Radosław Ziemba - medpharm.com.pl

Radosław Ziemba – Ocena zagrożeń skażeniami chemicznymi na terenie Warszawy 

ISBN 978-83-924448-0-0 

Podręcznik dla studentów wydziałów nauki o zdrowiu 

Radosław Ziemba 

Zagrożeniaskażeniami 

chemicznymi 

na terenie Warszawy 

Warszawa 2011

Droga strona okładki

Radosław Ziemba 

Zagrożenia 

skażeniami chemicznymi 

na terenie Warszawy 

Podręcznik dla studentów wydziałów nauki o zdrowiu

Wydawnictwo: P.H.U. GLOBALMED 

ul. Koszykowa 82b/89 

02-008 Warszawa 

Recenzenci: 

prof. dr hab. n.med. Andrzej Buczyński 

Druk: 

BUIE Bauhaus s.c. 

ul. 27 Lipca 62 

15-182 Białystok 

Skład DPT, korekta, opracowanie graficzne: 

Remigiusz Radziszewski 

Projekt okładki: Remigiusz Radziszewski 

© Radosław Ziemba. Wszystkie prawa zastrzeżone. 

Żaden fragment tej publikacji nie może być kopiowany, przechowywany w jakimkolwiek 

układzie pamięci i transmitowany elektronicznie, mechanicznie, za pomocą fotokopii, nagrań 

lub w jakikolwiek inny sposób — bez wcześniejszej zgody wydawcy. Zarówno autor jak 

i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za błędy ani konsekwencje wynikające z zastosowania 

informacji zawartych w tej książce. 

Warszawa 2011 

ISBN 978-83-924448-0-0

Spis treści 

1.Wstęp 1 

2. Charakterystyka obszaru Warszawy 15 

2.1. Ukształtowanie terenu 15 

2.2. Warunki hydrologiczno-meteorologiczne 21 

2.3. Struktura zatrudnienia i urbanistyka 24 

2.4. Dane demograficzne 36 

2.5. Transport drogowy 38 

3.Charakterystyka potencjalnych zagrożeń dla życia i zdrowia 

występujących na obszarze m.st. Warszawy 63 

3.1. Zagrożenia chemiczne 63 

3.2. Zagrożenia powodziowe i hydrometeorologiczne 68 

3.3. Zagrożenia biologiczne 88 

3.4. Zagrożenia radiacyjne 91 

3.5. Zagrożenia pożarowe 95 

3.6. Zagrożenia komunikacyjne 99 

3.7. Zagrożenia terrorystyczne 103 

3.8. Charakterystyka ważniejszej infrastruktury technicznej 106 

4.Statystyczna analiza zagrożeń, które wystąpiły na obszarze 

m.st. Warszawy 111 

4.1. Przypadki chorobowe powodujące zagrożenie dla życia na 

obszarze m.st. Warszawy 111 

4.2. Interwencje zespołów ratownictwa medycznego 111 

4.3. Hospitalizacje pacjentów w stanach powodujących zagrożenie 

dla życia 113 

4.4. Epidemiologia chorób zakaźnych 114 

5.Posiadane w roku sporządzania planu środki 119 

5.1. Usytuowanie i wyposażenie centrum 

powiadamiania ratunkowego 119 

5.2. Liczba, rodzaj i rozmieszczenie w terenie zespołów 

ratownictwa medycznego z określeniem rejonu 

operacyjnego dla każdego zespołu 122 

5.3. Liczba, rodzaj i rozmieszczenie w terenie zespołów 

ratownictwa medycznego z określeniem rejonu 

operacyjnego dla każdego zespołu 141 

5.4. Organizacja łączności alarmowej na terenie m.st. Warszawy 149 

5.5. Liczba, rodzaj i miejsce postoju statków powietrznych 

wykorzystywanych na potrzeby systemu P.R.M. 151 

i

5.6. Ograniczenia medyczne transportu lotniczego 159 

5.7. Liczba, rodzaj i miejsce stacjonowania oraz wyposażenie w sprzęt 

jednostek współdziałających z systemem P.R.M. 160 

5.8. Sposoby zapewnienia całodobowego dostępu do świadczeń 

lekarskich podstawowej opieki zdrowotnej 180 

6.Sposoby kierowania oraz zasady współdziałania i koordynowania 

jednostek systemu P.R.M. 183 

7.Nowe jednostki systemu P.R.M. 197 

8.Kalkulacja kosztów działania systemu P.R.M. na terenie 

m.st. Warszawy 199 

9.Procedury postępowania w przypadku wystapienia zagrożeń 

życia i zdrowia 203 

Piśmiennictwo 257 

Indeks pojęć i skrótów 263 

Spis rycin 265 

Spis tabel 267 

Spis procedur postępowania w przypadku 

wystapienia zagrożeń życia i zdrowia 271 

ii

1.Wstęp 

Radosław Ziemba: Zagrożenia skażeniami chemicznymi na terenie Warszawy 

Postęp techniczny i cywilizacyjny oraz rozwój komunikacji niosą za 

sobą zwiększone ryzyko wystąpienia nieszczęśliwych zdarzeń, którym towarzyszy 

duża liczba ofiar oraz znaczne zniszczenie środowiska naturalnego. 

Nie przygotowane do nich społeczeństwo oraz rosnąca gęstość zaludnienia 

niosą za sobą dodatkowe zagrożenia, a zaczne zgromadzenie ludności na 

małej powierzchni liczące tysiące uczestników -zawsze stwarzają możliwość 

wystąpienia katastrofy. 

Medycyna katastrof (ang. disaster medicine) jest stosunkowo nową specjalnością 

wśród nauk medycznych. Zadaniem jej jest ratowanie życia i zdrowia 

człowieka w sytuacjach odbiegających od rutynowych. Swoimi korzeniami 

sięga medycyny wojskowej. Doświadczenia wojskowe w udzielaniu pomocy 

dużej liczbie ofiar stały się podstawą opracowania zasad organizacji i sposobu 

działania w sytuacjach nadzwyczajnych. Łączy ona w sobie wiedzę i doświadczenie 

z różnych dziedzin medycyny oraz wypracowuje metody najlepszego 

wykorzystania tych wiadomości w działaniach ratowniczych w czasie pokoju. 

Przez pojęcie katastrofy medyczne służby ratownicze rozumieją zdarzenie, 

w którym pojawiająca się grupa poszkodowanych osób powoduje takie problemy 

medyczne, którym nie są w stanie sprostać lokalne służby ratownicze, a koniecznością 

staje się w takich sytuacjach korzystanie z udzielonej pomocy z zewnątrz. 

Znaczenie ma przede wszystkim dysproporcja pomiędzy pojawiającymi 

się potrzebami ze strony ofiar a możliwościami niesienia pomocy przez lokalny 

system ratowniczy. Pojawiająca się dysproporcja pomiędzy potrzebami 

a możliwościami niesienia pomocy powoduje, że podczas katastrof staramy 

się w miarę posiadanych sił i środków zrobić jak najwięcej dla jak największej 

grupy poszkodowanych. 

Przedstawiane w pracy procedury i wyposażenie dla medycznych służb ratowniczych 

mają zastosowanie w zdarzeniach, w których występuje duża liczba 

poszkodowanych, np. w katastrofach technicznych i naturalnych, czy najbardziej 

prawdopodobnych w naszym kraju masowych wypadkach komunikacyjnych. 

Przedstawiony w skrócie model postępowania ma ukazać nowy kierunek 

w szkoleniu ratowników i konieczność wprowadzenia dodatkowego wypo- 

1

2 

Wstęp 

sażenia. Może on też być pomocny przy opracowywaniu planów reagowania 

kryzysowego na wypadek katastrof. 

Przez pojęcie zdarzenia masowego rozumieć należy sytuację, w której 

występuje bardzo duża liczba poszkodowanych, np. kilkadziesiąt ofiar wypadku 

komunikacyjnego lub zamachu terrorystycznego. 

Tak więc – może wydarzyć się katastrofa bez zdarzenia masowego, ale tam 

gdzie jest zdarzenie masowe – zawsze mamy do czynienia z katastrofą. W obu 

przypadkach trzeba będzie korzystać ze specjalnie opracowanych procedur, 

które optymalizują medyczne działania ratownicze na miejscu zdarzenia. 

Najważniejszą rolę odgrywać będzie segregacja medyczna poszkodowanych. 

Przedstawione pojęcia katastrofy rozmyślnie unika precyzyjnego określania 

zarówno charakteru zdarzenia jak i liczby ofiar. Zdarzenie w dużym 

mieście wojewódzkim, podczas którego działania ratownicze przebiegają 

jeszcze w sposób rutynowy, w mieście powiatowym będzie miało z pewnością 

już charakter katastrofy. W postępowaniu rutynowym, doskonale znanym 

z codziennej praktyki, obowiązkiem ratownika jest udzielenie pomocy medycznej 

w maksymalnym zakresie każdemu poszkodowanemu w zdarzeniu. 

Już w końcu XIX wieku rosyjski chirurg Mikołaj Iwanowicz Pirogow na 

podstawie własnych doświadczeń wojennych zauważył, że w przypadku dużej 

liczby ofiar o skuteczności leczenia bardziej decyduje sprawna organizacja 

pomocy niż kompetencje dostępnego na miejscu personelu medycznego. 

Zatem w katastrofach pierwszoplanową rolę odgrywać będzie sprawny 

system zarządzania działaniami ratowniczymi. Czynnikiem decydującym 

o sprawności systemu angażującego w takich wypadkach wiele osób i środków 

jest przepływ informacji, zarówno w obrębie służb działających na miejscu 

zdarzenia, jak i pomiędzy nimi, a ośrodkami koordynującymi i miejscami, 

do których transportowani są poszkodowani. Jedną z najważniejszych informacji 

jest liczba ofiar i ich stan kliniczny, a co za tym idzie wymagany 

zakres pomocy i kierunek transportu do szpitalnych oddziałów ratunkowych. 

W celu uzyskania tych informacji niezbędne jest wykonanie wstępnej oceny 

stanu ogólnego wszystkich ofiar, czyli segregacji medycznej. 

W katastrofach niemożliwe jest samodzielne działanie służb medycznych 

bez wsparcia logistycznego ze strony Państwowej Straży Pożarnej (PSP).


Korzystanie z dostarczonego sprzętu ratowniczego, źródeł światła, pneumatycznego 

namiotu ochraniającego ofiary i personel medyczny ma ogromne 

znaczenie w terenie i w trudnych warunkach atmosferycznych, np. w okresie 

zimowym czy porze nocnej. Jednolite procedury medyczne w PSP i służbach 

medycznych oraz wzajemnie uzupełniające się wyposażenie znacznie zwiększają 

skuteczność działań ratowniczych. Brak zrozumienia powoduje, że 

działania stają się chaotyczne, mało efektywne, a służby ratownicze zamiast 

się wspierać, wzajemnie sobie przeszkadzają. Tak więc podstawą integracji 

służb są szkolenia według jednego programu nauczania i kompatybilność 

sprzętu. Stosując w praktyce takie rozwiązanie uzyskuje się największe efekty 

minimalizując możliwości wystąpienia tzw. zgonów do uniknięcia czy późniejszego 

inwalidztwa wśród poszkodowanych. 

Zapewnienie bezpieczeństwa Państwa, jego obywatelom i środowisku – 

przed wszystkimi możliwymi nadzwyczajnymi zagrożeniami, jest jednym 

z najważniejszych zadań stojących przed organami administracji państwowej, 

co zostało zapisane w 5 art. Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, uchwalonej 

w dniu 2 kwietnia 1997 roku. 

Do niedawna określenie skażenia środkami chemicznymi, promieniotwórczymi 

czy biologicznymi kojarzyło się wyłącznie z czasem wojny oraz użyciem 

broni masowego rażenia. 

Mało rozpowszechniane były pojęcia związane ze skażeniami w okresie 

pokoju, powiązane z masowym uświadamianiem społeczeństwa o możliwościach 

ich wystąpienia, o skutkach jakie mogą wywołać, sposobach zabezpieczenia 

oraz ich likwidacji. Obecnie – po zamachach terrorystycznych 

z dnia 11 września 2001 roku na wieże World Trade Center – należy inaczej 

spojrzeć na codziene istnienie zagrażającego niebezpieczeństwa pod postacią 

aktów terrorystycznyc – pomimo czasu pokoju. Chociaż z dużą dozą prawdopodobieństwa 

istnieje możliwość określenia potencjalnych zagrożeń, to 

jednak – aktów terrorystycznych – przewidzieć nie można. 

Rozwój przemysłu od początku był związany ze wzrostem potencjalnego 

zagrożenia związanego ze środkami toksycznymi. Spowodowały to ilości 

przewożonych, przerabianych i magazynowanych substancji szkodliwych 

oraz ich odpadów. 

3

4 

Wstęp 

Skażenia przemysłowe, niosące wielkie zagrożenie przede wszystkim 

dla życia i zdrowia ludzi, mogą wystąpić w każdej chwili na skutek awarii 

urządzeń, katastrof kolejowych czy drogowych, powietrznych oraz morskich, 

eksplozji zbiorników, cystern, itp. 

Awarie produkcyjne mogą być skutkiem oddziaływania czynników zewnętrznych, 

np. klęsk żywiołowych. Pożary i powodzie mogą być przyczyną 

uszkodzenia obiektów czy urządzeń przemysłowych, jak również katastrof 

drogowych i kolejowych. Burze oraz inne zjawiska atmosferyczne mogą spowodować 

awarie systemów energetycznych zasilających zakłady produkcyjne 

czy niektóre środki komunikacji publicznej (metro, tramwaje, pociągi) oraz 

osiedli mieszkaniowych, środków masowego przekazu i łączności. 

