Raport o stanie sektora małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce
Raport o stanie sektora małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce
Raport o stanie sektora małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
64<br />
Funkcje społeczne pełnione przez kobiety i mężczyzn rzutowały w dużym stopniu na ich wymiar czasu pracy. Pracujące kobiety<br />
rzadziej niż pracujący mężczyźni pracowały 40 godzin tygodniowo lub więcej − różnica wynosi ok. 14 p.p. − a częściej (o ok. 13<br />
p.p.) pracowały w niepełnym wymiarze czasu pracy (wykres 16). Wśród kobiet i mężczyzn pracujących na własny rachunek różnice<br />
opisane powyżej są jeszcze większe: odpowiednio 74% mężczyzn i 54% kobiet pracuje 40 godzin tygodniowo lub więcej,<br />
a w niepełnym wymiarze czasu pracy 23% wśród mężczyzn i 42% wśród kobiet (wykres 10).<br />
Wykres 10. Tygodniowy wymiar czasu pracy wg statusu zatrudnienia i płci w IV kw. 2010 r.<br />
Źródło: Opracowanie własne na podstawie „Aktywność ekonomiczna ludności Polski. IV kwartał 2010”, GUS, Warszawa 2011.<br />
Powody dla których pracujący wybierali pracę w niepełnym wymiarze również były inne dla mężczyzn i kobiet. Po pierwsze,<br />
mężczyźni-przedsiębiorcy praktycznie wśród swoich motywów pomijali konieczność opieki nad dziećmi lub niepełnosprawnymi.<br />
Taką motywację podała za to co 10-ta przedsiębiorczyni (wykres 11). Ponadto, dla kobiet-przedsiębiorczyń praca w niepełnym<br />
wymiarze częściej była kwestią wyboru niż w przypadku mężczyzn-przedsiebiorców (odpowiednio 65% dla kobiet i 61% dla mężczyzn).<br />
Mężczyźni-przedsiębiorcy za to zdecydowanie częściej podawali niemożność znalezienia pracy w niepełnym wymiarze<br />
(15% dla mężczyzn i 6% dla kobiet) (wykres 11).<br />
Mówi się, że biznes jest domeną mężczyzn. W świetle powyższych danych można to potwierdzić, ale jedynie częściowo. Mężczyźni<br />
zdecydowanie dominują liczebnie wśród przedsiębiorców. Kobiety za to są lepiej wykształcone, co, jak wcześniej wspomniano,<br />
powinno pozytywnie wpływać na szanse rozwojowe ich <strong>przedsiębiorstw</strong>. Tak się jednak nie dzieje. Udział kobiet wśród pracodawców<br />
jest jeszcze niższy niż wśród samozatrudnionych. Inne czynniki, nie ujęte w BAEL, muszą mieć przeważające znaczenie 74 .<br />
Powodem może być stereotypowe postrzeganie kobiet jako matek i ich roli w prowadzeniu domu. Współcześnie podkreśla się<br />
konieczność godzenia życia rodzinnego i zawodowego. Jest to istotne nie tylko w skali mikro z punktu widzenia wyrównywania<br />
szans kobiet na rynku pracy, ale również dla całej gospodarki, która będzie musiała zmierzyć się z problemem starzejącego się<br />
społeczeństwa i dla której ratunkiem będzie m.in. aktywizacja zawodowa kobiet. Z opisanych powyżej danych wynika, że kobiety,<br />
w tym szczególnie kobiety-przedsiębiorczynie, częściej wybierają pracę w niepełnym wymiarze. Decydują się na nią głównie,<br />
ponieważ taki wymiar czasu pracy im odpowiada, ale również z konieczności opieki nad dziećmi. Może to sugerować, że prowadzenie<br />
działalności gospodarczej sprzyja łączeniu ról zawodowych z rodzicielskimi. Jednakże ostatnie badania prowadzone<br />
przez PARP na temat przedsiębiorczości kobiet sugerują coś innego. Badania wykazały, że według dwóch trzecich badanych<br />
przedsiębiorców (mężczyzn i kobiet) prowadzenie własnej działalności gospodarczej ogranicza zarówno czas poświęcony domowym<br />
obowiązkom, jak i opiece nad dziećmi 75 . Zatem obecna rzeczywistość społeczno-gospodarcza nie sprzyja kobietom-<br />
-przedsiębiorczyniom, które cenią również swój czas poświęcany rodzinie.<br />
74 Patrz także rozdział 8 Nowe firmy w <strong>Polsce</strong>: uwarunkowania i perspektywy rozwoju.<br />
75 B. Balcerzak-Paradowska et al., „Przedsiębiorczość kobiet w <strong>Polsce</strong>”, PARP, Warszawa 2011, s. 97.