GROT 05/2013

RADZYŃSKI MAGAZYN SPOŁECZNO KULTURALNY 

BEZPŁATNY MIESIĘCZNIK FINANSOWANY ZE ŚRODKÓW RADZYŃSKIEGO OŚRODKA KULTURY 

ISSN 1428-3506 index 343390

fot-pO tr Matysiak— ■ . _____ 

¡WurOcZyS iO ^ a CrTO C^nic^ ^ ych w ż łę irU d ^ Mczniowie radzyńskiego 

Gimnazjum nr 1XUbrani w. stroje z epoki, stanowili nie lada atrakcję. 

v' r W w i mff S S l 

Władze samorządowe, przedstawiciele 

szkół, instytucji i zakładów pracy oraz 

mieszkańcy miasta wzięli udział 

w radzyńskich obchodach 222. rocznicy 

uchwalenia Konstytucji 3 Maja. 

Uroczystości rozpoczęła Eucharystia 

w kościele parafialnym Trójcy Świętej. 

Po mszy, wszyscy uczestnicy 

przemaszerowali pod pomnik Konstytucji, 

gdzie starosta radzyński - Lucjan Kotwica 

w ygłosił oko-licznościowe przemówienie. 

Następnie liczne delegacje złożyły wieńce 

i wiązanki kwiatów. 

Obchody 222. rocznicy uchwalenia 

Konstytucji zakończyły miejskie biegi 

uliczne (relacja na stronie 44.) 

Hi?

Z MIASTA 

DRODZY 

CZYTELNICY 

Kilka dni temu usłyszałem od znajomych, 

że ostatnio kupili nowe rowery dla siebie i 

dzieci. Tak, tak -wiem tyle ważnych 

tematów a ten tu z rowerami wyjeżdża, ale 

rower to jest fajna rzecz -więc przeczytajcie 

do końca. 

-Wiesz jak jest ładna pogoda to my teraz z 

dziećmi jeździmy na ścieżkę rowerową a 

zaczęliśmy nawet jeździć dalej: byliśmy 

ostatnio „na Oprawach”, w Niewęgłoszu i 

w „Borowym. Kiedyś to się rowerem 

jeździło z przymusu a teraz dla zdrowia i 

rozrywki - tłumaczyła mi wspomniana na 

początku znajoma. I tak nowo wybudowana 

ścieżka rowerowa całkiem niepostrzeżenie 

zmieniła czyjeś upodobania. 

Cała sytuacja skłoniła mnie do 

kilku przemyśleń. w H ffli l l i ISJBrc/ie 

ubiegłego roku zgt|9|r0a333 ę 

między innymi ścieżki rowerowej, krytej 

pływalni oraz rewitalizację ulicy Międzyrzeckiej 

i Jana Pawła II wraz z przylegającym 

do niej Placem Wolności. Nasze 

miasteczko wypiękniało. Ale nie tylko 

ono. Wraz z nim zmienia się jakość 

naszego życia w Radzyniu. Coraz więcej 

ludzi w wolnym czasie W YCHODZI 

Z DOMU. „Bulwar nad Białką” zachęcił do 

aktywnego spędzania wolnego czasu. 

Paradoksalne jest to, że ścieżka w swoim 

zamierzeniu i nazwie -rowerowa, zniechęca 

wręcz wytrawnych rowerzystów. 

Narzekają na zbyt duży ruch pieszych. Na 

szczęście w okolicach Radzynia jest wiele 

szlaków, które świetnie nadają się do 

przem ierzania jednośladam i, a już 

wkrótce (w tym roku) zostanie oddany do 

użytku szlak konny, o którym pisaliśmy w 

numerze 2/2013 Grota. Zresztą całkiem 

podobna sytuacja panuje na Placu 

Wolności, na którym w pogodne dni 

wszystkie ławki są zajęte. Po rewitalizacji 

to miejsce nabrało bardziej przyjaznego 

charakteru. Całkiem nie-dawno Mariusz 

Bober przy czynnym udziale Biblioteki 

Miejskiej zaaranżował przedsięwzięcie 

pod hasłem „Literacka Ław eczka” , 

o którym przeczytacie w tym numerze. 

O czym świadczy inicjatywa Mariusza? 

O tym, że nowe oblicze placu Wolności 

zaczyna inspirować mieszkańców naszego 

m iasta. Co w ięcej, aktywny 

wypoczynek sprzyja odnawianiu czy też 

nawiązywaniu kontaktów między-ludz- 

N ASZA OKŁADKA 

Radzyń Podlaski, Plac Potockiego, 

piątek 3 maja 2013 roku. 

Obchody rocznicy uchwalenia 

Konstytucji 3 Maja. Uczniowie 

gimnazjum nr 1 przebrani w 

historyczne kostiumy przygotowali 

okolicznościową część 

artystyczną . Inicjatorką oraz 

kierownikiem artystycznym 

przedsięwzięcia była dyrektor 

Gimnazjum nr 1 Bożena Płatek a 

wspaniałe stroje zostały 

wypożyczone z Teatru 

Dramatycznego Juliusza Osterwy 

w Lublinie. 

kich. Wiele osób przypomina sobie, że 

istnieje też naturalny sposób komunikacji 

- nie tylko Facebook. Potwierdzenie 

mojej teorii znalazłem na basenie. 

Podczas krótkiej przerwy w pływaniu 

spędziłem kilka minut na rozmowie ze 

znajomymi. Kiedy wychodziłem z pływalni 

zdałem sobie sprawę, że ostatni raz 

rozmawiałem z nimi kilka lat temu, 

chociaż prawie codziennie widzimy się 

i mówimy sobie „cześć”. Czy Wy macie 

podobne spostrzeżenia? A zacząłem od 

zwykłego roweru... 

Ale rowerto jest fajna rzecz... 

Piotr Matysiak 

« W T 5 (235) 3

ROZMAITOŚCI 

OGOLNOPOLSKI FESTIWAL W RADZYNIU 

Komenda Główna OHP, Lubelska Wojewódzka Komenda OHP, 

Starosta Radzyński Lucjan Kotwica 

i Burmistrz Miasta Radzyń Podlaski Witold Kowalczyk 

zapraszają na: 

III Ogólnopolski Festiwal Kultury Młodzieżowej OHP 

19 - 21 czerwca 2013 

W programie: 

19 czerwca Roskosz koło Białej Podlaskiej 

17.30 - 19.30 Inauguracja III Festiwalu Kultury MłodzieżowejOHP 

i uroczyste zakończenie roku szkoleniowego 2012/2013: 

-otwarcie uroczystości, przywitanie gości 

-wystąpienia okolicznościowe 

-wręczenie nagród uczestnikom OHP wyróżnionym za dobre 

osiągnięcia w roku szkolnym 

-otwarcie III Festiwalu Kultury MłodzieżowejOHP 

-koncert zespołu 

20 czerwca Radzyń Podlaski 

9.00 - 10.00 wyjazd do Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych im. 

Jana Pawła II w Radzyniu Podlaskieji aranżowanie wystawy prac 

plastycznych i fotograficznych 

10.30-14.00 przesłuchania eliminacyjne w trzech miejscach 

1) Ośrodek Szkolenia i Wychowania OHP - przesłuchanie na auli 

2) ZSP - przesłuchania na scenie ustawionejw hali sportowo - 

widowiskowej 

3) ROK 

18.00 - 19.00 spotkanie na dziedzińcu pałacu Potockich i 

przemarsz ulicami Jana Pawła II, Ostrowiecką, Warszawską, 

Chomiczewskiego, Koszary, Zabielską, Sikorskiego do ZSP 

19 - 21.00 koncert galowy (hala widowiskowo - sportowa ZSP), 

nagrodzenie laureatów III FKM OHP 

21 czerwca Radzyń Podlaski 

10.30 - 12.00 zakończenie III FKM OHP na terenie Ośrodka 

Szkolenia i Wychowania OHP, wręczenie upominków oraz nagrody 

publiczności. 

RALPH DEMOLKA CRISTIADA 

gatunek -ANIM ACJA 

POLSKA W ERSJA JĘZYKOW A 

Czarny charakter Ralph wyrusza w podróż przez 

różne gry komputerowe, by stać się pozytywnym 

bohaterem. 

PIĄTEK, 07.06. 2013, GODZ. 16.00 

SOBOTA, 08.06. 2013, GODZ. 16.00 

P O R A N EK F ILM O W Y 

NIEDZIELA, 09.06. 2013, GODZ. 12.00 

gatunek- Dramat historyczny 

produkcja: Meksyk 

Film opowiada o prawdziwych zdarzeniach, jakie 

miały miejsce w Meksyku lat 20. XX wieku, kiedy 

to chrześcijanie walczyli z restrykcyjnym 

i krwawym reżimem państwa. 

PIĄTEK, 28.06. 2013, GODZ. 18.00 

SOBOTA, 29.06 2013, GODZ. 18.00 

NIEDZIELA, 30.06. 2013, GODZ. 18.00 

CZAS MIN.100 OD LAT BO. CENA 12 ZŁ CZAS MIN.145 OD LAT B12 CENA 12 ZŁ 

ZAM Ó W IEN IA ZBIOROW E BILETÓW POD NR TEL. 8 3 3 5 2 7 3 1 4 W GODZ. 8 .0 0 - 1 5 .0 0 

« W T 5 (235) 5

Z MIASTA 

B.BRAUN INWESTUJE W RADZYŃ 

9 maja fabrykę narzędzi chirurgicznych 

B.Braun w Radzyniu Podlaskim odwiedził 

w łaściciel firm y prof.Ludwig George 

Braun. Po dokładnym zapoznaniu się z 

obecnym stanem zakładu zapowiedział 

jego rozbudowę. 

Co ciekawe nie oznajmił kiedy ruszą 

pierwsze prace. Stwierdził tylko, iż nowa 

hala ma być gotowa w 2016 roku. Co to 

oznacza dla Radzynia nietrudno zgadnąć - 

oprócz prestiżu -200 nowych miejsc pracy. 

Ponieważ wizyta miała charakter bardziej 

roboczy niż oficjalny nie poinformowano o 

niejmediów. Dlatego też o bardziejszcze- 

gółowe informacje dotyczące wydarzeń z 9 

maja poprosiłem dyrektora fabryki B.Braun 

w Radzyniu Podlaskim -Zdzisława Misia, a o 

komentarz w tejsprawie burmistrza miasta 

Radzyń Podlaski -Witolda Kowalczyka. 

Zdzisław Miś 

Ludwig Braun przybył do Polski wraz z 

synem. Ich pobyt polegał przede wszystkim 

na wizytacji zakładów. Ludwig Braun, który 

choć od 2011 roku jest emerytem, wciąż 

dogląda swoich inwestycji. Pobyt w Polsce 

rozpoczął 8 maja od odwiedzin krakowskiego 

szpitala ortopedycznego, który 

należy do spółki Aesculap Chifa. Następnego 

dnia, czyli 9 maja, odwiedził fabrykę w 

Radzyniu. Przyjechał na wizytację dokładnie 

trzy lata od otwarcia zakładu. Jego uwagę 

zwrócił wzrost zatrudnienia. Gdy rozpoczynaliśmy 

działalność w 2010 roku było tylko 

33 pracowników. W tej chwili jest ich już 

153. Oprócz tego mamy jeszcze 12 

stażystów i w tym miesiącu przyjmiemy 

kolejnych 15. Ludwig Braun bardzo 

wnikliwie obserwował produkcję, witał się z 

pracownikami na poszczególnych stanowiskach. 

Po dokładnym obejrzeniu zakładu 

stwierdził, że warto dalej inwestować w 

Radzyniu i podjął decyzję, że w 2016 roku 

ma być już gotowa i oddana do użytku 

następna hala. Będzie ona przedłużeniem 

już istniejącej lub stanie tuż obok. Jeszcze 

nie dokonaliśm y wyboru, jakie linie 

produkcyjne powstaną. Na pewno będą 

wyroby, które są w Nowym Tomyślu lub w 

innych firmach dywizji Aesculapa. Będzie to 

więc zdecydowanie asortyment narzędzi 

chirurgicznych i to trudniejszych niż produkowane 

w tej chwili w radzyńskiej fabryce. 

W grę wchodzą narzędzia protetyczne, w 

tym ortodontyczne oraz narzędzia z twardą 

wkładką. Reasumując: następna hala 

będzie dla osób bardziejdoświadczonych. 

Młodzież będzie uczyła się na tych najprostszych 

narzędziach: kleszczykach i nożyczkach. 

W tym miejscu chciałbym podkreślić, 

że niebagatelną rolę w tejnauce odgrywają 

pracownicy z Nowego Tomyśla, którzy przekazują 

swoją fachową wiedzę Radzyniakom. 

Zawsze można na nich liczyć i za to im serdecznie 

dziękuję. 

Przy wizycie Ludwiga Brauna obecne były 

władze samorządowe: burmistrz Witold 

Kowalczyk, starosta Lucjan Kotwica wraz z 

zastępcą Mariuszem Skoczylasem. Byli 

bardzo zadowoleni z decyzji o rozbudowie 

fabryki. Troszczą się o stanowiska pracy w 

Radzyniu i cieszy ich, że młodzi ludzie będą 

mogli znaleźć zatrudnienie w zakładzie 

B.Braun. 

Witold Kowalczyk 

Zawsze w swoich działaniach na pierwszym 

miejscu stawiałem tworzenie nowych 

miejsc pracy, bo one dają podstawę dla 

rozwoju miasta, społeczności i rozbudowy 

infrastruktury. Dlatego z radością mogę 

zakomunikować, że 9 maja w fabryce 

B.Braun odbyło się spotkanie z udziałem 

właściciela - Ludwiga Brauna, który 

oznajmił, że firma przystępuje do rozbudowy 

istniejącego zakładu. Dzięki temu powstanie 

200 nowych miejsc pracy! Ludwig Braun 

już zaprosił mnie i starostę na otwarcie 

nowejhali w 2016 roku. Jest to wiadomość 

bardzo radosna. Dobra dla społeczności 

miasta i okolic, bo kolejne miejsca pracy są 

w dobie ogólnoświatowego kryzysu najważniejsze. 

Nasze zabiegi o rozbudowę firmy 

fot. Archiwum Aesculap Chifa 

byłyby nieskuteczne gdyby nie sukcesy i 

efektywne działania dyrektora Misia. To on 

zarządza istniejącym zakładem firmy B. 

Braun na ulicy Budowlanych. Dzięki swojej 

wiedzy, umiejętnościom i uporowi stworzył 

bardzo rozwojowe warunki. Obecnie w 

firmie pracują 153 osoby, następne będą 

przyjmowane jeszcze w maju a do końca 

roku zatrudnienie ma osiągnąć pułap 200 

stanowisk. Radzyńska firma w krótkim 

czasie osiągnęła bardzo budujące i 

perspektywiczne dla właściciela efekty. 

Zakład ma dużo zamówień i już w tym roku 

zacznie generować zyski. Skutecznie 

kierowanie zakładem przez dyrektora Misia 

dało Ludwigowi Braunowi podstawę do 

podjęcia decyzji o rozbudowie. Nasze 

zabiegi, to tylko przyczynek do tego efektu. 

Z całą mocą podkreślam, że jest to wielka 

zasługa dyrektora Zdzisława Misia. Dlatego 

bardzo mu za to dziękuję. 

29 października 2009 roku nastąpiło 

robocze otwarcie fabryki B.Braun w 

Radzyniu. Prezes Zarządu Aesculap Chifa 

-Ryszard Nowakiewicz, powiedział wtedy: 

"W poszukiwaniu miejsca dla nowejfabryki 

odwiedziliśmy wiele miast. Radzyń wygrał z 

dwóch powodów-jest tu fantastyczny klimat 

dla inwestorów. Spotkaliśmy się z przyjaznym, 

szybkim i zachęcającym do dalszych 

działań podejściem. Budujemy w wielu 

miastach, ale to w Radzyniu spotkaliśmy się 

z najlepszym przyjęciem burmistrza - 

Witolda Kowalczyka, starostwa i innych 

władz. Drugim elementem jest szkoła p. 

dyrektora Janusa, która ma wspaniałą 

młodzież. Ci młodzi ludzie po ukończeniu 

szkoły mogliby znaleźć pracę u nas.” 

Tego dnia oficjalnie mówiono o zatrudnieniu 

około 160 osób -nieoficjalnie o 400. Jak 

zwykle nie zabrakło sceptyków uważających, 

że fabryka w Radzyniu, zatrudniająca 

400 osób to bajka i na bajce się 

skończy. Na szczęście nic się nie skończyło - 

wręcz przeciwnie -bajka trwa i całkiem 

możliwe, że dalsza jejczęść przerośnie 

wyobraźnię malkontentów. 

Fabryka B.Braun pracuje w Radzyniu od 

ponad 3 lat. W nazewnictwie pojawia się 

często termin Aesculap Chifa co powoduje, 

że wiele osób zastanawia się czy jest to 

fabryka B.Braun czy też Aesculap Chifa. 

Dzięki uprzejmości dyrektora fabryki 

B.Braun w Radzyniu Podlaskim -Zdzisława 

Misia, na stronie obok publikujemy historię 

firmy Aesculap Chifa, którejobecnym 

właścicielem jest koncern B.Braun. Gorąco 

zachęcam do lektury bo chyba każdy z nas 

powinien coś wiedzieć o fabryce, która już w 

niedługim czasie stanie się największym po 

SM „SPOMLEK” pracodawcą w Radzyniu 

Podlaskim. 


OD ŻARÓWKI DO SKALPELA 

CZYLI 

HISTORIA FIRMY AESCULAP CHIFA 

W 1904 roku berlińska „Tuerlichtge- 

sellchaft” wybudowała w Nowym Tomyślu 

Fabrykę Siatek Żarowych do oświetlenia 

gazowego. W 1920 roku fabrykę wykupiła 

spółka akcyjna „Żar” - Zakłady Przemysłowe 

w Nowym Tomyślu. Spółka ta 

zajmowała się produkcją jedwabnych 

siatek żarowych wiszących i stojących. 

W 1934 roku, w oparciu o własną 

wytwórnię kartonów, zakład uruchomił 

produkcję zwijek i bibułek do papierosów 

tzw. „Ozonówek”. 

Po wybuchu II wojny światowej fabryka 

została przejęta przez niemiecki zarząd, 

jednakże asortyment produkcji nie uległ 

większym zmianom. 

W 1940 roku, na skutek nalotów, nękających 

zakłady niemieckie zlokalizowane na 

terenie Rzeszy, Niemcy przenieśli część 

produkcji z Berlina do Nowego Tomyśla. 

Od tego roku w halach nowotomyskiej 

fabryki zaczęto produkować narzędzia 

medyczne, które były oparte na wzorach 

niemieckiej firmy „Vindlewerke”. 

W miarę upływu czasu produkcja siatek 

była zastępowana przez produkcję narzędzi 

medycznych. W rezultacie powstał 

nowy zakład. W ykwalifikowaną siłę 

roboczą przywieźli Niemcy z Berlina, 

następnie zatrudniono byłych pracowników 

firmy „Żar” oraz miejscową ludność, 

która była szkolona na terenie fabryki lub 

wywożona na specjalne kursy do Berlina. 

Produkcja narzędzi medycznych nie 

została w pełni uruchomiona, ponieważ 

przeszkodziła w tym szybka ofensywa 

wojsk radzieckich. 

Wyzwolenie Nowego Tomyśla nastąpiło 

26 stycznia 1945 roku. Niemcy nie zdążyli 

całkowicie zdemontować uruchomionej 

wytwórni sprzętu medycznego. 

Fabryka została przejęta przez radzieckie 

władze wojskowe. Stopniowo uruchamiano 

istniejące maszyny, organizowano 

materiały i surowce. Zakład zorganizowano 

na nowo pod nazwą „Fabryka 

Narzędzi Chirurgicznych”, którą w czerwcu 

1945 roku przejął zarząd miejski. 

Nacjonalizacja przemysłu w Polsce otworzyła 

nowy rozdział w historii „Chify” jak i 

całej gospodarki narodowej. Działalność 

fabryki pod „Tymczasowym Zarządem 

Państwowym” trwała do września 1948 

roku. Wtedy to Minister Przemysłu i 

Handlu utworzył przedsiębiorstwo państwowe 

pod nazwą: Fabryka Narzędzi 

Chirurgicznych z siedzibą w Nowym 

Tomyślu. 

i f 

Centrum szkoleniowo-konferencyjne Aescu 

Z początkiem lat 60-tych rozpoczęto 

szereg inwestycji w zakresie produkcji 

i sfery socjalnej. Zwiększono powierzchnię 

hal produkcyjnych, rozbudowano 

zakład, w wyniku czego Chifa stała się nie 

tylko największym przedsiębiorstwem w 

Nowym Tomyślu, ale także jednym z 

najnowocześniejszych zakładów pracy w 

Wielkopolsce. 

W latach 80-tych podniesiono sprawność 

i efektywność gospodarowania w fabryce, 

wzrósł wolumen i jakość produkowanego 

asortymentu i wzbogacono go 

L \ \ \ 

jakościowych, które znajdują zastosowanie 

w chirurgii ogólnej, kostnej, 

mikrochirurgii, stomatologii! weterynarii. 

W 2002 roku powstała pierwsza stacja 

dializ B.Braun Avitum (na chwilę obecną 

liczy 18 placówek na terenie całego 

kraju), w 2009 roku Szpital Ortopedyczny 

Ortopedicum w Krakowie, w 2010 roku - 

drugi zakład produkcyjny w Radzyniu 

Podlaskim, a w zeszłym roku - centrum 

szkoleniowo-konferencyjne Aesculap 

Akademia w Nowym Tomyślu. 

Zakład produkcyjny Chifa 1 z panoramą Nowego Tomyśla w tle 

o nowe wyroby. Chifa rozpoczęła produkcję 

eksportową do państw socjalistycznych 

i kapitalistycznych, stała się ekonomicznie 

samowystarczalną jednostką. 

W 1991 roku Chifa została przekształcona 

w jednoosobową Spółkę Skarbu 

Państwa, a od 1992 roku została kapitałowo 

powiązana z firmą Aesculap AG, 

należącą do niemieckiego koncernu 

B.Braun Melsungen AG. 

W 1996 roku powstała firma o nazwie 

Aesculap Chifa Sp. z o.o. i w zasadzie tak 

zostało po dziś dzień. Aktualnie Chifa 

zatrudnia przeszło 1600 pracowników i 

produkuje ponad 3100 wzorów narzędzi 

medycznych o światowych parametrach 

Aesculap Chifa Sp. z o.o. została 

uhonorowana licznymi nagrodami: m.in. 

w 2011 roku otrzym ała tytuł Firmy 

Przyjaznej Mamie, a w roku 2012 - tytuł 

Solidnego Pracodawcy Roku. 

Tekst i foto: 

Archiwum Aesculap Chifa 

eÔT 5 (234) 7

Z SESJI RADY MIASTA 

22 maja miała miejsce XXXII sesja rady miasta. Przedstawiono 

stan przygotowania do akcji „Lato 2013" oraz sprawozdanie z 

działalności Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów 

Alkoholowych. Pod głosowanie poddano 8 uchwał. Najdłużej radni 

pochylali się nad projektem dotyczącym zmiany uchwały w 

sprawie metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami 

komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty i stawki opłaty 

za pojemnik. Uwagę przykuł również projekt przyjęcia programu 

opieki nad zwierzętam i bezdomnymi oraz zapobieganiu 

bezdomności zwierząt na terenie miasta w 2013 roku. Pod koniec 

sesji głos zabrał Ryszard Kondraszuk chcący wyrazić swoje 

zbulwersowanie wypowiedzą radnego Jarosława Ejsmonta 

podczas obrad Komisji Rozwoju Gospodarczego Miasta. 

Przewodniczący Jacek Piekutowski zwyczajowo otworzył sesję i 

stw ierdził quorum. Burm istrz W itold K ow alczyk złożył 

sprawozdanie ze swejdziałalności i wykonania uchwał rady. 

Następnie głos zabrał radny Zdzisław Janus, który zreferował stan 

przygotowań do akcji „Lato 2013”) Wdalszejkolejności wysłuchano 

sprawozdania z działalności MiejskiejKomisji Rozwiązywania 

Alkoholowych - informacje przedstawił przewodniczący komisji 

Mirosław Kałuski. 

Podczas majowego posiedzenia pod głosowanie poddano blok 8 

uchwał. Pierwsza dotyczyła rozpatrzenia skargi na działalność 

kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej(skargę uznano 

za nieuzasadnioną i uchwałę o tym traktującą podjęto jednogłośnie 

- 14 głosów „za”). Drugi projekt zmieniał uchwałę w sprawie 

Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta 

Radzyń Podlaski (uchwałę przyjęto jednogłośnie -1 4 głosów „za”). 

