gazeta pdf.pmd - Gazeta 55

E PËRDITSHME 

E PAVARUR 

Drejtor: 

FAHRI BALLIU 

Kryeredaktor: 

ILIR NIKOLLA 

Nr. 5 (4430) 

Viti XV i botimit 

(numri i parë doli 

më 18.10.1997) 

E diel, 

9 janar 2011 

Zëvendës/ndihmës Sekretari 

amerikan i Shtetit për 

Evropën Tomas Kantrimen, i 

ka bërë thirrje opozitës 

shqiptare t’i bindet vendimit 

të KQZ-së dhe të 

bashkëpunojë për 

kapërcimin e ngërçit politik. 

Ai kërkon kapërcimin e 

ngërçit politik, duke kujtuar 

se bojkoti dhe sjelljet antiinstitucionale 

po dëmtojnë 

imazhin e vendit dhe po 

shtyjnë afatin e hyrjes në BE 

NË BRENDËSI 

FOTOLAJM 

CMYK 

Adresa: Adresa: Rruga 

Rruga 

“Medar “Medar “Medar Shtylla Shtylla Shtylla”, Shtylla ”, 

qendra qendra qendra e e biznesit 

biznesit 

Tel: el: 04/2321364, 

04/2321364, 

Tel: el: 04/232136 

04/2321366, 

04/232136 

Fax:04/2321365, 

Fax:04/2321365, 

Tiranë 

Tiranë 

E-mail: 

info@gazeta55.net, 



gazeta55mail@ 



yahoo.com, 

yahoo.com, 

Internet: 

www www.gazeta55.al 

www www.gazeta55.al 

.gazeta55.al 

Çmimi Çmimi 30 30 lekë 

lekë 

Greqi Greqi 1,5 1,5 EURO 

EURO 

DITA 15-23 

SUPLEMENTI “LETRAT” 

Shtëpia Botuese “55” së shpejti hedh në treg një 

nga librat më të rëndësishëm të Erik Laurent 

Eric Laurent: "Ana 

e Fshehtë e bankave" 

SKANDALE DHE ZBULIME 

NË MJEDISET FINANCIARE 

SHBA: KQZ në Tiranë veproi 

drejt, partitë t’i binden vendimit 

Listat e zgjedhësve - flet kreu i Arkivit 

Qendror të Shtetit, Nevila Nika 

“Ligji “Ligji i i arkivave 

arkivave 

lejon lejon përdorimin 

përdorimin 

e e të të dhënave 

dhënave 

për për hetimet 

hetimet 

parlamentare” 

parlamentare” 

Pas Pas fletëvotimeve, 

fletëvotimeve, 

kauzë kauzë e e majtë 

majtë 

socialiste socialiste mbeti mbeti veç 

veç 

timoni timoni i i makinës 

makinës 

Redaksionale 

Durim Hushi flet 

për kalimin e tij te LSI 

Iu Iu përmbajta përmbajta bindjeve bindjeve të 

të 

mia mia të të majta majta - - në në PS PS ka 

ka 

filluar filluar gjuetia gjuetia e e shtrigave 

shtrigave 

“Unë nuk bëj pjesë në merkaton 

ku duhet të bëjë lëvizje nga një 

parti në tjetrën”. Kështu u shpreh 

politikani dhe deputeti i njohur në 

disa legjislatura Durim Hushi, 

DITA 

Gjykata e Tiranës lë në arrest 

shtëpie të birin e Arta Dades - konfirmohet 

krimi i bllokmenëve të rinj 

Prokuroria kërkoi 20 ditë burg deri në hetimin e 

plotë të ngjarjes, si dhe përpilimin e dosjes me 

akuzën e “plagosjes së rëndë”, si dhe 

“armëmbajtjes pa leje”, por gjykata s’e ka 

përballuar presionin e mediave majtiste dhe ka 

vendosur veç për masën e arrestit shtëpiak 

Djali i ish deputetes së Laguës, Arta Dade mori pjesë 

pak ditë më parë në një përplasje me armë mes 

trashëgimtarëve të familjeve ish bllokmene, ku la të plagosur 

nipin e Adil Çarçanit, ish kryeministri i fundit i 

Berisha në Dajt, me nipin dhe mbesat, 

për të shijuar natyrën e Shqipërisë Europiane 

Kryeministri Berisha së bashku me familjen po kalon fundjavën në malin e Dajtit. Ditën e 

djeshme, kryeministri ua ka kushtuar mbesave dhe nipit të tij, me të cilët ka kaluar një paradite 

të këndshme, por edhe ka shfrytëzuar mundësinë që të jep maja e malit të Dajtit për të shpjeguar 

gjurmën nga ku kalon Rruga e Arbërit, së bashku me historikun e këtij kalimi malor 

FORUM 

Të Të gjithë 

gjithë 

thonë thonë “P “Po”! “P ”! 

Nga Qemal Sakajeva 

Me përjashtim të “Vetvendosjes”, 

të gjithë thonë “PO!” : 

të nisin bisedimet Prishtinë - 

Politika olitika e e Jashtme 

Jashtme 

e e SHBA-ve: SHBA-ve: Çfarë 

Çfarë 

(nuk (nuk) (nuk ) do do të 

të 

ndodhë ndodhë më më 2011 2011-n 2011 -n 

Nga Jennifer Rubin 

(Washington Post) 

Pak veta do të kishin vënë bast 

se bota në 2010-ta do të ishte më 

pak e rrezikshme dhe e paparash 

Autonomi 

Autonomi 

demokratik demokratike demokratik e për 

për 

kurdët kurdët e e Azisë Azisë së së V VVogël! 

V ogël! 

Nga Ali Bulaç (Zaman) 

Çështja kurde vazhdon të mbetet 

çështja më me rëndësi në Turqi. 

Javën e fundit, “Asambleja e Sho 

DITA/8 

Referendumi 

Referendumi 

afrikan afrikan sot 

sot 

rithemelon 

rithemelon 

shtetin shtetin e e formuar 

formuar 

nga nga nipi nipi i 

i 

Muhamed Muhamed Aliut 

Aliut 

Mbahet sot në Sudan referendumi 

për pavarësinë e Jugut 

me popullsi të krishterë dhe animiste, 

ku sipas sondazheve, 97 

përqind do votojnë “pro”. 

Zona e fitoi autonominë më 

1870, nën qeverisjen e Ismail 

Pashës dhe nën emrin “Ekuatoria”, 

ndërkohë që komuniteti 

ndërkombëtar, pas Kosovës, 

pritet të bekojë edhe një tjetër 

shtet të ri, anëtar të OKB-së 

E diel, 9 janar 2011 

55 1

POLITIKË 

2 

55 


Kreu i PDU-së, Shpëtim Idrizi flet për peticionin kundër raportit të zviceranit, Dick Marty 

“Asambleja Parlamentare e Këshillit të Evropës do informohet për shpifjet e pseudo-raportit” 

Raporti i Dick Marty ka një provë të 

madhe inteligjence për vetë Këshillin e 

Europës, por që në të vërtetë nuk pasqyron 

asgjë. 

Me anë të kësaj deklarate, Kreu i PDUsë 

Shpëtim Idrizi dha mesazhin pas 

organizimit në Tiranë, dhe mbledhjes së 

firmave që do ti bashkohen peticionit që 

pritet të dorëzohet në Asamblenë Parlamentare 

të Këshillit të Europës. Ndër 

firmëtarët e këtij peticioni ishte dhe 

deputeti i PS, Pandeli Majko, i cili gjatë 

Gjykata e Tiranës 

lë në arrest 

shtëpie të birin e 

Arta Dades - 

konfirmohet krimi i 

bllokmenëve të rinj 

Prokuroria kërkoi 20 ditë burg 

deri në hetimin e plotë të 

ngjarjes, si dhe përpilimin e 

dosjes me akuzën e “plagosjes 

së rëndë” si dhe “armëmbajtjes 

pa leje”, por gjykata s’e ka 

përballuar presionin e mediave 

majtiste dhe ka vendosur veç për 

masën e arrestit shtëpiak 

Djali i ish deputetes së Laguës, 

Arta Dade mori pjesë pak ditë më 

parë në një përplasje me armë mes 

trashëgimtarëve të familjeve ish 

bllokmene, ku la të plagosur nipin 

e Adil Çarçanit, ish kryeministri i 

fundit i nomenklaturës hoxhiste. 

Gjykata ka dhënë dje masën e 

ndëshkimit, ndonëse është treguar 

tolerante nga kjo anë. Vetëm arrest 

shtëpie për Besnik Dabullën, është 

masa e sigurisë caktuar nga Gjykata 

e Tiranës, ndërsa Prokuroria e 

Tiranës kërkoi 20 ditë burg. Ai akuzohej 

për “armëmbajtje pa leje” dhe 

“plagosje të rëndë”. 

Mbrëmjen e së mërkurës, Dabulla 

akuzohet se ka plagosur shokun 

e tij Endri Lufi, në dalje të lokalit, 

në zonën e ish-bllokut në Tiranë. 

Edrin Lufi deklaron në aktin në fjalë 

se plagosja e tij ishte aksidentale 

dhe se ka raporte shumë miqësore 

me Dabullën. 

Ndalimi i Dabullës u krye po atë 

natë në dalje të spitalit, ku i riu 

kishte shkuar për të dorëzuar për 

mjekim Lufin, nipi i ish-kryeministrit 

komunist të Shqipërisë, Adil 

Çarçani. 

viteve të luftës në Kosovë ka qenë kryeministër 

i Shqipërisë. 

“Raporti nuk është i shkruar për 

disa ditë, por i bërë prej dy vitesh. 

Zgjodhi një moment të caktuar për të 

pasur impakt mediatik, pasi ky raport 

duhej dorëzuar në 25 maj, dhe pas 6 

muajsh kemi vendimin e Gjykatës së 

Hagës dhe zgjedhjet ne Kosovë, dhe pas 

zgjedhjeve, ku qeveria e Kosovës do të 

ulet me palën e Serbisë, dhe kjo do të 

sillte një prishje të imazhit të Kos- 

Kryeministri Sali Berisha në 

mbledhjen e radhës së e radhës së 

Task Forcës për reformën në shëndetësi 

vlerësoi si objektiv kryesor 

luftën kundër korrupsionit si 

kushtin e të gjitha kushteve për 

suksesin e reformave. 

Kreu i qeverisë Berisha vlerësoi 

si një tjetër zhvillim të rëndësishëm 

në kuadër të reformës në 

shëndetësi edhe hartimin e 

udhërrëfyesve dhe protokolleve të 

praktikës klinike. Gjithashtu Berisha 

e konsideroi reformën në 

shëndetësi si një nga më të vështirat 

por dhe më të rëndësishmet. 

Kreu i ekzekutivit Berisha theksoi 

se prioritet mbetet përllogaritja 

e kostove të çdo procedure dhe çdo 

ndërhyrjeje , si kusht bazë për të 

rritur cilësinë e shërbimit. 

Gjatë kësaj mbledhjeje së Task 

Forcës,kryeministri Berisha theksoi 

se projektligji i sigurimeve 

shëndetësore i miratuar në 

mbledhjen e fundit të qeverisë është 

zgjidhja më e mirë pasi nuk rrit 

taksën për qytetarët e siguruar dhe 

detyron qeverinë të paguajë për ata 

që nuk kanë mundësi. 

Duke theksuar se kjo është 

reforma më e vështirë por, më e 

rëndësishmja ndër të gjitha reformat, 

kryeministri Berisha përgëzoi 

punën e madhe që është bërë 

si dhe rezultatet që janë arritur, 

veçanërisht në luftën kundër korrupsionit. 

Kryeministri e vlerësoi luftën 

kundër korrupsionit si kushtin e 

të gjitha kushteve për suksesin e 

reformave, e se nuk ka rrugë më 

të sigurt për të kapur standardet 

e duhura sesa lufta kundër korrupsionit. 

Kreu i qeverisë falënderoi të 

gjithë drejtuesit e shërbimeve, 

departamenteve, mjekët, infermierët 

e aktorë të tjerë të përfshirë 

në proces, për punën e shkëlqyer 

që kanë bërë gjatë vitit në 

ovës”, tha Idrizi. 

Ndërkaq, kreu i PDU ka ri-sjellë edhe 

një herë në fokus, krizën politike, ngërci i 

krijuar mes dy palëve. 

Sipas tij, ky është një tregues se 

demokracia ka arritur që këto kriza ti stisë 

vetë, dhe ende nuk është vënë gishti te 

një palë, por sepse një vend anëtar i 

NATO-s, duhet të ketë një klasë politike 

të maturuar. Ishte një vit i tërë, ku mesa 

duket nuk ishin palët të interesuara të 

zgjidhnin këtë krizë. 

Reforma në Shëndetësi, flet kryeministri Sali Berisha 

Tolerancë zero ndajkorrupsionit, 

kushti absolut i suksesit të reformave 

Nga Elda Tomani 

hartimin e udhërrëfyesve dhe të 

protokolleve të praktikës klinike, 

çka përbën një arritje të madhe, që 

do të mundësojë finalizimin sa më 

shpejt të kostifikimit në shërbimet 

shëndetësore, si një nga kushtet 

themelore, për të përmirësuar në 

vazhdimësi cilësinë e shërbimit 

dhe për të përdorur në mënyrën më 

efiçente burimet e disponueshme 

financiare. 

Gjithashtu kryeministri vuri 

theksin edhe në projekt ligjin për 

sigurimin e detyrueshëm shëndetësor 

që u miratua këtë javë në 

mbledhjen e qeverisë, ligj i cili garanton 

vendosjen e skemës së sigurimit 

të detyrueshëm shëndetësor 

e mundëson ndër të tjera 

hapjen gjerësisht drejt sektorit privat. 

Kreu i qeverisë nënvizoi se ky 

ligj është zgjidhja më e mirë, pasi 

nuk rrit taksën për qytetarët e siguruar, 

zgjidhje e cila e detyron 

qeverinë që të ndihmojë kategori 

të caktuara, të cilat do të kenë të 

garantuar kujdesin shëndetësor. 

“Asgjë nuk ka më të rëndësishme 

se shëndeti dhe asgjë më 

përcaktuese në drejtim të ruajtjes, 

mbrojtjes zhvillimit, trajtimit të 

problematikës shëndetësore, nuk 

ka sesa reforma”, deklaroi Berisha 

në mbledhjen e djeshme të Task 

Forcës. Fillimisht kryeministri 

Berisha vuri theksin te rezultatet 

e arritura në luftën kundër korrupsionit. 

Luftën kundër korrupsionit 

kryeministri Berisha e konsideroi 

kushtin e të gjitha kushteve 

për suksesin e reformave, jo vetëm 

në shëndetësi, por në çdo fushë tha 

përmes fjalës së tij shefi i qeverisë 

Berisha. 

“Ju dëgjoni që Shqipëria është 

27 për qind më lart se vendet e tjera 

të OECD për regjistrimin e biznesit. 

Është sepse është luftuar korrupsioni 

me ato procedura. Gjithçka 

digjitalizohet dhe shkon jashtë 

sistemit të korrupsionit. Ne duhet 

të kemi të qartë se për të kapur 

standardet, nuk ka rrugë më të sigurt 

sesa lufta kundër korrupsionit”, 

tha në fjalën e tij kryeministri 

Berisha. “Ne duhet të kemi të 

qartë se për të kapur standardet, 

nuk ka rrugë më të sigurt sesa lufta 

kundër korrupsionit”, tha kreu 

i qeverisë. 

Më tej Berisha përgëzoi të gjithë 

drejtuesit e shërbimeve, departamenteve, 

mjekët, infermierët e aktorë 

të tjerë të përfshirë në proces 

për këtë punë të shkëlqyer që kanë 

bëra gjatë vitit që kaloi, për 

hartimin e udhërrëfyesve dhe protokolleve 

të praktikës klinike. Kjo 

përbën një arritje të madhe, 

themelore e cila do të mundësojë 

finalizimin sa më shpejt të kostifikimit 

të çdo procedure, të çdo vizite, 

të çdo medikamenti, të çdo 

ndërhyrje , si kusht bazë për të rritur 

në mënyrë të pandërprerë cilësinë 

e shërbimit, si kusht i të gjitha 

kushteve për të përdorur në 

mënyrën më efiçente, burimet e 

disponueshme financiare. Si kusht 

mbi të gjitha kushteve për të përcaktuar 

objektivat zhvillimorë të 

fushave të caktuara. 

Kryeministri Berisha vuri theksin 

se duhet të jemi të vendosur të 

fillojmë aplikimin edhe në rast se 

jo çdo gjë e kemi të përgatitur ne 

duhet të bëjmë provën me kostifikimin 

tha ndër të tjera Berisha. “ 

Duhet të bëjmë që çdo faturë e 

kostifikuar t’i shkojë institutit. 

Faturat, kostot e çdo analize e çdo 

medikamenti dhe çdo procedure, t’i 

dërgohet institutit të sigurimeve 

të kujdesit shëndetësor. Kjo nuk 

është një praktikë e thjeshtë, që 

duhet ta instalojmë sepse është 

themelore”, u shpreh më tej kryeministri. 

Kryeministri Berisha 

kërkoi të gjithë përkushtimin e 

ekipeve mjekësore në zbatimin e 

tyre. 

“Le të fillojmë zbatimin e tyre. 

Jam i bindur që do të ketë mangësira, 

do të ketë pasaktësi, përndryshe 

ne nuk përsosemi, nuk 

korrigjohemi”m u shpreh kryeministri 

Berisha. Kreu i qeverise 

vlerësoi si tejet të rëndësishëm 

miratimin pas një debati e konsultimi 

4-vjeçar të ligjit për sigurimet 

shëndetësore. 

“Ligji u hartua me ndihmën e 

BB-së, sipas shefit të qeverisë Berishës 

përveçse garanton vendosjen 

e skemës së sigurimit të 

detyrueshëm shëndetësor, hapet 

gjerësisht drejt sektorit privat, pra 

ka meritën tjetër që autorizon institucionet 

shëndetësore publike, 

ministrinë të blejnë shërbime dhe 

nga sektori privat dhe unë e konsideroj 

se ky është një hap shumë 

i rëndësishëm. Janë kategori të cilat 

do të ndihmohen dhe do të kenë 

të garantuar kujdesin shëndetësor”, 

ka theksuar kryeministri. 

Sias tij, rëndësi të madhe ka 

fakti që projektligji për sigurimin 

e detyrueshëm shëndetësor kaloi. 

“Mori fund një debat i gjerë 4 

vjeçar. Ka pasur shumë ide nga më 

kontradiktoret për vendosjen e këtij 

sistemi, por është bërë zgjidhja më 

e mirë, më realiste, zgjidhje e cila 

nuk rrit taksën për qytetarët e siguruar, 

zgjidhje e cila e detyron 

qeverinë të paguajë për ata që nuk 

kanë mundësi të paguajnë”, përfundoi 

kryeministri.

SHBA: KQZ në Tiranë 

veproi drejt, partitë 

t’i binden vendimit 

Zëvendës/ndihmës Sekretari amerikan i Shtetit për Evropën Tomas Kantrimen, i ka bërë thirrje opozitës shqiptare t’i 

bindet vendimit të KQZ-së dhe të bashkëpunojë për kapërcimin e ngërçit politik. Ai kërkon kapërcimin e ngërçit politik, 

duke kujtuar se bojkoti dhe sjelljet anti-institucionale po dëmtojnë imazhin e vendit dhe po shtyjnë afatin e hyrjes në BE 

A mendoni se për një vend anëtar të 

NATO-s si Shqipëria, çështja e kontestimit 

të zgjedhjeve duhet të ishte një 

çështje e së kaluarës, e zgjidhur që 

para se vendi të anëtarësohej në 

NATO? Sa e kanë dëmtuar Shqipërinë 

mosmarrëveshjet e fundit mbi zgjedhjet 

e 2009? 

Shqipëria është një vend i NATO-s që i 

ka marrë seriozisht angazhimet e saj në 

këtë aleancë duke kontribuar në misionin 

e aleancës në Afganistan. Kjo është e 

rëndësishme dhe është vlerësuar nga 

vendet e aleancës. Shqipëria u bë anëtare e 

NATO-s pasi plotësoi standardet e aleancës 

për një demokraci parlamentare 

evropiane. Që nga ajo kohë, ngërçi me 

zgjedhjet dhe mospjesëmarrja brenda 

sistemit politik shqiptar, ka dëmtuar jo 

vetëm emrin e Shqipërisë, por edhe 

mundësinë e saj për të ecur përpara drejt 

integrimit evropian, për t’u bërë anëtare e 

BE-së. Si anëtare e NATO-s dhe si një 

vend që thotë se është i gatshëm të fillojë 

negociatat me Bashkimin Evropian, 

shqiptarët duhet të jenë në gjendje të 

negociojnë me njëri-tjetrin dhe t’i zgjidhin 

problemet vetë në mënyrë demokratike 

përmes dialogut dhe kompromisit. Çdo 

vonesë në këtë drejtim dëmton imazhin e 

vendit ose afatin për të hyrë në BE. 

Ato që ju sapo thatë nuk kanë 

ndodhur. Klasa politike shqiptare nuk 

ka qenë në gjendje t’i zgjidhë problemet 

me dialog. Para pak kohe ju jeni 

shprehur se Shtetet e Bashkuara janë 

të gatshme të ndihmojnë për të kapërcyer 

ngërçin, në mënyrë që zgjedhjet të 

mos kontestohen më. Për çfarë ndihme 

e keni fjalën konkretisht? 

Po, në radhë të parë, OSBE-ja, në 

raportin e saj për zgjedhjet e 2009-ës, e 

bëri të qartë se ç’duhet të bëjnë partitë për 

të përmirësuar procesin zgjedhor. Ka më 

duket 31 rekomandime konkrete. Më e 

rëndësishmja është e para, që partia në 

pushtet të tregojë vullnetin e nevojshëm 

politik për të zhvilluar zgjedhje të besueshme. 

Është kjo kërkesë e parë, si edhe 

të tjerat, që ende nuk janë zgjidhur nga 

partitë drejtuese në Shqipëri. Së dyti, për 

sa i takon zgjedhjeve, dua të përmend 

rastin e zgjedhjeve të muajit të kaluar në 

Kosovë. Unë isha vetë atje. Këto ishin 

zgjedhjet e para që pas pavarësisë. Nuk 

ishin më të mirat, prandaj një pjesë po 

përsëriten të dielën. Por ajo që më bërë 

përshtypje të madhe ishte fakti që mbi 30 

mijë qytetarë të Kosovës kishin dalë 

vullnetarë për të shërbyer si vëzhgues të 

pavarur për të garantuar pastërtinë e 

zgjedhjeve. Do të doja që edhe në Shqipëri 

të fillonte tani një proces ku 30, 60 apo 90 

mijë qytetarë të shërbejnë si vëzhgues 

zgjedhjesh për ditën e votimeve. Është një 

detyrë që nuk i takon vetëm komunitetit 

ndërkombëtar por u takon vetë qytetarëve 

të dalin e të vëzhgojnë vetë zgjedhjet e 

tyre që ato të jenë të drejta dhe të pastra. 

Pikërisht këtu mund të ndihmojnë Shtetet 

e Bashkuara. 

Si? 

Duke ndihmuar organizatat jo-qeveritare 

të organizojnë këto grupe vullnetarësh. 

Zgjedhjet në Shqipëri nuk i 

përkasin dy a tri partive. Ato i përkasin 

popullit shqiptar. Dhe i takon banorëve 

të dalin vullnetarë dhe ditën e votimeve të 

vëzhgojnë për të shmangur çdo kontradiktë 

apo mashtrim gjatë zgjedhjeve. Ne jemi 

të gatshëm të ndihmojmë në këtë përpjekje. 

Do të ndihmojmë në se të dy 

partitë tregojnë vendosmëri për të biseduar 

me njëra-tjetrën dhe të arrijnë kompromis 

për rregullat zgjedhore. Përsëritja e 

asaj që ndodhi në zgjedhjet e kaluara, 

mungesa e besueshmërisë, dhe një ngërç i 

ri në jetën politike të Shqipërisë do ta 

kthente vendin pas nga arritjet 

mbresëlënëse të 20 vjetëve të fundit. 

Dhe një pyetje e fundit për Shqipërinë. 

Aspirata për anëtarësim në 

NATO dhe në BE për vendet e Ballkanit, 

i ka shërbyer perëndimit si një mjet i 

efektshëm për t’i nxitur ato drejt 

reformave. Tani që Shqipëria është në 

NATO dhe pas heqjes së vizave, që për 

shumë njerëz mund të shihet si 

anëtarësim në BE, çfarë mjetesh i 

kanë mbetur perëndimit për t’i nxitur 

vendet drejt reformave? 

Ajo që ka arritur Shqipëria me anëtarësimin 

në NATO dhe liberalizimin e vizave 

është e rëndësishme. Shtetet e Bashkuara 

besojnë se anëtarësimi në Bashkimin 

Evropian dhe procesi për ta realizuar këtë 

janë jetike për të nxitur procesin e reformave 

në Evropën Juglindore. Ju keni të drejtë se 

liberalizimi i vizave është ana më e prekshme 

e këtij përparimi, anët e tjera të 

përparimit mund të mos jenë kaq të dukshme. 

Por mundësia për zhvillim ekonomik 

dhe social i Shqipërisë dhe fqinjëve të saj 

është shumë e madhe. Në se Shqipëria 

synon të ketë një ekonomi të shekullit të 

21, në se dëshiron të ketë një qeveri të 

pastër, në se dëshiron të ketë respekt për 

shtetin ligjor, ajo duhet të vazhdojë të 

punojë në rrugën e saj drejt Bashkimit 

Evropian. Shqipëria ka nevojë, siç e kemi 

thënë shumë herë edhe për vende të tjera të 

rajonit, të fillojë me çështjen e shtetit ligjor, 

me transparencën dhe një qeveri të pastër. 


POLITIKË 

Viti 2011, vit 

premtues dhe vit 

ndryshimesh të 

rëndësishme për 

pushtetin lokal 

Deputetë demokratë e cilësojnë vitin 

që lamë pas si të suksesshëm, duke 

kujtuar se “u shemb muri i izolimit dhe 

u hap drita jeshile për integrimin” 

Mesila Doda - “Viti 2010 ishte i suksesshëm, 

sepse Partia Demokratike arriti të 

shembë një mur shekullor izolimi. Jo vetëm 

kaq, por ka qenë një vit i krizës së thellë të 

euros dhe një pasqyrim pozitiv të ekonomisë 

shqiptare”. Ndërsa Shqipëria europiane, integrimi 

europian janë dhe mbeten projekti 

më madhor për vitin 2011, deputetja e PD, 

Mesila Doda solli në vëmendje rrugën pozitive 

në të cilën po ecën PD dhe efektet pozitive 

të cilat janë reflektuar. 

“Kemi rritje të të ardhurave dhe të eksporteve, 

me rreth 58 për qind dhe dimension 

të fortë e cila është reflektuar gjatë këtij 

viti, ku gjatë muajit korrik u rritën rrogat 

dhe pensionet”, tha ajo. Ndërkaq, kur PS 

ka hapur një strategji për antikorrupsion, 

Doda veçoi faktin se gjatë periudhës 2005- 

2010, Partia Demokratike ka nisur qeverisjen 

me një moto të caktuar, e cila ka të bëjë me 

korrupsionin dhe krimin e organizuar. Për 

këtë, deputetja e PD-së, foli me shifra duke 

bërë një rezyme të përgjithshme, ndërsa 140 

zyrtarë janë proceduar. Ndërsa Komisioni 

Qendror i Zgjedhjeve miratoi djegien e 

fletëve të votimit të zgjedhjeve të 28 qershorit, 

Mesila Doda, vlerësoi se KQZ-ja duhet 

ta kishte marrë këtë vendim në muajin 

korrik kur e parashikonte ligji. 

Deputeti demokrat Gerti Bogdani e 

përcakton Bashkinë e Tiranës si sfidën e 

këtij viti/Viti 2011 premton shumë, zgjedhjet 

lokale do të zgjidhin kulmin e konfliktit 

politik të radhës. Ndonëse të vetmet gjëra 

që nuk ndryshuan as në fillim dhe as në 

fund të vitit 2010 ishin retorika e ashpër 

politike midis liderit të mazhorancës dhe 

opozitës. Deputeti i Partisë Demokratike, 

Gerti Bogdani, theksoi dje gjatë një komunikimi 

me mediat se zgjedhjet lokale tashmë 

do të vijnë me një sërë ndryshimesh të 

cilat kanë të bëjnë me regjistrin elektronik, 

me karta identiteti dhe pasaporta biometrike. 

Për këtë, ai u shpreh i sigurt në fitore, pasi 

PD ka arritur të tregojë se synimin që ka 

për të fituar, arrin ta fitojë. “Në Bashkitë 

kryesore të vendit ka nevojë për ndryshim, 

pasi pushteti lokal ka çaluar në plotësimin 

e nevojave të qytetarëve”, u shpreh deputeti 

demokrat, Gerti Bogdani. Duke i vënë në 

një baraspeshë arritjet e vitit 2010, me shkronja 

të mëdha e cilësoi si vitin e arritjeve 

të mëdha. “Është për liberalizmin e vizave 

pas viteve të izoluara nga regjimi komunist. 

Shqiptarët që shikonin vizat si molla e 

ndaluar e Migjenit, tashmë përbën një ndër 

liritë dhe të drejtat e njeriut. Kjo është ëndrra 

që bëhet realitet për shqiptarët”, deklaroi 

ligjvënësi i PD-së. Tashmë viti 2010, 

është një vit i rëndësishëm si për procesin e 

integrimit në BE, dhe kjo sipas tij, sepse 

jemi shumë pranë procesit te negociatave, 

dhe i vetmi kriter ka të bëjë me krizën politike. 

Për deputetin e PD-së, i vetmi kriter i 

cili ka mbetur pas, ka të bëjë me krizën politike. 

Duke iu referuar forumit rinor të PD, 

Bogdani theksoi se ky forum është brenda 

limiteve kohore, dhe për këtë PD funksionon 

më së miri dhe se duhet të harxhojë energjitë 

duke qeverisur. 


