Java e Shkencës 2012 - Universiteti i Prishtinës
Java e Shkencës 2012 - Universiteti i Prishtinës Java e Shkencës 2012 - Universiteti i Prishtinës
KONFERENCA VJETORE E SHKENCËS ‘JAVA E SHKENCËS 2012 Ma. Arjeta CUKA 1 : VËZHGIME MBI ZHVILLIMIN NË KOHË TË EMËRTIMEVE TË NJERËZVE SIPAS VEPRIMTARIVE QË KRYEJNË 1 Gazetare pranë Televizionit Publik Shqiptar Pedagoge e jashtme pranë Universitetit “Vitrina” Gjuha dhe veçanërisht leksiku janë të lidhura drejtpërdrejt me veprimtarinë njerëzore në të gjitha sferat e jetës. Çdo anë e jetës politike, ekonomike, shoqërore e kulturore të një vendi gjen pasqyrimin e saj në gjuhë. Nga ana tjetër, çdo ndryshimi në zhvillimin e këtyre faktorëve në jetën e një populli i përgjigjet pasqyrimi në gjuhë nëpërmjet leksikut. Emërtimet e personave sipas veprimtarisë që kryejnë, si një shtresë e leksikut, kanë veçorinë të gjenden më shumë se çdo anë tjetër e gjuhës në zhvillim dhe nën ndikimin e vazhdueshëm të faktorëve jashtëgjuhësorë. Zhvillimet ekonomiko – shoqërore e kulturore të vendit kanë shtruar vazhdimisht para gjuhës kërkesën për zgjerimin e pasurimin e leksikut dhe kanë përcaktuar nga kjo pikëpamje gjendjen e këtij shtresimi në prerje të ndryshme sinkronike. Në përputhje me këtë gjendje, në nivelin e këtyre emërtimeve mund të bënim një klasifikim të gjendjeve të tyre në tri periudha kryesore : 1. Periudha deri në vitin 1912 (d.m.th. periudha para shpalljes së Pavarsisë). 2. Periudha nga vitet 1912 – 1950 (dmth. periudha e zhvillimit pas shpalljes së Pavarsisë deri në periudhën e viteve të para të çlirimit të vendit). 3. Periudha e zhvillimit të vendit nga vitet 50 deri në ditët e sotme (d.m.th. periudha pas Çlirimit të vendit). Për trajtimin e këtij problemi është vjelur lëndë nga fjalorë të ndryshëm, si: “Fjalor Latinisht – Shqip” i F. Bardhit 156 , “Falor Shqip – Greqisht” i K. Kristoforidhit 157 , “Fjalor i gjuhës shqipe” 1954 158 , “Fjalor i shqipes së sotme” 159 . A. Periudha deri në vitin 1912. Në fazën e parë deri në vitet 1912 emërtimet lidheshin kryesisht me fushën e bujqësisë. Po kështu ato kishin të bënin me fenë apo sfera të ngushta të ekonomisë. Tek autorët e vjetër (kemi parasysh veprat e autorëve tanë të vjetër; Buzuku, Matrënga, Budi, Bogdani etj., kryesisht fjalorin e Bardhit) gjenden krahas emrave të tjerë edhe emra konkretë që shënojnë njeriun sipas profesionit a punës që kryen, të prejardhur nga: 156 F. Bardhi, “Fjalor latinisht – shqip, 1635”, Prishtinë, 1983. 157 K. Kristoforidhi, “Fjalor greqisht – shqip”, Prishtinë,1977. 158 “Fjalor i gjuhës shqipe”, Tiranë, 1954. 159 “Fjalor i shqipes së sotme”, Tiranë 2002 ~ 161 ~
KUMTESA a. tema emërore me prapashtesën -tar, si gojëtar (avokat), peshkëtar (Buzuku); lodërtar (muzikant), rrogëtar (mercenar), ndihmëtar, fëdigëtar, sqimatar (Budi); furrëtar, banjëtar (punëtorë në banjë), vjershëtar, fjalëtar, pajëtar (Bardhi); landëtar (marangoz), detar, luftëtar, kankëtar (Bogdani) etj. b. tema emërore me prapashtesën -tor: gjatuor (Buzuku); ushtëtuer, harkëtuer (Bardhi). c. tema foljore me prapashtesën -ës: udhënues, pagëtorës, ruojtës, mallkues, krijues, ndjekës, përgjues, dijës, perrallës, etj. Në këtë mënyrë, kushtet ekonomiko – shoqërore të kësaj periudhe kanë ndikuar në zhvillimin e këtyre emërtimeve që lidheshin me seksin mashkull. Kjo