kërkesa të mëdha 

në tregun ndërkombëtar, për 

vetë cilësitë fiziko-kimike 

etj, të tij si dhe për fushat 

strategjike të përdorimit të 

këtij minerali në industrinë 

botërore. Gjithashtu ky lloj 

minerali nuk ka nevojë as 

për përpunim paraprak për 

shitjen e tij, meqë është i 

pasur. 

Për olivinitet dhe për 

boksidet ka kërkesa dhe 

besoj që në të ardhmen do 

të vihen në dispozicion të 

ekonomisë së vendit. Përsa u 

përket polimetaleve, përveç 

se nuk janë shumë atraktive 

për nga cilësia për tregun 

aktual, shfrytëzimi i tyre do 

të sillte ndotje të theksuar 

të ambjentit, sidomos për 

një të ardhme turistike me 

perspektivë, siç janë këto 

bjeshkë të kësaj zone ku ky 

mineral gjendet. Argjilat janë 

cilësore dhe të gatshme për 

shfrytëzim në çdo moment 

të ngritjes së industrisë 

përkatëse, si për çimento, 

tulla dhe materiale të tjera 

ndërtimi, kurse përsa u 

përket qymyreve, ato janë të 

cilësisë së dobët dhe mundë 

të kenë interes vetëm për 

shfrytëzim lokal. Materialet 

e tjera të ndërtimit si: 

gurët, rërat dhe zhavorret e 

llojeve të ndryshme etj, janë 

resurse me vlera të mëdha 

në zhvillimin e industrisë së 

ndërtimit, që gjenden me 

bollëk dhe pa kosto. Pasuritë 

ujore që i disponon rrethi 

ynë, po të menaxhohen 

me një efiçencë të lartë, 

mundë të konsiderohen 

si mundësi të mëdha për 

energjetikën, për ujëra të 

pijshëm, për vaditje dhe 

ujëra industrialë. 

forum 

Mesha e së Dielës së Luleve (Larit) 

Papa Françesku: Gëzohuni; mos 

lejoni t’jua grabisin shpresën 

Nëse e do Kryqin, i krishteri 

nuk mund të jetë i trishtuar. E 

nuk duhet të lejojë që e keqja 

t’ia grabisë shpresën. Ky ishte 

mesazhi i Papës Françesku, 

dje paradite, në Sheshin 

e Shën Pjetrit, ku kryesoi 

Meshën solemne të së Dielës 

së Larit, përballë rreth 250 

mijë njerëzve. Ati i Shenjtë 

përshëndeti gjithë të rinjtë 

e botës, duke u lënë takim 

në Ditën Botërore të Rinisë, 

korrikun e ardhshëm. 

Ftesë drejtuar mbarë botës: 

mos lejoni askënd t’jua grabisë 

shpresën! 

Ftesë drejtuar të rinjve: thoni 

botës se është bukur të 

ndjekësh Jezusin! 

Ftesë të gjithëve, pa asnjë 

dallim: nëse ndokush është i 

krishterë, nuk mund të mos jetë 

edhe i lumtur, sepse Kryqi, kur 

duhet, sjell vetëm gëzim! 

Sheshi i Shën Pjetrit, mbushur 

sa më nuk zinte, me palmat e 

ullinjtë shekullorë të Pulies, 

të kujtonte Jeruzalemin e 

dymijë vjetëve më parë. 

Në këtë atmosferë festive, 

Papa Françesku u shpjegoi 

besimtarëve, për herë të 

parë në misionin e ri, dramën 

që ndryshoi botën. U nis pas 

Krishtit, Mbret pa kurorë, 

në hyrje të Jeruzalemit, me 

kurorë ferrash mbi krye në 

Udhën e Kryqit, në sa hosanatë 

ktheheshin në tallje e palmat, 

në gozhda. Sipas stilit të tij, 

duke komentuar liturgjinë, Papa 

vuri theksin mbi tri fjalë kyçe. E 

para, gëzimi i festës, plot dritë 

e hare, që e rrethon Jezusin, kur 

hyn në Qytetin Shenjt. Papa bëri 

thirrje pikërisht për gëzim: 

“Nuk duhet të jeni kurrë burra 

e gra të trishtuara: i krishteri 

nuk mund të jetë kurrë i trishtë! 

Manipulatorët e sistemit 

Nga Skënder Mulliqi 

Vetë njeriu është kreator i 

sistemit. Por bie pyetja a janë 

të gjithë kreator të një sistemi. 

Sigurisht se jo. Kur dikush 

tenton të ndryshon diçka në 

të mirë nuk e ka këtë mundësi, 

së nuk i lejohet nga ata që 

janë kreator të një sistemi të 

tillë. Kur punët nuk shkojnë 

mirë si zakonisht fajtor 

është sistemi. Kur dikush që 

kryen punë shtetërore, apo 

në ndonjë sferë të tjetër të 

jetës, për mos punën e tij, 

si mbulesë e ka sistemin. 

Sistemi në të shumtën e 

rasteve shfrytëzohet si 

arsyetim, e jo së duhet 

përmbajtur sistemit për të 

qenë në shërbim të popullit 

e jo individit të caktuar. Ose 

të shfrytëzohet sistemi 

për ti ikur përgjegjësisë. 

Kur të shkojmë për të kryer 

ndonjë punë administrative 

shpesh zyrtarët shërbehen 

më thënien se gjoja sistemi 

nuk e lejon që puna të kryhet 

ndryshe. Kjo tërheq me veti 

mos përgjegjësinë në vendin 

e punës, neglizhencën apo 

arsyetimin e rremë karshi 

palës që kërkon që puna t’i 

kryhet. Asnjë sistem nuk vjen 

vetvetiu, ai është produkt i 

Mos e humbisni kurrë guximin! 

Gëzimi ynë nuk lind nga pasja 

e shumë sendeve, lind nga 

takimi me një Vetje: me Jezusin, 

që është mes nesh; lind nga 

vetëdija se me Të nuk jemi kurrë 

vetëm, edhe në çastet më të 

vështira (…). E çaste të tilla nuk 

mungojnë. Pikërisht në këto 

çaste vjen armiku, vjen djalli, 

i maskuar si engjëll e shpesh, 

tinzisht, na e thotë fjalën e tij. 

Mos e dëgjoni! Ndiqeni Jezusin!”. 

Pastaj, si të mos i dukej e 

mjaftueshme kjo thirrje, Papa 

Françesku ngriti sytë nga teksti 

i shkruar, gjë që e bëri disa herë 

gjatë homelisë e, duke ia ngulur 

mirë turmës, shtoi: 

“E, ju lutem, mos lejoni askënd 

t’jua grabisë shpresën! Mos 

lejoni t’jua rrëmbejnë shpresën! 

Këtë, që na jep Jezusi!”. 

Është fraza, e cila e preku 

thellë turmën e pushtuar nga 

emocioni i fortë qysh në fillim 

të leximit të faqes ungjillore, 

kushtuar Mundimeve të 

Krishtit. E pikërisht duke 

shpjeguar këtë skenë, më 

tragjikja në historinë e 

njerëzimit, i cili gozhdon një 

Zot, Papa kujtoi fjalën e dytë: 

“Kryqin”, pasi pati theksuar 

paradoksin e Jezusit, mbret, 

froni i të cilit është një kryq 

druri. Kujtoj, vërejti në vijim, 

fjalët që Benedikti XVI ua 

thoshte kardinajve: “Ju jeni 

princa, por të një Mbreti të 

kryqëzuar. Ky është froni i 

Jezusit”. E pikërisht nga ky fron 

zbret gjaku, që lan, me mëshirë 

të pafundme, sëmundjet e 

botës: 

“Luftërat, dhunën, konfliktet 

ekonomike, që godasin më të 

ligështin, etjen për paranë të 

cilën, pastaj, askush nuk mund 

ta marrë me vete, duhet ta lërë 

njeriut. Sistemet e këqija si 

zakonisht janë produkt i një 

grupi të njerëzve të cilët, 

e shfrytëzojnë sistemin 

për t’i realizuar interesat e 

pakicës në kurriz të shumicës. 

Gjatë historisë njerëzore 

edhe u formuan sisteme 

diskriminuese, duke u thirr 

në shumicën si mbulesë për 

të qëndruar sa më gjatë në 

pushtet. Kjo vlen më së shumti 

për sistemet dehumanizuase 

diktatoriale. Sistemet e tipit 

diktatorial janë sisteme 

më të cilat shërbehen të 

fuqishmit, të paprekshmit e 

sistemit. Edhe pse sistemet 

diktatoriale tashmë i takojnë 

të së kaluarës, këtu tek ne 

ende nuk është tejkaluar 

logjika diktatoriale e të 

menduarit dhe të vepruarit. 

Sistemet diktatoriale si në 

formë ashtu edhe në brendi 

janë sisteme përçarëse të 

popullit. Por të flasim pak se 

si punët po shkojnë në Kosovë 

në këtë fazë tranzicioni. Si 

pushtetarët e deri diku edhe 

krerët opozitarë sikur tashmë 

kanë krijuar një përvojë për tu 

thirrur në popull, dhe pastaj 

për të manipuluar po më këtë 

popull. Kësaj i thonë paturpësi 

e madhe, që nuk përkon me 

moralin dhe me rregullat 

këtu. Gjyshja ime na thoshte 

ne, fëmijëve: qefini nuk ka 

xhepa! Dashurinë për paranë, 

për pushtetin, korrupsionin, 

përçarjet, krimet kundër jetës 

njerëzore e kundër Krijimit! 

Jezusi mbi kryq e ndjen gjithë 

barrën e së keqes e, me forcën e 

dashurisë, fiton mbi të, e mund 

në ngjalljen e tij”. 

Fjala e tretë ishte “të rinjtë”. 

Ju pashë me shumicë gjatë 

procesionit, u tha Papa, duke 

kujtuar se e Diela e Larit, që 

prej 28 vjetësh, është sinonim 

i Ditës së Rinisë. Dita Botërore 

e Rinisë (DBR) është festa e 

të rinjve, pohoi, festa e juaj, që 

keni një pjesë të rëndësishme 

në festën e fesë: “Ju na sillni 

gëzimin e fesë e na thoni se 

duhet ta jetojmë fenë me zemër 

gjithnjë të re; gjithnjë, zemër të 

re, edhe kur i kemi mbushur të 

shtatëdhjetat e të tetëdhjetat! 

Zemër të re! Me Krishtin, zemra 

nuk plaket kurrë”. 

Sheshi i Shën Pjetrit u ndez 

nga entuziazmi e deri dielli, që 

deri në atë ças po e kursente 

dritën, çau retë e u duk mbi 

Katedralen e popujve nën qiell 

të hapur, për t’u bërë dëshmitar 

i jehonës së madhe, që fjala e 

Papës Françesku pati në zemrat 

rinore. Mendimi shkoi, pastaj 

natyrshëm, tek DBR-së e Riode-Zhanéjros, 

etapë që, kujtoi 

Papa, do ta jetojë në gjurmët 

e Gjon Palit II e të Benediktit 

XVI: “Ju lë takim në këtë qytet 

të madh të Brazilit! Përgatituni 

mirë, posaçërisht shpirtërisht, 

në bashkësitë tuaja, që ky 

takim të jetë simbol i fesë për 

mbarë botën. Të rinjtë duhet 

t’i thonë botës: ‘Është mirë ta 

ndjekësh Jezusin; është mirë të 

shkosh me Jezusin; është mirë 

të dalësh nga vetvetja, për të 

e demokracisë së sjelljes. 

Në çdo vend të zhvilluar me 

ndonjë përjashtim të vogël 

përfillen interesat e popullit. 

Mënyra se si po paraqitet 

në opinion kjo kastë politike 

është shumë stereotipe, që 

nuk përkon me realitetin dhe 

as me interesat e popullit. 

Dhe për çudi të gjitha këto 

manipulime në kurriz të 

popullit, ende po iu pinë ujë. 

Ekzistojnë disa mendime 

në popull për politikën dhe 

për njerëzit e politikës në 

Kosovë. Ne rrëfimin e parë 

për politikën dhe kreatorët 

e saj, mendohet së politika 

është një punë jo e hajrit, së 

politikanët janë hajna, njerëz 

që shantazhohen lehtë, që 

mashtrojnë popullin dhe deri 

në fyt të korruptuar. Rrëfimi 

i dytë është për djemtë të 

këqinj dhe për djemtë pak 

më të mirë në politikë. Në 

rrëfimin e tretë mendohet 

së vetëm disa meritojnë të 

mbeten në pushtet dhe kjo 

është një përqindje shumë e 

vogël. Rrëfimi i katërt është 

së në Kosovë sot nuk mund të 

flitet për politikën si artë dhe 

as të flitet se kemi politikan 

të dijshëm. Për shumë kënd 

në strukturat e shtetit as që 

ka fare popull. Për këtë popull 

7 

shkelur në skajet e botës e të 

jetës e për të çuar Jezusin”. 

Në Engjëllin e 

Tënzot, njeriu në situata të 

vështira dhe Dita botërore e 

luftës kundër tuberkulozit/ 

Në Engjëllin e Tënzot, Papa 

Françesku iu lut Virgjërës 

Mari të ndërmjetësojë për ne 

e të na shoqërojë në Javën e 

Madhe. Pastaj, një mendim për 

njerëzit, që jetojnë në situata të 

vështira dhe për të sëmurët nga 

tuberkulozi. Papa përshëndeti 

në shumë gjuhë e pastaj 

përshkoi gjithë Sheshin, duke 

përqafuar shumë nga rreth 

250 mijë njerëzit, që ndiqnin 

Meshën e lutjen e Engjëllit të 

Tënzot. “Ajo, që e ndoqi me 

fe të Birin deri në Kalvar, na 

ndihmoftë të ecim pas Jezusit, 

duke e mbartur me dashuri 

Kryqin e Tij, për të arritur, 

kështu, në gëzimin e Pashkëve”. 

Me këto fjalë iu lut Papa 

Zojës së Bekuar, për të 

kërkuar ndërmjetësimin e saj, 

posaçërisht për njerëzit, që 

jetojnë në situata të vështira. 

Kujtoi edhe të sëmurët nga 

tuberkulozi, në Ditën kushtuar 

kësaj sëmundjeje, që nuk është 

zhdukur akoma. 

E menjëherë pas, iu drejtua 

përsëri të rinjve: “Marisë ia 

besoj posaçërisht jetën tuaj, 

shumë të dashur të rinj, si dhe 

shtegtimin tuaj drejt Rio-de 

Zhanéjros. Udhë të mbarë 

të gjithëve!”. Në lutjen e tij të 

dytë të Engjëllit të Tënzot, në 

Sheshin e Shën Pjetrit, Papa 

Françesku përshëndeti në disa 

gjuhë të botës, duke u uruar të 

gjithëve: Javë të gëzuar. 

Mos të harrojmë: kjo që po fillon 

nuk është si çdo javë: është e 

jashtëzakonshme: e Shenjtë, e 

Madhe. Ta jetojmë me Krishtin. 

nuk po ka ndryshime pozitive 

ose ato janë modeste, dhe 

është më rëndësi së atyre 

nuk po iu përmirësohet jeta. 

Dhe te shumica po mbretëron 

defetizmi së as Zoti nuk 

mund tu ndihmojë. Popullit 

i ka mbetur shpresa, ndërsa 

atyre që i thonë vetit së janë 

politikanë po i kanë në duar 

të gjitha parametrat dhe 

arsenalin propagandistikë 

manipulues në disponim. Dhe 

krejt në fund, këto stereotipe 

këtyre politikanëve dhe 

propaganduesve të tyre janë 

duke u shkuar për shtati mirë 

rrjedhat e deritashme. Populli 

gjithnjë e më shumë po pëson 

si pasojë e një politike të tillë 

që është instaluar qëllimisht 

dhe krejt për interesa 

të ngushta të oligarkisë 

politiko-financiare. Deri 

kur do të manipulohet me 

popullin mbetet të shihet në 

zgjedhjet e ardhshme lokale 

dhe në zgjedhjet nacionale. 

Një vetëdijësim më i madh 

i popullit ishte dashur më 

në fund të ndodhë, që tu 

ndërpritet rruga të gjithë 

manipulatorëve të sistemit, 

në të kundërtën edhe për 

shumë vjet ia pafshin hajrin 

jetës më shumë të keqe sesa 

të mirë…



Zgjedhjet lokale në Maqedoni 

dita 

Pjesëmarrja e lartë e shqiptarëve në votime merr 

në vërshimin e tij synimet elektorale të Gruevskit 

Shqiptarët pritet të fitojnë në Tetovë, Gostivar, Dibër të Madhe, në Çair të Shkupit, me gjasa të mëdha 

edhe në Strugë, si dhe në një duzinë komunash rurale në veriperëndim dhe perëndim të Maqedonisë 

Zgjedhjet vendore në 

Maqedoni - të politizuara 

tej mase – janë zhvilluar 

kryesisht në një atmosferë 

të qetë pa incidente të 

rëndë që mund të dëmtonin 

procesin zgjedhor. Procesi 

ka nxitur interesim tek 

komuniteti ndërkombëtar 

për ta vëzhguar atë, ndërsa 

votuesit, varësisht prej 

komunave, kanë shfaqur ose 

jo vullnet për të shfrytëzuar 

të drejtat e tyre për të 

votuar. Në Kërçovë, komuna 

kryesore e cila synohet të 

merret nga maqedonasit, 

përqindja e pjesëmarrësve 

ka qenë mbi 70%, çka 

mund të nënkuptojë se 

rritjen e kësaj shifrën e ka 

bërë pjesëmarrja e lartë e 

shqiptarëve. 

Incidente që kanë ndodhur, 

vlerësohen si të vogla. Sipas 

policisë, është ndërhyrë 

për të penguar vjedhjen e 

fletëvotimeve. Në Tetovë, 

kryetari i PDSH Menduh 

Thaçi nuk ka mundur të 

votojë. Edhe kryetari i RDK 

Rufi Osmani i cili garon 

për një mandat të dytë 

në Gostivar ankohet për 

parregullsi. Në vendlindjen 

e tij, në Zajaz të Kërçovës 

ka votuar kryetari i BDI-së 

Ali Ahmeti, i cili shprehu 

bindjen e tij se zgjedhjet do 

të kalonin në një atmosferë 

të qetë dhe të jenë të lira 

Drejtuesi shtetërorë dhe 

ata politikë kanë bërë thirrje 

për një proces të qetë dhe 

të drejtë. Z. Ahmeti ishte 

shprehur më parë gjatë 

fushatës elektorale në 

Kërçovë se bashkëpunimin 

e VMRO-s dhe LSDM-s 

flet se pala maqedonase 

është në panik. “Vetë 

gjykoni kur bëhen bashkë 

LSDM e VMRO, macja e 

miu, jo për diçka tjetër por 

nuk e gjetën momentin 

që janë bërë bashkë dhe 

që tregojnë frikë e panik. 

Ne kemi ndarë mendjen 

shqiptarët historikisht kanë 

qenë shumicë në Komunën 

e Kërçovës, 56 për qind, do 

të thotë që shqiptarët kanë 

arsye, për herë shumicë 

dhe asnjëherë nuk është 

respektuar vullneti ia tij 

populli. Dhe pas luftës së 

dytë botërore, pavarësisht 

se ka qenë shumicë. Ne kemi 

një fatkeqësi që qytetarët 

janë në mërgim. Dhe unë u 

them që mbi 7 mijë shqiptarë 

veç kanë filluar nga Amerika 

të vijën dhe nga Evropa për 

zgjedhjet e 24 marsit”, ishte 

shprehur Ahmeti. 

Mjetet maqedonase të 

informimit se disa qindra 

shtetas të Shqipërisë nga 

Liqenasi, apo Pusteci të jenë 

sjellë me autobusë, fugona 

e makina në Resnjë, për të 

votuar. 

Mërgimtarët, të cilët kanë 

mbërritur në Kërçovë me 

dhjetëra autobusë dhe vija 

të posaçme fluturimi, thonë 

se kanë ardhur për të votuar 

dhe menjëherë gjatë ditës, 

ata do të kthehen në vendet 

e Evropës ku janë me punë 

të përkohshme. “Kam ardhur 

nga diaspora për të votuar 

për kandidatin tonë , të 

realizojmë zgjedhje korrekte 

dhe t`i tregojmë botës se ne 

shqiptarët nuk jemi numër 

i vogël sië pretendojnë të 

tjerët”, thotë Hasan Hasani, 

mërgimtar. “Po besoj se 

ardhja jonë do të shërbejë, 

sepse zgjedhjet lokale janë 

shumë të rëndësishme dhe 

e drejtë e qytetarit, dhe 

besojmë se zgjedhjet do 

të jenë në nivel, do të kemi 

zgjedhje demokratike”, thotë 

një qytetar nga Kërçova 

që ka ardhur të votojë nga 

diaspora. “Mërgimtarët 

shqiptarë janë pjesa më 

vitale në hapësirat e rajonit 

të Kërçovës. Ata kanë 

kontribuar shumë për këtë 

vend, këtu ka të hyra të 

mëdha nga bashkatdhetarët 

tanë. Ne jemi një komunë e 

pazhvilluar, do të thotë pa 

ndonjë industri, kështu që e 

vetmja industri profitabile 

për komunën e Kërçovës 

është mërgata shqiptare 

në këtë rrethinë”, është 

shprehur Ahmeti. Ndërkohë, 

deputetët e partisë 

maqedonase në pushtet, 

VMRO DPMNE, Antonio 

Milloshoski, Ilija Kitanov 

së bashku me drejtorin e 

Doganës,Vanço Kargov, 

dhe zëvendëskryeministrin 

për çështje ekonomike, 

Vlladimir Pesheski, janë 

vëzhgues në qytet, ndërsa 

zëvendëskryeministri Zoran 

Stavrevski dhe Sillvana 

Boneva janë në Zajaz. 

Nga ana tjetër, presidenti 

i shtetit, Gjorgje Ivanov, 

pasi ka realizuar të drejtën 

e votës, ka theksuar se 

realizimi i zgjedhjeve në 

frymë demokratike, është 

me një rëndësi të veçantë 

për të ardhmen e vendit. 

“Sot është dita kur qytetarët 

e japin votën e tyre për 

atë, tek i cili kanë më tepër 

besim, e japin votën për 

ata, për të cilët mendojnë 

se mund të kontribuojnë 

më shumë për ta dhe të 

afërmit e tyre në vendet ku 

jetojnë”. “Presim që edhe 

këto zgjedhje të kalojnë 

si është më së miri dhe në 

mbrëmje t’i urojmë fituesit, 

atyre që janë më të mirë dhe 

atyre që e kanë merituar 

besimin”, ka theksuar Ivanov. 

Kryeministri i Maqedonisë, 

Nikolla Gruevski, njëherësh 

dhe lider i partisë më 

të madhe maqedonase 

VMRO DPMNE, ka thënë se 

zgjedhjet po realizohen në 

frymë demokratike duke 

mos pasur parregullsi 

më të mëdha që do ta 

dëmtonin procesin e 

përgjithshëm zgjedhor. 