FORUM 

Kontaktoni në opinion@gazeta55.net 

Komenti/Vasilika 

Hysi, e prekur 

nga Sindroma 

e Stokholmit 

Nga Shqipe Xoxi 

Partia akuzoi nëpërmjet deputetes 

Vasilika Llambi Hysi kryetari 

e KQZ-së, z. Arben Ristani “se 

nëpërmjet djegies së fletëve, po synojnë 

të zhdukin provat për manipulimin 

e zgjedhjeve të 28 qershorit”. 

Përtej të pavërtetave që artikulon 

në mënyrë kriminologjike Zhysh 

Vasi: Flokët e krehur, të fryrë paksa 

duket se i shkojnë më shumë se 

krehja drejt me baluke mbi sy, staturë 

me të cilën e kemi parë shpesh. 

Ajo ka fytyrë të përshtatshme për çdo 

stinë, një trup mëmësor, pa linja obesiteti, 

si dhe një buzëqeshje 

vetëkënaqësie prej Zyshe që të kap 

me fletën e kopjes në provim. Sa 

herë del përpara kamerave ish-kryetarja 

e Komitetit Shqiptar të Helsinkit 

- që shpesh herë kemi stigmatizuar 

për veprimet anormale në 

gjykatë kushtetuese: kujtojmë padinë 

kundra Ligjit të “Lustracionit” dhe 

Ligjin “Anti-mafia” – kemi një sy protektiv. 

Sa për paditë e KKSH-së i kanë 

bërë gjithmonë në aleancë dhe në 

union me Partinë Socialiste. çka 

detyrimisht u shpërblye me për 

zgjedhjen e Vasilika Hysi si krye-listoja 

e PS-së në kryeqytet për deputet. 

Jo të gjithë e dinë se ajo është 

lindur dhe rritur në Tiranë para 47 

vitesh, në një familje që i përket minoritetit 

grek në Shqipëri, me një vëlla 

dhe një motër. Nuk është se ka 

qenë e përkëdhelura e prindërve, 

ndryshe nga dy fëmijët e tjerë. Thjesht 

ka pasur një fëmijëri monotone: ku 

shkonte në shkollë, nganjëherë merrte 

pjesë në veprimtari që organizoheshin 

në të, ndiqte kurse të organizuara 

në Pallatin e Pionierit. çdo gjë 

në jetën e saj gjithçka shkonte normalisht 

deri në momentin kur vëllai 

saj i vetëm humb jetën në një aksident 

automobilistik dhe rrjedha e 

jetës së saj mori drejtim tek përfundimi 

i studimeve të shkollës së mesme 

në 1981. Kjo traumë kaloi shpejt 

sepse nuk kishte kohë të mendonte 

për vetën sepse përqendrimi i saj 

shkoi tek përkujdesja për motrën e 

vogël dhe më shumë vëmendje për 

prindërit. Familja e saj prindërore ka 

pasur shumë pak gëzime, pas fatkeqësisë 

që i kishte rënë. Ndoshta i 

vetmi momenti gëzimi mund të ketë 

qenë kur Vasi Hysi merre “medaljes 

së artë” në shkollën “Qemal Stafa”. 

Sapo kishte nisur studimet për drejtësi, 

kur në gjimnazin ku kishte studiuar 

u organizua ceremonia modeste 

për dhënien e medaljeve të arta. Pasioni 

i saj i fshehtë ka qenë mjekësia, 

por zgjodhi Drejtësinë duke u 

diplomuar në 1985, duke u specializuar 

në drejtësinë penale të të miturve. 

Gjithashtu pedagoge në Fakultetin 

e Drejtësisë të Universitetit të 

Tiranës. Ndofta një shpjegim mund 

të jetë se fakti që vëllai i saj humbi 

jetën edhe nga pakujdesia e treguar 

nga mjekët në trajtimin e tij pas aksidentit 

dhe se hetimi penal për aksidentin 

u mbyll me një “falje” mes viktimës 

dhe autorit, ka vendosur të mos 

studionte për mjekësi. Sot është 

nëna e një vajze, që njëkohësisht 

është edhe kolege e saj. Punon si 

pedagoge në të njëjtin fakultet, por 

në fusha të ndryshme. Tani më 

shumë se më parë nuk gjen shumë 

kohë të lirë me familjen, për pak libra, 

gatimin që e ka aq shumë për 

zemër apo pse jo për filma e argëtime 

të tjera. Koha e saj materiale 

sot është monopolizuar nga shefi i 

saj politik Edi Rama. Nuk sheh 

shumë televizor por shpesh është 

protagoniste e saj. 

4 



Nga Qemal Sakajeva 

Me përjashtim të “Vetvendosjes”, 

të gjithë thonë “PO!” : të 

nisin bisedimet Prishtinë - Beograd. 

Po, thotë Kosova; po, thotë 

Shqipëria; po, thotë Uashingtoni; 

po, thotë Bashkimi Europian; madje, 

Serbia sillet më e zellshme, duke 

u ankuar disi, se Kosova po vonon. 

Ky kor i plotë, me zëra të ndryshëm, 

a do të mund të interpretojë 

“Këngën e Pajtimit?”. 

Kjo është kryepyetja, të cilës, 

të gjithë i përgjigjen me notën më 

të ulët: e rëndësishme është që të 

dy palët, agresori dhe i sulmuari, 

do të shtrëngojnë duart, do të ulen 

në të njëjtën tavolinë, do të rrinë 

kaq pranë e përballë, do të shprehin 

pikëpamjet e veta, ndoshta, 

as në kryeqytetin e Kosovës, as në 

kryeqytetin e Serbisë, veç diku në 

Europën Perëndimore, me një 

ndryshim jo aq pa domethënie, 

sepse përveç BE si ndërmjetësues, 

Prishtina kërkon të jenë aty dhe 

SHBA, ndërsa Beogradi bën çmos 

të përjashtojë Uashingtonin, me 

arsyetimin se kjo është çështje 

vetëm europiane. Ky argument bie. 

e duhet të rrëzohet: përderisa çlirimi 

nuk ishte vetëm çështje europiane 

(madje më shumë amerikane), 

përderisa pavarësimi nuk 

ishte vetëm çështje europiane 

(madje më shumë amerikane), 

edhe nisja e bisedimeve, le të themi 

si fillim i një pajtimi të largët, nuk 

mund të mos bëhet edhe çështje 

amerikane. 

Të gjithë thonë “Po”! 

Nisja e dialogut, për Kosovën 

do të jetë si në tregimet e shkurtra 

të O’Henrit: zbërthimi i një dyzine 

paragrafesh vjen beftas, dhe vetëm 

me një rresht a gjysmë radhe, krejt 

në fund, dhe pikë: Kosova është 

e pavarur. Kjo e bën keq palën biseduese, 

e shtrënguar të ulet përballë 

shtetit që nuk e njeh, vetëm për të 

prekur interesa të shpejta, sepse i 

duhet të dorëzojë pyetësorin e të 

përshpejtojë procesin e integrimit 

në BE. Kosova nuk është problemi, 

qoftë për bisedime, qoftë për fqinjësi, 

qoftë për bashkëpunim. Por 

besohet se ajo futet në bisedime 

pa vullnet, nga që Serbia as nuk ka 

kërkuar ndjesë e as nuk e njeh 

pavarësi. Në këtë ngushticë politike 

përjeton siguri sepse si mburojë 

nxjerr pavarësinë me njohje 

domethënëse anembanë globit dhe 

sovraniteti si fakt i kryer i është 

garantuar nga aleatët e mëdhenj. 

Nisja e dialogut, për Serbinë do 

të jetë si roman i mërzitshëm i realizmit 

sovjetik “Çimentoja” - Beogradi 

nuk do të thotë asgjë të 

veçantë, përveçse ngrirjen politike 

do t’ia hedhë mbi tavolinë palës 

së Kosovës, po njësoj, siç gjithçka 

kanë thënë kundër çlirimit qysh 

njëmbëdhjetë vjet e, gjithçka kanë 

bërë qysh prej tre vitesh plot 

kundër pavarësisë, që nga Beogradi 

deri në OKB, që nga Brukseli 

deri në Hagë, që nga Moska deri 

në Uashington, që nga Johanesburgu 

deri në Pekin, që nga Egjipti 

deri në Venezuelë. Serbia jo 

vetëm që nuk do të ndjehet asfare 

agresore, por gjatë bisedimeve do 

të bëjë ca nga Jugosllavia megalomane 

e shumë nga Serbia nacionaliste, 

do të bëjë shtetin e 

Mbibarabartë përballë të panjohurës 

të Nënbarabartë. Kjo do të 

jetë shprehje e mungesës së vullnetit 

ngaqë Serbia as nuk ka 

kërkuar falje dhe vjen në bisedime 

duke paradeklaruar se pranimi i 

dialogut nuk do të thotë njohje e 

pavarësisë. 

Beogradi nuk e do kurrsesi 

Uashingtonin të jetë ndërmjetësues 

gjatë bisedimeve. Por SHBA, 

vendi i parë perëndimor drejtues i 

çlirimit të Kosovës, njohësi i parë 

i pavarësisë së Kosovës, shteti i 

parë i sigurisë së Kosovës me një 

Bonstill aty. edhe nëse nuk do të 

marrë pjesë në bisedime, është 

shprehur fare pa lëvozhgë mbi dialogun, 

duke thënë: e rëndësishme 

është që palët të ulen të bisedojnë, 

duke këshilluar edhe temën e parë 

të karakterit teknik, mundet për 

çështjen e të zhdukurve. 

Fabulat e mëdha mbijetojnë 

kohërave: “Ujku dhe qingji”, vjen 

si e krijuar enkas për këtë dyshe 

fqinjësh. Serbia vërtitet penguese 

e keqdashëse nëpër kryeqytetet e 

Botës e brenda Kosovës nëpër pakicën 

serbe, dhe vikat se pavarësia 

ia turbullon ujin! Kur lexon 

raporte nxirosëse kundër shtetit të 

vogël, që bashkëshoqërohen me 

ngazëllim serb, ndërsa mizoritë 

serbe, as shenjuar as ndëshkuar, 

nuk të vjen habi (më kot bëjnë të 

çuditurin ca të huaj), pse shqiptarët 

ndjehen borxh dhe miq të 

mëdhenj të SHBA. Vetëm ta çosh 

nëpër mendje që, sikur pas këtij 

populli të martirizuar, të mos ishin 

mbrojtësit e përtej Atlantikut, 

vështirë njeriu edhe të hamendësonte 

deri ku do ishin ndalur punët 

e prapësisë serbe. 

Është një proverb rumun që 

thotë se, “Kur dy vetë bisedojnë, 

ata nuk mund të zihen”. Kjo fjalë 

e urtë parathënëse për çdo dialog, 

nuk vlen për Beogradin, sepse Serbisë 

nuk i duhen thëniet e mençura 

të askujt, por mbështetja politike 

fort e zellshme e Rumanisë dhe 

katër vendeve të tjera të BE kundër 

pavarësisë së Kosovës. Sigurisht, 

bisedimit do të fillojnë kur të gjithë 

thonë “Po!”, e sidomos kur të dy 

palët kundërshtare, të shtrënguara 

shqiptojnë “Po!”. Dhe “bisedimet 

nisën” do të bëhet lajm botëror. 

Serbia ka për t’ia marrë frytin 

atypëraty, si i arrirë në serë, ndërsa 

Kosova, BE dhe SHBA do të 

presin sa të mbijë fara, sa të rritet 

bima, sa të lidhen kokrra e deri sa 

të piqen. Ky fryt, të cilit po i shërbehet 

me durim, synohet të ketë 

këtë shije: Serbi, hiqju qafe Kosovës! 

Më e mira është - bashkëpuno! 

Më e mira fare - njih shtetin 

e ri! Ky mendohet si fundi, 

po që askush nuk ia di fundin. Por, 

edhe ai pritet të jetë si në tregimet 

e shkurtra të O’Henrit: Serbia dhe 

Kosova askund tjetër, askund ndryshe, 

secili në BE, veç në kohë të 

ndryshme, Serbia shpejt, Kosova 

vonë. Kësisoj do të krijohet edhe 

një rrezik i ri, për të cilin bëhen 

paralajmërime, por nuk jepen 

shpjegime. 

Pas fletëvotimeve, kauzë e majtë socialiste mbeti veç timoni i makinës 

Redaksionale 

E shtuna e 8 Janarit ishte një 

ditë ters për Kryetarin e PS-së Edi 

Rama, por një ditë e mbarë për 

demokracinë shqiptare. Këto janë 

dy gjërat e qarta, menjëherë pasi u 

pa indiferenca e opinionit publik për 

të blerë diçka të pashijshme nga 

tregu i audiencës opozitare, ose/ 

edhe nga mediat që i qëndisnin 

reklamat “pro-kutisë” me fillin e 

mëndafshtë të asgjësë, paçka se 

dolën krejt fiasko. Imazhet mbi 

djegien e fletëve të votimit s’duhet të 

na trembin aspak sepse janë në 

konform të ligjit dhe të Kushtetutës. 

Bile është i vonuar procesi i asgjësimit. 

Thirrja e PS-së se “po groposen 

faktet” ra përgjithësisht në vesh të 

shurdhër. Pinoku brenda balenës së 

sëmurë PS vetëm sa të cimbis me 

hundën që i zgjatet sa herë që flet 

për “fakte”! Sepse vetëm “fakte” apo 

“grup fakte” s’ka qenë në gjendje të 

provojë. Është e qartë si dita me 

diell se njerëzit nuk duan më “luftë 

për kutinë”, ata duan paqe sociale, 

punë dhe angazhim për integrimin e 

vendit në BE. Kjo kuptohet aq 

dukshëm sa edhe lufta e salmonit 

kundër rrymës. 

Mirëpo as vetë opozita me këto 

konferenca bajate për shtyp “për 

vota të vjedhura” sipas deputetes 

së Helsinkit, Zysh Vasilika Hysi 

nuk beson dhe as s’do transparencë 

zgjedhore. Duan veç pushtet 

në tavolinë. Komiteti Shqiptar i 

Helsinkit bën mirë të marrë nën 

shqyrtim deklaratën e lexuar nga 

zonja Hysi, pasi aty do të gjejë 

material të bollshëm për të diagnostikuar 

patologjinë. Reagimi i 

PS-së përmes një deklarate të 

Hysit tregon që s’ka as fuqi, as 

vullnet për ta vazhduar këtë 

çështje. Fitore e plotë e Ligjit dhe e 

Kushtetutës. 

Mjerisht ngelet në eter edhe në 

faqet e shtypit të sotëm hartimi i 

djeshëm i lexuar prej Zonjës së 

nderuar Vasi Hysi, të përpunuar nga 

dora e kryetarit të PS-së, sepse 

vetëm ai përdor fjalët a togfjalëshat 

propagandistikë “për të groposur 

dhe djegur faktet e krimit elektoral” 

ose “kryeministri i votave të vjedhura” 

apo “vendimi për të burgosur për 

plot 25 vjet listat e zgjedhësve”, dhe 

“Saliu filloi t’i djegë fletët si një kusar 

duke u fshehur rrëzave”, apo edhe 

“tentativë kriminale për të varrosur 

listat”. 

Pa dyshimin më të vogël themi 

se ky nuk është fjalori politik i 

zonjës Vasilika Hysi, apo i ish- 

kryetares së Komitetit Shqiptar të 

Helsinkit, por vetëm udhëzimet, 

mesazhet dhe leksiku i një njeriu që 

ka abdikuar nga rruga e Perëndisë. 

Me një llaf, vetëm një njeri nën 

efektin e substancave narkotike 

mund të prodhojë radhë që përfytyrojnë 

imazhe prej Neronit. 

Domethënë asgjë nga fronti i 

Lindjes. 

Sidoqoftë, PS-ja, pa tjetër kauzë 

politike, pos kutisë, gjendet e kapur 

pas bishtit të kryetarit Rama, i cili 

përditë e më shumë po tregon se ka 

kurorëzuar divorcin e plotë me 

arsyen. Çdo socialist i ndershëm 

sot pret ca përgjigje: Pse Edi Rama 

humbi zgjedhjet? Pse gënjeu për 

transparencën, pasi transparencë 

nuk bëri... as me fletët e as me 

materialet, edhe pse nxori në shesh 

militantët dhe qytetarët opozitarë, 

edhe pse futi në grevë 200 persona, 

etj. Sepse njëherë kërkonte fletët e 

votimit, pastaj si pa gjë të keq, 

megjithëse ishte gati të flijonte 

njerëz për fletët, duke mos ngrënë, 

tha se “fletët nuk na duhen për 

transparencën”. 

Nuk është e vërtete se materialet 

mund të shikohen pas 30 vitesh. 

Është gënjeshtra e radhës e Ramës 

që s’do transparencë por zhurmë 

për të mos pranuar humbjen. Ja 

çfarë thotë ligji për arkivat: “Neni 21; 

E drejta e njohjes së informacionit. 

Një person mund të njihet me një 

informacion të klasifikuar, nëse ai 

siguron një të drejtë njohjeje nga një 

drejtues institucioni apo personi të 

cilit me ligj i është deleguar një e 

drejtë e tillë kur: a) personi ka nevojë 

për njohje informacioni për përmbushjen 

e qëllimeve të ligjshme; b) 

kur personi ka nënshkruar një 

marrëveshje për mos-ekspozimin e 

informacionit; c) personi ka garanci 

sigurie”. Me një llaf nëse ndjek 

procedurat këto materiale merren pa 

problem nga PS-ja në kohë shumë 

të shpejte. 

Kuptohet vetiu se Opozita po 

humbet besueshmëri qeverisëse, 

pikërisht në momentin kur duhet të 

tregojë se është e aftë të mendojë 

me platforma ideore e struktura të 

mirë-organizuara, në prag të 

zgjedhjeve lokale. Ajo të lë përshtypjen 

se është e marrë peng nga 

qarqe okulte, që janë pak të 

interesuara për fatet e një opozite të 

bashkuar. Dhe përshtypja sa vjen e 

vërtetohet pikërisht kur sheh se si 

Edvin Rama rrethohet në haremin 

politik nga ndërtues, biznesmenë, 

afaristë e karrieristë, që të majtë 

s’kanë asgjë përveç timonit të 

makinës.


POLITIKË 

Rama mbledh nesër Asamblenë, nis ritet e shfajësimit 

Në ambientet e selisë rozë, lart e poshtë 

qarkullojnë zëra të ndryshëm dhe të dyshimtë, lidhur 

me mbledhjen e Asamblesë Kombëtare të Partisë 

Socialiste. Edi Rama ka njoftuar deputetët dhe 

anëtarët e forumeve drejtuese të PS-së, për një 

mbledhje emergjente të hënën, vetëm pak ditë pas 

zbatimit të ligjit nga KQZ, për asgjësimin e materialeve 

zgjedhore të 28 qershorit. 

Qëndrime patetike dhe aspak të përputhshme me 

realitetin, aq më tepër kur dihet se KQZ zbatoi 

thjesht ligjin dhe njëherazi u mbrojt fort nga Shtetet 

e Bashkuara të Amerikës, nga ku zëvendës/ndihmës 

sekretari amerikan i shtetit, Tomas Kantrimen, u shpreh 

se institucioni që administron zgjedhjet zbatoi thjesht 

ligjin dhe Kushtetutën. 

Në këtë sens, ende nuk bëhet e ditur se si do iu 

drejtohet të pranishmëve Rama, por ajo që është e sigurt 

nga e gjithë kjo, është fakti se prej aty vështirë se mund 

të dalin zëra kritikë, pas pastrimit të fundit të Asamblesë 

nga elementë kritikë, të konsideruar të padëshiruar si dhe 

plan-prishës. Prandaj, Edi Rama thërret Asamblenë nga 3 

herë në muaj, pasi aty askush përveç kryetarit s’ka 

shansin të flasë dhe të shpalosë alternativat e dialogut të 

brendshëm politik. 

DJEGIA E FLETËVE TË VOTIMIT Durim Hushi flet për 

kalimin e tij te LSI 

Agresiviteti i Ramës, tregoi se është 

kundër ligjit, votës së lirë dhe lirive civile 

Depot ku Komisioni Qendror i 

Zgjedhjeve mban materialet e 

zgjedhjeve të fundit, po boshatisen. 

Pas inventarit nga punonjësit 

e administratës, fletët ndahen nga 

materialet zgjedhore. Materialet do 

të flenë në arkiv për 25 vjet, listat 

e votuesve për të paktën 50 vjet, 

kurse fletët e votimit janë dënuar 

të asgjësohen. 

Jashtë kapanoneve presin kamionët 

e ushtrisë të pajtuar enkas për 

transportin. Kamioni që del nga 

rezervat e shtetit, kthehet majtas. 

Djegia nuk do të bëhet në Sharrë, 

sipas një informacioni të parë, por 

në breg të lumit Erzen, pranë urës 

së Farkës. Fletët spërkaten me 

benzinë, për të ndihmuar djegien. 

Nuk e kishim parë kurrë më 

parë se ç’bëhej me votat tona. 

Opinioni publik ka ruajtur me vite 

të tëra një indiferencë konstante 

ndaj materialeve zgjedhore, pasi 

përfundonte procesi. Kjo me të 

drejtë në fakt. 

E kujt po i interesonin ca copëra 

fletësh votimi, apo një listë e gjatë 

shumë emërorëshe. Por për nxehtësinë 

që çliroi politika për më 

shumë se një vit, ky proces paraqiti 

një interes të veçantë. Për dikë 

është flaka që iu vu shpresës për 

kompromis, kurse për punëtorët, 

veç një proces rutinë pune, që buron 

nga zbatimi i ligjit. 

E në të vërtetë, ato fletë që tashmë 

përfunduan nën rrogozin e benzinës, 

pra sipas formës që parashikonte 

ligjit, nxorën në pah egërsinë 

e socialistëve dhe Edi Ramës 

ndaj zgjedhjeve të lira dhe të ndershme. 

PS vazhdon qëndrimin absurd 

Komisioni Qendror i 

Zgjedhjeve ka miratuar dje vendimin, 

sipas të cilit listat e zgjedhësve 

të 28 qershorit 2009, do t’i dërgohen 

në një dosje të veçantë Arkivit 

të Shtetit. Nënkryetarja e KQZ-së, 

Dëshira Subashi ka komentuar vendimin 

KQZ për arkivimin e listave 

të zgjedhjeve. Subashi tha se duhej 

që hapja e kutive të bëhej pasi 

Listat e zgjedhësve - flet Drejtoresha e Drejtorisë së Përgjithshme të Arkivave, Nevila Nika 

“Ligji i arkivave lejon përdorimin 

e të dhënave për hetimet parlamentare” 

Debati politik për vendimin e KQZ për të arkivuar listat e zgjedhësve, 

pjesë e materialeve zgjedhore, si material i klasifikuar në Arkivin Qendror 

të Shtetit për kreun e këtij institucioni Nevila Nika është një diskutim 

absurd dhe aspak i drejtuar nga ligji. 

Në një intervistë për mediat, Nika sqaron se në bazë të ligjit për 

arkivat miratuar në 2003, materialet e arkivuara qofshin këto dhe të 

klasifikuara, mund të vihen në dispozicion të palëve të 3-ta si komisionet 

hetimore apo organet e drejtësisë pa kaluar afati 25 vjeçar i parashikuar 

në dispozitat ligjore, por sigurisht duke mos prekur të dhënat 

personale, që ndodhen në listat e zgjedhësve. 

Një ditë më parë, Komisioni Qendror i Zgjedhjeve jo pa debat miratoi 

me 4 vota pro arkivimin e listave të zgjedhësve të zgjedhjeve parlamentare 

të 2009 në Arkivin e Shtetit si material i klasifikuar. Ky vendim 

u interpretua nga opozita si një tentativë e mazhorancës për të 

penguar transparencën e zgjedhjeve të shkuara. 

të zgjidhej ngërçi politik. Subashi 

tha se hapja e kutive është pranua 

unanimisht nga KQZ dhe duhej 

pritur që hapja e kutive, të bëhej 

kur të zgjidhej ngërçi politik. Ajo 

tha se është proces konform kodit 

elektoral. Subashi tha se zgjedhjet 

e ardhshme kërkojnë bazën materiale 

dhe se KQZ ka në dorë problemin 

e listës zgjedhore. Subashi 

nënvizoi se KQZ s’bëhet palë e 

ngërçit politik, pasi shmangia e 

votimeve te kualifikuara, 

s’funksionon. Ajo ka theksuar se 

mungesa e konsensusit politik 

cenon zgjedhjet. 

Zëvendëskryetarja Dëshira Subashi 

u deklarua kundër vendimit 

të KQZ-së për të arkivuar listat e 

zgjedhjeve, duke e quajtur jo kompetencë 

të Komisionit Qendror 

të Zgjedhjeve dhe që bie në 

kundërshtim me Kodin Zgjedhor. 

Sipas saj, kryetari i KQZ-së, me 

vendimin e fundvitit, shmangu 

udhëzimin e 30 marsit 2006, i cili 

parashikon se çfarë ndodh me listën 

e zgjedhësve, pas hapjes së kutive 

të votimit. 

Në këtë sens, duket qartë që 

Në këto kushte, anëtarët e Asamblesë socialiste do 

jenë thjesht në rolin e dëgjuesit, ndërsa kreu i PS-së, 

Edi Rama, do deklarojë ç’ti dojë ënda dhe sipas situatës 

në fjalë sigurisht që s’do dorëzohet, por do i 

vërtitet mazhorancës me akuzat e njohura tashmë. 

Kushtëzimi i raporteve me Kuvendin, ishte edhe 

kryefjala e bashkëbisedimit të fundit me gazetarët, por 

kur kemi mësuar dhe qëndrimin e DASH, atëherë 

mund të thuhet me ligjërim të plotë se bojkoti i 

Kuvendit këtë herë do jetë thjesht një ëndërr që do 

myket në mendjet e lidërve të platformave antidemokratike 

dhe antiintegruese. 

Partia Socialiste dhe eksponentët 

e saj, e kanë thuajse të pamundur 

të pranojnë një realitet që është as 

më shumë e as më pak, por thjesht 

një procedurë normale, rutinë dhe 

jo shumë e rëndësishme. Ajo që i 

dha rëndësi procedurës se çfarë 

bëhej me dokumentet zgjedhore 

pas mbylljes së procesit, ishte një 

ngërç politik artificial, i trumbetuar 

si rruga e transparencës, por 

që në të vërtetë, pas kësaj tendence 

nuk fshihej tendenca, fshihej frika 

e Edi Ramës për të pranuar humbjen 

e zgjedhjeve. 

Iu 

përmbajta 

bindjeve të 

mia të 

majta - në 

PS ka filluar 

gjuetia e 

shtrigave 

“Unë nuk bëj pjesë në 

merkaton ku duhet të bëjë 

lëvizje nga një parti në 

tjetrën”. 

Kështu u shpreh politikani 

dhe deputeti i njohur 

në disa legjislatura 

Durim Hushi, lidhur me 

lëvizjen e tij nga PS për 

tek LSI. Nisur nga situata 

politike dhe klima 

aspak normale në Partinë 

Socialiste, Hushi tha se 

bëri një zgjedhje që i përputhej 

bindjeve të tij politike. 

Ai foli për zgjedhjen e 

tij, duke e mbështetur në 

dy pika strategjike, lidershipi 

dhe programi i LSIsë. 

“Që nga korriku i 

2007, e deri më sot kam 

pasur mundësi të monitoroj. 

Arsyet pse zgjodha 

LSI-në ka të bëjë me lidershipin 

dhe programin e 

LSI-së. Që nga viti 1991, 

që kam qenë në PS, kam 

takuar Ilir Metën dhe kam 

qenë anëtar i forumit më 

të lartë të PS, kam qenë 

kontribuues në PS. 

Zgjedhja ime ka të bëjë me 

programin, që mund ta 

asimiloja më mirë, pasi 

vinte nga një parti e majtë”. 

Ndërkaq, lëvizjen e 

ish-anëtarit të Asamblesë 

së PS, Ylli Manjani, 

Hushi e vlerësoi si një të 

drejtë te njeriut, ku çdo 

kush duhet ta mbrojë. 


FORUM 

6 


Politika e Jashtme e SHBA-ve: 

Çfarë (nuk) do të ndodhë më 2011-n 

Nga Jennifer Rubin 

(Washington Post) 

Pak veta do të kishin vënë 

bast se bota në 2010-ta do të 

ishte më pak e rrezikshme dhe e 

paparashikueshme. Sigurisht, 

operacionet ushtarake amerikane 

në Irak tash kanë përfunduar me 

sukses, por se Koreja e Veriut 

është bërë përherë e më agresive 

(përderisa Kina është ulur me 

nge në një anë), programi 

bërthamor iranian nuk është 

ndalur (është vonuar ca, ndofta 

për shkak të një virus-i kompjuteri), 

Pakistani është gjithnjë e 

më problematik dhe “procesi i 

paqes” në Lindjen e Mesme ka 

dështuar. Çfarë pritet në 2011? 

Cliff May, president i Fondacionit 

për Mbrojtjen e Demokra- 

Juba e Sudanit Jugor 

dhe interesat perëndimore 

Nga Beqë Cufaj 

Si zoti Kerry ashtu edhe zonja Clinton kanë arsye të mira për të qëndruar 

në këtë vend. Sepse s’kanë ngelur më as një ditë kur në Sudanin Jugor do të 

organizohet Referendumi për shkëputjen e këtij territori autonom nga shteti i 

Sudanit - shtet ky me një madhësi territoriale sa shtatë herë Gjermania dhe 

me pasuri të jashtëzakonshme me naftë dhe me pasuri të tjera nëntokësore 

- sidomos në pjesën jugore të tij, pra pikërisht në atë pjesë që do shkëputjen 

nga kryeqyteti i Khartoumit. Pritjet janë mëse të mëdha që territori autonom 

me shumicën e saj do të shprehet pro shkëputjes nga Sudani dhe me këtë 

referendum, i cili fillon më 9 janar dhe përfundon më 15 po të këtij muaji, bota 

do ta ketë edhe një shtet të ri në hartën e saj. 

