Pismo Parafii pw. Św. Jana Kantego w Poznaniu - Parafia Św. Jana ...

nr 5/98/lipiec-sierpień 2011
Pismo Parafii pw. Św. Jana Kantego w Poznaniu

KOMENTARZ DO LITURGII SŁOWA
XIV NIEDZIELI ZWYKŁEJ
W Ewangelii na Czternastą Niedzielę Zwykłą,
przypadającą w tym roku na początku lipca, św. Mateusz
przywołuje następujące słowa Jezusa: „Przyjdźcie
do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście,
a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28). Przeżywany przez
nas czas wakacji i urlopów, skłania nas, by powyższe
słowa odnieść do tematu ludzkiego wypoczynku. Na
ogół wakacje, wypoczynek, urlop rozumiemy jako
oderwanie się od naszych codziennych zajęć i obowiązków.
I rzeczywiście, każdy człowiek potrzebuje
takiego czasu, w którym może sobie pozwolić na
odmianę, przy czym każdy z nas czas ten przeżywa
inaczej, bo przecież ludzie są różni: to, co dla jednego
jest wypoczynkiem, dla drugiego może być ciężką fizyczną
lub psychiczną pracą, oraz na odwrót. Dlatego
nie można nikomu narzucać form spędzania wolnego
czasu, w którym ma on wypocząć i nabrać sił do podjęcia
z nową energią swoich zwykłych obowiązków.
Trzeba jednak z mocą podkreślić (to, co na pewno
NOWY DIAKON
W NASZEJ PARAFII
Od września br. w naszej parafii rozpocznie roczną
praktykę Diakon Grzegorz Konieczny, pochodzący
z parafii pw. Św. Katarzyny w Dakowach Mokrych.
Dk. Grzegorz uczestniczył w naszej parafialnej procesji
Bożego Ciała, 23 czerwca, śpiewając Ewangelię przy IV
ołtarzu. Życzymy mu wielu łask Bożych na pełnienie
posługi diakońskiej w naszej parafii oraz jak najlepszego
przygotowanie się do święceń kapłańskich.
Wakacje z Chrystusem, który chce nas pokrzepić
wielokrotnie słyszeliśmy), że nie ma wakacji od Boga.
Przytoczone słowa „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy
utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”
wskazują, że u Chrystusa zawsze znajdziemy pociechę
i umocnienie oraz duchowe i fizyczne wsparcie, niezależnie
od miejsca i czasu. Taka interpretacja może
oczywiście u kogoś wywoływać pewne zdziwienie,
które jednak powinno ustąpić z chwilą uświadomienia
sobie, że „być z Chrystusem” oznacza „być włączonym
w Jego Miłość”. „Przyjść do Chrystusa” to
wejść z Nim w przyjazną zażyłość, która jest miłością,
a od miłości nigdy nie ma wakacji, bo kto kocha zawsze
będzie pragnął bliskości kochanej osoby. Tak też
powinniśmy rozumieć nasze wakacje z Chrystusem -
są one wiernością Temu, który nas umiłował i którego
my również kochamy całym sercem. To u Chrystusa
znajdziemy prawdziwe i skuteczne pokrzepienie.
Ks. dr Dariusz Dogondke
Osoby pragnące aktywnie włączyć
się w tworzenie naszej parafialnej
gazetki (na stałe lub okazjonalnie)
prosimy o kontakt osobisty
z Redakcją lub poprzez e-mail:
ujanakantego@wp.pl
Zapraszamy
na parafialną stronę:
www.jankanty.info.pl
Znajdziecie tam m.in.:
• aktualne ogłoszenia,
• godziny Mszy św.,
• zdjęcia z wydarzeń
w parafii
• oraz wiele innych informacji.
2 U Jana Kantego nr 5/98/2011

Wakacje, które już się rozpoczęły to, zwłaszcza
dla dzieci i młodzieży, czas odpoczynku od szkolnych
zajęć i zbierania sił przed kolejnym rokiem
szkolnym. Dla dorosłych, choć zapewne w nieco
krótszym wymiarze, to czas urlopów i regeneracji sił
potrzebnych do dalszej pracy zawodowej. Wyjeżdżamy
wtedy do różnych zakątków naszego kraju, czasem
też za granicę, odwiedzamy rodzinę i przyjaciół,
wyjeżdżamy, aby spędzić miło jakiś czas np. nad morzem
lub powędrować w wysokie góry.
Niestety zdarza się, że w okresie wakacyjnym
i dorośli, i dzieci robią sobie wakacje również
w dziedzinie obowiązków religijnych. Wystarczy, że
w miejscowości, w której wypoczywamy nie ma kościoła
w zasięgu wzroku i już czujemy się zwolnieni
z udziału w niedzielnej Eucharystii. A modlitwa ranna
i wieczorna też nam ciąży, bo przecież inni patrzą.
Niejednokrotnie atrakcji turystycznych potrafimy
szukać w promieniu wielu kilometrów od naszej
wakacyjnej bazy, a kościół w sąsiedniej miejscowości
czy wiosce wydaje się nam celem zbyt odległym, by
do niego podążać.