“Pres që qytetarët në 

numër sa më të madh të 

shfrytëzojnë të drejtën e 

votës dhe të votojnë për 

kandidatin që mendojnë 

se duhet besuar vota, 

kurse Maqedonia të 

vazhdojë të hapërojë para, 

në realizimin e projekteve 

të radhës, në realizimin 

e të gjitha atyre punëve 

për të gjithë qytetarët 

e Maqedonisë”, është 


shprehur Gruevski. Ndërkaq, 

lideri i partisë maqedonase 

në opozitë,LSDM, Branko 

Cërvenovski, ka thënë që 

dita e zgjedhjeve të kalojë e 

qetë pa kurrfarë incidentesh 

dhe pa dhunë. 

“Shpresoj që qytetarët 

masivisht do të dalin 

sot për të votuar për të 

realizuar këtë obligim 

qytetar dhe sipas bindjes 

së tyre, pa kurrfarë 

presioni dhe kërcënimi, 

të besojnë votën e tyre 

për atë opsion politik 

që vlerësojnë se është 

më i miri”, ka deklaruar 

Cërvenkovski. 

Ndërkohë, mbrëmë ka 

pasur një incident në 

lagjen Nerez të Shkupit, ku 

sulmues maqedonas kanë 

thyer xhama të dyqaneve 

dhe kanë dëmtuar makina 

- pronë të shqiptarëve, që 

mendohet të jetë bërë si 

trysni për t’i penguar ata të 

dalin në votime. Shqiptarët, 

ndërkohë pritet të fitojnë 

postet e prefektëve në 

Tetovë, Gostivar, Dibër të 

Madhe, në Çair të Shkupit, 

me gjasa të mëdha edhe 

në Strugë e në Kërçovë, si 

dhe në një duzinë komunash 

rurale në veriperëndim dhe 

perëndim të Maqedonisë. 

Qendrat e votimit mbyllen 

në ora shtatë të mbrëmjes. 

Shtabet zgjedhore të 

partive politike do të 

mësojnë rezultatet në orët e 

vona të mbrëmjes, ndërkohë 

që Komisioni Shtetëror i 

Zgjedhjeve mund të shpallë 

rezultatet e para, jo zyrtare 

sot ose pasnesër. 

KSHZ-MPB: Ja pse 

nuk votoi Thaçi 

Ministria e Punëve të 

Brendshme ka informuar 

se arsyeja që kreu i PDSHsë, 

Menduh Thaçi nuk ka 

votuar, është se i njëjti 

ka pasur letër njoftimi të 

vjetër, me vlefshmëri prej 

30.07.2002 deri 29.07.2014 

dhe se sipas ndryshimeve 

ligjore vitin e kaluar, lideri 

i PDSH-së nuk ka aplikuar 

për letër njoftimi të ri ose 

pasaportë biometrike. 

Thaçi posedon pasaportë 

diplomatike, i cili është 

me vlerë deri në dhjetor të 

vitit 2015, por në të cilin, 

siç sqarojnë nga KSHZja, 

nuk qëndron adresë e 

jetesës, ashtu që nuk ka 

mundësi ai të evidentohet 

në cilin vendvotim të votojë. 

Bashkëshortja e Thaçit dhe 

dy djemtë kanë qenë në 

listën zgjedhore dhe e kanë 

realizuar të drejtën e tyre 

të votimit.



@ | www.gazeta55.al 

dita 

Bundestagu kushtëzon Serbinë me ulësen e Kosovës në OKB 

gazeta 

Këshilltari i politik i 

Grupit Parlamentar në 

pushtet në Bundestagun 

Gjerman (CDU-CSU), 

Hans Falenski ka 

thënë Bundestagu 

do të hiqte dorë nga 

disa kushte që ia ka 

parashtruar Serbisë 

për dhënien e datës për 

fillimin e negociatave 

me BE-në, nëqoftëse 

Serbia nuk e bllokon 

sigurimin e ulëses për 

Kosovën në OKB. “Më e 

rëndësishmja është që të 

vijë deri te normalizimi i 

marrëdhënieve Kosovë- 

Serbi, që do të hapte 

rrugën për respektim të 

ndërsjellë, e kjo më vonë 

do të përfshinte edhe 

presionin mbi Serbinë 

për pranimin e ulëses 

për Kosovën në OKB. Në 

qoftë se do të vinte deri 

te një zhvillim i këtillë 

Bundestagu do të ishte 

i gatshëm të tolerojë 

mos përmbushjen e 

Thaçi, thirrje Serbisë që të 

pranojë marrëveshjen për veriun 

9 

disa kushteve shtesë 

të parashtruara për 

Serbinë”, ka thënë 

Falenski, për gazetën 

“Politika”. 

Kosovë, përkujtohet 24 marsi 1999 i ndërhyrjes ushtarake të NATO-s në Serbi 

Jahjaga: NATO, heroi i lirisë që 

çliroi Kosovën nga pushtimi serb 

Fillimi i bombardimeve të 

NATO-së kundër caqeve 

serbe, në historinë e re 

të Kosovës, është një nga 

ditët më domethënëse 

dhe kuptimplotë për 

lirinë e vendit, dhe 

paraqet krenari për të 

gjithë kosovarët, vlerëson 

presidentja e Republikës 

së Kosovës, Atifete 

Jahjaga. Presidentja e 

shtetit ka nënvizuar se 

fushata e bombardimeve, 

rezultoi me kapitullimin e 

forcave serbe të sigurisë, 

që shënoi edhe largimin 

përfundimtar të pushtetit 

të Serbisë nga Kosova. 

“Pikërisht sot(dje) para 

katërmbëdhjetë vitesh, 

Aleanca Veri-atlantike 

i nisi sulmet ajrore mbi 

caqet e caktuara në ish- 

Jugosllavi që rezultuan 

me kapitullimin e forcave 

të armatosura dhe me 

largimin përfundimtar 

të pushtetit të Serbisë 

nga Kosova”, thuhet 

në komunikatën që ka 

dërguar Presidenca të 

dielën. Katërmbëdhjetë 

vjet pas këtij akti, 

kryetarja e shtetit thekson 

se ky veprim i Paktit 

Veri-Atlantik demonstroi 

se secili popull e ka të 

drejtën që të jetojë i lirë 

në tokën e vet, i barabartë 

dhe me dinjitet. “Ne 

sot jemi krenarë dhe 

ndiejmë falënderimin më 

të thellë për të gjithë ata 

burra dhe gra, ushtarë 

dhe oficerë të vendeve 

anëtare të NATO-s që 

dhanë kontributin e tyre 

të pakursyer që të ndalet 

gjenocidi mbi një popull 

dhe që në këtë pjesë të 

Evropës përfundimisht 

të mbretërojë paqja, që 

popujt dhe vendet të 

jetojnë në bashkëpunim 

dhe në mirëkuptim 

ndërmjet vete”, thuhet në 

komunikatë. Aleanca më 

e fuqishme ushtarake në 

botë, më 24 mars të vitit 

1999, pas negociatave disa 

mujore me Beogradin nuk 

kishte arritur që ta bindë 

atëbotë ish-presidentin 

e Serbisë, Sllobodan 

Millosheviç, të ndalë 

dhunën në Kosovë, dhe t’i 

tërheq trupat policore dhe 

ushtarake. Andaj, NATO 

kishte vendosur që të nisë 

një fushatë ajrore për 

të arritur qëllimin e vet. 

“Republika e Kosovës, një 

sukses i yni i përbashkët, 

sot është faktor paqeje 

dhe stabiliteti në rajon, 

është shtet sovran dhe 

i pavarur, i ndërtuar në 

parimin qytetar dhe me 

shoqëri demokratike, në 

të cilën të gjithë njerëzit 

i gëzojnë të drejtat dhe 

liritë e barabarta, pa asnjë 

dallim.” 

“Vendi ynë sot falë 

angazhimit të të gjithë 

qytetarëve, përkushtimit 

të të gjithë shoqërisë, po 

ndërton një shoqëri të 

drejtë, të mundësive të 

barabarta, një shtet me 

rend dhe sundim të ligjit 

dhe me perspektivë të 

Kryeministri Hashim Thaçi 

i ka bërë thirrje Serbisë që 

të pranojë marrëveshjen 

për veriun, e cila do t’i 

ndihmonte normalizimit 

të raporteve mes dy 

vendeve. “Unë besoj dhe 

mbetem optimist racional 

se procesi i normalizimit 

të marrëdhënieve mes 

Kosovës dhe Serbisë do të 

përmbyllet me marrëveshje. 

Pastaj kjo marrëveshje 

duhet të implementohet 

nga institucionet e Kosovës, 

EULEX-i dhe NATO, ndërsa 

Serbia duhet ta përkrah 

qartë të anëtarësimit në 

Bashkimin Evropian dhe 

në NATO dhe në miqësi të 

përjetshme me Shtetet e 

Bashkuara të Amerikës”, 

thuhet në komunikatën 

e presidencës. Për 78 

ditë me radhë, vendet 

e NATO-së nuk ndalën 

bombardimet, përderisa 

Serbia nuk pranoi 

kapitullimin. Më pas, 

Serbia dhe Pakti Veri- 

Atlantik nënshkruan 

Marrëveshjen e 

Kumanovës, përmes së 

cilës iu mundësua hyrja 

e trupave paqeruajtëse 

si garantues për sigurinë 

në Kosovë. Paralelisht, 

Këshilli i Sigurimit i 

Organizatës së Kombeve 

të Bashkuara, si organi 

më i lartë vendimmarrës 

zbatimin në praktikë 

duke përdorur ndikimin e 

saj pozitiv te komuniteti 

serb në Veri”, ka deklaruar 

kryeministri për Express. 

Ai thotë se udhëheqësit 

politik të Beogradit nuk 

duhet t’i përsërisin gabimet 

e së kaluarës. “Lidershipi 

aktual i Serbisë nuk duhet 

t’i përsërisë gabimet që 

ka bërë Milosheviëi gjatë 

konferencës në Rambouillet 

dhe as gabimin e Vojislav 

Koshtunicës gjatë procesit 

të negociatave për statusin 

në Vjenë. Lidershipi i 

global-edhe pse nuk ishte 

pyetur për bombardimetnxori 

Rezolutën 1244, e 

cila vendosi një misioni 

të përkohshëm të 

administrimit të Kosovës, 

UNMIK, deri në zgjidhjen 

e statusit të vendit. 

Thaçi: 

Intervenimi i NATO-s 

ishte në mbështetje 

të lirisë/Kryeministri 

i Kosovës, Hashim 

Thaçi, ka vlerësuar se 

intervenimi i NATO-s 

kundër pranisë së regjimit 

të Serbisë në Kosovë ishte 

në mbështetje të lirës 

së popullit të Kosovës. 

“Katërmbëdhjetë vite më 

parë, Aleanca veriatlantike 

e NATO-s intervenoi në 

Kosovë kundër pranisë 

së dhunshme të aparatit 

Serbisë duhet të marrë 

vendime që i shërbejnë 

të ardhmes evropiane 

dhe jo të mbetet peng i 

mentalitetit të së kaluarës”. 

Kryeministri Thaçi thotë 

se arritja e marrëveshjeve 

që janë aktualisht në 

tavolinë, do t’i hap rrugë 

procesit të integrimeve 

euro-atlantike të dy 

vendeve. “Unë dua të 

besoj në guximin dhe 

vizionin e lidershipit 

aktual të Serbisë që ta 

bëjë një hap të tillë të 

madh për normalizimin e 

shtetëror serb në Kosovë. 

Intervenimi i NATO-s në 

Kosovë ka qenë zgjidhja e 

vetme, e drejtë, humane, 

në mbështetje të lirisë së 

popullit të Kosovës dhe 

përpjekjeve tona për liri 

dhe pavarësi”, theksoi 

Hashim Thaçi. Mëtutje, 

në njoftimin nga Zyra e 

kryeministrit, thuhet se 

“Aleanca e perëndimit 

për lirinë e Kosovës ishte 

rikonfirmim i fuqishëm 

se lufta e Ushtrisë 

Çlirimtare të Kosovës 

ishte një luftë e drejtë, 

një luftë në mbrojtje të 

vlerave më kulmore të 

qytetërimit botëror”. Zoti 

Thaçi konsideron se “në 

këtë ditë të shënimit të 

këtij përvjetori të madh, 

kujtojmë me nderimin 

dhe respektin më të lartë 

institucional sakrificën 

e dëshmorëve dhe 

martirëve të Kosovës, që 

dhanë jetën për lirinë dhe 

pavarësinë e Kosovës. 

Ata janë themelet e 

shtetit të pavarur dhe 

demokratik të Kosovës”. 

Tani, sipas Thaçit, një 

dekadë e gjysmë më vonë, 

Republika e Kosovës 

është shtet i konsoliduar 

demokratik, në rrugë të 

sigurt drejt integrimit 

në BE dhe në NATO, një 

shtet i tolerancës etnike, 

qytetare, politike, me një 

angazhim institucional për 

forcimin e bashkëpunimit 

rajonal. 

marrëdhënieve ndërmjet 

Kosovës dhe Serbisë 

dhe kështu të hap një 

kapitull të ri, atë të paqes 

dhe bashkëpunimit”, ka 

thënë Thaçi. “Kosova 

është gatshme të marrë 

përgjegjësitë e saj për 

ta filluar këtë kapitull të 

ri i cili i hap rrugë të sigurt 

integrimeve euro-atlantike”, 

ka shtuar ai. Thaçi dhe 

Daçiç pritet të takohen me 

2 prill në Bruksel, ku sipas 

gjitha gjasave, do të arrihet 

marrëveshja për veriun e 

vendit.



Arrestohen autorët e 

dyshuar të organizimit 

të vjedhjes me dhunë të 

Njësisë Nr.5 Tiranë 

Falë veprimeve të menjëhershme të strukturave të policisë dhe të grupit 

hetimor, duke hetimor në mënyrë të pandërprerë mbi zbulimin dhe 

dokumentimin e kësaj vjedhje me dhunë, u arrit sqarimi i rrethanave dhe 

dokumentimi ligjor i saj duke arrestuar shtetasit: Ermonela Skënder Hekuri, 

40 vjec, lindur dhe banuese në Tiranë me detyrë arkëtare në minibashkinë Nr 

5. Dorian Nasi Leci, 37 vjeç, lindur dhe banues në Tiranë me detyrë inxhinier 

ndërtimi (urbanistika) në minibashkinë nr.10. Orion Petrit Midha, 34 vjec, 

lindur ne Lezhe dhe banues në Tiranë, ish shofer në minibashkinë nr.10 

Më datë 19 mars 2013, shërbimet 

e Policisë morën njoftim se dy 

persona kane goditur me mjete forta 

ne koke rojen e natës se Njësisë 

Minibashkiake Nr 5 Tirane, shtetasin 

K.Terziu, 28 vjeç, i cili ndodhet në 

spital jashtë rrezikut për jetën si 

dhe është vjedhur shuma e parave 

prej 105 milionë lekë te vjetra. Falë 

veprimeve të menjëhershme të 

strukturave të policisë dhe të grupit 

hetimor, duke hetimor në mënyrë 

të pandërprerë mbi zbulimin dhe 

dokumentimin e kësaj vjedhje me 

dhunë, u arrit sqarimi i rrethanave 

dhe dokumentimi ligjor i saj duke 

arrestuar shtetasit: Ermonela 

Skënder Hekuri, 40 vjeç, lindur 

dhe banuese në Tiranë me detyrë 

arkëtare në Minibashkinë Nr 5. Dorian 

Nasi Leci, 37 vjeç, lindur dhe banues në 

Tiranë me detyrë inxhinier ndërtimi 

(urbanistika) në Minibashkinë nr.10. 

Orion Petrit Midha, 34 vjeç, lindur 

ne Lezhe dhe banues në Tiranë, ish 

shofer në Minibashkinë nr.10. Nga 

veprimet e deritanishme janë gjetur 

dhe sekuestruar me cilësinë e provës 

materiale shuma prej 25 milionë lekë 

të vjetra të paketuara nën siglën e 

Thesarit të Shtetit dhe të një Banke 

të nivelit të dytë në Tiranë, nga ku 

dyshohet se është tërhequr shuma 

e parave nga arkëtarja e Njësisë Nr. 5 

Tiranë. Të tre këta shtetas dyshohet 

se në bashkëpunim me njëri tjetrin 

si dhe me persona të tjerë që do 

rezultojnë në vijim të hetimeve kanë 

organizuar dhe vjedhur me dhunë 

shumën prej 105 milionë lekeve te 

vjetra. Ndërkohë që materialet e 

para procedurale ne ngarkim te 

këtyre shtetasve i kane kaluar për 

ndjekje te mëtejshme Prokurorisë se 

Rrethit Gjyqësor Tirane për veprën 

penale te “Vjedhjes me dhune” e 

kryer ne bashkëpunim parashikuar 

nga nenet 139 e 25 te Kodit Penal. 

Ndërkohë po dje nga Seksioni i 

Operacioneve Speciale dhe Kërkimit 

në bashkëpunim Komisariatin Nr.2, 

Tirane u bë e mundur kapja dhe 

ndalimi i shtetasit në kërkim Kristo 

Haki Horanlli, 26 vjec, lindur Korce 

dhe banues Tiranë. Ky shtetas ishte 

person në kërkim me datë 31 Tetor 

2012, nga Policia e Tiranës , per veprat 

penale “Vrasje me dashje”, e mbetur 

ne tentative dhe “Armëmbajtje pa 

leje”, parashikuar nga nenet 76, 22 

dhe 278/2 te K.P. 26 vjecari dyshohet 

se rreth një vit më parë ka tentuar 

të vrasë me armë zjarri në afërsi 

të Kodrave të Liqenit në Tiranë 

shtetasin Fatmir Garunja, 44 vjeç. 

Për këtë ngjarjen ndodhen tashmë 

të arrestuar edhe tre shtetas të 

tjerë si të implikuar në këtë ngjarje. 

Në ngarkim të tij, Gjykata e Rrethit 

Gjyqësor Tiranë me Vendim Penal 

të datës 18.10.2012, ka dhënë masa 

e dënimit “Arrest ne Burg” , për 

shtetasin e mësipërm. Materialet do 

ti kalojnë Prokurorisë, për veprime 

të mëtejshme. 

Ndërkohë nga Komisariati i 

Policisë Nr.1 Tiranë dhe Strukturat 

Kundër Vjedhjeve me Dhunë, u 

arrit realizimi i Operacionit “Hija 

e Natës”, duke ndaluar shtetasin 

Zhënklaudio Luan Sallaku, 18 

vjec, banues në Tiranë. Ky shtetas 

dyshohet se është autor i një sërë 

vjedhjesh me dhunë të çantave dhe 

sendeve personale të qytetarëve 

të ndryshëm. Në cilësinë e provave 

materiale janë sekuestruar motori 

me të cilin realizonte vjedhjet, 

aparat fotografik, si dhe sende te 

tjera qe janë vjedhur të dëmtuarve. 

Aktualisht nga strukturat e 

policisë po vijon puna në drejtim 

të dokumentimin edhe të disa 

vjedhjeve të tjera nga ky shtetas. Po 

ashtu nga Seksioni i Vjedhjeve me 

Dhunë u arrit të ndalohet personi 

në kërkim Lorel Fatmir Meta, 23 

vjec, banues në Tiranë. Ky shtetas 

dyshohet se më datë 15 mars 2013 

të këtij viti tentuar të vjedhë me 

dhunë në Rrugën e Qeqit Kombinat, 

një supërmarket. Ndalimi i tij është 

bere ne baze të Urdhrit te Ndalimit 

te lëshuar nga ana e Prokurorisë 

se Rrethit Gjyqësor Tirane. Nenet 

139 & 22 të K.P. Marsel Azem 

Hysa, 19 vjec, banues në Shkozë 

Tiranë. Ky shtetas dyshohet të jetë 

autor i disa vjedhjeve të banesave 

kryesisht në zonën e Shkozës në 

Tiranë. 

dita 


Ministri i Drejtësisë Eduard Halimi flet për reformën e pagave në gjyqësor 

“Brenda muajit prill, 

miratohet rritja e 

pagave për gjyqtarët” 

“Në strategjinë e reformës së sistemit të drejtësisë përveç rritjes së eficensës së sistemit gjyqësor nëpërmjet 

rishpërndarjes së gjyqtarëve sipas ngarkesës, rritjes së transparencës së sistemit me fokus rritjen e përgjegjshmërisë 

dhe llogaridhënies, padyshim që përmirësimi i statusit të gjyqtarëve është një nga çështjet kryesore të reduktimit të 

korrupsionit në sistemin gjyqësor. Rritja e pagave është element thelbësor i përmirësimit të statusit. Një rrogë më e 

mirë për gjyqtaret kam bindjen se do të ndikojë në reduktimin e korrupsionit” 

Ministri i Drejtësisë Eduard 

Halimi, ka bërë të ditur 

dje nëpërmjet rrjetit social 

të “Facebook”, se një grup 

ekspertësh në Ministrinë e 

Drejtësisë, kanë përfunduar 

draftin e ligjit për reformën e 

pagave në sistemin gjyqësor. 

Sipas këtij drafti, mësohet se nuk 

do të ketë pagë më të vogël se 

100 mijë lekë (të reja) në muaj, 

për gjyqtarët. 

Sipas ministrit Halimi, “Në 

strategjinë e reformës së sistemit 

të drejtësisë përveç rritjes së 

eficensës së sistemit gjyqësor 

nëpërmjet rishpërndarjes së 

gjyqtarëve sipas ngarkesës, rritjes 

së transparencës së sistemit me 

fokus rritjen e përgjegjshmërisë 

dhe llogaridhënies, padyshim 

që përmirësimi i statusit 

të gjyqtarëve është një nga 

çështjet kryesore të reduktimit 

të korrupsionit në sistemin 

gjyqësor. Rritja e pagave është 

element thelbësor i përmirësimit 

të statusit. Një rrogë më e mirë 

për gjyqtaret kam bindjen se 

do të ndikojë në reduktimin e 

korrupsionit”. 

Më pas ministri i Drejtësisë 

zbulon edhe nivelin e pritshëm 

të miratimit të pagave për 

gjyqtarët. 

Sipas tij, “çdo gjyqtar që fillon 

punën ditën e parë nuk mund 

të ketë një pagë më të vogël se 

100.000 lekë/muaj. Është e 

rëndësishme që gjyqtaret që 

dalin nga bankat e shkollës, të 

fillojnë karrierën e tyre me një 

pagë dinjitoze, si një element 

më shumë në rezistencën 

ndaj tundimit për të devijuar. 

Një pagë më e mirë, do ta 

bëjë atë më të pavarur nga 

vektorët ekonomike, por dhe të 

përgjegjshëm nga çdo sanksioni. 

Gjyqtari i krimeve të rënda do të 

paguhet jo më pak se 120.000 

lekë/muaj. Një gjyqtar në 

Gjykatën e Apelit (minimalisht 

7 vjet gjyqtar karriere) nuk 

mund të ketë pagë më të ulët se 

140.000 lekë/muaj”. 

Për ministrin e Drejtësisë, rritja 

e pagave merr rëndësi të madhe 

edhe në kuadrin e rregullimit të 

statusit të gjyqtarëve. 

“Ne duam të rregullojmë njëherë 

e mirë statusin e gjyqtarit. 