Arsyet që këtë territor dhe këtë popullsi, e cila sikurse krejt Sudani, deri në 

vitet ‘50 ishte një koloni britanike e kanë shtyrë të ndërmerrte këtë hap janë të 

shumta dhe kanë karakter etnik (Sudani është territor afrikan me popullsi 

arabe, por edhe afrikane - me shumicë të madhe myslimane), por edhe 

politik dhe ekonomik. Konflikti mes Jugut dhe Veriut tashmë dy dekada ishte 

një prej më të përgjakshmëve në Afrikë dhe në botë, pa i harruar këto kolonat 

e gjata të refugjatëve dhe të të goditurve nga uria, varfëria dhe luftërat e 

udhëheqësve lokalë të këtij rajoni. 

Jo rrallë, sidomos administrata(t) amerikane janë kritikuar nga elitat e 

vendit dhe të botës që për Sudanin duhej gjetur një zgjidhje, e cila do t’i 

kënaqte të gjithë. Edhe pse në hartën e shteteve me potencial terrorist, 

udhëheqja ushtarake në Khartoum në krye me presidentin Omar al Baschir 

kishte pranuar autonominë e Jugut të Sudanit në vitin 2005 dhe tashti ka 

dhënë sinjale që do ta respektojë vendimin e popullsisë së Sudanit Jugor 

për pavarësi në referendumin e kësaj fundjave. „Ne nuk guxojmë ta luftojmë 

njëri-tjetrin“, tha al Baschir pas një takimi me senatorin Kerry dje. Dhe kjo do 

të thotë që edhe presidenti aktual ka shpresa të hiqet nga lista e zezë në 

Uashington. Natyrisht që sponsorizimi ose thënë edhe më mirë përkrahja e 

fuqishme amerikane për pavarësinë e këtij territori nuk ka të bëjë vetëm me 

aspektin humanitar të krizës permanente në Sudanin Jugor, por edhe me 

faktin që ky territor shihet si një xhevahir i mundshëm për ekonominë amerikane 

me pasuritë nëntokësore. 

Kësaj duhet t’ia shtojmë edhe një element esencial: Kinën dhe shtrirjen 

e saj në këtë shtet si eksportuesin më të madh në Sudan, por edhe në krejt 

Afrikën. Amerika është jetësisht e interesuar ta shtrijë ndikimin e saj në Afrikë, 

duke filluar nga krijimi i këtij shteti të ri. 

Çfarë ka të bëjë pavarësia e Sudanit Jugor me Kosovën? Janë dy elemente 

esenciale: i pari element ka të bëjë me shtrirjen dhe shikimin edhe 

më intensiv amerikan drejt Afrikës dhe elementin tjetër, atë edhe më të rëndësishëm: 

Kosova, prej mesit të janarit lirisht do ta heqë nga fjalori i saj politik, 

diplomatik e publicistik nocionin e të qenit „shteti më i ri i botës“. Në këtë 

kontekst, do të jetë interesant se a do të mund të mësojmë nga, sipas të 

gjitha gjasave, shteti më i ri në botë, Sudani Jugor, dhe kryeqyteti Juba, kur 

njohjet dhe jo vetëm këto... janë në pyetje!... 

Marrë nga e përditshmja e Prishtinës, „Zëri“ 


cive (Foundation for Defense of 

Democracies)”, më tha: „Unë 

nuk mund të parashikoj se çfarë 

do të ndodhë në 2011. Mund të 

parashikojë se çfarë nuk do të 

ndodhë. Nuk do të t’i jepet 

fund luftës së nisur nga xhihadistët 

shi’itë dhe suni’të ndaj 

Perëndimit, nuk do të ketë paqe 

të veçantë për Izraelin, pa marrë 

parasysh se sa Presidenti 

Obama dhe / ose izraelitët e 

duan, nuk do të ketë shërim 

dinamik e ekonomik në vendet 

që nuk do të inkurajojnë 

“sipërmarrjen” dhe as do të ketë 

reforma në vende që janë të 

korruptuara dhe ironikisht të 

referuara si Kombet e Bashkuara. 

Dhe së fundi, nuk do të 

gjendet shërim nga gripit”. 

Për të ecur përpara me 

vizionin e botës “me shpresa 

të ri-dimensionuara”, ja çfarë 

na jep Daniel Gordis, Zv/ 

President i Qendrës për Lindjen 

e Mesme “Shalem Center”: 

“Bibi Netanyahu do të kalojë të 

gjitha vështirësitë dhe do të 

mbetet në detyrë gjatë gjithë 

vitit. Marrëdhëniet midis SHBA 

dhe Izraelit, tashmë larg nga 

forma e mirë, nuk do të 

përmirësohet shpejt. Gilad 

Shalit, tragjikisht, nuk do të 

lirohen dhe për këtë, ne, do të 

kemi çdo të shtunë të “Shabbath” 

në tryezë bukë të copëtuar, 

si një kujtim simbolik të 

fatkeqësisë së tij. Marrëdhëniet 

ndërmjet Turqisë dhe Izraelit 

nuk do të bëhet më të 

përzemërta aq shpejt. Në 2011, 

Izraeli nuk do të sulmojë Iranin 

(edhe pse unë shpresoj se mund 

të gaboj), ndpnëse ndoca 

ekspertë të tjerë iranianët do të 

vdesin në mënyrë misterioze 

Çështja kurde vazhdon të mbetet 

çështja më me rëndësi në Turqi. Javën 

e fundit, “Asambleja e Shoqërisë 

Demokratike”(TDK), që është një organizëm 

mjaft i afërt me “Partinë e 

Punëtorëve të Kurdistanit”(PKK), dhe 

“Partia për Shoqëri 

Demokratike”(BDP; pro-kurde) bënë 

publike në Diyarbakir një projekt për 

“Autonomi demokratike”, projekt i cili 

ndezi debate cep e skaj Turqisë. Zhvillimi 

i këtyre debateve është 

dobisjellës ngaqë mundëson gjetjen 

e zgjidhjeve të duhura për këtë problem. 

Politika e mbajtjes së negociatave 

në një klimë të çlirët nga dhuna e 

diktati, ka shumë gjasa të krijojë 

mundësinë e gjetjes së gjuhës së 

përbashkët brenda këtyre debateve. 

Teksti i drafti të paraqitur që synon 

“autonomi demokratike” përbën në 

vetvete një kërkesë politike, dhe natyrshëm 

që ai mund të skicohet si projekt 

politik. Nga ana tjetër, çfarëdo lloj 

projekti politik nuk mund të identifikohet 

me vetë çështjen. Çështja ka të 

bëjë me njohjen e identiteteve të komuniteteve 

të përfillshëm në numër 

që shquhen si kurdë – dikush mund 

t’i quajë edhe grupime etnike, popullatë, 

kombësi, apo diçka tjetër – dhe 

heqjen dorë nga praktikat e ushtrimit 

të trysnisë ndaj përdorimit lirisht të 

gjuhës së tyre amtare. Ka tri pika kryesore, 

sipas meje, që përbëjnë thelbin 

e kësaj çështjeje që e kam marrë 

në shqyrtim qysh prej vitit 1990, dhe 

që mund të shpien drejt gjetjes së 

zgjidhjes së duhur të problemit. 

E para, duhet të njihet e pranohet 

identiteti etnik i kurdëve dhe duhet të 

shmangen pengesat ligjore e kushtetuese 

që kanë të bëjnë po me këtë 

çështje. Këto përmirësime ligjore 

kanë lidhje në mënyrë më të drejt- 

ose/dhe vështirësi të tjera do të 

ndikojë në sistemin e tyre. As 

Shtetet e Bashkuara nuk do të 

sulmojë Iranin apo që sanksionet 

do të forcohet në mënyrë të 

konsiderueshme. Perëndimi do 

të vazhdojë të demonstrojë 

falimentimin e vet moral dhe të 

heqin dorë nga përgjegjësitë për 

mbrojtjen e lirive, që ne nuk 

jemi të gatshëm të heqin dorë, 

por ne jemi aq shumë frikacakë 

sa për të mbrojtur duke luftuar 

vërtet”. 

Në një këndvështrim më 

optimist Ileana Ros-Lehtinen, 

kryetare e ardhshme e Punëve të 

Jashtme të Kongresit, tha se: 

”çdo Viti të Ri ne themi: Vitin e 

ardhshëm do ta festojmë në 

Havanë! Dhe një ditë do të jetë e 

vërtetë”. 

Ajo që ne e dimë me siguri 

është se edhe pse Obama nuk do 

përdrejtë me kurdët, por në mënyrë 

të vetëkuptueshme këtu përfshihen 

edhe bashkësi të tjera etnike si 

kirkizët, gjeorgjianët, shqiptarët, 

boshnjakët, etj. E dyta, i duhet dhënë 

fund njëherë e mirë ndalimit të përdorimit 

të gjuhës amtare; bashkë me 

turqishten si gjuhë zyrtare dhe e përbashkët, 

të tjera gjuhë amtare duhet 

të gjejnë shtrirje përdorimi edhe në 

shumë rrafshe të tjera të jetës, përfshirë 

këtu median dhe arsimin. E treta, 

duhet nxitur zhvillimi dhe rritja e 

mëtejshme e nivelit ekonomik e shoqëror 

të këtyre rajoneve, si për shembull, 

pjesa juglindore dhe lindore e 

Anadollit; e në disa raste të veçanta, 

edhe duke përdorur për situata të 

koklavitura të ashtuquajturin “diskriminim 

pozitiv”. 

Duhet të lejohet përdorimi i toponimeve 

apo edhe vendosja e emrave 

në gjuhën kurde të ngrehinave, krahinave 

apo lumenjve, etj; duhen amnistuar 

të gjithë ata militantë të PKKsë 

që nuk kanë lyer duart me gjak; 

duhet të përmirësohen marrëdhëniet 

ekonomike, sociale, shoqërore 

dhe kulturore me kurdët e vendeve 

fqinjë; duhet të lehtësohet lëvizja e 

lirë ndërmjet vendeve të rajonit. Janë 

të gjitha mundësitë që këto synime 

të jetësohen. Ka edhe propozime të 

tjera për zgjidhjen e çështjes, por ato 

janë kryesisht të natyrës politike. Gjithsesi, 

debati duhet të përthithet dhe t’i 

përmbahet frymës pozitiviste, si edhe 

rrafshit ligjor e politik. 

Projekti i paraqitur dhe 

shqetësimet e ngritura nuk kanë të 

bëjnë vetëm me projekt-hartuesin 

dhe shpallësin e këtij synimi, por ato 

shtrihen edhe më tej; ngaqë janë 

shqetësimi edhe i shumë partive të 

tjera të singjashme që mbartin kapital 

politik me vlerë për të ndryshuar 

në thelb jetën e tyre politike, shoqërore 

dhe administrative. Në këtë 

të jetë një president “i kohës së 

luftës” (ose të humbasë kohë me 

burime për politikën e jashtme), 

ai - si të gjithë presidentët - nuk 

mund t’i shpëtojë kërkesës që 

bota ka ndaj superfuqisë së 

vetme botërore. 

Dhe ndërsa planet e çuditshme 

të Obamës (angazhimi me 

Iranin, angazhimin me Sirinë, 

obsesioni me vendbanimet 

izraelite) po bien, ne vetëm 

mund të shpresojmë që ai të 

marri një vizion më të matur 

ndaj punëve të botës dhe të 

marrë pjesën më të mirë të 

politikës së paraardhësit të tij 

(“vendosmëri për të triumfuar në 

luftën kundër xhihadistëve islam 

dhe për të përmirësuar marrëdhëniet 

me aleatët tradicional, 

e angazhuar për nxitjen e 

demokracisë dhe mbrojtjen e të 

drejtave të njeriut). 

Autonomi demokratike 

për kurdët e Azisë së Vogël! 

Nga Ali Bulaç (Zaman) 

kuptim, projekti i “autonomisë” lidhet 

në mënyrë të drejtpërdrejtë me çdo 

shtetas turk: a) me rreth 73 milionë 

banorë, b) me të gjithë kurdët, c)me 

kurdët, arabët dhe armenët që jetojnë 

në rajonin e Anadollit juglindor e lindor. 

Asnjë projekt politiko-administrativ 

nuk mund të jetësohet vetvetiu, 

përmes pushtetit politik apo edhe me 

masa shtrënguese. Nëse do të ishte 

mundësuar prej kohësh vënia në 

zbatim përmes pushtetit, nuk do të 

ishte folur me kohë për ‘çështje kurde’; 

nëse do të ishin vënë në përdorim 

masat shtrënguese për t’ia 

arritur qëllimit, PKK-ja do të kishte dalë 

me qarin prej shumë kohësh. Duke 

lënë mënjanë faktorët shtinjakë të 

brendshëm e të jashtëm, që i bien 

prej kohësh tam-tameve të fatalizmit, 

mund të dëshmojmë se nuk kemi 

nevojë për trysni politike dhe forcën e 

armëve për të zgjidhur problemet 

përmes gjuhës së dialogut; duhet të 

shfaqemi aftë se mund të biem në 

ujdi edhe vetë, pa praninë e të tretëve. 

Një pikë tjetër me rëndësi është 

se askush nuk duhet të rrahë gjoksin 

se zgjidhja që i shkon ndërmend atij 

është e vetmja që garanton liritë dhe 

të drejtat, apo se është e vetmja 

zgjidhje demokratike dhe që zgjidhjet 

e tjera nuk vlejnë as edhe një 

kacidhe. Duhet pasur parasysh se 

zgjidhjet që synojnë autonominë, 

decentralizimin e mëtejshëm nën 

çatinë e një shteti të përbashkët, fuqizimin 

e qeverisjeve lokale, 

demokraci rajonale apo federatë, në 

trajta të theksuara apo të zbehta, janë 

të ndryshme nga njëra-tjetra vetëm në 

lidhje me nivelin, por në thelb janë të 

së njëjtës natyrë. Çdo lloj tranzicioni i 

synuar përmes metodave radikale 

mund të të joshë fillimisht, por më pas 

mund të krijojë një rrjet të tërë problemesh 

ku përllogaritja dhe zgjidhja e 

tyre vështirësohen skajshëm.

FOKUS 

Viti 2011, 100vjetori 

i lindjes, 

Presidentit 

Ronald Reagan 

Nga Beqir Sina 

Shtetet e Bashkuara për njëqind 

vjetorin e Reganit gjatë gjithë 

vitit 2011, do të organizojnë festime 

të veçanta përkujtimore. Festimet 

do të mbahen nga DC, në 

California dhe Illinois, ku do të 

kujtojnë Reaganin-president, yll 

filmi dhe madje edhe deri në vitet 

e rinisë si kujdestar plazhi (lifeguard). 

Ai nuk është i gjallë, për 

të festuar, por kujtimi i tij në 100vjetorin 

e lindjes, do të jetë një 

kujtim i madh, ka thënë Shtëpia 

e Bardhë, teksa ka miratuar edhe 

një ligj të posaçëm vitin e kaluar 

për festimet e këtij 100-vjetori. 

Ronald Wilson Reagan lindi 

me 6 shkurt të vitit 1911 në 

Tampico (Dixon) të shtetit Ilinois. 

Ai u rrit në pjesën qendrore të 

Amerikës, dhe pati një karrierë të 

shumëllojshme, nga komentator 

sporti, në aktor filmash, zëdhënës 

konservator, guvernator i Kalifornisë, 

e më në fund President i 

40-të i Shteteve të Bashkuara. 

Përkujtimi i 100-Vjetorit të 

lindjes të Presidentit të 40-të të 

Shteteve të Bashkuara, filloi në 

ditën e parë Vitit të Ri, me një 

noton të veçantë në Turneun vjetor 

“Regan” të mbajtur në ditën 

“Roses Parade - Parada e 

Tradafilave”, para lojës në stadiumin 

Rose Bowl në Pasadena, 

mes skuadrave të Texas Christian 

University dhe Universitetit të 

Wisconsin. Më pas festimet 

kushtuar Presidentit të 40-të, të 

Shteteve të Bashkuara, Roland 

Regan, do të përcillen në 

kryeqytetin amerikan Uashington 

D.C, me hapjen e një ekspozite 

në sallën e ndërtesës 

Arkivat Kombëtare, në seksionin 

„Publik Vaults“, që titullohet 

„Centennial Reagan“. Ekspozita 

do të shfaqë dokumentet më 

origjinale dhe objektet presidenciale 

të paekspozuara ndonjëherë. 

Ekspozita „Centennial 

Regan“, çelet me partneritetin e 

Bibliotekës Presidenciale 

“Ronald Regan” në Kaliforni 

dhe Muzeut Kombëtar. 

Ngjarje të tjera janë planifikuar 

në të gjithë vendin - madje 

edhe jashtë SHBA deri në Londër 

- Britaninë e Madhe 

Mirëpo, ajo që do të shënojë 

madhështinë e Reganit dhe që 

do të jetë një nga ngjarjet me të 

rëndësishme të njëqindvjetorit 

jashtë Shteteve të Bashkuara, do 

të jetë ngritja e një statuje të 

Reaganit në qendër të Londrës, 

me sponsorizimin e gruas së 

hekurt, ish-Kryeministres së 

Britanisë së Madhe, Margaret 

Thatcher. 


FORUM 

Më 8 janar kujtojmë përvjetorin 

e vdekjes së Imzot Ernest Çobës 

31 vjet më parë, më 8 janar 

1980, vdiq në burg dëshmitari i 

fesë së krishterë, Imzot Ernest 

Çoba, kryeipeshkëv i Shkodrës 

duke dëshmuar me qëndresë të 

pashoq Krishtin ndër tortura mizore, 

që ia shkurtuan edhe jetën. 

U bë kështu model për të krishterët 

e grigjës që i qe besuar. Ipeshkvi 

shembullor, imzot Ernest 

Çoba lindi më 16 shkurt 1912 në 

një familje të vjetër qytetare shkodrane. 

Mësimet e para dhe ato 

të mesme i kreu në Seminarin Papnor 

të qytetit. U shugurua meshtar 

më 9 shkurt 1936. Kreu detyra 

të ndryshme pranë seminarit papnor, 

ku ishte përgatitur. Shërbeu 

edhe si mësues i besimit ndër shkollat 

e qytetit. Pas vdekjes së 

Imzot Thaçit dhe arrestimit të 

Dom Mikel Koliqit, kreu njëherësh 

detyrën e zëvendës-famullitarit 

dhe të famullitarit të Shkodrës. 

Ishte një nga ipeshkvijtë që u shugurua 

në kohën më kritike për 

Kishën katolike në Shqipëri, kur 

bëheshin përpjekjet për ta shkëputur 

nga Selia e Shenjtë. Në atë 

kohë, i vetmi ipeshkëv që ishte 

ende gjallë e jo në pranga, Imzot 

Bernardin Shllaku, e shuguroi atë, 

së bashku me ipeshkvin e Durrësit, 

Imzot Pjetër Demën më 20 

prill të vitit 1952. Imzot Ernest 

Çoba merrte në duar një mision, 

që i ngjiste shumë misionit të ipeshkvijve 

të parë të krishterimit, 

të cilët shumë shpesh e bënë edhe 

më të theksuar veprimtarinë e tyre 

si ungjillëzues e dëshmitarë të 

Mësuesit Hyjnor e të Ungjillit të 

Tij, duke e vulosur misionin e tyre 

shpirtëror me gjakun e derdhur 

amfiteatrove për t’i qëndruar besnikë 

Krishtit dhe Kishës së të tij 

mbi tokë, me në krye Papën e 

Romës. Pak kohë pas shugurimit 

të tij, imzot Shllaku vdiq. Dioqeza 

e Shkodrës, që mbas shkëputjes 

nga dioqeza e Tivarit, kishte pasur 

pesë ipeshkvij të mëdhenj: Imzot 

Karl Pooten, Pashko Guerinin, 

Jak Serreqin, Lazër Mjedën dhe 

Gaspër Thaçin, mbeti ndër duart 

e ipeshkvit të butë, të ëmbël, simbol 

i gjallë i dashurisë së krishterë, 

imzot Ernest Çobës. 

Ja si e përshkruan ipeshkvi ndihmës 

i Shkodrës, që mbijetoi nga 

persekutimi komunist, Imzot Zef 

Simoni në librin e tij „Portrete 

klerikësh katolikë“: „ Imzot Coba 

kishte trup të shkurtë, sy të shkathët, 

gjysmë të mshehun mbas 

syzeve të errta kur shërbente në 

kishë apo në zyrë. Kishte cilësi të 

mira: ishte i përvujtë, kryeulun, i 

qetë, i matun, i palodhun në shërbime, 

deri ndër ato që nuk i përkitshin 

si ipeshkëv. 

Monsinjori do të gjindej çdo 

ditë, mbasi kremtonte Meshën e 

orës 6, mbi krye të sëmurëve të 

qytetit, ndër koliba, tue çue sakramendet 

shenjte, ndërmjet fëmijëve 

në orë katekizmi masiv, kur Kisha 

e madhe gumëzhinte nga zanet 

fëminore. Kjo bani të fitonte popullaritet 

të madh e simpati, sidomos 

ndërmjet të vorfënve. Qe drejtues 

i shoqnisë së Kryqtarëve të 

vegjël pranë etërve jezuitë, njohës 

i tri gjuhëve të huaja, specialist i 

teologjisë morale dhe i lëndëve të 

besimit, e jo ma pak, meshtar praktik 

në punët e fesë e të liturgjisë. 

Nuk mujti të marrë pjesë në Koncilin 

II të Vatikanit por, me largpamësinë 

e tij, bani të depërtojë 

fryma e Koncilit në gjithë jetën e 

Kishës. Pati guximin të mblidhte 

një grup dëshmitarësh për rrugën 

e meshtarisë dhe të shuguronte 

shatë prej tyne, ashtu si dhe guximin 

të mbante lidhje të ngushta 

me Selinë e Shenjtë, duke shfrytëzue 

të gjitha mjetet dhe rrugët e 

mundshme“. Në prag të mbylljes 

së Kishave e tempujve nga regjimit 

komunist e ateist në Shqipëri, 

në një të djelë të hidhur, derisa 

ishte thirrur që të akuzohej nga 

regjimi diktatorial, u kthye në 

akuzues, duke mbajtur një fjalim 

të fortë e bindës në mbrojtje të 

fesë në Zotin e sulmuar, e të 

Kishave në prag të rrënimit të 

madh.Megjithatë, jo shumë kohë 

më vonë dyert e Kishave do të mbylleshin 

nga komunizmi. Atëherë 

imzot Ernest Çoba u detyrua të 

kthehej pranë familjes. Prej derës 

atërore doli me pranga ndër duar. 

Ishte viti 1976. Gjyqi komunist e 

dënoi me 25 vjet burgim, si të ishte 

më i madhi kriminel. Akuzohej 

se kishte mbajtur lidhje me Selinë 

e Shenjtë të Vatikanit me anën e 

legatës italiane. Vuajti me durim 

të pashoq, me shqetësimin e 

vetëm që t’i ngjante sa më shumë 

Krishtit në Kalvar, derisa vdiq në 

spitalin e burgut në Tiranës më 8 

janar 1980. Ishte një vdekje misterioze, 

- siç dëshmon në librin e 

lartpërmendur Imzot Zef Simoni. 

Mbyllte sytë pas një injeksioni që 

iu bë në ditët e para të janarit 

1980, pak ditë para përkujtimit të 

Shën Ernestit. Për figurën e tij 

është shkruar disa herë, e sigurisht 

që do të shërbinin shmuë 

dëshmitë mbi qëndrimin ungjillor, 

heroik dhe fundin e jetës së 

tij, që e flijoi për Fe e Atdhe. 

Komenti - Solemniteti i 

Pagëzimit të Krishtit Zot, thirrje 

për çdo të pagëzuar të ecë 

në rrugën e jetës dhe të shenjtërisë/Në 

festën e Pagëzimit të 

Jezu Krishtit Zot, Kisha na nxit 

të jetojmë me thjeshtësi, sinqeritet, 

dashuri e harmoni vëllazërore, 

duke pasur si model jete Familjen 

e Shenjtë të Nazaretit. E kështu 

na fton të rizbulojmë 

domethënien dhe bukurinë e 

Pagëzimit tonë, në të cilin jemi 

bërë bijë të dashur të Hyjit Atë e 

të Shenjtënueshmes Trini. Duke 

përshkuar e kujtuar fjalët e ungjilltarëve, 

Kisha nënvizoi se Jezusi 

foli me Atin qiellor pasi pati 

marrë Pagëzimin në lumin Jordan. 

E nuk u lut vetëm për vete, por 

për të gjithë ne. E atëherë qielli u 

hap! Nga kjo ngjarje kuptojmë se 

sa më shumë të jetojmë në bashkim 

me Jezusin në realitetin e 

pagëzimit tonë, aq më shumë do 

të hapet mbi ne qielli, sepse me 

Pagëzim bëhemi bij të familjes së 

Zotit. 

Në këtë festë, Kisha ripohoi se 

të krishterët janë të thirrur të ecin 

në rrugën e shenjtërisë, e cila u 

përket gjithë të pagëzuarve. Në 

vërtet Bashkësia apostolike e 

vlerësonte Pagëzimin e Krishtit si 

ngjarje tepër të rëndësishme jo 

vetëm sepse qe dëftim i qartë dhe 

i plotë i misterit Trinitar, pra i 

Trinisë Shenjte Hyjnore, por edhe 

pse me të nisi misioni publik i Jezusit 

nëpër udhët e Palestinës e 

të njerëzimit mbarë. Pagëzimi i 

Jezusit në lumin Jordan paralajmëron 

pagëzimin e Tij me gjak 

mbi Kryq, simbol i mbarë veprimtarisë 

sakramentore përmes së 

cilës Shëlbuesi Jezus realizoi 

shpëtimin e mbarë njerëzimit. 

Kështu në këtë festë, Kisha e vënë 

në dukje lidhjen e ngushtë ndërmjet 

pagëzimit të Krishtit e pagëzimit 

tonë. 

Përmes këtij sakramenti ne 

bëhemi pjesë e Korpit mistik të 

Krishtit, që është Kisha, vdesim e 

ringjallemi me Të, vishemi me Të, 

siç pohon disa herë Shën Pali 

Apostull. Nga Pagëzimi buron impenjimi 

për ta dëgjuar Jezusin, do 

të thotë për të besuar në Të e për 

ta ndjekur pas pa fjalë, duke bërë 

vullnetin e Tij. Në këtë mënyrë 

secili mund të synojë shenjtërinë, 

cak drejt të cili, siç porosit Koncili 

II i Vatikanit, janë të thirrur 

të ecin gjithë të krishterët. Kisha 

pra, kremton festën e Pagëzimit 

të Jezu Krishtit Zot. Kanë kaluar 

mase 2000 vjet që kur edhe Krishti 

vetë, ndonëse i pamëkat, deshi 

t’u afrohej brigjeve të Jordanit për 

të marrë pagëzimin e për t’u solidarizuar 

kështu me pendestarët në 

kërkim të shpëtimit të shpirtit të 

njerëzimit. Me praninë e tij, Jezusi 

e shenjtëroi këtë rit pagëzimor. 

Kështu pagëzimi nuk do të ishte 

më thjeshtë rit pendese e pastrimi, 

sepse përmes Tij shpirti i Zotit 

e vendos banesën e vet në atë që e 

merr sakramentin. Ky gjest i Jezusit 

është pajtim hyjnor me gjininë 

njerëzore, pas mëkatit të 

rrjedhshëm. Edhe ne pra, me 

Pagëzim jemi të pajtuar me Hyjin 

At përmes Jezu Krishtin dhe të 

shenjtuar në Shpirtin Shenjt. Që 

nga Pagëzimi, ne jetojmë përmasën 

e re të jetës me Zotin, duke gëzuar 

e shijuar çdo ditë hiret dhe 

bekimet Hyjnore, e këtë edhe duhet 

ta dëshmojmë para botës: 

dashurinë që Zoti ka për ne e të 

përshkojmë Udhën e jetës që na 

tregon e propozon Jezusi. 


DITA 

SHBA-ja SHBA-ja kërk kërkon kërk on të 

të 

forcojë forcojë bashkëpunimin 

bashkëpunimin 

ushtarak ushtarak me me Kinën 

Kinën 

Ministri amerikan i Mbrojtjes, Robert Gejts, 

ka nisur dje një vizitë në Kinë, me synimin 

për të forcuar bashkëpunimin ushtarak 

SHBA-Kinë dhe për të inkurajuar dialogun mes 

dy ushtrive. Gejts u takua me presidentin Hu 

Xhintao – vetëm dy javë para vizitës së paralajmëruar 

të Husë në Uashington – si dhe me 

zyrtarë të lartë të ushtrisë kineze. Shefi i Pentagonit 

ka thënë se Kina dhe Shtetet e Bashkuara 

mund të bashkëpunojnë në çështjet ku 

kanë interesa të përbashkët strategjikë, siç 

janë: sjellja provokative e Koresë Veriore. Kjo 

e fundit ka përsëritur propozimin e saj për 

nisjen e bisedimeve pa kushte me Korenë e 

Jugut. Oferta e Veriut vjen disa ditë pasi Koreja 

Jugore dhe Shtetet e Bashkuara kanë 

hedhur poshtë thirrjen koreanoveriore për negociata, 

duke thënë se ata duan të shohin veprim 

nga Veriu e jo vetëm fjalë. 

Oferta për bisedime është lëshuar dje nga 

Komiteti i Koresë Veriore për Ribashkim Paqësor 

të Koreve, në deklaratën e të cilit thuhet 

se nuk ka “kushtëzime” e as arsye për dyshim 

në qëllimet e Veriut. Tensionet mes Koreve 

janë përshkallëzuar pasi katër koreanojugorë 

humbën jetën nga një artileri e Koresë Veriore 

në nëntor të 2010-ës. 

Marrëdhëniet ishin përkeqësuar edhe pasi 

Koreja e Veriut u fajësua për fundosjen e një 

anije luftarake të Koresë së Jugut në marsin e 

kaluar. Ndërkohë, edhe Kina është shprehur 

se ajo është e gatshme të ndërmjetësojë në 

bisedimet midis Koresë së Veriut dhe Koresë 

së Jugut. Geits ka përshëndetur zotimin e 

Kinës duke u shprehur se Kina mund të jetë 

“censi” që mund të përdoret për të hapur marrëdhënie 

paqësore diplomatike midis dy Koreve. 