Najczęściej przyczyną katastrof są jednak błędy popełniane przez ludzi, 

do których należą: lekkomyślność; pośpiech; brak odpowiedniej wiedzy 

czy umiejętności przewidywania; nieprzestrzeganie technologii produkcji, 

przepisów transportu; wadliwość wykonywanych elementów budowlanych 

i technologicznych; niska dyscyplina pracy; brak należytego nadzoru i niedostateczne 

wyposażenie w aparaturę kontrolno – pomiarową. Każda awaria jest 

następstwem splotu różnych przyczyn i niesprzyjających czynników. Skutki 

jej zależą od ich rodzaju, zakresu i charakteru oraz konkretnych okoliczności. 

Częstym zjawiskiem towarzyszącym awariom są wybuchy przemysłowe, 

w następstwie których dochodzi do zniszczenia obiektów oraz urządzeń, 

pożarów i uszkodzenia systemów produkcyjnych. Najczęściej spotykanymi 

są wybuchy kotłów wysokoprężnych; gazów, oparów benzyny oraz innych 

komponentów w przemyśle naftowym; pyłu mącznego – w młynach, cukrowego 

– w cukrowniach lub drzewnego – w zakładach obróbki drewna. Do 

najtragiczniejszych w skutkach należą jednak wybuchy metanu oraz pyłu 

węglowego w kopalniach, a także butli z gazem propan-butan, czy gazu 

z sieci komunalnych. 

1. Pożary przemysłowe (będące przyczyną albo skutkiem awarii) przyczyniają 

się do dodatkowych zniszczeń obiektów oraz urządzeń przemysłowych 

i ograniczają możliwości szybkiej reakcji oraz likwidacji powstałego zagrożenia. 

Bardzo niebezpieczne są pożary w przemyśle naftowym, a także na 

terenach roponośnych czy przy transporcie paliw płynnych w cysternach


kolejowych, samochodowych oraz tankowcami. Pożary w dużych zakładach 

przemysłowych położonych w miastach mogą przerodzić się w żywioł powodujący 

olbrzymie ruchy i ciągi powietrza, osiągające w kulminacyjnym 

momencie siłę cyklonu. 

2. Skażenia przemysłowe – jako wielkie awarie – należą do kategorii wypadków 

nadzwyczajnych wyrządzające dotkliwe straty sanitarne, ekologiczne 

oraz znaczne szkody materialne. W wyniku ich powstania uwalnianie są do 

środowiska duże ilości substancji toksycznych, mogące objąć swoim szkodliwym 

działaniem znaczne obszary. 

Za rejon skażony uważa się obszar, którego powierzchnia – wraz ze znajdującymi 

się na niej obiektami – objęta została działaniem środka chemicznego, 

promieniotwórczego lub biologicznego. 

Rejonem porażenia nazywamy obszar, na którym są widoczne objawy 

skażenia ludzi, zwierząt, roślin, a także zniszczenia sprzętu oraz różnych 

obiektów na skutek działania środka toksycznego. 

Toksycznymi środkami przemysłowymi (TSP) nazywane są wszelkie związki 

chemiczne (organiczne i nieorganiczne ), materiały łatwopalne i wybuchowe, 

substancje biologicznie czynne, preparaty promieniotwórcze oraz wszelkie 

odpady, materiały i związki, które w wyniku termicznego rozkładu lub reakcji 

z materią otoczenia mogą dawać substancje zatruwające bezpośrednio lub 

pośrednio środowisko człowieka. 

W każdym przypadku rozprzestrzenianie się TSP prowadzi do skażenia 

naziemnych, powietrznych oraz wodnych obszarów, co stwarza zagrożenie 

dla życia organizmów żywych oraz wprowadza gwałtowne zmiany w naturalne 

procesy zachodzące w środowisku człowieka. Większość występujących 

zagrożeń ma charakter lokalny, chociaż i w naszym kraju kilkanaście z nich 

miało szerszy zasięg, w tym jeden nawet ogólnokrajowy, którym była awaria 

w Czarnobylu w 1986 r. 

Najbardziej groźne – bo najczęściej występujące – to katastrofy związane 

z uwolnieniem się do środowiska znacznych ilości związków chemicznych, 

których ilości oraz asortyment rośnie proporcjonalnie do rozwoju przemysłu. 

Z 450 wyselekcjonowanych substancji chemicznych około 170 z nich zostało 

uznanych za powodujące toksyczne skażenia przemysłowe. 

5

6 

Wstęp 

Nie mniejsze zagrożenie (choć znacznie rzadziej występujące oraz mniej 

odczuwalne bezpośrednio przez zmysły człowieka) stanowią substancje promieniotwórcze, 

których zarówno okres działania, jak i obszar rozprzestrzeniania 

się jest znacznie większy, aniżeli innych przemysłowych środków toksycznych. 

Największym zagrożeniem dla życia ludzkiego są substancje chemiczne 

w postaci kwasów: azotowego, siarkowego, cyjanowodorowego oraz chlorocyjan 

czy fosgen, ze względu na ich żrące i trujące działanie zarówno samego 

płynu, jak i jego par. 

Zagrożenia o znacznym zasięgu – ze względu na charakterystyczne właściwości 

oraz działanie – stwarzają również: amoniak, chlor, stężony kwas 

solny, cyjanowodór, dwusiarczek węgla, fluorowodór, siarkowodór, tlenek 

etylenu oraz wiele innych, których toksyczność omówiona będzie w innym 

miejscu pracy. 

Obłoki pary lub gazu powstające w momencie uszkodzenia zbiornika 

czy pojemnika zawierającego środki chemiczne przemieszcza się zgodnie 

z kierunkiem wiatru, stwarzając przez to zagrożenie dla obszarów położonych 

nawet w znacznych odległościach od miejsca awarii. 

Zasięg rozprzestrzeniania się substancji toksycznych oraz stopień ich 

stężenia w powietrzu w znacznym stopniu zależy od: ich ilości, stopnia toksyczności 

oraz prędkości wiatru, pionowej stabilności atmosfery, temperatury 

otoczenia oraz rzeźby terenu. 

W mniejszych oraz w większych zakładach przemysłowych (głównie 

chemicznych) gromadzone są znaczne ilości ciekłych, stałych oraz gazowych 

produktów toksycznych, materiałów łatwopalnych i wybuchowych. Uszkodzenie 

linii technologicznej czy zbiorników stanowi bezpośrednie zagrożenie 

dla załóg tych zakładów, ale również dla okolicznych mieszkańców. 

Według Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej w strefie skażeń 80 

największych zakładów chemicznych znajduje się 1/3 terytorium naszego kraju. 

Toksyczne środki przemysłowe mogą zostać uwolnione również podczas 

ich transportu. Niebezpieczne Środki Chemiczne (NŚCh) są najczęściej 

przewożonymi za pośrednictwem transportu kolejowego, drogowego 

i transportu wodno-śródlądowego.


Podczas przewozu NŚCh transportem kolejowym przewoźnik musi spełniać 

wymagania określone w Regulaminie dla międzynarodowego przewozu 

kolejami towarów niebezpiecznych – RID (Regulamin RID)[1]. 

Na podstawie Ustawy Prawo przewozowe [2] – Minister Komunikacji 

ogłosił wykaz rzeczy niebezpiecznych wyłączonych z przewozu kolejowego [3]: 

– materiały i przedmioty wybuchowe; 

– przedmioty wypełnione materiałami wybuchowymi; 

– materiały zapalające, ognie sztuczne i podobne towary; 

– gazy sprężone, skroplone lub rozpuszczone pod ciśnieniem 

– materiały samozapalne; 

– materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne; 

– nadtlenki organiczne; 

– materiały budzące odrazę i zaraźliwe; 

– materiały promieniotwórcze; 

– szczególne warunki przewozu kolejowego innych rzeczy niebezpiecznych [3]. 

Natomiast Prawo przewozowe dopuszcza do przewozu transportem kolejowym 

pewne rzeczy niebezpieczne, np. materiały ciekłe zapalne, materiały 

stałe zapalne, materiały utleniające podtrzymujące palenie, materiały trujące 

czy materiały żrące w warunkach określonych Regulaminem RID [4]. 

Rzeczy niebezpieczne – wyłączone z przewozu transportem kolejowym 

– mogą być dopuszczone do przewozu na wniosek nadawcy lub odbiorcy za 

zezwoleniem Ministra Komunikacji, wydanym w porozumieniu – stosownie 

do rodzaju materiału niebezpiecznego z: 

– Ministrem Przemysłu Chemicznego i Lekkiego, 

– Ministrem Górnictwa i Energetyki lub 

– Prezesem Państwowej Agencji Atomistyki [1. 

Przewóz materiałów niebezpiecznych transportem drogowym może 

odbywać się tylko pojazdem do tego przystosowanym oraz odpowiednio 

oznaczonym, stosownie do potrzeb wynikających z właściwości chemicznych, 

fizycznych lub biologicznych przewożonego materiału [5]. Szczegółowe wymagania 

przewozu drogowego towarów niebezpiecznych określone zostały 

w Umowie Europejskiej sporządzonej w Genewie 30 września 1957 roku 

(Umowa ADR) oraz załączniki A i B do umowy: 

7

8 

Wstęp 

– załącznik A do Umowy ADR – Przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów 

niebezpiecznych klasyfikację tych ostatnich; 

– załącznik B do umowy ADR – Przepisy dotyczące pojazdów i przewozu – 

wymagania techniczne, znakowanie, wymagane dokumenty. 

Rozporządzenie Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw 

Wewnętrznych i Administracji [6] dzieli – za Umową ADR [7] – materiały 

niebezpieczne na klasy. Klasyfikacji dokonuje się uwzględniając właściwości 

fizyczne, chemiczne i biologiczne materiałów; wyróżnia się następujące klasy 

materiałów niebezpiecznych: 

– klasa 1 – materiały i przedmioty wybuchowe; 

– klasa 2 – gazy; 

– klasa 3 – materiały ciekłe zapalne; 

– klasa 4.1 – materiały stałe zapalne; 

– klasa 4.2 – materiały samozapalne; 

– klasa 4.3 – materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne; 

– klasa 5.1 – materiały utleniające; 

– klasa 5.2 – nadtlenki organiczne; 

– klasa 6.1 – materiały trujące; 

– klasa 6.2 – materiały zakaźne; 

– klasa 7 – materiały promieniotwórcze; 

– klasa 8 – materiały żrące; 

– klasa 9 – różne materiały i przedmioty niebezpieczne. 

Materiały i przedmioty należące do poszczególnych klas podzielone 

zostały dodatkowo na podklasy oraz grupy zgodności określające stopień 

zagrożenia [1]. 

Z analizy danych w transporcie kolejowym wynika, że prawie wszystkie 

szlaki kolejowe są miejscami szczególnie niebezpiecznymi. To samo dotyczy 

dróg publicznych, chociaż transport drogowy wydaje się mniej niebezpieczny, 

a to ze względu – chociażby – na mniejszą pojemność cystern samochodowych. 

Brak wyobraźni u przewoźników, brak podstawowych wiadomości o szkodliwości 

przewożonego materiału oraz o środkach zachowania bezpieczeństwa, 

o sposobach postępowania w razie kolizji, a dodatkowo brak dostatecznego 

wyposażenia w sprzęt i w środki ochrony, niewłaściwy załadunek, zbyt często


zły stan techniczny pojazdów i cystern, oraz większa częstotliwość katastrof 

drogowych powodują, że rejony znajdujące się w pobliżu tras przewozowych 

– stanowią strefę o dość znacznym stopniu zagrożenia. 

Źródłem skażenia gleby i wód lądowych są także awaryjne – bądź celowe 

(np. rabunkowe podłączenia) wycieki ropy naftowej oraz jej produktów z rurociągów 

paliwowych. Dla środowiska wodnego szczególnie groźne w skutkach 

są katastrofy morskie, dotyczące szczególnie awarii transportowców 

przewożących TSP z morskich platform wiertniczych. 

Katastrofy naturalne i przemysłowe – oprócz szkód materialnych oraz 

licznych ofiar w ludziach – powodują zniszczenie środowiska naturalnego, 

pogorszenie warunków bytowych, niedożywienie (a często nawet głód wśród 

ludności ), epidemie chorób zakaźnych, epizoocje, epifitozy. 

Nauka oraz postęp techniczny umożliwiły człowiekowi lepsze poznanie 

praw rządzących w przyrodzie, wcześniejsze przewidywanie wystąpienia 

klęsk żywiołowych oraz określenie ich rozmiarów i skutków. Teoretycznie 

można przyjąć, że rozmiary ryzyka w przemyśle mogą być równie dokładnie 

określone. W praktyce informacja o zagrożeniach jest mała, zwłaszcza na 

tych terenach, gdzie wydaje się ono minimalne. 

Żaden kraj, region czy gmina nie może zakładać, że jej obszar jest całkowicie 

bezpiecznym. Właściwe przygotowanie, umiejętność oceny ryzyka oraz 

opracowanie szybkiej i sprawnej informacji o zaistnieniu klęski żywiołowej 

czy katastrofy przemysłowej – to przedsięwzięcia sprzyjające zmniejszeniu 

zagrożeń oraz przyczynek do minimalizacji ich skutków. 

Do walki z zagrożeniami powinny być przygotowane nie tylko siły resortowe, 

jak: państwowa straż pożarna, służby medyczne, inżynieryjno – techniczne 

czy wojsko, ale również organy administracji państwowej, samorządowej oraz 

kadra kierownicza zakładów pracy. To na nich ciąży obowiązek opracowania 

programów strategicznych walki z zagrożeniami, zabezpieczenie potrzeb 

bytowych ludności oraz odpowiednie utrzymywanie sił i sprzętu do celów 

ratowniczych, profilaktycznych czy likwidacji skutków. 

Ważnym przedsięwzięciem jest również przygotowanie ludności do 

wystąpienia ewentualnych zagrożeń, poprzez systematyczne szkolenia i upowszechnianie 

najistotniejszych zagadnień. 

