Scena polityczna Rosji.pdf - Korespondent Wschodni
Scena polityczna Rosji.pdf - Korespondent Wschodni
Scena polityczna Rosji.pdf - Korespondent Wschodni
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Wychodząc od charakterystyki rosyjskich partii politycznych, należy wspomnieć o<br />
podziale na partie pierwszego i drugiego typu. Partie pierwszego typu są instytucjami<br />
wspierającymi centrum decyzyjne. Dostarczają temu ostatniemu niezbędnych zasobów<br />
kadrowych, lojalnościowych, agitacyjnych 5 . Ich celem jest wsparcie dla osób sprawujących<br />
władzę.<br />
Celem partii drugiego typu jest zagospodarowanie zatomizowanego,<br />
niezadowolonego, populistycznego elektoratu i przekształcenie go w grupę popierającą<br />
obecną władzę. Nie dążą do zdobycia władzy, mają natomiast zmniejszać zasoby wyborcze<br />
partii i ugrupowań krytykujących ośrodek kremlowski. W tym sensie, partie drugiego typu są<br />
ośrodkami podporządkowanymi decydentom politycznym. Najlepszym przykładem tego typu<br />
partii w <strong>Rosji</strong> jest Liberalno-Demokratyczna Partia <strong>Rosji</strong> Władimira Żyrinowskiego.<br />
Jak wskazuje Nikołaj Pietrow, „teraz partie to obrazki, to jakieś symbole, a nie realne<br />
instrumenty kontaktowania się władzy i społeczeństwa. Wybory to polityczne show, to<br />
pewnego rodzaju badanie opinii publicznej” 6 .<br />
W podobnym tonie wypowiada się Igor Bunin, szef Centrum Technologii Politycznej.<br />
Uważa on, że partie polityczne w <strong>Rosji</strong> to swoiste symulakra. Nie odgrywają swej<br />
podstawowej roli to jest artykulacji i agregacji interesów społecznych. Polityczny reżim nadal<br />
jest spersonalizowany, instytucje są słabe. Po przyjęciu nowego prawa wyborczego nie udało<br />
się zarejestrować ani jednej partii, wyłączając parę przyłączeniowych projektów,<br />
realizowanych pod egidą Kremla 7 .<br />
Tym samym, zgodnie z wyeksplikowaną przez rosyjskich ekspertów tezą, rosyjskie<br />
partie są tworami efemerycznymi, bezideowymi, źle zorganizowanymi, a przez to tracą<br />
jakąkolwiek siłę polityczną. Uosabiają ją natomiast grupy finansowo-przemysłowe, ściśle<br />
powiązane z elitą władzy. Połączenie w tym przypadku metod finansowych, monopolu<br />
informacyjnego i różnych form przymusu jest znakomitym sposobem na kontrolę i kreowanie<br />
rosyjskiej sceny politycznej. W rezultacie więc, prawdziwa walka o władzę nie toczy się<br />
5 R. Bäcker, Potencjały zmienności rosyjskiego systemu politycznego (w:) (w:) Rozpad ZSRR i jego<br />
konsekwencje dla Europy i świata, (red.) Anna Jach, Kraków 2011, s. 486.<br />
6 Н. Петров, Негативизм в отношении партии власти растет, http://carnegie.ru/publications/?fa=43104<br />
7 И Бунин, Выборы, недовольство и популизм, http://politcom.ru/12952.html<br />
3
Change language