Java e Shkencës 2012 - Universiteti i Prishtinës

KONFERENCA VJETORE E SHKENCËS ‘JAVA E SHKENCËS 2012
Niveli arsimor i prindërve dhe reagimet prindërore, shpesh herë nuk ndihmojnë fëmijën
(besimet personale të gabuara, moskëshillimi me psikologun, përgatitja e gabuar e fëmijës
për ndryshime - ,, kamera e mësueses në shtëpi”)
Tipi i prindit, qëndrimi që mbanë ai ndaj fëmijës, situatat e pakëndshme në familje
(ndryshimet në strukturën familjare- divorci i prindërve), qëndrimi i gjatë kohor larg nënës
mund të nxisin refuzimin për të shkuar në shkollë.
Në një nga rastet që hulumtuam, del se edhe përvojat e këqija rrugës për në shkollë, mund
të nxisin fobi shkollore( gjarpëri, aksidenti)
V. Rekomandimet
Del të jetë domosdoshmëri njohja e problematikës në fjalë nga të gjithë parnerët pjesëmarrës në
procesin mësimor dhe koordinimi i tyre, ashtu që të konstatohet me kohë arsyeja e shfaqjes së frikës
shkollore dhe të merren hapa konkretë për t’i ndihmuar fëmijëve ta mposhtin frikën dhe rezistencën
ndaj shkollës. Mësuesit dhe prindërit, mund ta ndihmojnë reciprokisht njëri- tjetrin, duke përzgjedhur
aktivitete interesante, argëtuese për fëmijët, ashtu që pasurohet përvoja ditore e fëmijës në shkollë,
reduktohen aktivitetet stresuese në klasë. Psikologu shkollor është agjent i ndryshimeve në këtë
proces. Me kontributin e psikologut do të mundësohet krijimi i një mjedisi mbështetës, inkurajues për
të gjithë fëmijët - le të mos harrojmë shkolla zëvendëson shtëpinë.
Ndihet nevoja për fushatë ndërgjegjësuese, hartim të doracakëve, që do të ofrojnë informacione për
mësimdhënësit dhe prindërit, për procesin e trajtimit të frikës shkollore, me udhëzime konkrete për
rolin, përgjegjësitë e mësimdhënësit dhe prindërve në këtë proces ( pasqyrimi i laramanisë së rasteve
dhe situatave).
~ 585 ~