Zhvillimi i armëve të shkatërrimit në masë 

në Iran, armët bërthamore, pirateria dhe terrorizmi 

ishin temat e tjera që pasuan bisedimet 

midis Kinës dhe SHBA-ve. Në prag të 

udhëtimit, Gejts citohet të ketë vlerësuar se 

marrëdhëniet ushtarake mes SHBA-ve dhe 

Kinës po riparohen. 

Tendencë- Klinton nis turneun në Lindjen 

e Mesme, i kërkon shteteve të këtij rajoni 

të mbështesin qeverinë e re të Irakut/ 

Sekretarja amerikane e Shtetit, Hillari Klinton, 

nis sot turneun në vendet e Lindjes së Mesme. 

Gjatë udhëtimit 5-ditor në Emiratet e Bashkuara 

Arabe, Oman dhe Katar, Klinton pritet 

të kërkojë nga udhëheqësit e tyre që të punojnë 

në drejtim të forcimit të marrëdhënieve me 

qeverinë e Irakut, të mbështetur nga SHBA-të. 

Sekretarja Klinton pritet të diskutojë edhe 

mënyrat për t’i bërë presion Iranit rreth programit 

të tij bërthamor. Bëhet e ditur se ajo do 

të kërkojë nga vendet e Gjirit të ndihmojnë 

përpjekjet për të ringjallur bisedimet e drejtpërdrejta 

izraelito-palestineze. Ndërkohë një 

takim të veçantë, Hilari Klinton, do të mbajë 

me zyrtarët e lartë shtetëror ku administrata 

Obama planifikon të rrisë përkrahjen ushtarake 

dhe financiare për Pakistanin, në përpjekje 

për të forcuar angazhimet që do të sillnin paqe 

dhe stabilitet në rajon. Zyrtarë amerikanë të 

kenë thënë se zëvendës/presidenti Xho Bajden 

do të diskutojë ndihmën e propozuar gjatë një 

udhëtimi në Pakistan javën e ardhshme. Bajden 

do të kërkojë nga zyrtarët pakistanezë të 

shpjegojnë strategjinë e tyre afatgjatë dhe të 

tregojnë se çfarë ndihme është e nevojshme 

për të mposhtur talibanët në zonat kufitare me 

Afganistanin. Presidenti Obama dhe ndihmësit 

e lartë të sigurisë kombëtare kanë hedhur poshtë 

propozimet e disa zyrtarëve të zbulimit, se 

forcat tokësore të SHBA-ve duhet të lejohen të 

kryejnë bastisje në strehimoret e kryengritësve 

në Pakistan. 

8 



Referendumi afrikan sot 

rithemelon shtetin e 

Mbahet Mbahet sot sot në në Sudan Sudan referendumi 

referendumi 

për për pavarësinë pavarësinë e e Jugut Jugut me 

me 

popullsi popullsi të të krishterë krishterë dhe 

dhe 

animiste, animiste, ku ku sipas sipas sondazheve, sondazheve, sondazheve, 97 

97 

përqind përqind do do votojnë votojnë “ “ “pro “ pro pro”. pro . Zona Zona e e 

e 

fitoi fitoi autonominë autonominë më më 1870 1870 1870, 1870 1870, 

, nën 

qeverisjen qeverisjen e e Ismail Ismail Pashës Pashës dhe dhe nën 

nën 

emrin emrin “Ekuatoria “Ekuatoria”, “Ekuatoria , ndërk ndërk ndërkohë ndërk ndërk ohë që 

që 

komuniteti omuniteti ndërk ndërkombëtar 

ndërk ombëtar ombëtar, ombëtar , pas pas 

pas 

Kosovës, osovës, pritet pritet të të bek bekojë bek ojë edhe edhe një 

një 

tjetër tjetër shtet shtet të të ri, ri, ri, anëtar anëtar të të OKB-së 

OKB-së 

formuar nga nipi i Muhamed Aliut 

Banorët e Sudanit jugor do të votojnë 

sot me anë të një referendumi për shkëputjen 

nga veriu i vendit dhe pavarësinë prej tij. 

Të krishterët e këtij rajoni autonom do të 

votojnë pro ose kundër shpalljes së pavarësisë 

nga qeveria veriore e dominuar nga 

myslimanët arabë. Sudani Jugor është një 

rajon autonom në Sudan. Juba është kryeqyteti 

i saj. Ajo kufizohet nga Etiopia, në lindje, 

Kenia, Uganda dhe Republikën Demokratike 

të Kongos në jug, dhe në Republikën 

Qendrore Afrikane në perëndim. Në veri 

kufizohet me rajonin arab dhe mysliman me 

kryeqytetin e saj në Khartum. Statusin autonom 

ky rajoni e fitoi pas luftës së dytë 

civile në Sudan, si rezultat i një marrëveshje 

paqeje ndërmjet Ushtrisë Çlirimtare të Popullit 

të Sudanit dhe (SPLA / M) dhe qeverisë 

së Sudanit e përfaqësuar nga Partia e 

Kongresi Kombëtar. Konfliktit, përbënte 

luftën më të gjatë civile që ishte zhvilluar 

ndonjëherë në Afrikë. Lufta shkaktoi vde- 

Irani përdor klerikun Al-Sader, për të propaganduar 

në Irak urrejtjen ndaj SHBA-ve dhe Izraelit 

Pasi është kthyer nga vetë-mërgimi në Iran pas afro 4 vjetësh, i indoktrinuar me tezat ahmadinexhade kundër SHBA-ve dhe 

Izraelit, kleriku mjaft popullor i Irakut i ka bërë thirrje popullit irakian që të luftojnë kundër amerikanëve dhe izraelitëve 

Kleriku irakian me ndikim, Moqtada al-Sader, 

ka mbajtur fjalimin e tij të parë publik që pas kthimit 

nga vetëmërgimi në Iran pas afro 4 vjetësh. Saderi 

është një nga figurat teologjike dhe politike 

më me influencë në Irak. Muqtada al-Sadr ka fituar 

popullaritet në mesin e irakianëve pas rrëzimit të 

qeverisë së Huseinit nga pushtimi i vitit 2003 i 

Irakut, kryesisht për shkak të statusit të tij. Në perëndim 

ai njihet si dora që fshihet pas sulmeve kamikaze. 

Mijëra përkrahës entuziastë erdhën për të 

ndjekur paraqitjen e parë të rëndësishme të tij në 

bastijën e tij në Najaf. Ishte një fjalim i shkurtër, i 

përzier me thirrje fetare dhe parulla kundër 

Amerikës dhe Izraelit. Por në të kishte edhe mesazhe 

të qarta. Rezistenca kundër pushtuesit 

amerikan, tha ai, duhet të vazhdojë, por vetëm personat 

e caktuar duhet të mbajnë armë. “Kishte 

rrugë të tjera rezistence”. Duke folur për sulmet e 

përgjakshme sektare të 2006-7, ai tha se irakianët 

duhet të harrojnë çfarë u ndodhi në të shkuarën 

dhe të rrinë tashmë përkrah njëri-tjetrit. 

Paqja, tha ai, duhet të jetë për gjithë irakianët dhe 

kjen e 2 milionë njerëzve që nga viti 1983- 

2005. Analistët pohojnë se referendumi 

mund ta ndajë vendin më të madh afrikan 

në pjesën myslimane dhe atë të krishterë. 

Në listat e votuesve janë rreth 3.9 milionë 

qytetarë, kryesisht nga Sudani jugor, por 

edhe pjesëtarët e pakicave nga veriu i vendit 

dhe diaspora. Presidenti i Sudanit, Omar al- 

Bashir, gjatë një vizite në jug të vendit, ka 

thënë se ai “personalisht do të jetë shumë i 

pikëlluar nëse Sudani ndahet”, por do ta 

respektojë vendimin e votuesve. Të paktën 

60 %e votuesve duhet të dalin në referendum 

në mënyrë që ai të jetë i vlefshëm. Rajoni 

i Sudanit jugor është shkatërruar nga 

lufta civile tridhjetë vjeçare. Thabo Mbeki, 

ish-presidentit të Afrikës së Jugut i cili aktualisht 

është kryetar i Bashkimit Afrikan e 

Panelit të Nivelit të Lartë të Implementimi 

mbi Sudan, tha se ka një sens optimizmi 

midis Sudanezëve jugorë përpara votimit. 

“Për ta, ky është një moment i çlirimit,”tha 

në veçanti ai përmendi të krishterët që kanë qenë 

objekt i sulmeve të ekstremistëve sunitë. Qeveria 

e re irakiane në të cilën pasuesit e Moqtada al 

Sadrit kanë postet e tyre, duhet ndihmuar për t’i 

ofruar shërbime popullit sa më shpejt që të jetë e 

mundur. Kleriku shiit i Irakut, Moqtada al-Sader, i 

bëri këto deklarata paqësore për të zbehur mesazhet 

e vërteta të ligjërimit të ti. Ai ka bërë thirrje 

mbështetësve të tij “t’u rezistojnë Shteteve të Bashkuara 

dhe të gjithë pushtuesve të Irakut, por jo 

domosdo me armë”. Al-Sader i bëri këto komente 

në fjalimin e parë publik pas kthimit nga ekzili i vetimponuar 

në Iran. “Iraku ka kaluar nëpër rrethana 

të vështira që kanë trazuar popullin dhe ka qenë 

burim i shqetësimit për të gjithë, me përjashtim të 

armiqve tanë: Amerikës, Izraelit dhe Britanisë”, ka 

thënë ai, duke u bërë thirrje mbështetësve që të 

përkrahin qeverinë e re, një thirrje hipokrite me 

qëllim që të zbehte disi ligjërimin e tij anti-amerikanë 

dhe anti- izraelitë. Gjatë qëndrimit të tij katër 

vjeçar në Iran, Al-Sader është parë të frekuentohet 

me zyrtarë të larë iranian. Për Iranin, Al-Sader për- 

ai. Mbeki tha se aspekti tragjike e historisë 

sudanez është se marrëdhëniet në mes të 

veriut dhe jugut “nuk kanë qenë kurrë marrëdhënie 

të barazisë”. Ai tha se njerëzit në 

Sudan do të ripërcaktojnë rindërtimin e 

marrëdhënieve mes veriut dhe jugut pas 

referendumit që do të zhvillohet. Sipas marrëveshjes 

paqësore të vitit 2005, në pjesën 

jugore, e cila ka autonomi të gjerë, sundon 

ish grupi kryengritës, i cili ka marrë miliarda 

dollarë nga donatorët, gjithashtu mbledh 

edhe të ardhurat nga nafta. BE-ja ka përshëndetur 

zhvillimin e referendumit duke e 

cilësuar atë si një faktor të rëndësishëm 

për paqen. “Mbajtja e referendumit për vetëvendosje 

në Sudanin jugor është e një 

rëndësie të madhe për paqe të qëndrueshme 

në këtë vend”, ka deklaruar shefja për politikë 

të jashtme e Bashkimit Evropian, 

Kethrin Eshton.. BE-ja ka vendosur numër 

të madh vëzhguesish për të vëzhguar referendumin. 

bën një “armë” të vërtetë kundër SHBA-ve, një armë 

më efikase se vetë bomba atomike. Ahmadinexhat 

gjithmonë ka kërkuar më shumë influencë në 

Irak për të sulmuar armikun e saj të përbetuar, dhe 

me popullaritetin e Al-Saderit, tani për Iranin kjo 

përbën një sukses të vërtetë, në luftën e saj ndaj 

SHBA-ve. Ndërkohë lidhur me çështjen bërthamor, 

takimi Perëndim-Iran për çështjen bërthamor do 

të zhvillohet më 20-janar. Zyrtarët e Bashkimi Evropian 

thanë se Irani dhe fuqitë perëndimore do të 

takohen më 20 janar në Stamboll për bisedime 

mbi programin shumë të diskutuar bërthamor të 

Teheranit. Bashkimi Evropian ka lënë të kuptohet 

se do të refuzojë ftesën e Iranit për të vizituar impiantet 

bërthamore këtë muaj. Shefja e politikës së 

jashtme të BE-së Catherine Ashton tha se 

përgjegjësia për inspektimin i takon agjencisë së 

OKB-së për energjinë bërthamore. Ajo i bëri komentet 

sot pas takimit me ministrin e jashtëm të 

Hungarisë. Takimi më 20 janar do të përfshijë pesë 

vendet anëtare të përhershme të Këshillit të 

Evropës si dhe Gjermaninë.

SHBA-të, të vendosura që 

Kosova të njihet plotësisht 

nga komuniteti ndërkombëtar 

Ndihmës sekretari amerikan i Shtetit, Tom Kantrimen, tha se Shtetet e Bashkuara janë të vendosura që Kosova të njihet 

plotësisht nga komuniteti botëror dhe të bëhet anëtare e të gjitha institucioneve kryesore ndërkombëtare. Ai komentoi 

edhe raportin e Dik Martit duke përsëritur qëndrimin e SHBA-ve se një raport i tij i pabazë s’ka nevojë për hetim 

Tom Kantrimen, ndihmës sekretari amerikan i Shtetit, 

tha “se në të njejtën kohë është e rëndësishme që Kosova 

të vazhdojë zgjerimin e shpejtë dhe mbresëlënës të institucioneve 

të saj qeveritare për t’i treguar komunitetit ndërkombëtar 

se është e aftë për një qeverisje të fortë dhe njëkohësisht 

e aftë edhe për të qënë ekonomikisht e qëndrueshme, 

madje anëtare e Bashkimit Evropian në të 

ardhmen”.Ndihmës sekretari i Shtetit, Kantrimen, komentoi 

edhe akuzat për veprimtari kriminale ndaj udhëheqjes së 

Kosovës nga Senatori zviceran, Dik Marti, në një raport për 

Këshillin e Evropës: “Ne e marrim këtë raport tepër seriozisht 

, por në qoftë se ato pasqyrojnë të njëjtat akuza që 

janë bërë më parë dhe që kanë rezultuar të pavërteta atëherë 

s’ka nevojë për hetim. Deri më të tani, Dik Marti ka paraqitur 

vetëm akuza të pabazuara dhe, EULEX-i, Misioni i Bashkimit 

Evropian për Shtetin Ligjor në Kosovë, i ka hetuar 

edhe më parë akuza të tilla. Nëse raporti përmban të dhëna 

të reja, apo dëshmitarë të rinj, atëherë duhet t’ia japë edhe 

EULEX-it dhe autoriteteve të tjera kompetente që t’i he- 

Isa Mustafa hedh poshtë deklaratat 

e PDK-së, s’ka koalicion me PDK-në 

LDK-ja ka refuzuar ofertën e PDK-së për të krijuar bashkërisht koalicionin e ardhshëm 

qeveritar. Deklarata e Isa Mustafës vjen menjëherë pas asaj të nënkryetarit të PDK-së, 

Hajredin Kuçi, i cili u shpreh se për PDK-në është e pranueshme edhe LDK-ja për koalicion 

Isa Mustafa ka refuzuar kërkesën e mundshme të PDK-së 

për të hyrë sërish në koalicion me këtë subjekt politik. Ai ka 

hedhur poshtë deklaratat e nënkryetarit të PDK-së, Hajredin 

Kuqi, i cili deklaroi se partia e Thaçit i ka të hapura dyert për 

koalicion edhe për LDK-në, kryetari i kësaj të fundit. “Kurrsesi 

dhe në asnjë mënyrë nuk do të bëjmë koalicion me PDKnë”, 

ka thënë lideri i LDK-së, Isa Mustafa, në takimin përmbyllës 

të fushatës, të mbajtur dje në Isniq të Deçanit. Ai pasi ka 

shprehur keqardhje për abuzimet me vota dhe rivotimet, ka 

treguar se e gjithë kjo ka ardhur pa fajin e LDK-së, por sipas tij 

është fakt se është dhunuar vota e qytetarëve dhe është sjellë 

në pikëpyetje legjitimiteti i zgjedhjeve, por edhe i qeverisjes së 

ardhshme. “Nuk mund të kemi parlament dhe institucione të 

dala nga zgjedhjet, të cilat nuk kanë legjitimitetin e qytetarëve”, 

ka theksuar Musatafa, pas vendimit të cilin e ka marrë 

Gjykata Supreme e Kosovës për përsëritjen e zgjedhjeve edhe 

në Mitrovicë për shkak të parregullsive të mëdha. Ndërkaq, po 

sot nënkryetari i PDK-së, Hajredin Kuqi, kishte deklaruar se 

PDK-ja mund të bëjë koalicion edhe me LDK-në. Ndërkohë, 

analistët politikë shprehen pesimist për krijimin e qeverisë së 

ardhshme. Ata parashohin vonesa në krijimin e qeverisë së 

ardhshme. Procesi i stërzgjatur zgjedhor dhe nevoja për krijimin 

e një koalicioni qeverisës, sipas tyre, nuk premton se 

Kosova mund të ketë një qeveri të re para pranverës. Procesi i 

stërzgjatur zgjedhor dhe negociatat e ardhshme për koalicionin 

qeverisës mund të ndikojnë që Kosova të mos e ketë të 

formuar qeverinë e ardhshme para pranverës, thonë analistët. 

Sipas tyre, deklaratat aktuale të partive politike për vijat e 

kuqe apo kushtet për t’u përfshirë në koalicion me këtë apo 

atë parti politike, janë ende pjesë e fushatës. Analisti Ramush 

Tahiri thotë se deri më tani partitë politike janë deklaruar 

në bazë të fushatës, por ai pret që pas certifikimit të rezultateve, 

ato të reflektojnë institucionalisht dhe të përfshihen në nego- 

tojnë ato. Ne presim dhe mirëpresim fjalën e qeverisë së 

Prishtinës dhe asaj të Tiranës, se ato do të bashkëpunojnë 

në procesin e hetimit të këtyre akuzave. Në përgjithësi, i 

gjithë qëllimi i këtyre hetimeve ka qenë përcaktimi i 

përgjegjësive individuale për krimet që kanë ndodhur. Ne 

nuk mund të mbajmë përgjegjës kolektivisht të gjithë serbët, 

të gjithë shqiptarët, apo të gjithë kroatët për veprimet 

e disave. Ne e kemi thënë vazhdimisht se nuk ka asgjë më 

të rëndësishme se sa vendosja e shtetit ligjor në rajonin e 

Evropës Juglindore”, tha ndihmës sekretari i Shtetit, Kantrimen, 

i cili më tej theksoi se “se duhen ndërmarrë veprime 

më të efektshme nga qeveritë kombëtare në bashkëpunim 

me autoritetet lokale për të punuar për shtetin ligjor”. 

Shtetet e Bashkuara janë të angazhuara për të qëndruar në 

Ballkan”, përfundoi ndihmës sekretari amerikan i Shtetit, 

Tom Kantrimen. “Ne kemi qenë atje gjatë ditëve më të 

vështira dhe më të dhunshme të shpërbërjes së Jugosllavisë 

dhe jemi atje edhe sot për të dhënë një ndihmë të rëndësishme 

për zhvillimin ekonomik dhe social”. 

ciata për qeverinë e ardhshme. “Mendoj se të gjitha partitë e 

synojnë pushtetin dhe të gjitha partitë nuk i kanë armiqësitë 

ndërmjet veti më të mëdha sesa interesi i Kosovës dhe, mbi këtë 

bazë, si dhe në bazë të platformës, ato duhet të ofrojnë ndërtimin 

e qeverisë”, thotë Tahiri. Ramush Tahiri thekson se partitë politike 

nuk kanë nevojë të paraqesin vija të kuqe për njëra-tjetrën, 

pasi që ato janë pjesë e një sistemi legal shtetëror të Kosovës. 

Madje, ai nuk sheh asnjë formulë eventuale qeverisëse si një 

koalicion i panatyrshëm. Para se të fillojnë negociatat për qeverinë 

e ardhshme, Kosova po ballafaqohet me një proces të stërzgjatur 

të zgjedhjeve, thotë analisti tjetër, Arben Qirezi. Pas rivotimeve 

të pjesshme të 9 janarit, tani dalin edhe nevoja për rivotime 

tjera, nënvizon ai, çka, sipas Qirezit, lë të nënkuptohet se 

mund të ketë vonesa serioze në formimin e institucioneve të 

reja”Mendoj se kjo do të marrë një kohë të caktuar, brenda së 

cilës, pikë së pari, siç po vërehet, PDK-ja është në kërkim të 

partnerëve për të krijuar një qeveri të koalicionit. Pra, do të jetë 

një proces i vështirë, që mund të zgjasë mjaft shumë, e mbase 

s’’mund të presim krijimin e qeverisë së re deri diku në mars 

apo prill”, vlerëson Qirezi. Sa u përket qëndrimeve definitive të 

subjekteve politike rreth përfshirjes së tyre në qeverinë e ardhshme, 

Qirezi thotë se këto pozicione do të qartësohen kur ato do 

t’i dinë me saktësi rezultatet dhe numrin e ulëseve që kanë 

fituar në Parlament. “Nuk do të ishte e pritshme që partitë 

politike t’i japin deklarimet e tyre definitive para se të përfundojë 

procesi zgjedhor për shkak se pozicioni i tyre eventual negociator 

pas përfundimit të procesit zgjedhor, do të jetë i varur, 

përveç tjerash, edhe nga numrat, pra nga përqindja e votave e 

rezultatit definitiv zgjedhor”, shton Qirezi. Pavarësisht vonesave 

eventuale deri te formimi i qeverisë, analistët veçojnë edhe 

sfidat e qeverisjes së ardhshme, të cilat, sipas tyre, kanë të bëjnë 

me zhvillimin ekonomik, sundimin e ligjit, integrimet evropiane 

dhe normalizimin e marrëdhënieve me Serbinë. 


DITA 

Fakti/Ligjit për 

Mbrojtjen e Dëshmitarëve 

“nxeh” atmosferën 

politike në Kosovë 

Edhe në ditën e heshtjes zgjedhore për zgjedhjet e 9 janarit 

kanë vazhduar akuzat dhe kundër akuzat dy partitë më të 

mëdha në Kosovë, Partia Demokratike e Kosovës dhe Lidhje 

Demokratike e Kosovës. Një ditë më parë kryeministri në 

dorëheqje Hashim Thaçi tha se LDK-ja është ajo e cila ka 

zvarritur Ligjin për mbrojtjen e dëshmitarëve. Ndaj kësaj deklarate 

ka reaguar LDK-ja një ditë më pas duke ia hedhur 

fajin partisë tjetër për lënien në sirtarë të këtij ligji. Ish-zëvendësministri 

i Drejtësisë, Arsim Janova ka hedhur poshtë 

deklaratat e kryeministrit në largim Hashim Thaçi, i cili ditë 

më parë tha se LDK-ja është fajtore që ligji për dëshmitarët 

nuk është proceduar në Kuvendin e Kosovës. 

“Lidhur me deklaratën e Qeverisë së shkarkuar se LDK-ja 

është fajtore për zvarritjen e nxjerrjes së Ligjit për Mbrojtjen 

e Dëshmitarëve, LDK-ja hedh poshtë këtë deklaratë dhe e 

konsideron tentim për të manipuluar me të vërtetën dhe me 

opinionin publik”, tha Janova. Në një konferencë për shtyp, 

dje Janova theksoi se Ministria e Drejtësisë i ka përfunduar 

të gjitha detyrimet lidhur me këtë ligj, por, sipas tij, Ministria 

e Ekonomisë dhe Financave, e ka penguar procedimin e 

mëtejmë të projekt ligjit, për shkak të implikimeve buxhetore. 

“Në shkurt të vitit 2010 sipas procedurave të nevojshme 

Ministria e Drejtësisë i ka bërë kërkesë Ministrisë së Ekonomisë 

dhe Financave për ligjshmërinë e deklaratës dhe 

përkrahjen e këtij ligji. Për fat të keq MEF-i me arsyetimin se 

ky ligj ka kosto shumë lartë. Deri kur ministri dhe zëvendës 

ministri ishim në detyrë nuk e ka nënshkruar deklaratën e 

nevojshëm financiare për ti hapur rrugë miratimit të tij në 

qeveri”, bëri të ditur ai. Sipas Janovës, edhe vet kryeministri 

në dorëheqje Thaçi e di mirë se ky draft ligj gjendet në sirtarët 

e MEF-t, dhe ka shtuar se ndonëse ka kërkuar nga ai që 

të ndikoj që ky ligj të procedohet më tutje, Ministria e Drejtësisë 

nuk ka gjetur përkrahjen e tij. PDK-së, sipas këtij zyrtari 

të LDK-së, i intereson zvarritja e këtij ligji, i cili do ta luftonte 

krimin dhe korrupsionin në Kosovë. Por, Janova, nuk dha 

ndonjë shpjegim pse pikërisht partisë së kryeministrit në 

largim po i konvenon kjo shtyrje. 

“Mungesa e vullnetit të qeverisë së shkarkuar për të proceduar 

më tutje këtë ligj tregon se e njëjta nuk ka gatishmëri 

për të balancuar sundimin e ligjit në Kosovë, për të luftuar 

krimin e organizuar dhe dukuritë tjera negative”, theksoi ishzëvendësministri 

Arsim Janova. LDK-ja gjithashtu reagoi edhe 

ndaj deklaratës së Demokracisë në Veprim, e cila akuzoi këtë 

parti për prishjen e heshtjes zgjedhore. Sipas Janovës, kjo 

konferencë për shtyp kishte të bëjë me një çështje krejt tjetër 

dhe me përsëritjen e zgjedhjeve të së dielës. 

REPUBLIKA E SHQIPËRISË 

KËSHILLI I MINISTRAVE 

DREJTORIA E SIGURIMIT TË 

INFORMACIONIT TË KLASIFIKUAR 

NJOFTIM PËR SHPALLJEN E FITUESIT 

Z. Myrtezan Kollçaku, shpallet fitues i konkursit për vendin e lirë 

të punës në pozicionin: Përgjegjës i Sektorit të Financës, Buxhetit, 

Burimeve Njerëzore dhe Shërbimeve Mbështetëse, në Drejtorinë Juridike, 

Mbikëqyrjes Shtetërore dhe Shërbimeve Mbështetëse, në Drejtorinë 

e Sigurimit të Informacionit të Klasifikuar (DSIK). 


REKLAMA 

10 

Botimet e reja 



“Shqipëria, kopshti 

shkëmbor i Europës Juglindore” 

Shtëpia Botuese 

“55” ka hedhur në 

treg librin “Shqipëria, 

kopshti 

shkëmbor i Europës 

Juglindore” 

shkruar nga Faik 

Konica. Me parathënie 

nga Fan 

Noli, libri është jo 

vetëm një përshkrim 

i hollë i Konicës 

për Shqipërinë 

e paraviteve 

’40-të, por edhe 

një rrëfim për vetë 

Konicën, si një 

personalitet i rrallë 

në letrat shqipe. 

Libri rivjen për lexuesin 

nën përkthimin 

e Ferdinand 

Lekës, dhe është 

pjesë e kolanës 

“Intelligenda” 

Botimet e reja


DITA 

Ministri Pollo: 2011: Viti i Internetit falas dhe Rrjetit Kombëtar Brezgjerë 

Këtë vit shqiptarët që përdorin telefon celular do të përfitojnë shërbime më të mira dhe çmime më të lira 

Ministri për Inovacionin e Teknologjinë e Informacionit 

e të Komunikimit z. Genc Pollo tha dje në një konferencë 

për shtyp: 

„Në 2011-ën shqiptarët që përdorin telefon celular do 

të përfitojnë shërbime më të mira dhe çmime më të lira. 

Si pasojë e rregullimit dhe rritjes së konkurrencës në 

treg ne presim zhvillime të qarta në këtë drejtim duke 

filluar nga pranvera e këtij viti. Për më tepër me përdorimin 

në rritje në treg të teknologjisë 3G do të kemi 

internet me shpejtësi të lartë në dorën tonë. Sot kushdo 

që ka një telefon celular të avancuar (smart phone) do të 

ketë shërbime kudo që të ndodhet: në Shqipëri apo me 

pushime, në Tiranë, Shkodër apo Korçë, në dhomën e 

ndjenjes apo në restorant, do të informohet, veprojë e 

ndërveprojë në mënyrë të vazhdueshme 24 orë në 24. Në 

pranverë të vitit 2011 do të realizohet portabiliteti i 

numrit celular, pra çdokush mund të ndryshojë opera- 

QËLLIMI ËSHTË PARANDALIMI I PËRSËRITJES SË FENOMENIT TË PËRMBYTJEVE NË TË ARDHMEN 

Përmbytjet, BB nis studimin 

e zonës së Nënshkodrës 

Për vitin 2011, nga Banka Botërore është akorduar një fond prej 10 milionë dollarësh 

për emergjencat, që do të administrohen me prezencën dhe asistimin e vetë specialistët e saj 

Ekspertët e Bankës Botërore do 

te bëjnë studimin e zonave të 

prekura nga përmbytjet në Shkodër, 

me qëllim parandalimin e 

përsëritjes së këtij fenomeni në të 

ardhmen. Drejtori i menaxhimit të 

tokave dhe ujërave në Ministrinë e 

Bujqësisë, Ushqimit dhe Mbrojtjes 

së Konsumatorit, Esat Hasani, 

gjatë një prononcimi për mediat 

bëri të ditur se Banka Botërore është 

e angazhuar maksimalisht për 

të vënë në dispozicion ekspertët e 

saj më të mirë për të ndihmuar në 

parandalimin e përmbytjeve të 

përsëritura shpesh vitin e fundit 

në Shkodër. Për vitin 2011, nga 

Banka Botërore është akorduar një 

fond prej 10 milionë dollarësh për 

emergjencat, që do të administrohen 

me prezencën dhe asistimin e 

vetë specialistët e saj. Hasani pohoi 

se asistenca kryesore do të jetë 

e përqendruar kryesisht në 

rinovimin e teknologjisë te hidrovorit 

të Çasit në komunën e Velipojës, 

aty ku është edhe problematika 

më e madhe për momentin, 

në rinovimin e stacionit të pompave 

të ujit, të cilat do të ndikojnë 

në përmirësimin e gjendjes në ato 

zona, në përmirësimin edhe më 

cilësor të furnizimit me energji 

elektrike në një teknologji tjetër, 

përmes sistemi kabllor, etj. Sipas 

tij, ekipet e BB-së, të cilët do të 

koordinohen edhe me specialistët 

më të mirë shqiptarë të Ministrisë 

së Bujqësisë dhe Mjedisit, do fillojnë 

sot një studim tërësor të bazenit 

të Drinit si dhe të lumit 

Buna, përfshirë edhe liqenin e Sh- 

kodrës. Këto grupe do të merren 

me grumbullimin e të dhënave, që 

në fund do të arrijnë në disa përfundime 

se ku do të ndërhyhet dhe 

do të rekomandojë më pas pistat 

kryesore të kësaj ndërhyrjeje. Në 

lidhje me lumin Drin, Hasani tha 

se studimi do të kryhet që nga Vau 

i Dejës dhe poshtë, deri sa ai 

bashkohet me lumin Buna, duke 

e analizuar të gjithë problematikën 

që ai shkakton në përmbytje. 