Następnie pochylono się nad przystąpieniem do sporządzenia 

zmiany „Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 

Miasta Radzyń Podlaski” (uchwałę w tej sprawie przyjęto 

jednogłośnie - 14 głosów „za”). Czwarty projekt dotyczył zasad i 

trybu korzystania z Cmentarza Komunalnego (uchwałę w tejsprawie 

przyjęto stosunkiem głosów 12 „za” przy 2 wstrzymujących). 

C zy strzelanie to rozwiązanie? Skandaliczna wypowiedź 

radnego Jarosława Ejsmonta 

Przyjęcie programu opieki nad 

zwierzętami bezdomnymi oraz 

zapobieganiu bezdomności 

zwierząt na terenie miasta w 

2013 roku - ten projekt uchwały 

zdecydowanie podzielił radnych. 

Na początku należy podkreślić, 

że rzeczona uchwała nie jest 

żadnym „widzimisię" burmistrza, 

lecz odgórną regulacją, 

względem której samorządy 

muszą się podporządkować. 

Jest podejmowana rokrocznie i 

najprościej mówiąc reguluje 

jakie miasto ma plany i obowiązki 

względem bezdomnych 

zwierząt. Ustawa o ochro-nie 

zwierząt (Dz. U. 2003, nr 106, 

poz. 1002) nakłada na radę 

gminy obowiązek określenia w 

drodze uchwały programu opieki 

nad zwierzętami bezdomnymi 

oraz zapobiegania bezdomności 

zwierząt. Program ten musi 

zawierać zapis o sposobie zorganizowania w gminie opieki nad 

wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmiania. Szczegółowy zapis 

ustawodawcy prezentujemy poniżej. 

Tekst Ustawyo ochronie zwierząt (Dz. U. 2003, nr106, poz. 1002, z 

późń. zm.) art. 11 ust.1: 

1. Rada gminy wypełniając obowiązek, o którym mowa w art. 11 

ust. 1, określa, w drodze uchwały, corocznie do dnia 31 marca, 

program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania 

bezdomności zwierząt. 

2. Program, o którym mowa w ust. 1, obejmuje: 

1) zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla 

zwierząt; 

2) opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie; 

3) odławianie bezdomnych zwierząt; 

4) obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w 

schroniskach dla zwierząt; 

5) poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt; 

6) usypianie ślepych miotów; 

7) wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca 

dla zwierząt gospodarskich; 

8) zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w 

przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt. 

Z pewnymi elementami uchwały zdecydowanie nie zgodził się radny 

Jarosław Ejsmont. - Jestem przeciwny, żebyśmy wprowadzili zapis, 

który obliguje cotygodniowe rozprowadzanie karmy w miejscach, w 

których przebywają koty wolno żyjące - zaczął radny. - Gwarantuję, 

jeśli będziemy co tydzień dostarczać karmę i rozprowadzać, to tych 

kotów będzie coraz więcej. (...) Zgłaszam wniosek o wykreślenie 

podpunktu dotyczącego dokarmiania kotów - zaproponował 

Ejsmont. 

Dużo ostrzejradny wypowiedział się w dniu poprzedzającym sesję. 

Odbyło się wtedy posiedzenie Komisji Rozwoju Gospodarczego 

Miasta. - Zdecydowanie jestem przeciwny przepisom, które 

obligują do dokarmiania kotów wolno żyjących - kategorycznie 

stwierdził Ejsmont. Do dyskusji włączyła się radna Aldona 

Roguszewska. - Jeśli są jakieś koty bezdomne, żyjące wolno na 

przykład na ogródkach działkowych, są niczyje. I co nie dasz jeść? - 

zapytała. - Nie! - skwitował krótko Ejsmont. Radna Roguszewska, 

którejwidocznie los zwierząt bardzo leży na sercu, zapytała z 

wyraźną ironią: - To może mamy do nich strzelać?! Odpowiedź 

radnego Jarosława Ejsmonta wprowadziła wyraźną konsternację. 

Bez ogródek odrzekł: - Uhum. To byłoby najlepsze rozwiązanie. 

Ta bulwersująca wypowiedź nie pozostała bez echa. Podczas sesji 

22 maja, głos zabrał Ryszard Kondraszuk. Nie szczędził gorzkich 

słów pod adresem reprezentanta społeczności naszego miasta. - W 

poniedziałek miałem przyjemność uczestniczyć w Komisji Rozwoju 

Gospodarczego Miasta. Pierwszy raz uczestniczyłem i muszę 

państwu powiedzieć, że wracałem do domu smutny, przygnębiony, z 

różnymi myślami - rozpoczął Kondraszuk. - Jeden z panów radnych, 

troszczący się o ludzi i zwierzęta, wyszedł z przygnębiającą 

propozycją strzelania do kotów! Chcę żebyście państwo o tym 

wiedzieli - mężczyzna zawiesił głos. - Przyszedłem raz na 

posiedzenie komisji, jak przychodzę na sesję bo interesuję się 

tematyką, która dotyczy miasta i powiem, że jak to usłyszałem, to 

nie można było być człowiekiem spokojnym. Obserwując to z boku 

widzę hipokryzję i zakłamanie. Chcę państwu powiedzieć, że jestem 

tą postawą zbulwersowany-dodał. 

Ostatecznie radni przyjęli uchwałę stosunkiem głosów: 9 „za”, 4 

„przeciw” przy 1 wstrzymującym. 

8

Swojego wzburzenia w sprawie bulwer- 

sującejwypowiedzi radnego Jarosława 

E js m o n ta nie k ry je w ic e p r e z e s 

Radzyńskiego Stowarzyszenia na Rzecz 

Zwierząt „Podaj Łapę" Mariola Orębska: 

Po pierwsze koty 

w olno żyją ce to 

termin określony w 

ustawie o ochronie 

zwierząt. Tam jest 

jasno napisane, że 

koty wolno żyjące 

zalicza się do zwierząt 

udomowionych 

żyjących na w olności,odgrywających 

ważną rolę w ekosystemie jako 

naturalny element walki z gryzoniami, 

wymagają opieki i ochrony w miejscu 

bytowania. Te koty nie mogą być zabrane, 

one muszą tam pozostać. Natomiast w 

sytuacji, kiedy trzeba ograniczyć ich 

populację: zabiera się je, sterylizuje i 

odstawia w to samo miejsce. One mają tam 

żyć, to jest miejsce określone w ustawie. 

Nie mają żyć pod dachami ludzi, tylko w 

„Solidarny Radzyń” apeluje o przegłosowanie uchwały 

negatywnie zaopiniowanej przez radcę prawnego! 

-To już nie je st czas na eksperym enty-odpowiada burmistrz 

Szósta w kolejności uchwała dotyczyła zmian w sprawie wyboru 

metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami 

komunalnymi oraz ustalenia wysokości tejopłaty i ustalenia stawki 

opłaty za pojemnik. 

Tę uchwałę wniósł klub Solidarny Radzyń. Pierwsza wersja projektu 

polegała na dodaniu punktu mówiącego o 

tym, że opłata za gospodarowanie odpadami 

komunalnymi pobierana będzie maksymalnie 

od pięciu osób zamieszkujących 

daną nieruchomość i tworzących wspólne 

gospodarstwo domowe. Radca prawny 

odmówiła pozytywnego zaopiniowania 

projektu ze względów formalno- prawnych. 

Po wprowadzeniu poprawek (Dla nieruchomości 

zamieszkałych przez pięciu lub więcej 

mieszkańców tworzących wspólne gospodarstwo 

domowe, ustala się że stawki opłat 

0 których mowa w ust. 2 {red. 9 zł od 

mieszkańca za gospodarowanie odpadami} 

1 ust. 3 {red. 7 zł od mieszkańca za gospodarowanie 

odpadami zbieranymi i odbieranymi 

selektywnie} dla piąteji każdejko- 

lejnejosoby wynoszą 20% stawki określonej 

w tych ustępach) radca prawny również nie 

zaakceptowała projektu. 

W wersji trzeciejw brzmieniu:dla nieruchomości zamieszkałych 

przez pięć lub więcejmieszkańców tworzących wspólne gospodarstwo 

domowe, ustala się stawki opłat: 

a) o którejmowa w ust. 2 dla piąteji każdejkolejnejosoby 

wynosi 1,80 od mieszkańca 

b) o którejmowa w ust. 3 dla piąteji każdejkolejnejosoby 

wynosi 1,40 od mieszkańca. 

Mimo doprecyzowania projektu uchwały radca prawny po raz trzeci 

odmówiła pozytywnego zaopiniowania. Powodem było niedopuszczalne 

połączenie metody „od gospodarstwa domowego” 

z metodą „od mieszkańca”. 

miejscach naturalnego bytowania - i to jest 

różnica między kotem domowym a wolno 

żyjącym. Natomiast odławiania zwierząt 

można dokonywać tylko w ustawowo 

określonych sytuacjach, przez upoważnione 

do tego osoby. Odławianie takich kotów 

polega na ich przeniesieniu w konkretne i 

przystosowane do tego miejsce. Nie ma tu 

mowy o żadnym odstrzale kotów! 

Stowarzyszenie „PodajŁapę” zdecydowanie 

negatywnie ocenia wypowiedź 

radnego Jarosława Ejsmonta. Dla mnie 

takie słowa użyte w XXI wieku, w środku 

Europy, w Unii Europejskiejsą nie do 

pojęcia i nie do przyjęcia. Człowiek będący 

osobą publiczną, wypowiadający się w ten 

sposób na forum jest nieodpowiedzialny. 

Myślę, że w tej chwili wielu wyborców pana 

radnego bardzo mocno spuściło głowę i się 

za niego czerwieni. Poza tym wykazał się 

nieznajomością ustawy. Wszelkie, uszkodzenie, 

okaleczenie czy tym bardziejzabicie 

zwierzęcia jest karalne. Nie można takich 

rzeczy propagować! Jesteśmy wzburzeni, 

bo takie rzeczy nie mogą mieć miejsca w 

cywilizowanejEuropie. Jeżeli takie zachowa 

Porównaj staw ki za odbiór 

odpadów komunalnych 

obowiązujące w innych m iastach 

Miasto 

Odpady 

niesegregow ane 

nia będą nadal forsowane zwrócimy się o 

pomoc do dużych ogólnopolskich organizacji 

pro zwierzęcych takich jak Straż dla 

Z w ierzą t, Tow arzystw o Opieki nad 

Zwierzętami czy Viva. 

Wszystkim, którzy podzielają pogląd radnego 

Jarosława Ejsmonta 

lu b c h c ą s ię nim 

zainspirować, mł. asp. 

Barbara Salczyńska - 

rzecznik KPP w Radzyniu 

Podlaskim, przypomina, 

że za krzywdzenie zwierząt 

grozi odpowiedzialność 

karna: 

Obowiązujące przepisy 

precyzują sposoby postępowania 

zarówno ze zwierzętami domowymi 

czy gospodarskimi jak tez zwierzętami 

wolno żyjącymi. Ustawa o ochronie zwierząt 

określa także konsekwencje jakie grożą 

kiedy przepisów tych nie przestrzegamy. Za 

znęcanie się i uśmiercenie zwierzęcia grozi 

do 2 lat pozbawienia wolności. 

-Nie ulega wątpliwości, że na tymi uchwałami ogólnie nazywając 

„śmieciowymi” będziemy musieli pochylić się w niedługim czasie i 

wprowadzić pewne zmiany wynikające z ustawodawstwa, które 

wejdzie w życie. Już wiadomo, że ustalone przez nas stawki będą 

zbyt niskie i trzeba będzie nad tym popracować i dokonać zmian. 

Proponuję, aby punkt regulaminu, którego dotyczy ta uchwała, 

wówczas przedłożyć pod dyskusję - powiedział Jacek Piekutowski. 

- Myślę, że na tej sali nie ma osób, które traktują sprawę inaczejniż 

propozycja państwa, aby rodzinom wielodzietnym w jakiś sposób 

pomóc, Na pewno znajdziemy jakieś rozwiązanie - zaakcentował 

przewodniczący. 

Odpady 

segregow ane 

Łuków 17 zł 10 zł 

Warto przypomnieć, że w momencie wprowadzania 

istniejących regulacji nie było możliwości 

zastosowania ulg dla rodzin wielodzietnych. 

Natomiast władze miasta widzą potrzebę 

zastosowania takiejpomocy i z całą 

pewnością ten system zostanie poddany 

analizie. Jest wola wprowadzenia takich ulg. 

18 zł 9 zł 

Mimo tych racjonalnych argumentów, radny 

Jarosław Ejsmont przekonywał do przeforsowania 

uchwały negatywnie zaopiniowanej 

przez radcę prawnego, by jak stwierdził: 

sprawdzić czy takie rozwiązanie jest możliwe. 

9 zł 7 zł 

- Są przykłady, że takie konstru 

zostały zaakceptowane przez nadzór. 

Rozumiemy sugestie pana przewodniczącego, 

że będziemy się tym zajmować jeszcze. 

Mimo wszystko przegłosujmy tę uchwałę, w 

takim kształcie, w jakim została tutaj 

zaproponowana nawet po to żeby sprawdzić czy takie rozwiązanie 

jest możliwe -mówił radny. - Opłaty rosną horrendalnie. (...) Chcieliśmy 

wprowadzić zapis, aby większe rodziny miały jakiekolwiek 

wsparcie-tłumaczył. 

Włodawa 12 zł 7 zł 

Sokołów 

Podlaski 

Radzyń 

Podlaski 

Siedlce 11 zł 7 zł 

Swych wątpliwości nie krył przewodniczący Piekutowski.-Jak ustalić 

rodziny w ramach jednego adresu. Tutajbędziemy wyróżniali 

2 gospodarstwa domowe? -pytał. Z radą pospieszył radny Robert 

Mazurek. -W mojejspółdzielni mieszkaniowej, podczas spisywania 

wody zbieraliśmy deklaracje mieszkańców i jasno pisaliśmy 

faktycznie zamieszkujących daną nieruchomość. I możemy to sobie 

na przykład tak rozwiązać - proponował. 

« W T 5 (235) 9

Podobnie jak radny Ejsmont, zaapelował o poparcie uchwały. 

Motywację miał jednak nieco inną. - Pokażmy mieszkańcom 

naszego miasta, że faktycznie chociaż trochę o nich myślimy. 

Rozmawiałem z wieloma osobami zbierając te deklaracje wśród 

mieszkańców mojejwspólnoty i naprawdę każdy jest oburzony, że 

tylko wszystko rośnie a nic nie maleje - mówił radny. - Przyjmujemy 

na siebie obowiązek cotygodniowego dokarmiania kotów a o ludzi 

wcale nie dbamy. Może najpierw zatroszczmy się o ludzi, 

o mieszkańców a potem zajmijmy się bezdomnymi kotami 

- zasugerował Mazurek. 

Głos w tejdyskusji postanowił zabrać burmistrz. - Myślę, że to co 

proponował przewodniczący jest rozsądne, bo w tejform ie ta 

uchwała w ogóle nie ma sensu. Jest niewykonalna prawnie - ocenił 

Witold Kowalczyk. - Poza tym jaka tu jest przesłanka dbałości o 

rodziny, o dzieci? W którym miejscu? Jeżeli jest dwoje rodziców i na 

przykład syn i synowa i mamy cztery osoby. Nie ma piątej, więc dla 

kogo jest ta zniżka? W tym momencie kogo wspieramy? Nie ma 

kogo - racjonalnie tłumaczył burmistrz. Podkreślił, że osobiście jest 

za tym, aby wspierać rodziny i dzieci, jednak musi to być pomoc 

doprecyzowana i sensowna. - Radny Ejsmont proponuje 

eksperymentowanie. Nie eksperymentujmy, bo w tej chwili nie 

mamy już czasu. Jeżeli będzie tak jak napisała pani mecenas i 

uchwała zostanie uchylona to będziemy mieli kolejny problem, tym 

razem czasowy - zauważył Kowalczyk. Odniósł się również do 

wypowiedzi radnego dotyczącejbraku zainteresowania problemami 

mieszkańców. - Pan Mazurek z troską mówi, że dbamy o koty a nie 

dbamy o ludzi, że wszystko rośnie. Akurat ceny za wywóz odpadów 

komunalnych są u nas najtańsze. Gdzie one rosną? W którym 

miejscu? - pytał. - Teraz pan Mazurek troszczy się, że ceny rosną. 

Ale niedawno mówił, że użyli fortelu, żeby obalić uchwałę o cenach 

wody i ścieków. Tam troski nie było. Bo ten tak zwany fortel, z 

którego są dumni będzie skutkował tylko tym, że woda będzie 

droższa dla gospodarstw indywidualnych, bo nie będzie można 

dzielić na 2 taryfy. I to jest piękny fortel i piękna dbałość. Raz 

będziemy dbali, następnym razem nie będziemy dbali - mówił 

Kowalczyk po czym wystosował prośbę do radnych. - Apeluję, aby 

odrzucić ten projekt uchwały i pochylić się nad nim w czasie, gdy 

będziemy dokonywali zmian po 2-3 miesiącach praktycznego 

funkcjonowania gospodarki odpadami komunalnymi. Wtedy 

będziemy mądrzejsi, będziemy wiedzieli dużo więcej - zakończył 

burmistrz. 

Uchwała nie została podjęta stosunkiem głosów: 5 „za”, 8 

„przeciw” przy 1 wstrzymującym. 

W wolnych wnioskach padło kilka sugestii. Radny Ejsmont 

podziękował za podwyższenie znaków drogowych. Radny Skowron 

wniósł o namalowanie przejścia dla pieszych na ulicy Kościuszki 

przed skrzyżowaniem z ulicą Międzyrzecką oraz o naprawę 

nawierzchni ulic Pomiaroweji Płudzińskiej. Radny Adamski wniósł o 

przesunięcie tablicy stojącejprzy ścieżce rowerowej(argumento- 

wał, że ogranicza ona widoczność podczas zbliżania się do jezdni) 

oraz naprawę stanu ulicy Chomiczewskiego. Radny Zając zaproponował 

zadbanie o stan estetyczny czwartego stawu obok pałacu. 

Burmistrz odpowiedział, że wnioski zostaną sprawdzone. Do 

niektórych odniósł się od razu. - Jeżeli chodzi o remonty ulic, są 

objęte programem napraw tylko nie ma możliwości wyremontować 

wszystkich w jednym czasie. (...) Czwarty staw zostanie 

uporządkowany wkrótce-zapowiedział Witold Kowalczyk. 

Katarzyna Wodowska 

NIEMAL 8 MLN ZŁ DOTACJI NA MONTAŻ SOLARÓW 

Jeszcze w tym roku rozpocznie się realizacja projektu 

polegającego na instalowaniu kolektorów słonecznych. - 

Otrzymaliśmy dotację na montaż solarów. Mówię otrzymaliśmy, 

bo jest to wniosek ogólny gmin powiatu radzyńskiego a my jako 

M iasto jesteśm y liderem prowadzącym . Wiem już, że 

wnioskowana kwota została przyznana - poinformował burmistrz 

Witold Kowalczyk. 

Miasto Radzyń Podlaski - jako lider przedsięwzięcia - wspólnie z 

wszystkimi gminami naszego powiatu złożyło do RPO projekt pod 

nazwą „Czysta energia w Powiecie Radzyńskim”. Po pozytywnej 

ocenie formalnej, merytoryczneji strategicznejwniosek został 

zakwalifikowany do dofinansowania ze środków Unii Europejskiej- 

Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Całkowity koszt 

projektu to 9 mln 993 tys. 677 zł a dofinansowanie do niego 

wyniesie około 80%! Pozostała kwota to wkład własny mieszkańców 

oraz wsparcie ze strony gminy/miasta. Na terenie całego powiatu 

zamontowanych zostanie 1000 instalacji, z czego 151 w naszym 

mieście. 

- W zależności od liczby osób zamieszkujących w danym 

gospodarstwie domowym, będzie można zainstalować zestaw 

solarny mniejszy lub większy. Dostępne są zestawy składające się z 

2,3,4 lub 5 paneli solarnych - wyjaśnia sekretarz miasta Mirosław 

Kałuski. Jak dodaje, w trakcie instalacji zakres prac będzie 

obejmował: montaż rurociągów, armatury, urządzeń; badanie 

(regulację) oraz związane z realizacją przedsięwzięcia drobne 

budowlane roboty rozbiórkowe i naprawcze. 

Od ogłoszenia naboru wniosków, do radzyńskiego magistratu 

wpłynęło 218 zgłoszeń od osób chcących zainstalować zestaw 

solarny. Będziemy informować o sposobie i terminie wyłonienia 

beneficjentów docelowych. 

KW 

Solary = ekologia + oszczędność 

Kolektory słoneczne to tani i ekologiczny sposób 

pozyskiwania energii dla domu. Systemy solarne 

zamieniają energię słoneczną na energię cieplną, 

która może zostać wykorzystana do podgrzewania 

ciepłej wody użytkowej. Są nowoczesnym rozwiązaniem, 

dzięki któremu oszczędza się pieniądze i chroni 

środowisko naturalne. Solary to inwestycja długoterminowa, 

z której przez wiele lat czerpie się korzyści. 

Montaż kolektorów słonecznych 

niesie ze sobą szereg korzyści. 

Dzięki instalacji solarów: 

- uzyskamy wymierny efekt ekologiczny na obszarze 

powiatu poprzez redukcję emisji CO2 wynikającego z 

używania konwencjonalnych źródeł energii na cele 

ogrzania wody 

- podniesie się jakość życia mieszkańców poprzez 

uzyskanie wymiernych oszczędności w budżetach 

gospodarstw domowych i budżetach gmin utrzymujących 

budynki użyteczności publicznej 

- gminy powiatu radzyńskiego będą mogły promować 

się jako obszary dbające o ekologię 

- zrealizujemy dyrektywy unijne w zakresie zmniejszenia 

emisji CO2 oraz zwiększenia udziału energii 

odnawialnej w bilansie energetycznym kraju. 

10

Kolejny projekt w Miejskiej Bibliotece 

UCZĄ SIĘ ZARZĄDZANIA PIENIĘDZMI 

Z MIASTA 

Oszczędzanie, zarządzanie domowym budżetem, zakładanie lokat, przeliczanie 

walut, przelewy przez internet - wiedzę o tym wszystkim można zdobyć w ... 

Miejskiej Bibliotece Publicznej. Ten interesujący projekt pod patronatem 

Narodowego Banku Polskiego rozpocząłsię 24 maja. 

Jest to druga tura projektu edukacyjnego „Finanse w bibliotece". Ta edycja nosi nazwę 

„Rządzę swym pieniądzem". Celem jest przekazanie wiedzy na temat form 

oszczędzania i gospodarowania pieniędzmi, podpowiedz różnych możliwości, 

ostrzeżenie przed pułapkami finansowymi. - Jednak podkreślamy, że nie będziemy do 

niczego namawiać ani niczego reklamować. Dlatego nie będzie przedstawiciela 

żadnego banku - mówi współprowadząca kurs Beata Szczeszek. Podczas pierwszego 

spotkania, na które przyszło kilkanaście zainteresowanych osób, pokazano zdjęcia z 

przebiegu pierwszejtury projektu. Ustalonoteżgrafikzajęć. 

Kurs zakończy się uzyskaniem certyfikatu. Podczas finału projektu swą obecność 

zapowiedział Marek Momot z NBP. 

KW 

Zebranie poprowadził przewodniczący 

Rady Miasta Radzyń Podlaski 

- Jacek Piekutowski NOWY ZARZĄD, PREZES I TRENER 

9 maja w sali kina „Oranżeria” odbyło się 

Walne Zebranie Sprawozdawczo-Wyborcze 

LKS „Orlęta” Spomlek. 

Nowym Prezesem Orląt został Krzysztof 

Grochowski a w skład zarządu weszli: 

Wiesław Wawrzaszek, Edward Szczepaniuk, 

Wojciech Szram, Mirosław Piasko, Zygmunt 

Panasiuk, Marcin Łaskarzewski, Krzysztof 

Grochowski, W łodzim ierz Domański i 

Włodzimierz Chlebek. Dzień późniejodbyło 

się pierwsze posiedzenie nowo wybranego 

Zarządu Klubu. Wiceprezesami zostali 

Wiesław Wawrzaszek oraz Grzegorz Szram, 

skarbnikiem - Marcin Łaskarzewski a 

sekretarzem - Włodzimierz Chlebek. Na 

posiedzeniu bardzo negatywnie oceniono 

wyniki drużyny. Z funkcji trenera pierwszego 

zespołu został odwołany Sławomir Adamus. 

Nowym trenerem został Damian Panek. 

Miejmy nadzieję, że nowy trener wyprowadzi 

drużynę z kryzysu. Wprawdzie ostatnie mecze 

sukcesu naszym piłkarzom nie przyniosły, ale 

o owocach pracy nowego trenera będzie 

można mówić na koniec sezonu. 

PM

Z M IA S T A 

PLACÓWKI OŚWIATOWE 

Dla gimnazjalistów zbliża się czas 

podejmowania decyzji o dalszej 

drodze edukacyjnej. Czas niełatwy. 

