wielki joe I N-te POKOLENIE

To otwarte wyzwanie zbiło Yang-Yeovila z tropu. Wiedział,
że w sprawie „Nomada” najważniejsze było to, że na jego pokładzie
znajdowało się dwadzieścia funtów substancji o nazwie
PirE, cały światowy zapas, którego obecnie nie da się już zrekonstruować,
bowiem wynalazca tego materiału zniknął. Wiedział,
że Sheffi eld o tym wie, że obaj wiedzą. Zakładał, że Sheffi eld
będzie wolał nie wymieniać nazwy PirE, a jednak wyzwanie do
nazwania czegoś, czego nazwy nie można było wymieniać padło.
Zdecydował się odpowiedzieć szczerością na szczerość.
- Dobrze, panowie. Wymienię teraz te nazwę. „Nomad” transportował
dwadzieścia funtów substancji o nazwie PirE.
Presteign zerwał się z miejsca; Sheffi eld uspokoił go.
- Co to jest PirE?
- Zgodnie z naszymi informaq’ami...
- Uzyskanymi od pana Presto Presteigna?
- Ależ nie, to był blef - roześmiał się Yang-Yeovil i natychmiastspoważniał.
- Zgodnie z posiadanymi przez Wywiad informacjami,
PirE opracowany został dla Presteigna przez człowieka,
który następnie zniknął. PirE to Metal Wybuchowy - pirofor.
To wszystko co nam wiadomo w tej sprawie. Ale meldunki o
nim były niejasne... Niewiarygodne meldunki od agentów, skądinąd
cieszących się naszym zaufaniem. Jeśli choć w niewielkim
stopniu nasze domysły są prawdą, to PirE mógłby przeważyć na
naszą korzyść szalą zwycięstwa w tej wojnie.
- Bzdura. Żaden materiał wojskowy nigdy w takim stopniu nie
zaważył na losach wojny.
- Czyżby? A jeżeli wspomnę bombę atomową z 1945 roku.
Przypomnę instalacje anrygrawitacyjne Zero-G z 2022 roku.
Wszechpolowy Fałszujący Ekran Radarowy Talleya. Materiał
często może przeważyć szale, zwłaszcza gdy istnieje szansa, że
nieprzyjaciel będzie go miał pierwszy.
- Teraz nie ma takiej szansy.
- Dziękuje, że potwierdza pan znaczenie PirE.
- Niczego nie potwierdzam. Wszystkiemu zaprzeczam.
- Centrala Wywiadowcza gotowa jest zaproponować panom
wymianę. Człowieka za człowieka. Wynalazcę PirE za Gully
Foyla.
Macie go? - spytał Sheffi eld. - Po co wiec dręczycie nas pytaniami
o Foyla?
- Ponieważ mamy trupa! - wyrzucił z siebie Yang-Yeovil. -
Dowództwo Satelitów Zewnętrznych trzymało go przez sześć
miesięcy na Lassellu, usiłując wyciągnąć odeń informacje. Odbiliśmy
go wypadem, który kosztował nas siedemdziesiąt dziewięć
procent strat w ludziach. Ciągle nie wiemy, czy Satelity
Zewnętrzne nie śmiały się do rozpuku z naszego poświecenia,
pozwalając nam odbić ciało. Ciągle nie wiemy ile się od niego
dowiedzieli.
- Presteign siedział sztywno, jakby kij połknął. Jego palce
bębniły to szybko, to wolno.
- Sheffi eld, do jasnej cholery! - wybuchnął Yang-Yeovil.
- Czy nie widzisz kryzysu? Balansujemy na linie. Co u licha
robisz najlepszego wspierając Presteigna w tej podejrzanej
sprawie? Jesteś przecież liderem Partii Liberalnej... arcypatriotą
ziemskim. Politycznym wrogiem numer jeden Presteigna. Puść
go kantem, głupcze, zanim on wszystkich nas nie sprzeda.
- Kapitanie Yeovil - przerwał mu Presteign z lodowatym jadem
w głosie - nie pozwolę na takie wyrażenia.
- Potrzebujemy PirE i musimy go mieć - ciągnął Yang-Yeovil.
- Musimy zbadać te dwadzieścia funtów PirE, odtworzyć metodę
jego syntezy, opracować sposób zastosowania go na polu
walki.f. i zdążyć z tym wszystkim zanim Satelity Zewnętrzne
nie wystrychną nas na dudków, o ile już tego nie zrobiły... Ale
Presteign wzbrania się od współpracy. Dlaczego? Ponieważ jest
w opozycji w stosunku do partii rządzącej. Nie chce żadnych
zwycięstw dla liberałów. W imię wielkiej polityki wolałby raczej,
żebyśmy przegrali wojnę, bo bogacze w rodzaju Presteigna
nigdy nie przegrywają. Opamiętaj się, Sheffi eld. Zaangażował
cię zdrajca. Co ty wyprawiasz, na miłość boską?
Zanim Sheffi eld zdążył odpowiedzieć, rozległo się dyskretne
pukanie do drzwi i do Komnaty Gwiaździstej wprowadzono
Saula Dagenhama. Jeszcze nie tak dawno Dagenham był jednym
z najznakomitszych uczonych Planet Wewnętrznych - fi zykiem
o wrodzonej intuicji, głębokiej wiedzy i z komputerem szóstej
generacji zamiast mózgu. Ale kiedyś, na Tycho Sands, wydarzył
się wypadek i atomowa eksplozja, która powinna była go
zabić nie uczyniła tego. Zamiast umrzeć, stał się niebezpiecznie
radioaktywny; stał się „gorący”; przekształcił się w dwudziestoczwartowieczną
Zapowietrzoną Mańkę.
