Teknologjia Ushqimore

Teknologjia Ushqimore Teknologjia Ushqimore

14.06.2013 Views

transmetimit të nxehtësisë është më i ulët. Por megjithatë kjo metodë është e përhapur për nga thjeshtësia dhe komoditeti. Kjo metodë përdoret në mënyrë të ndërprerë dhe të vazhduar. Sistemet e ngrirjes me dy faza (frizerat kriogjenik), në këtë metodë terreni ftohës është një lëndë e ngurtë sublimuese (dioksid karboni) ose një lëng që zien (azoti). Në këtë rast efekti ftohës arrihet të sigurohet si pasojë e ndryshimit të fazave të terrenit ftohës. 9. Ndryshimet në mish gjatë ngrirjes Ndryshimet kryesore që ndikojnë në cilësinë e mishit të ngrirë janë ato që ndikojnë në indeve të tij. ndryshimin e strukturës së Këto ndryshime ndodhin për shkak të procesit të kristalizimit dmth të madhësisë dhe lokalizimit të kristaleve të akullit që shkaktojnë ndryshime në kapacitetin ujëmbajtës të mishit. Kjo çon në një pikim të mëtejshëm të ujit të mishit e cila sjell pasoja jo të këndshme në pamjen e produktit, humbjen e butësisë së tij mbas pjekjes dhe influencon në ritmin e rritjes mikrobiale për shkak të lagështisë. Ndryshimet në cilësinë e mishit ndodhin gjatë të gjitha stadeve të ruajtjes së mishit të ngrirë nga temperatura fillestare e ngrirjes deri në atë finale të shkrirjes. Ndryshimet në kapacitetin ujëmbajtës gjatë ngrirjes çojnë në rritje të pikimit të ujit gjatë shkrirjes së mishit. Kjo rritje e pikimit të ujit ndodh si rezultat i migrimit të ujit nga hapësirat ekstra qelizore dhe shtrembërimi i strukturës miofibrilare prej rritjes së kristaleve. Teknologjia Ushqimore Gjithashtu ndodh edhe denatyrimi i proteidnave gjë e cila ndikon drejtpërdrejt në kapacitetin ujëmbajtës të mishit. Figura 10.4. Ruajtja e mishit në temperatura të ulëta që e çojnë këtë të fundit në ngrirje. Në ritme të ulëta ftohjeje ky denatyrim rritet në mënyrë të ndjeshme. Kjo denatyrim lidhet më shumë me kokat e miozinës që lidhen me aktinën. Lidhja që ekziston midis sasisë së ujit të pikuar me ritmin e ftohjes është komplekse. Në ritme të shpejta ftohjeje me formim të një numri shumë të madh të kristaleve të vogla intracelulare, pikimi është shumë i vogël. Në ritme të ulëta ftohjeje kristalet intraqelizore bëhen të mëdhaja dhe kjo sjell rritje të pikimit. Pikimi maksimal në kushte ftohjeje me ritme të shpejta ndodh kur një kristal i vetëm okupon pothuajse gjithë fibrën e mishit. Pikimi i madh i mishit në ritme të shpejta ftohjeje mendohet se rrjedh edhe nga shtrembërimi i strukturës miofibrile kur ndodh rritja e madhësisë së kristalit të 128