9

10 

Wstęp 

Pierwszy odruch reagowania na sytuację wyjątkową, to przede wszystkim 

działanie pojedynczego człowieka. Dlatego powinien on umieć odpowiednio 

zachować się w nowej sytuacji tak, by mógł pomóc nie tylko sobie, ale również 

swojej rodzinie i sąsiadom w pierwszych chwilach zaistniałych okoliczności. 

Kolejny etap reagowania na sytuację wyjątkową podejmują kierownictwa 

zakładów pracy i władze lokalne, na których ciąży odpowiedzialność związana 

z prawidłową oceną zagrożenia, które wystąpiło w ich granicach administracyjnych 

oraz obowiązek kierowania i kontroli działań ratowniczych. Aby 

działania te nie były chaotyczne i przyniosły porządany skutek, niezbędne 

jest opracowanie odpowiednich planów na wypadek sytuacji wyjątkowych, 

w tym również porozumień międzyzakładowych czy międzygminnych, 

a dotyczących udzielania wzajemnej pomocy. 

Odpowiedzialność władz wyższego szczebla (województwa czy kraju) 

dotyczy przede wszystkim sytuacji wyjątkowych, których skutki mogą objąć 

swoim zasięgiem większe obszary oraz w przypadku, gdy niezbędne jest 

udzielenie wsparcia władzom lokalnym ze względu na rozmiar zaistniałego 

zdarzenia oraz na niewystarczające siły i środki własne danego rejonu. 

1.1. Podstawowe pojęcia i definicje 

Toksyczne środki przemysłowe – to termin, który nie ma jednoznacznej 

i powszechnie akceptowanej definicji. W literaturze można znaleźć wiele 

definicji niekiedy bardzo różniących się. To właśnie jest przyczyną nieporozumień 

w kwestii zaliczania określonych substancji do toksycznych środków 

przemysłowych. Dla przykładu należy przytoczyć: 

Toksyczne środki przemysłowe – to różnego rodzaju substancje chemiczne, 

najczęściej surowce stosowane w przemyśle, mogące w określonych warunkach 

wywoływać porażenia (zatrucia) u ludzi i zwierząt oraz powodować 

degradację środowiska naturalnego”. 

Toksyczne środki przemysłowe to związki chemiczne o właściwościach 

trujących, wykorzystywane w dużych ilościach w przemyśle bądź przewożone 

środkami transportowymi posiadające zdolności łatwego przechodzenia 

do atmosfery w przypadku zniszczenia (awarii) urządzeń i wywoływania 

porażeń ludności.


Termin substancja niebezpieczna oznacza taką substancję lub mieszaninę, 

która ze względu na jedną lub więcej właściwości chemicznych, fizycznych 

lub toksycznych stanowi zagrożenie. Substancje te – ze względu na zagrożenie 

jakie stwarzają dla ludzi i środowiska – są przedmiotem zainteresowania 

wielu instytucji. W Polsce produkuje się, przetwarza i wykorzystuje 

75 substancji niebezpiecznych. Spośród nich wydziela się grupę środków 

szczególnie niebezpiecznych. 

Skażenia chemiczne – to termin, przy pomocy którego w ochronie środowiska 

określa się skażenia emitowane przez przemysł, sektor komunalno-bytowy 

oraz transport. Chodzi głównie o skażenia gazowe atmosfery, skażenia ściekami 

wód oraz gleb i skażenia odpadami stałymi środowiska wodnego i litosfery. 

Skażenia przemysłowe obejmują więc bardzo liczną grupę związków chemicznych 

o różnym stanie skupienia, o zróżnicowanych zdolnościach przechodzenia 

do atmosfery i różnej toksyczności – zdolnych do powodowania 

zmian w środowisku naturalnym. 

1.2. Toksyczne skażenia przemysłowe 

Polska jest w wyjątkowo wysokim stopniu narażona na zagrożenia skażeniami 

typu przemysłowego. Wynika to z profilu krajowego przemysłu chemicznego 

oraz z utrwalającej się pozycji Polski, jako kraju pierwotnej obróbki 

surowców. Krajowy przemysł przetwarza kopalne surowce energochłonnymi 

metodami wykorzystując przestarzałe technologie i urządzenia przemysłowe 

– aż do uzyskania surowych produktów. Produkty te eksportowane są za 

granicę, natomiast w kraju pozostają trudne do zagospodarowania odpady 

przemysłowe. Często jest ich więcej niż uzyskanych wyrobów, a są to zwykle 

substancje toksyczne i szkodliwe dla ludzi. 

Na terytorium Polski znajduje się ponad 500 zakładów stosujących w produkcji 

lub magazynujących toksyczne środki przemysłowe. Charakteryzują się 

one dużą wrażliwością na awarie, uszkodzenia lub zniszczenie, a to z uwagi 

na dużą ilość rurociągów, wysokie ciśnienia panujące w instalacjach oraz na 

obecność materiałów łatwopalnych. 

Awarie w tych zakładach lub ich zniszczenie może doprowadzić do 

powstania rozległych stref skażeń chemicznych. Rozmieszczone są one na 

11

12 

Wstęp 

terytorium kraju w sposób nierównomierny. Największa ich liczba skupia się 

nad Wisłą wzdłuż całego jej biegu: Kwidzyń, Bydgoszcz, Toruń, Włocławek, 

Płock, Puławy, Tarnów. 

Kolejne zgrupowanie zakładów chemicznych z TŚP występuje wzdłuż 

górnego biegu Odry od Brzegu Dolnego oraz w rejonie Górnego Śląska, ale 

największe z nich znajdują się w Brzegu Dolnym, Kędzierzynie, Chorzowie, 

Jaworznie. Duże zakłady znajdują się ponadto w: Policach, Kostrzyniu i Gorzowie 

Wielkopolskim. 

Oprócz zakładów z TŚP, które znajdują się na terytorium kraju, skażenia 

chemiczne mogą powstać również w wyniku awarii zakładów chemicznych 

znajdujących się w pobliżu naszych granic. Należą m.in. do nich zakłady 

chemiczne w: Schwedt, Wittenberge, w Ostrawie. 

Innym potencjalnym źródłem zagrożeń jest transport substancji toksycznych 

związany z dostawą surowców do zakładów chemicznych, tranzytem 

oraz ich eksportem. 

1.3. Awarie w zakładach produkcyjnych 

W zależności od charakteru awarii, toksyczne substancje chemiczne 

mogą ulatniać się do atmosfery w akcie jednorazowym (np. wybuch) lub 

w pewnym przedziale czasowym. 

Ilość substancji toksycznych, które mogą znaleźć się w atmosferze w określonym 

czasie zależy m.in. od rozwiązań konstrukcyjnych i pojemności 

zbiornika, rodzaju związku chemicznego, skali i charakteru powstałego 

uszkodzenia, fizycznych parametrów i warunków przechowywania chemikaliów, 

jak również od skali, rodzaju i czasu podjętych przedsięwzięć 

w zakresie lokalizacji awarii. Na wielkość wypływu substancji toksycznych 

z uszkodzonych instalacji istotny wpływ mają również warunki meteorologiczne 

panujące w rejonie awarii. 

Z uwagi na bardzo złożony charakter ilościowych zależności warunkujących 

wielkość wypływu różnych substancji z konkretnych instalacji (zbiorników), 

w praktyce przy ocenie skali i skutków tego typu awarii nie określa się ilości 

substancji uwolnionych w określonym czasie w zależności od charakteru 

uszkodzenia. Z zasady przyjmuje się dane zakładające jednorazowy wyciek


wszystkich środków lub dane z rozpoznania awarii. W konkretnych przypadkach 

podczas wycieku do środowiska mogą przedostawać się w tym czasie 

bardzo różne ilości substancji – od kilku kilogramów do setek ton. Jednakże 

skala zagrożenia wywołana każdą awarią jest określana nie tylko samą ilością 

uwolnionych substancji, lecz także ich toksycznością. 

W wielkich katastrofach przemysłowych, którym towarzyszył wyciek do 

środowiska substancji toksycznych, zagrożenie dla ludności powodowała 

różna ilość związków trujących. Na przykład w czasie awarii zakładów chemicznych 

Union Carbide w Indiach w 1984r. wyciek toksycznego związku 

(izocyjanek metylu) trwał 30 min., a do atmosfery wydostało się co najmniej 

5 ton chemikaliów. W innej katastrofie – w zakładach chemicznych Soveso we 

Włoszech do otoczenia przedostały się trzy kilogramy silnie trującej dioksyny. 

Strefa skażenia TŚP obejmuje miejsce awarii (wycieku) oraz strefę rozprzestrzeniania 

się skażonego powietrza ze stężeniami wywołującymi dany 

efekt porażenia (śmiertelne, średnie, lekkie, progowe). Powierzchnia wycieku 

powstała wskutek rozlania się TŚP zajmuje zwykle stosunkowo niewielkie 

rozmiary i często jest ograniczona ziemnym obwałowaniem, które wykonuje 

się w wielu wypadkach wokół zbiorników (instalacji) zawierających substancje 

toksyczne. W najbardziej niekorzystnych przypadkach może ona zajmować 

kilka hektarów. 

Substancje toksyczne w postaci ciał stałych o znacznym rozdrobnieniu 

(pyliste) przy wydostaniu się do środowiska, zwłaszcza pod pewnym ciśnieniem, 

mogą być przenoszone przez wiatr i w efekcie tego skażać teren na 

większych obszarach. Rejon skażony może przybierać kształt koła, elipsy lub 

figury nieregularnej. Powierzchnia tych rejonów może wynosić kilkanaście 

hektarów, a przy bardzo niekorzystnych warunkach meteorologicznych 

osiągać rozmiary kilku km². 

Środki toksyczne będące w stanie płynnym, w rejonie awarii będą rozprzestrzeniać 

się grawitacyjnie – mogą spływać do rowów, dolin, kanałów 

ściekowych, rzek itp. W przypadku dostania się TŚP do rzeki woda może 

ulec skażeniu na znacznych odcinkach, sięgających dziesiątków i setek kilometrów, 

a niekiedy na całej długości rzeki. 

13


2. Charakterystyka obszaru Warszawy 

2.1. Ukształtowanie terenu 

Warszawa leży nad rz. Wisłą, która w obrębie miasta obejmuje odcinek 

27 km. Koryto Wisły o przebiegu z południowego wschodu na północny 

zachód rozdziela miasto na część lewobrzeżną (warszawską), leżącą na morenowej 

równinie denudacyjnej (wysokość do 115 m n.p.m.) i prawobrzeżną 

(praską), położoną w dolinie (wysokość do 90 m n.p.m.). Szerokość koryta 

waha się od 1 km w południowej części miasta, w północnym rejonie jest 

bardziej zwarte i kształtuje się w granicach 0,6–0,7 km. 

Najniższy naturalny punkt – dolina Wisły przy granicy m.st. Warszawy 

z gminą Jabłonna osiedle Winnica – 78 m nad poziom morza, najwyższy naturalny 

punkt – część południowo-zachodnia terenu, na której wybudowano 

Pałac Kultury i Nauki (116 m n.p.m.). Najwyższy sztuczny punkt – Górka Szczęśliwicka 

(139 m n.p.m.). Średni poziom terenu Warszawy około 100 m n.p.m. [1] 

Miasto stołeczne Warszawa zajmuje powierzchnię 518 km2 i rozciąga się 

na przestrzeni 30 km na osi północ-południe i 26 km na osi wschód -zachód. 

Ustawa z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy 

(Dz. U. Nr 41, poz 361 z późn. zm.) stanowi, że Stolica Rzeczypospolitej 

Polskiej miasto stołeczne Warszawa jest gminą mającą status miasta na prawach 

powiatu. W jej skład wchodzi 18 jednostek pomocniczych – dzielnic. 

1. Informacja z Biura Geodezji i Katastru Urzędu m.st. Warszawy. 

grunty zabudowane i zurbanizowane (47%) 

użytki rolne (w tym sady i uzytki zielone) (32,7%) 

użytki leśne (14,7%) 

wody (3,3%) 

pozostałe (2,3%) 

Figure 1: Powierzchnia Warszawy wg kierunków wykorzystania. 

Źródło: http://um.warszawa.pl/v_syrenka/liczby/01.htm (2008 r.). 

15

16 

Charakterystyka obszaru Warszawy 

Granice dzielnic warszawskich: 

Granice dzielnicy Warszawa-Bemowo: południowa strona ul. Kampinoskiej, 

południowa strona ul. Księżycowej, przedłużenie ul. Powązkowskiej, południowa 

strona ul. Powązkowskiej, zachodnia strona al. Armii Krajowej, zachodnia granica 

Lasku na Kole, zachodnia strona linii kolejowej przecinającej ul. Górczewską 

i ul. Połczyńską, dalej biegnie w odcinku ul. Dźwigowej, południową stroną 

torów kolejowych do ul. Krańcowej, gdzie jej wschodnią stroną przecina ul. 

Połczyńską, biegnie do ul Podgrodzie, ul. Batalionów Chłopskich, dalej przez 

pola wzdłuż ul. Lazurowej do ul. Fortowej, ogródków działkowych, ul. Fortową, 

ul. Henryka Hubala Dobrzańskiego, wzdłuż jej przedłużenia do ul. Radiowej, 

którą przecina, zachodnią stroną ul. Estrady do ul. Kampinowskiej. 

Granice dzielnicy Warszawa-Białołęka: północna krawędź mostu 

im. Gen. Stefana Grota-Roweckiego – na północ wzdłuż nurtu rzeki Wisły 

równolegle do ul. Przyrzecze, wzdłuż ul. Brzozowej, ul. Szkolna do torów 

kolejowych relacji Warszawa-Legionowo, wzdłuż torów kolejowych do 

stacji Choszczówka, ul. Chlubna do skraju lasu Choszczówka, skraj lasu 

Choszczówka, droga polna do Kanału Bródnowskiego, ul. Kobiałka, ul. 