Një sistem karriere i qartë, 

transparent dhe i besueshëm, po 

instalohet në KLD nga presidenti 

Bujar Nishani, por ky proces 

padyshim që duhet të shoqërohet 

dhe me përmirësimin e sistemit 

të pagës. Një gjyqtar i shkallës 

Niveli i pagave të gjyqtarëve 

- Gjyqtari ditën e parë të punës, pagë jo më të vogël se 100.000 lekë/muaj. 

- Gjyqtari i Krimeve të Rënda, pagë jo më të vogël se 120.000 lekë/muaj. 

- Gjyqtari i Gjykatës së Apelit, pagë jo më të vogël se 140.000 lekë/muaj). 

- Gjyqtari i Shkallës së Parë, përfiton pagën e gjyqtarit të Gjykatës së 

Apelit nëse qëndron në këtë detyrë (gjyqtar i shkallës 

së parë) për më shumë se 25 vjet. 

- Gjyqtari i Apelit, përfiton pagën e gjyqtarit të Gjykatës së Lartë nëse 

qëndron në këtë detyrë (gjyqtar apeli) për më shumë se 25 vjet. 

së parë mund të qëndrojë gjithë 

jetën në atë gjykatë dhe të mos 

ketë mundësi për të shkuar në 

një gjykatë apeli edhe për faktin 

se numri i gjyqtareve të apelit 

është sa 1/5 e numrit të atyre 

të shkallës së parë, por ai duhet 

të përfitojë pagën e gjyqtarit të 

apelit nëse ka një vjetërsi deri 

25 vjet në karrierë. Një gjyqtar 

në Gjykatën e Apelit mund edhe 

të mos shkojë në Gjykatën e 

Lartë, sepse numri i gjyqtarëve 

në Gjykatën e Lartë është sa 1/5 

e atyre të apelit por ai duhet të 

përfitojë pagën e gjyqtarit të 

Gjykatës së Lartë nëse qëndron 

në këtë detyrë për më shumë se 

25 vjet”, sqaron ministri Halimi. 

Duke bërë të ditur se drafti ligjor 

i rritjes së pagave do të kalojë 

brenda muajit prill në Parlament, 

ministri i Drejtësisë, fron vetë 

gjyqtarët që deri atëherë të 

bëhen pjesë e këtij diskutimi, 

duke i garantuar se bashkë me 

stafin që ka draftuar paketën 

do të lexohet me vëmendje çdo 

koment. 

“Reforma e sistemit të drejtësisë 

është një proces i pandalshëm 

por ne jemi të vendosur që 

të ecim përpara, për ta bërë 

sistemin gjyqësor, më të 

pavarur, më të paanshëm, më 

transparent e llogaridhënës, më 

të besueshëm dhe me eficent”, 

përfundon komunikimin e 

tij nëpërmjet rrjetit social 

të “Facebook”-ut, ministri i 

Drejtësisë, Eduard Halimi.

gazeta 



dita 

Përurohet me fitoren e Kamza Basket palestra e re në Bathore 

Përurohet në mënyrën më të 

mirë të mundshme palestra e 

re në Bathore. Ekipi i Kamzës 

në basketboll për meshkuj, në 

“shtëpinë e re”, ka fituar ndaj 

Teutës me rezultatin 83-74. 

Ndeshjes i ka paraprirë një 

ceremoni modeste, një atmosferë 

festive në radhët e tifozerisë 

vendase, si dhe një prezantim 

i lojtarëve të të dyja skuadrave 

nga ana e aktorit dhe regjisorit 

Fran Vukaj. 

Më shumë se fitores së 

radhës, e njëzeta në njëzet 

javë, kamzalinjtë i gëzohen 

sallës së re sportive, investim 

madhështor i bashkisë. Shtëpia 

e re e skuadrave të basketbollit 

është një palestër ku mund të 

Xhelal Mziu: Do të jemi partnerë për të fituar projekte të tjera të USAID-it 

Bashkëpunimi me USAID-in, prezantohet 

Komisioni Këshillimor Qytetar Vendor në Kamëz 

Drejtori i PLGP-së: Urime për bashkinë, që ishte një nga 15 bashkitë që u përzgjodhën për projektin 5-vjeçar 

Në një Workshop që u organizua 

nga USAID-i dhe Bashkia 

Kamëz në ambientet e pallatit 

të kulturës, u bë prezantimi i 

Komisionit Këshillimor Qytetar 

Vendor (KKQV) në kuadër të 

projektit PLGP. Në këtë aktivitet 

morën pjesë kryetari i Bashkisë 

Kamëz z. Xhelal Mziu, drejtori 

i Projektit PLGP të USAID-it z 

Peter Clavelle, ekspertja e PLGPsë 

znj. Lori Memo, konsulentja 

e PLGP-së znj. Betsy Ferries, 

përfaqësues të shoqërisë civile 

nga të gjitha shtresat, si dhe 

përfaqësues të administratës së 

bashkisë. 

Ky Workshop kishte si objektiv 

lançimin e KKQV-së si organ 

këshillimor me përfaqësim 

të gjerë të shoqërisë civile; 

orientimin e anëtarëve të KKQVsë 

si dhe punonjësit e bashkisë 

për objektivat, funksionet dhe 

rolet e anëtarëve të KKQV-së; 

vlerësimi i situatës aktuale në të 

cilën ndodhet angazhimi efektiv 

qytetar; hartimi i strategjive për 

forcimin e ndërveprimit mes 

organizatave të shoqërisë civile, 

njësisë së qeverisjes vendore 

qytetare. Kryetari i bashkisë, 

z. Xhelal Mziu, falënderoi 

USAID-in për organizimin e 

këtij Workshop-i dhe përgëzoi 

përfaqësuesit e shoqërisë civile 

për pjesëmarrjen. “Ju falënderoj 

për implementimin e këtij 

projekti të rëndësishëm për 

Bashkinë e Kamzës. Ky Workshop 

që po organizohet në ambientet 

e pallatit të kulturës, është 

aktiviteti i parë që po zhvillohet 

në këtë sallë. Po të shikojmë 

përfaqësimin, jam i sigurt që 

do të ndihmojë në organizimin 

dhe funksionimin, si dhe do të 

luajë një rol të jashtëzakonshëm 

në zbatimin e këtij projekti”, - 

u shpreh kryebashkiaku Mziu. 

akomodohen rreth 400 shikues, 

me perspektivën për t’u shtuar 

vendet. Ajo gëzon të gjithë 

parametrat ndërkombëtarë të 

kërkuar nga FIBA (Federata 

Ndërkombëtare e Basketbollit). 

Kamzalinjtë, edhe këtë ndeshje 

pa kapitenin Bilali, i cili vuan nga 

një dëmtim, e kanë nisur mirë 

ndeshjen, duke fituar periodën 

e parë 24-13. Në të dytën dhe të 

tretën kanë reaguar durrsakët, të 

cilët pasi kanë barazuar 22-22, 

e kanë ngushtuar avantazhin e 

vendasve deri në 63-56. Madje, 

kanë shkuar deri 75-74, por 

lojtarët e Kamzës nuk kanë 

lëshuar terren, duke fituar krejt 

takimin 83-74. Kështu, shifrat 

janë marramendëse: 20 ndeshje, 

Ai theksoi se USAID ka luajtur 

një rol të jashtëzakonshëm jo 

vetëm në Shqipëri, por edhe në 

Kamëz. Gjithashtu, ai vlerësoi 

bashkëpunimin me shoqërinë 

civile, sidomos për buxhetimin 

me pjesëmarrje, praktikë kjo 

që ndiqet prej 6 vjetësh. “Ky 

buxhet ka pasur përfaqësi 

nga të gjitha shtresat, lloje të 

20 fitore, asnjë humbje dhe një 

vend i parë plotësisht i merituar 

në kampionat, pa harruar Kupën 

e Shqipërisë dhe Suprekupën, 

trofetë e para të fituara nga 

Kamza Basket. 

Trajneri Muhametaj është 

shprehur se u krijua një 

ambient fantastik, një 

organizim i jashtëzakonshëm, 

nga pushteti vendor, Policia 

Bashkiake, Policia e Shtetit, 

duke falënderuar edhe 

tifozerinë e kulturuar dhe mjaft 

korrekte të sportdashësve të 

qytetit të Kamzës, që disa herë 

kanë duartrokitur edhe ekipin 

kundërshtar. Të mahnitur nga 

kjo sallë e re nuk kanë ngelur 

vetëm tifozët e Kamzës, trajneri 

ndryshme partneritetesh etj.”, 

- ka përmendur në fjalën e tij 

z. Mziu. Duke vënë theksin te 

partneritetet, kryetari i bashkisë 

përmendi Bankën Botërore, nga 

e cila është përfituar ndërtimi i 

katër shkollave më të mira dhe 

me standarde bashkëkohore 

të BE-së. “Ne jemi partnerë 

edhe me OSBE-në, KE, tek të 

dhe basketbollistët, por dhe ata 

durrsakë, madje edhe trajneri 

i Teutës, Sotiraq Mëngjezi, 

i cili është shprehur se ky 

impiant sportiv kaq modern 

rrallë gjendet edhe në qytetet 

me tradita. Gjithashtu, ai ka 

vlerësuar edhe mikpritjen dhe 

organizimin e mrekullueshëm 

të takimit. 

Kryebashkiaku Xhelal Mziu 

është shprehur tepër i kënaqur 

pas kësaj ndeshjeje. Ai ka 

pohuar se të tjera palestra dhe 

terrene sportive do të ketë në 

këtë bashki. Por investimet e 

bashkisë në drejtim të sportit 

nuk mbarojnë me kaq, pasi 

projekti i pallatit të sportit të 

lojërave me dorë, më i madhi 

cilat kemi krijuar besueshmëri 

dhe partneritet”, - ka vijuar 

më tej z. Mziu. “Nëpërmjet 

bashkëpunimit me USAID-it 

do të arrijmë atë standard që 

ka USAID me eksperiencën e 

vyer. Ne do të jemi partnerë 

për të fituar projekte të tjera 

të USAID-it. Falënderoj z. 

Peter që ka një vullnet të 

jashtëzakonshëm gjatë kohës që 

ka qenë i pranishëm në Bashkinë 

e Kamzës”, - ka përfunduar 

fjalën e tij kryebashkiaku Mziu. 

Ndërkaq, z. Peter Clavelle ka 

falënderuar kryetarin e bashkisë 

për mikpritjen e ngrohtë dhe 

bashkëpunimin e ngushtë që 

Bashkia Kamëz ka me USAIDin. 

“Ju falënderoj që jeni të 

hapur, që ftoni komunitetin 

për të ndihmuar në qeverisjen 

tuaj. Jam i kënaqur që jam në 

këtë ambient të ri të pallatit të 

kulturës, falënderoj qytetarët 

që janë këtu. Qeverisja është 

më e mirë kur e ka përfaqësimin 

e shoqërisë civile. Urime për 

bashkinë që ishte një nga 15 

bashkitë që u përzgjodhën për 

projektin 5-vjeçar, i cili do të 

zgjasë deri në janar të vitit 2017. 

Ne jemi në fillimet e këtij projekti 

dhe do të kemi bashkëpunime 

të mëtejshme. Urime edhe për 

Planin Urbanistik. Ne do të 

punojmë me eksperiencat e 

mira për të përfshirë qytetarët 

për një funksionim më të mirë të 

qeverisjes vendore”, - ishin fjalët 

e drejtorit të Projektit PLGP, z. 

Clavelle. Komisionet Këshillimore 

Qytetare Vendore janë grupe 

vullnetare qytetarësh që do të 

shërbejnë si organe këshillimore 

për bashkitë dhe komunat. 

Ato janë gjithëpërfshirëse dhe 

të pavarura nga kontrolli prej 

njësisë vendore, me përfaqësim 

të gjerë, madje edhe gjeografik, 

me qytetarë që kanë vizion dhe 

duhur. 

11 

dhe më moderni në Shqipëri, 

pritet që të fillojë zbatimin së 

shpejti. Ai ka përmendur se të 

tjera investime do të vijojnë në 

qytetin e Kamzës, në të gjitha 

fushat. Palestra e re në Bathore 

ka një kapacitet prej 400 

spektatorësh, të cilët qëndrojnë 

nga njëra anë. Shtresat e fushës 

janë të përbëra nga një paketë e 

veçantë, që ka një trashësi 12.3 

cm në total, e cila ka 3 cm rërë me 

çimento, 3 cm polisterol termik, 

1 cm sfungjer me dendësi 80 kg/ 

m3, 2 shtresa mdf me trashësi 

3.2 cm të vendosura gërshet, 

shtresa e ngjitësit dhe shtresa 

e fundit, parketi i stazhionuar 

dhe i komprimuar, me trashësi 

2.1 cm. 

Gjelbërohet lulishtja 

mes pallateve në 

lagjen nr. 1 Kamëz 

Ndërmarrja e Pastrim- 

Gjelbërimit ka mbjellë 25 pemë 

dekorative të llojeve të ndryshme 

në lulishten e cila ndodhet në 

brendësi të lagjes nr. 1 Kamëz. 

Përveç gjelbërimit të akseve 

rrugore kryesore të qytetit me 

pemë dhe drurë dekorativë 

të ndryshëm, vëmendja e 

kësaj ndërmarrjeje është 

përqendruar edhe në hapësirat 

e tjera publike, siç është edhe 

kjo lulishte mes pallateve të 

lagjes nr. 1. Pas krijimit të 

ambienteve çlodhëse e argëtuese 

të përshtatshme për grupe të 

ndryshme të komunitetit, me 

stola, kosha mbeturinash, lule 

zbukuruese, bar natyral, në 

këtë lulishte janë mbjellë edhe 

25 pemë dekorative. sRritja e 

sipërfaqeve të gjelbëruara dhe 

hapësirave çlodhëse ka qenë 

një nga prioritetet kryesore 

të kryebashkiakut Mziu për 

qytetarët e Kamzës. Në këtë 

drejtim po punohet intensivisht, 

që qyteti të ketë sa më shumë 

hapësira të tilla, duke ecur 

në një hap me zhvillimin e 

infrastrukturës rrugore, atë 

të ujësjellës-kanalizimeve, 

arsimore, kulturore, sportive etj.

C M Y K 



ENERGJI ENERGJI 

55

REvISTë PëR ARTIN, KuLTuRëN MuZIKORE DHE 

SHKENCëN MuZIKOLOGJIKE 

ntraNr. 

36/Mars 2013 

K unkt 

Botim i KOCI CONTEMPORARY 

ARTS CENTER-Lon dër 

Redaktor përgjegjës: Prof. Dr. Akil Koci 

Dafina Zeqiri Nushi, 

“variazione per archi” 

Inva Mula në Zvicër 

Një publik i entuziazmuar, kishte ardhur 

nga e gjithë Zvicra, disa edhe nga Gjermania, 

për të takuar divën e muzikës klasike, 

sopranon shqiptare të njohur botërisht, 

Iva Mula. Ndryshe nga herët tjera, kur Inva 

Fitimet e estradës 

larg tatimit për shtetin 

Këngëtarja Genta Ismjali ka deklaruar 

personalisht se është paguar edhe 

më shumë se 6 mijë euro për një koncert 

KOMPOZITORËT 

KOSOVARË DHE 

KRIJIMTARIA MUZIKORE 

FOLKLORIKE 

Fjala e 

redaktorit 

Shkruan: Prof. dr. 

sc. Akil Mark Koci 

Pse “u harruan” meritat 

e legjendës së muzikës 

sonë Lorenc Antoni! 

Për të dytën herë po shkruaj. Si ndodhi që ndër 

emrat e krijuesve të shquar ne Republikën e Kosovës, 

që u dekoruan me meritat kombëtare në krijimtarinë 

e kulturës, të harrohet legjenda e muzikës 

sonë Lorenc Antoni!? 

Pse u harrua legjenda e muzikës së Kosovës, kompozitori Lorenc 

Antoni, nga presidentja e Kosovës, Atifete Jahjaga?! Për ndihmesën 

e madhe që i dha artit të muzikës kompozitori i muzikës 

Lorenc Antoni flet vetë jeta aktive dhe e pasur muzikore e Lorenc 

Antonit dhe historiku i zhvillimit dhe i pasurimit të vetë jetës 

muzikor në shkallë kombëtare të saj. Ndaj, jemi të habitur sesi ky 

bard i muzikës kosovare të thuash me qëllim harrohet së pari nga 

kolegët (të cilët kanë qenë nxënës të tij) dhe nga pushtetarët. 

Mendimin tim e mbështes mbi rezultatet konkrete, të cilat, të 

shkruara dhe të pashkruara, i la si rezultate të gjalla dhe jehojnë 

fuqishëm në gjithë pentagramin e jetës sonë muzikore. Dhe, nëse 

ndokush nga krijuesit tanë muzikorë ka dhënë kontribut më të 

madh, le ta thotë shtruar, me gjuhën e fakteve, se është ai krijuesi 

që zhvilloi dhe forcoi aq fuqishëm në jetën e vet artin e kompozimit! 

Dhe ishte ai Lorenci që na i hapi sytë: ai na mësoi dhe na dha 

dije, ai krijoi kuadro të reja, ai kompozoi i pari veprat muzikore, ai 

krijoj shumë gjenerata dhe ai… Të thuash të gjitha në jetën tonë të 

muzikës u krijuan si fryt i dorës, mendjes dhe i shpirtit të tij… Dhe 

tashti ky krijues, kaq zëmadh, të mos jetë i dekoruar, të mos i jepet 

atij Çmimi për vepër jetësore - është turp për ne si nxënës të tij, 

është injorancë për ne si kolegë dhe është mëkat për kulturën tonë. 

Një përbuzje e këtillë fillon që nga ministri i kulturës e arrin 

deri te presidentja e Kosovës! Njëherë na shkon mendja të themi 

se këtë bard tonin e harruam… E, jo vetëm tash… por në shumë 

raste ky krijues u harrua! Sot shkolla të cilën e hapi para 60 vjetësh, 

mban emrin e tij; sukseset tona muzikore, jashtë dhe brenda Kosovës, 

po ashtu, lidhen me emrin e tij! Ai me shpirtin e artistit të 

madh çdo vepër që krijonte e përcillte me gëzim dhe gëzimin e vet 

e shihte më të madh kur asaj vepre i gëzoheshin edhe të tjerët për 

të cilët e krijonte. 

Ndaj, po më bie ta përsëris, se sjellja e këtillë kaq injorante ndaj 

tij, ndaj personalitetit të tij dhe ndaj krijimtarisë së tij muzikore 

dhe ndaj punës së madhe në organizimin e jetës muzikore, na bën 

të shqetësohemi! 

E kuptoj “harresën” e kryetares dhe të stafit të saj, por si mund ta 

harrojnë kolegët e tij, Shoqata e kompozitorëve të Republikës së Kosovës 

dhe kryesia e saj bashkë me kryetarin e saj, Zeqirja Ballatën, i 

cili asnjëherë, tamam asnjëherë, nuk e propozoi, në emrin e vet as të 

Shoqatës së kompozitorëve - në krye të së cilës është tash sa vjet, nuk 

e propozoi që ky krijues-kompozitor të gëzonte mirënjohjen shtetërore 

për kontributin e tij! 

Po e lexoj tekstin ku kryetarja “thotë” Jam e nderuar që si 

presidente e Republikës së Kosovës, kam pasur nderin që duke 

kryer obligimin kushtetues, të dekoroj të gjitha ato personalitete 

dhe ata veprimtarë, që dhanë kontribut të jashtëzakonshëm në 

të gjitha çështjet që Republika e Kosovës, sot, të jetë shtet sovran 

dhe i pavarur, faktor paqeje dhe stabiliteti...” e të tjera e të tjera. 

Po, zonja kryetare, keni të drejtë! Ndërkaq, unë po jua shtroj një 

pyetje: cili ka dhënë kontribut më shumë se kompozitori Lorenc, 

jo nga të gjithë ata që i dekorove, si, t’i marrim, personalitetet 

muzikore: Esat Bicurri, Fahri Beqiri, Ismet Peja,Lilijana Qavolli, 

Shahindere Berlajolli... Që të gjithë këta kanë dhënë kontribut,por, 

zonja kryetare, kanë qenë nxënës të nxënësve të tij. Po, Ju, zonja 

kryetare, e harruat më datën 10 qershor të vitit 2012, le t’u jetë falur, 

e harruat edhe më 28 Nëntor të vitit 2012..., ndërkaq, e harruat 

edhe më 17 shkurt të vitit 2013! 

E, kjo, “harresa” e fundit, nuk ju falet dot! 

Nëse ju nuk e dini se kush ka qenë kompozitori Lorenc Antoni, 

me siguri se këshilltarët Tuaj, po edhe stafi juaj, do të duhej 

ta dinin! 

Kjo, pra, nuk ju falet, sepse keni lënë tash sa vjet pa e dekoruar 

njeriun që dha kaq shumë për muzikën e Kosovës!



KOMPOZITORëT KOSOvARë DHE 

KRIJIMTARIA MuZIKORE FOLKLORIKE 

Nga Prof. Dr. Akil Koci 

Që nga viti 1971, kur kam shkruar 

librin me titull “Portrete të kompozitorëve 

shqiptarë në Jugosllavi”, si 

botim i parë jo vetëm i imi por edhe 

i Shoqatës së kompozitorëve të Kosovës, 

kam pasur parasysh sentencën 

e njohur franceze “Le savoir c’est la 

pouvoire” (“Dija është forcë(fuqi)” 

që të nxit si temë apo ide, qoftë edhe 

si emocion me shtrirje të madhe 

dhe të gjerë vendore e kohore, për 

t’iu rrekur krijimtarisë, edhe asaj 

muzikologjike. Pse po e them këtë? 

Pasi deri atëherë vetëm kompozoja 

vepra të shumta muzikore, që nga 

ato për instrumente solistike, e deri 

te veprat me formë më të madhe 

orkestrale, merrja pjesë në kongrese 

dhe simpoziume, si dhe shkruaja artikuj 

në gazeta dhe revista, si në Kosovë, 

ashtu dhe jashtë saj. Por kurrë 

nuk e kam ndjerë hartimin e librave 

si nevojë ose së paku ta imagjinoj 

shkrimin e librave si pretekst lirik 

dhe si refleks i përvojës jetësore, si 

relativizëm për gjëra të tilla. 

Mirëpo, sentenca e mësipërme 

paraqet kërkesë të forrtë për mua 

se duhet të merrem edhe me këtë 

aspekt studimor, pasi ishin shumë 

të paktë krijuesit tanë që merreshin 

me të, kur sipas Apolinerit, studimi 

është “harmoni emetuese”, akt personal 

e që përgjithësohet dhe shtrihet 

në hapësirë jo vetëm vendore por 

edhe kohore. 

Ky udhëtim, kjo betejë e të 

shkruarit të librave më ka sjellë dobi 

jo vetëm mua (jo materiale), por 

edhe lexuesit shqiptar, ngaqë deri 

tani kam krijuar dhe botuar tetë libra 

dhe tre të tjerë janë në botim. 

Përmes tyre përpiqem që ta informoj 

lexuesin shqiptar me arritjet më të 

reja në lëmin e muzikës së kultivuar, 

duke shfrytëzuar edhe krijimtarinë 

folklorike. 