Znaczna część młodzieży już wie w 

jakiej placówce chce się kształcić. 

Jednak wielu jeszcze nie 

rozstrzygnęło, gdzie podejmie naukę 

I właśnie naprzeciw tym wahaniom 

wyszły dyrekcje radzyńskich szkół: 

ZSP oraz I LO. 

Szeroki wachlarz propozycji 

edukacyjnych w Zespół Szkół 

Ponadgimnazjalnych 

Szkoła zorganizowała Dzień Otwarty 

10 maja. Przybyłe grupy 

gimnazjalistów miały bardzo bogaty 

harmonogram poznawania placówki. 

Były stoiska informacyjne 

przygotowane pod kierunkiem 

nauczycieli, gdzie uczniowie ZSP 

prezentowali swoje prace i projekty 

oraz starali się przybliżyć gościom 

specyfikę nauki w technikum, 

zasadniczej szkole zawodowej czy 

liceum ogólnokształcącym. 

- Specjalnie na tę okazję 

przygotowano prezentacje: 

informatyczne, gastronomiczne, 

fryzjerskie, stolarskie, budowlane, 

samochodowe i elektrotechniczne. Był 

też konkurs wiedzy o ZSP - dla 

najlepszych przygotowaliśmy nagrody 

- poinformowała wicedyrektor szkoły 

Grażyna Dzida. Chętnie korzystano z 

Dużym zainteresowaniem cieszył się prototyp auta skonstruowany przez uczniów 

„samochodówki” 

możliwości obejrzenia nowocześnie 

wyposażonych pracowni 

przedmiotowych oraz pokazów 

fizycznych i chemicznych. - Muszę 

przyznać, że dużym zainteresowaniem 

wśród męskiej części gimnazjalistów 

cieszyło się stanowisko diagnostyki 

samochodowej. Dziewczęta z kolei 

były pod wrażeniem pracowni 

fryzjerskiej i pokazu czesania - 

oceniła wicedyrektor. Młodzież mogła 

również obserwować zajęcia 

odbywające się w pracowni 

gastronomicznej. A na utrudzonych 

zwiedzaniem gości czekał 

poczęstunek przygotowany przez 

uczniów klas gastronomicznych. 

Można było poznać tajniki carvingu 

oraz zasady nakrycia stołu na różne 

okazje. 

Oprócz tego gimnazjaliści zwiedzali 

halę widowiskowo-sportową wraz z 

basenem oraz kompleks boisk. Mieli 

też możliwość obejrzenia treningu 

piłki nożnej oraz lekcji pływania, wziąć 

udział w zajęciach aerobiku czy 

turnieju piłki siatkowej. 

- Chcę podkreślić, że ZSP to jedna 

z najnowocześniejszych placówek 

oświatowych w województwie 

lubelskim i jednocześnie osiągająca 

wysokie lokaty w rankingach szkół. 

Mam nadzieję, że Dzień Otwarty tylko 

utwierdził gimnazjalistów w 

przekonaniu, że wybór naszej szkoły 

to po prostu dobry wybór - 

powiedziała wicedyrektor Dzida. 

KW 

CÔT 5 (235)

OTWORZYŁY SWOJE DRZWI 

I LO rozwija zainteresowania i gwarantuje dobre 

przygotowanie do matury i studiów wyższych 

W I LO Dni Otwarte odbyły się 22 i 23 

maja. - W sposób zorganizowany i z 

ogromnym zaangażowaniem większości 

grona pedagogicznego przygotowaliśmy 

trzecie w historii Dni Otwarte. Pieczę nad 

tym wydarzeniem miała wicedyrektor Ewa 

Grodzka - poinformował dyrektor szkoły 

Tadeusz Pietras. 

W ramach tegorocznego przedsięwzięcia 

uczniowie - przewodnicy oprowadzali grupy 

gimnazjalistów po szkole. Poszczególne 

klasy przygotowały prezentacje. Były wystawy 

i ekspozycje. Zaprezentowały się kółka 

szkolne takie jak PCK, Szkolne Koło 

Turystyczno-Krajoznawcze, gazetka szkolna 

BezMyślnik oraz kółko harcerskie. Atrakcję 

stanowiły pokazy fizyczne i chemiczne. 

Zorganizowano również podchody pod 

hasłem „Zorientujsię na I LO w Radzyniu 

Podlaskim”. Nie zabrakło konkursów i 

ciekawych akcji takich jak sesja fotograficzna 

pod tytułem „Słit focie na fejsa”, 

pokazy slajdów, rozwiązywanie zagadek 

przygotowanych przez harcerzy, rzuty 

lotkami. Jak powiedział dyrektor Pietras, 

zadaniem Dni Otwartych było umożliwienie 

gimnazjalistom z terenu powiatu ra- 

dzyńskiego i nie tylko, zapoznania się ze 

szkołą, z jejdorobkiem i ofertą edukacyjną. 

-Chcielibyśmy, aby kandydaci dostrzegli, że 

I LOjest miejscem przyjaznym. Jest szkołą, 

gdzie wszyscy mogą rozwijać swoje zainteresowania. 

Gwarantuje też bardzo dobre 

przygotowanie do egzaminu matu-ralnego i 

do studiów wyższych - podkreślił. Dodał 

również, że Dni Otwarte to nie jedyna, lecz 

jedna z wielu, forma promocji szkoły. 

- Promujemy się niemal cały czas w środkach 

społecznego przekazu. Dni Otwarte to 

jedna z ciekawszych form promocji. Myślę, 

że na pewno spośród tych, którzy odwiedzą 

nasza szkołę, będą tacy, których ta wizyta 

przekonała, że warto wybrać I LO. Chciałbym, 

aby liczba kandydatów była taka, że 

plany edukacyjne szkoły zostaną zrealizowane 

- wyraził nadzieję Tadeusz Pietras. 

Bogata oferta w Specjalnym Ośrodku Szkolno - Wychowawczym 

Jest w Radzyniu m iejsce, gdzie pomoc 

zn a jd ą d z ie c i m a ją c e p ro b le m y 

w codziennym funkcjonowaniu, komunikowaniu 

się, kontaktach z rówieśnikami 

czy w nauce. To Specjalny 

Ośrodek Szkolno - W ychow aw czy. Ta 

placówka też otwiera sw e drzwi, aby 

zaprezentować swoją ofertę. 

Ostatnie takie wydarzenie miało miejsce 

15 maja. Wszystkich przybyłych 

powitała dyrektor M ałgorzata Popek. 

Zachęcała do zwiedzania ośrodka. 

Przed gośćmi wystąpił teatr szkolny 

Hokus Pokus. Potem była prezentacja 

zajęć z udziałem uczniów pod hasłem 

„Tak pracujemy na co dzień” połączona 

z ekspozycją prac. W programie były 

również zajęcia plastyczne, kulinarne 

w raz z degustacją dań, zajęcia z 

w ikliniarstw a , w drew nie, z gliną, 

rękodzieln icze a także m uzyczne. 

Kolejnym punktem Dnia Otwartego była 

m ożliw ość obserw o w a n ia a także 

czynnego uczestnictwa w zajęciach 

specjalistycznych, takich jak: dogote- 

rapia, logopedia, integracja senso 

« W T 5 (235) 

ryczna, gimnastyka korekcyjna, muzy- 

k o te ra p ia , za ję cia re w a lid a cyjn e , 

zajęcia w Sali Doświadczania Świata. 

Jak powiedziała dyrektor Popek, głównym 

celem Dnia Otwartego było pokazanie 

jak wygląda nauka w placówce i 

czym zajmują się podopieczni. Zaprezentowano 

zaplecze dydaktyczne oraz 

pochwalono się sukcesami wychowanków. 

- Naszą intencją je st wydobycie 

KW 

z ucznia te g o , co n a jc e n n ie jsze 

i poprzez in d yw id u aln e podejście 

zmotywowanie go do dalszych działań - 

podkreśliła dyrektor Małgorzata Popek. 

o p e H o r m r r 

KW 

fot. Piotr Skowronek

26 kwietnia w sali koncertowej 

Państwowej Szkoły Muzycznej odbył się 

koncert poświęcony pamięci patrona 

szkoły Karola Lipińskiego. Prezentacje 

muzyczne wykonywane były przez uczniów 

a przepleciono je rozmową dwóch 

uczennic na temat Karola Lipińskiego. 

Aby pamięć o Wielkim Radzyniaku 

(Radzynianinie) Karolu Lipińskim trwała a 

wiedza o nim się utrwalała prezentujemy 

dialog z koncertu: 

Karolina - Wiek XIX w muzyce to okres 

romantyzmu, to czas rozwoju nowych form 

życia muzycznego, wśród których ogromną 

rolę odegrała instytucja koncertów 

publicznych. To ona stworzyła wirtuoza - 

artystę porywającego tłumy, czasem 

olśniewającego kunsztem swej gry, a 

czasem sięgającego po mniej wybredne 

środki. Wirtuozi, a szczególnie 

skrzypkowie, odbywali najdalsze podróże, 

występując w całej Europie od Portugalii 

po Syberię, wszędzie gromadząc rzesze 

słuchaczy, niekiedy jednak ponosząc 

ogromne niewygody będąc niedocenionym. 

Obdarzani tytułami, orderami i 

drogocennymi podarunkami, bywali 

gośćmi koronowanych głów, często jednak 

umierali w niedostatku i zapomnieniu. 

Wielu z nich - a były ich setki - przeszło 

do historii dzięki wspaniałym 

interpretacjom, niemal wszyscy jednak 

komponowali utwory dla siebie, pełne 

niezwykłych efektów, mające wywołać 

podziw i zachwyt. Symbolem XIX-wiecznej 

wirtuozerii skrzypcowej stała się postać 

Niccoln Paganiniego. Spośród polskich 

wirtuozów dwaj uzyskali sławę światową: 

Karol Lipiński, po nim zaś młodszy o 

blisko pół wieku Henryk Wieniawski. 

Julita - Karol Lipiński! To patron naszej 

szkoły. 

K - To wielki polski skrzypek, kompozytor i 

pedagog. 

J - A dlaczego nasza szkoła wybrała jego 

imię? 

K - Karol urodził się właśnie tu w naszym 

Radzyniu. Być może, że tutaj, gdzie 

siedzimy był jego pokój. 

J - Urodził się tutaj? W pałacu? 

K - W XVIII wieku te ziemie należały do 

Eustachego Potockiego wzniósł w 

Radzyniu ten wspaniały pałac z ogrodem 

według projektu Jakuba Fontany. W pałacu 

organizowane były różne bale i przyjęcia. 

Nie było jeszcze telewizorów, komputerów 

czy choćby odtwarzaczy płyt 

kompaktowych. W tym czasie była tylko 

muzyka na żywo. Potoccy mieli orkiestrę i 

jako kapelmistrza zatrudnili Feliksa 

Lipińskiego. Nie znamy dziś liczebności i 

repertuaru radzyńskiej orkiestry dworskiej, 

można jednak przypuszczać, że podobnie 

jak inne tego typu zespoły, wykonywała 

wcześniejsze symfonie Haydna lub innych 

kompozytorów, krążące 

w odpisach po całej Europie. 

J - Feliks Lipiński? To rodzina naszego 

Karola? 

K - To jego ojciec. Wcześniej pracował na 

dworach u Lubomirskich i Tarnowskich, a 

potem trafił do Radzynia do Eustachego 

Potockiego. Był tu koncertmistrzem, 

odpowiedzialnym za orkiestrę, repertuar, 

koncerty oraz nauczycielem muzyki dzieci 

państwa Potockich. Tutaj też poznał 

swoją żonę i razem zamieszkali w 

służbowym mieszkaniu, prawdopodobnie 

w tym skrzydle pałacu, a 30 października 

1790 roku urodził im się pierwszy syn - 

Karol. 

J - Czy Karol miał rodzeństwo? 

K - Miał jeszcze dwóch młodszych braci: 

Antoniego i Feliksa. 

J - To tato Karola był ważną osobą. Czy 

grał na jakimś instrumencie? 

K - Oczywiście. Przede wszystkim 

prowadził orkiestrę, ale grał dobrze na 

DZIEŃ PATRONA PSM 

- Karola Lipińskiego 

klarnecie. Czasami występował w trio lub 

kwartecie uświetniając różne przyjęcia i 

uroczystości. Potrafił też trochę grać na 

skrzypcach i flecie. 

J - A gdzie Karol chodził do szkoły? 

K - Były w tym czasie szkoły przykościelne, 

w których uczono pisać, czytać i liczyć. 

Karol jednak miał to szczęście, że mógł 

uczyć się i wychowywać w pałacu. Potoccy 

bardzo dbali 

0 wykształcenie swoich dzieci. Zatrudniali 

wielu nauczycieli: od literatury, 

malarstwa,języków obcych i muzyki. 

Chłopcy pana Feliksa nie tylko 

uczestniczyli w tych zajęciach, ale mogli 

korzystać z bogatej pałacowej biblioteki i 

słuchać wspaniałych koncertów. 

J - Czy dzieci pana Lipińskiego uczyły się 

grać na instrumentach? 

K - Cała trójka. Pod okiem ojca poznawali 

tajniki muzyki. Stale przesiadywali na 

próbach orkiestry, w środowisku 

zawodowych muzyków i chodzili na 

wszystkie koncerty. Lecz najzdolniejszym 

był Karol. 

J - Ile lat miał Karol, gdy zaczął się uczyć 

grać? 

K - Ojciec zaczął go uczyć gry na 

skrzypcach, gdy miał zaledwie pięć lat. Już 

od wczesnego dzieciństwa Karol zdradzał 

wybitne zdolności muzyczne. Potrafił 

całymi dniami nie rozstawać się z 

instrumentem, ćwiczyć trudne miejsca i 

poznawać nowe utwory. Po trzech latach 

nauki grał na skrzypcach dużo lepiej od 

swego ojca. Grał koncerty Jarnovicka 

1 Pleyela. Występował też publicznie, co 

nie było łatwe, bo z natury był bardzo 

nieśmiały. 

J - Ale był bardzo zdolny. Co dalej się z 

nim działo? 

K - W 1799 roku radzyńska orkiestra 

została rozwiązana, a Eryk Potocki 

zmuszony był sprzedać pałac. Ojciec 

Karola, jak i wszyscy członkowie orkiestry, 

zaczęli szukać nowej pracy. W tym samym 

roku Feliks Lipiński z rodziną znalazł się 

we Lwowie, gdzie został zaangażowany 

jako kapelmistrz niewielkiej orkiestry 

hrabiego Adama Starzeńskiego, której 

podstawowy skład nie przekraczał 12 

instrumentalistów. Wkrótce potem Karol 

Lipiński został skrzypkiem, a później 

koncertmistrzem tego zespołu. 

J - Kto dalej uczył go gry na skrzypcach? 

Z MIASTA 

ĆWIERĆ WIEKU 

W SŁUŻBIE TRZEŹWOŚCI 

11 maja Klub Abstynenta STOP obchodził 

25 - lecie swego istnienia. Jest to 

stowarzyszenie, które na terenie dawnego 

województwa bialskopodlaskiego może 

poszczycić się najdłuższym stażem. 

W jubileuszu wzięło udział ponad 400 osób, 

które przez 25 lat działalności Klubu były 

jego członkami bądź sympatykami. Klub 

bowiem ma formułę otwartą i skupia w 

swych szeregach osoby, które nie tylko 

podejmują leczenie, ale też tych, którzy 

wspierają swoich bliskich w walce z uzależnieniem. 

Jubileusz rozpoczęła msza święta, odprawiona 

przez proboszcza parafii pw. Św. 

Trójcy, księdza Andrzeja Kieliszka - 

duszpasterza osób uzależnionych diecezji 

siedleckiej. Po mszy, dalsze uroczystości 

odbyły sie juz w sali pałacowej, 

gdzie prezes Klubu Mariusz Uss, 

wspominał początki powstawania 

organizacji. - Dla wielu z nas 

osiągnięcie trzeźwego życia było 

zwycięstwem nad samym sobą, 

przełamaniem stereotypów, uporem 

nad podejrzliwą opinią, oceną i 

krytyką środowiska. Było wyrazem odwagi, 

zmierzeniem się z obyczajami, zwyczajami i 

tradycjami. Dzisiajmamy tego efekty. Jest 

to wielka radość dla nas wszystkich i dla 

mnie osobiście - mówił. Gratulacje z 

wygranej walki z nałogiem i życia w 

trzeźwości złożył zebranym, w imieniu 

burmistrza Witolda Kowalczyka, sekretarz 

urzędu miasta Mirosław Kałuski. Podkreślił, 

że ,,25 lat to piękny jubileusz, a 

25 lat w trzeźwości powinno liczyć się 

Mariusz Uss nie ukrywa wdzięczności dla burmistrza 

Witolda Kowalczyka za wsparcie i zrozumienie. - Nigdy 

nie zostawił nas w kłopotach - podkreśla prezes Klubu. 

Podczas uroczystości gratulacje wygranej walki z 

nałogiem i życia w trzeźwości złożył zebranym, w imieniu 

burmistrza, sekretarz Urzędu Miasta Mirosław Kałuski. 

podwójnie". Dobrze znanejsobie braci, 

złożył życzenia ksiądz Kieliszek, którego 

rola w pracy nad ludźmi uzależnionymi jest 

przeogromna. Przez szereg lat budzi zaufanie 

i pomaga całym rodzinom wychodzić 

z ciężkiejpróby. - Życzę , by udawało się 

Wam promieniować tą trzeźwą radością 

w Waszych środowiskach! - apelował 

i zachęcał do dobrejzabawy. 

Monika Mackiewicz

ŁATWO NIE BYŁO... 

Rozmowa z Mariuszem Ussem 

Prezesem Klubu Abstynenta STOP 

Przeciętnemu człowiekowi, 

który nie ma styczności z tą 

tematyką, Klub kojarzy się 

raczej negatywnie, z ludźmi 

uzależnionymi, leczącymi 

się, natomiast podczas balu 

na jubileuszu widać było 

400 osób, wspaniale 

bawiących się bez alkoholu, 

radosnych. 

Myślę, że taki stereotyp 

jeszcze długo będzie 

dominował, ale to się 

zmienia. Coraz częściej 

ludzie podejmują leczenie, 

szukają pomocy, trafiają do 

nas - też poprzez inne osoby 

niepijące, które ich tutaj 

kierują. Myślę jednak, że 

dzisiaj jest to już odbierane 

na innej płaszczyźnie. Takie 

myślenie wynika tylko i 

wyłącznie z niewiedzy 

społeczeństwa na temat 

placówek odwykowych, 

leczenia uzależnień, Klubu 

Abstynenta czy Klubu AA. Że 

tutaj nie wiadomo kto się 

spotyka, jakiś margines, 

element. ,,Piją tam na 

dodatek” - można się 

spotkać z takimi opiniami. 

Natomiast to jest nieprawda. 

Jest inaczej. Tutaj się 

spotykają normalni ludzie, 

którzy mają rodziny, pracę, 

którzy niejednokrotnie są 

decydentami w swoich 

zawodach. Są kobiety, młode 

osoby. Nie ma reguły, że 

a lk o h o lik -to margines. Tak 

się utarło. To jest jeszcze 

takie przeniesienie z czasów 

komunistycznych, kiedy 

ustawa z 1982 roku jasno 

określiła, jaka jest procedura 

leczenia i często podjęcie 

przez człowieka leczenia 

kojarzy się z przymusem, z 

terapią na siłę. Wizerunek 

alkoholika ze 

stereotypowego myślenia to: 

brudny, nieogolony, stojący 

na winklu. Ale w populacji 

alkoholowej tak wygląda 

może 5%. Zaś w 95% 

choroba dotyka osoby, które 

mają wykształcenie, pracę, 

dom. To jest właśnie ta 

trudność, kiedy człowiek z tej 

grupy 95% - owej nie 

podejmuje leczenia, bo 

myśli; ,,Przecież ze mną nie 

jest tak źle. Wszystkiego nie 

straciłem, nie przepiłem. Od 

czasu do czasu sobie wypiję, 

nie pożyczam, nie proszę “. 

Klub nie pełni roli 

specjalistycznej poradni 

leczącej uzależnienia, ale 

jest takim „lekarzem 

pierwszego kontaktu”. Kto 

może zostać członkiem 

Klubu ? 

Członkami Klubu są osoby, 

które zadeklarują chęć 

niepicia alkoholu. To mogą 

być współuzależnieni, 

sympatycy, osoby które 

wspierają. Żeby zostać 

członkiem Klubu Abstynenta 

trzeba swoją postawą 

wykazać chęć zmiany i mieć 

za sobą przynajmniej 

trzymiesięczny okres 

abstynencji. 

Czy łatwo było zakładać ten 

Klub w czasach jeszcze 

komunistycznych, kiedy 

przecież alkoholików ,,nie 

było”? W systemie 

„idealnym” każdy obywatel 

był „zdrowy, radosny i 

uśmiechnięty”. W Polsce 

Ludowej oficjalnie przecież 

nie istniał problem 

alkoholizmu. 

Kiedyś rozmawiałem z 

osobami, które spróbowały 

powołać do życia właśnie to 

stowarzyszenie, usłyszałem: 

,,Panie Mariuszu, myśmy to 

wszystko po omacku robili”. 

Rzeczywiście łatwo nie było. 

Klub jednak powstał. Część 

jego pierwszych członków już 

nie żyje, część wróciła do 

picia. Jednak są też tacy, 

którzy już 25 lat żyją w 

trzeźwości. Prezesami na 

początki, kolejno byli: Janusz 

Szymoniuk, Władysław 

Kamiński, Wojciech Bogutyn, 

Edmund Warzywoda, Leszek 

Bielecki, Zbigniew 

Skrzeczkowski. Od 16 lat 

prezesem jestem ja i mam 

nadzieję, że swoją pracą 

przez ten czas jakoś 

ukształtowałem ten Klub. 

Dużo pracuję w terenie 

i często słyszę pochwały, że 

jest to prężnie działające 

stowarzyszenie. To mi daje 

dużą satysfakcję. W historii 

Klubu były wzloty i upadki, 

kłopoty lokalowe, inne. Teraz 

jest dużo prościej i łatwiej. 

W tym miejscu chciałbym 

podziękować panu 

Burmistrzowi za wsparcie 

i zrozumienie. Nigdy nie 

zostawił nas w kłopotach. 

Teraz mamy stałą siedzibę w 

Radzyńskiej Izbie Regionalnej 

(znajomi nawet żartują, że 

Uss wyprowadził Klub na 

pałace). Klub działa prawie 

codziennie od godz. 18.00. 

Można przyjść na kawę, 

pograć w karty, 

porozmawiać. Dobrze, że jest 

takie miejsce. Jest ono 

potrzebne. 

Rozmawiał: Piotr Matysiak 

CÔT 5 (235) 17

Ponad setkę zdjęć mieszkańców naszego 

m iasta p o zu ją cych na tle pałacu 

Potockich można oglądać w galerii przy 

Kawiarni i Herbaciarni Artystyczn ej 

„Kofi&Ti”. Wernisaż tej wystawy miał 

miejsce 17 maja. 

Akcja Radzynian Portret Rodzinny miała 

miejsce między 1 a 3 maja przed „żelazną 

bramą” pałacu Potockich. Wtedy to Michał 

Oleksieji Karol Niewęgłowski robili rodzinne 

zdjęcia wszystkim chętnym mieszkańcom 

Radzynia. Głównym i sprawcam i tej 

inicjatywy byli moderatorzy bloga Projekt 

21300: Paulina Olszewska i Jakub 

Oworuszko. To był ich pomysł. - Chcemy 

promować i animować ciekawe działania, 

szczególnie młodych ludzi, w Radzyniu - 

mówi Jakub. Skąd inspiracja do takiej 

właśnie akcji? - Okazuje się, że mamy 

zdjęcia przy różnych zabytkach, jak chociażby 

przy Pałacu Kultury w Warszawie, a 

"W Gruncie Rzeczy” 

mamy tak piękną budowlę w naszym 

mieście, której chyba na co dzień nie 

doceniamy i w ogóle o niej nie pamiętamy. 

Dlatego pomyśleliśmy, aby mieszkańcy 

naszego miasta majówkę mogli spędzić 

nieco inaczej-wyjaśnia Paulina. 

Wystawa wyjątkowych pamiątek 

- to tytuł wystawy jaką można oglądać w Radzyńskiej Izbie 

Regionalnej. Wernisaż odbył się 24 maja. Ekspozycję tworzą 

zabytki odkryte przez archeologa Mieczysława Bienię podczas 

prac wykopaliskowych prowadzonych na terenie założenia 

pałacowo - parkowego Pałacu Radziwiłłów w Białej Podlaskiej. 