Olesin, ul. Chudoby, ul. Berensona, na zachód do drogi polnej odchodzącej 

od ul. Oknickiej, wzdłuż drogi polnej do Trasy Toruńskiej, wzdłuż Trasy 

Toruńskiej do nurtu rzeki Wisły. 

Granice dzielnicy Warszawa-Bielany: nurt rzeki Wisły, północna krawędź 

mostu im. Gen. Stefana Grota-Roweckiego, północna strona al. Armii Krajowej, 

południowa strona ul. Powązkowskiej, przedłużenie ul. Powązkowskiej, 

południowa strona ul. Księżycowej, południowa strona ul. Kampinoskiej, 

zachodnią stroną ul. Estrady, ul. Rękopis, zachodnią stroną Kampinoskiego 

Parku Narodowego, ul. Wyjściowa przecina ul. Trenów i wzdłuż ul. Estrady, 

ul. Pancerz, ul. Pułkową, ul. Dziwożony do Wisły. 

Granice dzielnicy Warszawa-Mokotów: przedłużenie ul. Batorego, 

ul. Batorego, ul. Boya-Żeleńskiego, południowa strona Placu Unii Lubelskiej, 

ul. Klonowa, ul. Spacerowa, ul. Gagarina, ul. Podchorążych, ul. Czerniakowska, 

południowa granica terenów MPWiK, nurt rzeki Wisły, nurt rzeki Wilanówki, 

przedłużenie ul. Zawodzie, południowa strona ul. Zawodzie, południowa 

strona ul. Augustówki, północna strona ul. Goplańskiej, wschodnia


strona ul. Niemirowskiej, południowa strona ul. Nałęczowskiej, wschodnia 

strona ul. Sobieskiego, południowa strona ul. Arbuzowej, zachodnia strona 

ul. Przy Grobli, południowa strona al. Wilanowskiej, północna strona 

ul. Dolina Służewiecka, wschodnia strona ul. Puławskiej, południowa strona 

al. Wyścigowej, przedłużenie ul. Bokserskiej, południowa strona ul. Bokserskiej, 

przedłużenie ul. Bokserskiej, zachodnia strona linii kolejowej Warszawa 

– Radom, ul. Żwirki i Wigury. 

Granice dzielnicy Warszawa-Ochota: południowa strona linii kolejowej na 

odc. Warszawa Włochy – Warszawa Zachodnia, linia WKD, Al. Jerozolimskie, 

ul. Chałubińskiego, al. Niepodległości, ul. Batorego, przedłużenie ul. Batorego, 

ul. Żwirki i Wigury, południowo-zachodnia strona linii kolejowej ze stacjami 

Warszawa Rakowiec i Warszawa Al. Jerozolimskie. 

Granice dzielnicy Warszawa-Praga-Południe: kolej średnicowa, ul. Boruty, 

przedłużenie ul. Boruty, północna strona linii kolejowej Warszawa – Siedlce 

biegnącej wzdłuż ul. Zabranieckiej i Gwarków, na południe po wschodniej 

stronie zakładu karnego, północna, wschodnia i południowa granica lasku 

Olszynka Grochowska, zachodnia strona ul. Torowej, południowo-wschodnia 

strona ul. Marsa, południowa strona ul. Ostrobramskiej, północno-zachodni 

brzeg Kanału Nowa Ulga, nurt rzeki Wisły. 

Granice dzielnicy Warszawa-Praga-Północ: północna strona Mostu 

gen. Grota-Roweckiego, północna strona ul. Toruńskiej, wschodnia strona 

linii kolejowej Warszawa – Legionowo z przystankiem Warszawa Praga, 

północna strona linii kolejowej biegnącej wzdłuż ul. Plantowej i Naczelnikowskiej, 

przedłużenie ul. Boruty, ul. Boruty, kolej średnicowa, nurt 

rzeki Wisły. 

Granice dzielnicy Warszawa-Rembertów: równolegle do ul. Skrajnej 

i Powstańców północną granicą ogródków działkowych, do ul. Chełmżyńskiej 

wzdłuż północnej granicy lasu do ul. Żołnierskiej (przecinając ją 

granicą gminy Ząbki i Zielonka), od ul. Kadrowej wzdłuż północnej strony 

ul. Paderewskiego do ul. Budnicza, zachodnia strona ul. Mokry Ług do 

torów kolejowych, zachodnia strona linii kolejowej Warszawa – Tłuszcz do 

ul. Cyrulików, północna granica ul. Cyrulików do ul. Okuniewskiej, dalej na 

południe wzdłuż wschodniej części lasu do przedłużenia, północna strona 

17

18 


ul. Korkowej, wschodnia i północna granica terenów fabrycznych, przedłużenie 

ul. Goździków, wschodnia strona ul. Rekruckiej, południowo-wschodnia 

strona ul. Marsa, zachodnia strona ul. Torowej, południowa, wschodnia 

i północna granica lasu Olszynka Grochowska do zakładu karnego, na północ 

(po wschodniej stronie zakładu karnego) do ul. Gwarków, północna strona 

ul. Gwarków, wschodnia strona ul. Skorpiona, na północ wzdłuż zachodniej 

granicy lasu do ogródków działkowych przy ul. Skrajnej. 

Granice dzielnicy Warszawa-Śródmieście: północna strona obwodowej 

linii kolejowej na odcinku od ul. Jana Pawła II do rzeki Wisły, nurt rzeki 

Wisły, południowa granica terenów MPWiK, ul. Czerniakowska, ul. Podchorążych, 

ul. Gagarina, ul. Spacerowa, ul. Klonowa, południowa strona 

plac Unii Lubelskiej, ul. Boya-Żeleńskiego, ul. Batorego, al. Niepodległości, 

ul. Chałubińskiego, ul. Jana Pawła II. 

Granice dzielnicy Warszawa-Targówek: granica przebiega poprzez Radzymińskie 

Centrum Handlowe, przecina ul. Radzymińską, dalej przez ogródki 

działkowe, ul. Kamrową, ul. Łodygową, ul. Dolna, prze ogródki działkowe do 

ul. Skorpiona, wschodnia strona ul. Skorpiona, przedłużenie ul. Skorpiona do 

linii kolejowej, północna strona linii kolejowej Warszawa – Siedlce biegnącej 

wzdłuż ul. Gwarków i ul. Zabranieckiej, północna strona linii kolejowej 

biegnącej wzdłuż ul. Naczelnikowskiej i ul. Plantowej, wschodnia strona linii 

kolejowej Warszawa-Legionowo z przystankiem Warszawa-Praga, północna 

strona ul. Toruńskiej do Centrum Handlowego. 

Granice dzielnicy Warszawa-Ursus: zachodnia granica w kierunku północnym 

wzdłuż linii kolejowej, poczynając od Warszawa-Skierniewice do 

Warszawa-Odolany, od zetknięcia linii Warszawa-Odolany z linią kolejową 

Warszawa-Poznań wzdłuż zachodniej strony linii Warszawa – Poznań do 

linii kolejowej Warszawa – Skierniewice, przez tory kolejowe skosem do 

ul. Zapustnej, wzdłuż południowo-zachodniej granicy ul. Zapustnej, cmentarz, 

ul. Badylarska, zachodnia strona ul. Badylarskiej, północna strona linii kolejowej, 

północny skraj ul. Makowej, ul. Bodycha, północna strona ul. Bodycha, 

od ul. Bodycha w kierunku północnym kilkadziesiąt metrów na zachód od 

ul. Górna Droga. Ulica Górna Droga jest nowowybudowaną drogą osiedlową 

gwarantującą dojazd do osiedla mieszkaniowego. Ulica ta nie dochodzi do


linii kolejowej W-wa Skierniewice. Dalej granica biegnie przez pola przecinając 

ul. Piastowską, która na terenie Piastowa nosi nazwę ul. Wincentego 

Witosa. Następnie granica biegnie wzdłuż południowej strony (częściowo 

wzdłuż ul. Szarych Szeregów w Piastowie) linii kolejowej do wysokości 

ul. Noakowskiego w Piastowie, dalej w kierunku północnym granica biegnie 

wzdłuż zachodniego skraju łącznika kolejowego tras W-wa Łowicz i W-wa 

Skierniewice. W miejscu przepustu pod torowiskiem Kanału Konotopa 

schodzą się granice dzielnicy Ursus, Piastowa i gminy Ożarów Mazowiecki. 

Ww. przepust znajduje się na południe od ul. Bony w Ursusie. 

Granice dzielnicy Warszawa-Ursynów: zachodnia granica terenów zielonych 

pomiędzy ul. Karnawał i ul. Czempińską, północna strona ul. Czempińskiej, 

zachodnia strona linii kolejowej Warszawa-Radom, przedłużenie ul. Bokserskiej, 

południowa strona ul. Bokserskiej, przedłużenie ul. Bokserskiej, 

południowa strona al. Wyścigowej, wschodnia strona ul. Puławskiej, północna 

strona ul. Dolina Służewiecka, południowa strona al. Wilanowskiej, 

zachodnia strona ul. Przy Grobli, południowa strona ul. Arbuzowej, korona 

Skarpy Warszawskiej, północna, zachodnia i południowa granica rezerwatu 

Park Natoliński, korona Skarpy Warszawskiej, zachodnią stroną ul. Wczasowej, 

ul. Prawdziwka, wzdłuż zachodniej strony ul. Osiedlowej, południową 

stroną ul. Kuropatwy przez ul. Puławską, wzdłuż ogródków działkowych, 

do ul. Gogolińskiej, przez tory kolejowe, ogródki działkowe do ul. Kórnickiej, 

przedłużeniem ul. Dawidów, zachodnią stroną torów kolejowych do 

ul. S. Starzyńskiego, polami do ul. Kinetycznej, ul. Czempińska 

Granice dzielnicy Warszawa-Wawer: od Wisły wzdłuż Kanału Nowa Ulga, 

dalej odcinek Ostrobramskiej, ul. Marsa, ul. Rekrucka (na wschód powyżej 

ul. Begonii i Starego Doktora), północna strona ul. Korkowej, granica wschodnia 

na obszarze Mazowieckiego Parku Krajobrazowego, do ul. Letniskowej 

(na odcinku pomiędzy ul. Wczasową a Wiejską), ul. Wiejska, Bruckenera, 

Ziarnista, Werbeny, przecina Wał Miedzyszyński, zachód – Wisła. 

Granice dzielnicy Warszawa-Wilanów: nurt rzeki Wisły, granica przecina 

ul. Wał Zawadowski, Włóki, Sagi, Wiechy, Waflowa, Łuk Drewniany, korona 

Skarpy Warszawskiej, południowa, zachodnia i północna granica rezerwatu 

Park Natoliński, korona Skarpy Warszawskiej, południowa strona ul. Arbuzo- 

19

20 


wej, wschodnia strona ul. Sobieskiego, południowa strona ul. Nałęczowskiej, 

wschodnia strona ul. Niemirowskiej, północna strona ul. Goplańskiej, południowa 

strona ul. Augustówka, południowa strona ul. Zawodzie, przedłużenie 

ul. Zawodzie, nurt rzeki Wilanówki. 

Granice dzielnicy Warszawa-Włochy: południowa strona linii kolejowej 

Warszawa – Łowicz, południowo-zachodnia strona linii kolejowej ze stacjami 

Warszawa Al. Jerozolimskie i Warszawa Rakowiec, zachodnia strona linii 

kolejowej Warszawa – Radom, północna strona ul. Czempińskiej, zachodnia 

granica terenów zielonych między ul. Karnawał i ul. Czempińską, granica 

administracyjna gminy Raszyn (wschodnia) i dzielnicy Ursus (wschodnia). 

Granice dzielnicy Warszawa–Wola: południowo – zachodnia granica terenów 

zabudowanych Żoliborza Przemysłowego, północna strona obwodowej 

linii kolejowej ze stacją Warszawa Gdańska, ul. Jana Pawła II, Al. Jerozolimskie, 

linia WKD, południowa strona linii kolejowej na odcinku Warszawa – Włochy 

– Warszawa – Zachodnia, zachodnia strona linii kolejowej przecinającej 

ul. Połczyńską i Górczewską, zachodnia strona Lasku na Kole, północno – 

zachodnia strona al. Armii Krajowej. 

Granice dzielnicy Wesoła: od północy teren leśny wzdłuż ul. Okuniewskiej 

obejmujący osiedle Pl. Wojska Polskiego do ul. Cyrulików (na terenie dzielnicy 

Rembertów), od zachodu: ul. Gajowa, teren przyległy do ul. Bukowej i ul. 

Sosnowej, ul. Wspólna, ul. Jagiellońska, teren leśny Mazowieckiego Parku 

Krajobrazowego do ul. Wawerskiej, ul. Wawerska do ul. Kazita, w kierunku 

południowo-wschodnim przez tereny leśne Mazowieckiego Parku Krajobrazowego 

do rezerwatu Zielony Ług, od południa: od rezerwatu Zielony Ług do 

granicy z gminą Wiązowna przez tereny Mazowieckiego Parku Krajobrazowego 

w kierunku północno-wschodnim do Szosy Lubelskiej, od wschodu: Szosa 

Lubelska, tereny leśne wzdłuż ul. Łąkowej, Stanisława Wigury, ul. Orla; wzdłuż 

granicy z gminą Wiązowna (od granicy z Dzielnicą Wawer przedłużenie ulicy 

Prabuckiej, w miejscowości Zagórze na wysokości Szpitala Neuropsychiatrycznego 

dla Dzieci i Młodzieży, granica skręca w kierunku szosy Lubelskiej 

łukiem o długości 1200 m., następnie północną stroną drogi we wsi Majdan 

(gm. Wiązowna). Dalej granica przebiega wschodnią stroną Szosy Lubelskiej 

do skrzyżowania z Traktem Brzeskim.