Vetvetiu shtrohet pyetja: Pse në 

moshën e tretë të jetës po merrem 

me këtë lloj krijimtarie? Përgjigja do 

të vinte sipas pohimit të një poeti të 

shquar gjerman i shekullit të 19, i cili 

thoshte se pas moshës shtatëdhjetë 

vjeçare shkruhen më së miri librat. 

Pse e bëra këtë hyrje kaq të gjatë? 

Jam i vetëdijshëm se me paraqitjen 

e temës së doktoratës pranë Institutit 

të Antropologjisë Kulturore 

dhe Studimit të Artit (IAKSA), me 

mentor Prof. Dr. Agron Xhagollin, jo 

vetëm se do ta punoj, por edhe do ta 

botojë një libër që ka për temë Folklorin 

e begatshëm shqiptar, të cilin 

kompozitorët shqiptarë me bollëk e 

përdorin në veprat e tyre dhe e dyta 

një kësi teme dhe problemi deri tani 

askush nuk e ka trajtuar në Kosovë. 

Më pëlqen të shkruaj për kohën 

e shkuar. Për shokët e kolegët e 

mi, që gjithë jetën aktive krijuan 

vepra të reja muzikore. Pra, për atë 

kohë të moshës më të bukur e të 

ndërgjegjësimit për punët e detyrat. 

Duhet thënë që në fillim se puna 

e tyre pasionante është bazuar 

përgjithësisht në shfrytëzimin 

dhe përftimin nga përvoja estetike 

krijuese e artit të madh 

folklorik. Natyrisht, do të ishte 

një punë tejet e vëllimshme që 

të merrnim në shqyrtim të gjithë 

krijimtarinë e realizuar nga kompozitorët 

kosovarë, nga koha në 

kohë, ndaj jemi ndalur në shqyrtimet 

e disa prej krijuesve më 

përfaqësues në fillimet e artit të 

kultivuar muzikor në Kosovë 

Të shkruash për të kaluarën, unë e 

shikoj si përgjegjësi e detyrim intelektual 

dhe moral. 

Mu për këtë, edhe në këtë moshë, 

iu rreka punës që t’u lë gjeneratave 

pas meje një libër që duhet të jetë 

dokument kohor për krijimtarinë 

muzikore shqiptare në Kosovë në 

gjysmën e dytë të shekullit XX e deri 

sot në fillim të shekullit XXI. 

Historikisht të gjitha artet e kultivuara 

ndër shqiptarë, pavarësisht 

se ku kanë jetuar, pra dhe në Kosovë, 

kanë qenë me zanafillë relativisht të 

vonë. Si të tilla, ato në fillesat e tyre 

janë mbështetur pothuajse krejtësisht 

në lloje të ndryshme të krijimtarisë 

folklorike, përmes citimeve të 

drejtpërdrejta, përpunimeve, stilizimeve 

apo dhe thjesht shfrytëzimit 

të bulëzave folklorike apo frymës 

popullore. Por edhe në periudha 

më të vonshme, deri në ditët tona, 

mbështetja në krijimtarinë folklorike 

ka qenë dhe është e rëndësishme 

për të sjellë shpirtin shqiptar, krahas 

dhënies në këtë krijimtari të 

karakterit popullor, me qëllim që të 

përthithen apo të pëlqehen nga sa 

më shumë artdashës. Siç shprehet 

me të drejtë ndonjë studiues, “… 

karakteri popullor është një mundësi 

thjesht praktike për të komunikuar 

me popullin në mënyrë të natyrshme. 

Në këtë kuptim, arti duhet 

të jetë i thjeshtë e i kuptueshëm, në 

mënyrë që populli të mundet të shijojë 

e të mundet të përfitojë prej të 

gjitha shprehjeve të tij”. 

Për sa më lart, krahas faktit se 

krijimtaria folklorike për krijuesit 

shqiptarë të të gjitha llojeve të arteve 

ka qenë e vetmja mundësi shfrytëzimi, 

natyrisht për të qenë sa më 

afër të të kuptuarit nga një masë 

sa më e madhe lexuesish, dëgjuesish, 

shikuesish apo spektatorësh, 

gurra popullore është parë si burim 

modelesh a gjedhesh krijuese. Edhe 

krijuesit muzikorë fillimisht, por 

dhe në ditët tona, e shihnin krijimtarinë 

folklorike në përgjithësi, dhe 

atë etnomuzikologjike në veçanti, si 

një model, pikëmbështetje, burim 

marrjesh apo shfrytëzimesh të atyre 

intonacioneve, gjedheve muzikore 

folklorike që e shprehnin më mirë 

botën e tyre krijuese artistike apo 

ishin më afër saj, duke qenë gjithnjë 

e më pranë shijeve, formimit dhe 

interesave të atyre mjediseve për 

të cilët kanë krijuar dhe vazhdojnë 

ende të krijojnë. Ndër të tjera, kjo 

koNtrapuNkt 

rrugë e ndjekur u ka mundësuar të 

gjithë krijuesve të artit muzikor në 

Kosovë që të ruajnë frymën kombëtare 

dhe karakterin popullor në 

vepra të natyrave të ndryshme. Mendojmë 

se kjo është një nga rrugët e 

domosdoshme për krijuesit e secilit 

popull, për të shprehur ndjesitë 

emocionale, veçoritë specifike, 

karakteristikat muzikore kombëtare, 

të cilat pastaj përfshihen në rrjedhat 

e muzikës botërore, nëse vërtet kanë 

ato vlera që e meritojnë një rrezatim 

më të gjerë apo më gjithëpërfshirës 

në praktikat ndërkombëtare. 

Pikërisht për të parë raportet e 

shprehura konkretisht në fushën e 

krijimtarisë muzikore të kultivuar 

në Kosovë, në shfrytëzimin e vlerave 

apo dhe të përvojës krijuese folklorike, 

jo thjesht për të paraqitur 

dëshmi konkrete të mbështetjes në 

të, por për të bërë analiza konkrete, 

kemi ndërmarrë këtë temë studimore. 

Duhet pranuar se përgjithësisht 

kanë munguar shqyrtime të 

përmasave relativisht të gjera, të 

niveleve përgjithësuese, të cilat do 

të nxirrnin në pah dhe do të shërbenin 

për thellime të mëtejshme në 

specifikat e artit të pavdekshëm popullor, 

në shfrytëzimin sa më të kujdesshëm 

dhe efektiv të tij. Pikërisht 

për t’i shërbyer më mirë krijimtarisë 

muzikore në Kosovë, për t’i ofruar 

asaj mundësi, mjete shprehëse, 

teknika të përcjella nga krijimtaria 

etnofolklorike, të cilat mund të merren 

dhe rimerren nga krijuesit në çdo 

kohë, për t’i shfrytëzuar në veprat e 

tyre artistike, kemi ndërmarrë këtë 

temë studimore. 

Një produkt të tillë studimor e 

sjellim me qëllimin dhe dëshirën 

e mirë që jo vetëm të tërheqim vëmendjen 

e krijuesve të natyrave e të 

rrymave të ndryshme, gjithnjë lidhur 

me shfrytëzimin e përvojave estetike, 

por dhe më gjerë, të krijimtarisë 

folklorike, por dhe si një mesazh i 

gjallë dhe konkret se si në rastet më 

të mira kjo përvojë është shfrytëzuar 

nga krijuesit që hodhën themelet e 

artit muzikor të kultivuar në Kosovë. 

Kuptohet që përmes kësaj pune, 

tashmë të realizuar, jemi përpjekur 

të shfrytëzojmë arritjet më të mira, 

për ta sjellë këtë si një përvojë krijuese 

të suksesshme. Njëkohësisht, 

përmes qasjeve të caktuara jemi 

munduar të sjellim kritikën tonë për 

ato raste kur përvoja krijuese e folklorit 

tonë të pasur dhe të larmishëm 

nuk është shfrytëzuar drejt dhe me 

kritere rigorozisht artistike. Të gjitha 

këto arritje të deritanishme, me 

të mirat dhe me mangësitë e veta, do 

të mund të jenë një pikëmbështetje 

për të gjithë krijuesit në Kosovë dhe 

më gjerë, për t’i mbajtur parasysh 

gjatë aktit krijues të tyre. 

Përmbushjen e një detyre 

të tillë, sa të vështirë, aq dhe të 

dëshirueshme, na e kanë mundësuar 

dhe lehtësuar një sërë faktorësh 

specifikë që kemi pasur ndihmesë 

në punën tonë. Midis të tjerash, 

shënojmë se relativisht për një kohë 

të gjatë, pothuajse që nga krijimet e 

para muzikore me autor në Kosovë, 

e kemi përcjellë dhe jetën muzikore 

të kompozitorëve shqiptarë në atë 

hapësirë. Krahas, përmendim se dhe 

vetë personalisht kemi qenë një prej 

atyre krijuesve, që është ndeshur në 

rrugën e vet artistike me problematika 

konkrete, përsa i përket shfrytëzimit 

të krijimtarisë folklorike, 

mënyrave se si duhet të frymëzohet 

apo përthithet kompozitori nga krijimtaria 

e gjeniut popull. 

Pikërisht edhe një fakt i tillë na 

ka krijuar mundësinë dhe hapësirën 

e nevojshme për të mos qenë thjesht 

soditës i asaj krijimtarie që është 

zhvilluar në Kosovë, por edhe një 

prej atyre të interesuarve për të pohuar 

dhe për të nxjerrë në pah vlerat 

dhe mangësitë në proceset krijuese 

muzikore. Përmes shkrimesh dhe 

veprash të ndryshme, pjesëmarrjesh 

në veprimtari të ndryshme, ku janë 

diskutuar problemet e zhvillimit 

muzikor në Kosovë, hartimit të raporteve 

apo kumtimeve rreth këtyre 


zhvillimeve, kemi sjellë në vazhdimësi 

një pasqyrë gjithnjë e më të 

plotë të rrugës krijuese të kompozitorëve 

kosovarë më të dalluar, me 

fillesë që në hapat e para të kësaj 

krijimtarie e deri më sot. Pikërisht 

kjo bazë trajtesash apo shqyrtimesh 

të herëpashershme ka qenë një nga 

motivet nxitëse për të përzgjedhur 

këtë temë që po paraqesim 

për mbrojtjen e gradës shkencore 

“Doktor i Shkencave”. Krahas, janë 

shfrytëzuar edhe të gjitha burimet e 

tjera dokumentare, të cilat kanë shoqëruar 

me analiza, diskutime dhe 

shqyrtime të natyrave të ndryshme 

ecurinë e krijuesve kosovarë, të artit 

muzikor të kultivuar. 

Pikësynimi konkret, përmes këtij 

punimi, është që me anë të analizave 

dhe të përfundimeve të arritura, pas 

shqyrtimit të krijimtarisë muzikore 

të disa prej kompozitorëve më të 

hershëm, të cilët hodhën themelet e 

krijimtarisë muzikore të kultivuar në 

Kosovë, të mund të shprehemi me 

bindje se si dhe sa ata kanë shfrytëzuar 

pikërisht përvojën krijuese 

estetike të folklorit shqiptar për 

krijimin e veprave të tyre, në gjini 

dhe në lloje të ndryshme muzikore. 

Mendojmë se një gjë e tillë vjen më 

natyrshëm përmes përcjelljes së krijimtarisë 

muzikore të secilit prej krijuesve 

që kemi marrë në shqyrtim. 

Duke shpërfaqur më konkretisht punën 

krijuese të gjeneratave të para të 

krijuesve muzikorë në Kosovë, do të 

dalin më në pah dhe më konkretisht, 

në një mënyrë më analitike, jo vetëm 

veçoritë krijuese të tyre, por dhe se 

sa dhe se si ata i janë referuar apo 

kanë shfrytëzuar përvojën krijuese 

të folklorit në Kosovë. Nxjerrja në 

pah e arritjeve dhe e mangësive në 

këto procese krijuese do të mund të 

jetë jo vetëm një përgjithësim i punës 

së realizuar prej tyre, por dhe një 

përvojë mjaft e mirë për krijuesit në 

bashkëkohësi. 

Kosova realisht ka një numër të 

madh të krijuesve të muzikës së kultivuar, 

nga koha në kohë, të cilët, në 

një ndërveprim gjeneratash i lënë 

vendin njëri-tjetrit. Duket lirisht 

se ekzistojnë gjithfarë përvojash 

krijuese në Kosovë, të ndryshme 

për nga mënyra e konceptimit dhe 

e realizimit të veprave të tyre. Në 

këto kushte kemi paracaktuar që 

të shqyrtojmë vetëm atë pjesë të 

krijimtarisë së kultivuar në Kosovë, 

ata krijues të parë, që kanë hedhur 

themelet e artit të kompozuar kosovar 

të cilët shtruan shinat për zhvillime 

të mëtejshme. Duhet thënë 

që në fillim se puna e tyre pasionante 

është bazuar përgjithësisht në 

shfrytëzimin dhe përftimin nga përvoja 

estetike krijuese e artit të madh 

folklorik. Natyrisht, do të ishte një 

punë tejet e vëllimshme që të merrnim 

në shqyrtim të gjithë krijimtarinë 

e realizuar nga kompozitorët 

kosovarë, nga koha në kohë, ndaj 

jemi ndalur në shqyrtimet e disa prej 

krijuesve më përfaqësues në fillimet 

e artit të kultivuar muzikor në Kosovë. 

Kjo rrugë besojmë se në të ardhmen 

do të ndiqet nga studiues të 

tjerë, për të rimarrë apo për të vazhduar 

me shqyrtime të krijimtarisë 

së autorëve të tjerë kosovarë, për të 

dëshmuar ecurinë e tyre krijuese, 

edhe mbi bazën e shfrytëzimit apo të

gazeta 



përftimit nga krijimtaria popullore. 

Ky studim, të cilin po e paraqesim 

në formën e tezës së doktoraturës, 

është rezultat i një pune kërkimore 

shumëvjeçare në fushën e etnomuzikologjisë, 

gjithsesi, modeste, 

për të sjellë trajtesa që paraqesin 

një univers brendapërbrenda fushës 

së përgjithshme të muzikës popullore 

shqiptare, modeste edhe për 

një fillim serioz në këtë lëmi. Më e 

pëlqyeshme për ne është që, së paku, 

edhe pretendimet të mos jenë tepër 

të mëdha, se sa për të mos sjellë asgjë 

në këtë drejtim dhe për të mos 

bërë asgjë, gjithnjë me pikësynimin 

e arsyetuar dhe realist, por natyrisht 

pa i mëshuar absolutes në vërtetësinë 

e mendimeve tona shkencore. 

Mirëpo, lirisht mund të themi se 

jemi përpjekur, që, në raport intertekstual, 

të paraqesim mendimin, veprimin 

dhe vlerat e tjera të kundrimeve 

etnomuzikologjike, edhe pse jemi të 

vetëdijshëm se çfarëdo teze që do të 

paraqesim në këtë studim, mund të 

sjellë qëndrime apo dhe mospranime 

ndaj këtyre tezave, mendimeve e 

kundrimeve studimore të parashtruara. 

Kjo gjë, nga njëra anë do të na 

gëzonte, sepse mendimet pluraliste 

në cilëndo formë që vijnë, vetëm e 

begatojnë trajtimin, jo vetëm të këtij 

studimi, por në tërësi edhe atë të folklorit 

tonë muzikor shqiptar. Nga ana 

tjetër, parashtrimi i mendimeve tona, 

edhe për një ballafaqim me mendime 

të ndryshme, në thelb apo sipërfaqësisht, 

do të mundësonte vështrime të 

një natyre më objektive. Edhe thjesht 

si një parapërgatitje e parë në rrafsh 

përgjithësues, për të ndezur dhe 

mbajtur të gjallë debatin profesional, 

përmes zhvillimit të kësaj teme doktorature, 

mendojmë se sjellim një ndihmesë 

të vlefshme dhe të mirëpritur. 

Në shumë aspekte, si në atë të 

përmbajtjes, por dhe të formave 

të shprehjes, jemi munduar që në 

këtë punim të sjellim konceptet 

themelore dhe synimet për një paraqitje 

më të thukët, bazuar në kodet 

relevante të etnomuzikologjisë, në 

përzgjedhjen dhe parashtrimin e 

lëndës muzikore, e sidomos të atyre 

këngëve dhe melodive që paraqesin 

perla dhe vlera “e që i lidh një fill i 

dukshëm dhe herë i padukshëm, 

kërkimi për të gjetur të fshehtën e 

magjisë dhe të forcës krijuese….” . 

Pikërisht në meloditë e bukura, 

të kapshme dhe të pëlqyera nga komunitetet 

apo bashkësitë e caktuara 

të praktikimit të krijimeve folklorike, 

kompozitorët tanë kanë gjetur 

dhe i kanë mishëruar në veprat e 

tyre stilema-nuancime të bukura të 

artit muzikor folklorik, si jehonë e 

kohëve të tjera e që sipas mendimit 

të tyre janë të konvertuara për veshin 

muzikor të edukuar dhe më gjerë. 

Duhet të themi se asnjëherë nuk e 

kemi pasur të qartë se si kanë ngelur 

e mbijetuar shekuj me radhë këto 

melodi të bukura, nuk kemi qenë 

gjithashtu në gjendje t’i shpjegojmë 

tërësisht veçoritë strukturore, jo pse 

na kanë munguar mjetet, njohjet, qasjet 

apo metodologjitë për studimin e 

zbërthimin e kësaj strukture të pasur, 

por sepse jemi habitur me pasurinë e 

ritmit, melodisë e formës, duke ditur 

se ato janë krijuar nga rapsodët tanë të 

pashkolluar. Shembujt që do të sjellim 

më poshtë, gjatë analizave e zbërthimeve 

konkrete, do të flasin më së miri 

për këto konstatime tonat, edhe pse 

mendojmë “se nuk është vendi këtu 

për t’ u zgjatur rreth kushtëzimeve 

historike me ndikim të drejtpërdrejtë 

mbi kulturën …” 

(vijon) 

Inva Mula në Zvicër 

Një publik i entuziazmuar, kishte ardhur 

nga e gjithë Zvicra, disa edhe nga Gjermania, 

për të takuar divën e muzikës klasike, 

sopranon shqiptare të njohur botërisht, Iva 

Mula. Ndryshe nga herët tjera, kur Inva Mula 

komunikon me publikun nga skena, përmes 

këndimit, ajo kësaj here po takonte publikun 

e saj shqiptar përmes një bashkëbisedimi 

spontan mes miqsh”.Edhe ambienti ku është 

organizuar takimi për promovimin e cd-së së 

saj “Për ty Atdhe” ishte jo i zakonshëm për një 

këngëtare: një sallë e bibliotekës interkulturore 

“Pestalozi” në Zyrih ishte streha e ofruar 

nga udhëheqësja e kësaj biblioteke, shqiptarja 

Suela Jorgaqi. “E zonja e shtëpisë” e mori 

pastaj edhe rolin e prezantimit të Inva Mulës 

përmes një bashkëbisedimi të saj spontan me 

të. 

Krahas shumë dashamirësve të muzikës shqiptare 

dhe të Inva Mulës, në mesin e të cilëve 

edhe zviceranë, në këtë mbrëmje promovimi 

ishin të pranishëm edhe konsulli i Shqipërisë në 

Bernë, Kastriot Noli dhe ai i Kosovës në Cyrih, 

Salih Sefa, transmeton albinfo. 

Fillimisht pianistja shqiptare ga Neuchateli 

i Zvicrës, Edlira Dedja lexoi një vështrim mbi 

këngëtaren e madhe, duke sjellë në kujtesë të 

publikut sukseset e saj më të mëdha përgjatë 

viteve, nga koha kur ajo doli për herë të parë 

nga Shqipëria e deri më sot. Dedja, e cila ka nisur 

hapat e saj drejt skenës krahas këngëtares, 

thotë se Inva Mula është një artiste e madhe e 

cila sot simbolizon suksesin mjeshtërinë dhe 

kulturën shqiptare në botë. 

“Në shumë skena në botë gjen këngëtarë 

të shquar shqiptarë, në shumë orkestra gjen instrumentistët 

kryesorë shqiptarë”, tha më tutje 

Dedja. 

“Dhe nismëtarja e parë e këtij depërtimi të 

shqiptarëve në skenat në fjalë është Inva Mula, 

zëri i parë shqiptar në Evropë dhe në botë, fituesja 

e shumë çmimeve të mëdha botërore për 

muzikën operistike”. 

Rreth përfaqësimit dinjitoz të shqiptarëve 

në botë dhe rolit që në këtë përfaqësim kanë 

Fitimet e estradës larg tatimit për shtetin 

Këngëtarja Genta Ismjali 

ka deklaruar personalisht se 

është paguar edhe më shumë 

se 6 mijë euro për një koncert 

të sajin. Këtë e ka zbuluar në 

intervistë për një televizion 

shqiptar. Për Administratën 

Tatimore të Kosovës ky nuk 

përbën rast për hetim. Drejtori 

Behxhet Haliti, ka preferuar 

që pyetjet për të, të dërgohen 

me post elektronike, 

përmes zyrës për komunikim. 

E në përgjigjet e kësaj zyre 

për raportin e ATK-së me 

estradën është folur në vija 

të trasha. Është thënë se të 

dhënat e tatimpaguesve janë 

konfidenciale, e përgjigje nuk 

ka pasur për borxhin në total 

të estradës ndaj shtetit, për 

vitin 2012. Ky borxh, më 2011 

kapte shifrën prej më shumë 

se 60 mijë euroshshkruan sot 

Koha Ditore. 

Menaxheri i këngëtares 

Genta Ismajli, Adem Ramadani, 

ka thënë se këngëtarja nuk 

i ka borxh shtetit. Për verën e 

vitit 2012, sipas Ramadanit, 

i cili nuk jep shifra të sakta, 

Ismajli ka paguar diçka më 

shumë se 1 mijë euro. 

koNtrapuNkt 

artistët është, bërë fjalë në paraqitjen spontane të 

këngëtares para publikut. Ajo, me një thjeshtësi dhe 

afërsi të denjë për admirim, ka vënë theksin në ruajtjen 

dhe bartjen e vlerave të kulturës shqiptare te 

brezi i ri i shqiptarëve që jetojnë jashtë vendit. Inva 

ka thënë se në shërbim të kësaj ideje ka vendosur 

të bënte edhe këtë promovim, ku ajo do të dhuronte 

(falas) cd-të me 12 këngët e saj të zgjedhura kushtuar 

100 vjetorit të Shqipërisë. 

“Ne që jetojmë jashtë kemi për detyrë të 

mbështetemi në muzikën shqiptare, dhe tua transmetojmë 

këtë edhe fëmijëve tanë”, ka përsëritur 

disa herë ketë porosi artistja e skenave botërore të 

muzikës. 

Ajo ka folur edhe për rrjedhën e realizimit të 

cd-së, duke treguar edhe detaje interesante, sidomos 

lidhur me futjen në këtë album të këngës “Unë 

biri yt Kosovë”. Kënga është krijim i kompozitorit të 

ndjerë Fehim Ibrahimi mbi tekstin e poetit të madh 

po ashtu të ndjerë, Ali Podrimja. 