Ai shtoi se ekspertët e Bankës 

torin duke ruajtur numrin e celularit. 2011-a do të jetë 

viti i ndërtimit të Rrjetit Kombëtar Brezgjerë (National 

Broadband Network), i domosdoshëm për zhvillimin 

ekonomik e shoqëror të vendit, si dhe lidhja me kabllo 

ndërkombëtare me fibra optike. 2011-a do të jetë viti i 

zgjerimit të sistemit e-Kabinet dhe i ndërtimit të e- 

Parlament dhe e-Presidencë, në mënyrë që i gjithë 

dokumentacioni, nismat legjislative, etj., do të jenë 

vetëm në rrugë digjitale, duke evituar në këtë mënyrë 

përdorimin e letrës dhe si pasojë reduktimin në minimum 

të prerjes së pemëve. Ambicia jonë është që pas 

institucioneve qendrore të përfshijmë në këtë nismë 

edhe Pushtetin Lokal, të dalë nga zgjedhjet demokratike 

të 8 majit. Pas pajisjes së të gjitha shkollave me kabinete 

informatike të lidhura me internet, sot kemi 

shërbim falas të internetit në 550 zyra postare në të 

gjithë vendin. Gjithashtu në 2011-ën do të përfundojë 

Botërore, të cilët kanë një përvojë 

shumë të madhe në ndërhyrje të 

këtij lloji në vende të ndryshme 

të botës, japin garanci në përmirësimin 

e situatës, në mënyrë që 

zona e Nënshkodrës të mos vuajë 

më nga përmbytje të kësaj natyre. 

Hasani tha gjithashtu se fondeve 

të Bankës Botërore do t’i shtohen 

edhe ato të akorduara nga buxheti 

i shtetit, duke krijuar kështu 

potencialin e duhur në përballimin 

me sukses të fazës rehabilituese 

edhe projekti GovNet, për ndërlidhjen e institucioneve 

publike me të gjithë qarqet (e rrethet) e vendit (projekti 

po përfundon në Tiranë, pritet qarku i Durrësit dhe 

Elbasanit) me përfitimin e shërbimeve që përmenda më 

sipër. Statisticienët zyrtarë të Facebook-ut, grupi Social 

Bakers, përcakton se 1/3 e shqiptarëve janë përdorues të 

këtij rrjeti social, që i vendos ata më lart se vendet e 

pasura si Zvicra e Franca. Kjo për të theksuar ambicien 

tonë që në këto rrethana (siç e dini tek ne përdorimi i 

internetit tani është mbi 50%), t’i shëndrrojmë të gjitha 

faqet e internetit të institucioneve publike në forume 

interaktive të vërteta, po aq të sofistikuara sa Facebooku, 

në mënyrë që shërbime e informacione që sot 

kërkojnë orë pritje e zvarritje nga zyra në zyrë ,në fund 

të 2011-ës, të realizohen në 1, 3, 5 klikime, duke 

përdorur për identifikim letërnjoftimin e ri me çip-in 

digjital të inkorporuar brenda tij. 

në zonat problematike. Më të 

rëndësishme, thekson Hasani, janë 

ndërhyrjet në argjinatura, nga ku 

do të fillohet menjëherë, sepse ato 

janë elementi kryesor që bëhen 

pengesë për përmbytjet e mundshme, 

kryesisht në komunat Dajç 

dhe Velipojë, projektet e të cilave 

janë miratuar nga Komiteti 

Ndërministror. Pasi të ketë përfunduar 

faza e emergjencës, për 

këtë zonë janë planifikuar projekte 

të përmasave të mëdha. 

Mjekët, 

kulmi i 

sezonit 

të gripit 

në shkurt 

Pavarësisht numrit te 

lartë të pacientëve me grip, 

piku i kësaj viroze, qe është 

shfaqur ne vend sipas 

mjekëve, do te jetë në 

fillim te muajit shkurt. 

Fëmijët si grupmosha më 

e prekur, kanë shfaqur komplikacione 

te ndryshme 

ne rrugët e frymëmarrjes, 

por ajo që duhet te mbahet 

nën kontroll sipas mjekëve 

është temperatura e lartë. 

„Kjo virozë që ka filluar 

aktualisht dhe mendohet 

se do shtohet në fund të 

janarit, fillimi i shkurtit do 

të jetë piku i kësaj viroze, 

të paktën e nga të dhënat 

e vendeve që kemi përqark, 

është me temperatura të 

larta. Prindërit duhet të 

kenë kujdes që ti ulin temperaturën, 

të mbajnë nën 

kontroll temperaturën e 

fëmijës me antipiretik“, 

tha Vjollca Konica, mjeke 

pediatre. Krahas këshillave 

që rekomandojnë mjekët, 

si konsumimi i sa më 

shumë lëngjeve, si dhe pirja 

e antipiretikëve, ata 

thonë se ka ende kohë 

edhe per vaksinën antigrip. 

„Do ishte mirë të ishte 

bërë vaksina e gripit në 

tetor-nëntor, akoma ka 

dhe pak kohë që mund të 

bëhet vaksina“, tha Konica. 

Sipas mjekëve te qendrave 

shëndetsore, problem 

mbeten prindërit të 

cilët, nuk kërkojnë ndihmën 

e bluzave të bardha, 

edhe pse fëmijët e tyre 

mund të kenë disa ditë me 

temperaturë. 


REKLAMA 

12 



CMYK 

Shtëpia Botuese “55” 

Komploti kundër Kishës 

Ky libër, historikisht 

i rëndësishëm, do 

të sulmohet, me të 

gjitha mundësitë, si 

antisemitik. Librin 

rrefen se , hebrenjtë 

kanë luajtur një rol 

të jashtëzakonshëm, 

dhe, jo gjithnjë të dobishëm, 

në të gjithë 

historinë e njerëzimit 

e kjo është e dukshme; 

që veprimtaria 

e tyre nuk ka qenë 

gjithnjë miqësore 

kundrejt Krishtërimit 

dhe popujve johebrenj, 

është, gjithashtu, 

e dukshme, dhe ka 

një fond të jashtëzakonshëm 

evidencash 

nga burime judaike e 

të tjera, të autoritetit 

të palëkundur, që e 

provon këtë

CMYK 

“SEDTOURS”, LIDER NË 

TREGUN BALLKANIK TË 

NDËRTIMIT TË RRUGËVE 

Adresa: Rr. “Jonit 55” Prizren | tel/fax: 029/225-939 | email: sedtours@hotmail.com 

& 


REKLAMA 

Ndërmarrja “Sedtours” është 

formuar në vitin 1987 si ndërmarrje 

për shërbime, qarkullim, spedicion, 

turizëm dhe eksport-import. 

Është krijuar nga puna e palodhur 

e vëllezërve “Gashi” gjatë viteve 

të tëra, pa kursyer asgjë dhe duke 

përballuar edhe kostot e shumta 

që pësoi firma gjatë viteve të luftës 

në Kosovë. 

“Sedtours” me seli në Prizren, 

sot llogaritet si ndërmarrja e parë 

e këtij lloji në Prizren e rrethinë. 

Renditet sot si lider në sektorin e 

ndërtimit dhe asfaltimit të rrugëve, 

me kompleksin më modern të 

gurthyesve dhe prodhimit të gurit 

për të gjitha llojet e betonit. 

Kompania punon sot me kapacitet 

të mjaftueshëm për të përballuar 

konkurrencën e tregut të lirë dhe 

për të ruajtur statusin e saj si një 

kompani-lider në Republikën e 

Kosovës e më gjerë në rajon 


DITA 

Elbasan, vitin e kaluar 60 gjoba për kushtet e këqija të punës 

14 

Sekuestrohen 330 kg kanabis në Tiranë 

dhe Gjirokastër, 3 persona vihen në pranga 

330 kg lëndë narkotike kanabis sativa 

janë ndaluar në dy operacione të policisë së 

Tiranës dhe asaj të Gjirokastrës gjatë të 

cilëve janë arrestuar edhe 3 persona. Strukturat 

e Hetimit të Krimit të Drejtorisë së 

Policisë së Qarkut Tiranë, përgjatë orëve të 

vona të mbrëmshme, finalizuan operacionin 

policor të koduar „Kufiri Ndarës“, nga 

ku u realizua sekuestrimi i një sasie prej 

180 kg Cannabis Sattiva dhe u arrestua një 

shtetas, ndërkohë që ky operacion vazhdon 

mbi kapjen e tjerë shtetasve të implikuar në 

këtë rrjet e cila ishte e destinuar për trafik 

dhe shpërndarjeje në vendet Fqinje. Më 

konkretisht u arrestua në flagrancë shtetasi; 

Astrit Bektesh Kuçi, 39 - vjeç, lindur në 

Tiranë e banues në Marikaj Tiranë, i dënuar 

më parë në Gjermani për veprën penale të 

„Prodhimit dhe shpërndarjes së lëndëve 

narkotike“. Gjatë ecurisë së hetimit mbi këtë 

shtetas, hetim i cili është realizuar mësë 

miri me aplikimin e metodave speciale të 

hetimit, u arrit identifikimi dhe më pas kapja 

e tij, në fshatin Marikaj në Tiranë. Gjatë 

kontrollit personal të ushtruar ndaj tij, u 

gjend dhe u sekuestrua 0.7 gramë lëndë 

Prodhonte patatina në bodrum dhe 

i shiste me etiketa false, arrestohet kosovari 



Inspektorati Shtetëror i Punës në Elbasan do të vijojë edhe këtë vit punën për të rritur 

numrin e subjekteve të kontrolluara, verifikimin e kushteve të punës dhe siguracionet e 

paguara, në vijim të kontrolleve të nisura nga viti që sapo lamë pas. 

Përgjatë vitit 2010 ISHP vendosi 60 gjoba, me vlerë 13 milionë lekë të reja dhe rriti 

numrin e inspektimeve, krahasuar me vitin 2009. Drejtori i Inspektoratit Shtetëror të 

Punës, Beqir Elezi thotë se gjatë vitit 2010 u ushtruan rreth 150 kontrolle në 1200 subjekte 

të biznesit të vogël dhe të madh, ku u vendosën 60 gjoba. Gjobat u vendosën për 

subjektet private që nuk i paguanin punëtorëve sigurimet shoqërore, që shkelën kodin e 

punës, rregullat e sigurimit teknik në punë, por dhe për mungesë të bashkëpunimit dhe 

lidhjes së kontratës me Inspektoratin Shtetëror të Punës. Sipas Elezit, nga 60 subjektet e 

ndëshkuara me gjobë, vetëm 20 prej tyre i kanë shlyer ato, ndaj shton se brenda muajit 

mars, në rast se 40 subjektet e tjera nuk do ta paguajnë gjobën, ndaj tyre do të ndërmerren 

sanksione më të rënda, deri në mbyllje të aktivitetit. 

Policia e Tiranës sekuestron 180 kg lëndë narkotike ne kuadër të operacionit policor të koduar „Kufiri ndarës“ dhe vuri ne pranga 

39-vjecarin, ndërsa policia e Gjirokastrës ka sekuestruar 150 kg lëndë narkotike si dhe ka ndaluar dy krerët e një grupi trafikantesh 

të cilët në bashkëpunim edhe me pjesëmarrës te tjerë te grupit që drejtonin trafikonin lende narkotike ne drejtim te shtetit grek 

Po kështu, mbrëmë Strukturat e 

Sektorit Kundër Krimit Financiar në 

Drejtorinë e Policisë së Qarkut Tiranë, 

finalizuan me sukses operacionin e 

koduar „Sneck“. Për realizimin e këtij 

operacioni u përdorën informacionet 

e marra në rrugë operative si dhe falë 

veprimeve të shpejta hetimore, me 

synim identifikimin dhe dokumentimin 

e veprimtarisë së paligjshme të aktivitetit 

të një subjekti, i cili prodhonte 

dhe zhvillonte veprimtarinë e tij, tregtare 

në Tiranë. Mbi bazën e provave e 

materiale të sekuestruara gjatë natës 

së mbrëmshme u arrestua në flagrancë 

shtetasi Bekim Isuf Aliu, vjeç 41, lindur 

në Kosovë, banues përkohësisht në 

Tiranë. Arrestimi i tij, u krye sepse 

është kapur në flagrancë duke transportuar 

mallra „Patatina“ me mbish- 

narkotike e dyshuar e llojit Heroinë, ndërsa 

pas kontrollit të ushtruar në banesë ju gjend 

dhe ju sekuestrua sasia prej 180 kg lëndë 

narkotike e dyshuar Cannabis Sattiva, e cila 

ishte e ndarë në pako të presuara 1 kg. Kjo 

sasi e konsiderueshme lënde narkotike dyshohet 

se kishte destinacion më pas 

Trafikimin dhe shpërndarjen në vendet fqinje 

me Shqipërinë, i cila në momentin e 

sekuestrimit u gjend e ndarë në 13 kuti. 

Theksojmë se, ky operacion vazhdon pasi 

aktualisht po punohet intensivisht në bashkëpunim 

me Prokurorinë e Rrethit Gjyqësor, 

për të identifikuar të tjerë persona të 

përfshirë në këtë rrjet trafiku dhe shpërndarje 

të lëndës narkotike. Ndaj shtetasit të 

sipërcituar u mor masa e arrestit në flagrancë 

për veprën penale „Prodhim, shitje të 

lëndëve narkotike“, në bashkëpunim, 

parashikuar respektivisht nga nenet 283/2 

të Kodit Penal. Materialet hetimore të përpiluara 

në ngarkim të tyre i kaluan Prokurorisë 

së Rrethit Gjyqësor Tiranë, për hetime 

të mëtejshme. Ndërsa policia e Gjirokastrës 

ka sekuestruar 150 kg lëndë narkotike 

si dhe ka ndaluar dy krerët e një grupi trafi- 

krimin „SNECK“, pa lejen e 

Teknologjike të Ministrisë Bujqësisë 

si dhe pa regjistruar në organet Tatimore, 

automjetin tip furgon. Nga veprimet 

hetimore dhe proçeduriale të 

kryera, u konkludua se këto mallra i 

prodhonte në një punishte të vendosur 

në ambientet e një bodrumi, në 

një pallat 10 – katësh në rrugën 

„Demir Progri“ në Tiranë. Gjithashtu 

po në këtë punishte në Vorë, janë 

gjetur një sasi e konsiderueshme 

etiketa, me mbishkrime të cilat dyshohet 

se janë të gjitha të falsifikuara. 

Të gjitha sendet e gjetura janë sekuestruar 

në cilësinë e provës materiale 

dhe konkretisht: 1 makineri për prodhimin 

e patatiave me vlerë 5 mijë 

euro, 1 makineri për mbushje pakosh 

me patatina me vlerë 4 mijë euro, 

1 makineri për stampim qesesh me 

patatina me vlerë 7 mijë euro, 28 mijë 

copë qese me patatina., 10 rulo me 

qese plastike, 10 mijë lodra të vogla 

për fëmijë. Automjeti tip „Volzvagen“, 

me ngjyrë të bardhë, me targa 551 

KS 473. Pas sekuestrimit të këtij 

malli, u konkludua se kjo sasi malli 

së bashku me pajisjet për prodhim, 

kapin vlerën rreth 30 mijë EURO. 

U kryen të gjitha veprimet proçeduriale 

dhe materialet i kaluan 

Prokurorisë së Rrethit Gjyqësorë Tiranë 

për veprat penale të „Falsifikimit 

të vulave, stampave apo formularëve“, 

„Falsifikimi i dokumenteve“ 

dhe „Prodhim i kundraligjshem i artikujve 

industriale dhe ushqimore“, 

parashikuar nga nenet 190, 186 dhe 

288/a të Kodit Penal. 

kantesh pranga Stavri Hakarapin 38 vjeç, 

dhe Gazmir Avdulin 36-vjec veprimtaria e 

të cilëve ishte bërë objekt i një hetimi 5 

mujor. Burimet policore në Gjirokastër 

bëjnë të ditur se Hakarapi dhe Avdiu në 

bashkëpunim edhe me pjesëmarrës te tjerë 

te grupit që drejtonin trafikonin lende 

narkotike ne drejtim te shtetit grek. 

Kapet pas 13 vitesh i dënuari për vrasjen 

e bashkëshortes, ndërroi gjeneralitetet 

Në pikën kufitare me Greqinë në Kakavijë është mbërritur të vihet dje në 

pranga një shtetas shqiptar i shpallur në kërkim dhe i dënuar me 25 vite burg 

për vrasjen e bashkëshortes. Kanë qenë specialistët kundër krimit në Gjirokastër 

para mesditës rreth orës 11.30 pas marrjes së informacionit se një shtetas nga 

Laçi i shpallur në kërkim pasi ishte dënuar me 25 vjet burg do hynte vjet burg 

për vrasje do hynte nga Greqia për në Shqipëri duke përdorur gjeneralitete të 

tjera, kanë finalizuar një operacion të shpejtë duke prangosur Shaqir Dodën. 

Policia e Gjirokastrës bëri të ditur se në pikën e kontrollit në Kakavijë ishin 

rritur masat e sigurisë dhe ndërkohë që Shaqir Halim Doda ishte paraqitur me 

gjeneralitete të tjera ata kanë mundur ta identifikojnë dhe ta arrestojnë. 68 

vjeçari Shaqir Halim Doda, i lindur në Dibër dhe banues në Laç është i dënuar 

me 25 vjet burg nga Gjykata e Kurbinit në vitin 1994, pasi në vitin 1993, në 

Laç, ka vrarë me thikë bashkëshorten e tij për motive xhelozie. Sikundër mësohet, 

Shaqir Doda deri në muajin mars të vitit 1997, ka vuajtur dënimin në 

burgun e Lezhës dhe pas trazirave të vitit 1997 është arratisur nga burgu dhe 

deri ditën e sotme jetonte në Greqi. Gjatë kësaj kohe Shaqir Doda ka mundur 

nëpërmjet njerëzve të afërm të ndryshojë emrin e babait dhe të nënës në gjendjen 

civile, si dhe datëlindjen e tij, me qëllim që t’i shpëtonte kapjes nga policia 

dhe vuajtjes së dënimit. Për arrestimin në kufi të të dënuarit Shaqir Doda është 

lajmëruar edhe policia e Kurbinit. Ndërkaq i arrestuari do të dërgohet për vazhdimin 

e dënimit në qeli.

nga Flori Slatina 

Ne po përballemi me 

krizën më të rëndë që 

ka ndodhur pas vitit 

1929. Ajo dyfishohet nga një skandal 

financiar i paparë, ingranazhet 

e të cilit i çmonton ky libër : marrëveshja 

që ekziston në Shtetet e 

Bashkuara, si dhe Evropë, por në 

një shkallë më të vogël, midis mjediseve 

financiare, autoriteteve që 

e kanë për detyrë t’i kontrollojnë 

ato dhe pushtetit politik. Kjo u ka 

krijuar mundësi bankave amerikane, 

që qendrojnë në themel të 

kësaj krize, t’i ndryshojnë dhe t’i 

shkelin ligjet pa u ndëshkuar, të 

fallsifikojnë llogaritë dhe ta mbysin 

botën me kredi “ të këqija “ që ata 

i kishin makjazhuar me kujdes si 

produkt cilësor. Dhe e gjithë kjo 

vetëm për një qëllim: për të shtuar 

pasuritë, tashmë të mëdha, të 

njerëzve në krye të firmave të Uoll 

Stritit dhe kuadrove që i rrethojnë. 

Në mbarim të këtij kërkimi, katër 

fjalë më vijnë ndër mend, për të cilësuar 

sjelljen e këtyre personazheve, 

përpara dhe gjatë krizës : arrogancë, 

lakmi, paaftësi, mosdënim. Por konstatimi 

më tronditës është: këta 

njerëz janë dhe të vetmit përfitues 

të kësaj krize që vetë e shkaktuan. 

Uoll Striti, zemra financiare e 

Shteteve të Bashkuara, në tetor të 

vitit 2008, në kulmin e krizës, duke 

u shprehur në mënyrë letrare, pushoi 

së rrahuri. Administrata Bush, 

pastaj, ajo e Barak Obamës, u shtrinë 

menjëherë në shtrat për të bërë 

një masazh kardiak të gjatë por me 

efektivitet, zyrtarisht, prej qindra 

miliardë dollarësh. Por në të vërtetë, 

shumë më tepër. Është fjala për para 

të hequra që më parë nga xhepat e 

kontribuesve amerikanë, tashmë të 

varfëruar nga kriza, që iu dhanë këtyre 

institucioneve për t’i shpëtuar 

nga falimentimi. Pas fillimit të 

krizës, që nisi në dhjetor 2007, ekonomia 

amerikane ka humbur 6.5 

milionë vende pune dhe numri i të 

papunëve në qershor të vitit 2009 u 

rrit me 467 000. Në total janë 

pothuajse 14 milionë Amerikanë pa 

punë, shifra më e lartë që nga vitit 

1983. Numri i familjeve Amerikane 

që nuk ishin në gjendje të paguanin 

kreditë që kishin marrë për shtëpi, 

gjatë katër viteve të ardhshëm, 

vlerësoheshin në 10 deri 12 milionë. 

Në Francë, numri i vendeve të punës 

të humbur në qershor të vitit 2009 

është shumë më i lartë se numri i 

vendeve të punës të krijuar gjatë vitit 

2008. Parashikimet tregojnë se përqindja 

e papunësisë brenda grupit 

të njëzetë e shtatë vendeve të Bashkimit 

Evropian, në vitin 2010 do të 

arrijë në 11.5%, dhe se mbi 4.5 milionë 

evropianë do të humbasin ven- 


LETRAT 

Kontaktoni në florislatina@yahoo.com 

Shtëpia Botuese “55” së shpejti hedh në treg një nga librat më të 

rëndësishëm të Erik Laurent 

Eric Laurent: 

"Ana e Fshehtë e bankave" 

SKANDALE SKANDALE DHE DHE ZBULIME ZBULIME NË NË MJEDISET MJEDISET FINANCIARE 

FINANCIARE 

det e punës gjatë muajve në vazhdim. 

Këto rreshta po i shkruaj më 15 

korrik 2009, në çastin kur mbylljet 

e ndërmarjeve po shtohen, duke 

sjellë si pasojë, një shtim të dramave 

njerzore. Një tragjedi e heshtur dhe 

e shpërfillur me kujdes, ku shikon 

individë dhe familje të shkatërruara, 

materialisht të rrënuar dhe papritur 

të mbetur pa shtëpi. 

Nga pikëpamja e teprimeve dhe 

skandaleve që e shkaktuan atë, kriza 

ka një amplitudë të jashtëzakonëshme. 

Dikush e ka krahasuar 

me një cunam apo me uraganin Katrina. 

Mirëpo ky gjykim është më i 

gabuari. Këto dy tërmete goditëm 

papritur, ndërsa goditja e krizës financiare 

e vitit 2008 ishte parashikuar 

prej kohësh dhe mund të ishte 

shmangur. Por pushtetet politikë 

dhe organizmat e kontrolit zgjodhën, 

ashtu si tre majmunët, “të 

mos shohin asgjë, të mos dëgjojnë 

asgjë dhe të mos thonë asgjë”. Unë 

do të vonohem edhe pakë në këtë 15 

korrik. Në topitjen e verës, tre lajme 

të njëpasnjëshëm bëjnë një inventar 

të vendeve të përfshira. Financial 

Times i datës 14 korrik zbulon 

se drejtuesit e bankës së madhe 

amerikane të investimeve Goldman 

Sachs kanë shitur, për 700 milionë 

dollarë, aksionet që kishin në firmë, 

gjatë vitit 2008, ndërkohë që vetë kompania, 

e gjendur në vështirësi, 

sapo ka përfituar një ndihmë prej 10 

miliardë dollarë, të dhënë pa asnjë 

kusht nga qeveria amerikane. Ministri 

i financave të asajë kohe, Henri 

Polson, është ish P-DG i Goldman 

Sashit. Përpara se të hynte në qeveri, 

ai kishte hequr dorë, kundrejtë 200 

milionë dollarëve, nga pjesmarrja në 

bankë. Ai zgjodhi Nil Kashkarin, një 

nga bashkpunëtorët e tij më të afërt 

në Goldman Sash, i transferuar në 

ministrinë e Financave, për tu 

shpërndarë bankave 700 miliardë 

dollarët që ishin parashikuar në planin 

e shpëtimit. Në saje të Polsonit, 

“Main Striti i shkoi në ndihmë Uoll 

Stritit”. Me fjalë të tjera, paraja e 

kontribuesit të thjeshtë shpëtonte 

universin e financës. 

Gjithmonë më 14 korrik, me fytyrë 

të vrenjtur, Barak Obama njofton 

se rritja e papunësisë do të vazhdojë. 

Disa javë më parë, ai kapitullonte 

në fushë të hapur. Sepse nuk 

pranonte, duke përsëritur angazhimet 

e mëparëshme, të kufizonte 

rrogat dhe përfitimet e P-DG dhe 

kuadrove të lartë të sektorit fianciar, 

kompanitë e të cilëve kishin përfituar 

nga një ndihmë e madhe e Shtetit. 

Ministri i tij i Financave, Tim Geitner, 

deklaroi se masa të tilla “do të 

ishin të padobishme, madje mund 

të ishin kundërprodhuese”… Si një 

jehonë, Financial Times e datës 15 

korrik njofton se Goldman Sash 

mendon tu japi nëpunësve të saj, për 

vitin 2009, paga dhe shpërblime rekord, 

shuma e përgjithëshme e të 

cilave mund të arrinte shifrën marramendëse 

prej 23,4 miliardë dollarë. 

Duke mos përfillur me krenari 

vështirësitë e mëdha ku është zhytur 

bota, Uoll Striti dhe Siti i Lon- 

drës, nisën sërish me festën dhe zakonet 

më të këqija. Dhe, praktikisht 

si gjithmonë, Goldman Sash jep tonin. 

Prej shumë vitesh drejtuesit e 

kësaj banke simbolizojnë lidhjet që 

ekzistojnë midis universit të financës 

dhe ekzekutivit amerikan. 

Njeri nga paraardhësit e Polsonit, 

në krye të kësaj firme, Robert Rubin, 

ishte, ta hajë dreqi, ministri më 

me influencë i Financave të Bill 

Klintonit. 

Politikani i vogël i Shtetit, i larguar 

nga Arkansasi, i zgjedhur president 

i Shteteve të Bashkuara, 

pjesërisht duke ofruar një program 

populist anti-Uoll-Strit, shumë 

shpejtë bëhet përçuesi dhe zbatuesi 

i zellshëm i interesave financiare; aq 

sa të guxojë të shkojë akoma më 

largë se shumë konservatori Ronald 

Regan, duke shfuqizuar disa ligje të 

votuar në vitin 1933, në emër të 

Paktit të Ri, të cilat vinin në suazë 

dhe kontrollonin aktivitetin e 

bankave. Një vendim i mënxyrshëm, 

në zanafillë të krizës aktuale. 

Një nga bashkbiseduesit e mi, 

duke punuar tek një konkurent i 

Goldmanit, e komenton me një 

buzëqeshje këtë këmbim vendesh, 

kur sheh që P-DG-të e këtyre ndërmarjeve 

financiare vendosen në 

poste ministeriale. “Ne të gjithë 

zbatojmë të njëjtën devizë: fasadën 

e interesit të përgjithshëm, në shërbim 

të interesave tona personale”. 

Interesa që kanë të bëjnë me shumë 

privilegje, që ata nuk pranojnë të 

vihen në diskutim. Kristian Friland 

ka nënvizuar mendimet e padenja të 

dy përgjegjësve të Uoll Stritit që i 

krahasojnë kufizimet e përfitimeve 

të tyre me “ligjet e Nyrembergut”, 

të hartuara nga nazistët kundër çifutëve. 

(vijon ne faqen 16) 


Shtëpia Botuese “55” së shpejti hedh në treg një nga librat më të rëndësishëm të Erik Laurent 

Eric Laurent: "Ana e fshehtë e bankave" 

(vijon nga faqja 15) 

Këto rreshta po i shkruaj 

më 15 korrik 2009, në 

çastin kur mbylljet e 

ndërmarjeve po shtohen, duke 

sjellë si pasojë, një shtim të dramave 

njerzore. Një tragjedi e heshtur 

dhe e shpërfillur me kujdes, ku 

shikon individë dhe familje të shkatërruara, 

materialisht të rrënuar 

dhe papritur të mbetur pa shtëpi. 

Nga pikëpamja e teprimeve dhe 

skandaleve që e shkaktuan atë, kriza 

ka një amplitudë të jashtëzakonëshme. 

Dikush e ka krahasuar 

me një cunam apo me uraganin 

Katrina. Mirëpo ky gjykim është më 

i gabuari. Këto dy tërmete goditëm 

papritur, ndërsa goditja e krizës financiare 

e vitit 2008 ishte parashikuar 

prej kohësh dhe mund të ishte 

shmangur. Por pushtetet politikë 

dhe organizmat e kontrolit 

zgjodhën, ashtu si tre majmunët, 

“të mos shohin asgjë, të mos dëgjojnë 

asgjë dhe të mos thonë asgjë”. 

