Scena polityczna Rosji.pdf - Korespondent Wschodni

Jak zauważa politolog Nikołaj Pietrow, przed wyborami 2011 roku, Kreml zamierzał
zlikwidować projekt „Sprawiedliwa Rosja”, by wzmocnić pozycję „Jedynej Rosji”. Nacisk
na „Sprawiedliwą Rosję” poskutkował przejściem szeregu deputowanych do
„Ogólnorosyjskiego Frontu Narodowego” 24 Wydawało się, że ostateczne rozbicie
„Sprawiedliwej Rosji” jest kwestią czasu. Jednakże trudności partię tylko ją umocniły, a
Kreml zrozumiał, że w przypadku nieobecności „Sprawiedliwej Rosji” jej potencjalny
wyborca zagłosuje na komunistów, a nie na „Jedną Rosję” 25 .
Na wyborach w 2007 roku partia zdobyła 7,74 proc. poparcia co przełożyło się na 34
mandaty. W 2011 roku partia zdobyła 13,24 proc. poparcia (64 mandaty).
3) Liberalno-Demokratyczna Partia Rosji
Leszek Kołakowski powiedział kiedyś „Nie ma bardziej ryzykownej metody oceny
kierunków filozoficznych, jak zaufanie do nazw, które nadają sobie ich wyznawcy. Jest to bez
wątpienia prawda banalna, ale godna częstego powtarzania”. Podobne stwierdzenie odnosi się
do nazwy niektórych rosyjskich partii politycznych, w tym z pewnością LDPR. Partię założył
Władimir Żyrinowski w 1989 roku. Jewgienija Albac, redaktor naczelny gazety „Nowoje
Wriemia” jest zdania, że partia powstała z inicjatywy służb specjalnych: KGB i FSB, które za
jej pośrednictwem chciały utrzymać wpływ na rosyjski system polityczny 26 . Z czasem stała
się tzw. partią drugiego typu, przechwytując elektorat nieprzyjaznych wobec Kremla
ugrupowań i partii.
Wg dokumentu programowego partii, występuje ona za demokracją i liberalizmem.
Jednak faktycznie jest partią nacjonalistyczną i antyliberalną. Duża część rosyjskich
politologów określa LSPR „partią jednego człowieka”, drużyną wodza - Władimira
Żyrinowskiego 27 . Sam Żyrinowski nazywa siebie gosudarstwiennikiem (państwowcem).
Uważa, że silne państwo to podstawa. Interesy społeczeństwa mogą być realizowane tylko w
24
Ogólnorosyjski Front Narodowy to inicjatywa Władimira Putina ogłoszona 6 maja 2011 roku w Wołgogradzie
na zjeździe „Jednej Rosji” mająca na celu skupienie organizacji, ugrupowań, którym jak to ujął premier „nie jest
obojętna przyszłość Rosji” i które miałyby możliwość zgłaszania kandydatów na deputowanych do Dumy
Państwowej. W rzeczywistości Ogólnorosyjski Front Narodowy miał być platformą wspierającą partię „Jedna
Rosja” przed wyborami 4 grudnia 2011 roku.
25
Н. Петров, Выборы-2011: конец «эпохи Путина», http://carnegie.ru/publications/?fa=46130
26
R. Cheda, op. cit.
27
R. Bäcker, Rosyjskie myślenie polityczne za czasów prezydenta Putina, Toruń 2007, s. 119.
11