Inva Mula u është përgjigjur edhe pyetjeve 

për rrugën e suksesit të saj në skenën e muzikës 

botërore, për ndjenjën që ka kur këndon para publikut, 

për prindërit e saj, për vajzën e saj të vogël, Ninën, 

që trashëgon emrin e gjyshes së saj, nenës së 

Invës, këngëtares së operës, Inva Mula, e cila është 

ndarë nga jeta vitin e kaluar etj. 

Këngëtarja ka folur edhe për fondacionin “High 

Classic” që ajo, me mbështetjen e bashkëshortit, 

afaristit nga Kosova, Hetem Ramadani, e ka ngritur 

për të ndihmuar shkollimin e artistëve të rinj shqiptarë 

në botë. 

Ajo është angazhuar shumë për promovimin e 

artit dhe kulturës shqiptare në botë. Ne mund të arrijmë 

aty ku dua vetëm përmes vlerave tona kulturore 

që i transmetojmë botës, ka thenë veç tjerash 

Inva Mula, e cilësuar nga të pranishmit si “ambasadore 

e kulturës shqiptare në botë”. 

Inva Mula ka dhënë gjatë dy javëve të fundit një 

seri shfaqjesh të 

operës “La Boheme” të Puçinit në skenën e operës 

së Cyrihut, ku ajo ka pasur rolin kryesor, atë të Mimit. 

Në të njëjtën kohë në po ketë skenë ka shkëlqyer edhe 

tenori i madh shqiptar Saimir Pirgu, po ashtu në rolin 

kryesor, në operën “Rigoletto” të Verdit. 

Edhe Afrim Muçiqi 

ka thënë të shtunën për 

gazetën se nuk i ka borxh 

shtetit asnjë cent. Por ai 

ka bindjen se shteti nuk ka 

bërë asgjë për të mbrojtur 

punën e këngëtarëve. Madje 

përmend edhe Ligjin për të 

drejtat e autorit, që sipas 

tij, nuk po mund të funksionalizohet. 

Kompozitori 

Florent Boshnjaku, që udhëheq 

Shoqatën e Autorëve, 

Prodhuesve dhe Interpretëve 

të Kosovës - APIK, e themeluar 

në gusht të 2011-s, 

15 

thotë se ligjërisht mbrojtja 

e të drejtave të autorit 

dhe perfomancat “live” të 

këngëtarëve nuk kanë kurrfarë 

lidhje. Por ai forcon 

bindjen, se shteti nuk ka 

bërë asgjë për kategorinë e 

performuesve të artit.



Nga Kujtim NUSHI 

Krijimtaria muzikore në Kosovë, dita 

më ditë, po pasurohet me vepra të reja. 

Krahas kompozitorëve tashmë të njohur, 

po dalin në skenë edhe emra të rinj të 

pajisur me përvojë e me dije, teorike 

dhe praktike, muzikore më të madhe 

duke krijuar vepra me vlera të reja të 

suksesshme. Në saje të një profili më të 

kompletuar, ata po na sjellin rezultate të 

reja të Mendimit bashkëkohor muzikor. 

Me rëndësi të veçantë krijuesit e ri i qasen 

me sukses krijimit të veprave të reja 

muzikore nga aspekti i përcaktimit të disa 

qëndrimeve kryesore teorike, praktike 

dhe metodologjike duke theksuar një 

varg elementesh të formacioneve të 

ndryshme stilistike, estetike dhe duke iu 

qasur më me guxim poetikës muzikore, 

gjë që kompozitorët e gjeneratës së parë i 

kanë ikur kësaj përvoje krijuese dhe nga 

kjo formë e zgjidhjeve të reja, të cilën e 

hasim te kompozitorët e 

gjeneratës më të re. 

Këto gjenerata të reja shfaqin prirje 

dhe realizime të qarta, të shtruara e të 

formuluara për mrekulli duke dëshmuar 

gatishmërinë e tyre për një ndërmarrje 

më të guximshme studiuese. Sepse, 

e bukura në art e sidomos në artin 

muzikor, paraqet “formën më të lartë, më 

të koncentruar të përvetësimit estetik”. 

Njëra ndër kompozitoret e suksesshme 

që i takon kësaj plejade të re është edhe 

kompozitorja Dafina Zeqiri - Nushi, e cila 

me krijimtarinë e saj të deritashme zë një 

vend nderi në hierarkinë e krijimtarisë 

sonë muzikore. 

Dafina Zeqiri Nushi (1984, Prishtinë) 

kreu studimet në Drejtimin e kompozimit 

pranë Fakultetit të Arteve të Universitetit 

të Prishtinës në klasën e prof. Mendi 

Mengjiqi, Magjistër në Kompozim 

në Fakultetin e Muzikës, Univesiteti 

i Shkupit “Shën.Kirili dhe Metodi” 

në klasën e prof.Jana Andreevska. 

Kompozoi vepra solo, kamertale, korale 

dhe simfonike ku ndër to dallohen: 

Quasi variazione për piano (më 2000 

fiton në konkursin për CD Projekt të 

Muzikës për Piano në Romë, Itali), 

Dialog për violinë e piano (më 2001 

vlersohet me diplomë inkurajuese në 

Konkursin e kompozitorëve të rinj “Çesk 

Zadeja” më 2002), Nënës sime për kor të 

përzier (2001), Sonatë për flaut e piano 

( 2002, fiton çmimin III në Konkursin 

e kompozitorëve të rinjë “Çesk Zadeja” 

më 2003), Telegoni për kuartet harkor 

(2004, interpretuar nga Fegus Quartet, 

Austri dhe Slloveni), Variazione per 

archi (2004, fiton çmimin special në 

Konkursin e kompozitorëve të rinjë “Çesk 

Zadeja” më 2005), Atmospheres për kor 

të përzier dhe orkestër simfonike (2005, 

laureate e çmimit të I rë “Theodore Front 

Prize”, USA 2009), Koncert për violonçel 

e orkestër (2007), Funeral Music për 

piano (2007, interpretuar nga Steffen 

Schleiermacher), Five për ansambël 

harkor (2007, Athelas Sinfonietta 

Copenhagen), Dream për violinë solo 

(2007, interpretuar dhe inçizuar nga 

Peter Sheppard Skaerved, Londër), 

Dafina Zeqiri Nushi: 

variazione per archi 

Around për ansambël (2008, çmimi III 

në Konkursin e kompozitorëve PRE ART 

2008, Zvicër), Memento për violinë dhe 

orkestër simfonik (2010), Disappear për 

violë solo (2011, fituese dhe pjesmarrse 

në Composer’s Voice concert në New 

York City, për violistin Conway Kuo), 

Variacione për orkestër simfonik (2011), 

Përreth për orkestër kamertale (2012, 

çmimi I në Konkurs i Kompozitorëve 

organizuar nga Ministria e Kulturës, Rinisë 

dhe Sporteve të Kosovës), Variacione 

për piano (çmimi II Festivali “Chopin 

Kosova”, Konkurs i Kompozitorëve) 

Blue për hornë in F (2012, fituese dhe 

pjesmarrse në Composer’s Voice concert” 

në New York City, për hornisten Michelle 

McQuade Dewhirst), “Variacione për 

piano” (2012, Akademia e Shkencave 

dhe Arteve - Kosovë), Atmospheres për 

dy flauta (2012, finalist në Konkurrs 

internacional i kompozitoreve femra 

2013, organizuar nga Women Composers 

Festival of Hartford, Connecticut), I errët 

ky shteg për zë dhe piano (2013, Frauke 

Aulbert), etj. Gjithashtu, ka marrë pjesë 

në festivalin ndërkombëtar “Transfor 

Music” në Budapest, në shtatë edicionet 

e Festivalit ndërkombëtar “RE MUSICA” 

në Prishtinë, në pesë edicionet e Festivalit 

ndërkombëtar për të rinjë “DAM” në 

Prishtinë, në Festivalin “Ditët e muzikës 

shqiptare” më 2006 në Tiranë, përfaqësoi 

Kosovën në koncertin “Portret krijuesish” 

në Festivalit e Krijuesve të rinjë 2007 në 

Tiranë, koncert autorial në Prishtinë më 

2010, pjesmarrëse në koncert për nder të 

ditëlindjes së Mbretëreshës së Britanisë së 

Madhe Elizabeth II (organizoi Ambasada 

Britanike në Shkup, ku u nderua me 

Mirënjohje falenderimi nga Ambasadori 

Britanik në Maqedoni Robert Chatterton 

Dickson), pjesëmarrëse në koncertin 

C-A-L Athelas Sinfonietta Copenhagen në 

Kopenhagen, Londër dhe Ankara më 2007, 

pjesmarrëse në koncertet “The Violin”, 

„Trade and Travel“ të Peter Sheppard 

Skaerved në Londër - Muzeun Britanik, 

koNtrapuNkt 

për orkestër harqesh (2004) 

Willton’s Music Hall më 2008/10, po atë 

vit fitoi për të qenë ligjëruese në “Franz 

Liszt Weimar Workshop 2008”, poashtu 

pjesmarrëse në koncertin “Recital për 

piano e flautë” të Viktor Manuel Moreles 

dhe Evangelina Reyes në Meksikë, 

Festival „Ditët e Muzikës Maqedone“ më 

2011, “Composer’s Voice concert” në New 

York City më 2012/13, “Masterprüfung 

- Konzert”, organizuar nga KUG Graz 

më 2012, koncert i organizuar nga 

Akademia e Shkencave të Kosovës për 

100 vjetorin e Pavarsisë së Shqipërisë 

më 2012. Për sukses të shkëlqyeshëm në 

studime Universiteti i Prishtinës në vitin 

2005/06 e nderoi me diplomën “Student 

i dalluar”. 

Eshtë asistente e lëndës Harmoni 

dhe Polifoni në Fakultetin e Arteve të 

Prishtinës. Veprat iu interpretuan nga 

instrmentistë e ansamble të vendit e të 

huaj . 

Variazione per archi (Prishtinë, 2004) 

i krijoi gjatë kohës së studimeve. Vepra 

për nga forma dhe mënyra e ndërtimit 

i takon llojjit të variacioneve të lira apo 

karaktere. Përfshin gjashtë variacione, 

ku secili ndryshon nga tjetri përkah 

karakteri. Variacionet janë të ndërtuara 

në mënyra të ndryshme si nga melodia, 

materiali përcjellës, ritmi, masa, tempi. 

Grupet orkestrale janë bërë në mënyrë 

standarde, në pesë grupe: violinat I dhe 

II, violat, violonçelët, kontrabasët. Ka 

ndërrime të ritmit, pastaj të masave (3/4, 

4/4, 5/4, 4/8, 6/8, 7/8, 5/8) që lëvizin e 

ndërrohen në të gjashtë variacionet e 

veprës. Ndërrimi i shpeshtë i masave, 

ritmi i gjallë, i lëvizshëm me nota të 

imta 16-she dhe 32-she, sidomos në 

Variacionin I (Allegro), pastaj tempi 

i shpejtë te Variacioni II dhe VI, të 

gjitha këto i japin veprës një tingëllim të 

gjallë, rinor e dinamikë impulsive, që i 

përgjigjet kohës dhe moshës kur e krijoi 

kompozitorja. 

Baza tonale, tonaliteti nuk është 

përcaktuar, ndonëse vet tema nga larg 


ka një afri me shkallën a-mol. Te vijat 

melodike gjenden mjaft tinguj të alteruar 

dhe elemente kromatike. Këto i japin 

veprës një tingëllim espresiv dhe frymë 

muzikore që është aplikuar në fund të 

shek. XIX dhe gjatë shek. XX. 

Tema kryesore (masat 1-9) është në 

tempin e ngadalshëm “Adagio”, fillon me 

notën a (të oktavës së vogël) dhe mbaron 

me notën a1. Është e ndërtuar gradualisht 

duke filluar me zërat e ulët me nota 

katërshe, me “crescendo” arrin në një 

kulminacion me nota të larta dhe prap në 

mënyrë graduale me decrescendo kthehet 

në zërat e ulët me nota katërshe dhe 

gjysma. Në ndërtim e sipër kombinohet 

me instrumentet e larta. Për herë të parë 

paraqitet te violat dhe menjëherë pas 

masës së dytë kalohet te violinat II, ndërsa 

prej masës së katërt melodinë e temës e 

kanë violinat I, me të cilat përfundon. 

Herë pas herë paraqitet në “unissono” te 

violinat I dhe II. Tema është e përbërë 

prej notave katërshe, tetëshe, 16-she dhe 

32-she. Bëhen ndërrime të metrit (4/4, 

3/4, dhe 5/4). Nga aspekti dinamik është 

mjaft e ndryshueshme (“p”, “mf”, “f”). 

Shemb. 1: 

TEMA 

Tema bazohet në vija të qarta intervalesh, 

është e rrjedhshme pa kërcime të 

dukshme dhe pa shfrytëzimin e tingujve 

më të lartë a më të ulët të diapazonave të 

instrumenteve. Shenjat e artikullimit janë 

përdorur natyrshëm dhe u përshtaten 

instrumenteve duke u realizuar me lehtësi 

dhe kumbuar qartë. Kryesisht janë lëvizje 

sekondash të vogla e të mëdha. Shemb. 2: 

Variacioni I (masat 16-42), është në 

tempin e shpejtë Allegro, me dinamikën 

“f”, “mf”, “ff” dhe në masën 3/4. Tema këtu 

është e shtjelluar nga aspekte të ndryshme 

ritmike, melodike, dinamike, me kalime të 

ndryshme. Vija melodike përfshin përveç 

tingujve diatonikë edhe asosh të alteruar 

si dhe kromatikë. Paraqitet në mënyrë të 

kombinuar: kalon duke u imituar herë

gazeta 



koNtrapuNkt 

te violinat I dhe II, prej masës së pestë 

edhe te violat, ndërsa violonçelët dhe 

kontrabasët kanë rol sekondar, jo mjaft 

të lëvizshëm, herë pas here në “unissono”. 

Këtu vërehet se nga tema kryesore është 

marrë nga një motiv karakteristik prej 

të cilës temë është ndërtuar variacioni. 

Por janë ruajtur mirë suazat formale të 

temës. Ky variacion është i zgjeruar dhe i 

dallueshën, me përfundim në dinamikën 

“ff”, duke e pregatitur variacionin tjetër të 

radhës. 

Shemb. 3: 

Variacioni II 

Variacioni II (masat 45-72) është në tempin 

e shpejtë, me karakter të gëzueshëm 

Allegretto, me dinamikat “mf”,“f”,“p”,“ff”. 

Edhe ky nuk ka ndërrime të metrit, i tëri 

është në masën 4/8. Fillon me një hyrje 

2-taktëshe te violonçelët dhe kontrabasët 

me nota tetëshe në “pizzicato” dhe gjatë 

gjithë variacionit vazhdon melodia me 

këtë figurë. Tema paraqitet në masën e 

tretë te violat në “pizzicato” (zgjatë katër 

masa). Prej masës gjashtë (49), melodinë, 

temën e marrin violinat I dhe II (edhe 

këto në “pizzicato”). Kështu i gjithë 

variacioni është i kombinuar me melodinë 

që gjindet herë te violat, herë te violinat 

I dhe II. Këtë variacion e karakterizon 

ngjashmëria me temën kryesore. Ka 

ndërrime të shpeshta të dinamikës me 

crescendo dhe decrescendo, sidomos në 

fund të variacionit kur në çdo masë kalon 

në dinamika të ndryshme : “mf”, “ p”, 

“mf”, “ f”, “ ff” . 

Shemb. 4: 

Variacioni III (masat 73-97) është me 

temp të ngadalshëm Grave. Për dallim nga 

variacioni I dhe II, autorja këtu i ndërron 

masat nga 4/4 në 5/4 dhe vazhdimisht 

gjatë këtij variacioni vërehet ndërrimi 

i tyre. Variacioni është i ndërtuar me 

nota të gjata te violinat II, violonçelët 

dhe kontrabasët. Më të zhvilluara janë 

violat me katërshe me pikë dhe gjysma. 

Tema paraqitet më e plotë te violinat 

I të ndara (“divisi”). I gjithë variacioni 

është ndërtuar me motivin nga tema 

themelore, i cili lëviz në mënyrë graduale 

nga instrumentet e regjistrit të lartë në ata 

të ulët dhe anasjelltas. Në masën e 80-të 

arrihet kulminacioni i Variacionit me një 

crescendo në “f”. Me përpunimin e këtij 

motivi, duke e lëvizur dhe kombinuar 

atë gradualisht nga lartë-poshtë te 

violinat I dhe II, më pas te violat, për të 

vazhduar me violonçelët. Në fund, me 

kontrabasët përfundon ky variacion, me 

temp të ngadalësuar “ritartando” dhe 

me dinamikën “pp”. Në këtë variacion 

është ndryshuar si melodia e materiali 

përcjellëse, ashtu edhe edhe ritmi, masa, 

tempi e harmonia. Gjithashtu, aspekti 

dinamik është mjaft i pranishëm: “p”, 

“mf”, “f”, “pp”. 

Shemb. 5: 

Variacioni III 

Variacioni IV (masat 97-119) është me 

temp mesatar Moderato, ka ndërrime të 

shpeshta të metrit nga 6/8 në 7/8. Në 

këtë variacion përdor metrin e këngëve 

dhe valleve tona 7/8 me ndarje 3+2+2. 

Përpunimi i melodisë është i lirë dhe 

në krahasim me variacionet tjera, është 

përdorur, gjatë ndërtimit të tij, e gjithë 

orkestra. Variacioni fillon i kombinuar 

duke zhvilluar lojë melodike me nota 

tetëshe ndërmjet violinave I, II dhe violave 

në “pizzicato”, ndërsa violonçelët dhe 

kontrabasët e paraqesin një vijë melodike 

në “unissono” deri në masën 102. Nga 

kjo masë paraqitet një pasazh me nota 

16-she te violinat I, i cili vazhdon pas dy 

masave edhe te violonçelët, ndërsa gjatë 

gjithë këtij variacioni melodia ndërthuret 

në mënyrë polifonike, duke krijuar një 

17 

lojë melodike, që d.m.th. atëherë kur 

melodinë e mbajnë instrumentet e larta, 

ato të ulëtat pushojnë dhe anasjelltas. 

Luajtja në “pizzicato” dhe në “arco” 

është mjaft e pranishme, sidomos në 

fund të Variacionit. Ky përfundon mjaft 

bindshëm në dinamikën “f”, ndërsa te 

violinat I, II dhe te violat kemi akorde prej 

katër tingujve në “arco”. Edhe këtu është 

ndërruar melodia dhe materiali përcjellës, 

por edhe ritmi, masa, tempi, harmonia, 

madje edhe vet tema. Dinamika në fillim 

niset nga “mf”, për të vazhduar në “f”, “p” 

dhe përsëri në “mf” dhe në fund në “f”. 

Shemb.6: 

Variacioni IV 

Variacioni V (masat 120-141), është në 

tempin Maestoso, në metrin 4/4 e 3/4 

dhe me ndërrime të vazhdueshme gjatë 

Variacionit. Është i ndërtuar nga një motiv 

karakteristik (kuintolë), në kombinim me 

motivin e temës kryesore, i cili paraqitet 

pas pesë masave. Fillon me dinamikë 

bindëse në “f”, duke rënë gradualisht në 

“mf”e “p”, herë pas herë me “crescendo” 

dhe “decrescendo”. Ndryshon për nga 

karakteri nga variacionet tjera, pothuajse 

është ndër gjitha variacionet me ndërtim 

ndryshe. Për këtë qëllim ndyshon jo vetëm 

melodia dhe materiali përcjellës, por edhe 

ritmi, masa, tempi, harmonia si dhe tema. 

Në vijën melodike gjinden tinguj të alteruar 

dhe elemente kromatike. Pikërisht këto 

elemente e bëjnë variacionin me tingëllim 

më espresionist. Tema paraqitet te violat 

me motivin me kuintola për të vazhduar, 

pas tri masave, te violinat I dhe II, si dhe 

me radhë te violonçelët. Prej masës 124 e 

më tej variacioni është më i kompletuar, 

ku i bashkangjitet edhe motivi i marrë nga 

tema kryesore që paraqitet te violonçelët 

dhe te violinat I. Kështu, i gjithë Variacioni 

është i ndërtuar nga motivi me kuintola 

dhe me motive të temës kryesore, duke 

u ngritur dhe zbritur gradualisht nëpër 

instrumentet e larta dhe të ulëta. 

Shemb. 7: 

Variacioni V 

Variacioni VI (masat 142-187), është në 

tempin madhështor Maestoso pak më të 

shpejtë ( = 112 ), është variacioni më i 

gjatë i veprës, me ndërrime të shpeshta të 

metrit 6/8 dhe 5/8 dhe me dinamikë mjaft 

të pasur. Fillon bindshëm me “f”, duke 

kaluar në “mf”, “p”, “ff”, “pp”, e deri te “ppp”, 

me “crescendo” dhe “decrescendo”. Për 

nga karakteri e forma është më afër temës 

themelore dhe i ndërtuar kryesisht nga 

elementet e saj. Këtu më së shumti vërehet 

përdorimi i motivit me nota 16-she dhe 32she. 

Vërejmë që tema themelore është e 

ndarë në motive të shkurtëra. Kompozitorja 

këtu e ndërton Variacionin me elemente të 

kësaj teme duke e zhvilluar dhe copëzuar atë 

me ndërprerje të njëpasnjëshme. Melodinë 

e kanë violina I solo, ndërsa instrumentet 

tjera e shoqërojnë me një motiv të shkurtër 

të përbërë prej notave tetëshe dhe katërshe 

të punktuara. Në masën 147 violinat I 

bashkë me violonçelin solo e paraqesin 

një pasazh të marrë nga tema themelore, 

duke vazhduar te violinat II. Në masën 

153, melodia ndërtohet me një motiv tjetër 

të marrë nga kjo temë, duke e kombinuar 

atë në mënyrë graduale nga lartë-poshtë 

dhe anasjelltas. Në masën 164 përsëri 

rolin kryesor të melodisë e merr violina I 

solo, e shoqëruar herë pas herë nga grupet 

instrumentale tjera me motivin e paraqitur 

në fillim të Variacionit. Përfundimi arrihet 

duke e luajtur motivin me nota 16-she 

dhe në mënyrë graduale duke kaluar prej 

violinave I e II, te violat, ndërsa violonçelët 

dhe kontrabasët janë në “unissono”. Fundi 

është i qetë me nota katërshe me koronë 

(“corona”), në dinamikën “ppp”.



A mundë të imagjinohet jeta pa muzikë ? No, Impossibile 

Nga Dr. Sul Gragjevi, 

kritik muzike 

Do të kisha një kënaqësi 

të veçantë sikur të ndodhesha 

në audiencen e performancës 

të “Fantazisë Korale në Do 

minor op.80” të Beethovenit 

në Tiranë po t’më jepesh rasti 

dhe sikur kjo të realizohesh, jo 

pse është një prej favoriteve të 

mija por është kompozim me 

një “finale të madhe*, shumëkohëshe 

prej 576 masash, një 

fantazi brilante për piano, 

kor dhe orkester (Bronfman, 

Zinman,Tonhalle Orchestra 

Zurich) . Mirpo, kaluan në 

heshtje të dy muajt, njëri i 

Beethovenit dhe tjetri i Çajkovskit, 

pa simfoni, pa piano 

a violinë koncert, pa kuartet 

dhe pa balete në një kohë kur 

të pakten në vendet e Rajonit, 

publiku mbushi plot sallat e 

koncerteve për të parë interpretimin 

e Simfonisë No.5 të 

Çajkovskit, të violinë koncertit 

op.35 dhe të Variacioneve “ 

Rococo ‘’ nga Filarmonitë e 

tyre me një pasion intelektual . 