Granice dzielnicy Warszawa-Żoliborz: północno – zachodnia granica 

Cmentarza Komunalnego, północno – zachodnia strona al. Armii Krajowej, 

północna strona mostu Gen. Grota-Roweckiego, nurt rzeki Wisły, północna 

strona obwodowej linii kolejowej ze stacją Warszawa Gdańska, południowo 

– zachodnia granica terenów zabudowanych Żoliborza Przemysłowego, 

południowa granica Cmentarza Komunalnego. [2] 

2.2. Warunki hydrologiczno-meteorologiczne 

Warszawa znajduje się w strefie klimatu umiarkowanego, charakteryzującego 

się ciepłymi latami i dość chłodnymi zimami. Średnia temperatura powietrza 

w ciągu roku wynosi około + 7,5 °C, przy czym najchłodniejszy jest styczeń 

(średnio -3 °C), zaś najcieplejszy lipiec (średnio 19 °C). Najniższa zanotowana 

temperatura wynosiła – 33 °C (luty 1929 r.), a najwyższa 37 °C(sierpień 1943). 

Najgorsze warunki klimatyczne w Warszawie panują na nowopowstałych 

osiedlach mieszkaniowych. Z powodu braku drzew, latem osiedla te bardzo 

się nagrzewają, a odczuwalna temperatura wynosi nawet +50 °C. Natomiast 

rano temperatura spada do ok. 10 °C. Taki kontrast źle wpływa na organizm 

człowieka. Złe warunki klimatyczne panują w centrum, zwłaszcza latem. Chodniki, 

jezdnie i ściany budynków nagrzewają się w ciągu dnia, co powoduje, że 

w nocy jest ciepło. Mieszkańcy nie mają więc możliwości odpocząć od gorąca. 

Najkorzystniejsze warunki występują w okolicach Lasu Kabackiego, w Wawrze 

i Rembertowie. Najlepsze warunki panują w Warszawie pomiędzy 25 kwietnia 

a 10 maja oraz pomiędzy 4 września a 26 października, najgorsze zaś między 

22 listopada a 10 stycznia. [3] 

Opady roczne wahają się od 500 mm do 600 mm. Najwięcej opadów 

notuje się w lipcu, najmniej w marcu. Burze w Warszawie notuje się rocznie 

średnio przez 22 dni, zaś zaleganie pokrywy śnieżnej przez 60 dni. Dotychczas 

opad całodobowy nie przekroczał 100 mm. 

Rozkład kierunków wiatru w ciągu roku uzależniony jest od warunków 

ogólnocyrkulacyjnych i lokalnych, gdyż Warszawa leży w strefie 

wpływów atlantyckich i kontynentalnych. Średnio przez ok. 65% czasu 

2. Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m.st. Warszawy 

3. dr hab. Krzysztof Błażejczyk, Wymiana ciepła pomiędzy człowiekiem a otoczeniem w różnych warunkach środowiska geograficznego, 

Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. S. Leszczyckiego PAN, 1994. 

21

22 


w roku zalegają masy morskiego powietrza polarnego. Świadczy to 

o zdecydowanej przewadze cyrkulacji z kierunków zachodnich. Napływ 

powietrza polarnego znad Atlantyku występuje najczęściej w lecie, z maksimum 

w czerwcu (60%), najrzadziej zaś w październiku (39,3%). Często 

napływa także ze wschodu powietrze polarne kontynentalne – ok. 30% 

dni w roku. Zalega ono nad Polską najrzadziej w lipcu (18,4%), najwyraźniej 

występuje w lutym, pierwszej połowie marca oraz październiku 

(34-38%). Rzadko, ok. 4% dni w roku dopływa powietrze arktyczne 

z północy (maks. W maju 13,5%) oraz powietrze zwrotnikowe z południa 

– ok. 2% (maks. w listopadzie i lutym – ok. 4%). na kierunki wiatru ma 

wpływ Dolina Wisły. Latem napływa chłodniejsze i czystsze powietrze 

z północnego zachodu (dzięki Puszczy Kampinoskiej o większej zawartości 

wilgoci), zimą z kierunku południowo-zachodniego na północ. 

Kierunki wiatrów mogą mieć istotny wpływ w przypadku zagrożeń 

chemicznych, ilość opadów na zagrożenie powodziowe, natomiast niedobór 

opadów może przyczynić się do wzrostu zagrożenia pożarowego 

na terenie kompleksów leśnych. 

Duży obszar zabudowany, sieć dróg, chodników, parkingów, uniemożliwiają 

wchłanianie wody opadowej. Ponadto duży poziom spalin ma wpływ na 

skład chemiczny i temperaturę powietrza. Wzrost temperatury potęgowany 

jest poprzez utratę ciepła z budynków i pojazdów mechanicznych. Zatemróżne 

czynniki mają wpływ na zmiany mezoklimatyczne. Ich wynikiem jest 

pojawienie się zwiększonej strefy opadów po stronie zawietrznej (prawy brzeg 

Wisły), oraz rejon podwyższonego ciepła w centrum Warszawy. Latem jest 

ono cieplejsze o ok. 10 °C, zimą o 0,60 °C. Podczas słabej cyrkulacji powietrza 

różnica temperatury między centrum Warszawy a dzielnicami ościennymi 

może wynosić nawet kilka stopni. Ponadto centrum jest pochmurniejsze, 

bardziej suche i mniej wietrzne. 

Na obszarze miasta zlokalizowanych jest kilkadziesiąt zbiorników wodnych 

o zróżnicowanej wielkości i objętości, różnym stopniu zabezpieczenia i wyposażenia 

w urządzenia i budowle hydrotechniczne rozmaitego przeznaczenia. 

W Warszawie największym, a tym samym najważniejszym zbiornikiem 

wodnym jest rz. Wisła. Koryto Wisły, rozdzielając miasto na osi południe


– północ od km 497 do km 529 całkowitej długości rzeki i stanowi fragment 

tzw. „Wisły Środkowej” przypadającej na odcinek zawarty pomiędzy 

456,8 a 550,9 km całkowitej długości rzeki. 

Wisła stanowi główny odbiornik wód i ścieków dla terenów do niej przylegających. 

Największą aglomeracją odprowadzającą wody i ścieki do Wisły jest 

Warszawa. Kanalizacja w Warszawie jest w większości typu ogólno spławnego. 

Dzieli się na dwa niezależne systemy: lewobrzeżny i prawobrzeżny. 

System lewobrzeżny odprowadza ścieki komunalne bez oczyszczania, 

głównie przez kolektor Burakowski i kolektor Bielawski. Ogólna ilość ścieków 

emitowanych tymi kolektorami wynosiła w 2001 roku 320 tys. m3/dobę. 

System prawobrzeżny prawie w całości odprowa dza ścieki do oczyszczalni 

Czajka przepustowości 400 tys. m3/dobę. Ścieki oczyszczane dopompowywane 

są do Wisły rurociągiem tłoczonym, którego wylot znajduje się na 527,4 km. 

Oczyszczalnia jest niedociążona, a odprowadza ne z niej ścieki okresowo 

wykazują ponadnormatywne stężenia m.in. fosforu ogólnego i ekstraktu 

eterowego. Większość zakładów przemysłowych zrzucających ścieki do Wisły 

w rejonie Warszawy to elektrociepłownie warszawskie. Najważniejsze zrzuty 

ścieków pochodzą z elektrociepłowni EC Siekierki i EC Żerań (poprzez zrzucanie 

ścieków do Kanału Żerańskiego). Ścieki z elektrociepłowni to głównie 

podgrzane wody pochłodnicze. 

Od Kępy Zawadowskiej (497 km) do mostu Łazienkowskiego Wisła 

stanowi rejon ujęć wody. Znajdują się tu ujęcie wody dla Elektrociepłowni 

Siekierki oraz ujęcia komunalne dla miasta Warszawy dla wodociągu Centralnego 

i Wodociągu Praskiego. Od 507,5 km do mostu Łazienkowskiego 

rozciąga się strefa komunalnych ujęć wody. Wszystkie ujęcia dla Wodociągu 

Praskiego (ujęcie zasadnicze „Gruba Kaśka” – 509,9 km i uzupełniające 508,2 

i 507,6 km – brzeg prawy) są ujęciami poddenymi i działają na zasadzie 

infiltracji. Zespół ujęć wody dla Zakładu Wodociągu Centralnego składa 

się z ujęcia brzegowego 509 km oraz czterech ujęć filtracyjnych usytuowanych 

wzdłuż brzegu prawego 508,9 – 510,0 km. Pobór wody jest nadrzędną 

funkcją rzeki na tym odcinku i wszystkie prowadzone na nim działania są 

jej podporządkowane. 

23

24 


Jakość wody w Warszawie, na wysokości ujęć wod nych badana była 

w ramach monitoringu reperowego. Stwierdzono, że woda była dobrze 

natleniona, substancje organiczne były na poziomie III kla sy czystości. 

Parametry biogenne: fosfor ogólny i azot azotynowy odpowiadały III klasie 

czystości. Wszystkie inne formy azotu utrzymywały się na poziomie i klasy 

czystości. Stężenie fosforanów było natomiast w granicach II klasy czystości. 

Zanotowano jednak wysoką zawartość zawiesiny ogólnej, która przekraczała 

znacznie próg ustalony dla III klasy czystości i wynosiła 83,5 g/dm3. [4] 

2.3. Struktura zatrudnienia i urbanistyka 

Struktura zatrudnienia 

Tabela 1: Przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw wg sekcji w okresie 

styczeń-wrzesień 2004 r. 

Wyszczególnienie 

W tysiącach 

4 http://www.wios.warszawa.pl (2005 r.). 

I – III I – IV 

Analogiczny okres 

roku poprzedniego 

=100 

W tysiącach 

Analogiczny okres 

roku poprzedniego 

=100 

W tysiącach 

Przemysł 161,7 97,8 164,0 99,7 163,7 

Budownictwo 36,3 94,2 35,2 90,1 37,4 

Handel i naprawy 161,7 103,4 162,7 102,7 160,3 

Hotele i restauracje 23,8 109,6 24,5 112,8 24,7 

Transport, gospodarka 

magazynowa i łączność 

Obsługa nieruchomości 

i firm 

306,6 96,8 305,4 97,3 304,7 

108,3 100,7 109,2 101,3 110,6 

Ogółem 829,5 99,2 832,0 99,5 832,2 

Źródło: Serwis Informacyjny Urzędu Statystycznego w Warszawie http://www.stat.gov.pl (2005 r.).


Tabela 2: Struktura bezrobotnych, stan grudzień 2004 r. 

Osoby 


Bezrobotni 

zarejestrowani 

Bezrobotni, 

którzy 

podjęli pracę 

Bezrobotni zarejestrowani 

ogółem 

w tym 

z prawem 

do zasiłku 

w miesiącu sprawozdawczym w końcu m-ca sprawozdawczego 

razem kobiety razem kobiety razem kobiety razem kobiety 

0 1 2 3 4 5 6 7 8 

Ogółem (w. 02 + 05) 01 4142 1 973 2024 1 081 64567 32651 6 512 3 460 

z wiersza 02 

poprzednio pracujące 02 3176 1 498 1 630 840 53117 26826 6 373 3 458 

które pracowały do 

momentu zarejestrowania 

się 

zwolnione z przyczyn dot. 

zakładu pracy 

03 1497 732 992 507 23 530 12901 4945 2 611 

04 203 117 143 73 5 140 3078 1113 574 

dotychczas nie pracujące 05 966 475 394 241 11450 5825 139 2 

Wybrane kategorie bezrobotnych (z ogółem) 

Niepełnosprawni 06 111 65 34 14 1 458 690 106 62 

Źródło: Urząd Pracy m.st. Warszawy, http//www.up.warszawa.pl/strona_grudzień.htm (2005). 

Tabela 3: Bilans bezrobotnych. 


Bezrobotni według stanu w końcu m-ca poprzedzającego 

sprawozdanie 

Bezrobotni zarejestrowani w miesiącu sprawozdawczym 

(w. 11+12) 

z wiersza 10 

z tego 

Ogółem 

Kobiety 

Z ogółem zamieszkali 

na wsi 

Z ogółem z prawem 

do zasiłku 

razem kobiety razem kobiety 

0 1 2 3 4 5 6 

9 64917 32927 0 0 6470 3441 

10 4142 1 973 0 0 1035 516 

po raz pierwszy 11 1729 857 0 0 549 275 

po raz kolejny (od 1990 r.) 12 2413 1 116 0 0 486 241 

po pracach interwencyjnych 13 2 0 0 0 0 0 

po robotach publicznych 14 2 0 0 0 0 0 

po szkoleniu 15 307 177 0 0 29 15 

25

26 


Ogółem 


Kobiety 

Z ogółem zamieszkali 

na wsi 

Z ogółem z prawem 

do zasiłku 


0 1 2 3 4 5 6 

Osoby wyłączone z ewidencji bezrobotnych w m-cu 

sprawozdawczym (w. 17+27 do 30+32 do 35) 

16 4492 2249 0 0 

podjęcia pracy w m-cu sprawozdawczym (w. 18 + 20) 17 2 024 1081 0 0 

niesubsydiowanej 18 1953 1043 0 0 

w tym pracy sezonowej 19 0 0 0 0 

subsydiowanej (w. 21 do 23+w.26) 20 71 38 0 0 

prac interwencyjnych 21 20 13 0 0 

robót publicznych 22 31 16 0 0 

z tytułu udzielonej pożyczki (w. 24+25) 23 16 8 0 0 

podjęcie działalności pozarolniczej lub 

rolniczej 

24 16 8 0 0 

w ramach utworzonego przez pracodawcę 

dodatkowego miejsca pracy 

25 0 0 0 0 

inne 26 4 1 0 0 

0 1 2 3 4 5 6 

rozpoczęcia szkolenia lub stażu 27 511 314 0 0 

niepotwierdzenia gotowości do pracy 28 1 610 680 0 0 

dobrowolnej rezygnacji z statusu bezrobotnego 29 110 66 0 0 

podjęcia nauki 30 6 3 0 0 

w tym podjęcia dalszej nauki 31 0 0 0 0 

ukończenia 60 / 65 lat 32 14 6 0 0 

nabycia praw emerytalnych lub rentowych 33 54 27 0 0 

nabycia uprawnień do świadczenia przedemerytalnego 34 0 0 0 0 

innych 35 163 72 0 0 

Bezrobotni według stanu w końcu m-ca sprawozdawczego 

36 

(w. 09+10 -16) 

64 567 32 651 

w tym zarejestrowani po raz pierwszy 37 31 683 16 691 

z tego 

z tego 

z tego 

z tego z przyczyn 

z tego z przyczyn 

Źródło: Urząd Pracy m.st. Warszawy, http//www.up.warszawa.pl/strona_grudzień.htm (2005).