Tymczasem wakacje mogą być dla chrześcijanina
czasem pogłębienia wiary w Boga, czasem nawiązania
bliższej przyjaźni z naszym Stwórcą. Przecież
wtedy właśnie mamy najlepszą okazję do podziwiania
tego wszystkiego, co On stworzył i co Jemu
zawdzięczamy. Cudowne góry, w których jesteśmy
jakby bliżsi niebu i błękitne wody, w których kipi życie,
to kolejne dowody istnienia Boga Stwórcy, Tego,
który zbudował i reguluje ten wspaniały mechanizm
świata.
A oprócz tego istnieją możliwości przeżycia
wakacji w sposób, który przybliży nam Boga jeszcze
bardziej. Są przecież organizowane, przez różne
wspólnoty zakonne czy modlitewne w naszym kraju
U Jana Kantego nr 5/98/2011
CZAS WAKACJI
spotkania i rekolekcje wakacyjne, które łączą w sobie
odpoczynek od codzienności i regeneracje sił duchowych.
Takie propozycje są skierowane zarówno
do dzieci i młodzieży jak i dorosłych. Każdy może
znaleźć coś dla siebie, trzeba tylko poszukać w internecie,
wpisując w wyszukiwarkę np. hasło „rekolekcje
z Bogiem” lub „wakacje z Bogiem”
Są to różne propozycje wakacyjnego wypoczynku,
i jak widać nie trzeba się martwić tym, że nie ma
możliwości spędzenia wolnego czasu w łączności
z Bogiem. Jest tych możliwości bardzo dużo i trzeba
naprawdę niewiele wysiłku, by skorzystać z jednej
z nich. I wcale nie trzeba się tu silić na oryginalność,
bo nawet zwykły pobyt u krewnych na wsi może być
okazją do pogłębienia naszej przyjaźni z Bogiem.
Życząc wszystkim dobrych i udanych wakacji,
pamiętajmy, że prawdziwy chrześcijanin nigdy nie
zrobi sobie wakacji od Boga, modlitwy i udziału
w niedzielnej Eucharystii!
Ks. Rafał
DRODZY CZYTELNICY,
DROGIE CZYTELNICZKI!
Jeżeli w czasie wakacji będziecie w jakimś znanym
lub mniej znanym, a ciekawym miejscu Polski,
Europy czy Świata, to prosimy podzielcie się z nami
swoimi wakacyjnymi odkryciami i przeżyciami,
a my postaramy się umieścić je w kolejnym
numerze naszej gazetki parafialnej. Czekamy
na Wasze wakacyjne relacje (także ze zdjęciami)
e-mail: ujanakantego@wp.pl
3

Lednica 2000 jest to coroczne spotkanie młodych
organizowane na Polach Lednickich w pierwszą
sobotę czerwca. 4 czerwca we wczesnych godzinach
porannych wyruszyliśmy autokarem spod kościoła
Matki Bożej Bolesnej, pod przewodnictwem ks.
Krzysztofa w kierunku Gniezna.
Na wejściu otrzymaliśmy oprócz świecy i śpiewników,
skałę jako znak Chrystusa i klucz do nieba
i serca drugiego człowieka. Hasło tegorocznej Lednicy
brzmiało: „Jan Paweł II – liczy się świętość!”. Program
tegorocznego spotkania opierał się na przesłaniach,
jakie Papież kierował do młodych ludzi uczestniczących
w spotkaniach lednickich w latach 1997-2004.
Każde z tych stacji/pereł - jak nazwali je organizatorzy
- opatrzone zostało specjalnym tytułem.
- „CHRZEST” - pierwszą „perłę” prowadził prymas
Czech abp Dominik Duke OP, który we wprowadzeniu
do stacji powiedział, że „Chrzest to początek
nowego życia. Poprzez chrzest stajemy się dziećmi
Bożymi i członkami Ludu Bożego”. Odnowiono przyrzeczenia
chrzcielne, a następnie księża otrzymali poświęconą
wodę z jeziora lednickiego, którym obmywali
twarze młodych.
- „BIERZMOWANIE” - drugą „perłę” prowadził
abp senior Henryk Muszyński. Po przesłaniu Jana
Pawła II i słowie prowadzącego nabożeństwo, księża
otrzymali ampułki w wonnymi olejami, którymi namaszczali
czoła młodych ludzi.
- „CEL NASZEJ DROGI, DOM OJCA” - podczas
nabożeństwa nastąpiło błogosławieństwo misjonarzy,
którzy udają się do biednych krajów.
- „CHRYSTUS WCZORAJ, DZIŚ I NA WIEKI” -
podczas „perły”, którą prowadził abp Józef Kowalczyk
- prymas Polski wybrał Chrystusa Króla.
- „ WYPŁYŃ NA GŁĘBIĘ” - podczas tej stacji
odbyła się procesja służb lednickich z okazji 100-lecia
harcerstwa.