Sot muzika ndodhet gjithkund 

rreth nesh, rreth jetës sonë 

dhe kjo gjë është një aspekt 

pozitiv .” Muzika, thoshte 

Sergej Rachmaninov, është e 

mjaftueshme për gjithë jeten 

ndërsa jeta nuk i mjafton 

muzikës”.Një muzikë e bukur 

është atraktive dhe njeriu ka 

nevojë për të, ne duhet të jemi 

familjarë me simfonitë, me 

koncertet, me operat dhe baletet 

. John F. Kennedy thoshte “ 

Jeta e artit ndodhet në qendër 

të objektit të kombit dhe është 

një test i cilësisë së civilizimit 

të atij kombi “ . Nuk ka patur 

ndonjëherë kaq shumë muzikë 

për tu ndëgjuar dhe kaq lehtë 

për tu siguruar . Vetëm “ The 

Gramophone Classical Music 

Guide “ (2012) mund të na 

shërbejë për të njohur mirë 

veprat dhe interpretuesit me 

famë, në variatete të ndryshme 

e shumë të pasura duke na 

ndihmuar që të bëjmë edhe 

krahasime midis artistëve dhe 

veprave apo në “ 1001 Classical 

Recordings “ të 2008 . 

Nuk është e rastit që në atë 

Gramophone* të 2012 gjejmë 

interpretuesen, sopranon 

tonë të shquar Inva Mula në 

Falstaffin e Verdit në rolin e 

Nannettas përkrah A. Maestri, 

R.Frontali, B. Fritto në La 

Scala Milano nën drejtimin 

e Riccardo Mutit apo në “ La 

rondine “e Puccinit në rolin 

e Lisettas përkrah Angela 

Gheorghiu , Roberto Alagna e 

Alberto Rinoldi, dhe tek “Carmen 

“ e Bizet krahas Angela 

Gheorghiu, Roberto Alagna, 

Thomas Hampson që patjetër 

na entuziasmon të gjithëve pa 

masë. Siç vërehet në literaturen 

muzikore të vitit 2012, “ 

The complete Classical Music 

Guide “, drejtimet kryesore 

në muzikë sot janë të përqëndruara 

në realizimin e performancave 

moderne të nivelit 

të lartë artistik, të spektakleve 

të muzikës nga interpretues 

të shquar dirigjentë, orkestra, 

këngëtarë, instrumentistë, 

balerin(a). Asgjë nuk mundë të 

jetë e njëllojtë me eksitimin* 

e një koncerti “live”, një sallë 

e mbushur plot ka stimulimin 

vizual dhe atë oral të performancës 

si dhe ndonjë element 

të paparashikuar që mundë të 

çfaqet atë mbrëmje koncerti 

krahas të gjithë kontributit të 

forcave unike të njerëzve që e 

bëjnë muziken . Megaspektakli 

i vitit 2011, “ Simfonia No.8 “ e 

Gustav Mahlerit ishte performanca 

e festimit të 20 vjetorit 

të Pavarësisë të Sllovenisë dhe 

Kroacisë për realizimin e së 

cilës u bashkuan të dy Filarmonitë 

me 200 orkestrantë 

dhe 848 këngëtarë (1048) 

. Po ashtu një performancë 

historike ishte edhe spektakli 

Amerikan i “Simfonisë No.9 

Korale “ të Beethovenit. Një 

tendencë e till vjen e theksohet 

edhe më teper nëpërmjet një 

bashkpunimi të dy anëshëm 

midis vendeve, midis filarmonive, 

midis operave dhe 

baleteve . Në Çikago përveç 

Maestro Riccardo Mutit, 

orkestren simfonike (CSO) 

e dirigjojnë edhe Bernard 

Haitink (Simfoninë No.4 të 

Brahmsit, piano koncertin 

No.17 të Mozartit), James 

Conlon (Sibelius, violinë koncertin 

me Leonidas Kavakos), 

Charles Dutoit (Çajkovski, 

Simfonia No.5, Liszt, piano 

koncerti No.2), Valerij Gergijev 

(Mahler, Simfonia No.5) 

ndërsa instrumentistë të ftuar 

janë Evgenij Kissin, Vadim Repin, 

Leila Josefowicz, Mitsuko 

Uchida,Gil Shaham,Yo-YoMa 

dhe Anne-Sophie Mutter. 

Po rreth nesh çfarë ndodh 

? – Filarmonia e Pragës, që ka 

një reputacion dhe autoritet të 

madh në Europë, jep koncert 

në Beograd. Orkestra e saj 

simfonike shoqëroi trombistin 

Sergej Nakarjakov në koncer- 

koNtrapuNkt 

tin e violinës të Mendelssohnit 

në Re minor. Nakarjakov 

interpretoi koncertin sikur 

tromba e tij të kishte katër 

telat, ai e përktheu koncertin 

e violinës në gjuhen e trombës, 

shkruante kritika ndërsa 

shtypi i huaj e quajti “Paganini 

në trombë”. Në Festivalin 

Ravello, në Modena të Italisë, 

Filarmonia e Beogradit (1923) 

dirigjohet nga Mishel Bruso’ 

në violinë koncertin op.35 

të Çajkovskit të cilin e interpreton 

me mjeshtri violinisti 

Italian Uto Ughi.. Orkestra 

Simfonike e Filarmonisë Sllovene 

jep koncert në Beograd 

dhe Zagreb ndërsa ajo e Beogradit 

dha me 28 Maj koncert 

në Lisinski të Zagrebit me 

piano koncertin No.3 të Sergej 

Rachmaninov, Simfoninë No.5 

të Çajkovskit dhe baletin “ 

Legjenda e Ohrit”. Ashtu si në 

Çikago edhe në St.Petersburg 

përveç dirigjentëve Valerij 

Gergijev dhe Jurij Temirkanov 

dirigjojnë edhe Michael Koler 

(Leipzig), Pablo Heras – Casado 

në Operan “Carmen”, Fabio 

Luisi (Orchestra Filarmonica 

della Scala), Rainer Honeck 

(Filarmonia Vienë ) ndersa 

interpretues të ftuar janë Elisabet 

Leonskaja piano,Helene 

Grimaud piano, Leonidas Kavakos 

violinë,Pinchas Zukerman 

violinë, Amanda Forsyth 

çelo, Janine Jansen violinë, 

Anna Netrebko soprano. Ndërsa 

në Munich , Valerij Gergijev 

do të dirigjojë të 15 Simfonitë 

e Dimitri Shostakoviç që do 

të interpretohen nga Munich 

Philharmonic Orchestra (6 

simfoni) dhe ajo e Marijnskit 

St.Petersburg (9 simfoni). Këto 

praktika janë drejtimi më i 

rëndësishëm që sot aplikojnë 

pothuajse të gjitha vendet me 

reputacion të shquar në artin 

muzikor për të krijuar spektakle 

nga më të bukurit. Kjo është 

njëra anë e tendencës ndërsa 

ana tjetër janë programet e 

ngjeshura të sezoneve . Po 

të shohim programin e performancave 

të Metropolitan 

Operas Njujork (Met), pothuajse 

çdo ditë ka një opera, 

Orkestra Simfonike e Çikagos 

vetëm për një tremujor kishte 

në program 52 performanca 

ndërsa në St.Petersburg përveç 

Theatrit Marijnskij që e filloi 

sezonin me baletet e bukura 

të Çajkovskit, konkurojnë 

edhe 7 Orkestra e Balete të 

tjera inkluduar Konservatorin 

e St.Petersburgut me 

orkestren dhe baletet që ka, 

për të realizuar 173 performanca 

për një muaj . Gjëja 

më konkrete dhe që është e 

domosdoshme për tu marrë si 

përvojë shumë e pasur është 

praktika që aplikon “Chicago 

Symphony Orchestra” (CSO) 

me publikun e saj muzikdashës 

. Çdo admirues i saj ka 

në dorë komplet programin e 

performancave para fillimit të 

sezonit 2012- 2013 me qellim 

që të zgjedh performancen 

që i pëlqen . Kështu, unë kam 

zgjedhur nga ai program i 

ngjeshur, “Symphony Ball” 

me 29 Shtator për të asistuar 

në performancen e violinë 

koncertit në Mi minor op.64 të 

Mendelssohnit me dirigjentin 

Riccardo Muti dhe violinisten 

virtuoze Anne-Sophie Mutter 

si dhe për 21 Tetor , koncertin 

kushtuar 100 vjetorit të lindjes 

të dirigjentit të njohur Sir 

Georg Solti i titulluar : “World 

Orchestra for Peace “ që do ta 

dirigjojë Valerij Gergijev .Pika 

kulminante e një programi 

performance është një libër 

prej 60 faqesh që i jepet secilit 

në audiencë , (Çikago, Njujork) 

me pjesët që do të interpretohen, 

me përshkrimin e 

çdo pjesë muzikore bashkë me 

kompozitorin ,një biografi e 

dirigjentit dhe e ndonjë solisti 

të ftuar në koncert bashkë me 

listën e interpretuesve .Meqenëse 

janë të pafund punimet 

muzikore, zakonisht , në 90% 

të koncerteve përdoret i njëjti 

format, që, në të shumtën 

përmban një Overturë , një 

Koncert (violinë, çelo, piano), 

Intermexo, një Simfoni. Jo 

vetëm kaq, por është bërë 

traditë e bukur Amerikane 

që dirigjenti gjysëm ore para 

performancës fton audiencën 

në një sallë tjetër për ta njohur 

me vepren dhe kompozitorin. 

Mendoj që kjo praktikë 

duhet të ndiqet edhe tek ne 

në Tiranë por para të gjithave 

për mendimin tim duhet të 

ngrihet “Filarmonia e Tiranës” 

orkestra simfonike e së cilës, 

ashtu si kudo, duhet të jetë e 

pavarur prej asaj të operas e 

baletit dhe asaj të RTV dhe të 

ketë të pakten jo më pak se 90 

orkestrantë dhe disa dirigjentë 

me përvojë. Shef dirigjent dhe 

drejtor i saj mundë të jetë,për 

mendimin tim, vetëm artisti 

universal* Eno Koço . Sepse të 

punosh me një extraordinary* 

music director si Eno Koço 

dhe me një organizim unik të 

Filarmonisë , është vërtetë një 

rast i shkëlqyer . Nuk e kuptoj 

sesi një qendër si Tirana të 

mos ketë ende një Filarmoni 

apo edhe Shkodra e cila sot 

ka një potencial të madh në 

instrumentistë dhe dirigjentë 

të talentuar e të devotshëm ??? 

. Një përvojë e mirë mundë të 

merret nga organizimi i Zagreb 

Philharmonic Orchestra që ka 

104 orkestrantë dhe disa dirigjentë 

njëri nga të cilët, Ivan 

Repushiç është dirigjent i ftuar 

nga Opera Berlin dhe Hanover 

ku ka dirigjuar operat , La Boheme, 

Macbeth, Rigoletto, Falstaff, 

Lucia di Lammermoor 

dhe Otello . Një organizim i 

till është i domosdoshëm në 

qoftëse kërkojmë një konkurrim 

dinjitoz në Rajon. Është 

Ministria e Kulturës që duhet 

të merret me zgjidhjen një 

herë e mirë të këtij problemi 

shumë të rëndësishëm sot .Për 

këtë është e domosdoshme të 

bashkpunojë me ministritë 

e kulturës të shteteve tjera si 

Çeki , Sllovaki , Serbi , Kroaci 

,Greqi që i ndjekin të gjitha 

këto probleme mjaftë mirë 

nëpërmjet të 115 bashkpunëtorëve 

të tyre .Vetëm në 

Çeki janë sot 7 Filarmoni dhe 

Orkestra të mëdha simfonike 

që mbajnë gjallë të gjitha aktivitetet 

muzikore mbrënda 

dhe jashtë vendit . Një prej 

drejtimeve të rëndësishme 

që mbështetë zhvillimin e 

muzikës pa të cilen ajo nuk ka 

kuptim, është kritika muzikore 

e cila duhet të jetë profesionale 

dhe analitike, në stilin e vlerave 

artistike të performancës 

dhe në standardet e larta estetike 

. Koncertet gjithëmonë 

janë dhe do jenë objekt i kritikës 

muzikore, atje ku kritika 

është e paaftë të gjykojë për një 

koncert, për interpretuesin,ork 

estren,dirigjentin dhe vepren, 

kjo ndodhë ngaqë kritikët nuk 

kanë njohuri të mjaftueshme 

dhe nuk janë në gjëndje të hyjnë 

mbrënda psikologjisë* dhe 

emocioneve* të interpretuesve, 

sqaronte Yehudi Menuhin 

....... e në këto raste kritikët 

mundohen të japin spjegime e 

raportime pa datajet kryesore 

që kanë të bëjnë me rezultatin. 

Audienca e sallës së Orkestres 

Simfonike të Çikagos në violinë 

koncertin op.35 të Çajkovskit 

e “shpërbleu” violinistin 

Vadim Repin me gjallërinë 

dhe ovacionet pa pushim . 

Repin ishte jo vetëm violinist 

por një violinist i kalibrit më 


të lartë, shkruante NY Times, 

sensitiviteti muzikor i të cilit 

provoi tekniken e tij të pastër 

ndërsa kritikë të tjerë e quajtën 

virtuoz i shumë tingujve 

të cilët dalin prej Guarnerit 

të tij s’bashku me tekniken e 

përsosur . Është e vërtetë që 

kam një simpati të veçantë 

për CSO (Chicago Symphony 

Orchestra) dhe drejtorin e saj 

të muzikës Maestro Riccardo 

Muti por në të njeten kohë 

edhe për publikun muzikdashës, 

shumë të kulturuar 

të qytetit mjaftë të bukur të 

Çikagos. Orkestra Simfonike 

është fantastike, me një koncertmaestro 

virtuoz , Robert 

Chen , i cili interpretoi dy herë 

violinë koncertin No.1 të Paganinit 

ndërsa Maestro Muti 

me dirigjimin e tij e mban lart 

koncentrimin e audiencës e 

cila gjithëmonë prej tij pret një 

muzikë spektakulare .Muzikologu 

i njohur Attila Csampai i 

cili ka shkruar për legjenden e 

Operas Maria Callas në librin e 

tij, “Callas”, shkruante si kritik 

: “Ajo ishte një krijesë e jashtzakonshme, 

me një ton magjik, 

me një art absolut dhe me një 

ekspresion absolut” dhe më 

tej, “ajo ishte një orkester e 

vërtetë, jo me tre zëre por me 

njëmijë, me një koloraturë 

të pa arritshme ende deri 

sot”. Albert Paparisto, mbas 

suksesit të operas së parë shqiptare 

“Mrika”shkruante :” 

Prenkë Jakova në Operan e tij 

u tregua njohës dhe mjeshtër 

i dramaturgjisë muzikore operistike” 

Muzikologu dhe kritiku 

Amerikan David Dubal në librin 

e tij “Conversations with 

Menuhin”përveç tjerash në 176 

faqet kujton fjalët e Nurejevit që, 

“çdo balerin(ë) në çdo mëngjes 

duhet të përulet para portretit të 

Çajkovskit”. Për një kritik është 

e rëndësishme, dhe kjo nuk varet 

prej tij, se si interpretojnë në 

skenë këngëtari, instrumentisti, 

orkestra, dirigjenti se, në qoftëse 

niveli profesional i një theatri 

apo orkestre rezulton i ulët 

atëhere masa e kritikës negative 

rritet. Por në të njejten kohë, poqese 

në performancë vërehet një 

interpretim brilant prej talenti 

atëhere kjo do jetë një kënaqësi 

jo vetëm për audiencen por edhe 

për kritiken. Gjëja më e çmuar 

për një kritik është reputacioni i 

tij i cili nuk fitohet për një kohë 

të shkurtë . Për mendimin tim 

kritika Amerikane në muzikë 

është në nivelin më të lartë dhe

gazeta 



më e përparuar . Kush nga ne 

do të mos ëndërronte të ndodhej 

në atmosferen e një Metropolitan 

Opere Njujork apo 

Berlin Philharmonic Orchestra 

ose LSO Londer, të kënaqej 

me performancat brilante në 

interpretimet me artistët e famshëm 

? Mbaj mendë kur çfaqej 

në Tiranë Opera e Rossinit 

“Berberi i Seviljes” në dy netë 

rresht, nata e parë në versionin 

e parë me baritonin legjendar 

Avni Mula ndërsa nata e dytë, 

në versionin e dytë me baritonin 

Ramiz Kovaçi, mendoj 

se nuk ka nevojë për më tepër 

koment !!! Për të gjitha këto 

probleme që kanë të bëjnë me 

progresin e mëtejshëm të artit 

tonë muzikor në mënyrë që të 

jemi në gjëndje të konkurojmë 

në Rajon, të arrijmë deri atje 

sa publiku ynë muzikdashës ti 

shijojë performancat me një pasion 

intelektual,mbi të gjitha ka 

rëndësi kapitali njerëzor, liderat 

e aftë,të arsimuar, profesionalë 

dhe me përvojë sepse substanca 

e konkurencës përbëhet prej 

strukturës dhe zhvillimit të artit 

muzikor .Strategjia e konkurimit 

artistik zë vendin qendror 

sot dhe është e rëndësishme 

që të përcaktohet se në çfarë 

mënyre duhet të konkurojmë 

në mënyrë që të ecim përkrah 

vendeve tjera në Rajon . 

Muzika klasike duhet të 

shijohet jo vetëm nga çdo 

admirues i saj por edhe nga 

ai që takohet për herë të parë 

me të. Ajo ka një ekspresion e 

forcë më të madhe në ndjenjat 

e njeriut sesa fjala, madje , 

në një gjuhë universale , dhe 

nuk është për tu çuditur që 

ajo është gjëja më e rëndësishme 

në jetë. Unë mendoj 

që forca e muzikës është të 

vërë në lëvizje imagjinaten . 

Një imagjinatë vibrante dhe 

mendim fleksibël janë dy 

përbërësit kryesorë të orbitës 

muzikore .Çdo njeri duhet ta 

ndjejë muziken si një ushqim 

i shpirtit dhe i trurit por është 

e rëndësishme dhe kjo gjë ka 

të bëjë me rritjen e nivelit të 

kulturës në shoqërinë tonë. 

Gjithkush ka nevojë për 

muziken klasike, vetëm shtyp 

butonin “ play “dhe ndëgjo 

çfarë të pëlqen ; po tjetër, 

çfarë duhet bërë ?? Duhen 

sa më shumë performanca, 

sa më shumë në Radio e TV 

muzikë klasike që tek ne 

mundë të ndëgjosh pak ose 

aspak dhe kjo është një aspekt 

negativ . Por çfarë mendohet 

për një mbrëmje solemne të 

100 vjetorit të Pavarësisë ? A 

mundë të bëhet një Spektakël 

Shqiptar për këtë ngjarje 

madhështore ? Mendoj se 

janë të gjitha mundësitë që 

të organizohet performanca 

e Simfonisë No.9 “ Korale “ 

të Beethovenit e cila është e 

vetmja që performohet në 

jubiletë dhe ngjarjet solemne 

më të rëndësishme gjë të 

cilen e tregon edhe praktika 

e vendeve më të përparuara. 

Përse? Performanca e Simfonisë 

No.9 së pari është një nga 

më preçedentet dhe më me influencë 

në historinë e muzikës 

. Fjalët e saja që drejtojnë kohen 

Finale janë një deklaratë 

në favor të vëllazërimit universal, 

të mbarë njerëzimit. 

Kjo simfoni u performua 

me krijimin e Kombeve të 

Bashkuara, me nënshkrimin 

e Paqës mbas përfundimit të 

Luftës së Dytë, në kremtimin 

ndërkombëtar të rënies të 

Murit të Berlinit, në diten e 

Krishtlindjeve 1989 fill mbas 

bashkimit të dy Gjermanive 

me Orkestren dhe Korin nga 

muzikantë të Perëndimit 

dhe të Lindjes . Edhe sot kjo 

simfoni tingëllon për idealet 

dhe për idetë e saja , me 

fjalët plot frymëzim ekspresiv 

për Paqen në Tokë dhe për 

dashamirësinë midis njerëzve. 

Mendoj se për forcat krijuese 

artistike që ka kombi ynë në 

Tiranë dhe Prishtinë , suksesi 

i këtij koncerti në mbrëmjen 

solemne, do të jetë një Megaspektakël 

i sigurtë i 100 viteve 

që do të shtojë vlerat e festimeve 

të këtij Jubileu .Nuk ka 

libër apo broshurë Filarmonie 

të cilen e ka çdo shikues i audiencës 

para fillimit të koncertit 

, ku të mos jetë shkruar “ Great 

Music On Your Radio Every 

Day “, bashkë me sponsorizuesin 

global. Në Angli, Radio 

Stacioni FM Comercial arriti 

që të ketë një audiencë prej 

mëse 6 milion ndëgjues për 

pak vite në muziken klasike 

.Madje u organizua edhe 

një konkurs për vlerësime 

të repertorëve klasikë midis 

popullatës nga ndëgjimet 

në RadioTV. Ndër mbi 300 

vlerësime, në vendin e parë, 

admiruesit e muzikës klasike 

në Angli vendosen violinë 

koncertin në Sol minor op.26 

të Max Bruch dhe në vendin e 

dytë piano koncertin No. 2 të 

Sergej Rachmaninov etj. Një 

tendencë e till , pavarësisht 

nga ai vlerësim i bërë , tregon 

se sa me përkushtim punojnë 

të tjerët për ta popullarizuar 

muziken klasike nëpërmjet 

Radio TV dhe regjistrimeve 

pa limit .Muzika klasike duhet 

të na thojë , ”çfarë u bë për 

mua” dhe “çfarë po bëhet për 

mua” ? – Pse ajo duhet të jetë 

e rëndësishme, pse ajo duhet 

të jetë e domosdoshme dhe 

pse shoqëria duhet të paguaj 

për të !! 

Hysen Çela, intelektual I shquar, gazetar dhe përkthyes 

(8 gusht 1910 – 25 shkurt 1996) 

Nga Gjergj vLASHI 

Të gjitheve na ka rënë rasti 

të dëgjojmë apo edhe ta 

kendojmë këngën: “Të falem i 

bukuri Durrës.” 

Muzika është e kompozitorit 

të ndjerë të talentuar Enver 

Mara po ne harrojmë se 

teksti i këngës ka për autor 

një intelektual të shquar të 

qytetit të Durrësit, gazetarin 

dhe përkthyesin e aftë, Hysen 

Çela. 

Ai është figurë e nderuar e 

traditës qytetare durrsake 

që sot është padrejtësisht 

disi e harruar, megjithëse një 

shkollë e qytetit, pikërisht 

shkolla e hoteleri-turizmit, 

mban emrin e tij. 

Mendoj se është e udhës të 

flitet per jetën dhe veprën e tij. 