Unë do të vonohem edhe pakë 

në këtë 15 korrik. Në topitjen e 

verës, tre lajme të njëpasnjëshëm 

bëjnë një inventar të vendeve të 

përfshira. Financial Times i datës 

14 korrik zbulon se drejtuesit e 

bankës së madhe amerikane të investimeve 

Goldman Sachs kanë 

shitur, për 700 milionë dollarë, 

aksionet që kishin në firmë, gjatë 

vitit 2008, ndërkohë që vetë kompania, 

e gjendur në vështirësi, sapo 

ka përfituar një ndihmë prej 10 

miliardë dollarë, të dhënë pa asnjë 

kusht nga qeveria amerikane. Ministri 

i financave të asajë kohe, Henri 

Polson, është ish P-DG i Goldman 

Sashit. Përpara se të hynte në 

qeveri, ai kishte hequr dorë, kundrejtë 

200 milionë dollarëve, nga 

pjesmarrja në bankë. Ai zgjodhi Nil 

Kashkarin, një nga bashkpunëtorët 

e tij më të afërt në Goldman Sash, 

i transferuar në ministrinë e Financave, 

për tu shpërndarë 

bankave 700 miliardë dollarët që 

ishin parashikuar në planin e 

shpëtimit. Në saje të Polsonit, 

“Main Striti i shkoi në ndihmë 

Uoll Stritit”. Me fjalë të tjera, paraja 

e kontribuesit të thjeshtë shpëtonte 

universin e financës. 

Gjithmonë më 14 korrik, me 

fytyrë të vrenjtur, Barak Obama 

njofton se rritja e papunësisë do 

të vazhdojë. Disa javë më parë, ai 

kapitullonte në fushë të hapur. 

Sepse nuk pranonte, duke përsëritur 

angazhimet e mëparëshme, të 

kufizonte rrogat dhe përfitimet e 

P-DG dhe kuadrove të lartë të sektorit 

fianciar, kompanitë e të cilëve 

kishin përfituar nga një ndihmë e 

madhe e Shtetit. Ministri i tij i 

Financave, Tim Geitner, deklaroi 

se masa të tilla “do të ishin të padobishme, 

madje mund të ishin 

kundërprodhuese”… Si një jehonë, 

Financial Times e datës 15 korrik 

njofton se Goldman Sash mendon 

tu japi nëpunësve të saj, për vitin 

2009, paga dhe shpërblime rekord, 

shuma e përgjithëshme e të cilave 

mund të arrinte shifrën marramendëse 

prej 23,4 miliardë dollarë. 

Duke mos përfillur me krenari 

16 



vështirësitë e mëdha ku është zhytur 

bota, Uoll Striti dhe Siti i Londrës, 

nisën sërish me festën dhe 

zakonet më të këqija. Dhe, praktikisht 

si gjithmonë, Goldman 

Sash jep tonin. Prej shumë vitesh 

drejtuesit e kësaj banke simbolizojnë 

lidhjet që ekzistojnë midis 

universit të financës dhe ekzekutivit 

amerikan. Njeri nga 

paraardhësit e Polsonit, në krye të 

kësaj firme, Robert Rubin, ishte, ta 

hajë dreqi, ministri më me influencë 

i Financave të Bill Klintonit. 

Politikani i vogël i Shtetit, i 

larguar nga Arkansasi, i zgjedhur 

president i Shteteve të Bashkuara, 

pjesërisht duke ofruar një program 

populist anti-Uoll-Strit, shumë 

shpejtë bëhet përçuesi dhe zbatuesi 

i zellshëm i interesave financiare; 

aq sa të guxojë të shkojë 

akoma më largë se shumë konservatori 

Ronald Regan, duke shfuqizuar 

disa ligje të votuar në vitin 

1933, në emër të Paktit të Ri, të 

cilat vinin në suazë dhe kontrollonin 

aktivitetin e bankave. Një 

vendim i mënxyrshëm, në zanafillë 

të krizës aktuale. 

Një nga bashkbiseduesit e mi, 

duke punuar tek një konkurent i 

Goldmanit, e komenton me një 

buzëqeshje këtë këmbim vendesh, 

kur sheh që P-DG-të e këtyre ndërmarjeve 

financiare vendosen në 

poste ministeriale. “Ne të gjithë 

zbatojmë të njëjtën devizë: fasadën 

e interesit të përgjithshëm, në 

shërbim të interesave tona personale”. 

Interesa që kanë të bëjnë me 

shumë privilegje, që ata nuk pranojnë 

të vihen në diskutim. Kristian 

Friland ka nënvizuar mendimet 

e padenja të dy përgjegjësve 

të Uoll Stritit që i krahasojnë kufizimet 

e përfitimeve të tyre me “ligjet 

e Nyrembergut”, të hartuara 

nga nazistët kundër çifutëve. 

Siguresa ideale 

Jemi në dhjetor, gjashtë vjetë 

më parë dhe, një shi i akullt bie 

mbi Nju Jork, i mbështjellë nga 

nata. Është ora 19 e 45 dhe unë 

sapo kam hyrë në një hotel të madh 

pranë Central Park-ut. Shikoj me 

vëmëndje të pranishmit që ngjishen 

në holl, përpara se të shkojnë 

në sallonin që ndodhet sipër. Në 

pjesën më të madhe ata janë çifte 

në një moshë të pjekur, ku femrat 

kanë të përbashkët se janë mbushur 

me bizhuteri të rënda e me tualet 

të tepërt. Ndërkohë formohen 

grupe, që përgjojnë biseda, qeshin 

e shpeshë herë flasin me zë të ulët. 

Të duket sikur të gjithë këta njerëz 

ndodhen aty me një qëllim të 

vetëm: të tregojnë shkallën e tyre 

sociale dhe materiale. Të gjithë do 

të marrin pjesë në një gala të 

rëndësishme mëshire. Unë shoqëroj 

një mike, e cila e ka bërë të 

gjithë karierën në sektorin e rrrobaqepsisë 

së shtresave të larta. 

Tashmë e tërhequr, ajo ka një jetë 

jo shumë të pasur, por mondane. 

Ajo më prezanton me njerëz, të 

cilëve, në pjesën më të madhe të 

kohës, unë nuk ua mbaj mend 

emrat dhe, pa pritur, duke më 

kapur nga krahu më rrotullon. 

Gjendem kështu përballë një njeriu 

me shtat mesatar, i veshur me 

kostum të zi, fytyra e të cilit më 

sjellë menjëherë në mendje atë të 

aktorit Peter Seler, por më e fryrë. 

Në dorë mban një gotë me lëng 

frutash dhe, midis gjithë asajë 

rrëmuje, ai dukej jashtzakonisht i 

rezervuar, madje i mënjanuar. Më 

tepër i ngjante një noteri province 

që ka ngelur kundër dëshirës së tij 

në mes të Nju Jorkut. Ai e përshëndet 

gjithë mirësjellje miken 

time, që më thotë: “Ju duhet t’i 

bëni patjetër një intrevistë Bernard 

Madofit. Është një gjeni i vërtetë i 

financave”. Një buzëqeshje e pakët, 

që më shumë mu duk si një 

shenjë hutimi, u shqua në cepin e 

buzëve të financierit. Unë mendoj 

se më shumë ai reflektonte ironinë 

dhe mospërfilljen për prenë e 

tij. Dora e tij e djathtë, e ngritur 

lehtë në drejtimin tim, bënte një 

gjest kundërshtimi dhe dukej sikur 

shprehte modestinë e tij përpara 

lëvdatave të tilla. Ajo mbrëmje ishte 

një terren i sigurt gjuetie për 

Madofin. Mikja që ma prezantoi sot 

është tërësishtë e rrënuar. 

Ky batakçi është fajtori i përkryer, 

i dënuar në çastin më të përshtatshëm. 

Ai do të kishte humbur 

paratë e Vatikanit, të familjes 

mbretërore të Monakos dhe trashgimtarëve 

të fuqishëm të pasurive. 

Shkurt ai do të kishte vjedhur pasuri 

të mëdha. Gjë që nuk është e 

vërtetë. Por s’ka rëndësi: dënimi i 

ashpër, njëqind e pesëdhjetë vjetë 

burg, tregon madhësinë e fajit… 

Çështja Madof është skandali 

ideal që bën të mundur të mbulohen 

skandale më të mëdha të 

lidhur me krizën financiare. Në 

mënyrë hipotetike ky skandal 

përqëndroi gjithë vëmendjen e 

mediave vetëm në këtë dosje. 

Bankat, gjatë gjithë këtyre viteve, 

kanë mishëruar kulturën e lakmisë 

dhe të papërgjegjshmërisë. Madofi 

u dënua aq ashpër, nga që zyrtarisht 

nuk ka banka fajtore. 

Disa gazetarë shkruajtën në 

mënyrë krejtë naive se dënimi i tij 

do të ishte një paralajmërim i qartë 

për komunitetin financiar. Por unë 

besoj se është e kundërta. Grabitqari 

i vetëm nuk kishte asnjë 

shans të përfitonte nga mosndëshkimi 

që rrethonte bëmat e institucionit 

të Uoll Stritit. 

Të krijosh harrimin e krizës 

Në vitin 2009, unë kam ndiesinë 

e çuditëshme se ne po jetojmë 

një sekuencë, së cilës po mundohen 

t’ia fshehin origjinën. Fjalët 

e përgjegjësve politikë duhen të 

qarta dhe qetësuese, ndërkohë që 

Bursat kanë marrë flakë. Ata bëjnë 

fjalë për masat e shpëtimit(të sistemit 

bankar dhe ekonomisë) që do 

të fillonin të jepnin efektet e tyre. 

Dalëngadalë gjithçka do t’i kthehej 

normalitetit. Informacioni jep, 

pa i kundërshtuar, këto fjalime që 

kanë vetëm një objektiv: të bëjnë 

që të harrohet kriza dhe të ringjallin 

besimin. Shkurt, t’i kërkojnë 

edhe një herë opinionit të provojnë 

amnezinë dhe lehtëbesimin. 

Harrimi i krizave paraardhëse dhe 

mosnxjerja mësime nga e kaluara, janë 

dy motorët që garantojnë vazhdimin 

dhe dinamizmin e transaksioneve financiare 

të të gjitha llojeve. 

Berri Eishengrin, i universitetit

të Berkelejt dhe Majkëll Bordo, i 

universitetit Rutgers, kanë identifikuar 

njëqind e tridhjetë e nëntë 

kriza financiare që kanë ndodhur 

nga viti 1993 deri në vitin 1997, 

nga të cilat dyzetë e katër në vende 

me ekonomi të zhvilluar. Një shifër 

tepër e lartë në raport me periudhën 

paraardhëse sepse nga viti 

1945 deri në vitin 1971 kishin 

shpërthyer “vetëm” tridhjetë e tetë 

kriza. Pol Sibriht, ekonomist në 

universitetin e Tuluzit, nënvizon 

se besimi në ekonominë moderrne 

ka pësuar ndryshime thelbësore, 

duke mbritur deri aty sa njerëzit 

t’u besojnë të huajve shuma të 

cilat nuk mund tua besonin as në 

ëndërr fqinjëve të shkallës. 

Në përpjeket e tyre për të rifituar 

besimin dhe të krijojnë harresën, 

vendimmarrësit politikë 

ndeshen me një rrezik të dyfishtë, 

që ata përpiqen ta paraqesin të 

vogël: kriza është e një natyre dhe 

shtrirjeje të pashoqe, dhe askush 

nuk e njeh gjerësinë e të famshmeve 

“aktive toksikë”(Asete që 

kanë një rënie të madhe në vlerë, 

nga ajo fillestarja, të cilat askush 

nuk dëshiron t’i blejë.Gjatë krizës, 

shumë asete që luanin rolin e 

kolateralit për kreditë e marra u 

quajtën toksikë—përkthyesi) që 

mbushin ndërmarjet financiare. 

Shuma marramendëse, që një 

bankier i krahason me “sëmundjen 

e lopës së çmendur, në universin 

e financave. Askush nuk e di se 

sa këto prodhime të infektuar janë 

konsumuar dhe nga cili”. 

Sa më shumë avancojmë në 

kohë aqë më shumë duket se dalja 

nga kriza është lënë për të nesërmen. 

Në vend që të mohojnë realitetet, 

përgjegjësit duhet të mendojnë 

formulën e ekonomistit 

ikonoklast Xhon Kenet Geilbrait: 

“Një nga konstantet e një krize është 

të zbulosh atë që ekspertët ngecin 

dhe nuk arrijnë ta tregojnë”. 

Më 29 mars 2009 ekonomisti 

Volfgang Mynsho paraqet një tablo 

pesimiste: “Unë jam më i 

shqetësuar sot se para një muaji… 

Ju besoni se do dalloni shenjat e 

para të ringritjes? Ju jeni qetësuar 

nga stabilizimi i fundit i trguesve 

të parakohshëm, siç janë shitjet e 

shtëpive të reja në Shtetet e Bashkuara? 

Apo besoni se ngritja e 

bursës shënon fundin e krizës? Sigurisht 

përqindjet shkojnë në rritje, 

por kjo vetëm për arsye teknike. Në 

qoftë se nuk do të ndodhte kjo, në 

fund të vitit nga ekonomia nuk do 

të ngelej ndonjë gjë e madhe. 

“Por edhe në qoftë se arrnimi 

ekonomik do të ndërhynte në vitin 

2010, siç parashikonin disa optimistë, 

pjesa më e madhe e vështirësive 

të sektorit financiar është akoma 

përpara neshë : papunësia dhe 

paaftësia paguese po rriten kudo me 

shpejtësi, ndërsa kriza do të vazhdojë 

dhe pasojat e saj do të ndjehen 

edhe pasi ajo të ketë marrë fund. 

“Në fund të dhjetorit 2008, 

bankat kishin regjistruar, në nivel 

botëror, rreth 752 miliardë euro 

(1000 miliard dollarë) zhvlerësime 

të aktiveve të dyshimtë, gjysma e 

të cilave në Shtete e Bashkuara. Që 

nga fillimi i krizës, madhësia e çvlerësimit 

të aktiveve në Shtete e 

Bashkuara e ka kaluar nivelin e kapitaleve 

të reja të sjella. Edhe plani 

Geitner i partneritetit publik-privat 

nuk do ta përmbysi tendencën drejt 

prishjes së pritshme të raporteve me 

fondet e pastër. Në Evropë, të ardhurat 

në kapital, tani për tani, janë pak 

më të larta se shuma e çvlerësim 

A 

do të jetë epoka e ver 

sionit të ri të botimit të 

librit apo do të vazhdojë 

ende për një kohë të gjatë botimi 

në letër i letërsisë? Është kjo pyetja 

që po qarkullon kudo në të gjitha 

mjediset ku shkruhet dhe botohet 

letërsi. Edhe artikujt e shumtë të 

shkruar, e kanë në qendër të vëmendjes 

këtë dilemë. Por më të interesuarit 

janë shkrimtarët dhe lexuesit 

e shumtë, që janë gjithmonë 

të kapur nga një ankth pritjeje të 

librit më të ri që do të mbushë vitrinat 

e librarive. Po sikur nesër një 

libër, duke marrë në konsideratë 

edhe abonentët e shumtë të internetit, 

të mos dalë në letër, nostalgjikët 

e tij do të jenë të parët që do 

ta ndjëjnë mungesën, si do të veprojnë? 

A do të pajtohen me leximin 

e tij on line apo do të preferojnë 

ta printojnë duke ruajtur 

kështu stato quo-në e leximit? A 

mund të mbahen faqe të tëra të 

printuara nëpër bibloteka personale 

duke zëvendësuar librin? Unë 

nuk besoj pasi edhe nga ana estetike 

askush nuk do të guxonte ta 

bënte një gjë të tillë. Mendoj se këtu 

do të ksihte vend për artistët e pamjeve 

vizive për të sajuar ndonjë ekspozitë, 

por asgjë më shumë. 

Një miku im Italian me të cilin 

po bashkëpunojmë për të botuar një 

libër, nga Amerika më dërgoi jo 

vetëm librin e përgatitur për shtyp, 

por edhe variantin ebook, si një 

mundësi për ta future edhe në internet 

me qëllim përhapjen e tij 

edhe në faqet e pafund të tij. Nuk e 

kundërshtova si ide, pasi tendenca 

e botimeve po tregon se ka gjithnjë 

e më shumë lexues që po e preferojnë 

atë lexim. Po vërtet ma dërgoi 

variantin, por të mbrojtur nga një 

kod që jo gjithkush mund ta hapë 

dhe ta shpërdorojë besimin me librin. 

Kjo edhe për faktin se mund të 

ketë botues ose lexues që mund të 

përfitojnë, pa marrë konsensusin e 

autorit, e drejtë që sot ka ende 

shumë probleme. Në një konferencë 

mbi Shkrimet bizantine dhe postbizantine, 

prof. grek Agamemnon 

Celikas, theksoi se libri nuk është 

një send pashpirt, por që jeton dhe 

përmban dijen, jetën, mendimin. Të 

gjitha këto mishërohen tek fjala e 

cila nga ana e vet është shpirti i një 

kombi nga të cilat mund të mësojmë 

shumë gjëra. Këto fjalë të tij më 

ngacmuan përsëri për të marrë pjesë 

në debatin që po zhvillohet, për të 

hequr çdo fije dyshimi rreth botimit 

të librit në letër. Nëse webi do 

të pësojë ndonjë difekt të pariparueshëm 

dhe të zhduken të gjitha 

faqet, çfarë do të ndodhë me librin 

on line? Do të duhen kohë që të 

rivendosen nga e para të gjitha 

materialet në të. Ndërsa libri në 

letër, nëse nuk ndodh ndonjë fatkeqësi 

natyrore ose difekte, është 

gjithmonë i pranishëm, për më 

tepër edhe në bibliotekat e tjera. 

Mua më duket njëlloj sikur kontaktet 

me miqtë të reduktoheshin 

në zero, sikur ngrohtësia dhe afëria 

LETRAT 

Kontaktoni në: florislatina@yahoo.com 

Epoka e ebook- 

ut dhe letërsia 

në momente të vështira të zëvendësohej 

me ftohtësinë, sikur siguria 

e pranisë së tyre në jetën tonë, me 

biseda, me një fjalë të mirë, me 

ngushëllime, të zëvendësohej me 

pasigurinë, me zbrazëtinë. Do të 

ishte njëlloj sikur një njeri i 

moshuar të mbetej i vetëm fillikat, 

ku edhe shtëpitë e përbashkëta nuk 

do ta prisnin më; sikur një endacak 

i pastrehë që jetën e tij do ta 

kalonte gjithmonë në rrugë të madhe. 

Nuk besoj se do të arrinim kurrë 

deri në këtë pikë, duke e zhveshur 

shoqërinë nga të gjitha funksionet. 

Libri ka lindur me funksione të përcaktuara 

qartë dhe i tillë duhet të 

mbetet deri në fund. 

Ja disa shkrimtarë të shquar italianë 

në lidhje me raportet e tyre me 

ebook-un. 

Dacia Maraini : Mendoj vetëm 

për atë që po bëj. Jo sesi, ku dhe 

kur do të dalë : në letër, ebook, botim 

i lidhur, broshurë ekonomike, 

me ose pa foto. Jo, nuk ka vend për 

këtë në kokë, në mendim. Besoj se 

shkrimtari është kaq i lidhur me 

procesin krijues që po jeton, që po 

e torturon, ekzalton që nuk i jep 

mundësinë që të mendojë për tjetër. 

Është një sipërmarrje shumë e 

vështirë të dalësh nga fjalët që po 

përjeton në atë moment. Po më pas? 

Më pas mund të jetë mirë dhe 

ebook-u. Më thanë se edhe librat e 

mi do të udhëtojnë në të. Nuk kam 

një vision negativ për faqet elektronike 

edhe sepse jam e bindur se nuk 

do ta zëvendësojnë botimin në letër. 

Libri është një substancë organike 

e afrët me trupin tonë, është materie, 

nuk ka nevojë për energji, për 

bateri karikuese si ebooku. Pastaj 

teknologjia ndryshon vazhdimisht 

dhe tabela elektronike do të ndryshojë. 

Libri është i njëjtë me vetvet- 


en që kur lindi. Kjo është forca e tij 

e madhe. 

Alberto Bevilacqua : mund të 

thosha se kam shkuar me shumë 

gra : mbi komotë dhe në duart e 

tyre ndodheshin librat e mi dhe ai 

që ishte shtrirë përbri saj ndoshta 

ishte pak xheloz. Disa ditë më parë 

nga libraria ime ranë tre volume dhe 

unë i ngrita prapë; dy i rilexova, 

sepse m’u desh t’i lexoja. A mund 

të ndodhë e njëjta gjë me ebookun? 

Po dedikimi për një person të 

dashur? Në ebook ku do ta shkruash? 

Po dedikimin e atij që e përdor 

librin për të dërguar një mesazh 

dashurie? Në ebook ku do ta 

shkruajë? Më pëlqen ta ndiej kopertinën 

dhe faqet prej letre. Nuk e 

kam menduar kurrë një libër elektronik 

dhe aq më shumë kopertinën, 

për të mos folur se ku mund 

të jetojë dedikimi im i mundshëm 

për një mik. 

Umberto Eco po jep libra me 

autograf për librin e tij Varreza e 

Pragës, libër që ndodhet edhe në 

ebook, në një ipermerkato. Si do të 

jetë autografi në kohën e ebookut? 

Më keq për ta, do të kënaqen me 

firmën dixhitale. Libri është si një 

lugë, si çekiçi, si rrota, si gërshëra. 

Pasi i ke shpikur, nuk mund të bësh 

pa to. 

Në vitin 2000, Stephen King, 

ishte i pari autor me përhapje 

ndërkombëtare që e ofroi librin e 

tij, «Riding the Bullet» në format 

dixhital. Më vonë në vitin 2009 

shkroi një libër tjetër për Kindle, 

eReader duke nxjerrë një fitim prej 

80 mijë dollarësh. A mund të themi 

se i ka zjgidhur problemet e tij, 

qoftë dhe ekonomike? 

Arjan Th. Kallço 


REKLAMA 

18 


E diel, 9 janar 2011

Policia londineze mban 

të “fshehtë” kërcënimin 

terrorist në metronë e Londrës 

Një informacion i kapur nga shërbimet sekrete britanike ka vënë në lëvizje policinë londineze, e cila gjatë 

ditës së djeshme, nuk ka komentuar gjatë, se pse ka forcuar praninë e saj në stacionet e metrosë së 

Londrës, por vetëm ka paralajmëruar pasagjerët që të tregohen të kujdesshëm gjatë udhëtimit të tyre 

Policia e Londrës, pasi ka marrë një informacion 

për një sulm të mundshëm terrorist 

nga shërbimi sekret britanik, është vënë në 

gatishmëri të lartë duke forcuar masat e sigurisë 

në metronë e Londrës. “Ne nuk kemi zyrtarë 

të armatosura në stacionet tona”, tha 

agjencia dje. “Ne kemi qenë të informuar rreth 

asaj se si t’i përgjigjej një armë e stilit “Mumbai” 

gjatë disa muajve të fundit. Ne nuk do komentojmë 

për vendosjen e oficerëve, por unë 

mund t’ju them se ne nuk kemi anuluar asnjë 

udhëtim”. Disa media në Angli, duke cituar zyrtarët 

e anonime të sigurisë, kishte raportuar 

një prani të lartë të policisë si përgjigje ndaj 

kërcënimeve të mundshme. Sipas këtyre burimeve 

anonime, policia e Londrës ka rritur 

masat e sigurisë në shkallën më të lartë, në 

tren dhe stacionet e metrosë dhe Aeroportin 

“Heathrow”, edhe pse një sulm terrorist nuk 

është konsideruar si i pashmangshëm. Ministria 

e Punëve të Brendshme dhe as Departamenti 

i transportit nuk ka dalë në komunikatë 

lidhur me masat e sigurisë. “Ky veprim nuk 

është i lidhur me terroristët arrestuar muajin e 

kaluar në Stoke, Cardiff dhe Londër”, megjithatë 

ne i kemi paralajmëruar udhëtarët që të 

jetë vigjilent”, u shpreh një zyrtar i policisë në 

mënyrë anonime. Natën e së mërkurës, është 

marrë një vendim për të rritur nivelin e 

kërcënimit nga terrorizmi në shkallë “të konsiderueshme” 

deri te shkalla “të rënda” për 

industrinë e aviacionit civil dhe të transportit të 

Londrës. Shkalla e kërcënimit kombëtar ndaj 

terrorizmit po qëndron në nivelin më të madh. 

Ekipi i emergjencave të Britanisë, i cili përbëhet 

nga politikanë të lartë dhe zyrtarë të policisë, u 

takua të enjten në mëngjes për të diskutuar 

gjendjen, tha një burim. “Nivelin e kërcënimit 

në Britani të Madhe është në nivel të lartë që 

do të thotë se një sulm terrorist është shumë i 

mundshëm, dhe ka qenë që nga janari 2010,” 

Shtohet presioni ndaj administratës 

Obama për shpime të reja nafte në det 

Industria e naftës po ushtron presion ndaj administratës Obama të shqyrtojë vendimin për kufizimin e shpimeve për naftë 

në brigjet amerikane, një vendim që u mor pas katastrofës së derdhjes së naftës në Gjirin e Meksikës vitin e kaluar 

Një studim i ri i Institutit Amerikan të Naftës 

arrin në përfundimin se kërkesa për naftë në 

SHBA do të rritet me 50%deri në vitin 2035. 

Në se nuk hapen puse të reja nafte në bregdet, 

thuhet në studim, do të shtohet varësia e SHBA 

tek burimet e huaja të naftës. Disa argumentojnë 

se zgjidhja e çështjes së pavarësisë energjetike 

të Amerikës, në fakt do të arrihej nga përdorimi 

më pak i naftës si burim energjie. 

Megjithë përpjekjet për pakësimin e konsumit 

dhe përmirësimin e efiçensës së karburantit, Instituti 

amerikan i Naftës thotë se nevoja e 

Amerikës për naftë po rritet. Xhek Xherald, president 

i grupit më të madh të tregtisë së naftës në 

industrinë amerikane të naftës, thotë se zgjidhje 

do të ishin shpimet në bregdet, gjë që do të krijonte 

edhe mijëra vende të reja pune. 

“Gjatë 3,4,5 vjetëve të ardhshëm ne kemi 

rastin të bëhemi një motor i rëndësishëm 

ekonomik për të ndihmuar në simulimin e 

rimëkëmbjes ekonomike. Do të krijoheshin vende 

tha i policisë metropolitane në një deklaratë. 

“Ne do të patrullojmë në përputhje me rrethanat 

dhe të përdorin një gamë të taktikave të 

fshehta dhe të dukshme që mbeten nën 

shqyrtim të vazhdueshëm. Si Asistent Komisioneri 

i Operacioneve Speciale John Yates tha 

se kohët e fundit, ngjarjet në aeroportin e Midlands 

dhe spekulimet e vazhdueshme në lidhje 

me sulmet e ‘Mumbai-stil” të shërbejnë si një 

përkujtues i zymtë e kërcënim real dhe jetëgjatë 

që ne vazhdojnë të përballemi nga grupet 

terroriste”. 

“Siguria në aeroporte tonë mbetet në një 

nivel të lartë, dhe ne të mbetet vigjilente në çdo 

kohë,” tha një zëdhënës i Autoritetit të Aviacion- 

të reja pune, të paguara mirë dhe për këtë 

nevojitet dëshira e mire”. Xherard thotë se hapja 

e puseve të reja pa kufizime, mund të krijojë 

deri në 500 mijë vende pune deri në vitin 2025 

dhe mund të gjenerojë 150 miliardë dollarë të 

ardhura për qeverinë. Ai u bën thirrje ligjvënësve 

t’i lenë mënjanë mosmarrëveshjet politike dhe të 

lejojnë shpime të reja në Gjirin e Meksikës, në 

brigjet lindore të vendit dhe në disa pjesë të 

Alaskës. Por disa këmbëngulin se ky do të ishte 

një hap prapa. Den Ueis është drejtor për 

strategjinë klimatike në Qendrën amerikane për 

Progres. “Ne duhet të përqendrohemi tek pakësimi 

i përdorimit të naftës. Kjo do të ishte një 

zgjidhje më e shpejtë, më e pastër, dhe më a lirë 

se sa shpimet e reja”. Ndërsa industria e naftës 

thotë se mbështet zhvillimin e burimeve alternative 

të energjisë, ekspertët thonë se do të ishte e 

vështirë, për të mos thënë i pamundur, eliminimi 

i dëshirës së Amerikës për të patur më tepër 

naftë. Me rritjen e jashtëzakonshme të kërkesës 

it britanik, i cili është përgjegjës për Heathrown”. 

Vjeshtën e kaluar, zyrtarë të njësive antiterror 

në Evropë dhe Shtetet e Bashkuara pohuan 

se Al Kaeda kishte planifikuar e koordinuar, 

sulmet të stilit Mumbai në Evropë. Zyrtarët 

evropianë antiterrorizëm thanë se ata besonin 

se qëllimi ishte për të kryer sulme të para në 

fund të vitit. Në nëntor 2008, persona të armatosur 

të grupit Lashkar-e-Tayyiba, një grup Pakistani 

xhihadist të lidhur me Al Kaedën, sulmuan 

objektivave të ndryshme në Mumbai, 

duke përfshirë edhe hotelin më prestigjioze të 

qytetit, në stacionin kryesor hekurudhor dhe një 

qendër hebraike. Më shumë se 160 vetë u 

vranë. 

në ekonomitë e mëdha në rritje, si Kina, thotë 

Xherard, vonimi i zhvillimit të rezervave amerikane 

në naftës do të ndikonte në uljen e numrit 

të vendeve të reja të punës. “Alternativa për të 

hapur vende pune është të bazohemi më tepër tek 

forma të tjera energjie dhe ne besojmë se zgjidhja 

më e mire është zhvillimi i energjisë amerikane, 

për amerikanët”. Ueis është skeptik për 

punën e industrisë dhe projektimet e të ardhurave. 

Ai thotë se ekzistojnë mënyra më efiçente për krijimin 

e vendeve të punës. “Kur është fjala për 

krijimin e vendeve të punës, investimi i miliona 

dollarëve për energjinë e pastër, si ajo diellore dhe 

të erës, mund të krijojë 4 herë më tepër vende 

pune se sa investimi i të njëjtës sasi parash për 

prodhimin e naftës”. Por në kushtet kur republikanët 

kanë shumicën në Dhomën e Përfaqësuesve 

dhe çmimi i naftës bruto ka arritur në nivelin më 

të lartë të dy viteve të fundit, analistët thonë se 

ndaj administratës Obama do të shtohet presioni 

për shtimin e prodhimit të naftës brenda vendit. 