LEDNICA 2000
- „ZAPROŚCIE JEZUSA” - „perłę” prowadził
prowincjał o. Krzysztof Popławski - prowincjał zakonu
dominikanów w Polsce. Nastąpiło błogosławieństwo
narzeczonych.
- TALENTY” - stacja była poświęcona wręczeniu
talentów i stypendiów uzdolnionym studentom.
- EGZAMIN Z MIŁOŚCI” - podczas tej „perły”
wysłuchaliśmy ostatniego przesłania Jana Pawła II.
Głównym punktem apelu była Msza św. sprawowana
o zachodzie słońca pod przewodnictwem Prymasa
Polski. Homilie do młodych wygłosił dominikanin
o. Jacek Salij OP. Zwrócił uwagę, że XV Ogólnopolskie
Spotkanie Młodych odbywa się po raz pierwszy
w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Nawiązując
do tego wydarzenia podkreślił, że Chrystus
nie potrzebował żadnego wywyższenia, chciał jednak,
aby człowiek został wywyższony.
Symboliczna była także scenografia. Jej główny
element stanowiła ogromna sieć przywieziona przez
rybaków z Jastarni i rozwieszona nad Bramą-Rybą. Zawieszono
na niej portret bł. Jana Pawła II. Ważąca 5,5
tony stalowa konstrukcja w kształcie ryby stanęła nad
brzegami Jeziora Lednickiego k. Gniezna w kwietniu
1997 roku. Miejsce wybrano nieprzypadkowo. To właśnie
tutaj, według wielu historyków, Mieszko I przyjął
chrzest, wprowadzając tym samym państwo Polan do
rodziny chrześcijańskich narodów Europy. Bramę-Rybę
ustawiono, by przeprowadzić przez nią młodzież
w trzecie tysiąclecie. Stało się to w nocy z 2 na 3 czerwca
1997 roku, podczas pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny.
Od tego czasu, nieprzerwanie, organizowane są
doroczne Ogólnopolskie Spotkania Młodych.
Pola Lednickie to na pewno wyjątkowe miejsce.
Możliwość spotkania młodych ludzi, takich samych
jak my, borykających się z podobnymi problemami,
z całego kraju, jak i z zagranicy. Ukazanie chrześcijanina,
jako osobę szczęśliwą, szczęśliwą w Bogu. W naszych
sercach nadal rozbrzmiewa „… Tak, tak, Panie,
Ty wiesz, że Cię kocham!
Jarosław Duszyński
4 U Jana Kantego nr 5/98/2011

U Jana Kantego nr 5/98/2011
PO PRÓBIE OTRUCIA MNIE WINEM
OPUŚCIŁEM TO MIEJSCE
Trudne było życie we Italii w V wieku?
Ten okres w historii Włoch rzeczywiście nie należał
do najłatwiejszych, ale ja urodziłem się w dość zamożnej
rodzinie i dorastałem w domu chrześcijańskim,
rodzice zapewnili mi wykształcenie. Chociaż
od dziecka czułem się odpowiedzialny za moją siostrę
bliźniaczkę- Scholastykę, odkąd pamiętam byłem
dla niej wzorem.
Studia ukończyłeś w Rzymie?
W zasadzie, to ich nie ukończyłem. Przerwałem studia
na rzecz życia religijnego. Zostałem więc pustelnikiem,
mieszkałem w grocie koło Subiaco, a habit
otrzymałem od mnicha z pobliskiego klasztoru. Tam
nauczałem prawd wiary mieszkających w pobliżu
pasterzy, a kiedy te wieści się rozniosły zostałem poproszony,
by zostać ojcem przełożonym wspólnoty
mnichów w niedalekim Vicovaro.
To było chyba duże wyróżnienie?
Też tak myślałem i dlatego się zgodziłem, ale niestety
tamtejsi mnisi nie do końca zgadzali się z moimi
wymaganiami, by konsekwentnie zachowywać
przyjęte zwyczaje.
Wtedy zrezygnowałeś?
Tak, choć nie była to do końca taka zwykła rezygnacja.
Po próbie otrucia mnie winem opuściłem to
miejsce.
Wróciłeś do pustelni?
Tak, ale uczniów mi przybywało, postanowiłem
więc otworzyć swoje klasztory, główny znajdował
się na górze Monte Casino, gdzie napisałem też Regułę.
Jest ona stosowana do dzisiaj i stanowi nadal
fundamenty dla wielu zakonów np. dla kamedułów,
cystersów, sakramentek, czy oczywiście benedyktynów
i benedyktynek misjonarek.
Jakie jest główne założenie tej Reguły?
Generalnie oparłem swoją myśl na dwóch podstawowych
założeniach, a mianowicie na modlitwie
i pracy. Co ważne Reguła odrzuca niewolnictwo,
które było przecież fundamentalne dla świata starożytnego.