Hyseni lindi në Durrës në 

vitin 1910 në një familje me 

prejardhje nga Kruja. Mësimet 

e para i mori në qytetin 

e lindjes, kurse më vonë 

studjoi në Shkollën Teknike 

“Të falem I bukuri Durrës”, 

kënga e krijuesve durrsakëve 

Nga Gëzim KABASHI 

Durrësi është një qytet që 

identifikohet lehtë, jo vetëm 

nga deti, porti, monumentet 

arkeologjike dhe historia e lashtë. 

Që prej gati një gjysëm shekulli 

një këngë e bukur, e shkruar, 

kompozuar dhe interpretuar 

vetëm nga durrsakë është kthyer 

në një himn dashurie për qytetin 

antik. 

“Të falem I bukuri Durrës” gati 

e ka humbur autorësinë, ashtu 

siç ndodh vetëm me krijimet e 

mëdha dhe të përjetshme, dhe 

të gjithë ata që e këndojnë apo 

fishkëllejnë ndjehen se janë nga 

pak kompozitorë e këngëtarë. 

Por kënga për Durrësin, ndoshta 

e vetmja që këndohet me kaq 

sukses krahasuar me qytetet 

e tjera shqiptare, “Të falem I 

bukuri Durrës”, i ka autorët e saj: 

krijuesin e tekstit Hysen Çela, 

këngëtarin Qemal Kërtusha e mbi 

të gjitha kompozitorin e shquar 

Enver Mara, I cili krijoi melodinë e 

bukur e të pavdekshme të siglës 

muzikore të qytetit tonë. 

Kompozitori Enver Mara dhe 

krijuesi I tekstit Hysen Çela nuk 

jetojnë prej vitesh, ndërsa kënga 

e shkruar prej tyre mbijeton 

njëlloj si qyteti, të cilit I kushtohet 

“të falem I bukuri Durrës”. 

Enver Mara, kompozitori I njohur 

(1 janar 1921 – 24 nëntor 1975) 

Enver Mara ka lindur në Durrës 

në ditën e parë të vitit 1921. Do 

ta jetonte rininë e tij mes dy 

luftrave botërore në një qytet që 

po zhvillohej me shpejtësi. Ende 

fëmijë ai dëgjonte xhaxhallarët e 

tij që luanin në instrumenta dhe 

së bashku me të jatin këndonin 

mbrëmjeve në oborrin e shtëpisë. 

Filloi të zgjohej një interesim I 

veçantë për muzikën te Enveri I 

vogël, por kjo nuk do të zgjaste. 

Pas vdekjes së të jatit, megjithëse 

shumë I ri në moshë nis të 

punojë për të ndihmuar familjen. 

Xhaxhai I tij muzikant e regjistron 

në bandën frymore të qytetit. 

Djaloshi I ri gjen atmosferën që 

Amerikane në Tiranë në degën 

pedagogjike. 

Pasi mbaron shkollën, punon 

tetë muaj si mësues në Krujë, 

pastaj transferohet në Durrës 

në shkollën fillore ish “10 

korriku” deri në vitin 1938. 

Pas lufte, pa dëshirën e tij 

emërohet në Seksionin e 

Kulturës Popullore me detyrë 

si përgjegjës teknik. 

Si njeri i aftë e me kulturë 

emrohet kryeredaktor i 

gazetës lokale “Populli” e para 

gazetë që u botua pas lufte 

në qytetin tonë. U botuan pak 

numra, por po t’i shfletosh të 

bie në sy cilësia e saj, lënda 

e zgjedhur me kujdes dhe 

faqosja e goditur. 

Me lejoni të fus brenda këtyre 

rreshtave një kujtim timin. 

Pasi pata lexuar gazetën u 

ula dhe shkruajta një skicë të 

titulluar “Nëna e dëshmorit” 

dhe me emocionin e një 

adoleshenti shkova të takoj 

kryeredaktorin e Gazetes 

“Populli”, Hysen Çela. E gjeta 

tek fabrika e cigareve Stamles 

koNtrapuNkt 

I duhej, por mbi të gjitha fillon 

të lëvrojë pasionin e fshehur. 

Pas pune, ditë e natë Enveri 

mëson solfezhin dhe teknikat e 

interpretimit. 

Ishte vetëm 16 vjeç, kur I besojnë 

të luajë si solist një nga sonatat 

e Franz Shubertit. Përballë ishte 

publiku durrsak, ndërsa pas tij 

djaloshin e shoqëronin të gjithë 

ata që I kishin mësuar të fshehtat 

e instrumentit. Pa harruar që 

banda frymore e qytetit, ose 

fanfare, siç njihej ndryshe ishte 

themeluar në vitin 1908 dhe 

artistët amatorë kishin një 

përvojë të gjatë. 

Shumë vite më vonë kur ai bëhet 

drejtues I Fanfarës së Durrësit 

me siguri e ka kujtuar ditën 

kur ka interpretuar për herë 

të parë si solist. Ndoshta edhe 

ky fakt e bëri Enver Marën një 

nga dirigjentët më të njohur në 

shkallë vendi. 

Por artisti durrsak nuk u ndal 

këtu. 

Vokacioni artistik e thërriste të 

thyente edhe barriera të tjera. 

Mara nis të kompozojë dhe 

këngët e tij shumë shpejt bëhen 

mjaft të njohura. 

Matish Gjeluci, një prej autorëve 

më të njohur të teksteve në 

Durrës do të kujtonte këngë 

që kishte një shtypshkronjë 

ku shtypej gazeta. I zgjas 

shkrimin Hysenit: Ai pa 

humbur kohë nisi ta lexojë dhe 

në fund më tha thjesht: “Do ta 

botojmë” 

Ai qe shkrimi im i parë që pata 

botuar dhe ruaj një kujtim të 

vyer për njeriun që më pat 

pagëzuar si shkrimtar. 

I propozuan që të mbetej 

kryeredaktor, por ai nuk pranoi. 

Një natë dimri të vitit 1946 i 

arrestojnë vëllanë e vogël, i 

cili kishte qenë partizan dhe 

bashkë me Markun, vëllanë e 

arkeologut të njohur Vangjel 

Toçi, pushkatohen pa gjyq. 

Pas kësaj Hysenin e 

transferojnë në fshatin Arrës 

e Madhe (Tepelenë) duke u 

mbajtur nën survejim si armik 

i popullit. 

Nuk shkoi shumë dhe Hysenin 

e arrestojnë dhe pas tetë 

muaj hetuesie e dënojnë me 

20 vjet burg, nga të cilet kreu 

dhjetë. 

Pasi doli nga burgu e çuan në 

punë të rëndë krahu derisa u 

të tilla si “Shamia e ushtarit”, 

“Korrësja e re”, “Vasha devollite”, 

“Dikush përgjon te kroni”, 

“Kthente djali nga ushtria”, etj. 

“Ndoshta pa e kuptuar mirë as 

ai vetë, kënga e Enver Marës 

filloi që në këtë periudhë të 

krijimtarisë së tij të ketë ngjyra të 

veçanta, të formojë fizionominë 

e saj, të dallojë prej shoqeve, 

të ketë vulën e personalitetit 

krijues të kompozitorit-shprehej 

Gjeluci në një intervistë. Ajo 

karakterizohet nga sinqeriteti 

I frymëzimit, nga thjeshtësia, 

nga qartësia, ndjenja e ngrohtë 

dhe nga mbështetja në motivin 

popullor-thotë Matish Gjeluci, 

duke shtuar: Ja pse kënga e 

tij u bë e dashur, ja pse ato 

këndoheshin jo vetëm në 

mikrofonin e radios, por edhe 

në shfaqjet e dhjetra grupeve 

amatore si dhe në festat 

popullore e failjare”. 

Muzika e vodevilit “Kopshti 

I jargavanëve”, e kompozuar 

prej tij me kërkesë të teatrit 

të Durrësit u bë shkak që Mara 

të kompozonte edhe opereta 

të tjera. Regjisori Gjergj Vlashi 

kujton bashkëpunimin e tij si 

libretist me kompozitorin Enver 

Mara në operetën për fëmijë 

“Libri dhe topi”, si dhe në operetën 

rrezua diktatura. 

Nuk bëri punë të tjera se 

vitet kishin kaluar dhe trupi 

tij ishte sfilitur; megjithatë 

nuk u shkëput nga puna 

e përkthyesit, u muar me 

redaktime të ndryshme 

dhe na la edhe tekstin shumë 

të bukur të këngës “Të falem i 

bukuri, Durrës”. 

Me propozim të shoqatës 

Durrësi dhe të drejtorisë 

arsimore, Presidenti i 

Republikës i akordoi në 

vitin 1993 titullin e 

lartë “Mësues i Popullit”, 

ndërsa shkolla teknologjike 

morri emrin “Hysen Çela”. 

Ai ka lënë edhe disa poezi 

e përkthime: Mendoj se 

është me vend që ato të 

mblidhen bashkë me disa 

shkrime publicistike dhe të 

botohen si libër në vete, që ky 

intektual i shquar mos të shkoj 

emërhumbur. 

Duke përfunduar keto rreshta 

marr lejen që t´i mbyll me 

fillimin e refrenit te kengës 

per Durrësin: Të falem, i 

19 

“Këngë për detin”. 

Enver Mara dëshmoi kështu se 

mund të krijonte shumë më tepër 

se një buqetë me këngë. 

Megjithëse autodidakt, në 

kushtet kur tashmë kishte edhe 

familjen e tij të re, vullneti I Marës 

për rritjen e nivelit professional 

ishte I admirueshëm. Lindin këngë 

të tjera të njohura si “Legjenda 

e erës”, “Qyteti im”, “Kush ka faj”, 

“Hej, dëgjoni si bie lodra”, etj. 

Në shënimet e prof. Enver Marës, 

të cilat I ruan me shumë kujdes 

e bija pianiste, Afërdita Mara 

Sinemati, janë regjistruar 125 

këngë për masa që nisin në vitin 

1951 me titullin “ Para shoqe” dhe 

përfundojnë me titullin “”Shkambi 

legjendar” në vitin 1971. 

Më pas janë 30 tituj të muzikës 

së lehtë, dhe 17 vepra për bandë 

frymore, ku dallohen: Fantazi, 

marshe, uvertura, rapsodi, që të 

gjitha vepra të interpretuara në 

Durrës e Tiranë, dhe pjesërisht të 

regjistruara në fonotekën e Radio 

Tiranës. 

Afërdita thotë se do të ishte 

mirë që shënimet dhe veprat e 

të jatit kompozitor të ishin pjesë 

e një arkivi të specializuar, në 

mënyrë që ti shërbejnë jo vetëm 

historisë së muzikës shqiptare, 

por edhe specialistëve që I janë 

përkushtuar fushës studimore. 

Enver Mara jetoi vetëm 54 vjet. 

Shumë pak për një krijues, I cili 

edhe në vitet e fundit të jetës 

kishte shkruar vepra të tilla si 

operetta “Dallgët e kuqe”, me 

libret të Haxhi Ramës dhe Matish 

Gjelucit. 

Një sëmundje e rëndë ia ndërpreu 

jetën më 24 nëntor të vitit 1975, 

duke I shkaktuar dhimbje të rëndë 

familjarëve, por edhe atyre që 

punuan me të, e në të njejtën kohë 

edhe artdashësve të shumtë, 

që jo vetëm i duartrokitën 

krijimet dhe këngët e shumta të 

kompozuara prej tij, por edhe I 

kënduan në çdo rast. 

Njëlloj siç na ndodh kur dëgjojmë 

himnin e dashurisë së sinqertë që 

kompozitori Enver Mara shkroi 

për qytetin e lindjes “Të falem I 

bukuri Durrës”. 

nderuari Hysen! 

“Të falem i bukuri Durrës” 

Muzika: Enver Mara 

Teksti: Hysen Çela 

Sot kangën ma t’bukur 

krenare 

Qytetit ku linda ia këndoj 

Kjo melodia gazmore 

E pastër, e dëlirë le të kumboj 

Refreni 

Të falem i bukuri Durrës 

Me mall e me afsh të këndoj 

S’të harroj un ty kurrën e 

kurrës 

Me asnjë qytet nuk të ndërroj 

Mes yjesh dhe kodrash 

bleroshe 

që sipër të rrijnë kunorë 

i vogël, i lanun, dje ishe 

por sot je një port madhështor 

Refreni 

Të falem, i bukuri Durrës 

Me mall e me afsh të këndoj 

S’të harroj un ty kurrën e 

kurrës 

Me asnjë qytet nuk të ndërroj 

O Durrës i dashur me nam, 

Gjithnjë ktu në zemër të kam 

Gjithnjë të kam me mall 

këndoj, 

Gjithmonë!

koNtrapuNkt 



Ekoarti dhe psikologjia e këngës shkodrane 

Nga Qamil Gjyrezi 

(Psikologjia e shkodranit gjithmonë 

ka krijuar e do të krijojë art e këngë) 

Natyra ka një ndikim shumë të rëndësishëm 

për krijimin e artit në përgjithësi. 

Ajo ndikon shumë tek arti muzikor 

dhe piktura. Në krijimin e artit realist 

dhe post-realist natyra zë një vend të 

dukshëm në çdo pjesë të artit muzikor. 

Krijuesi anonim apo krijuesi profesionist 

ka gjetur shumë frymëzim te natyra dhe 

e ka muzikuar duke krijuar një metaforë, 

simbol dhe një tekst muzikor që transmeton 

emocionet e natyrës. 

Arti etnik në përgjithësi dhe ai 

shkodran janë të lidhur me natyrën në 

një formë të pandashme. 

Kënga qytetare shkodrane ka elemente 

muzikore dhe letrare tipike 

natyrale, prandaj i jam referuar ekoartit 

për ta studiuar. Edhe kënga e trevave të 

tjera të Jugut dhe të Veriut ka elemente 

shumë natyrale. Muzika e Veriut por 

gjithashtu edhe Polifonia labe e Jugut 

është ndikuar shumë nga natyra dhe 

tingujt natyralë etnikë. Këtë e kam konstatuar 

në disa aktivitete të zhvilluara në 

të gjithë Shqipërinë, duke filluar që nga 

Ulqini, Kukësi, Lezha, Durrësi, Fieri, Korça, 

Elbasani, Vlora etj. Në prezantimin 

tim kam luajtur dhe kënduar disa këngë 

shkodrane dhe i kam krahasuar në skenë 

me artin e qytetit në të cilin është zhvilluar 

aktiviteti nga Veriu në Jug. Mendoj 

se forma krahasimore është shumë interesante 

për të kuptuar elementet që e 

bashkojnë dhe janë të ndryshme tek arti 

ynë etnik, popullor. Por një konkluzion 

mendoj se është i dukshëm: arti ynë 

etnik duke filluar nga Veriu dhe deri në 

Jug, është i ndikuar edhe nga natyra dhe 

prandaj e kam quajtur - ekoart. 

Krahas evidencimit artistik, social, 

kulturor, estetik, kënga qytetare 

shkodrane ka edhe një karakter 

psikologjik të veçantë, i cili gjendet në 

melodinë, në tekstet dhe në strukturën 

e saj. Nëse psikologjia tenton të shpjegojë 

karakterin psikologjik të artit, do të 

përpiqem shkurt, dhe mjaft pragmatikisht, 

të shpjegoj karakterin psikologjik 

të këngës pop -shkodrane. Arti është 

objekt i mirëfilltë për psikologjinë, pasi 

rrjedh nga motive psikike që do të thotë 

nga motive shpirtërore. Pikërisht,kënga 

popullore shkodrane është një objekt i 

mirëfilltë për psikologjinë dhe studiuesit 

e kësaj fushe. 

Shpirti shkodran, optimist, me humor, 

filozofik, kreativ e shumë progresist 

në të shumtën e rasteve, ka krijuar atë 

që ne e quajmë këngë pop-shkodrane e 

që është pasqyrë e kësaj psikike, e këtij 

shpirti. Kënga shkodrane paraqet të 

gjithë atë psikologji të krijuar nga shekujt, 

brezat, krijuesit anonimë e të njohur. 

Mesazhi i saj nuk është gjithnjë i përkryer, 

por në shumicën e këngëve ky mesazh 

përshkohet nga një psikologji, e 

cila tregon formën e të menduarit të 

shkodranit, mënyrën e jetesës, këndvështrimin 

sesi njerëzit i kanë shikuar 

gjërat në etapa dhe momente të caktuara 

jetësore. Psikologjia e shkodranit, 

e këtij qyteti që gjithmonë ka pasur e 

do të ketë burime njerëzore e që janë 

burime kreative, gjithmonë ka krijuar 

dhe do të krijojë art e këngë, pasi është 

psika dhe psikologjia e shkodranit, 

ajo e cila krijon ide, të cilat kanë 

vlera të padiskutueshme artistike e 

psikologjike. 

Nëse gjendja shpirtërore e këtij 

qyteti, në momente të caktuara, ka 

pasur ulje e ngritje, emocione të mira 

dhe të këqija, ndjenja të natyrave të 

ndryshme, të gjitha këto elemente 

pasqyrohen në atë që quhet këngë 

popullore shkodrane. Në këtë art dhe 

për këtë art mund t’i drejtohemi rolit të 

psikologjisë së Frojdit, psikogjenezës që 

tashmë është një teori e reduktuar, por e 

respektuar, arketipave të Jungut, karakterit 

të artit dhe rolit të zhvillimit social 

në të bërët art, por për mendimin tim, 

në krijimin e kësaj kënge, krahas këtyre 

elementeve, rol të rëndësishëm luan 

psikologjia kulturore, e cila është determinante 

në formësimin e saj. Psikologjia 

kulturore ka një rendësi të madhe në 

formimin e personalitetit, në rastin tonë 

të krijuesit shkodran, që është arketipi i 

shpirtit shkodran ose, siç quhet ndryshe, 

pavetëdija kolektive shkodrane. 

Ky krijues shpesh anonim ka edhe 

natyrën arketipe, por faktori kulturor 

ka luajtur e do të lozë një rol vendimtar. 

Eshtë pikërisht kjo psikikë inteligjente 

me emocione eristike që ka krijuar këngë 

për lulet, për vajzën, për dashurinë, për 

mikun, për njerëzit e zakonshëm, e krijuar 

nga njerëz në të shumtën e rasteve 

të zakonshëm, që paraqet shpirtin e tyre, 

aspiratat dhe dëshirat, nevojat sociale, 

kulturore dhe dashurore dhe seksuale. 

Melodia me frekuenca të larta, ritmi 

i këngëve, pasqyrë e ritmit karakteristik 

shkodran, harmonia terapeutike, 

pjesë e kulturës shkodrane dhe e konceptit 

harmonik të të menduarit janë 

elementet bazë që e kanë krijuar këtë 

këngë mjaft psikologjike. 

Gjithashtu, rol vendimtar ka luajtur 

edhe teksti, që është element bazë për 

të komunikuar e për të dhënë mesazhe 

të caktuara. Teksti i këtyre këngëve 

mban të njëjtat vlera që kanë elementet 

muzikore e që është një gjuhë, e cila 

realizon qëllimin e autorit, qëllimin për 

të arritur që të penetrojë në mendjen 

e dëgjuesit të caktuar, i cili vjen nga e 

njëjta kulturë e që e përjeton këtë art 

me të njëjtin intensitet e vëmendje, 

pasi shpesh ka luajtur dhe loz një rol 

jo të vogël në performancën e të qenët 

të gjithsecilit shkodran e më tej. Kjo 

këngë nuk është pjesë vetëm e kulturës 

shkodrane, por atë e duan dhe e dëgjojnë 

edhe kultura të tjera, të cilat kanë 

një raport me këtë këngë. Njëkohësisht, 

shpesh edhe krijuesi i muzikës 

serioze është emocionuar dhe frymëzuar 

nga kjo gjendje psikologjike e 

sociale e këtij arti duke e vënë në punët 

e tij. Kompozitorë të të gjitha fushave 

janë frymëzuar nga kënga popullore 

shkodrane. 

1. “Kur më shkon si zog 

në hava” (ekoarti, arti dhe 

natyra) 

Emocionet e mira dhe të këqija 

në momente të caktuara ndjenja, 

të natyrave të ndryshme, prezantohen 

në këngën popullore-qytetare 

shkodrane. Psikologjia kulturore 

ka luajtur një rol të rëndësishëm 

në formësimin e këngës popullore 

qytetare shkodrane. Gjithashtu rol 

të rëndësishëm ka edhe arketipi 

shkodran ose pavetëdija kolektive e 

Shkodrës. 

2. “Karajfilat që ka Shkodra” 


(shija e muzikës) 

Psikika e shkodranit, e autorëve 

anonimë dhe të njohur, ka krijuar 

këngë për lulet, për vajzën, për 

dashurinë për mikun për njerëzit 

e zakonshëm; kënga është krijuar 

shpesh nga njerëz të zakonshëm dhe 

ajo paraqet shpirtin e tyre, dëshirat 

dhe aspiratat e tyre, nevojat sociale, 

dashurore, seksuale e kulturore. 

Melodia me frekuenca të larta, 

ritmi i këngës, pasqyra e ritmit karakteristik 

shkodran, harmonia terapeutike, 

pjesë e kulturës shkodrane dhe e 

konceptit harmonik të të menduarit, 

janë elementet bazë që kanë krijuar 

këtë këngë fuqimisht psikologjike. 

Teksti ka luajtur gjithashtu një rol 

shumë të rëndësishëm, që është element 

bazë për të komunikuar e për të 

dhënë mesazhe të caktuara. 

3. “Kur më rrin karshi” (komunikim) 

Teksti i këtyre këngëve ka të 

njëjtat vlera që kanë elementet 

muzikore, që është një gjuhë që realizon 

qëllimin e autorit për të arritur 

që të depërtojë tek mendja dhe 

shpirti i dëgjuesit që vjen nga e njëjta 

kulturë ose nga kultura të ndryshme, 

pasi kënga shkodrane pëlqehet në të 

gjitha trevat shqipfolëse. 

Kompozitorë të zhanreve të ndryshme 

janë frymëzuar nga kënga 

popullore - qytetare shkodrane. 

Kënga popullore qytetare - shkodrane 

krijon emocione artistike, estetike e 

psikologjike te dëgjuesit e ndryshëm. 

Edhe një aftësi tjetër e artit 

Herderi ka shkruar: “Ne jemi 

ata që i japim emocione artit.” 

Empatia (Einfuhlung) përpjekja 

për të riprodhuar në vetvete ndjenjat e 

tjetrit me qëllim për ta ta kuptuar atë. 

Jemi neve, publiku i këtij arti që e emocionojmë 

dhe e bëjmë komunikues artin 

e kompozitorëve profesionistë dhe 

këngën pop-qytetare shkodrane. 

Muzika instrumentale nuk ia ul vlerat 

këngës, përkundrazi i jep publikut të 

njëjtat emocione si me fjalë, nëpërmjet 

jo-verbales me tinguj dhe ritëm. Tonin 

Zadeja shkruan për këngën shkodrane: 

“Ashtu si filigranët, meloditë e bukura

gazeta 



shkodrane janë punuar me mjeshtëri, 

janë lëmuar në rrjedhën e kohëve 

nga populli dhe, një pjesë e tyre, janë 

pastruar, dhe pasuruar me elemente 

gjithnjë më autoktone”. 