Tabela 4: Bilans bezrobotnych w wieku 18-24 lata. 


Ogółem 

Kobiet 

z ogółem 

zamieszkali 

na wsi 

z ogółem 

z prawem do 

zasiłku 


0 1 2 3 4 5 6 

Bezrobotni wg stanu w końcu m-ca poprzedzającgo 

sprawozdanie 

58 9 574 5 151 0 0 646 237 

Bezrobotni zarejestrowani w m-cu sprawozdawczym (w. 

60+61) 

59 1 001 478 0 0 88 25 

po raz pierwszy 60 536 276 0 0 48 16 

po raz kolejny 61 465 202 0 0 40 9 

po pracach interwencyjnych 62 0 0 0 0 0 0 

po robotach publicznych 63 0 0 0 0 0 0 

po szkoleniu 64 84 39 0 0 3 0 

Osoby wyłączone z ewidencji bezrobotnych w m-cu sprawozdawczym 

(w. 66+76 do 79+81) 

65 1 347 723 0 0 

podjęcia pracy w m-cu sprawozdawczym (w. 67+69) 66 468 258 0 0 

niesubsydiowanej 67 449 248 0 0 

w tym pracy sezonowej 68 0 0 0 0 

subsydiowanej (w. 70 do 72+75) 69 19 10 0 0 

prac interwencyjnych 70 15 9 0 0 

robót publicznych 71 3 0 0 0 

z tytułu udzielonej pożyczki (w. 73+74) 72 0 0 0 0 

podjęcie działalności pozarolniczej 

lub rolniczej 

73 0 0 0 0 

w ramach utworzonego przez pracodawcę 

dodatkowego miejsca pracy 

74 0 0 0 0 

inne 75 1 1 0 0 

rozpoczęcie szkolenia lub stażu 76 208 142 0 0 

0 1 2 3 4 5 6 

niepotwierdzenia gotowości do pracy 77 375 158 0 0 

dobrowolnej rezygnacji ze statusu bezrobot. 78 25 19 0 0 

podjęcia nauki 79 5 2 0 0 

w tym podjęcia dalszej nauki 80 0 0 0 0 

innych 81 266 144 0 0 

Bezrobotni wg stanu w końcu m-ca sprawozdawczego 

(w.58+59-65) 

82 9 228 4 906 0 0 

z tego 

z wiersza 59 

z tego 

z tego z przyczyn: 

z tego 

z tego 

Źródło: Urząd Pracy m.st. Warszawy, http//www.up.warszawa.pl/strona_grudzień.htm (2005) 

27

Tabela 5: Pośrednictwo pracy stan grudzień 2004 r. – Oferty pracy. 

28 


razem 

Zgłoszone w miesiącu 

sprawozdawczym 

z rubr. 1 


W końcu miesiąca 

sprawozdawczego 

z rubr. 4 

dotyczące pracy 

razem 

dotyczące pracy 

subsydiowa- z sektora 

subsydio- z sektora 

nej publicznego 

wanej publicznego 

0 1 2 3 4 5 6 

Ogółem 01 1 485 523 291 443 53 46 

z ogółem 

dla niepełnosprawnych 02 178 144 3 0 0 0 

dla absolwentów 03 0 0 0 0 0 0 

nie wykorzystane 

dłużej niż 1 m-c 

04 0 0 0 


Tabela 6: Aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu, stan grudzień 2004 r. 

Wyszczególnienie Razem Kobiety 

1 2 

które rozpoczęły szkolenie w miesiącu sprawozdawczym 05 248 129 

Osoby 

które ukończyły szkolenie w miesiącu sprawozdawczym 06 256 168 

odbywające szkolenie w końcu miesiąca sprawozdawczego 07 289 123 

w miesiącu sprawozdawczym 08 20 13 

Osoby zatrudnione 

przy pracach 

interwencyjnych 

w tym pozostające bez pracy powyżej 12 miesięcy 

w końcu miesiąca sprawozdawczego 

09 

10 

2 

21 

2 

13 

w tym pozostające bez pracy powyżej 12 miesięcy 11 3 2 

w miesiącu sprawozdawczym 12 31 16 

Osoby zatrudnione 

przy robotach 

publicznych 

w tym pozostające bez pracy powyżej 12 miesięcy 

w końcu miesiąca sprawozdawczego 

13 

14 

4 

60 

1 

28 

w tym pozostające bez pracy powyżej 12 miesięcy 15 6 3 

Osoby zarejestrowane w końcu miesiąca sprawozdawczego jako: 

Poszukujące pracy 16 1 854 809 

w tym niepełnosprawne i nie pozostające w zatrudnieniu 17 1 354 521 

uprawnione do 

zasiłku przedemerytalnego 

świadczenia przedemerytalnego 

18 

19 

0 

0 

0 

0 

Osoby zarejestrowane, które w miesiącu sprawozdawczym: 

utraciły prawo do 

zasiłku przedemerytalnego 

świadczenia przedemerytalnego 

20 

21 

0 

0 

0 

0 

Źródło: Urząd Pracy m.st. Warszawy, http//www.up.warszawa.pl/strona_grudzień.htm (2005)


Urbanistyka 

Centrum aglomeracji stanowi typowo wielkomiejska zabudowa, zaś na 

obrzeżach miasta dominuje zabudowa typowo podmiejska, kilkupiętrowa z przewagą 

budownictwa jednorodzinnego. Duże skupienie ilości ludności na danym 

terenie (zarówno mieszkańców, jak i osób przyjeżdżających na co dzień do pracy), 

stawia zwiększenie rozmiarów poszczególnych zagrożeń (np. epidemii, bądź 

tez ilości ofiar katastrofy komunikacyjnej, technicznej czy pożaru). Ponadto 

w budynkach epidemii, bądź też ilości ofiar katastrofy może być utrudniona 

ewakuacja oraz zapewnienie pomocy medycznej. 

Z powodu ciasnej zabudowy wiele dróg jest wąskich, co stanowi poważne 

utrudnienie w przypadku prowadzenia działań ratowniczych. Ponadto niedostateczna 

ilość miejsc parkingowych oraz niekontrolowane nasadzenia drzew 

na osiedlach mieszkaniowych przyczyniają się do zablokowania zdrożności 

i dostępu samochodów uprzywilejowanych. 

Tabela 7: Wykaz budynków wysokich na terenia m.st. Warszawy. 

Lp. Nazwa budynku Adres Wysokość (m) Rodzaj Dzielnica 

Budynki wysokościowe użyteczności publicznej i zbiorowego zamieszkania (o wysokości pow. 55 m) 

1. 

Warszawskie Centrum 

DAEWOO 

ul. Chłodna 51 184,0 biurowiec Wola 

2. Pałac Kultury i Nauki Pl. Defilad l 180,0 biurowiec Śródmieście 

3. 

Warszawskie Centrum 

Finansowe 

ul. E.Plater 145,0 biurowiec Śródmieście 

4. Hotel Marriot Al. Jerozolimskie 65/79 140,0 hotel Śródmieście 

5. BH i CHZ Intraco II ul.Chałubinskiego 8 140,0 biurowiec Śródmieście 

6. Reform Plaza AL Jerozolimskie 134,0 biurowiec Śródmieście 

7. PHZ Intraco I ul. Stawki 2 107,0 biurowiec Żoliborz 

8. Hotel Forum ul. Nowogrodzka 24/26 106,0 hotel Śródmieście 

9. Biurowiec Pl. Bankowy 2 99,5 biurowiec Śródmieście 

10. FIM TOWER Al. Jerozolimskie 85 98,0 biurowiec Śródmieście 

11. ILMET ul. Jana Pawła II 15 83,0 biurowiec Śródmieście 

12. Bank PKO S.A. ul. Grzybowska 53/57 80,0 biurowiec Wola 

13. EUROCENTRUM Al. Jerozolimskie 124/138 80,0 biurowiec Ochota 

29

30 



14. WARTA ul. Chmielna 85/87 77,0 biurowiec Wola 

15. Centrum Radio i Telekom. ul. Nowogrodzka 47 73,0 biurowiec Śródmieście 

16. Budynek TP SA ul. Moniuszki l 71,5 biurowiec Śródmieście 

17. PKO BP ul. Wólczyńska 133 71,0 biurowiec Żoliborz 

18. Hotel Warszawa Pl. Powstańców Warszawy 9 67,2 hotel Śródmieście 

19. Dom Studenta Riwiera ul. Waryńskiego 12 65,0 dom studencki Śródmieście 

20. PASTA ul. Zielna 55,0 biurowiec Śródmieście 

Budynki mieszkalne wysokościowe (powyżej 55 m) 

1. BABKA TOWER Al. Jana Pawła II 100,00 mieszk-biur. Wola 

2. Budynek mieszkalny ul. Chmielna 35 80,00 mieszk. Śródmieście 

3. Budynek mieszkalny ul. Świętokrzyska 35 80,00 mieszk. Śródmieście 

4. Budynek mieszkalny ul. Zgoda 13 80,00 mieszk. Śródmieście 

5. Budynek mieszkalny ul. Targowa 26/30 64,00 mieszk. Praga Płn. 

6. Budynek mieszkalny uL Tamka 40 64,00 mieszk. Śródmieście 

7. Budynek mieszkalny ul. Smolna 2 61,00 mieszk. Śródmieście 

8. Budynek mieszkalny ul. Klaudyny 30 58,80 mieszk. Bielany 




12. Budynek mieszkalny ul. Gwiaździsta 25 58,80 mieszk. Bielany 

13. Budynek mieszkalny ul. Gwiaździsta 21 58,80 mieszk. Bielany 

Budynki wysokie użyteczności publicznej administracyjno-biurowe i produkcyjne (25 - 55 m) 

1. TV POLSAT ul. Ostrobramska 54,8 biurowiec Praga Płd. 

2. Dominanta Praska ul Okrzei 54,5 biurowiec Praga Płn. 

3. RENAISSANCE TOWER ul. Skierniewicka 10 54,3 biurowiec Wola 

4. Centrum Finansowe Puławska ul. Puławska 15 54,0 biurowiec Mokotów 

5. WEST GATE Al. Jerozolimskie 54,0 biurowiec Śródmieście 

6. Atrium Tower ul. Jana Pawła II 25 53,0 biurowiec Wola 

7. PEZETEL Al. St. Zjednoczonych 61 53,0 biurowiec Praga Płn.



8. Przem.InsLEl.Bud. „D” ul. Długa 44/50 50,4 biurowiec Śródmieście 

9. Biurowiec ul. Chałubińskiego 4 50,0 biurowiec Śródmieście 

10. Teatr Narodowy Pl. Teatralny l 50,0 teatr Śródmieście 

11. Centr.Kolport.Prasy 

i Wydawn. 

ul. Towarowa 28 48,8 biurowiec Praga Płn. 

12. Inst Pamięci Narodowej ul. Towarowa 28 48,6 biurowiec Praga Płn. 

13. SM Dembud Al Jana Pawła II 47,0 miesz-biurowe Wola 

14. Uniwersał S.A. AL Jerozolimskie 44 46,0 biurowiec Śródmieście 

15. Telewizja Polska S.A. ul. Woronicza 17 45,7 biurowiec Mokotów 

16. Urząd Pocztowy ul. Kazimierzowska 53/55 45,0 biurowiec Mokotów 

17. WSM „Ochota”, Exbud” ul. Pruszkowska 17 45,0 biurowiec OchotaChota 

18. GTC TAURUS ul. Domaniewska 41 43,7 biurowiec Mokotów 

19. Centrum 

Radiotelekomunikacji 

ul. Barbary 2 43,0 biurowiec Śródmieście 

20. Globe Trade Center „Saturn” ul. Domaniewska 41 42,5 biurowiec Mokotów 

21. Globe Trade Center „Neptun” ul. Domaniewska 41 42,5 biurowiec Mokotów 

22. GTC Syrius Ul Domaniewska 41 42,5 biurowiec Mokotów 

23. Biurowiec ul. Jagielońska 55 42,0 biurowiec Praga Płn. 

24. CIECH S.A. ul. Powązkowska 46/50 42,0 biurowiec Żoliborz 

25. Centrum Zdrowia Dziecka ul. Dzieci Polskich 42,0 szpital Praga Płd. 

26. WZF FOTON S.A. ul. Wolska 45 41,0 biurowiec Wola 

27. Biurowiec ul. 17 Stycznia 17 40,5 biurowiec Ochota 

28. Elektromontaż Sp. z o.o. ul. Obrzeźna 3 40,1 biurowiec Śródmieście 

29. Europleks ul. Puławska 19/21 40,0 biurowiec Mokotów 

30. UBC2 ul. Szturmowa 2a 39,8 biurowiec Mokotów 

31. Budynek PFRON ul. Jana Pawła n 13 39,0 biurowiec Wola 

32. BUMAR ul. Jana Pawła u 11 39,0 biurowiec Wola 

33. Centrum Onkologii ul. Roentgena 5 39,0 biurowiec Ursynów 

34. DANONE ul. Redutowa 9/23 38,8 biurowiec Wola 

31

32 



35. 