Autor wystawy jest kierownikiem Działu Archeologii Muzeum 

Południowego Podlasia w BiałejPodlaskiej. Przebadał do tejpory 

kilkadziesiąt stanowisk archeologicznych, koncentrując się zwłaszcza 

na obszarze Podlasia i Lubelszczyzny. Prezentowany 

w Radzyńskiejlzbie Regionalnejzbiór przedstawia ostatnie odkrycia 

z jesieni 2012 roku. Na wystawie znalazły się duże fotografie 

przedstawiające przebieg badań archeologicznych oraz drobną 

cześć z kilku tysięcy zabytków jakie zostały znalezione podczas prac 

wykopaliskowych. Zabytki te znajdują się obecnie w trakcie dalszego 

opracowywania i w przyszłości będą stanowić uzupełnienie zbiorów 

bialskiego muzeum. Autor niestety nie mógł być obecny podczas 

wernisażu, ponieważ przebywał na innych wykopaliskach w Janowie 

Na 119 zdjęciach uwieczniono około 350 

starannie upozowanych osób oraz 3 

zwierzaki. Dla każdejfotografii, wykonanej 

w sepii, tłem był pałac Potockich. - Mam 

nadzieję, że tą akcją udało nam się chociaż 

trochę umilić czas mieszkańcom Radzynia. 

Naszym zamierzeniem było, aby w swoich 

albumach mieli wyjątkową fotografię, która 

może nawet nie teraz ale za kilka czy 

kilkanaście lat będzie niesamowitą pamiątką 

- podsumowuje Paulina Olszewska. 

Wszystkie zdjęcia złożyły się na wystawę, 

której wernisaż miał miejsce 17 maja 

w galerii przy Kawiarni i Herbaciarni Arty 

KULTURA 

RADZYNIAN PORTRET RODZINNY 

stycznej„Kofi&Ti”. Tę oryginalną wystawę 

będzie można oglądać do 2 czerwca. A już 

od 4 czerwca osoby uwiecznione na 

zdjęciach mogą bezpłatnie odbierać swoje 

fotografie. 

K.Wodowska 

Podlaskim a deszczowa aura pokrzyżowała jego plany zmuszając do 

pozostania na miejscu i zabezpieczenia miejsca badań. Taki jest 

właśnie urok pracy archeologa. 

Na wystawie był za to obecny Bogdan Wetoszka, archeolog 

mieszkający w Komarówce Podlaskiej. - Prezentowane na tych 

fotografiach badania związane są z pracami dość szeroko 

związanymi z rewaloryzacją zespołu pałacowo - parkowego w Białej 

Podlaskiej. Warto zwrócić uwagę na inicjatywę, która długo się 

rodziła w kręgach bialskiego społeczeństwa i władz. W końcu 

rozpoczęto przedsięwzięcie korzystając z funduszy unijnych. To 

umożliwiło większą skalę działania - mówił Wetoszka. Dodał, że w 

momencie podjęcia prac budowlanych okazało się, iż relikty 

podziemne nie są, aż tak bardzo „rozebrane” jak można było się 

spodziewać. - Na zdjęciach widzimy, że są to relikty stałe: 

fundamenty przyziemia, arkady wybudowane z cegły i kamienia, 

fragmenty sklepień piwnic. Część znalezisk stałych jest wyeksponowana, 

większość z powrotem została zasypana bez 

niszczenia-wyjaśniał. Jednak jak zapewnił, prace archeologiczne i 

budowlane trwają nadal. - Dotyczą głównejczęści założenia 

pałacowego czyli dziedzińca zamkniętego oficynami, budynku 

samego pałacu i arkad - tłumaczył Bogdan Wetoszka. Przy okazji 

poinformował, że podczas wykopalisk natrafiono na mnóstwo 

zabytków ruchomych w postaci ceramiki, kafli czy przedmiotów 

metalowych najczęściejzwiązanych z funkcjonowaniem pałacu. 

Podczas wernisażu głos zabrał sekretarz stanu MEN Tadeusz 

Sławecki. - Ta wystawa pokazuje ile jeszcze obszarów na 

naszym terenie pozostaje niezbadanych. Mam nadzieję, że 

przyjdą dobre czasy, że równieżten teren rozpoznamy. Jeśli ktoś 

interesuje się archeologią to zachęcam do odwiedzenia strony 

internetowejpałacu w Wilanowie, gdzie jest pokazane jak 

wyglądał w przeszłości każdy element badań archeologicznych, 

każdy fragment budynku w wykopie - mówił Tadeusz 

Sławecki. 

Wystawa będzie gościła w Radzyńskiejlzbie Regionalnejdo 24 

czerwca i można ją zwiedzać od poniedziałku do piątku między 

10.00 a 16.00. Gorąco zapraszamy! 

Tomasz Pietrzela 

Ro(c)kowisko 2013 

Za nami VII edycja radzyńskiego święta 

mocnego grania, czyli „Ro(c)kowiska”. W 

tym roku warsztaty poprowadzili bracia 

Jacek i Grzegorz Polak. Jako gwiazdy 

wieczoru wystąpiły zespoły Tipsy Train 

oraz Turbo. - Impreza jest bardzo potrzebna 

w Radzyniu. Mamy tu dobrych, młodych 

muzyków, którzy przy odrobinie szczęścia 

mogą się w ybić. I nie można tego 

zaprzepaścić, lecz pielęgnować i dać im 

możliwość rozwoju. Dzięki takiej imprezie 

mają styczność z najlepszym graniem i 

mogą zobaczyć jak robią to najlepsi w 

Polsce - podsumowuje uczestnik warsztatów 

Wojciech Kowalczyk. 

„Ro(c)kowisko" jak zawsze trwało 2 dni (1 i 

2 maja). Między 10.00 a 18.00 odbyway się 

warsztaty. W tym roku wykładowcami byli 

Jacek i Grzegorz Polak. Jacek prowadził 

zajęcia z gitarą, drugi z braci z perkusją. - 

Jak się ktoś tym nie interesuje, to 

wykładowcy byli może mało znani. Jednak 

sądzę, że po tejwizycie na pewno będą 

dostrzegani i lepiej znani przynajmniej w 

kręgach gitarowych - mówi Wojtek „Molas” 

Gil pomysłodawca i „lokomotywa" imprezy. 

Jest power, jest moc, jest energia 

W tym roku uczestników warsztatów było 

mniejniż w latch ubiegłych. Ale dzięki temu 

wykładowcy mogli poświęcić więcejczasu 

każdemu młodemu instrumentaliście. - Oni 

indywidualnie bardzo skorzystali - zauważa 

Molas. - I widać, że warsztaty przynoszą 

efekty, bo obserwuję postępy - dodaje. Nie 

tylko nauka płynąca z warsztatów, ale już 

sam kontakt z wybitnymi osobowościami 

muzycznymi ma ogromne znaczenie. - 

Uczestnicy mogą posłuchać historii o tym, 

jak ci muzycy zaczynali i wtedy łatwiej jest 

uwierzyć w końcowy sukces. Widzą zwykłych 

ludzi, którzy po prostu pracowali, mieli cel, 

dążyli do niego i nie poddawali się. To wszystko 

staje się namacalne, na wyciągnięcie 

ręki - ocenia Wojtek. Rzeczywiście warsztaty 

wypadły bardzo dobrze. Uczestnicy podkreślają 

talent ale i skromnośc tegorocznych 

wykładowców. - Padło wiele wartościowych 

uwag pod kątem gry na instrumencie, 

ale pojawiły się też cenne rzeczy 

a propos kultury osobistej - podkreśla 

Molas. Słowa te potwierdza W ojtek 

Kowalczyk, jeden z uczestników zajęć. 

- Brałem udział praktycznie w każdejedycji 

tejim prezy i wszystkie były wyjątkowe. 

To wydarzenie jest dla mnie bardzo waż ne, 

to taki coroczny zastrzyk energii do 

dalszego ćwiczenia i działania. Czasem są 

gorsze dni, człowiekowi się nie chce, a po 

takich warsztatach jest power, jest moc 

i chce się dalejto robić - z uśmiechem 

opowiada Kowalczyk. Nie ukrywa, że duże 

wrażenie wywarły na nim talent i osobowość 

wykładowców. - Mogłem zobaczyć profesjonalnych 

muzyków. Dla mnie Jacek 

Polak to postać świetna. Niesamowicie 

skromny człowiek a profesjonalizm światowy. 

Naprawdę światowejklasy gitarzysta. 

To w jaki sposób był skromny, w jaki sposób 

potrafił przekazać wiedzę - coś niesamowitego. 

Była nawet sytuacja jak 

spodobało mu się coś, co wykonywał jeden 

z uczestników i poprosił go o naukę. Bez 

żadnego gwiazdorzenia. Chciał nam 

przekazać jak najwięcej i jednocześnie 

nauczyć się czegoś od nas. Ta relacja była 

obustronna. Każdy dużo wyciągnął z warsztatów-ocenia 

młody gitarzysta. 

Gwiazdy wieczoru: Tipsy Train i Turbo 

Wieczorami scena radzyńskiej Oranżerii 

należała do gwiazd wieczoru, zespołów: 

Tipsy Train orazTurbo. -TipsyTrain z Lublina 

to już starzy rockanrollowcy, na scenie od 

20 lat. A główną atrakcją wieczoru był zespół 

Jacka Polaka, w sumie braci Polaków, 

którzy może nie zagrali hardrockowo 

i drapieżnie jak Tipsy Train, ale pojawiły się 

tam inne smaczki, które też są warte dostrzeżenia, 

posłuchania i przeanalizowania. 

Więcejbyło muzyki klasycznejprzeniesionej 

na gitarę elektryczną. I o dziwo Jacek Polak 

pokazał, że potrafi śpiewać i to bardzo fajnie 

śpiewać. To jest dopiero wyczyn: zagrać 

i zaśpiewać. Ja nigdy wcześniejnie słyszałam 

go w takiej roli - zauważa Molas. W 

zadowoleniu wtóruje mu Wojtek Kowalczyk. 

- Zespół Turbo to po prostu klasyka polskiego 

heavy metalu. W tym roku był 

wyjątkowo dobrze dobrany skład. Nikt nie 

gwiazdorzy, każdy pokazał klasę, z każdym 

można było zamienić słowo, pośmiać się, 

wypytać o różne rzeczy, podpatrzeć techniki, 

sprzęty. Coś niesamowitego. Za każdym 

razem Molas tutaj ściąga ludzi i za 

każdym razem jest to strzał w 10. Nigdy nie 

było tak, aby przyjechał ktoś, kto kompletnie 

się nie sprawdził. Od każdego można 

było się czegoś nauczyć. Nawet od niektórych 

tego, czego nie robić. 

Radzyń mocno stoi muzyką gitarową 

Mimo że emocje po VII „Ro(c)kowisku 

jeszcze nie opadły, Wojtek Gil już zaczyna 

przygotowania do kolejnejedycji. - Dostałem 

propozycję a propos wykładowców. 

Już jest ktoś w planach. Będzie to bardzo 

znany w Polsce gitarzysta. Drugi będzie 

trochę mniej znany ale grający fingerstyle, 

ta technika daje niesamowity efekt. I będzie 

bardzo znany zespół. Powiem tylko, że 

metalowcy się ucieszą - z uśmiechem mówi 

Molas. Cieszy go również fakt, że Radzyń 

coraz wyraźniejzaznacza się na muzycznej 

mapie Polski. - Często zdarza się tak, że to 

nie ja kogoś szukam lecz są osoby, które po 

prostu chcą przyjechać do Radzynia. 

Zobaczyli nas na mapie świata. Neil Zaza na 

przykład zawsze bardzo chętnie przyjedzie 

do nas. Bardzo mu się tu spodobało. 

Radzyń był przystankiem na jego trasie 

koncertowej i stwierdził, że jeżeli chodzi 

0 odbiór publiczności i frekwencje to 

koncert u nas był najlepszy na całejtrasie. 

Gwiazdom bardzo podoba się to, że grają 

w Oranżerii. Mówią, że jest to fajna sala, 

klimat - z dumą opowiada Wojtek Gil. 

Przyszłorocznych warsztatów nie może się 

już doczekać i Wojtek Kowalczyk. - Impreza 

jest bardzo potrzebna w Radzyniu. Jak tak 

patrzę na mapę Polski, to Radzyń naprawdę 

mocno stoi muzyką gitarową. Mamy 

dobrych, młodych muzyków, którzy przy 

odrobinie szczęścia mogą się wybić. I nie 

można tego zaprzepaścić, lecz pielęgnować 

1 dać im możliwość rozwoju. Dzięki takiej 

imprezie mają styczność z najlepszym 

graniem i mogą zobaczyć jak robią to 

najlepsi w Polsce. A moim największym 

marzeniem jest to, aby takie warsztaty 

kiedyś poprowadził Kirk Hammett z zespołu 

Metallica. 

K. Wodowska 

Wojtek „Molas" Gil serdecznie dziękuje 

wszystkim, którzy przyczynili się do tego, 

że „Ro(c)kowisko" mogło się odbyć, a są to: 

Starostwo Powiatowe w Radzyniu 

Podlaskim, Urząd Miasta Radzyń 

Podlaskim, Vobos, CKR - Anna Pojawis 

Media System, Restauracja i hotelik- 

Manhatan, Drukarnia Awa - Druk, Jacek 

Janowski, Zespół Luz Band, Pracownia 

Złotnicza „Karat" B. Mierzwiński, Zakład 

Złotniczo - Jubilerski D. Niewęgłowski, 

Ewa i Włodzimierz Melchiorowie, Ryszard 

Matysiewicz, Koma. 

Patroni medialni 

Katolickie Radio Podlasia 

Portal internetowyIledzisiaj.pl 

Projekt 21300 

Magazyn Społeczno-Kulturalny „Grot" 

CÔT 5 (235) 19

KULTURA 

Profanum 

N a V Majówkę Artystyczną Grupy Twórców „Złota Linia” 

przyjechało do Radzynia prawie trzydziestu artystów z całej 

Polski: Olsztyna, Białegostoku, Warszawy, Łodzi, Lublina, 

Rzeszowa, Poznania, Gliwic, Szczecina, a nawet — z Niemiec. 

Było to w historii Grupy piąte spotkanie. Do tej pory majówki 

odbyły się w M szan ie D oln ej, Jaro sław iu , Szczecinie 

i Warszawie. Kolejna — piąta — w Radzyniu Podlaskim . 

Organizatorami byli: Radzyński Ośrodek Kultury, Galeria 

Oranżeria oraz grupa twórców ,,Złota Linia” . 

Jak doszło do zawiązania grupy? Pierwsze spotkania, na początku - 

wirtualne, miały miejsce na portalu internetowym „GoldenLine” . 

N a forum pojawiło się grono ludzi, którzy wymieniali poglądy, 

doświadczenia, opinie oraz przedstawiali własne dokonania. Jesienią 

2008 zrodził się zamysł zorganizowania spotkania w ,,realu” , które 

zaowocowało wspólnym wernisażem i wspólną majówką. A że 

pomysł w praktyce okazał się świetny, projekt się rozwija i nabiera 

kolorów. Dosłownie. 

„Istotnym elementem, budującym tożsam ość „Złotej Linii” — 

podkreśla Andreas A. Malecki, inspirator Grupy — są towarzyszące 

wystawom spotkania, podczas których członkowie grupy (tak 

twórcy jak i sympatycy) m ogą poznać się osobiście, dyskutować, 

twórczo inspirować, stymulować wspólną wrażliwość oraz kreślić 

plany na przyszłość. Podkreślenia wymaga, że grupa twórców 

,,Złota Linia” jest grupą nieformalną, niekomercyjną, spajaną dobrą 

wolą artystów, sympatyków i mecenasów sztuki” . 

Każdej majówce towarzyszy szereg imprez i działań artystycznych. 3 

maja o godz. 18.00 w Galerii Oranżeria kustosz Grażyna Regulska 

witała serdecznie gości oraz zaprosiła zebranych do zwiedzenia 

interdyscyplinarnej wystawy opatrzonej tytułem - PROFANUM. 

Wernisażowi towarzyszyły "Dialogi Poetyckie" w wykonaniu 

poetów, zaś zwieńczeniem wieczoru była, rozpoczynająca się niemal 

o północy "Rzecz o czarownicach" - spektakl para — teatralny 

z ogniem w wykonaniu Edyty Ślączki — Poskrobki. Następnego dnia 

w salach Radzyńskiego Ośrodka Kultury zakwitł "Wiosenny ogród 

sztuk". Była to propozycja skierowana głównie do dzieci, ale nie 

„Złota Linia” to grupa, która teoretycznie nie powinna powstać. 

Dzieliło nas właściwie wszystko — rozrzuceni po świecie, parający się. 

różnymi dyscyplinami sztuki, osadzeni w różnych kręgach kulturowych. 

To co nas łączyło- to miłość do sztuki i chęć wypowiedzi.” 

/ MagdalenaBajtlik / 

tylko (dorośli również dobrze sie bawili). "Figurki pełne słońca" 

— czyli modelowanie w masie ceramicznej, "Barwy światła" — czyli 

warsztaty malowania na jedwabiu, "Biedronki i motyle" - malowanie 

dzieciom buzi, i "Wiosna X X L " - czyli zapełnianie barwami 

ogrom nej kolorowanki. Znaleźli sie też chętni na zajęcia 

"W poszukiwaniu 1000 żurawi" i ćwiczenie podstaw origami. 

V Majówce Artystycznej nie dopisała jedynie pogoda. Zimny maj nie 

zachęcił radzynian, by odwiedzili Oranżerię, ale jest okazja nadrobić 

starty. Wystawę PROFANUM będzie można oglądać do 15 czerwca. 

Serdecznie zapraszamy do odwiedzenia, bo warto. Dwie sale Galerii 

Oranżeria wypełnione są obrazami olejnymi, akrylowymi, grafiką, 

rzeźbam i ceram icznymi, lipowymi, fotografią, instalacjam i 

przestrzennymi, rysunkami wykonanymi piórkiem i tuszem, węglem 

na kartonie. Wystawiają m.in.: Marta Wasilczyk, Saga Dana 

Tomaszewska, Aneta Herod, Tina Wieczorek, Krzysztof Sarna, 

Anna Baran, Lech Ledecki, Waldemar Dąbrowski. Trzeba zobaczyć! 

Dorota Gadzińska 

Nikt nie wie 

komu świat przyjdzie zobaczyć 

Nikt nie rokuje 

(za)rządził przypadek 

którego... nie ma (!) 

Zbieg okoliczności 

w punkcie ..nienarodzenia. 

Monika Mackiewicz 

CÔT 5 (235)

Gry i zabawy dla dzieci, występy grupy 

teatralnej, pokazy służb mundurowych 

czy występ zespołu Sixteen — to tylko 

część atrakcji, jakie przygotowano w 

ram ach obchodów Światowego Dnia 

Rodziny w Radzyniu. Imprezę zorganizowano 

już po raz czwarty przede 

w szystkim , aby prom ow ać w artości 

prorodzinne. 

- Celem tego święta jest zwrócenie uwagi 

św iata, rządów, odpow iedzialnych za 

politykę lokalną na wagę rodziny jako 

najmniejszej komórki życia społecznego 

oraz zwrócenie uwagi społeczeństwa na 

zagadnienia związane z problemami rodziny 

a także podkreślić znaczenie polityki 

prorodzinnej — mówił prowadzący imprezę 

Andrzej Kotyła. — Naszym pragnieniem 

jest promocja wartości rodzinnych opartych 

0 wartości chrześcijańskie w naszym mieście 

1 regionie oraz skierowanie uwagi na 

rzeczywistość rodziny, której wartość jest 

często niestety pom niejszana — kontynuował. 

W tegorocznym, bardzo bogatym programie 

obchodów, miały miejsce zawody 

strzeleckie, występ grupy teatralnej, pokazy 

służb mundurowych, prezentacja m otocykli, 

konkursy dla dzieci i m łodzieży 

(sportwe, plastyczne, literackie, muzyczne), 

występ zespołu Sixteen Grzegorza Kloca. 

Gry, zabawy, quizy i różnego rodzaju 

atrakcje miały na celu zachęcenie dzieci 

i rodziców do wspólnego i aktywnego 

spędzania czasu. 

- Naszym pragnieniem było, aby festyn 

przyczynił się do promowania wartości 

prorodzinnych, szczególnie w naszym kraju 

opartych na źródle wiary chrześcijańskiej 

czyli na Bogu. Cieszę, się, że po raz kolejny 

m ogliśm y spędzić czas w tak miłym 

towarzystwie i przy tak pięknej pogodzie — 

podsumował pastor Tomasz Mańko 

Ze Światowym Dniem Rodziny połączony 

był Piknik Widzy Praktycznej oraz kręcenie 

pierwszego w Radzyniu LipDub'a. Relację 

z tych wydarzeń prezentujemy na 26 stronie. 


fot. Piotr Matysiak

Głównymi organizatorami Światowego Dnia Rodziny byli: 

Urząd Miasta w Radzyniu (burmistrz Witold Kowalczyk), Kościół 

Chrześcijan Wiary Ewangelicznej Zbór w Radzyniu (pastor Tomasz 

M ańko), Świetlica Środow iskow a — Tymko (M agda Jakim iec, 

Aleksandra Sałata), Biblioteka Miejska (dyrektor Halina Pieńkus), 

Poradnia Psychologiczno — Pedagogiczna (Anna Zyszczuk — Kucyk), 

Radzyński Ośrodek Kultury (dyrektor Zbigniew Wojtaś), Miejski 

Ośrodek Sportu i Rekreacji (dyrektor Grzegorz Szram), Klub Strzelecki 

Grot (Marek Wojtyczka), Komenda Powiatowa Straży Pożarnej (asp. 

szt. Michał Ochnio), Komenda Powiatowa Policji (podkom. Marcin 

Syta), Uniwersytet Trzeciego Wieku (Dariusz Gałan), Liga Obrony 

Kraju Zarząd Powiatowy (Jan Kuszpa), Klun Motocyklowy Free 

Panther Group (Piotr Skóra), Stowarzyszenie na Rzecz O sób 

Niepełnosprawnych „Carpe Diem” (Hanna Stępniak, Agnieszka Gil) 

Zespół Lubelskie Czaderki 50+ dawał liczne pokazy, m.in. trzykrotnie 

w Lubelskiej Strefie Kibica, na lokalnych imprezach poświęconych 

seniorom, meczach charytatywnych. Każdy pokaz cieszył się wielką 

sympatią i aplauzem publiczności. Energiczne panie również w 

Radzyniu zaprezentowały świetne show. 

Konkurs plastyczny „Namaluj swoją rodzinę” prowadzony był przez 

opiekunów Świetlicy Środowiskowej „Tymko” . Nagrody ufundował 

sekretarz stanu M E N - Tadeusz Sławecki.

• B O C K f c * « * > - - « 

PSZY

w .m edias 

•system-td? 

STEM Y O K I E N N E ¡A

Z MIASTA 

PIKNIK WIEDZY PRAKTYCZNEJ 

Warsztaty fotograficzne, stoiska Workera i Pośrednictwo wiązało się z udzieleniem infor- 

OHP, drzwi otwarte w Urzędzie Pracy oraz macji o ofertach pracy z terenu naszego powiatu, 

kręcenie pierwszego w Radzyniu teledysku powiatów sąsiednich a nawet kraju — w naszej 

L ip D u b - w szystko to zap ro p o n o w ała baziedanychmamydostępdoofertzcałejPolski. 

M ie jsk a B ib lio te k a P u b liczn a p o d c zas I dodatkowo postawiliśmy sobie jako cel 

PiknikuW iedzyPraktycznej. udzielenie poradnictwa zawodowego dla zainte- 

Imprezę zorganizowano po raz pierwszy i resowanych osób z zakresu przeprowadzania 

połączono ją ze obchodami Światowego Dnia testów związanych z kwestionariuszem prefe- 

Rodziny. Skąd pomysł na taką inicjatywę? rencji zawodowych. Jednocześnie była możli- 

Okazuje się, że była to odpowiedź na potrzeby wość skorzystania z porady doradcy zawodomieszkańców 

naszego miasta. — Kilka miesięcy wego. Do dyspozycji było również 8 stanowisk 

temu radzynianie wypełniali internetową ankietę. z internetem—podsumowujeWójcicki. 

Wyniki pokazały, że największą bolączką w W ramach Pikniku wszyscy chętni mogli wziąć 

naszym mieście jest brak pracy. Dlatego podczas udział w warsztatach fotograficznych. Można 

Pikniku postanowiliśmy utworzyć stoiska z powiedzieć, że one również były zorganizowane 

Workerem i z OHP. Natomiast Urząd Pracy nażyczenierespondentów. — Wankieciepojawiło 

' = l graficzni i inicja związa 7. 

V pomocą w znalezieniu pracy realizo- 

H Barafąm prójel^^z fomaćją’ ij 

m Przy kręceniu pierwszego Nowe Media. 

