Radosław Ziemba - medpharm.com.pl

Radosław ZIEMBA: Zagrożenia skażeniami chemicznymi na terenie Warszawy
d) urazu kręgosłupa kwalifikującego pacjenta do pilnej interwencji neurochirurgicznej,
e) schorzeń kardiologicznych kwalifikujących pacjenta do pilnej interwencji
kardiochirurgicznej lub kardiologicznej,
f) ciężkiej niewydolności narządowej wymagającej przewiezienia do ośrodka
specjalistycznego,
g) schorzeń internistycznych wymagających leczenia w ośrodku specjalistycznym,
h) patologii położniczych zagrażających życiu matki lub płodu,
i) oparzenia II° przekraczające 20% powierzchni ciała, oparzenia II° przekraczające
10% u dzieci do 10 roku życia i pow. 50 roku życia, oparzenia
III° we wszystkich grupach wiekowych, oparzenia dróg oddechowych;
oparzenia pow. II° obejmujące twarz, kończyny, krocze; oparzenia
u pacjentów pourazowych, stabilizowanych w innych oddziałach, oparzenia
elektryczne, chemiczne oraz inne zgodnie z lokalnymi kryteriami
przyjęcia do ośrodka leczenia oparzeń:
– transporty osób z chorobą oparzeniową wykonywane są jedynie w sytuacji
stabilnego stanu pacjenta,
– każdy przypadek zlecenia transportu pacjenta oparzonego jest oceniany
indywidualnie przez lekarza LPR i wymaga bezpośredniej rozmowy
z lekarzem zlecającym przewóz; w procesie podejmowania decyzji
o transporcie muszą zostać wzięte pod uwagę następujące czynniki:
istnienie jednoznacznych korzyści dla pacjenta w stosunku do ryzyka
związanego z transportem, odpowiedź kliniczna pacjenta na standardowe
leczenie choroby oparzeniowej, stan pacjenta w okresie poprzedzającym
transport; ostateczna decyzja o wykonaniu transportu leży po stronie
SP ZOZ LPR,
– transport powinien się odbywać do najbliższego ośrodka leczenia
oparzeń, SP ZOZ może przed kwalifikacją zlecenia sprawdzić, czy
w ośrodku najbliższym zlecającemu nie można przyjąć pacjenta; w przypadku
stwierdzenia takich możliwości SPZOZ LPR może wykonać
transport do tego ośrodka,
– LPR zwraca uwagę na konieczność wczesnego zgłoszenia transportu,
157