Jeśli miałbym jak najkrócej opisać ideę
Wywiad ze św. Benedyktem, patronem Europy
którą chciałem przekazać, to byłoby to oczywiście
hasło ora et labora, czyli módl się i pracuj.
Ze św. Benedyktem „rozmawiała” Daria Iwanowska.
WAKACYJNE DROGI
Wakacyjne drogi
Wiodą w różne strony
Wędruje bogaty, ubogi
Każdy chce być zadowolony
Radzę zatem plecak
Dobrze zapakować
Wszystko co potrzebne
Głęboko tam schować
A potrzebne będę
W pierwszej kolejności
Wszystko co pomaga
W bliźniego miłości
Na zapas wpakować
Garść promieni słońca
Aby się radować
Słoneczkiem bez końca
Proszę zabrać pilnie
Słowa szczerej modlitwy
By nie zapomnieć o Panu Bogu
Mimo wakacyjnej gonitwy
Miejcie też oczy
Szeroko otwarte
By wszystko zobaczyć
Co jest tego warte
I niechaj Wam wszystkim
Pan Bóg błogosławi
By powrót był zdrowy
Swą łaskę niech sprawi.
S. Melania
Poznań, 23.06.2011
5

POCHODZENIE I OPIS MEDALIKA
ŚW. BENEDYKTA
Św. Benedykt miał w swym życiu wielkie nabożeństwo do krzyża świętego jako znaku zbawczej miłości
Jezusa Chrystusa. Często czynił znak krzyża. Z jego pomocą pokonywał własne ciężkie pokusy. W życiu św.
Benedykta, Bóg mocą tego znaku w cudowny sposób niweczył złe zamiary i omamy szatańskie, jak opisuje to
papież Grzegorz Wielki w II księdze Dialogów.
W XVII w. ustalił się ikonograficzny typ medalika, z wizerunkiem św. Benedykta na jednej stronie i krzyżem
z literami na odwrocie. Ten medal rozszedł się z Niemiec, gdzie został po raz pierwszy wybity, po całej
katolickiej Europie.
Z jednej strony (awers) medal przedstawia św.
Zakonodawcę trzymającego w prawej ręce mały
krzyż, a w lewej księgę (świętą Regułę); na obrzeżu
widnieje napis: Eius in obitu nostro praesentia muniamur
(Niech Jego obecność broni nas w chwili
śmierci). Przy postaci świętego - napis: Crux sancti
patris Benedicti (Krzyż świętego Ojca Benedykta).
Poniżej tego napisu, po prawej ręce Zakonodawcy
przedstawiony jest pęknięty kielich, z którego wypełza
wąż. To nawiązanie do rozpoznania przez św.
Benedykta trucizny podanej mu przez wrogów w Vicovaro.
Na tej samej wysokości, po lewej ręce Świętego,
kruk z rozpostartymi skrzydłami kroczy obok
chleba. To przypomnienie innego wydarzenia z życia
św. Benedykta. Nakazał on krukowi ukrycie zatrutego
chleba, który miał uśmiercić Zakonodawcę.
Druga strona medalu (rewers) ma pośrodku
wielki krzyż. Nad nim widnieje dewiza zakonu benedyktyńskiego:
Pax- Pokój. Na czterech polach wyznaczonych
przez ramiona krzyża znajdują się litery:
C S P B- Crux Sancti Patris Benedicti (Krzyż Świętego
Ojca Benedykta).
Na belce pionowej krzyża, od góry do dołu: C S
S M L- Crux Sacra Sit Mihi Lux (Krzyż święty niech
mi będzie światłem). Na belce poprzecznej: N D S
M D- Non Draco Sit Mihi Dux (Diabeł - dosłownie:
smok- niech nie będzie mi przewodnikiem).
Na obrzeżu medalika znajduje się napis; litery na prawo: V R S N S M V – S M Q L I V B: Vade retro Satana,
Numquam Suade Mihi Vana – Sunt Mala Quae Libas, Ipse Venena Bibas (Idź precz szatanie, nie kuś mnie
do próżności. Złe jest to co podsuwasz, sam pij truciznę).
6 U Jana Kantego nr 5/98/2011

U Jana Kantego nr 5/98/2011
ŚWIATOWE DNI MŁODZIEŻY
– MADRYT 2011
XXVI Światowe Dni Młodzieży odbędą się
w Madrycie w dniach 16-21 sierpnia br. Hasłem spotkania
zaproponowanym przez Benedykta XVI będą
słowa „Zakorzenieni i zbudowani na Chrystusie,
mocni w wierze” (por. Kol 2,7). Gospodarzem tego
W miesiącu lipcu, a konkretniej 23 dnia tego
miesiąca, obchodzimy święto św. Brygidy patronki
Europy. Ta święta oprócz pięknego świadectwa swojego
życia zostawiła nam po sobie jeszcze jedną bardzo
niezwykłą i cenną „rzecz”. Mianowicie modlitwy
o nazwie „Tajemnice Szczęścia”, o których nie wszyscy
jeszcze mieli okazję słyszeć.