^ w Radzyniu LipDub'a radości było co niemiara! Młodzież nakręciła LipD ub’a 

z burmistrzem! 

zaproponował, że zorganizuje Drzwi Otwarte w Kolejny realizowany w czasie Pikniku projekt, 

swojej placów ce — mówi koordynatorka czyli kręcenie pierwszego w Radzyniu LipDub'a, 

wydarzenia Beata Szczeszek. - Rzeczywiście powstał z Towarzystwem Inicjatyw Twórczych 

zostaliśmy poproszeni o udział w imprezie jako „ę” reprezentowanym przez Idę Bocian. - 

instytucja rynku pracy. Oczywiście wyraziliśmy Podczas jej wizyty w naszych głowach pojawiło 

zgodę i zaproponowaliśmy Drzwi Otwarte w się mnóstwo pomysłów na różne wydarzenia, 

radzyńskim Urzędzie Pracy — przyznaje Maciej które chcieli-byśmy zorganizować w bibliotece — 

W ójcicki zastępca dyrektora UP. — Nasze opowiada Beata Szczeszek - Takim punktem 

działanie oparło się na dwóch zadaniach: zapalnym, który miał przyciągnąć do nas 

pośredników pracy i doradców zawodowych. m łodzież, miał być LipD ub. Pierwszy w 

Wfinałowej scenie teledysku burmistrz wręczył 

symboliczny klucz do nowej _ siedziby biblioteki. 

zawod 

wszelk 

o oferl 

Radzyniu LipDub! Kiedyś będąc na szkoleniu 

dostaliśm y zadanie nakręcenia LipD ub'a. 

Pomyślałam, że to byłoby świetnie zrobić coś 

takiego w naszym mieście — z entuzjazmem 

wyjaśnia Szczeszek. — Bardzo staraliśmy się, aby 

w tym przedsięwzięciu wzięło udział jak 

najwięcej młodych osób. Początkowo zainteresowanie 

było spore. No niestety, młodzież nie 

przybyła zbyt licznie, było tylko 18 osób. Jednak 

ci, którzy przyszli spisali się celująco! Poświęcili 

trochę swojego wolnego czasu i wyszła z tego 

cudowna pamiątka, unikalna bo pierwsza taka w 

Radzyniu — podkreśla koordynatorka akcji. 

Warto zauważyć, że do projektu bez wahania 

postanowił włączyć się burm istrz W itold 

Kowalczyk. 

Razem z młodzieżąwystępuje w finałowej scenie 

LipDub'a, podczas której wręcza klucz do nowej 

siedziby Biblioteki Miejskiej. - Burmistrz bardzo 

entuzjastycznie podszedł do propozycji uczestnictwa 

w LipDub'ie. Pomysł bardzo mu się 

spodobał i chętnie przystąpił do udziału w tym 

wydarzeniu. Dodatkowo sam zaproponował 

i podarował nam piękny — symboliczny — klucz 

do przyszłej siedziby naszej biblioteki. Klucz 

posłużył jako rekwizyt podczas kręcenia teledysku. 

Cieszy nas, że zaangażował się w nasz projekt. 

Był z nami przez cały czas trwania nagrań 

— nie ukrywa zadowoleniaBeataSzczeszek. 

Biblioteka pragnie podziękować agencji Pastel 

con Arte za zorganizowanie warsztatów fotograficznych 

i nagranie LipDub'a. 

K. Wodowska

HISTORIA JEDNEGO OBRAZU 

TUŁACZ Z WITEBSKA 

Uważany jest za czołowego przedstawiciela kubizmu i 

internacjonalizmu w sztuce, jednak jego twórczości nie 

da się precyzyjnie zakwalifikować. Można w niej dostrzec 

elementy symbolizmu, ekspresjonizmu, a nawet zapowiedź 

surrealizmu. Na obrazach w barwny sposób 

przedstawiał motywy judaistyczne, scenki z życia 

rosyjskich żydów, ich zwyczaje i święta, a także tematy 

związane z miłością oraz radością życia. Był nie tylko 

wybitnym malarzem, ale też grafikiem, ilustratorem i 

scenografem. Mowa o Marcu Chagallu. 

Pomiędzy Witebskiem a Petersburgiem 

Mosze Zacharowicz Segal (Mark Zacharowicz Szagal) urodził się 7 

lipca 1887 roku w Witebsku na Białorusi. Był pierwszym z 

dziewięciorga dzieci żydowskiego handlarza śledzi Chaskiela 

(Zachara) Szagala i Fajgi — Ity Szagal, która prowadziła mały sklepik 

kolonialny. Jego rodzice byli chasydami mieszkającymi w żydowskiej 

dzielnicy. W tedy Ż ydzi stan ow ili p o ło w ę m ieszkań ców 

pięćdziesięciotysięcznego Witebska. W domu rodzina Szagalów 

posługiwała się językiem jidysz. Rodzice przyszłego malarza byli 

niepiśmiennymi, ubogimi i bardzo religijnymi ludźmi, których życie 

toczyło się w rytmie świąt religijnych. Pomimo biedy Mark miał 

szczęśliwe dzieciństwo. Rodzice zadbali o to by ich dzieci nauczyły 

się pisać i czytać. Dlatego zapisali Marka do szkoły żydowskiej. 

Naukę kontynuował później w szkole świeckiej , która nie 

przyjmowała Żydów. Lecz, ojciec załatwił mu przyjęcie za dużą 

łapówkę. Ponadto jego czas wypełniały modlitwy w synagodze, 

lekcje śpiewu, gry na skrzypcach i rysowanie. Chciał zostać 

malarzem. Pierwszą osobą, która odkryła talent Marka była jego 

matka. To ona zaprowadziła go do witebskiego malarza, profesora 

Jehuda Pena by ocenił talent jej syna. Szagal uczył się u niego tylko 

dwa miesiące. Śmiałym doborem kolorów i talentem zachwycił Pena 

i dlatego nie musiał płacić za naukę. W przyszłości z wielkim 

szacunkiem wspominał swojego pierwszego nauczyciela. Gdy miał 

19 lat postanowił wyjechać do Petersburga by uczyć się malarstwa. 

R odzice, którzy zaw sze go w spierali nie 

przeciwstawiali się decyzji syna. Ojciec na 

podróż oddał mu wszystkie pieniądze jakie 

posiadał. Było tego tylko 27 rubli. Więcej nie 

m iał. M ark gotów był cierpieć w szelkie 

niedostatki byle by tylko się uczyć. Podjął 

naukę w Szkole C arskiego Tow arzystw a 

Upowszechniania Sztuki u Mikołaja Roericha, 

który w ysoko oceniał jego um iejętności, 

a następnie w prywatnej szkole Jelizawiety 

Zwancew ej u L eon a B ak sta i M stisław a 

Dobużyńskiego. Nie było mu łatwo żyć w 

Petersburgu. Obowiązywał wtedy carski ukaz 

zakazujący Żydom osiedlania się w stolicy bez 

specjalnego pozwolenia. Mark starał się o takie 

pozwolenie lecz długo go nie otrzymywał. Był 

nawet aresztowany za złamanie prawa w tej 

materii. Żeby jakoś przeżyć malował szyldy 

sklepowe. Pozwolenie na osiedlenie się w 

Petersburgu otrzymał dopiero dzięki protekcji 

adwokata i mecenasa sztuki Goldberga. W 1908 

roku namalował swój pierwszy znaczący obraz 

pt. „Śmierć” . Dwa lata później uczestniczył 

w wystawie zbiorowej zorganizowanej przez 

Szkołę. Co jakiś czas odwiedzał rodziców w 

Witebsku. W czasie takich wakacji w 1908 roku 

poznał Belle Rosenfeld i zakochał się w niej. W 

1910 roku wyjechał na studia do Paryża gdzie 

przebywał cztery długie lata. W Witebsku na 

powrót ukochanego czekała cierpliwie jego 

narzeczona Bella. 

Obraz Marka Chagalla pt. „Upadek Ikara" 

możemy zobaczyć w paryskim Muzeum Narodowym. 

28 CÔT 5 (235)

Wśród paryskiej bohemy 

Po przyjeździe do Paryża Mark nadał swojemu 

nazwisku francuską pisownię. Odtąd podpisywał się 

Chagall. Związał się tam z grupąmalarzy skupionymi 

wokół ulicy M ontparnasse. Zaprzyjaźnił się z 

poetami Gulliumem Apollinairem, Maxem Jakobem 

i Andre Salomonem i Blaise Cendrarsem oraz 

m ala rzam i: R o b e rte m i S o n ią D e la u n a y i 

Ferdynandem Legerem. Chagall w Paryżu żył bardzo 

skromnie. Nocami malował obrazy w 

prowizorycznej pracowni, a w ciągu dnia się uczył. 

Brakowało mu pieniędzy na materiały malarskie. 

Płótna na obrazy pozyskiwał z lnianych obrusów, 

prześcieradeł i podartych koszul. Już wtedy zaczął 

tworzyć swój charakterystyczny, nastrojow y i 

baśniowy styl, z m iękką i płynną deform acją 

kształtów oraz ekspresyjną kolorystyką z przewagą 

żywych czerwieni, błękitów i zieleni. Powstały wtedy 

między innymi takie dzieła jak: „Deszcz” , „Ja i wieś” , 

„Szczypta tabaki” , „G olgota” . Dzięki przyjaciołom 

paryskie życie Chagalla, pomimo biedy, było barwne i 

przyjemne. W 1912 roku zamieszkał w skromnym 

pokoju przy ulicy La Ruche, gdzie założył pracownię. 

Dzięki poparciu Roberta Delaunaya obrazy Chagalla 

zostały przyjęte na Salon Jesienny w 1912 roku. Natom iast 

Apollinaire umożliwił mu w 1914 roku zorganizowanie pierwej 

indywidualnej wystawy w berlińskiej galerii „D er Sturm” . Wracając z 

Berlina do Paryża postanowił pojechać do Witebska by odwiedzić 

rodziców i Bellę i tam zaskoczył go wybuch I wojny światowej. Przez 

wojnę spędził w Rosji następnych osiem lat. 

W spółpraca z bolszewikami i ucieczka przed nazistami 

Dzięki znajomościom Jakowa Rosenfelda, brata Belli, uniknął 

mobilizacji i wysłania na front. Wyjechał do Petersburga, który 

w tym czasie przemianowano na Piotrogród, gdzie pracował jako 

urzędnik państwowy. W 1915 roku powrócił do Witebska i ożenił się 

z Bellą. W maju 1916 roku przyszła na świat ich córka Ida. 

(W przyszłości namaluje wiele portretów żony i córki.) Mimo tego, 

że mieszkali daleko od frontu cierpieli niedostatek. D o Witebska 

przybywało tysiące uchodźców z terenów gdzie toczyły się walki. 

Brakowało żywności i pracy. Mark zarabiał na życie udzielając lekcji 

rysunku i malarstwa dzieciom żydowskim. Tworzył też bez przerwy 

własne obrazy. Powstały wtedy między innymi: „Zakochani nad 

miastem” , „Przechadzka” , „Czerwony Żyd” , „Sprzedawca gazet” , 

„M acierzyństwo” , „Cm entarne wrota” , „Błękitny dom ” . Po 

wybuchu wojny domowej i rewolucji w 1917 roku, został mianowany 

komisarzem sztuk pięknych w obwodzie witebskim. W styczniu 

1919 roku założył w swoim rodzinnym mieście szkołę sztuk 

pięknych i muzeum miejskie, jednak po wielkim konflikcie z 

malarzem Kazimierzem Malewiczem w 1920 roku opuścił z wraz z 

rodzinąWitebsk i osiedlił się w Moskwie. Zajmował się tam głównie 

robieniem dekoracji dla moskiewskich teatrów. Cały czas malował, 

jednak tematyka jego obrazów kłóciła się z ideami rewolucji i dlatego 

Chagall został wysłany do pracy w podmoskiewskiej miejscowości, 

gdzie uczył rysunku sieroty wojenne. W 1922 roku opuścił Rosję 

i wyjechał do Berlina. Nie przebywał tam długo. W ładzom 

niemieckim również nie odpowiadała tematyka jego obrazów 

gloryfikująca osiągnięcia i idee rewolucji i już w 1923 roku ponownie 

emigrował, tym razem do Paryża. Miał nadzieję, że odnajdzie tam 

pozostawione jeszcze przed wojną obrazy, jednak jego pracownia 

została obrabowana, a obrazy zaginęły. Założył więc nową 

pracownię i zabrał się za malowanie nowych wersji utraconych 

obrazów. Zaprzyjaźnił się też ze słynnym marszandem impresjonistów 

i Picassa oraz właścicielem galerii, Ambriosem Vollardem, 

który zlecił mu zilustrowanie kilku książek. Zorganizowano mu też 

kilka wystaw. Dzięki ciągłej pracy i odpowiednim znajomościom 

jego sytuacja materialna znacznie się poprawiła. Rodzina Chagallów 

żyła dostatnio w wygodnym domu przy ulicy d'Orleans. Dużo 

podróżował po Europie a w 1931 roku odwiedził Palestynę. Jednak 

czasy spokojnego życia dobiegały końca. Nad Europą zbierały się 

czarne chmury zapowiadające nadejście strasznych czasów. Coraz 

mocniej rósł w siłę nazizm. Pierwszy raz Chagall odczuł jego skutki 

kiedy w Mannheim w 1933 roku, podczas nazistowskiego wiecu 

spalono kilka jego obrazów. W 1937 roku w Monachium jego obrazy 

były pokazywane na wystawie „sztuki zdegenerowanej” . W tym 

samym roku otrzymał obywatelstwo francuskie. Gdy wybuchła II 

wojna światowa, wyjechał z Paryża i zam ieszkał w małej 

miejscowości nad Loarą, a następnie w Marsylii. Jednak i tam 

dosięgły go represje władz hitlerowskich i dlatego w 1941 roku 

Chagall z rodziną postanowił opuścić ogarniętą wojną Europę. Nie 

było to proste i tanie przedsięwzięcie. Opuszczający kontynent 

Żydzi musieli zostawić tu cały majątek. Mogli zabrać tylko bagaż 

podręczny. Malarz miał wielkie szczęście ponieważ w ucieczce jego 

rodziny z kolaborującej z Niemcami Francji Vichy pomagał mu 

dziennikarz Varian Fry. Był to wyjątkowy człowiek, który 

zorganizował światową sieć pomocy dla represjonowanych we 

Francji Żydów i antyfaszystów. Kierowana przez niego organizacja 

pomogła ocalić ok. 2 tysiące osób. To dzięki niemu udało się ocalić 

przed holokaustem, obok Chagalla, takich malarzy jak Andre 

Bretona, Maxa Ernsta, Wifredo Lam a oraz wielu wybitnych 

rzeźbiarzy, muzyków i literatów. Za swoje zasługi w 1995 roku, Fry 

pośmiertnie został uhonorowany medalem Sprawiedliwy Wśród 

Narodów Świata. W tym okresie zagrożenia, tułaczki, wojny 

i emigracji w twórczości Chagalla dominowała nuta rozpaczy 

i smutku. Tonacja jego obrazów stała się ciemniejsza i melancholijna. 

Z aczął podejm ow ać tem aty bardziej niż dotąd tragiczne 

i realistyczne. Często na jego obrazach pojawiał się Żyd tułacz 

i motywy związane z ukrzyżowaniem Chrystusa. Powstały wtedy 

takie obrazy jak: „Ukrzyżowanie” , „Czerwony kogut” , „Żongler” , 

„Samotność” , Spadający anioł” , „Białe ukrzyżowanie” . 

CÔT 5 (235) 29

HISTORIA JEDNEGO OBRAZU 

Wojenny tułacz 

D o Nowego Jorku rodzina Chagallów dotarła dzień po agresji 

Niemiec na ZSRR, 23 czerwca 1941 roku. W USA marszandem 

Chagalla został Pierre Matisse, syn słynnego malarza Henri Matissa. 

Pierre prowadził galerię w której organizowane były wystawy 

twórców europejskich mieszkających w okresie wojny w Nowym 

Jorku. Rodzina Chagallów zamieszkała w Nowym Jorku, jednak 

Mark miał też niewielką posiadłość w pobliskim Cranberry Lake, 

gdzie urządził sobie pracownię. Cały czas malował i tworzył 

scenografie dla nowojorskich teatrów i baletów. Spokojne życie 

przerywa nagły cios, który spadł na malarza 2 września 1944 roku. 

Zmarła nagle jego ukochana żona Bella. Powodem jej śmierci była 

źle leczona infekcja. Malarz totalnie się załamał. Przez wiele miesięcy 

nie malował. Opuścił posiadłość w Cranberry Lake, która za bardzo 

przypominała mu czas spędzony u boku Belli i przeniósł się do 

miasteczka High Falls leżącego w północnej części stanu NowyJork. 

W 1945 roku związał się z kanadyjską malarką Virginią Haggard 

McNeil. Z tego związku w 1947 roku urodził im się syn David. 

N a francuskiej ziemi 

W 1948 roku malarz wraz z Virginią i Davidem przyjeżdżają do 

Francji i osiedlają się w Orgeval pod Paryżem. Mieszkają tam tylko 

dwa lata, po czym przenoszą się do Vence koło Nicei na południu 

Francji, gdzie Chagall kupuje willę „Collines” . W tym okresie 

stworzył kilkadziesiąt obrazów biblijnych, będących ilustracjami do 

„Biblii Verve” . Przedstawiały one wydarzenia od Księgi Genesis aż 

do Księgi Proroków. N a początku 1952 roku kończy się związek 

malarza z Virginią. Now ą miłością Chagalla zostaje Walentyna 

Brodsky, nazywana przez niego „Wawą” . Pobrali się 12 czerwca 1952 

roku i żyli razem aż do śmierci Chagalla. Mieszkali najpierw w 

Paryżu, a w 1966 roku przenieśli się do Saint-Paul-de-Vence. Bardzo 

dużo podróżowali. Zwiedzili Izrael i Grecję. W 1973 roku po raz 

pierwszy po pięćdziesięciu latach Chagall przyjechał też do ojczystej 

Rosji. Malarz cały czas dużo tworzył. Jego obrazy znowu były 

kolorowe i radosne. Ich tematem były głównie miłość i radość życia. 

Często portretował też żonę Wawę. Powstały wtedy: „Portret 

Wawy” , „Kwiaty nad Paryżem” . Artysta zaczął tworzyć rzeźby, 

ceramikę i witraże. Malował też monumentalne malowidła ścienne 

wystroje kościołów, teatrów i oper. W 1973 roku osobiście otworzył 

muzeum swojego imienia. Kolekcja Muzeum Marka Chagalla 

w Nicei (Musee national Marc Chagall) składała się z dzieł 

podarowanych przez Chagalla państwu francuskiemu. Artysta 

malował do końca życia. Zm arł w swoim domu, w wieku 

dziewięćdziesięciu ośmiu lat, 28 marca 1985 roku. Pochowany został 

na miejscowym cmentarzu. 

Upadek Ikara 

Malarstwa Marka Chagalla nie da się zaklasyfikować do żadnej szkoły 

ani grupy. Inspirował się różnymi nurtami lecz równocześnie 

wypracowywał indywidualny, niepowtarzalny styl. Osiągnął to dzięki 

ekspresyjnej kolorystyce, naruszeniu proporcji, zestawieniu 

elementów świata realnego w nierealne układy oraz dzięki zatarciu 

granicy pomiędzy światem realnym a fantastycznym. Całe swoje 

twórcze życie podejmował tematy z czasów swojego dzieciństwa i 

młodości w rodzinnym Witebsku, związane z kulturą judaistyczną, 

zwyczajami żydowskimi i życiem rosyjskiego ludu. Bardzo często 

malował liryczne sceny miłosne i portretował bliskie sobie osoby. 

Nie obce były mu też sceny biblijne i m itologiczne, które 

przedstawiał w swój własny sposób. W 1975 roku sięgnął po temat 

Ikara, mitologicznej postaci, która na skrzydłach z piór i wosku 

chciała wzlecieć ku słońcu. Obraz „Upadek Ikara” namalowany, 

farbami olejnymi na dużym płótnie o wymiarach 213 x 198 cm jest 

chagallowskąwersjąmitu o upadku człowieka. Artysta z opowieści o 

Dedalu i Ikarze wybrał właśnie moment, kiedy skrzydła Ikara 

zaczynają się rozpadać i ten zaczyna spadać. Całe tło obrazu to już 

twór nieskrępowanej wyobraźni malarza. Centralną postacią obrazu 

jest Ikar, rozświetlony przez wciąż topiący się czerwony wosk ze 

skrzydeł. Młodzieniec jest większy od reszty postaci na obrazie i 

dlatego skupia on na sobie największą uwagę widza. Nie wykonuje 

on żadnych gwałtownych ruchów. Nie boi się i nie krzyczy. Spada 

spokojnie głową w dół jakby nieświadomy zbliżającej się tragedii. 

Jego spokój może wynikać ze świadomości spełnienia swojego 

największego marzenia, wzlecenia w przestworza niczym ptak. Ikar 

nie spada do morza, tylko na krwistą drogę jakiejś wioski z 

niebieskimi domami. Upadek Ikara jest niecodziennym wydarzeniem 

w monotonnym życiu mieszkańców wsi, dlatego zbierają się 

wzdłuż drogi i z zadartymi głowami i wzniesionymi rękami 

obserwują osobliwe zjawisko. W lewej górnej części obrazu artysta 

namalował słońce. Jest ono błękitne i m a symbolizować coś 

idealnego, coś co chcą zdobyć tylko nieprzeciętne jednostki. Obok 

słońca widać niebieskiego ptaka. Jasn a postać spadającego 

młodzieńca kontrastuje z ciemnąi ponurą kolorystyką całej wsi. Jest 

to celowy zabieg Chagalla, który w ten sposób zbudował nastrój 

obrazu. Życie na wsi jest monotonne. Jego rytm wyznaczają prace 

gospodarskie i święta religijne. Ludziom tam mieszkającym brakuje 

większych ambicji i rzadko zdarzają się jednostki, które chcą czegoś 

dokonać. Gdy na niebie pojawia się człowiek ze skrzydłami zaburza 

to spokojny rytm życia wioski. Wszyscy wybiegli z domów. 

N a obrazie widzimy kobiety, dzieci i mężczyzn patrzących ze 

zdumieniem w niebo. Niektórzy wchodzą na dachy zabudowań by 

lepiej widzieć. Wszyscy nie m ogą oderwać zdumionego wzroku od 

spadającego młodzieńca. Sytuacja nie robi wrażenia tylko na zielonej 

krowie pasącej się poza wioską. Jest jednak grupa ludzi, która 

wbiegła na czerwonokrwistądrogę. M ająoni powyciągane ręce jakby 

chcieli złapać i ocalić młodzieńca. Malarz namalował ich w ciepłych 

czerwonych barwach. To jednostki ambitniejsze, wyróżniające się z 

szarego tłumu. W zamyśle Chagalla Ikar jest uosobieniem szalonego 

marzycielstwa i idealizmu, który nawet za cenę życia jest gotowy 

spełniać swoje cele. Takich osób w wiosce nie ma, a jeśli się nawet 

trafią to są postrzegane jako osobliwe zjawisko i obserwowane przez 

innych ze zdumieniem. Mieszkańcy wioski przyzwyczajeni są do 

szarej codzienności i nie mająodwagi podążać za swoimi marzeniami 

i pragnieniami. 

Arkadiusz Kulpa 

Przypisy: 

Wielcy Malarze. Ich życie, inspiracje i dzieło. 

Mark Chagall. Część 120. 

30 CÔT 5 (235)

BERESTECKA BATALIA 

28 czerwca minie 362. rocznica rozpoczęcia największej 

lądowej bitwy XVII - wiecznej Europy. Rozegrała się 

w trakcie trwania powstania Bohdana Chmielnickiego 

na Ukrainie. Stoczyły jąw między 28 czerwca a 10 lipca 

1651 roku wojska Rzeczpospolitej dowodzone przez 

króla Jana Kazimierza z wojskami kozacko — tatarskimi 

dowodzonymi przez Chmielnickiego i chana krymskiego 

Islama III Gireja. Miejscem krwawej batalii były pola 

i bagna Beresteczka. 

Ukraina w ogniu 

W połowie XV II wieku Rzeczpospolita stała na skraju katastrofy. 

