literatura

Modeli upravljanja promenama
nametnute od strane višeg menadţmenta jer na drugačiji način one ne
mogu biti niti pokrenute niti realizovane.
Birov model kritičnog puta
Birov (Beer) model se bazira na upravljanju promenama kroz
kritičan put korporativne promene koje uvode menadţeri. Kritičan put
obuhvata sledeće:
mobilisanje energije za promene kod svih učesnika u organizaciji,
definisanje vizije sa predviĎenim zadacima,
postizanje koncenzusa da je nova vizija najbolja i razvijanje
sposobnosti da se ona realizuje,
širenje promena u svim delovima organizacije da bi se ona svuda
prihvatila,
definisanje formalnih politika, sistema i struktura kojima se
utemeljuju promene, i
kontinualno praćenje i kontrola realizacije promena i planiranje
reakcija na probleme.
Ovaj model predstavlja učesnički pristup upravljanja promenama
koji uključuje ogromnu većinu zaposlenih u proces uvoĎenja promena
sa ciljem da se one realizuju na najbolji mogući način.
Kontigencijski pristup upravljanju promenama
Iz prethodnih opštih modela upravljanja promenama se vidi da u
principu, postoje dva suprotna pristupa ovom procesu. Prvi pristup
polazi sa stanovišta da se promene pokreću sa vrha, odnosno od
vrhovnog menadţmenta i da se realizuju uz snaţno i neprekidno učešće
menadţera za sve vreme vršenja promena. Drugo stanovište ima
suprotan pristup, odnosno ono podrazumeva što veće učešće zaposlenih
u procesu realizacije promena. IzmeĎu ova dva suprotna pristupa
upravljanja promenama postoje čitav niz različitih pristupa koji se
meĎusobno razlikuju po stepenu uključivanja kako zaposlenih, tako i
menadţera u toku realizacije promena.
Na primer, Tanenbaum (Tannenbaum) i Šmit (Schmidt) su
predloţili adaptirani model upravljanja promenama koji podrazumeva
47