Praktyka Piętnastu Modlitw, ze względu na błogosławione
skutki w życiu całych rzesz ludzi na przestrzeni
wieków, nosi nazwę „Tajemnicy szczęścia”. Ta
szczególna forma nawiązywania kontaktu z Bogiem
jest darem nieba. Boski Zbawiciel posłużył się św.
Brygidą Szwedzką, aby przekazać ten dar osobom
otwartym na wezwanie łaski. Według biografów fakt
objawienia miał miejsce na terenie stolicy chrześcijaństwa
w Rzymie, kiedy Brygida nawiedziła słyn-
TAJEMNICE SZCZĘŚCIA
wydarzenia będzie Archidiecezja Madrycka wspierana
logistycznie poprzez dwie diecezje wchodzące
w skład metropolii (Getafe i Alacala). Hiszpański
Komitet Organizacyjny spodziewa się ponad 2
milionów uczestników z prawie wszystkich krajów
świata. Wiele grup dotrze do Hiszpanii kilka dni
wcześniej, aby w okresie 11-15 sierpnia przeżywać
tzw. okres przygotowawczy, nazywany w terminologii
ŚDM „Dniami w Diecezjach”.
Światowe Dni Młodzieży w Madrycie mają też
swoich patronów. Dziewięciu z nich reprezentuje
całą historię Kościoła katolickiego w Hiszpanii - począwszy
od pierwszych świętych z Madrytu (Izydor
Oracz i jego żona María de la Cabeza), przez założycieli
karmelitów bosych i jezuitów (Teresa z Ávili
i Ignacy Loyola), wielkiego misjonarza Wschodu
(Franciszek Ksawery), mistrza literatury mistycznej
(Jan od Krzyża), promotora duchowości kapłanów
diecezjalnych (Jan z Ávili), pierwszą świętą Ameryki
hiszpańskojęzycznej (Róża z Limy), aż po młodego
człowieka naszych czasów, niedawno kanonizowanego
(Rafael Arnáiz). Dziesiątym patronem madryckiego
spotkania - ku radości wszystkich - będzie sam
ich pomysłodawca i inicjator Jan Paweł II, któremu
w czasie trwania spotkania będzie przysługiwał już
tytuł błogosławionego.
ną Bazylikę św. Pawła za Murami. Święta głęboko
przeżyła wyróżnienie i związała się jeszcze mocniej
z Chrystusem nadprzyrodzoną miłością, gotowa wypełnić
Jego wolę przez życie i śmierć.
„Tajemnica szczęścia” ma niezwykłą siłę oddziaływania.
Osoby przyjmujące ją szczerym i gorącym
sercem doznają wewnętrznej przemiany. Ich udziałem
staje się światło z nieba, ukochanie odwiecznej
Prawdy, wierność Bożemu wezwaniu i promieniująca
uczynność. Z relacji Świętej wynika, że każdy, kto
codziennie podejmuje to religijne ćwiczenie, odmówi
łącznie w ciągu roku tyle modlitw wraz z Ojcze
nasz i Zdrowaś Maryjo, ile nasz Zbawiciel otrzymał
ciosów podczas swojej bolesnej Męki.
dafrac
7

Św. Benedykt - mnich, pustelnik, założyciel klasztoru
i twórca najsłynniejszej, obowiązującej w wielu
zakonach do dziś reguły .Decyzją papieża Pawła VI,
Kościół Katolicki obchodzi Jego święto 11 lipca, to
na pamiątkę przeniesienia relikwii świętego w 673r
z Monte Cassino do opactwa Fleury.
Urodził się ok. 480 r. w Nursji. Kształcił się na początku
w rodzinnym mieście, później w Rzymie, tam
odkrył powołanie do życia pustelniczego. Początkowo
mieszkał w grocie w okolicach Subiaco przez trzy
lata, później przeniósł się na południe i na wzgórzu
Monte Cassino zbudował klasztor i założył wspólnotę.
Tam właśnie powstała słynna „reguła benedyktyńska”,
w której św. Benedykt dokładnie opisuje życie zakonne:
m.in. jaki powinien być opat, jak mają modlić
się zakonnicy, o posłuszeństwie, milczeniu, pokorze
i chwaleniu Boga w modlitwie. Przewodnim hasłem
reguły są słowa: „Ora et Labora” (módl się i pracuj),
bo jak pisał św. Benedykt, lenistwo jest wrogiem duszy,
dlatego też bracia powinni w pewnych godzinach zajmować
się pracą ręczną, a w innych Bożym czytaniem.
Przysłowiowa „benedyktyńska praca” prowadzona
przez wieki przez zakonników: budowanie klasztorów,
dróg, uprawa ziemi, zakładanie szkół, kształcenie
młodzieży, dawała wymierne efekty. Rozsiane po różnych
częściach naszego kontynentu opactwa Benedyktyńskie
odegrały znaczącą rolę w łączeniu tradycji
Wschodu i Zachodu, w cywilizowaniu i kształtowaniu
oblicza Europy.W dowód uznania dla tego szczególnego
dzieła, które zapoczątkował św. Benedykt,
papież Paweł VI ogłosił Go, 24 października 1964r.