Olbrzymi bunt kozacki na Ukrainie rósł w siłę i rozprzestrzeniał się 

na inne krainy Polski. Wojska Chmielnickiego wspomagane przez 

oddziały tatarskie dowodzone przez dzikiego Tuhaj-Beja, po 

rozgrom ieniu wojsk Rzeczpospolitej pod Żółtym i Wodami, 

Korsuniem i Piławcami, bez większych przeszkód dotarły do Lwowa 

i Zamościa. Hetman zaporoski Chmielnicki groził pochodem w głąb 

kraju i zajęciem samej stolicy. N a domiar złego jeszcze przed klęską 

korsuńską w Mereczu na Litwie, 20 maja 1648 roku, zmarł król 

Władysław IV Waza. Rozpoczął się okres bezkrólewia i walk 

różnych frakcji politycznych o polski tron, co obok straszliwych 

klęsk odbierało nadzieję na polepszenie losów kraju. Jedyną osobą, 

która nie straciła wiary i bezlitośnie gromiła na Wołyniu watahy 

dowodzone przez pułkowników Chmielnickiego, był książę Jeremi 

Wiśniowiecki. W obliczu klęsk doradcy nowo obranego króla Jana 

Kazimierza, postanowili paktować z hetmanem zaporoskim, jednak 

Chmielnicki czas rokowań traktował jako zasłonę dymną by 

przygotować swoje wojska do nowej wojny, która wybuchła wiosną 

1649 roku. Sytuacja nielicznych wojsk Rzeczpospolitej stawała się 

rozpaczliwa. Wojewoda ruski Jeremi Wiśniowiecki ze swojądywizją 

i z wojskami regimentarzy: Andrzeja Firleja, Stanisława Lancko- 

rońskiego i Mikołaja Ostroroga, zamknął się w Zbarażu i zamierzał 

zatrzymać pochód wojsk kozacko — tatarskich. Regimentarze postanowili, 

że obroną twierdzy będzie dowodził właśnie Wiśniowiecki. 

Obleganie Zbaraża trwała od 10 lipca do 22 sierpnia. Nadludzkim 

wysiłkiem Wiśniowiecki, z 15 tysiącami obrońców, zatrzymał na 6 

tygodni pochód wojsk Chmielnickiego i tatarów, którymi dowodził 

sam chan krymski Islam III Girej. Obrońcom zaczęło brakować 

żywności i prochu do dział i muszkietów. W końcu z odsieczą 

Zbarażowi przybyła armia polska pod osobistym dowództwem 

króla Jana Kazimierza. Po nierozstrzygniętej bitwie pod Zborowem 

(15-16 sierpnia 1649 r.) i rokowaniach z chanem krymskim 

podpisan o niekorzystną dla R zeczpospolitej ugodę, która 

zakończyła ten okres kampanii przeciwko Chmielnickiemu. Jednak 

wszyscy wiedzieli, że jest to pakt bardzo kruchy i na pewno niedługo 

zostanie zerwany. Obie strony konfliktu szykowały się do 

ostatecznego starcia. Formalny pokój trwał do wiosny 1651 roku. 

a » T 5 (235) 

Franciszek Smuglewicz 

„Bohun wyprowadzający kozaków z berestckiegopogromu 

Przygotowania do kampanii 1651 roku 

Wczesną wiosną 1651 roku, Chmielnicki rozpoczął akcję dywersyjną 

na tyłach wojsk polskich w celu podburzania chłopów przeciwko 

szlachcie. Sam zaś cały czas gromadził armię. Zebrał w końcu ok. 

100 tysięcy wojska i olbrzymi tabor z zapasami żywności i sprzętem 

wojskowym. Miał też ok. 145 dział. Z Krymu z pomącązbliżała się 

do niego armia tatarska, w sile 30 tysięcy wojowników, dowodzona 

osobiście przez chana Islama Gireja. Oba wojska połączyły się w 

okolicach Kołodna, niedaleko Kamieńca Podolskiego i ruszyły w 

kierunku Beresteczka, gdzie Chmielnicki zamierzał ostatecznie 

rozgromić wojska Rzeczpospolitej. W czasie pochodu kozacką straż 

przednią prowadził słynny ataman Iwan Bohun. Wojska tatarskie 

cały czas pustoszyły i rabowały mijane wsie i miasteczka wołyńskie. 

W tym samym czasie wojska koronne zbierały się w Sokalu nad 

Bugiem. Zaciągano żołnierzy obcego autoramentu i rozesłano wici 

na pospolite ruszenie. Zgromadzono też 95 dział. W międzyczasie 

część wojsk (ok. 2 tysiące jazdy) z obozu koronnego odesłano na 

Podhale aby stłumić rozpalony przez dywersantów Chmielnickiego 

bunt Aleksandra Kostki — Napierskiego. Ostatecznie zgromadzona 

80 tysięczna armia składała się z regularnych wojsk kwarcianych, 

obcego autoramentu, prywatnych, pospolitego ruszenia i czeladzi w 

taborze. Wojskiem dowodził król Jan Kazimierz Waza a do pomocy 

miał hetmana wielkiego koronnego Mikołaja Potockiego, hetmana 

polnego koronnego Marcina Kalinowskiego i wojewodę ruskiego, 

księciaJeremiego Wiśniowieckiego. 

31

Bitwa 

Oba wojska dotarły na beresteckie pola28 czerwca 1651 roku. Armia 

polska rozpoczęła budowę fortyfikacji i umacnianie obozu. W czasie 

odprawiania uroczystej mszy świętej dano znać o przeprawianiu się 

wojsk nieprzyjaciela przez Płaszówkę. Wojska zaczęły zajmować 

pozycje. Hetmanowie w bitwie chcieli zastosować zwyczajny szyk 

wojenny, zawsze stosowany przez wojska polskie w czasie bitew, ale 

pamiętający Żółte Wody i Korsuń król stanowczo się sprzeciwił i 

nakazał zastosować nowoczesny szyk holenderski polegający na 

ustawieniu wojsk w szachownicę, na przemian jazda i piechota. 

Z przodu szyku stała artyleria, a jazda pospolitego ruszenia z tyłu. 

Resztę jazdy ustawiono na skrzydłach szyku. W centrum dowodził 

sam król, z prawej strony hetman Potocki, z lewej hetman 

K alinow ski, którem u pom agał książę W iśniowiecki. K ról 

prawdopodobnie umyślnie posłał Wiśniowieckiego do pomocy 

Kalinowskiemu. Hetman był znakomitym wodzem, lecz miał 

bardzo słaby wzrok i widział tylko na odległość 250 metrów co, 

poważnie utrudniało mu skuteczne prowadzenie bitwy. Rozpoczęcie 

walki poprzedziły modne w tamtym czasie harce, czyli pojedyncze 

potyczki żołnierzy obu armii, w których lepsi byli biegli we władaniu 

szablą Polacy. Jednak wkrótce zniecierpliwiona orda krymska 

uderzyła i tak rozpoczęła się bitwa. Starcie to nie przyniosło żadnego 

rozstrzygnięcia. Tuż po walce zapadł zmierzch i wojska zeszły z pola. 

W obozie kozackim doszło do gwałtownego sporu chana z 

Chmielnickim. Chan był rozeźlony oporem Polaków. Spodziewał się 

popłochu i szybkiego zakończenia bitwy. Chmielnicki namawiając 

go do udziału w wyprawie wyolbrzymiał słabość i tchórzostwo 

wojsk Rzeczpospolitej podając za przykład Piławce i rzekomą 

„dezercję” 2 tysięcy żołnierzy wysłanych na Podhale. Zdecydowano, 

że nazajutrz bitwą będzie dowodził sam chan Islam Girej przy 

pomocy Tuhaj-Beja. Głównym zadaniem było zdobycie mostu i 

przeprawienie przez rzekę piechoty zaporoskiej. Następnego dnia, 

29 czerwca, po mszy, rozpoczęła się walka. W tym starciu szala 

zwycięstwa przechyliła się na stronę tatarską. Jednak zwycięstwo 

okupili dużymi stratami. Wielu murzów poległo lub trafiło do 

niewoli. Zginął wtedy sam słynny Tuhaj-Bej, co wprawiło chana 

w taką wściekłość, że chciał oddać polskiemu królowi związanego 

Chmielnickiego. W obozie polskim, król zdecydował, pomimo 

oporu hetmanów, że następnego dnia przeprowadzi frontalny atak 

całej armii ustawionej w szyk holenderski. 30 czerwca walkę 

rozpoczęto dopiero około godziny 10.00 ponieważ od rana nad 

polami beresteckimi unosiła się gęsta mgła. Cały ranek oba wojska 

przygotowywały się do decydującego starcia. Pierwsza uderzyła 

jazda dowodzona przez Wiśniowieckiego i rozbijając konnicę 

tatarską dotarła aż do taborów. W bok uderzyła jej jazda tatarska. 

Wtedy do ataku poszły wojska polskie i natarły na główne siły 

tatarskie. Tatarzy nie wytrzymali tego uderzenia wspomaganego 

silnym ogniem muszkietów i rzucili się do ucieczki. Tylna straż 

tatarska, wśród której był sam chan Islam Girej, została rozbita przez 

jazdę dowodzoną przez hetmana Potockiego. W tej walce zginęli 

dwaj bracia chana: Amurat i Krym. Chan z całym swoim wojskiem 

rzucił się do panicznej ucieczki. Prawdopodobnie porwał ze sobą 

Chmielnickiego, który bezskutecznie próbował go zatrzymać. 

Straszliwy pogrom wojsk tatarskich oraz ucieczka chana z 

Chmielnickim z pola bitwy już przesądziły o losach batalii, ale jej nie 

zakończyły. W ręce polskie wpadł cały bogaty obóz tatarski, lecz 

prawie nienaruszony tabor kozacki wycofał się na bagna leżące w 

południowej części pola bitwy, gdzie Zaporożcy wybudowali solidną 

półkolistą fortecę. Tabor otoczono dwumetrowymi wałami, na 

których ustawiono 60 dział. W obozie znajdowało się ok. 60 tysięcy 

Kozaków. Zaporożcy rozpoczęli też budowę grobli przez bagna. O 

świcie 1 lipca wojska polskie zbliżyły się do kozackich wałów i je 

otoczyły. Żołnierze byli jednak tak zmęczeni stoczoną bitwą, że nie 

atakowali. Przez trzy dni odpoczywali. Trwał tylko ciągły pojedynek 

polskiej i kozackiej artylerii. Po Chmielnickim nad wojskami 

kozackimi dowództwo objął płk. Filon D ziedziała, stary i 

doświadczony ataman. W obozie kozackim wytworzyły się dwa 

stronnictwa. Jedno składające się ze szlachty ruskiej i szlacheckiej 

części starszyzny chciało „układać się” z królem polskim, drugie 

w większości czerń chłopska i Zaporożcy chciało walczyć lub 

uciekać. 

4 lipca wojska polskie, po wybudowaniu okopów, rozpoczęły 

oblężenie. Król nakazał przesunięcie obozu bliżej wałów kozackich. 

Sprowadzono też ciężkie działa oblężnicze, które zaczęły zadawać 

kozakom olbrzymie straty. 7 lipca przybyli do króla posłowie z obozu 

kozackiego. Ten jednak postawił im twarde warunki. Mieli oddać mu 

wszystkich pułkowników, wszystkie działa i całą broń. Ponadto mieli 

zerwać wszelkie układy z chanem krymskim i Turcją i nie 

nawiązywać z nimi więcej żadnych stosunków, a czerń i chłopi mieli 

wrócić na pola pod władzę panów. O liczebności rejestru kozackiego 

miał zdecydować najbliższy sejm. Następnego dnia z obozu 

kozackiego napłynęła odpowiedź odmowna. 9 lipca znowu przybyli 

posłowie kozaccy z błaganiem o okazanie łaski lecz odprawiono ich 

z niczym. Wtedy oblężeni pozbawili dowództwa płka. Dziedziałę, a 

na jego miejsce wybrano atamana Iwana Bohuna. Następnego dnia, 

10 lipca, około godziny 10.00 w obozie kozackim wybuchła panika, 

spowodowana wieścią, że starszyzna kozacka i sam Bohun uciekająz 

obozu. Całe wojsko kozackie rzuciło się do ucieczki przez 

niedokończonągroblę przez bagna, pragnąc dostać się do mostu 

32 CÔT 5 (235)

na Płaszówce. Przejścia z tamtej strony obozu pilnowała chorągiew 

dowodzona przez wojewodę bracławskiego Stanisława Lancko- 

rońskiego. Widząc biegnącą chmarę kozaków Lanckoroński pomyślał, 

że jest atakowany. Mając mniejsze siły nakazał odwrót, aby 

ocalić chorągiew. Wtedy z obozu polskiego nadeszły znaczne 

posiłki. Rozpoczęła się straszna rzeź kozaków. Zginęło ich w walce, 

lub potopiło się w bagnie ponad 30 tysięcy. Trzon kozackiej armii 

uniknął jednak zagłady dzięki atamanowi Bohunowi, który 

wyprowadził niedobitki wojska z pogromu. Polacy zdobyli cały obóz 

kozacki, a w nim tabor, ogromne ilości sprzętu wojskowego, 

zrabowane dobra, insygnia hetmańskie Chmielnickiego oraz całą 

jego korespondencję jaką prowadził z chanem, sułtanem, carem i 

księciem siedmiogrodzkim Rakoczym. Armia Chmielnickiego była 

całkowicie rozbita. Szacuje się, że na polach i bagnach beresteckich 

zginęło ok. 70 tysięcy żołnierzy armii kozacko-tatarskiej, a około 

15 tysięcy dostało się do niewoli. 

Skutki batalii beresteckiej 

Bitwa zakończyła się wygraną wojsk Rzeczpospolitej, lecz nie 

wykorzystano świetnego zwycięstwa z winy skonfliktowanej 

z królem szlachty. Zaraz po zwycięstwie rozjechała się ona do 

domów a w ślad za nią ruszył sam król niewidzący sensu prowadzenia 

dalszej ofensywy. Pozostałe wojska dowodzone przez hetmanów 

udały się w głąb Ukrainy i już 23 września 1651 roku pod Białą 

KALENDARIUM RADZYŃSKIE - MAJ 

25 maja 1779 rok - w wyniku podziału dóbr po Mariannie i Eustachym 

Potockich właścicielem Radzynia został ich syn hrabia Jan Nepomucen Eryk 

Potocki (zm. po 1815 roku) 

14 maja 1799 rok - urodził się Jan Kaliński - unicki Biskup Nominat chełmski i 

bełski. Zmarł ( prawdopodobnie otruty) na zesłaniu w Witace 19 października 

1866 roku. 

2 maja 1864 rok - za udział w powstaniu styczniowym zostali rozstrzelani w 

Radzyniu powstańcy: Balcer Tyślicz, Paweł Triofimow, Franciszek Patek 

(dowódca batalionu powstańczego), Grzegorz Iwanow, Leopold Dąbrowski 

(dowódca kompanii). 

13 maja 1875 rok - likwidacja unickiej Diecezji Chełmskiej. Kościoły unickie 

zostały zamienione na cerkwie prawosławne. Taki sam los spotkał parafię 

unicką w Radzyniu. 

14 maja 1909 rok - w Warszawie zmarł Józef Buchbinder, artysta malarz, 

autor większości obrazów w kościele Trójcy Świętej w Radzyniu Podlaskim. 

Urodził się 17 grudnia 1839 roku w Mordach. 

27 maja 1934 rok - odbyły się wybory do rady miejskiej Radzynia. 

18 maja 1935 rok - na dziedzińcu pałacu Potockich w Radzyniu miały 

miejsce główne uroczystości żałobne po śmierci marszałka Józefa 

Piłsudskiego. 

30 maja 1940 rok - na żwirowni w lesie Planta zostało rozstrzelanych 50 

mężczyzn ze wsi Rudno wraz z proboszczem Romanem Ryczkowskim. Był to 

odwet za zabicie Niemca. 

2 maja 1942 rok - w wieku 83 lat zmarł w Radzyniu ks. infułat Tadeusz 

Mateusz Osiński, proboszcz i dziekan parafii radzyńskiej. Urodził się we wsi 

Szawły 16 listopada 1858 roku. 

Cerkwią stoczyły kolejną nierozstrzygniętą bitwę z odnowionymi 

wojskami kozackimi. Po walce zawarto ugodę ograniczającą rejestr 

kozacki do 20 tysięcy osób i prawo do przebywania Kozaków 

rejestrowych tylko na terenie województwa kijowskiego. Bitwa pod 

Beresteczkiem ocaliła Rzeczpospolitą przed rozbiorem, do którego 

szykowali się Chmielnicki, Moskwa, Szwecja, Turcja i Siedmiogród. 

Jej tragicznym skutkiem była rzeź 3,5 tysiąca polskich jeńców 

wziętych do niewoli po pogromie wojsk Rzeczpospolitej w bitwie 

pod Batohem (stoczonej z wojskami kozacko-tatarskimi, 1-2 

czerwca 1652 roku.) Ze względu na to, że wymordowano wtedy 

kwiat polskiego rycerstwa, rzeź ta współcześnie nazywana jest 

„sarmackim Katyniem” . Rozkaz do rzezi wydał Chmielnicki 

prawdopodobnie po to, żeby zemścić się za berestecki pogrom 

swoich wojsk. 

Arkadiusz Kulpa 

Przypisy: 

Dzieje narodu i państwa polskiego. Zeszyt II — 27. Zbigniew Wójcik 

„Wojny kozackie w dawnej Polsce” . 

Jó zef Andrzej Gierowski „Historia Polski 1505 — 1764” Warszawa, 

PWN 1984. 

4 maja 1942 rok - w obozie koncentracyjnym Dachau został zamordowany 

ks. Franciszek Drelowiec, wikary parafii radzynskiej. Urodził się 1 listopada 

1904 roku we wsi Manie. 

14 maja 1942 rok - w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu został 

zamordowany ks. Jan Michałowski, magister prawa kanonicznego. Urodził 

się 25 sierpnia 1906 roku w Radzyniu Podlaskim. 

10 maja 1955 rok - likwidacja domu Zgromadzenia Sióstr Albertynek w 

Radzyniu Podlaskim. 

3 maja 1991 rok - z okazji dwusetnej rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 

Maja w Radzyniu Podlaskim na Placu Ignacego Potockiego odsłonięto 

pomnik upamiętniający to wielkie wydarzenie. 

CÔT 5 (235) 33

DLACZEGO WARTO KSZTAŁCIĆ SIĘ W SZKOLE MUZYCZNEJ ? 

Cztery orkiestry kameralne: akordeonowa, smyczkowa, gitarowa i 

instrumentów dętych, Państwowej Szkoły Muzycznej im. Karola 

Lipińskiego w Radzyniu,17 maja wystąpiły w sali kina „Oranżeria”z 

koncertem dla uczniów Szkoły Podstawowej nr 2 oraz Gimnazjum nr 2. 

Każdy rodzic wychowując swoje pociechy 

dba o to, by zapewnić im szczęśliwe 

dzieciństwo i dobry start w dorosłe życie. 

Chce, aby były zdrowe i radosne, a kiedy 

dorosną - szczęśliwe. 

Wie, że aby to osiągnąć bardzo ważna jest 

dobra edukacja już od najwcześniejszych lat. To 

w szkołach dzieci uczą się żyć w 

społeczeństwie, a przede wszystkim zdobywają 

wiedzę, umiejętności i rozwijają swoje 

uzdolnienia, które w dużej mierze zadecydują o 

ich sukcesie i poczuciu szczęścia. 

Może warto pomyśleć o edukacji muzycznej, 

która nauczy dziecko rozumieć siebie 

i świat poprzez kontakt ze sztuką? 

Często rodzice zastanawiają się: 

k h(V. 

I M S 

- dlaczego jest tak ważne, aby dziecko możliwie 

jak najwcześniej miało kontakt z muzyką? 

- czy warto już od najmłodszych lat uczyć gry 

na instrumentach? 

- co dziecko może zyskać dzięki edukacji 

muzycznej w szkole artystycznej? 

Jak odpowiadają na te pytania psycholodzy w 

oparciu o światowe badania? 

Badania wskazują, że profesjonalna aktywność 

muzyczna: 

- wspiera rozwój inteligencji - regularna gra 

na instrumencie wzmaga motywację do nauki, 

sprzyja osiąganiu lepszych wyników, np. w 

rozwiązywaniu zadań matematycznych, 

pozytywnie wpływa na rozwój języka i 

osiągnięcie gotowości do czytania; 

- rozwija poznawczo - pobudza proces 

spostrzegania, wrażliwość zmysłową, 

koncentrację uwagi, wpływa na rozwój mowy i 

wzbogacenie słownictwa oraz na inwencję 

twórczą; 

- wyraźnie wzmacnia koncentrację uwagi, 

usprawnia zapamiętywanie i zdolność uczenia 

się. Pod wpływem powolnej muzyki barokowej 

przyśpieszony jest proces uczenia się 

o 25 % i zwiększona zdolność zapamiętywania 

0 26%; 

- wspiera wydajność m ózgu - słuchanie 

muzyki we wczesnym dzieciństwie pomaga 

budować neuronalne ścieżki, które mają wpływ 

na rozwój języka, pamięci i poczucie 

przestrzeni. Grając na instrumencie, dzieci uczą 

się koordynować obie półkule mózgowe, co 

bardzo korzystnie wpływa na rozwój 

intelektualny; 

- wspiera społeczne zachowania - dzieci 

oswojone z muzyką znacznie rzadziej się kłócą 

1 generalnie uchodzą za bardziej zgodne. 

Edukacja muzyczna minimalizuje bowiem 

poziom zachowań agresywnych. Uczestnictwo 

w zajęciach muzycznych uspołecznia, 

KULTURA 

W programie znalazły się wielkie przeboje i standardy muzyczne. 

Koncert przyjęty wielkim aplauzem, miał dostarczyć nie tylko rozrywki. 

- Do 10 czerwca trwa nabór do pierwszych klas szkoły muzycznej. 

przeciwdziała uczuciu samotności i sprzyja 

podejmowaniu współdziałania i współpracy; 

- wspiera rozwój emocjonalny dzieci - 

aktywne obcowanie z muzyką sprawia, że dzieci 

są znacznie bardziej empatyczne, dojrzałe 

emocjonalnie, zrównoważone, zdyscyplinowane 

i komunikatywne; 

- kształtuje dodatnie cechy charakteru i 

woli, wyrabia cierpliwość, wytrwałość, odwagę, 

odporność na trud i zmęczenie; 

- jak żadne inne działanie wspiera 

całościowy rozwój - dzieci uczą się płynnego 

i elastycznego ruchu, poprawia się postawa 

ciała, następuje rozwój mięśni, wzmocnienie 

układu nerwowego, rozwój układu 

oddechowego i poprawia pracę serca; 

- działa terapeutycznie - rozładowuje 

napięcie emocjonalne, niepokoje i lęki u dzieci; 

edukacja muzyczna ponadto kształtuje 

wrażliwość na piękno, rozwija wyobraźnię, 

zaspokaja potrzebę ekspresji, uczy 

samodzielności myślenia i oceny estetycznej. 

Dajmy więc naszym dzieciom szansę 

korzystania z dobrodziejstw, jaki niesie ze sobą 

czynne uprawianie tej wspaniałej dziedziny 

sztuki jaką jest muzyka. Każdy uczeń odniesie 

konkretne korzyści z edukacji muzycznej, bez 

względu na to, jaki zawód będzie wykonywał. 

M uzyka uczy, bawi, wychowuje, rozwija i 

uwrażliwia. 

Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. 

Karola Lipińskiego w Radzyniu Podlaskim 

prowadzona przez Ministerstwo Kultury i 

Dziedzictwa Narodowego zajmuje się edukacją 

muzyczną. Proces kształcenia artystycznego 

oparty jest na programach ministerialnych. 

Nauka w szkole jest bezpłatna.. Szczegółowe 

informacje - na stronie szkoły: 

www.psmradzyn.edu.pl 

Dorota Szostakiewicz 

fi-' - 

14*01*2013 

Z HISTORIĄ OD PRZEDSZKOLA 

We współczesnym, tak szybko zmieniającym się świecie ważne 

jest, abyśmy mieli też poczucie swoich korzeni. Znamy przysłowie 

“ Czego Jaś się nie nauczy tego Jan nie będzie umiał”. Odnosi się 

ono również i do nauki o miejscu w którym żyjemy. Zdarza się 

bowiem często, że wiele osób dorosłych niewiele jest w stanie 

powiedzieć na temat przeszłości swojejmiejscowości. Dlatego 

dobrze, że pracownice Przedszkola Miejskiego w Radzyniu 

Podlaskim starają się pokazać maluchom ważne miejsca dla 

lokalnej historii. 

W słoneczny majowy dzień przedszkolaki z opiekunkami udały się 

z przedszkola na ulicy Reja na wycieczkę edukacyjną aby zwiedzić 

zespół pałacowo - parkowy. Usłyszały od instruktora 

Radzyńskiego Ośrodka Kultury opowieści o historii Pałacu 

Potockich i życiu jego mieszkańców w XVIII wieku. Dzieci 

wysłuchały też z zaciekawieniem legendy o odcisku końskiego 

kopyta na kamieniu leżącym w parku. Najmłodsi mieszkańcy 

Radzynia, mimo że może jeszcze nie wszystko z tych opowieści 

zapamietali, będą mieli poczucie, że Pałac Potockich jest 

miejscem wyjątkowym takdawniejjak i obecnie. 

Red. 

WARSZAWSKA MAJÓWKA 

14 maja słuchacze UTW pojechali na kolejną wycieczkę 

edukacyjną. Tym razem do Żelazowej Woli i Wilanowa. 