Instytut Chemii 

Przemysłowej 

ul. Rydygiera 8 38,7 biurowiec Żoliborz 

36. Biurowiec Al. Niepodległości 71 38,0 biurowiec Mokotów 

37. Instytut Psychiatrii ul. Sobieskiego 1/9 38,0 szpital Mokotów 

38. Dworzec PKS W-wa Zach. Al. Jerozolimskie 144 37,8 biurowiec Ochota 

39. Bank Handlowy S.A. ul. Goleszowska 6 37,5 biurowiec Wola 

40. ZMP ZL Wola ul. Fort Wola 37,0 biurowiec Wola 

41. MISTRAL Al. Jerozolimskie 162 37,0 biurowiec Ochota 

42. Centrala NBP ul. Świętokrzyska 21 36,0 biurowiec Śródmieście 

43. 

Centrum Bankowe 

„KASKADA” 

ul. Jana Pawła II 12 36,0 biurowiec Śródmieście 

44. Optimus Center ul Wynalazek 4 35,5 biurowiec Mokotów 

45. Centrum Szpitalne ul. Banacha la 35,0 szpital Ochota 

46. Kolmex ul. Grzybowska r. Towarowej 34,8 biurowiec Wola 

47. CLASSIC CENTRUM ul. Ks. Skorupki 5 34,5 biurowiec Śródmieście 

48. „ SOLEC 22 „ biurowiec ul. Ludna 2 34,0 biurowiec Śródmieście 

49. 

Centrum Koordynacji 

i Kontroli 

Port Lotniczy Warszawa Okęcie 34,0 biurowiec Ochota 

50. Sienna Center ul. Sienna 73 34,0 biurowiec Śródmieście 

51. SPEC ul. Batorego 2 33,0 biurowiec Mokotów 

52. Biblioteka Narodowa Al. Niepodległości 215 33,0 magazyn Mokotów 

53. BUMAR Waryński ul. Kolejowa 57 33,0 biurowiec Wola 

54. Centr. Szpitalne Klin. Bud. „B” ul. Banacha la 33,0 szpital Ochota 

55. Centrum Onkologii ul. Roentgena 5 33,0 szpital Ursynów 

56. Energopol S.A. ul. Nowogrodzka 21 32,0 biurowiec Śródmieście 

57. Biurowiec WSS „Społem” ul. Słowackiego 32,0 biurowiec Żoliborz 

58. Bank PKODC Oddz. ul. Nowogrodzka 35/41 32,0 biurowiec Śródmieście 

59. GTC Orion ul Domaniewska 41 32,0 biurowiec Mokotów 

60. Biurowiec ul. Postępu 15 31,0 biurowiec Mokotów 

61. Globe Trade Center „Mars” ul. Domaniewska 41 30,0 biurowiec Mokotów



62. Saski Bussines Park ul. Grzybowska 30,0 biurowiec Śródmieście 

63. Multikino ul. Ostrobramska 30,0 kino Praga Płd. 

64. KPN Vis ul. Kasprzaka 29/31 29,4 biurowiec Wola 

65. UBC1 ul. Szturmowa 29,4 biurowiec Mokotów 

66. Dom Handlowy CSC ul. Złota 44/46 28,9 dom towarowy Śródmieście 

67. Metalexport Sp. z o.o. ul. Mokotowska 49 28,5 biurowiec Śródmieście 

68. Nordic Park ul. Kruczkowskiego 28,0 biurowiec Śródmieście 

69. Woj. Szpital Zespolony ul. Kondratowicza 8 28,0 szpital Praga Płn. 

70. Biurowiec „Renault” ul. Marynarska 13 27,5 biurowiec Mokotów 

71. 

Wyższa Szkoła 

Informatyczna 

ul. Swieradowska 43 27,0 szkoła Mokotów 

72. Biurowiec d. ZRK ul. Kasprzaka 18/20 26,0 biurowiec Wola 

73. Top 2000 ul Nowogrodzka 11 26,0 biurowiec Śródmieście 

74. IPC Bussines Center ul. Koszykowa 54 25,4 biurowiec Śródmieście 

75. Globe Trade Center „Jowisz” ul. Domaniewska 41 25,0 biurowiec Mokotów 

76. Biurowiec „ BIG BANK-u „ Al Jerozolimskie 133 biurowiec Ochota 

77. Dominanta Praska ul. Okrzei l biurowiec Praga Płn. 

Budynki wysokie zbiorowego zamieszkania (o wysokości 25 - 55 m) 

1. Hotel Grand ul. Krucza 28 42,9 hotel Śródmieście 

2. Hotel Belfer 

ul. Wybrzeże 

Kościuszkowskie 31/33 

42,0 hotel Śródmieście 

3. Hotel Metropol Al. Jerozolimskie 43 42,0 hotel Śródmieście 

4. Hotel Mercure ul. Jana Pawła II 22 40,4 hotel Wola 

5. Radisson SAS Hotel ul. Grzybowska 24 39,0 hotel Śródmieście 

6. Hotel GROMADA ul. 17 Stycznia 32 38,0 hotel Ochota 

7. Dom Studenta ul. Akademicka l 36,0 dom studencki Ochota 

8. Pensjonat Zgoda ul. Szpitalna 1 35,8 hotel Śródmieście 

9. Dom Studenta Mikrus ul. Waryńskiego 10 35,5 dom studencki Śródmieście 

10. Hotel Agora ul. Szegedyńska 13a 35,0 hotel Bielany 

11. Dom Studenta ul. Żwirki i Wigury 95/97 34,4 dom studencki Ochota 

33

34 



12. Dom Studenta ul. Żwirki i Wigury 87/93 34,4 dom studencki Ochota 

13. Pensjonat Zgoda ul. Zgoda 6 34,0 hotel Śródmieście 

14. Hotel Robotniczy ul. Krasiczyńska 8 33,4 hotel Targówek 

15. Hotel Polonia Al. Jerozolimskie 45 32,2 hotel Śródmieście 

16. Hotel FELDC ul. Omulewska 24 31,8 hotel Praga Płd. 

17. Dom Studencki Żaczek ul. Wołowska 141 a 31,6 dom studencki Mokotów 

18. Hotel PUSiM ul. Wincentego 87 31.0 hotel Targówek 

19. HYATT REGENCY ul. Belwederska 23 28,0 hotel Mokotów 

20. Hotel MDM Pl. Konstytucji l 26,6 hotel Śródmieście 


Tabela 8: Wykaz supermarketów na terenie m.st. Warszawy. 

Lp. Nazwa Adres Dzielnica 

1. Macro Cash & Carry Al Jerozolimskie 184 Włochy, Ochota 

2. Carrefour Arkadia Al. Jana Pawła II Żoliborz 

3. Carrefour Bemowo ul. Powstańców Śląskich 126 Bemowo 

4. Carrefour Reduta Al. Jerozolimskie 148 Ochota 

5. Carrefour Targówek ul. Głębocka 15 Targówek 

6. Carrefour Wileńska ul. Targowa 72 Praga Północ 

7. Castorama ul. Popularna 71 Włochy 

8. TTWs Al Jerozolimskie Ochota 

9. Leclerc ul. Jutrzenki Ochota 

10. Leclerc ul. Aspekt Żoliborz 

11. Geant ul. Puławska 427 Ursynów 

12. Geant ul. Jubilerska 1/3 Praga Płd. 

13. Geant ul. Mszczonowska 3 Ochota 

14. Klif ul. Okopowa 58/72 Wola 

15. OBI Al Krakowska 102 Ochota


Lp. Nazwa Adres Dzielnica 

16. OBI ul. Radzyminska 166 Praga Płn. 

17. OBI ul. Puławska 427 Ursynów 

18 HIT - TESCO ul. Górczewska Wola 

19 HIT - TESCO ul. Stalowa Praga Płn. 

20. HIT - TESCO ul. KEN 14 Ursynów 

21. Selgross ul. Przy lesie 3 Białołęka 

22. Auchan ul. Modlińska Praga Płn. 

23. KAMIONEK ul. Kinowa 19 Praga Płd 

24. KING CROSS CENTER ul. Jubilerska 1/3 Praga Płd 

25. LAND ul. Wałbrzyska 11 Mokotóe 

26. LEROYMERLIN ul. Modlińska Praga Płn. 

27. MEGASAM ul. Surowieckiego 10 Ursynów 

28. OFFICE CENTER Al. Jerozolimskie 184 Ochota 

29. PROMENADA ul. Ostrobramska 75 Praga Płd. 

30. TESCO ul. Połczyńska 117a Wola 

31. MEDIA MARKT ul. Ostrobramska Praga Płd 

32. GALERIA MOKOTÓW ul. Wołoska 12 Mokotów 

33. SADYBA BEST MALL ul.Powsińska31 Mokotów 

34. IKEA ul. Malborska 51 Targówek 

35. PLATFORMA Al. Jerozolimskie Ochota 

36. WALTER MEBLE Al. Krakowska Ochota 

37. Leclerc ul. Hirszfelda Ursynów 

38. WOLA PARK ul. Górczewska 124 Wola 

Źródło: Urząd Pracy m.st. Warszawy, http//www.up.warszawa.pl/strona_grudzień.htm (2005). 

35

2.4. Dane demograficzne 

36 


Na dynamikę rozwoju demograficznego Warszawy i regionu mają wpływ 

dwa czynniki: wielkość przyrostu naturalnego i saldo migracji. Spadek liczby 

ludności jest rezultatem ujemnego przyrostu naturalnego, który nie był 

w pełni rekompensowany przez przyrost migracyjny. Oznacza to, że ubytek 

rzeczywisty ludności stolicy jest konsekwencją rosnącej przewagi zgonów 

nad urodzeniami (ubytek naturalny), a także malejącego salda migracji, które 

nie rekompensuje ubytku naturalnego. 

Ludność Warszawy liczy 1 587 961 mieszkańców. Stolica Polski jest najgęściej 

zaludnionym miastem w kraju (3065 mieszkańców na 1 km2). 

Charakterystyka demograficzna 

Tabela 9: Struktura ludności w dzielnicach (stan: grudzień 2004 r.). 

Lp. Dzielnice m.st. Warszawy Powierzchnia km² Ludność w tys. Gęstość zaludnienia na km2 

1 Bemowo 25,00 98,07 3923,0 

2 Białołęka 74,00 60,65 819,7 

3 Bielany 32,34 133,55 4130,0 

4 Mokotów 35,40 215,23 6080,0 

5 Ochota 9,70 85,56 8820,6 

6 Praga – Południe 22,38 176,85 7902,0 

7 Praga - Północ 11,40 70,17 6155,0 

8 Rembertów 19,30 20,19 1046,3 

9 Śródmieście 15,57 126,36 8115,7 

10 Targówek 24,37 119,53 4904,0 

11 Ursus 9,00 43,44 4826,4 

12 Ursynów 44,60 125,00 2778,0 

13 Wawer 79,71 58,87 738,6 

14 Wesoła 22,62 17,43 770,8 

15 Wilanów 36,73 12,84 349,5 

16 Włochy 28,63 35,68 1246,1 

17 Wola 19,26 140,57 7298,6 

18 Żoliborz 8,30 47,95 5777,0 

Źródło: Biuro Administracji i Spraw Obywatelskich Urzędu m.st. Warszawy.

Tabela 10: Struktura ludności w dzielnicach według płci z uwzględnieniem przedziałów wiekowych (stan: 31 grudnia 2004 r.). 