Patronem Europy.
Św. Benedykt miał w swym życiu wielkie nabożeństwo
do Krzyża świętego jako znaku miłości Jezusa
Chrystusa. Często czynił znak krzyża, pokonując
dzięki niemu własne słabości. Być może z tego powodu
znany jest też z „cudownego” medalika, który nosi
jego imię.
CYTAT DLA CIEBIE
„Przepasawszy więc biodra wiarą i pełnieniem
dobrych uczynków, podążajmy ścieżkami
Pana za przewodem Ewangelii,
abyśmy zasłużyli na oglądanie Tego,
który nas wezwał do swego Królestwa.”
( św. Benedykt – wprowadzenie
do Reguły, rozdz.21)
Według niektórych tradycji medalik ów pochodzi
z czasów, w których żył mnich, a przedstawia
z jednej strony (awers) Świętego z krzyżem w jednej
ręce i księgą z regułą w drugiej, a na odwrocie (rewers)
widnieje wielki krzyż z dewizą zakonu benedyktyńskiego:
Pax – Pokój.
Generalnie jednak medalik znany stał się w XI
w. dzięki cudownemu uzdrowieniu, jakiego doznał
młody człowiek ukąszony przez węża. Nie pomagały
żadne leki, wtedy to choryujrzał we śnie św. Benedykta,
który dotknął jego rany krzyżem, choroba
ustąpiła. Po latach ów chory wstąpił na tron papieski
jako Leon IX, krzewiąc kult św. Benedykta.
Św. Benedykt czczony jest też jako patron dobrej
śmierci. Sam przyjął w dniu swojej śmierci komunię
i umarł na stojąco podtrzymywany przez braci. Było
to w roku 543 w klasztorze na Monte Cassino.
W Polsce i polskim Kościele tradycja benedyktyńska
obecna jest od X wieku. Benedyktyniprzybyli
bowiem tutaj w początkach chrystianizacji w 1006
roku, zakorzenili się i przetrwali, z pewną przerwą,
aż do dzisiaj. Największe istniejące obecnie na terenie
kraju opactwa są w Tyńcu, Lubiniu i Biskupowie,
a dawne mniejsze w Mogilnie, Trzemesznie, Łęczycy
i Świętym Krzyżu.
Warto odwiedzić któryś, choćby ten najbliższy
w Lubiniu koło Kościana, i zamieszkać w nim kilka
dni, na czas rekolekcji czy dni skupienia, aby modlić
się i pracować wspólnie z braćmi. Taka możliwość
istnieje po uprzednim zgłoszeniu telefonicznym lub
na adres email. Dom Gości dysponuje pokojami,
a przybyszami opiekuje się brat Serafin Chorzępa.
Życzę pięknego letniego wypoczynku!
Urszula Moczyńska
8 U Jana Kantego nr 5/98/2011

ZGROMADZENIE CÓREK
MARYI WSPOMOŻYCIELKI – SIOSTRY SALEZJANKI
Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki
powstało we Włoszech w 1872 r. Założyciel - Święty
Jan Bosko - dostrzegając trudną sytuację, licznie napływających
do Turynu w poszukiwaniu środków do
życia, młodych ludzi otwiera dla nich oratoria, warsztaty
i szkoły. Z czasem pierwsi jego wychowankowie
wyrażają chęć życia i pracy z nim. Tak powstaje w 1854
r. nowe Zgromadzenie zakonne męskie - Towarzystwo
Salezjańskie, którego celem jest praca wychowawcza
z młodymi: uczynienie z nich dobrych chrześcijan
i uczciwych obywateli.
W 1861 r. papież Pius IX - wielki przyjaciel Księdza
Bosko - sugeruje mu, by zrobił dla dziewcząt to,
co robi dla chłopców. Wolę Bożą odnośnie tego dzieła
objawia świętemu wychowawcy sama Matka Boża. We
śnie widzi on piękną Panią otoczoną wieloma dziewczętami,
która zwraca się do niego z prośbą: zajmij się
nimi, to są moje córki.
W 1862 r. Ksiądz Bosko poznaje ks. Dominika Pestarino,
wikarego z parafii w Mornese (Genua - Włochy),
który jest opiekunem Córek Maryi Niepokalanej
- grupy mornezyjskich dziewcząt, stawiających sobie
za cel własne uświęcenie oraz apostolat wśród kobiet.
Z tej właśnie grupy wywodzą się pierwsze członkinie
nowego Zgromadzenia zakonnego żeńskiego o nazwie
Córki Maryi Wspomożycielki. 5 sierpnia 1872 r. jedenaście
z nich składa pierwsze śluby zakonne. Stają
się - jak chciał tego Założyciel - żywym pomnikiem
wdzięczności Maryi Wspomożycielce. Na czele nowego
Zgromadzenia stoi Maria Dominika Mazzarello,
uznana później przez Kościół za Współzałożycielkę
Zgromadzenia ze względu na wielką gorliwość i wierność
Księdzu Bosko w formowaniu i kształtowaniu
pierwszej wspólnoty oraz w realizacji jego charyzmatu
wychowawczego.