Jednodniowy program wycieczki zakładał wizytę w miejscu 

urodzenia największego polskiego kompozytora Fryderyka 

Chopina. Nowoczesne pawilony i eksponowane pamiątki 

zrobiły ogromne wrażenie. Po emocjach można było 

odpocząć w cieniu parku przy sączącej się z głośników 

muzyce mazurków i polonezów. Następnym etapem wycieczki 

było muzeum- Pałac w Wilanowie. Podczas spaceru po 

imponujących komnatach i ogrodach przychodziła refleksja 

- czy taka świetność, chociaż w części, stanie się 

w przyszłości udziałem i naszego pałacu? Zwiedzanie sal 

pałacowych zajęło nam ponad dwie godziny, dlatego z wielką 

przyjemnością zasiedliśmy na ławkach w ogrodach, by 

podziwiać przepiękną majową zieleń. 

4 

Pw m Ł . 

N 

■> V t ' j A ) i L 

# 

n 

/ i T 

r 

" 

^WIATOWF 

0 ludowe 

ii«« a ^ i » g 

1 

^ K i l -i 

i * w S ł ■*■ 

DOROCZNE ŚWIĘTO LUDOWCÓW 

Uroczyste obchody Powiatowego Święta 

Ludowego odbyły się 26 maja. 

Zainaugurowała je msza św. odprawiona w 

kościele parafialnym św. Trójcy 

koncelebrowana przez ks. kanonika 

Sławomira Kapitana. Następnie poczty 

sztandarowe oraz zaproszeni goście 

przeszli ulicami miasta do sali kina 

,,Oranżeria” , gdzie wygłoszono 

okolicznościowe przemówienia i wręczono 

wyróżnienia odznaczonym ludowcom. 

- Święto Ludowe to jedno z najpiękniejszych 

polskich świąt wyrosłe z tradycji narodowej, 

ludowej i chrześcijańskiej. Pierwsze 

obchody przebiegały pod hasłem „Żywią i 

bronią" i miały wymiar głęboko patriotyczny. 

Obecnie każdego roku w całym kraju 

odbywają się obchody, podczas których 

rzesze ludowców i sympatyków PSL 

wspólnie kontynuują tradycję - mówił 

prowadzący imprezę Daniel Grochowski. 

Nikt w Polsce nie ma prawa mówić, że jest 

prawdziwym patriotą a reszta nie! 

Powiatowe Święto Ludowe było okazją do 

rozmowy na temat spraw krajowych, 

lokalnych i roli PSL w polityce. - Ruch 

ludowy nigdy nie obnosił się swoją wiarą i 

nie używał jej do celów politycznych - i tak 

pozostanie. Do kościoła chodzimy się 

modlić tak jak dzisiajto uczyniliśmy - 

rozpoczął prezes ZP PSL Tadeusz Sławecki, 

gospodarz uroczystości. - W dzisiejszych 

czasach praktykuje się pokazywanie tylko 

niektórych, wybranych elementów polskiej 

historii, nazywanie tylko niektórych 

prawdziwymi patriotami. Już Cyprian Kamil 

Norwid dostrzegał, że "jeśli ktoś chciałby 

dzielić i zastrzec sobie wyłączność na 

patriotyzm, ten z ojczyzny czyni sektę i 

kończy jako fanatyk". Nikt w Polsce nie ma 

prawa mówić, że jest prawdziwym patriotą a 

reszta nie! To dalejiszczą się słowa jednego 

z liderów partii opozycyjnej: my jesteśmy tu 

gdzie wtedy, oni tam, gdzie stało ZOMO. I w 

dalszym ciągu próbuje się Polskę podzielić 

-ocenił Sławecki. 

CÔT 5 (235) 

Dyskusją osiągnąć consensus 

Kontynuując p rze d sta w ił prognozę 

zachowań przedwyborczych. - Dzisiajmamy 

wolną Ojczyznę. Tylko czy my jako Polacy 

potrafimy poszanować tę wolność? Czy 

może raczej potrafimy wywołać piekło 

polsko - polskie? A na to się zanosi. Już 

ostatnie dni pokazują, jak będą wyglądały te 

wybory. Nie będzie mowy o dyskusji o 

przyszłości kraju czy o przyszłości tego 

miasta. Będą happeningi, spektakle, 

marsze i walka polityczna. Atak naprawdę o 

tej rzeczywistości, o losach naszej małej 

O jczyzny p ow inniśm y d ysku tow ać, 

powinniśmy starać się osiągać consensus - 

p o d k re śla ł se k re ta rz stanu MEN. 

Podobnego zdania był obecny na 

uroczystości prof. dr hab. Józef Zając, 

senator, rektor PWSZ w Chełmie. - Mamy w 

naszym kraju p rze sa d zo n ą w alkę 

polityczną, którejnie ma powodu prowadzić 

- skomentował. Głos zabrał również 

wicemarszałek województwa lubelskiego - 

Sławomir Sosnowski. W swoim wystąpieniu 

skupił się podsumowaniu mijające okresu 

programowania. - Na dzień 30 kwietnia 

udało się w województwie zrealizować 22 

Powiatowe Święto Ludowe urozmaiciła 

część artystyczna. Przed publicznością 

zaprezentowali się: Anna Domonik, dzieci 

z zespołu taneczno-wokalnego "Ulaniacy" 

oraz m łodzież z zesp ołu No Name. 

Na zdjęciu młodzi artyści z „Ulaniaków” 

tuż przed popisowym występem. 

tys. 100 różnego rodzaju projektów. Na tej 

sa li są lu d zie , k tó ry byli bardzo 

zaangażowani w ten proces, który 

spowodował, że przebudowaliśm y i 

w yb u d o w a liś m y 600 km d ró g w 

województwie, 400 km kanalizacji i ponad 

300 km linii wodociągowych - wyliczał 

wicemarszałek. - To jest ogromny wysiłek, 

ale to, co przed nami będzie o wiele 

trudniejsze, bo do tej pracy będziemy 

musieli mieć szersze zaplecze i powinniśmy 

to robić z innymi samorządami nie patrząc 

na granice administracyjne. Chciałbym, 

żebyśmy w tym procesie przede wszystkim 

patrzyli na człowieka, na jego problemy. A 

przede wszystkim na podstawowy kłopot z 

miejscami pracy - zaznaczył Sosnowski. 


Podczas uroczystości wręczono odznaczenia. W tym roku Medalem Wincentego Witosa 

uhonorowano Józefa Skwarę. Natomiast Andrzej Chojnacki oraz Piotr Powałka zostali 

wyróżnieni Medalem Złotej Koniczyny. 3 7

fot. Sylwester W iąckiewicz 

Bycie strażakiem - zawodowym czy też 

ochotniczym - to więcej niż służba. Raczej 

swego rodzaju misja i sposób na życie. 

Odważne decyzje, poświęcenie, determinacja 

w działaniu - to dla strażaków 

codzienność. Ofiarnie chronią innych, nie 

oczekując za to żadnej nagrody. 12 maja w 

Radzyniu miał miejsce Powiatowy Dzień 

Strażaka. Była to doskonała okazja do 

wyrażenia uznania oraz wyróżnienia 

i awansowania najlepszych. 

Święto rozpoczęło się uroczystą zbiórką 

i przemarszem pododdziałów, pocztów 

sztandarowych i zaproszonych gości 

do ko ścio ła p.w. B łogosław ion ych 

Męczenników Podlaskich. Mszę świętą 

koncelebrowali: diecezjalny duszpasterz 

strażaków ks. Roman Sawczuk oraz 

powiatowy kapelana strażaków ks. Henryk 

Domański. Tuż po nabożeństwie dokonano 

poświęcenia wozu ratowniczo - gaśniczego 

należącego do wyposażenia komendy 

PaństwowejStraży Pożarnej. 

Następnie licznie przybyła brać strażacka 

przeniosła się do Radzyńskiego Ośrodka 

Kultury, gdzie wszystkich powitali: Tadeusz 

Sławecki sekretarz stanu w MEN, prezes 

Zarządu Oddziału Powiatowego Związku 

OSP RP w Radzyniu oraz starszy brygadier 

D a riu sz G om ółka kom endant PSP 

w Radzyniu. Oprócz strażaków zawodowych 

i ochotniczych w uroczystości udział wzięli 

przedstawiciele samorządu, parlamentu, 

władz województwa, służb mundurowych 

i duchowieństwa. 

■ i ii li m 

fot. Sylwester W iąckiewicz 

Bogu na chwałę, ludziom na ratunek 

Powiatowy Dzień Strażaka 

OSP jest dla każdego, kto chce służyć 

drugiemu człowiekowi 

Zanim wręczono odznaczenia oraz akty 

mianowania na wyższe stopnie służbowe, 

głos zabrał druh Tadeusz Sławecki. 

Podkreślił nakład pracy, jaki trzeba było 

włożyć w zaprezentowany ceremoniał 

strażacki. W swejwypowiedzi akcent położył 

na stabilną sytuację OSP oraz jejnajwiększą 

wartość. - OSP w powiecie ma sie dobrze, 

liczy 2266 osób. Mamy 61 jednostek. 

W większości z nich są młodzi ludzie i wciąż 

przybywa adeptów. Coraz częściejz OSP 

wiążą się kobiety. Cieszy również fakt 

istnienia młodzieżowych drużyn pożarniczych. 

Jednostki są coraz lepiejwypo- 

sażone. I choć sprzęt jest bardzo istotny, to 

jednak najważniejsi są ludzie - mówił druh 

Sławecki. - Ochotnicza Straż Pożarna to 

stowarzyszenie, w którym znajdzie się 

miejsce dla każdego, kto chce służyć 

drugiemu człowiekowi w imię zasady „Bogu 

na chwałę, ludziom na ratunek". I nie mają 

tu znaczenia poglądy czy zapatrywania. 

Wyznacznikami są profesjonalizm, wytrwałość 

i gotowość do poświęceń. Ta uroczystość 

jest wyrazem szacunku dla całej 

strażackiejspołeczności - podsumował. 

Medale, wyróżnienia, awanse 

Głównym punktem uroczystości było wręczenie 

zasłużonym strażakom odznaczeń i 

awansów. Wyróżnienia trafiły do kilkudziesięciu 

ratowników. - Takie nagrody to 

zaszczyt, ale i zobowiązanie do jeszcze 

cięższej i solidniejszej służby. Medal wiele 

Z MIASTA 

nie waży, ale odpowiedzialność wzrasta 

- komentował ks. Henryk Domański. Kilka 

słów uznania i wdzięczności padło również 

z ust starosty Lucjana Kotwicy. - Strażak to 

ten, który pełni straż. To ten, któremu 

powierza się swójlos. Dlatego wybiera się 

na strażaków tych, którzy są najlepiej 

przygotowani, najpoważniejsi i najbardziej 

odpowiedzialni. Gratuluję tejspołeczności, 

że jest jeszcze z kogo wybrać takich właśnie 

ludzi. Dziękuję, że jesteście, działacie 

i można wam ufać: tak strażakom zawodowym 

jak i ochotnikom - mówił starosta. 

Na uroczystości obecny był zastępca 

Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego 

PSP w Lublinie brygadier Gustaw Włodarczyk, 

który podobnie jak jego przedmówcy 

nie szczędził pochwał. -Kiedyś przeczytałem, 

że ponad 95% społeczeństwa nie 

odróżnia strażaka zawodowego od ochotnika. 

Świadczy to o jednakowym profesjonalizmie, 

zaangażowaniu, wyposażeniu 

sprzętowym. Dziękuję za wasze poświęcenie 

i determinację, których wynikiem są 

nadane wyróżnienia. 

Dobry sprzęt to większe bezpieczeństwo 

podczas walki z żywiołem 

- Dzisiejszy dzień powinien być dla was 

dniem dumy, zadowolenia i satysfakcji - 

mówił z kolei wicemarszałek województwa 

Sławomir Sosnowski. 

- Gratuluję i dziękuję już za samą gotowość 

do niesienia pomocy innym, bo w dzisiejszych 

czasach brakuje wrażliwości na 

krzywdę - zauważył wicemarszałek, po czym 

zwrócił uwagę na ważny aspekt usprzę 

towienia straży pożarnych. - Zdaję sobie 

sprawę jak istotne jest, aby OSP i PSP 

pracowały w warunkach coraz lepszych i 

bezpieczniejszych. Jestem dumny, że uczestniczyłem 

w tym, że w ostatnim czasie z 

dotacji ponad 100 samochodów pojechało 

do jednostek na terenie całego województwa. 

Wierzę, że to będzie docenione, 

wykorzystane a wasze bezpieczeństwo 

będzie w wyższym stopniu zapewnione. Ten 

wysokospecjalistyczny sprzęt - nie tylko 

samochody, ale i wyposażenie - sprawi, że 

będziecie bezpieczniejsi wtedy, kiedy 

jesteście obok żywiołów. 

c^ o t 5 (235)

# STRAf 

2013 

Pamiętają o tych, którzy odeszli. Z 

optymizmem patrzą w przyszłość 

Dzień Strażaka był świetną okazją do 

nagrodzenia wyróżniających się 

ratowników. To oni rokują coraz lepsze 

wyniki i pozwalają ufać, że w sytuacjach 

zagrożenia będą służyć profesjonalną i 

skuteczną pomocą. Jednak strażacy 

pamiętają też o swych przełożonych i 

kolegach, którzy odeszli na wieczną 

służbę. - Od ostatniego Dnia Strażaka z 

naszych szeregów ubyło wielu zacnych 

druhów. Wśród nich Jerzy Struczyk 

wieloletni działacz szczebla 

wojewódzkiego, powiatowego, miejsko - 

gminnego. W jego pogrzebie 

uczestniczyliśmy kilka tygodni temu - 

przypomniał prezes zarządu oddziału 

miejsko - gminnego związku ochotniczych 

straży pożarnych w Radzyniu Mirosław 

Kałuski. Minutą ciszy uczczono pamięć. 

Na zakończenie, w imieniu organizatorów, 

Mirosław Kałuski złożył wyraz wdzięczności 

za tak liczną obecność na najważniejszym 

dorocznym święcie środowisk strażackich. 

- Dziękuję księżom za odprawienie pięknej 

mszy świętej w intencji strażaków. Dziękuję 

naszym gościom reprezentującym 

wszystkie instytucje w przestrzeni 

publicznej naszego miasta, gmin, powiatu 

oraz województwa. Wasz obecność jak 

zawsze doskonale wypełnia treścią naszą 

ROZMAITOŚCI 

2 LATA ROWEROWEGO RADZYNIA 

Rowerowy Radzyń, przyszedł na świat 17 kwietnia 2011. 

Jest zodiakalnym Baranem. A został poczęty podczas 

Parczewskiego Rajdu Rowerowego. Tomek Gwiazda, jak 

wskazujejego nazwisko, puścił w świat iskrę pełną pasji. 

Rowerowy Radzyń, niepozornie zaczął dawać o sobie 

znać w mieście i jego okolicach. W kwietniu 2013 RR 

skończył 2 latka wchodzącw3rokswojego istnienia! 

Za nami kilkadziesiąt imprez rowerowych. Tysiące 

przejechanych kilometrów. Setki poznanych osób. Trasy 

od 10 km w ciągu dnia do 150 km. W yprawy 

jednodniowe, ale i maksymalne, 6 dniowe. Od Bugu po 

Wisłę, od Białki po góry. Po zaglądanie za granicę Polski. Noclegi w 

namiotach i kwaterach. Wyjazdy poranne i wieczorne a powroty, czasami 

bardzo późne. Przez Rowerowy Radzyń na pewno przewinęła się już setka 

rowerzystów, choć na stałe zostało zaledwie kilka osób. Jeździmy wszędzie 

tam, gdzie pozwoli nam siła mięśni. Poznajemy ciekawe miejsca pod 

względem historycznym i architektonicznym. I jak przystało na pozytywnie 

zakręconych ludzi bardzo lubimy wspólne imprezy integracyjne Przyjaźnimy 

się z rowerzystami z Międzyrzeca Podlaskiego, Białej Podlaskiej, Wohynia, 

Parczewa, Białorusi ale nie tylko - rowerzyści z każdego zakątka, są jak 

jedna wielka rodzina. Spotykamy się na wspólnych wydarzeniach. Dlaczego 

jeździmy? Dlatego, że jest fajnie? Że można się oderwać od codziennych 

obowiązków i poczuć odrobinę wolności? Trudno to wytłumaczyć, zaś 

subtelność fajności tych wyjazdów człowiek odkrywa dopiero wsiadając na 

rower i spotykając ludzi dzielących tę samą pasję. Czasami wystarczy zwykły 

rower składak by przejechać z nami kawałek trasy. Choć dopiero później 

przesiadamy się na bardziej profesjonalne rowery, które zapewniają komfort 

jazdy pozwalając na pokonywania wymagających tras. Zdarzające się awarie 

i sytuacje krytyczne. To wyzwania, które pozwalają nam jeszcze lepiej 

przygotować się do kolejnych wypraw. Czasami jedyny bagaż to nasze 

ubranie, innym razem na naszych rowerach znajduje się cała masa sprzętu: 

od kluczy po śpiwory I 

namioty! 

A wszystko to dzieje się, 

dzięki kilku zaledwie osobom, 

które najmocniej naciskają 

na pedały, by to wszystko się 

jakoś dalej kręciło! Bo bez 

pasji, na pewno tak wiele 

byśmy nie zrealizowali! I tym 

osobom bardzo dziękujemy! 

ATy, poczuj blues’a i zakochaj 

się w rowerach! Czekamy na 

Ciebie! 

Mariusz Bober 

WYCHOWANKOWIE AKADEMII MEDALISTAMI MISTRZOSTW EUROPY W SZWECJI! 

Mamy dla Was miłe wieści ze Szwecji, gdzie 

właśnie zakończyły się 28 Mistrzostwa Europy 

Seniorów i 19 Juniorów w Taekwon-Do, a w 

gronie reprezentantów kraju znalazła się 

dwójka byłych wychowanków Radzyńskiej 

Akademii Taekwon-Do. Jak wiadomo samo 

powołanie do Reprezentacji Polski to zaszczyt i 

wyróżnienie okupione ciężką wieloletnią pracą 

opartą oczywiście na talencie, którego ani 

Monice, ani Kubie nie brakuje. 

Na pow ołaniu do kadry 

jednak się nie skończyło. 

29 letnia Monika Wiater 

- posiadaczka 3’Dana, która 

p rze d 15 la ty tre n in g i 

rozpoczynała w Radzyniu, 

radzynianka z urodzenia, od 

lat mieszkająca i pracująca 

w W a r s z a w ie - je d n a 

z najbardziej utytułowanych 

wychowanek radzyńskiego 

taekwon-do, na Mistrzostwach Europy Seniorów 

w Szwecji do swojej pokaźnej kolekcji dołączyła 

tytuł Il-giej W icem istrzyni Europy w swojej 

koronnej konkurencji układów indywidualnych, w 

której jest wielokrotną zwyciężczynią Pucharu 

Polski, 13-krotną Mistrzynią Polski oraz brązową 

m edalistką M istrzostw Europy Seniorów z 

Rumunii 2006. 

16-letni Jakub Gadzała z Czemiernik, który wraz z 

dw iem a s io s tra m i ro zp o c zą ł tre n in g i w 

Radzyńskiej Akademii w 2006 roku - to jednej z 

najzdolniejszych zawodników 

o statniego pokolenia. W 

m arcu 2013 roku zd a ł 

centralny egzamin na czarny 

pas 1’Dan i jeszcze jako 

ju n io r m łodszy - co je s t 

potwierdzeniem jego talentu 

i p ra c o w ito ś c i - z o s ta ł 

powołany do kadry 

narodowej a następnie do Reprezentacji Polski 

Juniorów na Mistrzostwa Europy w Szwecji, żeby 

od razu sięgnąć po tytuł Mistrza Europy. Jego 

pierwszy start w barwach narodowych zdecydowanie 

należy do bardzo udanych. Z zawodów 

wraca z 4 medalami. Indywidualnie zdobył tytuł II- 

go Wicemistrza Europy w konkurencji testów siły, 

wymagającej perfekcyjnego i skutecznego opa- 

nowaniatechnikz najwyższą dawką precyzji. Tytuł 

podwójnego Mistrza Europy Juniorów zdobył wraz 

ze swoją drużyną w prestiżowej konkurencji walk 

drużynowych i drużynowych testów siły, dokładając 

do m iędzynarodowego dorobku brąz 

w drużynowych technikach specjalnych. 

Tym bliższe są nam ich sukcesy, że oboje swoją 

drogę sportową rozpoczynali w Radzyńskiej 

Akademii Taekwon-Do, trenując tu pod okiem 

trenera Janusza Wlizło. Obecnie od kilku lat 

reprezentują "Lewart" Lubartów. Monika od 

2004 roku, a Jakub zmienił barwy klubowe w 

2010 roku, gdy działalność Radzyńskiej Akademii 

była stopniowo wyciszana, a w powołane do życia 

we wrześniu 2010 roku jako kontynuatora 

tradycji Akadem ii - Radzyńskie Sportow e 

Centrum Taekwon-do nie było jeszcze alternatywą 

dla Kuby. Najlepszym rozwiązaniem było kontynuowanie 

treningu i rozwoju talentu dojeżdżając 

z Czemiernik nie do Radzynia tylko do Lubartowa. 

Cieszy, że nie przerwał treningów, i że rodzice 

chcieli w swoje dzieci zainwestować, bo ciężka 

praca teraz procentuje :) Kuba już w 2012 roku 

zdobył srebrny medal Pucharu Świata w Anglii, a 

w 2013 roku zdobył srebrny medal w technikach 

specjalnych na Pucharze Polski Juniorów (jako 

junior młodszy) i 2 brązowe medale w walkach i 

technikach specjalnych na Grand Prix Polski 

Juniorów. 

Młodsza siostra Kuby - Zuzanna Gadzała także 

kontynuuje tre n in gi w "L e w a rc ie " - je s t 

ubiegłoroczną M istrzynią Polski Juniorów 

Młodszych w walkach i technikach specjalnych. 

Na swoich pierwszych Mistrzostwach Polski wywalczyła 

tytuł "Najlepszej Zawodniczki" turnieju. 

W 2012 roku zdobyła także Puchar Świata 

w Anglii wtechnikach specjalnych, a w 2013 roku 

na Pucharze Polski Juniorów (jeszcze jako 

juniorka młodsza) wywalczyła brąz w walkach 

i złoto wtechnikach specjalnych oraz brąz i srebro 

na Grand Prix Juniorów. 

Na ME w Szwecji w rywalizacji 506 zawodników z 

26 państw, wszystkie 4 drużyny Reprezentacji 

Polski (zarówno juniorki, jak i seniorki, juniorzy i 

seniorzy) wywalczyły tytuły najlepszych drużyn 

mistrzostw, a Polska została tym samym naj 

lepszym państwem na starym kontynencie. 

W ynik polskiej reprezentacji osiągnięty na 

szwedzkich matach, należy uznać za absolutną 

dominację polskiego Taekwon-Do w Europie. 

Dzięki naszej reprezentacji, a w niej naszej 

opisywanej wyżej dwójki zawodników, Mazurek 

Dąbrowskiego był odgrywany w szwedzkim 

Skovde łącznie 20 razy :) 

Może za rok podobne wieści dotrą do nas 

0 Katarzynie C iężkiej, najlepszej obecnie 

zawodniczce Radzyńskiego Sportowego Centrum 

Taekwon-Do, która pierwszy raz uczestniczyła 

w zgrupowaniu kadry narodowej i przygotowuje 

się do bardzo ważnego dla niej finału sezonu 

startowego, z Mistrzostwami Polski Seniorów 

1 Centralnym Egzaminem na czarny pas. Łukasz 

Ciężki już nie raz udowodnił, że bardzo solidnie 

podchodzi do swojej pracy, więc na efekty nie 

będzie trzeba długo czekać, także z udziałem 

młodszych adeptów - rodowitych wychowanków 

Łukasza, którzy awansowali do tegorocznych 

Mistrzostw Polski. Trzymajmy kciuki. 

Janusz Wlizło 

40

PARAFIALNY ZESPÓŁ CARITAS INFORMUJE 

ROZMAITOŚCI 

- Żywność wydawana jest w każdą pierwszą sobotę miesiąca od 9.00 do 11.00. 

- Należy zgłaszać się osobiście lub upoważnić do odbioru bliską osobę. 

- Osoby korzystające z pomocy żywnościowej świadczonej przez Parafialny Zespół Caritas powinny przedłożyć: zaświadczenie 

Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej lub Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, jeżeli korzystają z pomocy tych Ośrodków, 

- Zaświadczenie Powiatowego Urzędu Pracy, jeżeli są osobami bezrobotnymi, a nie korzystają z pomocy MOPS lub GOPS, lub 

zaświadczenie własne. 

- We wtorki od godziny 15.30 konsultacje z pedagogiem z Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej (trudności w nauce i sposoby ich 

przezwyciężania, wskazówki dla rodziców jak pracować z dzieckiem w domu i in.). 