kishte të bënte me kushtet shoqërore të vështira, të cilat kushtëzonin pabarazinë shoqërore ndërmjet burrit dhe gruas dhe nuk lejonin pjesëmarrjen aktive të kësaj të fundit në jetën e vendit. Kjo është edhe arsyeja pse emërtimet e para që gjejmë për gratë kanë të bëjnë me punën e saj brenda sferave të ngushta të jetës familjare dhe lidhen me raste gëzimi ose hidhërimi për të cilat merrte ndonjë shpërblim. Mund të përmendim: amvisë, akçeshë, tajë, ustë etj. Në përgjithësi emrat e grave sipas veprimtarisë janë dhënë në të njëjtën çerdhe me emrat e gjinisë mashkullore, vetëm në raste të veçanta, kur veprimtaria ka qenë specifike për gruan ose kur këto emërtime kishin veçori të dukshme në fjalëformim, si p.sh. me prapashtesën -esh si p.sh. bareshë etj. Fjalorët e periudhës para shpalljes së Pavarsisë kanë një numër të vogël të emërtimeve të grave sipas veprimtarisë që kanë ushtruar. Kjo do të thotë se këto emërtime edhe kur kanë ekzistuar nuk janë pasqyruar në fjalorët e kësaj periudhe. Emërtimet e personave sipas veprimtarisë që kryejnë, në periudhën para shpalljes së Pavarsisë janë prekur edhe nga huazimet e gjuhëve në kontakt, veçanërisht nga turqishtja. Fjalët nga turqishtja nisin të hyjnë në gjuhën shqipe që nga shekulli XV. Pushtimi, i cili zgjati deri më 1912, la gjurmët e tij edhe në gjuhë. Shumësia e këtyre emërtimeve nga gjuha turke bën që t`i klasifikojmë ato në disa grupe: 1. Emërtime të huaja (turke) dhe hibride, që lidhen me fushat e veprimtarive të grave, si p.sh. tajë, ustë, terzeshë (rrobaqepëse), jatreshë (mjeke), akçeshë, bareshë, çobaneshë etj. 2. Emëtimet që lidhen me fushën e veprimtarisë së burrave. Këto emërtime i kemi klasifikuar sipas këtyre fushave. a. Shërbime në ekonomi: bakall, bakërxhi, barolakçi, bazërgjani, bazhdar, buçukçi, bakall, çerekçi (zanatçi), çertexhi (shitës endacak), dyfekçi (armëpunues), dyqanxhi, ekmexhi (bukëshitës), ekmixhanë, halif (zëvendës), kallajxhi,, kazanxhi, kokullar (shitës endacak), kujumxhi (punues ari), marangoz (zdrukthtar), matrapaz (shitblerës endacak), simçi (furrëtar), teneqexhi, ustabash (kryemjeshtër) etj. b. Shërbime shoqërore: ahengxhi, akshibash, arçicë, allaxhakli (huadhënës), arabaxhi (karrocier), arzuhallxhi (lutjeshkrues), bajraktar (flamurtar), bejtar, bejtexhi, berber, bojaxhi, borizan, bozaxhi, ciribash (kryeplak), çirçi (bujk), çirak (ndihmës), dollibash (kryegjetësi), beksi (rojtar), dynjaxhi (mbarshtrues), exhraxhi (barnator), fajdexhi, gajdexhi, hamall, hyzmetqar (shërbëtor), jorganxhi, karakoll (rojë), kollxhi (rojë), koxhabash (kryeplak), kumarxhi, llokmaxhi, mejhanxhi (pijeshitës), nallban (mbathtar), odaxhi, portier, pajtar (mjek), qahaja (mbarështues), xhabaxhi, sahatçi (orëndreqës), samarxhi, sanxhaktar (flamurtar), sazexhi (muzikant), shahit (dëshmitar), tajë, tellall, tertipçi (rregullues), terxhuman (përkthyes), xherah (kirurg) etj. ~ 162 ~
- Page 111 and 112: nënkategori: fromat ciklike me 18
- Page 113 and 114: KUMTESA &MM me 2 frekuenca ose 3.38
- Page 115 and 116: KUMTESA Zeqirja Ballata ka treguar
- Page 117 and 118: KUMTESA Por unë në këtë kumtes
- Page 119 and 120: KUMTESA Dhe kjo përshtypje pra “
- Page 121 and 122: KUMTESA ~ 120 ~
- Page 123 and 124: KUMTESA Përkatësisht, me in- kemi
- Page 125 and 126: KUMTESA zâmër - a (Kurbini): frz.
