Rada Przejrzystości - AOTM
Rada Przejrzystości - AOTM
Rada Przejrzystości - AOTM
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Alternatywne technologie medyczne<br />
Stanowisko Rady <strong>Przejrzystości</strong> <strong>AOTM</strong> nr 82/2013 z dnia 27 maja 2013 r.<br />
Ze względu na miejsce terapii temsyrolimusem w procesie leczenia zaawansowanego raka<br />
nerkowokomórkowego, najwłaściwszym komparatorem dla Toriselu jest interferon alfa-2a – jedyny,<br />
który może być obecnie stosowany i refundowany w zaawansowanym raku nerkowokomórkowym o<br />
niekorzystnym rokowaniu.<br />
Skuteczność kliniczna<br />
W ramach przeglądu systematycznego wyszukano 1 niezaślepione badanie randomizowane (Hudes<br />
2007) porównujące temsyrolimus z interferonem alfa-2a w grupie chorych z zaawansowanym rakiem<br />
nerkowokomórkowym o niekorzystnym rokowaniu (obecność 3 z 6 założonych czynników ryzyka)<br />
oraz 5 dodatkowych publikacji dotyczących tego badania (Bellmunt 2008, De Souza 2007, Lee 2012,<br />
Yang 2010, Zbrozek 2010).<br />
Na podstawie badania Hudes 2007 temsyrolimus wydłuża przeżycie całkowite (OS) o 3,6 miesiąca<br />
(MD=3,6; 95% CI: 1,15-6,05) oraz zmniejsza ryzyko zgonu o 27% (HR=0,73; 95% CI 0,58-0,92) w<br />
porównaniu z interferonem alfa-2a. Ponadto, w porównaniu z interwencja kontrolną temsyrolimus<br />
wydłuża czas przeżycia wolny od progresji choroby (PFS) o 1,9 miesiąca (MD=1,9; 95% CI 1,09-2,71), a<br />
w ocenie niezależnego komitetu badawczego o 2,4 miesiąca (MD=2,4; 95% CI 0,66-4,14). W badaniu<br />
analizowano też czas do niepowodzenia leczenia, który był dłuższy w grupie badanej w porównaniu z<br />
grupą kontrolną o 1,9 miesiąca (MD=1,9; 95% CI 1,68-2,12), a także korzyść kliniczną, która została<br />
stwierdzona u większej liczby badanych w grupie temsyrolimusu niż interferonu (OR=2,56; 95% CI<br />
1,51-4,36). Różnica między grupami pod względem obiektywnej odpowiedzi na leczenie nie była<br />
istotna statystycznie (OR=2,03, 95% CI 0,82-5,02).<br />
Ponadto, w abstrakcie De Souza 2007 podano wartości hazardu względnego dla OS i PFS , zgodnie z<br />
którymi temsyrolimus zmniejsza ryzyko zgonu o 22% (HR=0,78; 95% CI 0,63-0,97) oraz progresji<br />
choroby o 26% (HR=0,74; 95% CI 0,60-0,90).<br />
Na podstawie najnowszej publikacji Lee 2012, zawierającej wyniki analizy post hoc, można stwierdzić,<br />
że w okresie obserwacji wynoszącym 17,9 miesiąca (mediana) szansa wystąpienia jednego zgonu w<br />
grupie badanej była 1,11 razy większa niż w grupie kontrolnej (OR=1,11; 95% 0,73-1,69); wynik<br />
nieistotny statystycznie. Z kolei szansa wystąpienia progresji choroby w grupie badanej stanowi 76%<br />
tej szansy w grupie przyjmującej interferon (OR=0,76; 95% CI 0,39-1,48); wynik również nie jest<br />
istotny statystycznie. Natomiast wyniki hazardu względnego dla OS i PFS wskazują, że badana<br />
interwencja zmniejsza ryzyko zgonu o 24% (HR=0,76, 95% 0,60-0,95) oraz progresji choroby o 30%<br />
(HR=0,70; 95% CI 0,58-0,86).<br />
Na podstawie publikacji Lee 2012 dowiedziono, że wzrost poziomu cholesterolu wpływa pozytywnie<br />
na przeżycie całkowite oraz przeżycie wolne od progresji choroby. Wykazano również, że<br />
zastosowanie terapii za pomocą temsyrolimusu powoduje wzrost średniego poziomu cholesterolu<br />
względem jego wartości początkowej. Pomimo to leczenie temsyrolimusem, po uwzględnieniu zmian<br />
poziomu cholesterolu w trakcie badania, nie jest związane z wydłużeniem przeżycia całkowitego<br />
(HR=1,14; 95% CI 0,85-1,53). Wynik nie jest istotny statystycznie.<br />
Stosowanie temsyrolimusu wiąże się z istotną statystycznie poprawą jakości życia pacjentów w<br />
porównaniu z interferonem. W publikacji Yang 2010 przedstawiono wyniki dotyczące jakości życia<br />
pacjentów w grupach badanej i kontrolnej, wyznaczone za pomocą kwestionariusza EQ-5D oraz skali<br />
VAS. Średni wynik kwestionariusza EQ-5D był o 0,10 (p=0,0279), a w skali VAS o 6,6 (p=0,0095)<br />
wyższy w grupie temsyrolimusu w porównaniu z interferonem.<br />
W publikacji Zbrozek 2010 obliczono QALY, które w grupie temsyrolimusu wyniosło 7 miesięcy, a w<br />
grupie interferonu 5,6 miesiąca (p=0,0015).<br />
Bezpieczeństwo stosowania<br />
Na podstawie badania Hudes 2007 ustalono, że zdarzeniami niepożądanymi o III i IV stopniu nasilenia<br />
występującymi istotnie statystycznie częściej w grupie leczonej temsyrolimusem były wysypka,<br />
hiperglikemia i obrzęk obwodowy. W grupie leczonej interferonem alfa 2-a istotnie statystycznie<br />
3/5