U Jana Kantego nr 5/98/2011
Nowe dzieło rozwija się szybko. Już po pięciu
latach istnienia Zgromadzenia pierwsze misjonarki
opuszczają ziemię włoską i wyjeżdżają do Ameryki,
by tam dawać Chrystusa młodym, by im powtarzać
za Księdzem Bosko: Bóg cie widzi i kocha. Wkrótce
docierają na pozostałe kontynenty. W 1922 r. pierwsze
salezjanki przybywają do Polski. Jest ich sześć -
trzy Polki i trzy Włoszki. Na ich czele stoi Włoszka
- Siostra Laura Meozzi (dziś Sługa Boża). Zakładają
placówkę w Różanymstoku w północno-wschodniej
części kraju, by objąć opieką dzieci osierocone na
skutek działań wojennych w latach 1914-1918. Walcząc
z wielkimi trudnościami materialnymi, starają
się zapewnić dzieciom dom i wykształcenie - otwierają
sierociniec i szkołę. Następnie powstają kolejne
wspólnoty w różnych częściach Polski. Rozwijającą
się działalność sióstr przerywa II wojna światowa,
zmuszone zostają do opuszczenia domów zakonnych
i życia w rozproszeniu. Po wojnie zaś zmiana
sytuacji politycznej nie pozwala im na powrót do
pozostawionych dzieł, w związku z czym ograniczają
swą aktywność do pracy katechetycznej, prowadzenia
grup parafialnych i przedszkoli. W 1982 r. wzrost
liczby sióstr i domów doprowadza do powstania
dwóch Inspektorii, które kontynuują swoją dotychczasową
misję ewangelizacyjną, a po roku 1989 r.
rozszerzają ją o nowe dzieła wychowawcze.
Aktualnie jest nas w Polsce ok. 500, a nasza
obecność w szkołach, przedszkolach, domach dziecka,
oratoriach, świetlicach środowiskowych to odpowiedź
nas wołanie młodych o Boga i towarzyszenie
im w drodze ku dorosłemu życiu.
Siostry Salezjanki
9

CZŁOWIEK W AKCIE STWORZENIA
W jakim sensie człowiek został stworzony na „obraz
Boży”?
Człowiek został stworzony na obraz Boży w tym
sensie, że jest zdolny do poznania i pokochania,
w sposób wolny, swego Stworzyciela. Jest on na ziemi
jedynym stworzeniem, którego Bóg chciał ze względu
na niego samego i tylko on jest wezwany do uczestniczenia
w życiu Bożym przez poznanie i miłość. Ponieważ
został stworzony na obraz Boży, posiada godność
osoby: nie jest czymś, ale kimś, zdolny poznawać siebie,
w sposób dobrowolny dawać siebie oraz tworzyć
wspólnotę z Bogiem i z innymi osobami.
Bóg wszystko stworzył dla człowieka, ale on został
stworzony, aby służyć Bogu, poznać i kochać Go
oraz, by ofiarować Mu całe stworzenie jako wyraz
wdzięczności na tym świecie, i by być podniesionym
do życia z Bogiem w niebie.
Jak dusza i ciało tworzą w człowieku jedność?
Osoba ludzka jest równocześnie istotą cielesną
i duchową. Duch i materia tworzą w człowieku jedną
naturę. Jedność ciała i duszy jest tak głęboka, że dzięki
duszy duchowej ciało utworzone z materii jest ciałem
żywym i ludzkim, i uczestniczy w godności „obrazu
Bożego”.
KąCIK DLA DZIECI
Kochane dzieciaki,
nadeszło lato, a wraz z nim długo wyczekiwane wakacje. Z pewnością podczas wypoczynku odwiedzicie ciekawe miejsca
i przeżyjecie wspaniałe przygody. Jeżeli te piękne chwile utrwalicie na fotografiach, możecie przysłać je do mnie, a wtedy
umieścimy Wasze zdjęcia na stronie internetowej parafii. Dobrego wypoczynku!
Wasza Baba Jaga
1. - Uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego
2. - Niepokalanego Serca NMP
5. - św. Marii Goretti
6. - bł. Teresy Ledóchowskiej;
wyrusza Poznańska Piesza Pielgrzymka
8. - św. Jana z Dukli
11. - św. Benedykta, Patrona Europy
12. - św. Brunona
13. - św. Andrzeja Świerada i Benedykta Pustelników
W TYM MIESIąCU – LIPIEC
Każda dusza duchowa jest bezpośrednio stworzona
przez Boga, nie jest ona dziełem rodziców -
i jest nieśmiertelna. Nie ginie po jej oddzieleniu się od
ciała w chwili śmierci i połączy się na nowo z ciałem
w chwili ostatecznego zmartwychwstania.