- Page 127 and 128: KUMTESA ndeshim në Fjalorin e Gjuh
- Page 129 and 130: KUMTESA Kontaktet e shqipes me angl
- Page 131 and 132: KUMTESA Si rrjedhojë e rrethanave
- Page 133 and 134: KUMTESA vështirë mund të cilëso
- Page 135 and 136: KUMTESA Cilin mesazh duhet të dëg
- Page 137 and 138: KUMTESA Audienca Qysh në Antikitet
- Page 139 and 140: KUMTESA vrasës në Itali apo Greqi
- Page 141 and 142: KUMTESA ~ 140 ~
- Page 143 and 144: KUMTESA Nȅ tȅ tri rrafshet, konst
- Page 145 and 146: KUMTESA shfaqjeve tȅ ndryshme tȅ
- Page 147 and 148: KUMTESA E thënë ndryshe njeriu ku
- Page 149 and 150: KUMTESA rehatshme ku ke mundësi t
- Page 151 and 152: KUMTESA përveçse statusit ekonomi
- Page 153 and 154: KUMTESA element tipik i komunikimit
- Page 155 and 156: KUMTESA ~ 154 ~
- Page 157 and 158: KUMTESA 1.1 Përsëritja është nj
- Page 159 and 160: KUMTESA Nga këtë rast shohim se
- Page 161: KUMTESA ~ 160 ~
- Page 165 and 166: KUMTESA Megjithatë, vitet e Paraç
- Page 167 and 168: KUMTESA ~ 166 ~
- Page 169 and 170: KUMTESA Letërsia e Kadaresë ësht
- Page 171 and 172: KUMTESA një paradigme historike, k
- Page 173 and 174: KUMTESA kolonat ekonomike dhe moral
- Page 175 and 176: KUMTESA Është besimi tek e ardhmj
- Page 177 and 178: KUMTESA konkretisht, pa dashje njer
- Page 179 and 180: KUMTESA Të gjitha këto sa u than
- Page 181 and 182: KUMTESA - Konsultoje mjekun ( kur p
- Page 183 and 184: KUMTESA Hapësirën e përfshirë n
- Page 185 and 186: KUMTESA Standardizimi i toponimisë
- Page 187 and 188: KUMTESA ~ 186 ~
- Page 189 and 190: KUMTESA hartuesit e ligjeve qëllim
- Page 191 and 192: KUMTESA Tetovës dhe në Universite
- Page 193 and 194: KUMTESA ~ 192 ~
- Page 195 and 196: KUMTESA të vërtetë riorganizimin
- Page 197 and 198: KUMTESA kombinohen faktorët e jash
- Page 199 and 200: KUMTESA ~ 198 ~
- Page 201 and 202: KUMTESA treated below as it follows
- Page 203 and 204: KUMTESA Metaphorization of human bo
- Page 205 and 206: KUMTESA But what is the implementat
- Page 207 and 208: KUMTESA ~ 206 ~
- Page 209 and 210: KUMTESA parë objektive e këtij dr
- Page 211 and 212: KUMTESA Si në figurën e parë dhe
KONFERENCA VJETORE E SHKENCËS ‘JAVA E SHKENCËS <strong>2012</strong><br />
Ma. Arjeta CUKA 1 : VËZHGIME MBI ZHVILLIMIN NË KOHË TË EMËRTIMEVE<br />
TË NJERËZVE SIPAS VEPRIMTARIVE QË KRYEJNË<br />
1 Gazetare pranë Televizionit Publik Shqiptar<br />
Pedagoge e jashtme pranë <strong>Universiteti</strong>t “Vitrina”<br />