- W każdy piątek od godziny 13.00 do 15.00 udzielane są porady prawne, od 15.00 do 17.00 konsultacje z psychologiem - logopedą. 

PARAFIALNY ZESPÓ Ł CARITAS przy Parafii Św. Trójcy w Radzyniu Podl. 

ul. Jan a Pawła II15 21-300 Radzyń Podl. tel. 83352 -73-90 

Dyżury w każdy wtorek w godz. 16.30 - 17.30 i piątek w godz. 12.00 - 13.00 

Ą o r 

RADZYŃSKI M AGAZYN 

SPOŁECZN O - KULTURALNY 

Wydawca: 

Radzyński Ośrodek Kultury 

Adres redakcji: 

ul. Jana Pawła II 4, 

21-300 Radzyń Podl. 

http://radzrok.home.pl/, 

e-mail: radzrok@home.pl 

Reklama i ogłoszenia: 

tel. 352-73-14 

(wew. 26), 664923307 

Redakcja: 

Piotr Matysiak (r. naczelny), 

Monika Mackiewicz, 

Arkadiusz Kulpa, 


W spółpracow n icy: 

Marek Topyła, Tomasz Pietrzela 

P rzygotow anie do druku 


Drukarnia: 

www.awadruk.pl 

Nakład 1100 egzemplarzy, 

cena: egzemplarz bezpłatny. 

Redakcja zastrzega sobie prawo 

redagowania tekstów, w tym ich 

skracania i zmiany tytułów. 

Za treść reklam redakcja 

nie odpowiada. 

H O 

M 

0 

R 

H arm o nogram d y żu ró w 

radnych Rady Miasta Radzyń 

Podlaski - pełnionych w 

poniedziałki od godziny 17.00 

w biurze Rady Miasta przy 

ulicy Warszawskiej 32 (pokój 

nr 76). Tel. (83) 351-24-69. 

1. Sałata Sławomir 

2. Skowron Piotr 

3. Stradczuk Krzysztof 

- Wiceprzewodniczący Rady Miasta 

4. Szymala Anna 

- Wiceprzewodnicząca Rady Miasta 

5. Wierzchowski Dariusz 

6. Wołowik Krzysztof 

JUZ JA WAS NAKARMI! 

Czarny humor 

zainspirowany 

pomysłem radnego czyli: 

Jak rozwiązać problem bezdomnych kotów. 

3 czerwca 2013 r. 




2 września 2013 r. 

9 września 2013 r. 

Przewodniczący Rady Miasta- Jacek Piekutowski - przyjmuje interesantów w 

czwartki w godzinach od 14.00 do 15.00. 

Osoby niepełnosprawne mają możliwość spotkania z radnymi w holu Urzędu 

Miasta. Wystarczy w terminie pełnienia dyżuru przez radnego, powiadomić go 

telefonicznie o chęci rozmowy. Tel. (83) 351-24- 69. 

«W T 5 (235) 41

BIEGIEM PO ZDROWIE 

Szczepan Figat, pojawił się w Radzyniu, na 

zaproszenie wicestarosty M ariusza 

Skoczylasa i opowiadał nam o bieganiu w 

szerokim aspekcie: od techniki biegania 

po ćwiczenia, skończywszy na tym, jak 

reagować, w przypadku pojawiających się 

kontuzji. 

Szczepan od lat pomaga biegaczom 

zawodowcom i amatorom w leczeniu, a 

przede wszystkim w unikaniu kontuzji. 

Ukończył specjalistyczne kursy i szkolenia 

fizjoterapeutyczne w kraju i za granicą. 

Specjalizuje się w terapii manualnej, 

kinezytapingu i wreszcie w klawiterapii - 

technice niestandardowej, wymagającej 

doskonałejznajomości anatomii i mocnych 

nerwów. Prowadzi profesjonalny gabinet 

fizjoterapeutyczny “Fizjoperfekt”. Sam 

kiedyś biegał wyczynowo, następnie 

współpracował z Polskim Związkiem Lekkiej 

Atletyki i takimi sławami sportu jak Robert 

Korzeniowski, Artur Partyka czy Tomasz 

Majewski. Jest ekspertem w dziedzinie 

fizjoterapii w programie NIKE RUNNING 

POLAND. 

Już po 12 - tu godzinach od spotkania w 

Kofi&Ti jesteśmy umówieni na pierwszy 

trening pod okiem Szczepana. Mimo lekko 

niesprzyjającejpogody o godz. 9:00 na 

jednym z końców ścieżki rowerowejna ul. 

Gen .F. Kleeberga na trening stawia się 

ponad 10 osób! I to było chyba miłe 

zaskoczenie dla każdego z nas! No i zaczął 

się trening. Wbrew pozorom nie wystarczy 

tylko włożyć buty i dres i już można biegać! 

Dobór butów, ćwiczenia rozciągające, 

rozgrzewka to bardzo ważne elementy 

treningu. Ułożenie ciała, praca rąk, nóg. 

Dobra wiadomość jest taka, jak zapewnia 

Mariusz i Szczepan, że nie było to jedyne 

spotkanie ze Szczepanem. Będzie więc 

okazja co jakiś czas pobiegać pod okiem 

fachowca! 

A teraz rozmowa z Mariuszem Skoczylasem, 

wicestarostą radzyńskim, który zaszczepia 

ducha aktywnego wypoczynku. 

Mariusz skąd wziął się u Ciebie pomysł na 

bieganie i jak oceniasz to pierwsze 

spotkanie? 

Już wcześniejtrochę biegałem. Ale było to 

bieganie od przypadku do przypadku. 

Punktem zwrotnym była wigilia 2012 roku. 

Szczepan z rodziną byli w Radzyniu i dałem 

się namówić na bieg (jeżeli można to 

nazwać biegiem - po 200 metrach 

myślałem, że wyzionę ducha) pod okiem 

fachowca. I w ten oto sposób „przebiegłem” 

pierwsze 3,2 km. Tak jak radzi 

Szczepan początkującym biegaczom: 200 

metrów truchtu 300 metrów spaceru - 

zajęło to mi około 40 minut. Z dnia na dzień 

było coraz lepiej. Potem zwiększałem 

systematycznie dystans. Po około 2 miesią 

cach porwałem się na 10 km. Udało się! 

Ależ to była frajda. Spotkanie oceniam 

bardzo dobrze. Bałem się trochę o frekwencję, 

a wyszło super. 

Myślę, że wiele osób, jest zaskoczona 

zmianą w Twojej wadze i odmienieniu 

wizerunku samorządowca, - co chyba jest 

bardzo fajne, - który nakłada buty, zaczyna 

trenować i tym samym, - jak mówisz, 

- chcesz zachęcać innych do biegania, bo 

oto chyba w tym wszystkim chodzi? 

Co do wagi nie wypowiadam się. Miałem 

wiele pytań od znajomych o stan mojego 

zdrowia. Zapewniam: jest wszystko ok. Po 

zrzuceniu „balastu” znacznie lepiej się 

czuję, mam więcej energii i lepszy humor. 

Co do zmiany wizerunku... - ci, którzy mnie 

lepiej znają wiedzą, że nie jestem typem 

człowieka siedzącego za biurkiem. Zawsze 

lubiłem spędzać wolny czas intensywnie. 

Wcześniej był to rower teraz bieganie, 

pływanie i rower. To tylko taka różnica. 

Widać, że Radzyń się ożywia, Raz to 

ścieżka rowerowa, dwa wiosna a może i 

jakaś pozytywna zmiana. Radzyń się 

również rozbiega? 

Największa radością jest coraz więcejosób 

pojawiających się na ścieżce i nie tylko, 

które uprawiają czynny wypoczynek. Będąc 

na konferencji z Panią Minister Joanną 

Muchą, dowiedziałem się że władze 

Holandii przeprowadziły badania, z których 

wynika, że 50% Holendrów poświęca 

minimum 1 godz. dziennie na aktywny 

wypoczynek. Moim marzeniem je s t-b y było 

tak w Radzyniu. Ci, co połkną bakcyla 

sportu, zainteresują nim innych. 

Mamy szansę na częstsze spotkania ze 

Szczepanem w Radzyniu, jak często 

możemy się spodziewać go w Radzyniu? 

Tak oczywiście Szczepan obiecał mi, że jak 

tylko będzie w Radzyniu to spotkamy się w 

terenie by razem poćwiczyć. Szczepan to 

wielki sympatyk sportu i aktywnego spędzania 

czasu. Serce mu rośnie jak widzi, że 

są chętni do wspólnych ćwiczeń, biegania. 

Dlatego też myślę, że teraz częściejbędzie 

wpadał do Radzynia. Bardzo możliwe, że za 

2 tygodnie kolejna lekcja i kolejne 

wskazówki. 

Twoja rada dla początkujących? 

Trenujto, czego najbardziejnie lubisz, a da 

to najlepsze efekty. Ja naprawdę nienawidzę 

biegać. Pozdrawiam serdecznie. 

Mariusz Bober 

42

Z MIASTA 

Rodzinny Piknik Rowerowy „Radzyń - Planta” 

« W T 5 (235 

W swej szerokiej działalności sportowej 

i rekreacyjnej Miejski Ośrodek Sportu 

i Rekreacji nie mógł pominąć tematyki 

rowerowej. Pierwszą imprezą z tej dziedziny 

był Rodzinny Piknik Rowerowy „Radzyń 

- Planta", który odbył się w niedzielę 

12 maja. I mamy nadzieję, że była to 

impreza niezapomniana dla wszystkich. 

Organizacja tejim prezy była w ostatnich 

dniach oczkiem w głowie większości 

pracowników MOSiR, ale szczególne brawa 

należą się Mariuszowi Denisiukowi i 

Patrykowi Śmiecińskiemu. Mariusz jest 

ratownikiem na pływalni, ale mieszka w 

Plancie i stał się „sprężyną” pikniku. To on 

zmobilizował lokalne środowisko. Jest 

właścicielem kucyka, którego można było 

podziwiać, przejechać się na nim, czy też 

zorga nizow ał sp ortow e zm agania z 

prosiakiem. Z kolei Patryk, który co prawda 

nie je s t pracow nikiem M OSiR, ale 

przychodząc na lekcje wf wraz z dziećmi z SP 

1 tak „wsiąkł” w sportowy klimat tego 

przedsięwzięcia, z ochotą włączył się w 

organizację pikniku. Jego samochód z 

„kogutem” na dachu zabezpieczał wszystko i 

w każdejchwili można było liczyć na jego 

pomoc. Natomiast Marcin Kułak sporo 

natrudził się w strefie „finansowej” imprezy, 

a pomocą służyli także Katarzyna Piekutowska, 

Ola Szkurłat, Agnieszka Śmieciń- 

ska, Ewa Denisiuk, Bartek Bojarczuk, Marcin 

Krzykała, Łukasz Bogucki i MarekTopyła. Nie 

można także zapomnieć o licznych sponsorach, 

dzięki którym ta impreza miała tak 

bogatą oprawę. Darczyńcy ci to PUK, Koma, 

Wojzbun, Sklep „U Basi” , Farbex, Foto 

Expres, Spomlek, Stary Piekarz, Vobos, 

Husqwarna, Kris-Auto i nc+. 

Niedzielny poranek nie był obiecujący, bo 

było pochmurno i zanosiło się na deszcz, ale 

nie przeszkodziło to ponad 60 rowerzystom, 

którzy zgłosili się na start. Miłym akcentem 

była obecność wicestarosty Mariusza 

Skoczylasa, który poprowadził jedną z 

kolumn uczestników. Po godzinie, trzy 

kolumny rowerzystów zameldowały się już na 

głównym placu Wohynia, gdzie czekał 

proboszcz wohyńskiejparafii ks. Roman. 

Gorąco wszystkich przywitał a po poświęceniu 

rowerów i krótkiejmodlitwie cała grupa 

wraz z wohyńskimi posiłkami prościutką 

drogą udała się do Planty. 

Spotkanie na biwaku, uroczyście rozpoczęte 

przez dyr. MOSiR Grzegorza Szrama, było 

wyjątkową mieszanką rowerzystów i mieszkańców 

Planty i okolic. Była kiełbaska dla 

wszystkich oraz napoje, była wata cukrowa i 

popcorn. Były liczne konkursy rowerowe dla 

najmłodszych z atrakcyjnymi nagrodami, a 

także inne atrakcje. „Gwiazdą” był kucyk o 

imieniu Smyk, na którym można było się 

przejechać oraz konkurs „chwytania” 

prosiaka w specjalnym ringu. Już po trzecim 

ochotniku nasz prosiak miał dość i po prostu 

dał nogę w las. Próby jego schwytania były 

dodatkową atrakcją i działo się tam wiele. I 

niech się przy tym chowa Kargul z Pawlakiem 

ze swym pastowanym kabanem. Cztery 

godziny zleciały niewiadomo kiedy 

mosir-radzyn.pl

Najlepsi zawodnicy 

w poszczególnych konkurencjach: 

Dziewczęta. Klasy IV i młodsze szkoły 

podstawowe. 500 metrów 

1. Julia Melchior - SP Nr 2 Radzyń 

Podlaski 

2. Zuzanna Popiołek - SP Nr 1 Radzyń 

Podlaski 

3. Kornelia Miazio - SP Nr 2 Radzyń 

Podlaski 

Chłopcy. Klasy IV i młodsze szkoły 


1. Mateusz Stefaniak. SP Nr 2 Radzyń 

Podlaski 

2. Cyryl Stolarczyk. SP Nr 2 Radzyń 

Podlaski 

3. Dominik Piekarski. SP Białka 

Dziewczęta. Klasy V szkoły podstawowe. 

500 metrów 

1. Patrycja Król. SP Komarówka Podlaska 

2. Patrycja Niewęgłowska. SP Nr 2 

3. Magda Bobruk. SP Komarówka 

Podlaska 

Dziewczęta. Klasy VI szkoły 


1. Agnieszka Weremczuk. SP Komarówka 

Podlaska 

2. Julia Osipacz. SP Komarówka Podlaska 

3. Weronika Dominik. SP Komarówka 

Podlaska 

BIEGI ULICZNE 

SPORT 

Święto 3 Maja to nie tylko oficjalne uroczystości, ale także inne imprezy 

upamiętniające tę właśnie ważną dla wszystkich datę. Miejski Ośrodek 

Sportu i Rekreacji zorganizował w tym dniu XII Powiatowe Biegi Uliczne. 

Patronat nad imprezą objęli Starosta Radzyński i Burmistrz Miasta 

Radzyń, a w trudy organizacji włączyły się także szkoły z naszego 

powiatu. W 12 biegach, których trasa prowadziła ulicą Warszawską i 

Ostrowiecką, na różnych dystansach (500 m. 1100m. oraz 1600m.) 

startowało w sumie ponad 100 zawodników. Szczególne brawa należą 

się zawodniczkom i zawodnikom z Komarówki, którzy byli na czołowych 

miejscach w większości biegach i zdecydowanie zwyciężyli w 

klasyfikacjach szkół. Trochę martwi nieobecność na imprezie 

radzyńskich szkół ponadgimnazjalnych, ale cóż.... 

Chłopcy. Klasy V i VI szkoły podstawowe. 

500 metrów 

1. Mateusz Jurkowski. SP Nr 2 Radzyń 

Podlaski 

2. Karol Oniszczuk. SP Komarówka 

Podlaska 

3. Aleksy Konopka. SP Nr 1 

Dziewczęta. Klasy I i II gimnazjum. 500 

metrów 

1. Karolina Chomiuk. Gimnazjum 

Komarówka Podlaska 

2. Agata Plewka. Gimnazjum Nr 1 Radzyń 

Podlaski 

3. Agata Jóźwik. Gimnazjum Komarówka 

Podlaska 

Chłopcy. Klasy I i II gimnazjum. 500 

metrów 

1. Michał Dominik. Gimnazjum 


2. Paweł Klimiuk. Gimnazjum Komarówka 

Podlaska 

3. BartłomiejŻmijewski. Gimnazjum Nr 2 

Dziewczęta. Klasy III gimnazjum. 500 

metrów 

1. Ewelina Harasimiuk. Gimnazjum 


2. Diana Gasiuk. Gimnazjum Komarówka 

Podlaska 

3. Justyna Radczuk. Gimnazjum 


Chłopcy. Klasy III gimnazjum. 1100 

metrów 

1. Marcin Mróz. Gimnazjum Komarówka 

Podlaska 

2. Kamil Wapa. Gimnazjum Komarówka 

Podlaska 

3. Dawid Oleksiuk. Gimnazjum 


Dziewczęta. Szkoły Ponadgimnazjalne. 

500 metrów 

1. Angelika Filipiuk. LO Komarówka 

Podlaska 

2. Paulina Boreczek. ZSR Wola Osowińska 

3. Dorota Wołowik. LO Komarówka 

Podlaska 

Chłopcy. Szkoły Ponadgimnazjalne. 1100 

metrów 

1. Rafał Radczuk. LO Komarówka 

Podlaska 

2. Krzysztof Klimiuk. LO Komarówka 

Podlaska 

3. Bartosz Bijata. LO Komarówka 

Podlaska 

OPEN - Mężczyźni. 1600 metrów 

1. Ryszard Król 

2. Karol Hajbos 

3. Grzegorz Mickiewicz 

OPEN - Kobiety. 1600 metrów 

1. Grażyna Głowacka 

2. Michalina Grabińska 

3. Adriana 

Klasyfikacja drużynowa: 

Szkoły podstawowe 

Szkoła Podstawowa nr 2 w Radzyniu 

Podlaskim -173 

Szkoła Podstawowa w Komarówce 

Podlaskiej -126 

Szkoła Podstawowa nr 1 w Radzyniu 

Podlaskim- 60 

Szkoła Podstawowa w Białce -14 

Szkoła Podstawowa w Ossowie -13 

Szkoła Podstawowa w Zabielu -6 

Szkoła Podstawowa w Ostrówkach -2 

Szkoła Podstawowa im. T. Kościuszki w 

Czemiernikach -1 

Gimnazja 

Gimnazjum w Komarówce Podlaskiej -176 

Gimnazjum nr 2 w Radzyniu Podlaskim -59 

Gimnazjum nr 1 w Radzyniu Podlaskim -42 

Gimnazjum w Kąkolewnicy -6 

Gimnazjum w Białce -5 

Gimnazjum w Wohyniu -1 

Szkoły ponadgimnazjalne 

LO w Komarówce Podlaskiej -77 

ZSR Wola Osowińska -12 

mosir-radzyn.pl 

NOC SWIĘTOJANSKA W RADZYNIU 

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, Miejska 

Biblioteka Publiczna, Radzyński Ośrodek Kultury 

oraz Urząd Miasta w Radzyniu Podlaskim 

organizują 23 czerwca (niedziela) 2013 r. 

im prezę pod nazwą I Radzyńska Noc 

Świętojańska. 

Wśród mieszkańców Radzynia Podlaskiego 

znajdujemy wielu wspaniałych ludzi, którzy potrafią wiele 

pokazać. Na terenie miasta działa wiele stowarzyszeń, klubów 

sportowych, w których dzieją się interesujące rzeczy. Organizatorzy 

Radzyńskiej Nocy Świętojańskiej pragną zachęcić właśnie takich ludzi, 

kluby i stowarzyszenia, by ciekawe pomysły i osiągnięcia pokazali 

mieszkańcom naszego miasta w jednym miejscu i w jednym czasie, 

czyli właśnie 23 czerwca na terenie Zespołu Pałacowo - Parkowego. 

Pomysł organizacji takiej imprezy już spotkał się z ogromnym 

zainteresowaniem i coraz więcej osób chce być częścią tego 

przedsięwzięcia. MOSiR będzie koordynatorem imprezy a także 

organizatorem imprez sportowych i rekreacyjnych (nie zabraknie tu 

siatkówki plażowej, piłki nożnej czy koszykówki, będzie strzelanie z 

łuku, a atrakcyjnym konkursem będzie spływ rzeką Białką na „byle 

czym"). 

Miejska Biblioteka Publiczna zajmie się sprawami świętojańskich 

tradycji - zaplanowano spektakl „Kwiat Paproci", konkurs szukania 

kwiatu paproci, czy też tradycyjne puszczanie wianków na wodę. 

Domeną ROK będzie nocny koncert w wykonaniu radzyńskiej młodzieży. 

Na nasze hasło odpowiedziało wiele środowisk, na dziedzińcu 

pałacowym będą pokazy judo, karate kyokushin, taekwondo i aikido, 

swój udział zapowiedziało wiele teatrzyków dziecięcych, po stawie 

pałacowym będzie można przepłynąć żaglówką „Koraba”, a lokalni 

twórcy będą mieli okazję spotkać się na świętojańskim „Targowisku 

pRóżności”. 

Z każdym dniem impreza się rozrasta i już wiemy, że będzie wyjątkową i 

długo wspominaną. Mamy także nadzieję, że I Radzyńska Noc 

Świętojańska wejdzie na stałe w kalendarz lokalnych imprez. 

Pragniemy także zachęcić do udziału w tym wydarzeniu w jakiejkolwiek 

formie - z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie. Oferujemy 

możliwość reklamy własnych firm, stoisk z pokazem swych towarów i 

usług, także ich sprzedaż. Wierzymy, że każdy, kto robi coś ciekawego w 

naszym mieście, będzie z nami w ten wieczór i noc. 

Wszystkich zainteresowanych prosimy o kontakt z radzyńskim Miejskim 

Ośrodkiem Sportu i Rekreacji-nrtel. 534 205 510. 

a » T 5 (235) 45 

M iejski Ośrodek Sportu i R ekreacji 

w Radzyniu Podlaskim 

Urząd M iasta Radzyń Podlaski 

R adzyński O środek K ultury 

Miejska Biblioteka Publiczna 

im. Z. Przesmyckiego 

w Radzyniu Podlaskim 

zapraszają na: 

I 

RADZYŃSKĄ 

NOC ŚWIĘTOJAŃSKĄ 

23 czerwca 2013 

Zespół Pałacowo - Parkowy w Radzyniu Podlaskim 

W programie: 

Imprezy sportowe Imprezy kulturalne Inne atrakcje 

- siatkówka plażowa 

- koszykówka 

- piłka nożna 

- strzelanie z łuku 

- pokazy sztuk walki: 

aikido, judo, karate, 

taekwon-do 

- m araton aerobiku 

New Live 

- teatrzyki dziecięce 

- wystawy 

- koncerty 

- W arsztaty Ekspresji Twórczej 

- spektakl 

- widowisko „Kwiat Paproci” 

- konkurs szukania kwiatu 

paproci 

- koncert rockowy godz. 22:30 

- łodzie na stawie 

- pokazy jeździeckie 

w strojach historycznych 

- konkursy rowerowe 

- warsztaty artystyczne 

- gra miejska - O dkrywam y 

Pałac Potockich z m apą 

- Spływ Białką 

„na byle czym” 

Więcej informacji - radzyn-podl.pl, mosir-radzyn.pl, mbpradzyn.pl oraz na facebooku

STRZELALI O PUCHAR BURMISTR 

i- • ■ 

• "Puchar .dja 

najmłodszego t ■ 

.zaWowritka^ 

przypadł W^ 

^¡udziale • 

Kamôwi 

Biernackiemu ' 

18 maja na strzelnicy sportowej w Maryninie 

zorganizowano rodzinne zawody strzeleckie o 

puchar burmistrza Witolda Kowalczyka. Zmagania 

były je d n ą z atrakcji w ram ach obchodów 

Światowego Dnia Rodziny. Organizatorem imprezy 

był Zarząd Powiatowy Ligi Obrony Kraju. W 

rywalizacji wzięło udział 51 zawodników z gmin 

Czemierniki, Wohyń oraz z Radzynia. Oto lista 

zwycięzców: 

KW 

W kategorii dzieci medale zdobyli: 

1. Piotr Szczepaniuk 

2. Zuzanna Gumieniak 

3. Kamil Biernacki 

W II kategorii dzieci puchary zdobyli: 

1. Maciej Kowalik 

2. Bartosz Niewęgłowski 

3. Grzegorz Szczepaniuk 

W kategorii rodziców: 

1. Leszek Gumieniak 

2. Szymon Niewęgłowski 

3. Krzysztof Biernacki 

j * 

f w■ j., r 

-sęJr- ,»W . •• 

■ -■ - . 

Zuzanna 

Gumieniak 

wystrzelała 

drugie miejsce 

N i

: # 

CÔT 5 (235) 

DZY ŃSKI O Ś R O D E K KULTURY 

u p r z € jm i€ znpR R S z n Mn l u v s t r u j ^ /v\nLRRSTLun 

LU€RNI5nŻ. SOBOTn 2«? CZ€RUJCR 2013 GODZINR 18.00 

r = i r = i K j p o d l r s k i u l . j f = i i \ j r = i r = » r= i u j - l r i i 

l u s j ^ i r=ii_i_j r~i c z ^ r \ i rsj f=i iz> i ^ s i i=î\i i m 

T O M A S N IK LA S O N 

MALARSTWO

GROT 05/2013

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?