Jaka relacja, w zamyśle Boga, istnieje między
mężczyzną i kobietą?
Mężczyzna i kobieta zostali stworzeni przez
Boga w doskonałej równości jako osoby ludzkie, ale
też w ich odrębnym byciu mężczyzną i kobietą. Bóg
stworzył ich jedno dla drugiego, do wspólnoty osób.
Razem są wezwani, łącząc się w małżeństwie w taki
sposób, że stają się „jednym ciałem” (Rdz 2, 24), do
przekazywania życia ludzkiego i do władania ziemią
jako „zarządcy” Boży.
Bóg stwarzając mężczyznę i kobietę obdarował
ich specjalnym uczestnictwem w życiu Bożym,
w świętości i sprawiedliwości. Według zamysłu Bożego,
człowiek nie musiał ani cierpieć, ani umierać.
Ponadto panowała doskonała harmonia w człowieku,
z sobą samym, harmonia między stworzeniem
i Stwórcą, między mężczyzną i kobietą, jak również
między pierwszą parą i całym stworzeniem.
Opracowanie A.R.
15. - św. Bonawentury;
Światowy Dzień bez Telefonu Komórkowego
16. - NMP z Góry Karmel (MB Szkaplerznej)
20. - bł. Czesława
22. - św. Marii Magdaleny
23. - św. Brygidy, Patronki Europy
25. - św. Krzysztofa; św. Jakuba Apostoła
26. - św. Joachima i Anny
29. - św. Marty
31. - św. Ignacego Loyoli
10 U Jana Kantego nr 5/98/2011

Chrzest św. otrzymali:
Dominika Paluszak
Adrian Janecki
Dagmara Drozdowska
Bartosz Walczak
Borys Żerański
Michalina Lorkowska
Mikołaj Kociałkowski
U Jana Kantego nr 5/98/2011
W TYM MIESIąCU – SIERPIEń
1. - św. Alfonsa M. Liguoriego;
Narodowy Dzień Pamięci Powstania
Warszawskiego
2. - MB Anielskiej (Porcjunkuli, odpust zupełny)
4. - św. Jana M. Vianneya
5. - MB Śnieżnej
6. - Przemienienie Pańskie
8. - św. Dominika
9. - św. Teresy Benedykty od Krzyża,
Patronki Europy
10. - św. Wawrzyńca;
Dzień Przewodnika i Ratownika Górskiego
11. - św. Klary
Msze Święte (w lipcu i sierpniu)
Niedziela: 6:30, 8:00, 9:30, 11:00, 12:30, 20:30
Dni powszednie: 7:00, 8:00, 18:30
Nabożeństwa
Nowenna do Ducha Świętego
– poniedziałek po Mszy św. wieczornej
Nowenna do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
– środa: 7:45, 18:00
Nowenna do Miłosierdzia Bożego
– czwartek: 18:00
Spowiedź
Codziennie rano i wieczorem podczas Mszy Św.
(z wyjątkiem sytuacji nadzwyczajnych)
Kronika parafialna:
Sakrament małżeństwa zawarli:
Agnieszka Kaczmarek
i Jakub Zapłata
Beata Walusz
i Damian Mikuła
13. - Międzynarodowy Dzień Osób Leworęcznych
15. - Wniebowzięcie NMP (MB Zielnej);
Święto Wojska Polskiego
17. - św. Jacka
18. - bł. Sancji Szymkowiak
19. - Światowy Dzień Pomocy Humanitarnej
20. - św. Bernarda
22. - NMP Królowej
24. - św. Bartłomieja
26. - MB Częstochowskiej
27. - św. Moniki
29. - Męczeństwo św. Jana Chrzcieciela
31. - Dzień Solidarności i Wolności
BIURO PARAFIALNE
poniedziałek - -
wtorek - -
środa 10:00 – 12:00 16:00 – 18:00
czwartek - -
piątek 10:00 – 12:00 16:00 – 18:00
sobota - -
Kontakt
ul. Grunwaldzka 86,
tel. (61) 867 30 76; 867 64 30
www.jankanty.info.pl
e-mail: ujanakantego@wp.pl
Odeszli do wieczności:
śp. Irena Krystyna Węcławska lat 89
śp. Andrzej Skiba lat 53
śp. Janina Goździewicz lat 91
śp. Henryk Wcisło lat 77
śp. Weronika Kubot lat 72
śp. Henryka Baczewska lat 86
11

BOŻE CIAŁO
BOŻE CIAŁO W BARCELONIE
Gazetę wydaje Parafia pw. Św. Jana Kantego w Poznaniu
Redakcja: ks. Rafał Cywiński, Daria Iwanowska, Urszula Moczyńska, Agnieszka Rejmenciak, Piotr Rejmenciak,
Skład: Studio Sylver
foto: Jędrzej Dolata, Jacek Rakocy, Piotr Rejmenciak
Konto Parafii św. Jana Kantego w Poznaniu, ul. Grunwaldzka 86 IBAN/PL 331600 1084 0004 0503 6226 6001