Rząd Planet Wewnętrznych wypłacał mu 25 000 r rocznie na
koszta związane z przedsięwzięciem środków ostrożności, któ-
Alfred Bester
re, jak wierzono, zastosuje. Unikał fi zycznego kontaktu z jakąkolwiek
osobą przez okres dłuższy niż pięć minut dziennie. Nie
mógł przebywać przez więcej niż trzydzieści minut dziennie w
żadnym pomieszczeniu nie będącym jego własnym mieszkaniem.
Opłacany przez Planety Wewnętrzne, które nakazały mu
izolacje, Dagenham poniechał badań naukowych i stworzył kolosalne
Dagenham Couriers, Inc.
Ujrzawszy niskiego żywego trupa o blond włosach i ołowianoszarej
cerze wchodzącego z uśmiechem trupiej główki do Sali
Gwiaździstej, Yang-Yeovil wiedział już, że w spotkaniu tym doznał
porażki. Nic nie wskóra mając przeciw sobie tych trzech
mężczyzn kierujących się wspólnym interesem. Wstał od razu.
- Udaje się w sprawie Foyla do Admiralicji - oznajmił. - Co
do Wywiadu, negocjacje dobiegły końca. Od teraz rozpoczyna
się wojna.
- Kapitan Yang-Yeovil wychodzi - zawołał Presteign do ofi cera
Jaunt-Gwardii, który wprowadził Dagenhama. - Proszę przeprowadzić
go przez labirynt.
Yang-Yeovil zaczekał aż ofi cer podejdzie do niego i zegnie się
w ukłonie, po czym, gdy tamten ruszył przodem w stronę drzwi,
Yang-Yeovil spojrzał prosto w oczy Presteignowi, uśmiechnął
się ironicznie i znikł z cichutkim cmoknięciem!
- Presteignie! - wykrzyknął Bunny. - On się jauntował. Ta sala
nie jest dla niego ślepa. On...
- Najwyraźniej - przerwał mu lodowatym tonem Presteign.
- Przekaż Szambelanowi - poinstruował oszołomionego ofi cera
Gwardii - ze współrzędne Komnaty Gwiaździstej nie są już
tajemnicą. Trzeba je zmienić w ciągu dwudziestu czterech godzin.
A teraz, panie Dagenham...
- Chwileczkę - powiedział Dagenham - Admiralicja.
Bez słowa przeprosin, czy chociażby wyjaśnienia znikł także.
Presteign uniósł brwi.
- Jeszcze jeden do kompanii obeznanej z tajemnicą Komnaty
Gwiaździstej - mruknął pod nosem. Ten miał chociaż tyle taktu,
że nie dał tego po sobie poznać, zanim sekret się ofi cjalnie nie
wydał.
Dagenham zjawił się ponownie.
- Nie ma sensu tracić czasu na kluczenie po labiryncie - powiedział.
- Wydałem rozkazy w Waszyngtonie. Przytrzymają
Yeovila. Dwie godziny gwarantowane, trzy godziny prawdopodobne,
niewykluczone cztery godziny.
- W jaki sposób go przytrzymają? - spytał Bunny. Dagenham
posłał mu swój trupi uśmiech.
- Standardowa operacja fi rmy Dagenham Couriers - ZFZK.
Zabawa, fantazja, zamieszanie, katastrofa... będziemy potrzebowali
całych czterech godzin. O, cholera! Rozstroiłem twoje
kukły, Presteignie. Roboty zaczęły rzeczywiście pląsać w jakimś
lunatycznym tańcu, gdyż twarde promieniowanie emitowane
przez Dagenhama zakłóciło działanie ich układów elektronicznych.
- No to ja będę leciał.
- Co z Foylem? - spytał Presteign.
- Jeszcze nic. - Dagenham uśmiechnął się swym uśmiechem
trupiej główki. - On jest naprawdę wyjątkowy. Próbowałem na
nim wszystkich standardowych narkotyków i procedur... Nic.
Na zewnątrz jest po prostu zwykłym kosmonautą... jeśli nie brać
pod uwagę, tego tatuażu na twarzy... ale wewnątrz jest ze stali.
Coś ukrywa, ale trudno to z niego wyciągnąć.
- Co ukrywa? - spytał Sheffi eld.
- Mam właśnie nadzieje się. dowiedzieć.
- W jaki sposób? --
- Lepiej nie pytaj; stałbyś się wspólnikiem. Czy statek gotowy,
Presteignie? Presteign skinął głową.
- Nie gwarantuje., że będzie jakiś „Nomad”, którego moglibyśmy
odnaleźć, ale jeśli będzie, przyjdzie nam zmierzyć się z
marynarką. Prawo gotowe, Sheffi eld?
- Gotowe. Mam nadzieje, że nie będziemy musieli z niego korzystać.
- Ja też ją mam; ale wracając do sprawy, niczego nie gwarantuje.
No dobrze. Czekać w pogotowiu na instrukcje. Ide. rozpracować
Foyla.
- Gdzie go trzymasz? Dagenham potrząsnął głową.
- To pomieszczenie nie jest pewne. - Zniknął.
Jauntował się trasą Cincinnati - Nowy Orlean - Monterey do
Mexico City, gdzie pojawił się w Skrzydle I Psychiatrycznym
gigantycznego Szpitala Połączonych Uniwersytetów Ziemskich.
„Skrzydło” nie było zbyt trafną nazwą dla oddziału, który w
metropolii będącej szpitalem zajmował całe śródmieście. Dagenham
wjauntował się na czterdzieste trzecie piętro Oddziału
Terapii i zajrzał do stojącego w separatce zbiornika, w którym
pływał nieprzytomny Foyle. Zerknął na czuwającego przy zbior-
FANTASTYKA 8/83