Këngë të ceremonialit të 

dasmës - ahengut 

Këngë mitunore (Nina-nana), 

Këngë fëmijësh (Mirë dita për kollana), 

këngë dasmash, këngë për festat 

e pranverës, ose shtrregullat ose 

shëtitje. Vallet nuk kërceheshin por 

këndoheshin. 

Vallet e kënduara të qytetit të 

Shkodrës nuk janë, thjesht, një 

fenomen artistik, por janë tregues i 

gjallë i një jete, ku ballafaqohemi me 

mënyra të menduari, me të dhëna 

etnografike, me marrëdhëniet midis 

pjesëtarëve të familjes, me të afërmit, 

miqtë, rrethin shoqëror. 

Vajza shkodrane portretizohet me: 

“Zambakun e bardhë”, “Trëndafilin”, 

si shenjë e dashurisë, “Lulen e allit”, 

“Shebojën”. Trupi i saj krahasohet me 

“selvi”, me “dardhë”, me mollë”, me 

“pjeshkë”, faqet “gurabi”, vetullën si 

gajtan etj., Djalin “Broj një pëllumb”, 

“Bilbil këngëtar”, “Sokol me fletë” etj. 

“Në vështrim të parë të lind përshtypja 

sikur këto këngë janë krijuar 

brenda një dite, nga të njëjtët autorë 

dhe se ruajnë, pak a shumë, të 

njëjtat emocione. Por mjafton edhe 

një lëvizje e vogël në planin melodik, 

qoftë thjesht dhe në atë harmonik, 

për t’i dhënë çdonjërës prej tyre 

fizionomi të veçantë”. (Tonin Zadeja, 

Tonin Daija). Këngët e dasmës 

shkodrane paraqesin interes për 

qartësinë melodike, për thjeshtësinë, 

dhe për arkitekturën e ndërtimit. 

Baza modale e këngëve te dasmës 

shkodrane është diatonika e pastër, 

kryesisht modi eolian (minori natyrore), 

provë për lashtësinë e tyre 

(Zadeja, Daija). 

Këngët e ahengut shkodran 

Këngët e ahengut shkodran nuk 

janë të huaja, pse në to ndikimi i 

një kulturë tjetër është i ndjeshëm. 

Populli i ka seleksionuar ato, duke ua 

përshtatur kërkesave shpirtërore dhe 

psikologjisë së tij. 

Melodia e këngëve të ahengut 

është në shumë raste e një sentimenti 

subjektiv, e butë dhe shumë përkëdhelëse 

për plastikën e saj. 

Dy janë tipat e melodive të 

ahengut: 

1. Këngët e karakterit ritmik 

shquhen për lirizëm mjaft efektiv, 

mjaft dinamik; 

2. Këngët e karakterit të shtruar që 

këndohen sipas dëshirës dhe ndjeshmërisë 

së këngëtarit, shquhen me 

zbukurime të shumta, tingëllueshmëri 

vokale, rrjedhshmërinë e delikatesën e 

shprehjes artistike muzikore. 

Jare - fantastikja krijuese e 

popullit 

Ekoarti ose psikologjia e këngës 

pop-shkodrane, shpreh qartë natyrën 

psikologjike, gjuhësore dhe terapeutike 

të këtij arti. Ato janë gjuhë 

muzikore tipike e një arti të pastër, 

etnik dhe futurist. 

Studimi i muzikës gjuhësisht 

ndikon t’i japë kuptim këtij arti dhe 

jep domethënien psikike të këtyre 

vlerave shpirtërore, jo vetëm të 

Shkodrës, por të gjithë Shqipërisë. 

koNtrapuNkt 

GJENIu MuZIKOR LuDvIK van BETHOvEN 

Bethoveni mund të shkruajë muzikë, falë Zotit, por ai nuk mund të bëjë asgjë tjetër në këtë botë 

Prof.Dr.Sc.Akil Mark Koci 

Me qëllim e citova Bethovenin, sepse, 

askush prej krijuesve muzikor nuk ka 

lënë gjurmë më të madhe në botën e artit 

si Ludvik van Bethoven, i përkushtuar 

përjetësisht në ketë art me të drejt thotë 

muzika është mbi çdo filozofi. 

Kompozitori Gjerman, ka qenë figurë 

qendrore e artit muzikor kah fillimi 

i shekullit të nëntëmbëdhjetë, krijues 

i kërkimeve dhe i ndijimeve të përhershme 

dhe të gjithanshme,sepse arti i tij 

në krahasim me krijuesit e tjerë është 

bazuar mbi emocionet dhe ka zhvilluar 

një ndjenë racionale në ndërgjegjen e 

njerëzimit të asaj kohe, prandaj është 

më se e nevojshme njohja së më mire 

e nocioneve estetike që përvijojnë në 

çdo veprimtari artistike e sidomos në 

artët që nuk e kanë fjalën si shprehje 

artistike. 

Ai paraqet një figurë të madhe 

dhe qendrore, dhe ka qenë i predestinuar 

të bëjë kthesë ta shfaqë rrymën 

e re artistike dhe ta braktisë ate të 

vjetrën, por jo të skaduar e cila ka 

qenë nën ndikimin e jetës së oborreve 

fisnike dhe mbretërore dhe kështu 

gjatë periudhës kalimtare shumë të 

rëndësishme në mes të dy epokave të 

bëj reformën e saj si procedim etik 

dhe estetik si refleksion të klasicizmit 

dhe të romantizmit. 

Arrogant, kryelartë që se zë vendi 

vend nga temperamenti i tij i madh. 

Kurse jeta e tij kur e rregullt,mos respektues 

i kulteve njerëzore, gjithnjë i 

pa kënaqur, studio-zë në atë masë,sa 

që kalonte në ekspresionizëm, temperamenti 

tij i madh dhe tronditës, 

eskalues prej një momenti të gëzuar 

në atë tragjik, si dhe përsiatjet e tija 

psikologjike, që bënin bujë në të gjitha 

aspektet duke sjell me vete komentet 

nga më të ndryshmet. 

Ka qenë dhe ka mbet më i aftë për 

ta kapur reformën si frymëzim për ta 

shprehur në veprat e veta nga aspektet 

e realitetit që ngërthejnë jo vetëm 

tragjiken dhe ndjenjat e tmerrit, të ankthit, 

të frikës, por edhe lirizmin që ka 

si sferë ndjenjat të ëmbla dhe të buta, 

afshin dashuror, keqardhjen mëshirëplotë, 

adhurimin, fisnikërinë, si frutë i 

vrojtimeve të krijuesit, kurse sa i përket 

përfilljes së artit i pa kompromis duke i 

dhënë një kahje krejt tjetër krijimtarisë 

muzikore nga mësimet e mësuesit të vet 

Hajdnit, i cili bashke me Moxartin kanë 

vërejtur një force iluminare krijuese që 

u mshifte në te. 

Pra, ky i ri me një performans art në 

veti kishte një game të madhe që paraqitët 

si sintezë e gjerë e të gjitha frymëzimeve 

dhe posedonte shije të rafinuar 

dhe të profilizuar, i cili konsiderohej 

si një “ndër kompozitorët më superior 

dhe ndër më të mëdhenjtë i të gjitha 

kohërave”, me një erudicion dhe imagjinatë 

të madhe krijuese sinjifikative, 

por që ka në te diçka metafizike me të 

cilën identifikohet si krijues par ekselans 

muzikor. 

Ky konstatim i preri ri-gjendët në 

përmasa të mëdha, kur kihet parasysh 

fakti se të kërkuarit e shtigjeve artistike 

e në ketë rast muzikore, ka freskinë e 

spontanitetit krijues, krijon një polisemi 

që bartë me vete shumë nivele 

semantike e me vlera të larta intelektuale. 

Thonë, se “reputacioni i tij, 

jo vetëm që i ka inspiruar shumë 

kompozitorë si krijues artistik,por 

edhe ka frikësuar shumë krijues, 

muziktarët si dhe publikun i cili e 

ka përcjell dhe ndjekur gjatë tërë 

krijimtarisë së tij të begatshme”, 

duke kërkuar dhe duke trajtuar 

vazhdimisht identitetin e vet krijues 

në kohën kur Hajdni dhe Mozarti 

kishin etabluar stilin e tyre 

klasik,ai,pra, Betoveni me imagjinatën 

e tij krijuese është mishëruar 

në fshehtësitë e muzikës si kohezion 

emocional dhe ka zgjeruar 

thellë horizontin e pikëpamjeve dhe 

të vlerave estetike, sepse gjithnjë 

ka konsideruar se arti, e sidomos 

muzika duhet të bazohet në frymën 

morale të shpirtit duke u bazuar në 

atë thënie Platonike ,,se shpirti i 

botës është shtruar nga harmonia 

muzikore,,. 

Kur lexojmë, apo dëgjojmë emrin 

e Betovenit, gjithnjë kemi parasysh 

krijuesin-kompozitorin me të 

përkryer dhe mu këtu qëndron edhe 

vlera e tij krijuese, sepse në veprat 

21 

e tija hasim atë strukture artistike të 

bazuar tërësisht dhe konceptualisht në 

idenë teorike, artistike si komunikim 

i përshtatshëm ndërmjet artistit dhe 

dëgjuesit,pra ketë koncept, strukture, 

idiomë e gjejmë në simfonitë tija,por, 

më të qartë e hasim në kryevepeprën 

e ti simfoninë e nëntë, si rrëfim 

retro introspektiv në vetën e pare, 

duke projektua një krijim që paraqet 

“një vepër monumentale, si rezyme 

dhe kurorë e krijimtarisë simfonike 

të Betovenit”,pra në atë rrëfim personal 

dhe impersonal implicit, ku pos 

muzikës gjeniale këtu shpërthen edhe 

teksti i Shillerit si virtyt-nxitës, ku ai 

një kohë të gjatë e ka hulumtuar fuqinë 

e tekstit dhe ka kërkuar momentin 

më të volitshëm që me poezi,këngë 

dhe muzikë ta shpreh madhështinë 

përfundimtare-“fitoren e së mirës ndaj 

së keqes”. 

Prandaj, edhe kjo simfoni vezullon 

mbi të gjitha simfonitë e tija të tjera 

dhe shquhet si vepër dinjitoze me 

kompleksitetin e saj të plotë,të shprehur 

në serinë e variacioneve, duke 

përsëritur disakordin hyrës me këto 

fjalë: ”O Miq, jo këta tinguj. Të këndojmë 

këndshëm dhe gëzueshëm”.



Nga Kastriot 

DERVISHI 

Dossier 

speciale 

KRIMET E KoMUNIzMIT 

Persekutimi i 

proamerikanëve në Shqipëri 

Në ditët e para të tij Sigurimi i Shtetit kishte prirje të theksuar antiamerikane në veçanti dhe antiperëndimore në përgjithësi. Këtë prirje e 

pati deri në fund të jetës së vet, 

madje të manifestuar edhe në 

kushtet e shpërndarjes së tij. Kjo, 

sepse interesat jugosllave dhe të 

doktrinës komuniste e kërkonin 

më fort se kushdo këtë punë. Një 

implikim apo lidhje sado e vogël 

me amerikanët, qoftë në formën 

e shkollimit, farefisnisë, etj 

shkaktonin nisjen e procedurave 

për përpunimin e personit. 

U listuan të gjithë personat 

që kishin shërbyer ose kishin 

njohje me legatën amerikane 

në Tiranë, të gjithë nxënësit e 

shkollave amerikane, të gjithë 

familjet që i kishin pritur ato, të 

gjithë personat që dinin anglisht. 

Cilësimi ndaj tyre ishte akuzues 

shumë i fortë: “ishin agjentë 

amerikanë”. 

Në përgatitjen paraprake të 

informacionit për Sigurimin 

e Shtetit, historikisht 

konsideroheshin vatra të 

“veprimtarisë së zbulimit 

amerikan në Shqipëri nëpërmjet 

arsimit”: 

-Shkolla “Qiriaz” në Korçë. 

-Shkolla “Kennedy” (ku shtohej 

përhapja e protestantizmit në 

vend). Madje thuhej se ekzistonte 

akoma në Korçë një mision fetar 

nën emrin e Daniel Levis-it. 

-Shkolla Teknike e Tiranës, e 

cila kishte pasur drejtor në fillim 

Bradlery Kelly e më pas pas vitit 

1929 Harry Fultz. Konsiderata 

që ka pasur Sigurimi rreth saj 

ishte shumë paragjykuese dhe 

shkatërrimtare, sipas së cilëve 

“pamja e jashtme e shkollës 

dukej si një manastir, ku 

edukohej në heshtje një rini, e 

cila nesër do të ishte punëtore, 

por brenda ziente një kazan 

agjentësh amerikanë me një 

edukim politik të heshtur dhe 

të pakuptuar nga jashtë”. Këtë 

bindje Sigurimi e mbështeste mbi 

disiplinën absolute dhe rregullin 

e jetesës. Raporti shënonte 

drejtorët pasues pas shtetëzimit 

të shkollave që ishin Xheladin 

Nushi e Muhamet Hoxha. 

-Shkolla amerikane e Kavajës 

(bujqësore), themeluar më 1926 

nga Telfort Eriksoni. 

Në listat shtesë bënin pjesë ato 

që kishin studiuar në Robert 

College, në SHBA. 

Një goditje e madhe iu dha 

personave që cilësoheshin se 

ishin të SBS-së (Shërbimi Sekret 

për Ballkanin). Amerikanët 

gjatë luftës kishin trajnuar një 

grup personash nga Shqipëria 

në Itali. Ndër ta kishte edhe 

Foto nga procesi kundër “sabotatorëve” të Maliqit 

komunistë dhe aktivistë të luftës. 

Por ndaj tyre u vu një goditje e 

përgjithshme dhe e pashembullt. 

Me përjashtim të Qazim Hoxhës 

(shkoi në Munih), Osman 

Shehit (në Jugosllavi), Haxhi 

Brajës e Selman Xherbutës, 

të 31 personat e kursit të SBSsë 

kaluan në një goditje të 

pamëshire. Në fakt goditja që iu 

dha këtij grupi, kishte më shumë 

se çdo gjë qëllimin për 

të zhdukur personat 

më të mundshëm 

proamerikanë brenda 

Frontit, për ta lënë këtë 

organizatë, thjesht në 

një fasadë të rehatshme 

për Partinë Komuniste 

të Shqipërisë. Personi 

kryesor këtu shënohej 

“Lari Post” (Llazar 

Papastoli), i cili 

mendohet si “qendra” 

drejtuese e grupit 

shqiptar të trajnuar atje. 

Në prag të vendosjes së 

regjimit komunist në Shqipëri, 

në tetor 1944, grupi i përgatitur 

zbriti në fshatin Kakome, duke 

u shpërndarë në repartet e 

ndryshme të ushtrisë. S’ka 

dyshim se misioni i të trajnuarve 

në Bari do të ishte kurdoherë 

injektimi i guximshëm i një 

regjimi demokratik në vend, 

si edhe kuptohet, nuk do të 

ishte në aleancë me armiqtë 

historikë të Shqipërisë. Këtu 

qëndron edhe filozofia e 

goditjes së pamëshirshme të 

këtij “grupi”. Sigurimi ishte i 

prerë për të ndërmarrë goditje 

ndaj “grupit”, madje duke i 

akuzuar paraprakisht për akte 

diversioni, vjedhje dokumentesh 

sekrete, dhënie informatash 

te amerikanët dhe rolin 

ndërmjetës ndaj asaj që mund 

të konsiderohej si pozitë ndaj 

Një implikim apo lidhje sado e vogël me 

amerikanët, qoftë në formën e shkollimit, 

farefisnisë, etj shkaktonin nisjen e 

procedurave për përpunimin e personit. U 

listuan të gjithë personat që kishin shërbyer 

ose kishin njohje me legatën amerikane 

në Tiranë, të gjithë nxënësit e shkollave 

amerikane, të gjithë familjet që i kishin pritur 

ato, të gjithë personat që dinin anglisht 

regjimit në Shqipëri. Sigurisht 

prova për këto nuk kishin, por 

gjërat i kishin vendosur. 

Përveç “Lari Postit” ngeleshin 

të listuar Kolë Berisha, Adem 

Dërhemi, Sali Doda, Qani 

Katroshi, Xhemal Farka (person 

që kishte ndihmuar Lef Nosin 

atë vit), Njazi Bimi, Alia lia, Haki 

Qatja, Fadil Kërtusha, Vaid Maçi, 

Faik Hajdari, Shahin Pertefi, 

Stamati Stamatiadhi, Merudhe 


Topulli, Qefsere Bega (gruaja e 

Ludovik Nikajt), Preg Shkoreti, 

Vasil Llazari, Shefqet Kavaja, 

Osman Shkalla, Sul Dizdari, 

Dino Shani. 

Për këtë të fundit shënohej se i 

kishte deklaruar vetë këto gjëra 

pa i bërë presion, gjë që e tregon 

më mirë se çdo gjë se tortura 

ishte pjesë e pashmangshme e 

punës së Sigurimit. 

Në të njëjtën listë thuhej 

se Loni Adam dhe Teli Dilo 

kishin folur pjesërisht. Emra 

të tjerë që flisnin ishin Shyqyri 

Kodra, Xhaferr Lika, Misto 

Vardhami, Stefan Caro, ndërsa 

Myfit Shehu e Beqir Haçi nuk 

kishin folur. Interesant është 

shënimi vijues, ku thuhej se 

nuk ishin arrestuar akoma 

Hasan Reçi, Spiro Ruço, 

Alush Sejko, Foto Veshi, Aleks 

Peleshi, Osman Alla, Ndue 

Nikolla, Ndue Gega. 

Por dënimet ishin planëzuar 

që të bëheshin. Hasan Reçi, 

Sinan Gjoni, Kolë Berisha, Spiro 

Ruço, Sali Doda e Adem Dërhemi 

u dënuan me vdekje dhe u 

pushkatuan. Galip Hatibi ishte 

shembulli i terrorizmit shtetëror, 

pasi u rrëmbye, u mbajt dy vjet 

i izoluar dhe u ekzekutua. Të 

tjerët ishin burgosur e kishin 

kaluar në përpunim si: Ali Alia, 

Foto Veshi, Ndue Nikolla, Spiro 

Dhima, Haki Horvati (kishte 

kaluar në çmendi nga torturat),

gazeta 



Qani Katroshi, Koço Gjika, Fadil 

Kërtusha, Vasil Llazari, Stamat 

Stamatidhi (vdekur në burg), 

Shefqet Kavaja, Faik Mane, Shate 

Dulla, Preng Shkoreti, Ramazan 

Bellalla, Et’hem Beluli, Shahin 

Pertefi, Ndue Gega, Osman 

Shkalla, Nikolla Bruka. Aleks 

Peleshi përpunohej në Tiranë. 

Akuzat ishin gati të njëjta për 

të gjithë. Në përfundim të një 

procedimi, Sigurimi kishte 

listuar 80 veta. Hasan Reçi do të 

kishte këtë herë dënimin e fundit 

me vdekje. 

Qysh në vendosjen e tij në 

Shqipëri, misioni amerikan 

konsideroj armiqësor në raport 

me Shqipërinë. Por veprimtaria 

informative e misionit amerikan 

është e vështirë të ketë rënë 

sadopak në dorë të Sigurimit 

pa ndërhyrjen e OZN-as apo 

më vonë UDB-së. Në vëmendje 

të misionit amerikan kishte 

qenë roli i legatës jugosllave në 

Tiranë, kontrolli i plotë i Titos 

ndaj Enver Hoxhës. 

Veprimtarinë e misionit 

amerikan në Shqipëri, Sigurimi 

e konsideronte si veprimtari 

diversioniste e informative. 

Në kujdes të posaçëm ishin 

marrëdhëniet shqiptaro – 

jugosllave dhe kahja që ato po 

merrnin. Në një relacion “mbi 

veprimtarinë informative të 

misionit amerikan me anë të 

agjentëve të tij”, thuhej se ky 

mision sipas burimeve komuniste 

kishte rrjetin e tij informativ të 

përbërë nga agjentët “Leoparti”, 

“Mole”, “Lorenzo”, “Mazzini & 

Machiaveli”, “R & A” dhe Limb”. 

Burimi i këtyre të dhënave nuk 

saktësohej sesi kishte ardhur. 

Sipas të dhënave të “Leopardit” 

në paradën e 10 korrikut 1945, 

populli nuk ishte impresionuar 

nga prania e Enver Hoxhës 

dhe as nga fjalimi i tij. Sipas të 

njëjtit burim, një zyrtar jugosllav 

kishte thënë se Kosova nuk do të 

bëhej kurrë pjesë e Shqipërisë, 

por do të bisedohej “miqësisht” 

me Titon. “Leopardi” për 

shembull informonte gjithashtu 

edhe për dërgimin në Beograd 

të 80 të rinjve shqiptarë, për 

jetëshkrimin e Hysni Kapos, 

qëndrimin tallës të Legatës 

Jugosllave ndaj KOASH-it, etj. 

Frika e Sigurimit ishte se bëhej një 

lëvizje spiunazhi midis rrugëve 

tregtare, Korrespondencës dhe 

turizmit. Përfundimisht për 

të larguar misionin amerikan, 

regjimi përdori inskenimin e 

“grupit të Maliqit”. 

Seksioni i 5-të i Sigurimit të 

Shtetit gjurmonte të gjithë të 

skeduarit si kundërshtarë të 

regjimit. “Luani” ishte njëri prej 

bashkëpunëtorëve të caktuar për 

t’i parë ku hynin e ku dilnin. Ai 

gjurmonte të gjithë personat që 

kishin cilësuar me shenjë. Janë 

dhjetëra raporte të korrikut 1946 

ku përmenden emrat e Sanije 

Kosovës, Siri Dizdarit, Tomor 

Foto nga procesi kundër “sabotatorëve” të Maliqit 

Ypit, Hasan Jeros, Bedri Xhomos, 

Loni Plumbit, Myzafer Vilës, 

Reiz Selfos, Bianka Balliçi etj. Të 

gjitha takimet e rastësishme apo 

të karakterit njerëzor përcilleshin 

si veprimtari agjenturore. Është 

e çuditshme se ky gjurmim ishte 

për gjëra normale, që përshkojnë 

speciale 

jetën njerëzore si blerja e një 

buke, takimi në rrugë i një të 

njohuri, hyrja në librari, shëtitja, 

festimi i ditëlindjes, etj. 

Loni Adami ish nëpunësi i 

ambasadës amerikane në Tiranë, 

pasi u torturua me një hetuesi të 

fortë, u shtrua në spital. Atje u 

vërejt se gjysma e trupit i kishte 

zënë krimba. Dha shpirt në këtë 

gjendje. 

Deputeti Kol Kuqali vdiq nga 

torturat e rënda ndaj tij. Më 

pas u plotësua hetuesia duke 

vënë nënshkrime të falsifikuara. 

Pavarësisht se i kishte dhënë 

23 

luftës dy djem dëshmorë, regjimi 

nuk e kurseu, pasi ai ishte 

proamerikan në bindje.

eklama 

C M Y K 



55

Pse Edi Rama ka frikë nga infermierët? - Gazeta 55

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?