DITA 

BE-ja nuk pranon 

ftesën e Iranit për 

të vizituar 

centralet atomike 

Shefja e diplomacisë evropiane, Kethrin 

Eshton, tha dje se Bashkimi Evropian nuk 

do ta pranojë ofertën e Iranit për të inspektuar 

uzinat bërthamore. Ajo deklaroi se 

nuk e shikon negativisht ftesën e Teheranit, 

por shtoi se BE-ja nuk është 

përgjegjëse për inspektimin. 

“Jemi shumë të qartë se inspektimi i 

uzinave bërthamore është detyrë e Agjencisë 

Ndërkombëtare e Energjisë 

Bërthamore. Ne e mirëpresim faktin se Irani 

është i interesuar që të vizitohen këto 

uzina, po një gjë e tillë mbetet punë e 

ANEB-së”, tha Eshton. Komentet e Eshtonit 

u bënë gjatë vizitës së saj në Budapest 

ku u takua me ministrin e jashtëm të 

Hungarisë, Janosh Martoni. Ditë më parë 

Irani ftoi përfaqësues të disa vendeve që të 

vizitojnë uzinat bërthamore. Ftesa vjen para 

bisedimeve të reja të Iranit me fuqitë kryesore 

të botës mbi programin bërthamor 

shumë të kontestuar të Iranit. Delegacione 

nga Rusia, Kina dhe Bashkimi Evropian 

raportohet se janë mes të ftuarve, por nuk 

është e qartë nëse oferta vlen edhe për zyrtarë 

nga SHBA-të. Shumë vende perëndimore 

dyshojnë se Irani po zhvillon armë 

bërthamore, por Teherani ngul këmbë se 

program i tij është paqësor. Ftesa erdhi 

përpara raundit të ri të bisedimeve mes Iranit 

dhe fuqive ndërkombëtare. Burimet zyrtare 

iraniane theksuan se në mesin e diplomatëve 

të ftuar janë dhe përfaqësues të 

disa nga gjashtë vendeve të përfshira në 

bisedime. “Hapi i ri për të ftuar ambasadorët 

e vendeve të ndryshme tregon vullnetin 

e mirë të vendit tonë lidhur me bashkëpunimin 

dhe aktivitetet paqësore”, tha 

zëdhënësi i diplomacisë iraniane Ramin Mehmanparast. 

Pekini ka konfirmuar se është 

në mesin e të ftuarve. Ministria e Jashtme 

e Hungarisë tha se e ka marrë letrën e 

Iranit dhe po e diskuton atë me homologët 

e BE-së dhe shefen e diplomacisë evropiane, 

Ketharin Eshton. Delegati rus është 

gjithashtu në mesin e të ftuarve. Kina dhe 

Rusia janë në grupin e gjashtë vendeve të 

cilat po negociojnë me Iranin rreth programeve 

bërthamore. Nga burime pranë 

Agjencisë Ndërkombëtare të Energjisë 

Bërthamore mësohet se SHBA-të nuk janë 

në mesin e të ftuarve. Zëdhënësi i Departamentit 

të Shtetit, Mark Toner theksoi se 

ftesa e Teheranit nuk mund të shërbejë si 

arsyetim për Iranin që të mos përmbushë 

detyrimet për bashkëpunim me ANEB-ën. 

Takimi i fundit mes përfaqësuesve të Iranit 

dhe atyre të gjashtë fuqive botërore u zhvillua 

në dhjetor në Gjenevë. Takimi, që u 

mbajt pas më shumë se një viti ndërprerje 

shënoi pak përparim lidhur me programet 

kundërthënëse bërthamore të Iranit. 

Këshilli i Sigurimit i OKB-së ka vendosur 

pak kohë më parë raundin e katërt të sanksioneve 

ndaj Iranit. Vendet perëndimore 

dyshojnë se Irani synon prodhimin e armëve 

bërthamore. Akuzat janë hedhur poshtë në 

vazhdimësi nga Irani. Inspektorët e Agjencisë 

së Energjisë Bërthamore e vizitojnë 

rregullisht Iranin, por ata kanë shprehur 

shqetësimin e tyre për mosbashkëpunimin 

e plotë të Teheranit. Irani synon pasurimin 

e uraniumit, i cili lehtësisht mund të përdoret 

në prodhimin e armëve bërthamore. 


LETRAT 

Kontaktoni në: kultura@gazeta55.net 

AKREPI, A MERIMANGA ? 

Meqë punët shkonin keq, 

Mbret akrepi po helmonte, 

Drerët thanë me disa pleq, 

Merimanga t’i drejtonte. 

Upupu! - u hodhën mizat,- 

Mos e bëni këtë gafë, 

Që taní na kapën krizat, 

Do na merrni, bre, më qafë! 

S’është, vërtet, aq agresive, 

Por ngre kurthe, ka dredhí, 

Ndaj, ç’të jenë nga ne naive, 

Do t’i ngordhë nëpër pusí !... 

ÇAKALLI PEHLIVAN 

Si një çakáll, është anarkist, 

Në politíkë, krejt pehlivan, 

Si i pabesë, është populist, 

Si orator, një sharlatán. 

Është masovik e hipokrit, 

Moderator dhe europian, 

Është primitív, bilé, bandit, 

Si diktator është babaxhán. 

Si funksionar, është një hajdut, 

Si humanist, është ca mizor, 

Kur si drejtues, është një harbut, 

Si dallkauk, është novatór. 

Dredhínë e ka mbi çdo parim, 

Për pyllin qan si çilimí, 

Bërtét e çirret për pajtím, 

Kur ëndërron për tiraní. 

Por shpifjen veç e ka pasion, 

E nervozon çdo përparím, 

Një çast s’jeton pa korrupsion, 

Është bërë në pylli si një mallkím !... 

„GABIMET“ 

- Unë, pantera, s’kërkoj ndjésë, 

Se për ç’bëra s’jam penduar, 

Nëpër krime s’mora pjesë, 

Vetëm shpesh kam urdhëruar. 

Për daják, urí, terrore, 

Për burgime, interníme, 

Veç lëshoja ca qarkore, 

T’i studjonin në tubíme. 

Kur e shembën diktaturën, 

Dhe për ne dhanë ca dëníme, 

Meqë nuk na vunë torturën, 

Unë pranova ca gabíme. 

Thashë ca mijra vramë pa faj, 

Kot burgosëm pyllin mbarë, 

Nëna birin s’lamë të qajë, 

Ç’qenë heronj, i lamë pa varr. 

E tepruam me luftë klase, 

Shumë fëmijë i lamë pa shkollë, 

Por i kryem me vijë mase, 

Që t’ia linim pyllit njollë. 

Qe gabim që kot pa punë, 

Nuk lamë prift të mbante meshë, 

Mjekra hoxhësh premë me dhunë, 

Nëpër kisha shitëm presh !... 

GOMÁRI DHE UJKU 

Një gomar i sakatuar, 

Nga një ujk i babëzítur, 

U nis vetë për t’u ankuar, 

Te juristi më i ditur. 

Pse çalon ? - i tha gjyqtari,- 

Dhe e pa me kërshërí, 

A e njeh kush është shkaktari, 

Që t’i ngrehësh sot padí ? 

Kur gomari po ankohej, 

Se kush ishte gjakatari, 

Prokurori po kujtohej, 

Ngaqë ishte vetë shkaktari. 

Ndaj, iu sul me kërcënime, 

Si dikur në diktaturë, 

Kur e merrte në hetíme, 

Dhe i rripte shtatë lëkurë. 

- Mos, vallë, ligjin e ke shkelur ? 

Pyeti ujku drejt gomarin,- 

Mos me bar ke qënë i velur, 

20 



Fabul nga Luan MYFTIU 

Kapitali Kapitali politik 

politik 

Dhe ke flakur tej samárin ? 

- Po! Vërtet që u rrëzova !- 

Tha gomari gjithë habí,- 

Pak samarin e dëmtova... 

Po, zotrote, nga e di ?... 

... Kur gjyqtar na qënka prapë, 

Ujku, dhelpra dhe çakálli, 

Çdo viktíme i vjen vapë, 

Ngaqë nuk i zgjidhet halli !... 

HALLI I OPOZÌTËS ! 

Meqë pyllin katandisën, 

Se i vodhën lekët shtetit, 

Jo një punë që s’e bitísën, 

Por as shpresë s’i lanë milétit. 

Mirpo veten lavdëronin, 

Sikur kishin bërë hatá, 

Pse sistem bënë korrupsionin, 

Dhe qenë krimbur në pará. 

Meqë vetë jetonin mirë, 

Mirë u dukej gjithë miléti, 

Dhe pse ky qe për mëshirë, 

Sa shumë syresh mbyti deti. 

Por nga vuajtja, doli drita, 

Nga uria - shpejt mallkími, 

Më në fund, arriti dita, 

Erdhi si bekím shpëtími. 

Pylli vetë një ditë nga ditët, 

Nisi jetën të ndërtonte, 

Kur i la pa post banditët, 

Rriti rrogat, rrugët shtronte. 

Mirpo bishat qenë tërbuar, 

Si një tigër në kafáz, 

Thirrën ç’patën korruptuar, 

Se qenë mbushur me maraz. 

- Mblidhuni, more idiotë!- 

U tha shokëve një skile,- 

Kundër kemi ca të zotë, 

Do na vënë si miut zíle! 

Shpifni kot që t’i largojmë, 

Nga çdo post me mariféte, 

Ndryshe, ne do përfundojmë, 

Të fjalósemi me vete !... 

HIDHE NË GJYQ 

Ketri ujkun akuzonte, 

Pse e kishte torturuar, 

Dhelpra, që nuk po duronte, 

I tha si e zemëruar : 

- Në ke fakte, shko padíte, 

Ujk-hetuesin si xhelát, 

Me ankesat na mërzíte, 

Akuzoje si lugát ! 

- Ky më futi dje në shpellë,- 

Ketri tha gjithë dëshpërím,- 

Edhe frymë të merrja thellë, 

Më vërsulej me tërbim. 

S’më la kockë pa më thyer, 

Sot sakát jam unë i zíu, 

Kur në post ky prapë është kthyer... 

Ku të qahem? Te kadíu ?!... 

KAMELEONI 

Kur e dinë se si ndryshoj, 

Dhe nuk paskam karakter, 

Kur për keq më mbajnë në gojë, 

Pse më zgjedhin dy-tri herë ? 

Pse, kur qënkam kaq debil, 

Anarkist, sadist, i marrë, 

Rreth më mblidhen kaq servilë, 

Dhe më zgjedhin kryetar ? 

Pse më lënë të vjedh sa dua? 

T’u prish kopshtet me beton ? 

Pse s’ma hedhin fajin mua, 

Për bojkot e korrupsion ? 

Ndaj, sa herë fillon miléti, 

Që më shan e poshtëron, 

Unë krekosem si gjel déti, 

Se kam shokë kameleonë !... 

KAPITALI POLITÌK 

Jam krenar si egërsírë, 

Se çdo ujk e kam vëllá, 

Si çakall jam i pështírë, 

Se ç’të ngordhin, unë i há. 

Ndonëse pyllin quaj mik, 

Ia ha gjahun që ka zënë, 

Ndaj dhe ca çakej besnikë, 

Çdo ditë vetëm po më lënë. 

Meqë s’bëj dot opozítë, 

E mbaj veten liberal, 

Por, të vë në jetë dredhítë, 

Shtirem si konsensual. 

Kur në pyll doktoj viktíma, 

A një lepur që këlthet, 

Unë vrapoj si vetëtíma, 

T’i kthej klithmat në pushtet. 

KËSHILLAT E NDRIKULLËS! 

- Ç’bëni, bre?-tha një skile,- 

Si më flini sonte gjumë ? 

Bisha, po nuk bëri híle, 

Përfundon edhe në lumë. 

Që ta keni të sigurtë, 

Sot paránë që keni vënë, 

Silluni me pyllin urtë, 

Shtiruni si të pangrënë. 

- Zonja ndrikull!-tha çakálli,- 

Po me vilat ç’të bëjmë sot ? 

E beson ? Na ka zënë halli, 

Thonë që prona ka një zot !? 

-T’i shpëtoni mëkatarët,- 

Foli dhelpra e menduar,- 

Shpallini gjithë kundërshtarët, 

Sikur janë të korruptuar ! 

Shani, shpifni në ekran, 

Qeverínë sikur vjedh lekë, 

Që të dilni në mejdan, 

Si grabitës : „jek e jek“ !... 

NA VOTONI ! 

- Në pushtet po të na vini, 

Ne si ujq do çajmë me dhëmbë, 

Ju, çakej, hajdutë siç jini, 

S’do t’ju hyjë një gjemb në këmbë. 

Na votoni, bashkë të vjedhim, 

Ne si kapo, ju sekserë, 

Se çdo taksë që ne do mbledhim, 

Bashkërisht e kthejmë në vlerë. 

Ndaj pozítën poshtëroni, 

Shpifni:“Vjedh edhe në gjumë!“, 

Që të dalë se korrupsioni, 

S’ka se ku të shkojë më shumë. 

Qeverísëm plot tetë vjet, 

Edhe bëmë një kakërdhí, 

Po s’na zgjodhët ju sivjet, 

S’na voton më as një mí !... 

NIHILISTËT! 

Arinj e ujq, çakej e derra, 

Si opozítë kanë sot një ves: 

Te kundërshtari s’njohin vlera, 

I mohojnë haptas çdo sukses. 

Të mbetur pa alternatívë, 

Si pulat janë, që nuk bëjnë vezë, 

Dhe pse nuk janë aspak naivë, 

Ç’të jetë e bardhë, e bëjnë të zezë. 

Kur mazhoranca rrogat rrit, 

Po dhe pensionet nis i shton, 

Inauguron një rrugë çdo ditë, 

I bën, thonë, veç për korrupsion ! 

Për çdo reformë në Drejtësí, 

Dhe gjithë shërbímet për milétin, 

Opozitarët, gjithë lakmí, 

Zënë shpifin se po kapka shtetin! 

Po dhe kur burgjet i mbush plot, 

Me funksionarë të korruptuar, 

Thonë ky dënim për ta është kot, 

Se fenomeni s’është luftuar. (!) 

Harruan veten në pushtet, 

Si vidhnin e si varfëronin, 

Kur „peshkaqenët“ mbronin vetë, 

Ç’të qenë „cironka“ arrestonin. 

Ç’qenë në gjykata, bënë për vete, 

Nuk lanë në pyll pa vjedhur pronë, 

Për fukaránë q’u mbyt në dete, 

Asnjërit s’pamë t’i bëhej vonë. 

Por, që të dalin të kulluar, 

Mohímet derdhin sot si lumë, 

Për çdo të ndershëm, të provuar, 

Zënë shpifin sikur vjedh në gjumë. 

Si nihilistë të neveritshëm, 

U ka dalë nami sot në botë, 

Janë bërë aq shpifës të mërzitshëm, 

Sa zor të marrin më një votë !... 

PËR DHJAMË QENI 

Ta krijonin vetë xhenétin, 

Bishat ftuan gjithë milétin, 

Të pranonte të flijohej, 

Që për jetë të lumturohej. 

Dhe gjithë pylli, i gënjyer, 

Sinqerisht i mallëngjyer, 

Nuk e tori punën gjatë, 

Nisi bukën ta hajë thátë. 

Vetes vetë i hapte plagën, 

Ngrinte normën, ulte pagën. 

Gjithë kursimet e rinísë, 

Ia dhuronte ujqërísë. 

Kujt u mor me bujqësí, 

Në shtëpí i lanë një dhí. 

Dhe një llampë si buburezë, 

Dhe një pulë sa për një vezë, 

Dhe një lopë, të shpurë në stallë, 

Që, kur vdiq, s’pa një pikë dhállë. 

Ndër qiláre s’kish’erë gëlase, 

Se pastrohej me luftë klase. 

Ujku varda me premtíme, 

Derri „bam“ me lavdëríme, 

............................................. 

Kur s’po dukej kund xhenéti, 

Kur me bark u bë lanéti, 

E kuptoi dhe më fakíri, 

Ç’qe premtími „Lugë floríri“. 

Ndaj, ç’u plak, tha :“Mos u rréni!... 

Se do shkoni për dhjamë qeni!...“ !... 

POROSÌA E KACAGJÈLIT 

Milingonat që punonin, 

Hip e zbrit në një trung fiku, 

Njëra tjetrën lajmëronin, 

Kur trokiste qukapíku. 

Se shumë syresh nuk e dinin, 

Pse çukiste ky bablok, 

Ndaj, sa dilnin që ta shihnin, 

E paguanin me kokë. 

Prandaj doli kacagjeli, 

Porosíti mizat mbarë: 

„Qukapíku, sojë dembeli, 

Është për ne një grabitqar. 

Prandaj kurrë mos e besoni, 

Kur ju sillet si një mik, 

Kurrë për të të mos votoni, 

Pse banon me ne në fik !...

Për ardhjen e tij me pushime në 

Vlorë, në këtë vilë lartuar mbi sh 

këmbinj që binin thikë mbi det , nën 

një gjelbërim pishash të moçme, thuajse ishte njoftuar 

krejt kolektivi, ndaj dhe ishin bërë sëmiri 

krejt përgatitjet që Ai dhe shoqja N. të kalonin 

pushimet pa ndjerë ndonjë shqetësim prej nesh. 

Sidomos neve femrave, kryesisht pastruese në 

këtë vilë të veçantë me emër, kur quhej VILA 

NUMËR NJË, ndiheshim brenda vetes tejet të 

zena në ankth, në se do t’i shërbenim si duhej çiftit 

apo jo, sepse ndryshe… Përjetonim ngasjen e keqe 

të një fëmije kur i futet diçkaje pa e njohur atë, 

kur…. Edhe pse vizita e tyre bëhej shpesh, ne… 

gjithësesi ndiheshim të zëna në ankth!... 

E ndjenim diçka të tillë në ç’do haplim që çifti 

bënte brënda kësaj vile, duke u ndjekur nga pas 

nga shoku Sulo, në trajtë hijeje, sepse ashtu shpifej 

ballë nesh, duke na ndjekur kërcënueshëm, kur ne 

ishim më se të sinqertë për sa kryenim…. Trupi i tij 

shprehte në dukje një farë rondokopi, tejet të lëvizshëm, 

i cili na kërkonte “hesap” vend e pavend, kur nuk i 

takonte, sepse ne mbi krye kishim tjetër njeri… 

Një veprim i tij që herë na shpërbënte shpirtërisht 

për një kohë, kur mendonim se nuk ishim në 

rregull me sa bënim… 

Rondokopi Sulo ikte prej nesh pa shqetësimin 

më të vogël, kur na kishte prekur keqas në detyrën 

tonë(!)… 

Ai na rrinte si një këmbanë tek koka!... 

Shpesh, dy a më shumë punonjës të kuzhinës 

delnim në oborrin ballë saj, qarkuar nga kangjella 

hekuri, për të kryer ndonjë punë të ditës, siç ishte 

qërimi i patateve apo diçka tjetër, duke ndjekur në 

heshtje dhe gjithë kënaqësi pamjen që merrte ballë 

nesh bregdeti, sidomos gadishulli i Karaburunit 

dhe në veçanti ai i ishullit të Sazanit. 

Gjithçka e bënim pa e hequr vështrimin nga 

qërimi i patateve, apo tek merreshim me një tjetër 

send ushqimor, që duhej përgatiturpër drekë. 

Një farë shlodhje për ne, sa shpirtërore dhe fizike, 

sepse nuk na gjëndej pranë ndonjë nga eprorët dhe!... 

Sidomos mbrëmjeve gjithçka merrte një ngjyrë 

të përflaktë, dhe na bëhej se, dielli, në trajtën e një 

portokalli të pjekur së miri rrëzohej në det, humbiste 

papritmas, duke të lënë përshtypjen e rreme 

se mbytej brenda ujërave…. 

Kështu, që kur mësuam se Ai vinte në këtë 

vilë, ne u gjendëm në këmbë!... 

Çifti hyri brenda vilës duke ngjitur qetas një 

palë shkallë. Çuditërisht hodhën edhe një herë vështrimin 

nga makina në trajtë Limuzine, e cila ishte 

parkuar jo shumë larg. 

Ndiqnim në ankth krejt veprimet e tyre! 

Sidomos Ai, më bëhej se ishte zburdhur krejt 

në fytyrë. U binda se tashmë shkonte si moshë drejt 

pleqërisë… 

Pasi hodhi qetas vështrimin përreth Ai u përqëndrua 

për një kohë në drejtim të detit, ndoshta duke 

harruar se përbri vetes kishte shoqen N… 

Në njërën dorë mbante kapelen me strehë. 

Ata humbën brenda vilës ku do të bujtinin dhe 

më pas gjithçka e mbërtheu heshtja, një heshtje e 

ngurtë sa dhe e frikshme, çuditërisht!... 

Shoku L….drejtor i kësaj vile, u gjënd në çast 

pranë nesh. 

Ndihej krejt i shpërbërë në pamjen e vet! 

Fytyra e tij e dobët, përftuar prej kohësh një 

farë zburdhje, ndihej sa e frikshme dhe nevrastenike, 

kur ne ndodheshim secili në detyrën e vet, ndryshe 

nga tjetër herë kur vinte dhe pushonte këtu një 

anëtar i byrosë… 

Tashmë, ai nuk bënte vërrejtje si më parë, kur 

më thoshte ashpër se harxhoja shumë ilaç për të 

larë enët, sepse ndoshta kishte frikë se mos shoqja 

N. ankohej se ndjente ngacmime gastrike…..kur 

konsumonim shumë “fruta deti”… 

Ky ishte mendimi i tij. 

*** 

Ditën tjetër mbasditja qëlloi e nxehtë dhe çifti 

doli vonë të pinte kafen nën pishat e moçme, ballë 

detit.Jo shumë larg tyre bënte roje shoku Sulo, dhe 

më tej një ushtar i gardës. 

Herë, Ai dilte të pushonte i vetëm për një kohë 

, ndoshta pasojë e moshës së thyer, apo përjetimeve 

që e shqetësonin… Mendoja me vetvete tek e ndiqja 

fshehurazi. 

*** 

Po afronte dreka. 

DIKTATORI DHE 

PASTRUESJA 

Nga Pali SHTËMBARI 

Unë ndodhesha e vetme në kuzhinë, pasi kuzhinjeri 

ishte larguar pak më parë,duke më premtuar se 

do të kthehej shpejt. 

Kisha zenë vend në karriken e drunjtë duke 

mbajtur para vetes një tavë mbushur prerë me 

patate, për t’i qëruar ato. 

Delnim jashtë kuzhinës zakonisht në verë, sepse 

brenda saj nuk mund të rrihej qoftë edhe një minutë, 

edhe pse mbanin hapur dyerë dhe dritare. 

Rrinin poshtë një strehe sajuar me purteka,e 

cila në pamje të binte pranë çadrat në vendet e 

Afrikës. Sa ikte vera kjo lloj çadre përfundonte në 

kazan të plehrave. 

Ngrita vështrimin dhe, jo shumë larg meje 

pikasa Atë të vinte drejt meje qetas, si kurrë tjetër 

herë. Nër duar mbante kapelen me strehë. 

Rrëmbimthi futa gjithçka brenda kuzhinës. 

Papritmas u gjënda ballë Tij! 

Kurrsesi më parë nuk e kisha shkuar ndërmend 

që Ai të vinte në kuzhinë… 

Fillimisht mendova se do të ishte komandanti i 

rojave të gardës, i cili vinte dhe na qortonte shpesh 

ne femrave, për ndonjë lidhje të fshehtë me ndonjë 

nga gardistat… 

Ai kishte pikasur qartë gjëndjen time 

shpirtërore ndaj dhe nuk foli për një kohë. 

Ngriti qetas njerën dorë lart vetes dhe tha: 

“Po, bashkë do të rrimë për një kohë…” 

Vështroi gjatë nga unë, pastaj në drejtim të 

tavës me patate të paqëruara, gjithnjë duke mbajtur 

në njerën dorë kapelen me strehë. 

Unë i rrija përballë, krejt e shushatur me vetvete. 

Ai largoi vështrimin nga unë dhe ngulmoi me 

vështrim në faqën e murrit përballë, ku ekspozohej 

një foto e tij dalë partizan… 

“…nuk e di pse nër këto çaste më vjen pranë 

koha kur unë bëja gjithçka më ngulitej në kokë, pa 

marrë parasysh se ç’do të më gjente më vonë, siç 

më ndodhi me kundërshtarëte mij që!… 

Kështu veprova atëhere kur imitova në veshje 

dhe gjithçka tjetër princ Tatin, si trashëgimtar të 

mbretërisë, gjë që u zbulua paq në Bruksel nga 

gazetarët, sa më!... 

U ktheva në Shqipëri pa u diplomuar , mirëpo 

, përpos ndihmës që më dha zoti Libohova shkova 

në liceun e Korçës për të ushtruar detyrën e mirëfilltë 

të një profesori…kurse më vonë , kur krejt 

pushteti shtetëror ra në duart e mija, zotin Libohova 

e kalla në burg, siç bëra dhe me të tjerë…të 

cilët i vrava!... 

Çuditërisht, Ai u ngërdhesh keqas , sa unë , e 

zenë në befasi, si pasojë e moshës së re që gëzoja, 

ia mora për buzëqeshje. 

E ndiqja ëmbël. 

“…ishte një kohë ajo kur unë ndihesha i 

tregim i jetuar 

përkrahur nga mbreti, sepse ai më çoi jashtë shtetit 

me studime , mirëpo, kursesi nuk mund të pranoja 

atë që ai bëri, në atë ditë të zezë prilli, kur thotë 

populli ,duke mbledhur pranë vetes me kuç e me 

maç, aty dhe thesarin e shtetit dhe morri arratinë, 

kur ndihej mik me Musolinin(!)… 

Një shitje vendi, që!... 

Kisha lënë tashmë dyqanin FLORA. 

Ditën atjë u shisja fashistëve cigare dhe vaj 

ulliri kurse natën bëja plane…Bënim ,desha të them, 

si mund t’i sikterisnim këta pushtues të matanë 

detit, natyrisht përpos ndihmës që na jepnin serbët… 

Pastaj….pas një debati që u bë midis Komiternit 

dhe Jugosllavëve, fitova unë të drejtoj shtetin 

shqiptar dhe jo Sejfullai!... 

U vetshpalla gjeneral kolonel! 

Mora krejt shtetin në duart e mija. 

Drejtoja partinë, qeverinë, frontin, dhe gjithçka... 

U bëra zot i vendit! 

Me sa më kujtohet, atëhere bëra një luftë të 

ashpër me Vatikanin ,për klerikët që kalla pa gjyq 

brenda hekurave të burgut, si dhe ndaj Ingilterës 

për Kanalin e Korfuzit, kur gjasme na silleshin si 

miq, kur avionët e tyre hidhnin këpucë të një këmbe, 

apo preservativë, dhe jo ushqime(!)… 

Mendonin se motrat tona kishin dalë malit për 

të bërë kurvëri, dhe jo të luftonin pushtuesit(!)… 

Po, ashpër fola atëhere edhe me Vatikanin, kur shumicën 

e klerikëve të tyre , sidomos në Shkodër i 

kalla brenda hekurave të burgjeve, pa gjyq, edhe 

pse u mallkova rëndshëm në drejtimin fetar… 

Gjithashtu , kështu veprova me ata që ishin 

diplomuar jashtë shtetit amë, familje të dëgjuara si 

emër, një farë psikoze që flinte brenda meje, për të 

mos patur mbi kokë askënd, kushdo që të ishte…aty 

dhe tim kunat, duke e lënë time motër të peshonte 

me kandar njerëzinë ballë kinema “PARTIZANI”… 

Lufta që bëja ndaj kësaj shtrese nuk njihte kompromis, 

sepse ndihesha atëhere më se i vetdijëshëm, 

kur psikologët konstatonin fshehtas se 

unë…përjetoja një farë sëmundje neurotike, siç 

ishte distonia…Sepse herë ndodhte që papritmas të 

bëhesha nevrik, sa humbisja logjikën e mirëfilltë. 

Mirëpo ,pas pak qetësohesha dhe njerëzia përreth 

më largoheshin në heshtje duke çaprashitur me 

vetvete fjalë të pakuptimta…. 

Gjithnjë jam ndjerë i ekzaltuar nga pamja 

ime fizike, një farë mënyre narcizmi që më joshte 

ëmbël, sa dhe Nexhin, sekretaren time atëhere e 

verbova keqas…sa nuk m’u nda përjetë!...” 

Ai vështroi nga unë. 

M’u bë se ishte fshirë nga fytyra ajo ngërdheshje 

që përjetoi pak më parë, e cila i shprishi 

LETRAT 


pamjen e tij të mirëfilltë. 

“Nga sa mësova jashtë shtetit, edhe pse nuk u 

diplomava atje, secila qënie njerëzore vërtitet ndaj 

një “orbite” të vet, herë këtë e bën me dhunë, ndaj 

kam bërë gjithçka të prish këtë orbitë, e kujdo qoftë, 

dhe të sillet ndaj asaj orbite ku vërtitem unë, pa 

asnjë lloj kundërshtimi, kur unë udhëheq një popull 

të tërë!... 

Shpesh , duke përdorur dhunën në këtë drejtim, 

për të flijuar kundërshtarët, më kanë quajtur nekrofil: 

njeri që!... 

Kursesi nuk është e vërtetë, përderisa masat 

punonjëse përherë i kam ndjerë pranë dhe gjithë 

entuziazëm…kur mvartësit e mij nuk kanë guximin 

të më dalin ballas, kur mund të ndjejnë frikën 

se!... 

Gabohen!… 

Po…veç Nexhit…askush nuk ka guxuar të më 

thotë se, iks duhet larguar nga vdekja, përpos kontributit 

që ka dhënë dje në luftë dhe si…” 

Ai largoi vështrimin nga fotoja duke bërë një 

frymëmarrje të rëndë. 

M’u bë se më ndiqte ngrohtë, dhe jo si pak më 

parë, kur u ngërdhesh keqas. 

Qetas, zgjati njerën dorë të merrte thikën të 

qëronte patate. 

Në kohë, si në trjatën e një hijeje u shfaq shoku 

Sulo. Ai , duke ndjekur trupin e tij rondokop iu 

shpreh gati me nervozizëm: 

“Ik , ik o Sulo se këtu ku jam, ndjehem mirë…” 

Shpejt u kthye nga unë. 

