29.06.2013 Views

Rada Przejrzystości - AOTM

Rada Przejrzystości - AOTM

Rada Przejrzystości - AOTM

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Alternatywne technologie medyczne<br />

Stanowisko Rady <strong>Przejrzystości</strong> <strong>AOTM</strong> nr 82/2013 z dnia 27 maja 2013 r.<br />

Ze względu na miejsce terapii temsyrolimusem w procesie leczenia zaawansowanego raka<br />

nerkowokomórkowego, najwłaściwszym komparatorem dla Toriselu jest interferon alfa-2a – jedyny,<br />

który może być obecnie stosowany i refundowany w zaawansowanym raku nerkowokomórkowym o<br />

niekorzystnym rokowaniu.<br />

Skuteczność kliniczna<br />

W ramach przeglądu systematycznego wyszukano 1 niezaślepione badanie randomizowane (Hudes<br />

2007) porównujące temsyrolimus z interferonem alfa-2a w grupie chorych z zaawansowanym rakiem<br />

nerkowokomórkowym o niekorzystnym rokowaniu (obecność 3 z 6 założonych czynników ryzyka)<br />

oraz 5 dodatkowych publikacji dotyczących tego badania (Bellmunt 2008, De Souza 2007, Lee 2012,<br />

Yang 2010, Zbrozek 2010).<br />

Na podstawie badania Hudes 2007 temsyrolimus wydłuża przeżycie całkowite (OS) o 3,6 miesiąca<br />

(MD=3,6; 95% CI: 1,15-6,05) oraz zmniejsza ryzyko zgonu o 27% (HR=0,73; 95% CI 0,58-0,92) w<br />

porównaniu z interferonem alfa-2a. Ponadto, w porównaniu z interwencja kontrolną temsyrolimus<br />

wydłuża czas przeżycia wolny od progresji choroby (PFS) o 1,9 miesiąca (MD=1,9; 95% CI 1,09-2,71), a<br />

w ocenie niezależnego komitetu badawczego o 2,4 miesiąca (MD=2,4; 95% CI 0,66-4,14). W badaniu<br />

analizowano też czas do niepowodzenia leczenia, który był dłuższy w grupie badanej w porównaniu z<br />

grupą kontrolną o 1,9 miesiąca (MD=1,9; 95% CI 1,68-2,12), a także korzyść kliniczną, która została<br />

stwierdzona u większej liczby badanych w grupie temsyrolimusu niż interferonu (OR=2,56; 95% CI<br />

1,51-4,36). Różnica między grupami pod względem obiektywnej odpowiedzi na leczenie nie była<br />

istotna statystycznie (OR=2,03, 95% CI 0,82-5,02).<br />

Ponadto, w abstrakcie De Souza 2007 podano wartości hazardu względnego dla OS i PFS , zgodnie z<br />

którymi temsyrolimus zmniejsza ryzyko zgonu o 22% (HR=0,78; 95% CI 0,63-0,97) oraz progresji<br />

choroby o 26% (HR=0,74; 95% CI 0,60-0,90).<br />

Na podstawie najnowszej publikacji Lee 2012, zawierającej wyniki analizy post hoc, można stwierdzić,<br />

że w okresie obserwacji wynoszącym 17,9 miesiąca (mediana) szansa wystąpienia jednego zgonu w<br />

grupie badanej była 1,11 razy większa niż w grupie kontrolnej (OR=1,11; 95% 0,73-1,69); wynik<br />

nieistotny statystycznie. Z kolei szansa wystąpienia progresji choroby w grupie badanej stanowi 76%<br />

tej szansy w grupie przyjmującej interferon (OR=0,76; 95% CI 0,39-1,48); wynik również nie jest<br />

istotny statystycznie. Natomiast wyniki hazardu względnego dla OS i PFS wskazują, że badana<br />

interwencja zmniejsza ryzyko zgonu o 24% (HR=0,76, 95% 0,60-0,95) oraz progresji choroby o 30%<br />

(HR=0,70; 95% CI 0,58-0,86).<br />

Na podstawie publikacji Lee 2012 dowiedziono, że wzrost poziomu cholesterolu wpływa pozytywnie<br />

na przeżycie całkowite oraz przeżycie wolne od progresji choroby. Wykazano również, że<br />

zastosowanie terapii za pomocą temsyrolimusu powoduje wzrost średniego poziomu cholesterolu<br />

względem jego wartości początkowej. Pomimo to leczenie temsyrolimusem, po uwzględnieniu zmian<br />

poziomu cholesterolu w trakcie badania, nie jest związane z wydłużeniem przeżycia całkowitego<br />

(HR=1,14; 95% CI 0,85-1,53). Wynik nie jest istotny statystycznie.<br />

Stosowanie temsyrolimusu wiąże się z istotną statystycznie poprawą jakości życia pacjentów w<br />

porównaniu z interferonem. W publikacji Yang 2010 przedstawiono wyniki dotyczące jakości życia<br />

pacjentów w grupach badanej i kontrolnej, wyznaczone za pomocą kwestionariusza EQ-5D oraz skali<br />

VAS. Średni wynik kwestionariusza EQ-5D był o 0,10 (p=0,0279), a w skali VAS o 6,6 (p=0,0095)<br />

wyższy w grupie temsyrolimusu w porównaniu z interferonem.<br />

W publikacji Zbrozek 2010 obliczono QALY, które w grupie temsyrolimusu wyniosło 7 miesięcy, a w<br />

grupie interferonu 5,6 miesiąca (p=0,0015).<br />

Bezpieczeństwo stosowania<br />

Na podstawie badania Hudes 2007 ustalono, że zdarzeniami niepożądanymi o III i IV stopniu nasilenia<br />

występującymi istotnie statystycznie częściej w grupie leczonej temsyrolimusem były wysypka,<br />

hiperglikemia i obrzęk obwodowy. W grupie leczonej interferonem alfa 2-a istotnie statystycznie<br />

3/5

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!