vetëm. Në ritme ftohjeje kristalet lokalizohen ekskluzivisht në hapësirat ekstra qelizore. Pikimi efektivisht është i pavarur nga ritmi I ftohjes. Dehidratimi i fibrave çon në një denatyrim të kokave të miozinës gjë e cila çon në humbjen e kapacitetit ujë mbajtës të tij. Humbja e kapacitetit ujë mbajtës do të thotë që fibrat nuk janë në gjendje të riabsorbojnë ujin nga hapësirat ekstra qelizore kur mishi shkrihet. Ky ujë fillon të lirohet në formë pikimi. Denatyrimi i proteinave është pastaj përgjegjës për humbjen e vetive funksionale të mishit. Krioproteinat e lidhin ujin në hapësirat interqelizore dhe kufizojnë kështu dehidratimin edhe gjatë ritmeve tepër të ulëta të ftohjes. 10. Shkrirja e mishit (defrostimi) Shkrirja është procesi i kundërt i ngrirjes. Duket pak ironike që ndërkohë që industria e mishit i ka kapërcyer problemet që çojnë në shkrirje të parakohshme, shkrirja në mënyrë natyrale mund të sjelli problem në industrinë e ushqimit. Në teori duhet që të përdoret e njëjta sasi energjie për të ngrohur mishin gjatë shkrirjes, p.sh nga – 18˚C në 5˚C me energjinë që iu hoq mishit nga ftohja nga 5˚C deri në -18 ˚C. Por në praktikë transferimi i nxehtësisë nga një burim nxehtësie gjatë procesit të shkrirjes është më pak efiçent sesa gjatë procesit të ftohjes. Kjo rrjedh nga fakti që përcjellshmëria termike e ujit është më e ulët sesa e akullit. Kjo do të thotë që shkrirja më e ngadaltë nga kalimi i nxehtësisë nëpërmjet trashësisë së ujit sesa kur kalon nëpër trashësinë e akullit. Kjo inefiçencë rrjedh nga fakti se në praktikë është tepër e vështirë që të arrihen diferenca temperature të larta midis Teknologjia Ushqimore burimit ngrohës dhe mishit që do të shkrihet. Kjo për shkak të nevojës për të kufizuar zhvillimin e mikroorganizmave gjatë procesit të shkrirjes, dhe sidomos kur si terren për shkrirje përdoret uji. Gjithashtu temperatura shumë të larta janë të papranueshme sepse mund të kemi dekolorime ose ndryshime të padëshirueshme të tjera. Procesi I shkrirjes duhet të shihet si një operacion I përpunimit të mishit. Metodat e shkrirjes së mishit janë: shkrirja me ujë ku si mjet shkrirjeje është uji, shkrirja në ajër ku mishi vendoset në temperaturën e ambientit dhe shkrirja me mikrovalë ku përdoren mikrovalët të cilat krijojnë nxehtësi kur takohen me molekulat e ujit. 11. Tymosja dhe tharja si mënyra të konservimit të mishit Tymosja është procesi i përpunimit të produkteve të mishit, kryesisht sallameve dhe proshutave me tym ( me djegje të plotë të drurit). Por kuptimi teknologjik është më i gjerë. Ky proces bazohet në dukurinë e shpërhapjes dhe të osmozës. Gjatë tymosjes shpërhapja bëhet me dy drejtime. Dalja e ujit nga prodhimi jashtë tij (dehidratimi), Pra gjatë tymosjes largohet një pjesë e ujit. Hyrja e tymit në brendësi të produktit. Hyrja në brendësi bëhet në dy faza. Në fazën e parë komponimet e tymit grumbullohen në sipërfaqe të produktit ndërsa, në fazën e dytë për shkak të diferencës së përqendrimit midis shtresave fillon shpërhapja e komponimeve nga jashtë brenda. Shpërhapja e njëllojtë e tymit varet nga: 129