“Ç’shkollë ke?” 

“Shtatëvjeçaren…” 

Kuptova se nuk i pëlqeu arsimimi im ,tek u 

përtyp me vetvete. 

“Ti…Ke dëgjuar për Kinën?...” 

Hapa sytë jashtë mase. 

“Po ,di që është një shtet me fuqi!...” 

Çuditërisht,Ai u ngurtësua krejt në pamje. 

“Bëmë mirë që u prishëm me Kinën?...” 

Hapa sytë jashtë mase. 

Një pyetje që kursesi nuk mund t’i bëhej një 

pastrueseje! 

Heshta për një kohë. 

“Kina është fuqi e madhe!...” 

Ai më ndiqte ngultas në sy. 

“…po , edhe të tjerë, më të arsimuar nga ty 

nuk e dinë saktë se kush është MAO CE DUNI…Të 

gjithë mendojnë se ai përfaqëson një marksist të 

mirëfilltë, kur ishte…një demokrat revoluciona, një 

hithtar i Konfucit dhe aq!...Kurse ne e trajnonim 

si shok të idealeve(!)…” 

Çova lart vështrimin dhe iu përgjigja prerë: 

“Partia…partia bëri ndoshta atë që duhej me 

këtë fuqi të madhe në botë!...” 

Më ndoqi ftohtë për një çast. Unë kursesi nuk 

dija, se kush ishte në kuptimin e mirëfilltë një 

demokrat revolucionar, kush ishte Konfuci, kur Ai 

priste nga unë një përgjigje si të bashkëbisedonte 

me një shokun e vet në këtë drejtim, dhe jo me një 

pastruese… 

Sëfundi, u binda me vetvete se Ai e kishte marrë 

së veti një vendim të tillë, pa pyetur këdo që 

kishte rreth vetes të cilët edhe mund ta kundërshtonin 

shkarazi… 

Ai ishte çuar në këmbë duke lënë gjithçka kishte 

nër duar pak më parë. 

Më bëhej se ndihej krejt i ngurtësuar me 

vetvete. 

Si një statujë!... 

Pa më përshëndetur nisi të zbriste ato dy-tre 

shkallë që të çonin në oborrin ballë kuzhinës, me 

shumë kujdes, si të ishte paralitik. 

*** 

Çifti u largua nga vila të nesërmen para drake. 

Shoku L. mblodhi urgjent krejt kolektivin. 

Mendoja se do na falenderonte për sa kishim bërë 

që çifti të ndihesh sëmiri gjatë pushimeve, kur ai , 

tek u mjegullua keqas në fytyrën e zburdhët, tha: 

“Qysh nesër, Keti shkon punëtore e thjeshtë në 

frutore, sepse…” 

Kaq tha dhe u mbyllë keqas ne vetvete. 

Kolektivi diç murmuriti heshtazi. 

Ndërsa unë…çuditërisht mu bë se ndihesha në 

pozitat e një kuadri që çohet të “edukohet” në bazë, 

sidomos në kooperativa bujqësore… 

_______ 

* NEKROFIL – dashuri për të vdekurit 

* NARCIST- njeri që gjen kënaqësi tek gjithçka e vetvetes. 

* KONFUCI- filozof I lashtë kinez 



KULTURE 


Ka nga ata që janë 85vjeçarë, 

ka edhe të rinj, 

32 vjeç. Ka nga ata që 

kanë publikuar shumë dhe të tjerë 

që sapo e kanë nisur udhën e botimit 

të veprave të tyre të para. Gazeta 

spanjolle “El Pais” u ka marrë 

mendimin 50 shkrimtarëve të ndryshëm 

në lidhje me arsyen që i bën 

të shkruajnë. Secili prej të pyeturve 

ka dhënë përgjigjen e tij. Disa janë 

të shkurtra si ajo e Umberto Eco: 

“Shkruaj sepse më pëlqen”, të tjera 

janë më të gjata dhe më të shtjelluara. 

Ka nga ata që e konsiderojnë të 

shkruarën gjënë e vetme që dinë të 

bëjnë në këtë jetë, të tjerë që e kanë 

edhe mjet fitimi të mirë, ka të tjerë 

që thonë se është i vetmi profesion 

që i plotëson dëshirën e të çuarit 

vonë nga shtrati dhe atë të të rënit 

në orët e para të mëngjesit. Të tjerë 

e kanë si një sfidë për të imagjinuar 

atë që nuk ka ndodhur ende dhe në 

njëfarë mënyre kështu marrin rolin 

e një profeti. Një tjetër thotë se shkruan, 

sepse duke shkruar gjen 

përgjigje për pyetjet e shumta që ka 

pasur që në fëmijëri për botën dhe 

jetën në përgjithësi. Gjithsesi, në 

këtë tërësi përgjigjesh ia vlen që të 

kujtojmë edhe përgjigjen që i ka 

dhënë kohë më parë kësaj pyetjeje i 

madhi Beckett: “Shkruaj sepse vetëm 

të shkruarit më ka mbetur”. 

Shakom Auslander 

Shkruaj që t’i shmangem vrasjes 

së vetes, ose tjetrit. Deri tani e shoh 

se ia kam dal mbanë. Por vetëm për 

momentin, ama. 

Andrea Camilleri 

Shkruaj, sepse është gjithmonë 

më mirë se të ngarkosh dhe të shkarkosh 

arka në tregun qendror të 

qytetit. Shkruaj sepse është e vetmja 

gjë që them se di ta bëj. Shkruaj 

sepse vetëm në këtë mënyrë mund 

t’u dedikoj diçka nipërve të mi. Shkruaj, 

sepse në këtë mënyrë më kujtohen 

të gjithë njerëzit që kam 

dashur dhe vazhdoj t’i dua në jetë. 

Shkruaj, sepse më pëlqen të rrëfej 

histori. Shkruaj sepse më pëlqen që 

pasi të jem lodhur të pi një krikëll 

birrë që më shijon më shumë se çdo 

gjë në botë. Shkruaj sepse më duket 

se u kam një borxh të gjithë atyre 

shkrimtarëve që u kam “marrë” 

përmes leximit të veprave të tyre. 

Umberto Eco 

Shkruaj, sepse më pëlqen. 

Nathan Englander 

Shkruaj, sepse kam dëshirë të 

vendos rregull në kaos. 

Ken Follet 

Gjëja e parë që mendoj sapo çel 

sytë kur çohem në mëngjes është të 

shkruaj skenën, ose dialogun e 

ardhshëm të librit tim. Kjo është 

gjëja që më zbavit dhe më motivon 

më shumë. Është fantastike t’i dedikohesh 

diçkaje që di ta bësh mirë. 

Më zbavit të shkruarit, por fjala 

“zbavit” është një fjalë që në fakt për 

hir të së vërtetës nuk e rrok gjithë 

idenë e asaj që dua të them në këtë 

rast me atë që përjetoj kur shkruaj. 

Akti i të shkruarit më pasionon. 

Përfshin gjithë intelektin tim, emocionet 

e mia, përfshin gjithë atë që 

22 



Përse shkruaj? 

Nga Vargas Llosa te Nothomb, ja si i janë përgjigjur disa nga 

shkrimtarët më të famshëm të botës pyetjes: përse shkruani? 

jam në botë dhe mënyrën se si funksionoj 

si qenie njerëzore. Gjithçka 

është pjesë e sfidës për të “joshur” 

lexuesit e mi. Puna ime më përfshin 

të tërin dhe bëhet fjalë për një përfshirje 

që i ngjan një magjepsjeje të 

gjatë, që nuk merr fund kurrë dhe 

që ndërpritet shkurtimisht vetëm 

nga nevojat njerëzore që më duhet 

të kryej për të vazhduar jetën time, 

e cila përbëhet thelbësisht dhe kryesisht 

nga gëzimi dhe pasioni i të 

shkruarit. Pra, unë jetoj për të shkruar 

dhe duke shkruar jetoj. 

Mark Haddon 

Romani, poezia, teatri, piktura, 

fotografia…në realitet nuk ka rëndësi 

se cila nga këto zhanre është me 

mua. 

Një ditë që nuk arrij që të bëj 

diçka, sado e vogël qoftë ajo gjë, më 

duket një ditë e çuar dëm, një ditë e 

vdekur si një qelizë e vdekur që nuk 

i hyn më në punë askujt. Një javë 

pa krijuar diçka në çfarëdolloj zhanri 

arti më duket një javë tmerrësisht 

e dhimbshme, sepse për mua dhimbja 

ka ndjesinë e kotësisë. 

Ndonjëherë mund të të duket një 

bekim të ndihesh kështu, pra që të 

ndihesh shumë i qartë në ndjesinë 

tënde, në aspiratën tënde shpirtërore 

për atë që dëshiron. Por shumë 

shpesh është një dhimbje sepse të 

dish atë që dëshiron me të vërtetë 

nuk është gjithmonë e njëjta gjë me 

atë që duhet ta dish edhe ta bësh 

mirë. Ka shumë raste që përpiqesh 

të realizosh atë që ke në mendje, por 

nuk ia del dot. Kjo ndoshta sepse 

nuk ke gjetur mjetin e duhur shprehës, 

pra në këtë rast zhanrin e duhur 

të artit. Por mund të ndodhë të 

kuptosh se nuk ka ende një zhanër 

të tillë që të arrijë të shprehë 

brendinë tënde emocionale. Gjithsesi, 

të shkruarit është ai që i afrohet 

më shumë kësaj brendie dhe 

materializimit të saj. 

Ajo çka urrej më shumë është të 

më thonë se çfarë duhet që të bëj, si 

duhet ta bëj, të më japin modele dhe 

shabllone për shembuj. Edhe pse 

zakonisht jam një njeri që më pëlqen 

shumë të shoqërohem me njerëz në 

rastet kur krijoj, apo jam në dellin e 

krijimtarisë dua që të jem tërësisht 

vetëm, edhe sikur të bëhet fjalë për 

ditë, javë, apo muaj të tërë. Jam si 

një grua e barsur që dëshiron ta sjellë 

në jetë fëmijën e saj në izolim të plotë 

nga qeniet e tjera vetëm me të dhe 

emocionin e asaj që po ndodh. Tani 

të dalim te pyetja se përse shkruaj: E 

vetmja përgjigje që di të jap është se 

shpeshherë nuk di të bëjë gjë tjetër 

për t’u shprehur në mënyrën që dua. 

Adam Haslet 

Shkruaj për të udhëtuar në jetët 

e të tjerëve. 

Javier Marias 

Siç e kam thënë edhe në shumë 

raste të tjera shkruaj për të mos pasur 

një shef mbi kokë, për të qenë i 

lirë në të gjitha ato gjëra që nuk janë 

të lira në jetën e përditshme. Shkruaj 

sepse është i vetmi profesion 

që më jep mundësinë që të çohem 

vonë në mëngjes dhe të mos rrezikoj 

që të më përzërë njeri nga puna. 

Shkruaj edhe pse nuk ka shumë 

gjëra të tjera që të di ti bëj kaq mirë 

sa të shkruarit dhe të shkruaj më 

pëlqen më shumë sesa të përkthej, 

apo të jap mësim, çka gjithashtu di 

t’i bëj dhe i bëj herë pas here për 

kënaqësi, apo për nevoja nga më të 

ndryshmet. Shkruaj edhe pse nuk 

dua të takoj ata që nuk i dua dhe 

për të mos përshëndetur ata që nuk 

dua t’i përshëndes, por e kam një 

detyrim për ta bërë një të gjë tillë. 

Shkruaj, sepse besoj se mendoj 

shumë më mirë para një makine 

shkrimi sesa në çdo pozicion tjetër, 

apo vend tjetër. 

Shkruaj romane, sepse kjo gjini 

letrare ka aftësinë që të na mësojë 

atë që nuk e njohim ende, që nuk 

na është dhënë ende. Kështu, madje 

thotë edhe një nga personazhet e 

librit tim të fundit. 

Ajo që nuk kam bërë kurrë dhe 

shpresoj që të mos e bëj është të 

shkruarit për nevojë financiare. Në 

një situatë të tillë mund të ndodhte 

që të bllokohesha plotësisht dhe të 

mos isha në gjendje më që të shkruaja 

asnjë rresht tjetër. Por sigurisht 

duke qenë se të shkruarit është 

edhe një punë dhe në shumë raste 

me fitim shumë të madh nuk më 

vjen keq që t’ia marr edhe frytet financiare 

kësaj pune. 

Colum McCann 

Shkruaj, sepse bota nuk i ka dëgjuar 

ende të gjitha historitë dhe 

njerëzit kanë ende për të parë dhe 

mësuar. Aftësia e të shkruarit ka të 

bëjë edhe me aftësinë për të imagjinuar 

fakte që vazhdojnë të ndodhin 

dhe që ekzistojnë edhe mijëra histori 

që presin penën e një shkrimtari 

për t’u thënë. 

Patrick McGrath 

Shkruaj për t’i dhënë formë krijimit 

të imagjinatës sime që në të 

kundërt do të vdiste në heshtje dhe 

në errësirë. 

Stefan Merrill Block 

Shkruaj, sepse të shkruarit është 

e vetmja gjë që bëj që më duket se 

e ka një kuptim. 

Amelie Nothomb 

Më pyesin shpesh se përse kanë 

zgjedhur që të shkruaj. Në fakt, nuk 

jam unë që kam bërë një zgjedhje të 

tillë. Është si të dashurohesh. Ti nuk 

zgjedh thjesht të dashurohesh me 

dikë pa një proces selektiv. Është një 

gjë të cilës ti i dedikon gjithë energjinë 

tënde, të gjithë mendimet, 

gjithë kohën. Të shkruarit është si 

të bësh dashuri. Duhet të jesh me 

të, për të në të gjitha dimensionet. 

Mario Vargas Llosa 

Shkruaj, sepse mësova të lexoj 

që i vogël një letërsi të mirë që më 

futi në një botë ëndrrash më bëri që 

të përjetoja përvoja shumë entuziaste 

e ndryshoi jetën time tërësisht dhe 

në një mënyrë kaq të mrekullueshme 

sa mendoj se ishte vërtet një bekim. 

Në një farë mënyre të shkruarit 

është vazhdim ia asaj ndjesie të provuar 

që për mua nuk ka të dytë. 

Unë citoj shumë shpesh një frazë 

shumë të famshme të Floberit: “Të 

shkruarit është mënyrë jetese”. Të 

paktën në rastin tim ka qenë pikërisht 

kështu. Është bërë qendra e 

gjithçkaje që bëj në atë pikë sa nuk 

do ta konceptoja jetën time asnjëherë 

pa shkrimin, pra pa letërsinë.

Aventurat e Huckleberry Finn 

Në vitin 1885, Concord Public 

Library në Massachusetts e damkosi 

librin për shkak të “gjuhës së papërshtatshme”, 

ndërsa kritikët e “mallkuan” 

zhargonin e përditshëm që përdorte 

Mark Tuein në gjuhën e personazheve. 

Por, edhe për fatin e mirë të Tueinit, 

fansat dhe admiruesit e librit ishin 

mijërafishi i kritikëve. Ernest Hemigway 

pati thënë se “është libri më i mirë 

që kemi. Gjithë letërsia amerikane është 

një prapathënie e tij. Para tij nuk ka 

pasur asgjë”. 

Lolita 

Për herë të parë u publikua në Francë, 

nga një shtypshkronjë pornografike. Zyrtarët 

francezë e ndaluan librin, ashtu si 

dhe në Angli, Argjentinë, Zelandë të Re 

dhe Afrikë të Jugut. 

Shtëpia me komfort të te 

jngopur më bëri përsh 

typje sapo u hap porta e 

oborrit rrethues. Trëndafila gjithandej, 

shatërvanë të vegjël,shkallë 

shkëlqimtare. Në katin e dytë kolltuqet 

dhe pajisjet e tjera më sollën 

një ndjenjë sikur isha mbërthyer në 

një joshje të mistershme.Një qen i 

madh ,sapo ndjeu që isha mik, nuk 

lëvizi nga vendi,vetëm uli kokën në 

qilimin e trashë duke anuar 

trupin.Shoku im më takoi sërish, më 

hodhi dorën në qafë ,pastaj shtriu 

dorën duke shënuar një kolltuk të 

madh, hijerëndë.Gati u zhyta në 

të.Niku ishte shëndoshur ca,flokët 

i kishin rënë,po kishte ruajtur disa 

tipare të rinisë, veçmas tek sytë e 

lëvizshëm të cilat tërhiqeshin dhe 

hapeshin si para një gjahu.Në qafë i 

varej një zinxhir i madh prej floriri 

,gjë, krejt e panevojshme.Në ato moment 

e kuptova sa njeri i thjeshtë 

kisha mbetur,duke u vënë në situatën 

e një kontrasti befasues.Por 

duke qenë se nuk e vras mendjen 

për hendeqet e kësaj bote,sepse ,tek 

e fundit bota është më e thjeshtë 

seç e ndërlikojmë, dhe nuk ia vlejnë 

mendimet torturuese,shpejt u 

ndodha në një ndjesi neutral,e të 

pafajshme. Megjithatë m‚u desh t‚i 

shpjegoja Nikut se ç‚kisha bërë 

gjithë këtë kohë, kohë kur ne të dy 

mbaruam studimet dhe jeta na hodhi 

në cepa të ndryshme .Niku më 

dëgjonte me vëmendje, tundte 

kokën, buzëqeshte sipas rastit,e pasi 

mbarova, ai e mori falën duke 

spjeguar vetveten. Më tha se dikur 

kur ndanim latën e studentit bashkë, 

ose iknim nga mensa pa paguar 

se s‚kishim asnjë kacidhe në xhep,as 

që e pati shkuar nëpër mend se do 

vinte një ditë që ai do të bëhej i 

pasur.Në fillim kishte blerë me letra 

me vlerë ca magazina,pastaj ish fabrikën 

e miellit.Me mallin e lirë turk 

që e kishte shitur shtrenjtë, i kishte 

rikonstruktuar, ca ambiente i 

kishte shitur.Po ç‚e do, gruaja para 

dy vitesh i kishte ikur nga kjo 

botë,djalin e kishte në Kanada dhe 

dy vajzat në Gjermani…Më erdhi 

keq për këtë duke i thënë se të mirat 

e kësaj bote nuk piqen kurrë 

bashkë,dhe nëse një ditë do të 

piqeshin atëhere jetës do t‚i humbiste 

shija. Pa mbaruar ende fjalën 

10 10 librat librat e e censuruar censuruar më më të të famshëm famshëm në në botë 

botë 

The Catcher in the Rye 

Brenda dy javësh që nga publikimi 

i tij, libri i Salingerit u rendit në vend 

të parë në “New York Times”, si bestseller. 

Që atëherë, libri nuk rreshti 

kurrë së qeni “preja e preferuar e kritikëve, 

madje dhe e atyre më mediokërve”. 

Saga Harry Potter 

Në vitin 2001, një grup prindërish 

në Leusiton, Maine, dogjën me 

pishtarë një mal me libra të cilët pretendonin 

se ishin reklamues të dhunës, 

shtrigave dhe puinëve djallëzorë. 

The Anarchist Cookbook 

William Powell ishte vetëm 19 vjeç 

kur shkroi kultin klasik në vitin 1971. 

ZBULIMI 

u hap dera dhe në sallon shndriti 

një bukuroshe e gjatë,bionde e cila 

duke përkulur pak gjurin më zgjati 

dorën, pastaj vajti dhe e puthi në 

buzë Nikun duke e gudulisur në 

gjoksin e thinjur.Ajo u ul përballë 

meje ndezi një cigare,këmbët i hodhi 

njëra mbi tjetrën dhe minifundi 

iu tërhoq drejt barkut.Sërish u hap 

dera e sallonit dhe dy gra sollën 

pjatancat.I rregulluan me kujdes 

dhe ikën mbrapsht sikur të ndodheshin 

para babait të teqesë.Vetë 

Niku u ngrit, hapi një frigorifer të 

madh dhe vuri në tavolinë raki, verë, 

birrë të ftohtë.-Niku –u mvrejt biondina, 

gjithnjë të njenjtat pije,dua 

shampanjë…Pi çtë duash, mor 

shpirt,tha Niku dhe nxori nga xhepi 

i jelekut një shuk me para dhe ia 

dha.Vajza i mori paratë ,iku dhe u 

kthye shpejt, sa unë nuk pata kohë 

ta pyes Nikun për të.Pas pak një 

grua erdhi me dy shishe shampanjë 

,të cilat vajza ia rrëmbeu ato, sikur 

kishte frikë mos ia merrja unë.Ajo e 

hapi shishen me zhurmë dhe lëngu 

magjik vërshëlleu në fundin e 

gotës.E rufiti menjëherë pijen, nërsa 

gotën e dytë ia mbusha unë.Ajo 

nuk e preku vetëm gishtërinjtë e 

gjatë i lëviznin me një nervozizëm. 

Mbase këtë shërbim e priste nga 

Niku.Niku u ngrit në këmbë,dhe 

tha:Nita,të pimë një gotë për 

sipas “Time Magazine” 

Libri revoltoi jo vetëm zyrtarët dhe 

qeveritarët, por edhe disa grupe anarkiste. 

Kritikët e tjerë e sulmuan librin 

për arsye më praktike: disa nga 

mënyrat e bombëbërësve që Powell përfshin 

në libër rezultuan shumë të pasakta 

dhe qesharake. 

Unë e di pse këndon zogu në kafaz 

Ky “memoir” i cili daton në vitin 

1970 dhe është i pari prej pesë veprave 

autobiografike të autores Maya Angelou, 

i irritoi së tepërmi censorët, pasi 

përjashtuan në mënyrë të përsosur 

skenat seksuale dhe racizmin. 

Candide 

Kjo satirë klasike franceze tallet me 

të gjitha gjërat e shenjta: ushtrinë, 

Tregim nga QAZIM D.SHEHU 

shokun tim të hershëm, Artanin… 

Por Anita s‚u ngrit në këmbë, ajo 

ngriti gotën dhe rrokullisi në fytin 

e saj elegant pijen, më tepër për qiefin 

e vet. Vetëm mërmëriti: Sa interesant 

ky shoku jot, Niku, sa 

interesant…Ajo kishte mbyllur qepallat 

sikur të kishte zbuluar tek unë 

mashkullin që s‚e kishte parë 

kurrë.Po në të vërtetë këtë e bënte 

vetëm për t‚u treguar vetë interesante, 

ndonëse nuk arrinte të kuptonte 

se vëmendja ime ndaj saj ishte 

përqëndruar vetëm në këqyrjen e 

herëpashershme të ndonjë pjese që 

i zbulohej rastësisht, pasi për këtë 

s‚ishte fare e kujdeshme.Gotë pas 

gote ajo përhumbej ngadalë, unë 

prisja që ajo të dehej shpejt,po çuditërisht, 

Anita ishte një trimëreshë 

e alkolit ,dhe tymoste cigare një pas 

një,të cilat i fikte në gjysmë.Kisha 

dëshirë të flisja me Nikun për kohët 

tona të arta, në atë kohë kur nuk 

ndeshja femra të tilla,kur ato ishin 

të drojtura, humane, tepër të 

sjellshme dhe nëse të donin ,dinin 

edhe të sakrifikonin për ty.Befas 

Anita u ngrit, po u ul prapë. Niku, 

u mërzita,tha Anita.-Pse ,moj, 

shpirte, dhe Niku u ngrit i afroi 

pjatën, po Anita nuk e preku.-Gjithnjë 

nuk ha ,tha Niku,kjo më brengos..- 

sikur të fliste për qenin e 

madh që s‚ka gojë të tregojë arsyen 

kishën, filozofët, madje dhe me vetë 

doktrinën e optimizmit. Protagonisti 

i veprës së Volterit përpiqet që të përshkruajë 

me “fjalët më të zgjedhura të 

mundshme” të gjitha tragjeditë që jeta 

i përplas në fytyrë. Atë vit libri shiti 

30, 000 kopje, shifër e cila e bëri bestseller. 

Ai u ndalua në shumicën e 

vendeve të botës. 

1984 

Viti i cili ndodhet në titullin e librit, 

pra 1984, mund të ketë kaluar, 

por mesazhi që mbart ky libër, nuk do 

të kalojë kurrë. Libri u shkrua nga 

George Orwell në vitin 1949, ndërsa 

ai luftonte për jetë a vdekje me tuberkulozin. 

Libri atëherë u akuzua si 

dogmatik, u tha se nuk mbartte asnjë 

pse nuk ha.-Bëje të haj ë , fola, një 

vajzë kaq e bukur ka nevojë të hajë 

që të largojë mërzinë…-Ke të drejtë, 

bëj gjithçka për të…Anita u ngrit 

dhe doli në dritare.Mbase nuk i 

pëlqyen fjalët që u thanë për të.Ajo 

u përkul aq shumë, sa fundi i ngushtë 

,gati i zbuloi prapanicën.Dhe 

perkulej e përkulej gjithnjë e me 

shumë si t ë donte të hidhej.Niku 

shtypi një buton.Erdhi një grua.- 

Merre Anitën,dhe shetite pakëz në 

kopësht, i tha.-Jo,jo, dua të rri me 

ty, -foli Anita,si një fëmijë e llastuar. 

Ajo erdhi dhe iu var Nikut në 

qafë,e puthi në faqe dhe fuste gishtat 

në gjoksin e tij leshator.Ishte e 

ndezur nga shampanja apo nga epshi 

s‚mund ta kuptoje.Gjoksi i madh 

i përflakur nga dëshira,gati i kishte 

shpërthyer bluzen e hollë.Me të ajo 

fërkonte faqet e tij, supet,dhe Niku 

e qëllonte lehtë në kurriz, në vithe, 

sikur pranë të kishte një pelë të 

hazdisur,të cilën mezi e kishte 

kapur,e kishte frikë mos i ikte.Befas 

Anita u shkëput dhe u ul në vendin 

e saj.Unë kuptoja se isha një 

pengesë e padëshiruar mes të dyve 

në ato çaste, po fundja ç‚faj kisha, 

përderisa kisha ardhë vetëm rastësisht 

dhe i ftuar.-E kap nganjëherë 

dalldia, foli Niku,dhe nuk e di përse, 

mbase duhet t‚i ketë ndodhur diçka,e 

ka turp ta thotë para teje.Duke u 

LETRAT 



vlerë artistike, por vetëm sulmonte 

sistemin e Stalinit. 

The Satanic Verses 

Ky libër u akuzua anembanë botës 

për keqinterpretimin dhe trajtimin blasfemik 

që i bënte fesë islame. Në këtë 

libër, autori Selman Rushdi i referohet 

profetit Muhamed, a. s. me emrin 

Mahound, i cili është emri i djallit në 

epokën e mesjetës. 

Brave New World 

Huksli, autor i librit, u detyrua të 

priste shumë vjet derisa libri i tij të 

shiste kopjen e parë. Në vitin 1932, 

libri u ndaluan në SHBA. Ai u akuzua 

se përmbante shumë skena të dhunshme, 

shumë skena ku bëhej drogë, dhe 

një “studim” nxori përfundimin se ai 

nxiste adoleshentët në vetëvrasje. 

ngritur ,ai më kërkoi falje, e mori 

Anitën përkrahu,ajo u bind çuditërisht 

si një shqerrkë dhe shkoi pas 

tij.Më në fund, po rri pak vetëm, 

mendova, dhe u kujtova se kisha 

ngrënë shumë pak. Kollofita një 

copë mish dhe piva një shishe birrë 

me fund.Më shkoi ndërmend se po 

t ë isha i paturpshëm,dhe nëse do 

të ma lejonte Niku,do ta qëlloja atë 

vajzë me ca shuplaka të mira, për ti 

treguar se një sjellje njerëzore dhe e 

natyrshme ishte e pranueshme për 

të ,sepse çdo banalitet ka një masë, 

sidoqoftë…Fundja ka njerëz që nuk 

u bëjnë përshtypje këto gjëra, se turpi 

sa t a njohësh aq mbetet.Mendime 

të ndryshme më vërtiteshin ne 

kokë,ndërsa po mendoja për Anitën 

,se ajo duke gjykuar se unë isha 

shok i Nikut,kishte vendosur një 

raport mirëkuptimi në heshtje me 

mua.Në fund më erdhi vërtet keq për 

të.Erdhi Niku, kishte kaluar goxha 

kohë.-Ç‚kishte pyeta.-Hiç, mor vlla, 

donte atë punën…Dhe e vure në 

gjumë…-Ma këput shpirtin sepse 

qan shumë, nuk e di se çka…sa më 

do ko vajzë, sa më do …mërmëriste 

ai nga dalë, po fjalët e tij shqiptoheshin 

shkoqur.-Ore Niku, fola 

unë,a e ke pyetur ndonjëherë veten 

përse të do kjo vajzë?Niku nuk e 

priste këtë pyetje,ai nuk deshi të 

thellohej në përgjigje,po as nuk 

mundi, sepse tha:Përderisa më do, 

pse dua ta p yes veten,kjo s‚ka kuptim 

, madje as s‚më ka shkuar ndonjëherë 

ndërmend për këtë…Unë 

bashkova gishtin e madh me gishtin 

tregues, i fërkova me njëri tjetrin 

duke i vënë në një pozicion para fytyrës 

së Nikut dhe i thashë:Të do 

vetëm për para….-Jo, tha ai s‚është 

e vërtetë, pak i jap, vetëm pesëqind 

euro në muaj…Ajo më do…Unë nuk 

desha të flas më. M‚u duk e 

paarsyeshme.Një heshtje e gjatë pas 

përplasjes së atyre fjalëve duhet të 

linte kohë për reflektim që ato të 

gjenin një rrugë për tu kuptuar 

,ndonëse ishin të qarta…Befas pashë 

se dy supet e tij po dridheshin, 

unë i kisha zbuluar se ate nuk e 

donte kush,as punëtorët e vet që i 

shfrytëzonte,as shërbëtorët të cilëve 

nuk u fliste një fjalë të mirë,as Anita, 

madje as unë,sepse ai ishte munduar 

të më shiste mend mua, dhe 

kishte harruar sesi më lutej dikur 

për t‚i gjetur një dashnore.… 


REKLAMA 

24 



CMYK

gazeta pdf.pmd - Gazeta 55

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?