Gjuha dhe veçanërisht leksiku janë të lidhura drejtpërdrejt me veprimtarinë njerëzore<br />
në të gjitha sferat e jetës. Çdo anë e jetës politike, ekonomike, shoqërore e kulturore të një<br />
vendi gjen pasqyrimin e saj në gjuhë. Nga ana tjetër, çdo ndryshimi në zhvillimin e këtyre<br />
faktorëve në jetën e një populli i përgjigjet pasqyrimi në gjuhë nëpërmjet leksikut. Emërtimet<br />
e personave sipas veprimtarisë që kryejnë, si një shtresë e leksikut, kanë veçorinë të gjenden<br />
më shumë se çdo anë tjetër e gjuhës në zhvillim dhe nën ndikimin e vazhdueshëm të<br />
faktorëve jashtëgjuhësorë.<br />
Zhvillimet ekonomiko – shoqërore e kulturore të vendit kanë shtruar vazhdimisht para<br />
gjuhës kërkesën për zgjerimin e pasurimin e leksikut dhe kanë përcaktuar nga kjo pikëpamje<br />
gjendjen e këtij shtresimi në prerje të ndryshme sinkronike. Në përputhje me këtë gjendje, në<br />
nivelin e këtyre emërtimeve mund të bënim një klasifikim të gjendjeve të tyre në tri periudha<br />
kryesore :<br />
1. Periudha deri në vitin 1912 (d.m.th. periudha para shpalljes së Pavarsisë).<br />
2. Periudha nga vitet 1912 – 1950 (dmth. periudha e zhvillimit pas shpalljes së Pavarsisë<br />
deri në periudhën e viteve të para të çlirimit të vendit).<br />
3. Periudha e zhvillimit të vendit nga vitet 50 deri në ditët e sotme (d.m.th. periudha pas<br />
Çlirimit të vendit).<br />
Për trajtimin e këtij problemi është vjelur lëndë nga fjalorë të ndryshëm, si: “Fjalor<br />
Latinisht – Shqip” i F. Bardhit 156 , “Falor Shqip – Greqisht” i K. Kristoforidhit 157 , “Fjalor i<br />
gjuhës shqipe” 1954 158 , “Fjalor i shqipes së sotme” 159 .<br />
A. Periudha deri në vitin 1912.<br />
Në fazën e parë deri në vitet 1912 emërtimet lidheshin kryesisht me fushën e<br />
bujqësisë. Po kështu ato kishin të bënin me fenë apo sfera të ngushta të ekonomisë. Tek<br />
autorët e vjetër (kemi parasysh veprat e autorëve tanë të vjetër; Buzuku, Matrënga, Budi,<br />
Bogdani etj., kryesisht fjalorin e Bardhit) gjenden krahas emrave të tjerë edhe emra<br />
konkretë që shënojnë njeriun sipas profesionit a punës që kryen, të prejardhur nga:<br />
156 F. Bardhi, “Fjalor latinisht – shqip, 1635”, Prishtinë, 1983.<br />
157 K. Kristoforidhi, “Fjalor greqisht – shqip”, Prishtinë,1977.<br />
158 “Fjalor i gjuhës shqipe”, Tiranë, 1954.<br />
159 “Fjalor i shqipes së sotme”, Tiranë 2002<br />
~ 161 ~