vetëm. Në ritme ftohjeje kristalet<br />

lokalizohen ekskluzivisht në hapësirat<br />

ekstra qelizore. Pikimi efektivisht është i<br />

pavarur nga ritmi I ftohjes. Dehidratimi i<br />

fibrave çon në një denatyrim të kokave të<br />

miozinës gjë e cila çon në humbjen e<br />

kapacitetit ujë mbajtës të tij. Humbja e<br />

kapacitetit ujë mbajtës do të thotë që fibrat<br />

nuk janë në gjendje të riabsorbojnë ujin nga<br />

hapësirat ekstra qelizore kur mishi<br />

shkrihet. Ky ujë fillon të lirohet në formë<br />

pikimi. Denatyrimi i proteinave është pastaj<br />

përgjegjës për humbjen e vetive funksionale<br />

të mishit. Krioproteinat e lidhin ujin në<br />

hapësirat interqelizore dhe kufizojnë kështu<br />

dehidratimin edhe gjatë ritmeve tepër të<br />

ulëta të ftohjes.<br />

10. Shkrirja e mishit (defrostimi)<br />

Shkrirja është procesi i kundërt i ngrirjes.<br />

Duket pak ironike që ndërkohë që industria<br />

e mishit i ka kapërcyer problemet që çojnë<br />

në shkrirje të parakohshme, shkrirja në<br />

mënyrë natyrale mund të sjelli problem në<br />

industrinë e ushqimit. Në teori duhet që të<br />

përdoret e njëjta sasi energjie për të<br />

ngrohur mishin gjatë shkrirjes, p.sh nga –<br />

18˚C në 5˚C me energjinë që iu hoq mishit<br />

nga ftohja nga 5˚C deri në -18 ˚C.<br />

Por në praktikë transferimi i nxehtësisë<br />

nga një burim nxehtësie gjatë procesit të<br />

shkrirjes është më pak efiçent sesa gjatë<br />

procesit të ftohjes. Kjo rrjedh nga fakti që<br />

përcjellshmëria termike e ujit është më e<br />

ulët sesa e akullit. Kjo do të thotë që<br />

shkrirja më e ngadaltë nga kalimi i<br />

nxehtësisë nëpërmjet trashësisë së ujit<br />

sesa kur kalon nëpër trashësinë e akullit.<br />

Kjo inefiçencë rrjedh nga fakti se në<br />

praktikë është tepër e vështirë që të arrihen<br />

diferenca temperature të larta midis<br />

<strong>Teknologjia</strong> <strong>Ushqimore</strong><br />

burimit ngrohës dhe mishit që do të<br />

shkrihet. Kjo për shkak të nevojës për të<br />

kufizuar zhvillimin e mikroorganizmave<br />

gjatë procesit të shkrirjes, dhe sidomos kur<br />

si terren për shkrirje përdoret uji.<br />

Gjithashtu temperatura shumë të larta janë<br />

të papranueshme sepse mund të kemi<br />

dekolorime ose ndryshime të padëshirueshme<br />

të tjera. Procesi I shkrirjes duhet<br />

të shihet si një operacion I përpunimit të<br />

mishit.<br />

Metodat e shkrirjes së mishit janë: shkrirja<br />

me ujë ku si mjet shkrirjeje është uji,<br />

shkrirja në ajër ku mishi vendoset në<br />

temperaturën e ambientit dhe shkrirja me<br />

mikrovalë ku përdoren mikrovalët të cilat<br />

krijojnë nxehtësi kur takohen me molekulat<br />

e ujit.<br />

11. Tymosja dhe tharja si mënyra të<br />

konservimit të mishit<br />

Tymosja është procesi i përpunimit të<br />

produkteve të mishit, kryesisht sallameve<br />

dhe proshutave me tym ( me djegje të plotë<br />

të drurit).<br />

Por kuptimi teknologjik është më i gjerë. Ky<br />

proces bazohet në dukurinë e shpërhapjes<br />

dhe të osmozës. Gjatë tymosjes shpërhapja<br />

bëhet me dy drejtime. Dalja e ujit nga<br />

prodhimi jashtë tij (dehidratimi), Pra gjatë<br />

tymosjes largohet një pjesë e ujit. Hyrja e<br />

tymit në brendësi të produktit. Hyrja në<br />

brendësi bëhet në dy faza.<br />

Në fazën e parë komponimet e tymit<br />

grumbullohen në sipërfaqe të produktit<br />

ndërsa, në fazën e dytë për shkak të<br />

diferencës së përqendrimit midis shtresave<br />

fillon shpërhapja e komponimeve nga jashtë<br />

brenda. Shpërhapja e njëllojtë e tymit varet<br />

nga:<br />

129

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!