Razem w 

dzielnicy 

do 3 lat 4 - 6 lat 7 - 12 lat 13 - 15 lat 16 - 18 lat 19 - 65 / 60 lat > 65 / 60 lat 

OGÓŁEM 

M K Σ M K Σ M K Σ M K Σ M K Σ M K Σ M K Σ M K 


BEMOWO 1578 1501 3079 1024 1033 2057 2365 2198 4563 1448 1399 2847 1834 1879 3713 34648 36715 71363 3605 6844 10449 46502 51569 98071 

BIAŁOŁĘKA 1935 1888 3823 1136 1041 2177 1864 1806 3670 1089 927 2016 1149 1136 2285 20144 22620 42764 1254 2669 3923 28571 32087 60658 

BIELANY 1973 1922 3895 1500 1422 2922 3251 3127 6378 1862 1756 3618 2202 2110 4312 41469 43850 85319 8704 18407 27111 60961 72594 133555 

MOKOTÓW 2902 2847 5749 1982 1932 3914 4516 4273 8789 2722 2706 5428 3386 3181 6567 63034 66954 129988 17903 36896 54799 96445 118789 215234 

OCHOTA 1268 1173 2441 847 849 1696 1947 1846 3793 1129 1153 2282 1323 1206 2529 24172 25544 49716 7472 15603 23075 38158 47402 85560 

PRAGA POŁUDNIE 2710 2511 5221 1874 1791 3665 4188 4054 8242 2541 2431 4972 3127 2980 6107 55344 58686 114030 11161 23448 34609 80945 95901 176846 

PRAGA PÓŁNOC 1181 1129 2310 920 885 1805 2017 1967 3984 1133 1150 2283 1350 1296 2646 21923 22788 44711 3607 8823 12430 32131 38038 70169 

REMBERTÓW 342 347 689 277 283 560 594 562 1156 389 335 724 399 426 825 6621 6699 13320 937 1983 2920 9559 10635 20194 

ŚRÓDMIEŚCIE 1531 1467 2998 1126 1089 2215 2616 2472 5088 1617 1557 3174 1913 1839 3752 34995 37293 72288 11070 25777 36847 54868 71494 126362 

TARGÓWEK 1988 1986 3974 1522 2940 4462 3365 3106 6471 1821 1729 3550 1945 1755 3700 38608 40548 79156 6324 13414 19738 55573 63956 119529 

URSUS 234 213 447 621 627 1248 1215 1191 2406 654 598 1252 694 700 1394 13681 14230 27911 2444 4746 7190 20347 23091 43438 

URSYNÓW 2444 2351 4795 1562 1483 3045 3051 2889 5940 1843 1805 3648 2371 2248 4619 43731 48237 91968 3797 7189 10986 58799 66202 125001 

WAWER 1007 1000 2007 757 733 1490 1851 1668 3519 1074 1062 2136 1184 1221 2405 17942 18307 36249 3747 7319 11066 27562 31310 58872 

WESOŁA 380 361 741 327 320 647 708 629 1337 417 389 806 388 368 756 5417 5682 11099 718 1331 2049 8355 9080 17435 

WILANÓW 205 204 409 158 141 299 314 307 621 200 193 393 226 230 456 4178 4300 8478 739 1441 2180 6020 6816 12836 

WOLA 1497 1466 2963 869 899 1768 2490 2480 4970 1276 1216 2492 1394 1351 2745 40487 42219 82706 11504 25499 37003 62486 78086 140572 

WŁOCHY 680 686 1366 492 474 966 1060 1028 2088 575 565 1140 678 595 1273 10765 11097 21862 2296 4685 6981 16546 19130 35676 

ŻOLIBORZ 681 607 1288 443 443 886 1067 995 2062 683 602 1285 742 734 1476 13047 14058 27105 4373 9478 13851 21036 26917 47953 

RAZEM: 24536 23659 48195 17437 18385 35822 38479 36598 75077 22473 21573 44046 26305 25255 51560 490206 519827 1010033 101655 215552 317207 724864 863097 1.587.961 

dzielnica o największej liczbie mieszkańców 

dzielnica o najmniejszej liczbie mieszkańców 

Źródło: Biuro Administracji i Spraw Obywatelskich Urzędu m.st. Warszawy. 

37

2.5. Transport drogowy 

38 


Na terenie Warszawy występuje duże natężenie komunikacji prywatnej, 

publicznej i towarowej. Ponadto przez rejon miasta przechodzi międzynarodowy 

transport drogowy (brak obwodnic). 

Tabela 11: Trasy o największym natężeniu ruchu samochodowego. 

Trasa 

kierunek 

strony świata 

Aleja Prymasa Tysiąclecia, Trasa Armii Krajowej północ, wschód 

Trasa Armii krajowej, Aleja Prymasa Tysiąclecia zachód, południe 

Wawelska, Trasa Łazienkowska, 

Aleja Stanów Zjednoczonych 

Aleja Stanów Zjednoczonych, 

Trasa Łazienkowska, Wawelska 

zachód, wschód 

wschód, zachód 

Łopuszańska, Hynka, Marynarska zachód, wschód 

Marynarska, Hynka, Łopuszańska wschód, zachód 

Rzymowskiego, Dolinka Służewiecka, 

Sikorskiego, Trasa Siekierkowska 

Trasa Siekierkowska, Sikorskiego, 

Dolinka Służewiecka, Rzymowskiego 

zachód, wschód 

wschód, zachód 

Aleja Krakowska, Grójecka południe, północ 

Grójecka, Aleja Krakowska północ, południe 

Wisłostrada (Sadyba - Bielany) południe, północ 

Wisłostrada (Bielany - Sadyba) północ, południe 

Modlińska od Trasy Toruńskiej 

do ul. Płochocińskiej 

północ 

Źródło: Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m.st. Warszawy. Opracowano na podstawie Natężenie ruchu w 

poj./godz. mapa 1:100 000 oraz załącznik nr 2 – Natężenie ruchu w poj./godz. mapa 1:50 000 

Na niżej wymienionych trasach (najbardziej obciążonych w godzinach 

szczytu porannego), ponadto w dzielnicy Śródmieście, w przypadku 

konieczności podjęcia medycznych działań ratowniczych może zaistnieć 

konieczność ograniczenia lub zamknięcia ruchu oraz wyznaczenia objazdów 

celem zapobieżenia dopływu ludności w strefy zagrożenia. 

W obrębie miasta znajdują się następujące dworce autobusowe:


- Centralny Warszawa Zachodnia, Al. Jerozolimskie 144; 

- Marymont, ul. Marymoncka r. Żeromskiego; 

- Mokotów, ul. Puławska r. Ursynowskiej; 

- Stadion, ul. Sokoła przy Stadionie X-lecia; 

- Wileńska, ul. Białostocka. 

Sieć dróg publicznych 

Układ drogowy Warszawy charakteryzuje się brakiem obwodowych 

połączeń międzydzielnicowych odciążających trasy śródmiejskie, brakiem 

tras szybkiego ruchu do obsługi ruchu zewnętrznego i międzydzielnicowego 

oraz niezgodnością funkcji i parametrów technicznych tras. Wskutek tego 

oraz w wyniku szybkiego wzrostu motoryzacji następuje rozprzestrzenianie 

się zatorów ulicznych na kolejne skrzyżowania i prowadzące do nich ulice. 

Drogi nie zaliczone do żadnej – z podanych w Tabeli 12 – kategorii są 

drogami lokalnymi zarządzanymi przez Urzędy poszczególnych Dzielnic. 

Podział dróg w Warszawie przedstawia Tabela 12 (z podziałem na kategorie 

ulic). 

Tabela 12: Spis ulic w Warszawie z uwzględnieniem ich kategorii. 

Kategoria Ulica Odcinek 

Powiatowa 1 PUŁKU PRASKIEGO (W) OKUNIEWSKA (W) – TRAKT BRZESKI (W) 

Powiatowa 1 SIERPNIA AL. KRAKOWSKA – ŻWIRKI I WIGURY 

Powiatowa 11 LISTOPADA TARGOWA – ŚW. WINCENTEGO 

Wojewódzka 17 STYCZNIA WIRAŻOWA – ŻWIRKI I WIGURY 

Powiatowa 17 STYCZNIA AL. KRAKOWSKA – ŻWIRKI I WIGURY 

Powiatowa ABRAHAMA BORA-KOMOROWSKIEGO – FIELDORFA 

Krajowa AL. ARMII KRAJOWEJ WIADUKT PKP – WYBRZEŻE GDYŃSKIE 

Krajowa AL. ARMII LUDOWEJ AL. NIEPODLEGŁOŚCI – CZERNIAKOWSKA 

Powiatowa AL. DZIECI POLSKICH BIELSZOWICKA – BORKOWSKA(W) 

Powiatowa AL. JANA PAWŁA II CHAŁUBIŃSKIEGO – RONDO ZGRUPOWANIA RADOSŁAW 

Wojewódzka AL. JANA PAWŁA II AL. WOJSKA POLSKIEGO – RONDO ZGRUPOWANIA RADOSŁAW 

Wojewódzka AL. JEROZOLIMSKIE MOST PONIATOWSKIEGO – PLAC ZAWISZY 

Wojewódzka AL. JEROZOLIMSKIE M. GRZYMAŁY SOKOŁOWSKIEGO – PLAC ZAWISZY 

39

40 


Wojewódzka AL. JEROZOLIMSKIE ŁOPUSZAŃSKA – GRANICA MIASTA 

Krajowa AL. JEROZOLIMSKIE 

RONDO ZESŁAŃCÓW SYBERYJSKICH – 

M. GRZYMAŁY SOKOŁOWSKIEGO 


Krajowa AL. JEROZOLIMSKIE RONDO ZESŁAŃCÓW SYBERYJSKICH – ŁOPUSZAŃSKA 

Powiatowa AL. KOMANDOSÓW ILSKIEGO – NIEDZIAŁKOWSKIEGO (GEMBARZEWSKIEGO) 

Powiatowa 

AL. KOMISJI EDUKACJI 

NARODOWEJ 

DOLINA SŁUŻEWIECKA – PĘTLA ZTM 

Wojewódzka AL. KRAKOWSKA WIADUKT PKP – HYNKA 

Krajowa AL. KRAKOWSKA ŁOPUSZAŃSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa AL. LOTNIKÓW AL. WILANOWSKA – PUŁAWSKA 

Powiatowa AL. NIEPODLEGŁOŚCI AL. WILANOWSKA – KOSZYKOWA 

Wojewódzka AL. PIŁSUDSKIEGO (W) TRAKT BRZESKI(W) – GRANICA MIASTA 

Wojewódzka AL. PONIATOWSKIEGO J KSIĘCIA RONDO WASZYNGTONA – MOST PONIATOWSKIEGO 

Krajowa AL. PRYMASA TYSIĄCLECIA KASPRZAKA – RONDO ZESŁAŃCÓW SYBERYJSKICH 

Krajowa AL. PRYMASA TYSIĄCLECIA KASPRZAKA – WIADUKT PKP 

Powiatowa AL. REYMONTA MACZKA – OCZAPOWSKIEGO 

Wojewódzka AL. SOLIDARNOŚCI NACZELNIKOWSKA – MOST ŚLĄSKO-DĄBROWSKI 

Wojewódzka AL. SOLIDARNOŚCI MOST ŚLĄSKO-DĄBROWSKI – KAROLKOWA 

Krajowa AL. STANÓW ZJEDNOCZONYCH WAŁ MIEDZESZYŃSKI – OSTROBRAMSKA 

Powiatowa AL. STANÓW ZJEDNOCZONYCH OSTROBRAMSKA – RONDO WIATRACZNA 

Powiatowa AL. SZTANDARÓW AL. CHRUŚCIELA – CZWARTAKÓW 

Powiatowa AL. SZUCHA PLAC UNII LUBELSKIEJ – PLAC NA ROZDROŻU 

Powiatowa AL. UJAZDOWSKIE PLAC TRZECH KRZYŻY – BAGATELA 

Powiatowa AL. WILANOWSKA RZYMOWSKIEGO – PRZYCZÓŁKOWA 

Powiatowa AL. WOJSKA POLSKIEGO PLAC INWALIDÓW – POPIEŁUSZKI 

Powiatowa AL. ZIELENIECKA ZAMOYSKIEGO – RONDO WASZYNGTONA 

Powiatowa AL. ZJEDNOCZENIA ŻEROMSKIEGO – MARYMONCKA 

Powiatowa ANDERSA AL. SOLIDARNOŚCI – WIADUKT PKP 

Powiatowa ANIELEWICZA ANDERSA – OKOPOWA 

Powiatowa ANIMUSZU PRZĄŚCICZEK – CZEREMCHOWA 

Powiatowa ANNOPOL ODLEWNICZA – REMBIELIŃSKA



Powiatowa ANTONIEWSKA POLSKA – AUGUSTÓWKA 

Wojewódzka ARKUSZOWA GRANICA MIASTA – WÓLCZYŃSKA 

Powiatowa ARMII KRAJOWEJ (W) 1-GO PUŁKU PRASKIEGO – ORLA 

Powiatowa AUGUSTÓWKA POWSIŃSKA – ANTONIEWSKA 

Powiatowa BALETOWA PUŁAWSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa BANACHA ŻWIRKI I WIGURY – GRÓJECKA 

Powiatowa BARKOCIŃSKA OSSOWSKIEGO – MYSZKOWSKA 

Powiatowa BARTNICZA REMBIELIŃSKA – WYSOCKIEGO 

Powiatowa BARTYCKA CZERNIAKOWSKA – GOŚCINIEC 

Powiatowa BATOREGO BOBOLI – WARYŃSKIEGO 

Powiatowa BAZYLIAŃSKA REMBIELIŃSKA – WYSOCKIEGO 

Powiatowa BELGRADZKA STRYJEŃSKICH – ROSOŁA 

Powiatowa BELWEDERSKA BAGATELA – DOLNA 

Powiatowa BEMA KASPRZAKA – PRĄDZYŃSKIEGO 

Powiatowa BERENSONA KĄTY GRODZKIE – GŁĘBOCKA 

Powiatowa BIAŁOBRZESKA AL. JEROZOLIMSKIE – DICKENSA 

Powiatowa BIAŁOŁĘCKA KOPIJNIKÓW – KOBIAŁKA 

Powiatowa BIELAŃSKA SENATORSKA – AL. SOLIDARNOŚCI 

Powiatowa BITWY WARSZAWSKIEJ 1920R. GRÓJECKA – AL. JEROZOLIMSKIE 

Powiatowa BLISKA LUBELSKA – ŻUPNICZA 

Powiatowa BŁĘKITNA PŁOWIECKA – WIDOCZNA 

Powiatowa BOBOLI (dawniej CHODKIEWICZA) BATOREGO – MADALIŃSKIEGO 

Powiatowa BOHATERÓW WAŁUSZEWSKA – WAŁUSZEWSKA 

Wojewódzka BOLESŁAWA CHROBREGO POPULARNA – KLESZCZOWA 

Powiatowa BOLESŁAWA KRZYWOUSTEGO LESZCZYŃSKIEGO – KRÓLOWEJ BONY 

Powiatowa BOLIMOWSKA HUBALA DOBRZAŃSKIEGO – KOCJANA 

Powiatowa BONIFACEGO ŚW. SIKORSKIEGO – POWSIŃSKA 

Powiatowa BONIFRATERSKA ŚWIĘTOJERSKA – SŁOMIŃSKIEGO 

Powiatowa BONY ORŁÓW PIASTOWSKICH – GRANICA MIASTA 

Powiatowa BORA KOMOROWSKIEGO AFRYKAŃSKA – PĘTLA KOMUNIKACYJNA 

41

42 


Powiatowa BORKOWSKA (W) GRANICZNA – AL. DZIECI POLSKICH 

Powiatowa BORZYMOWSKA ŚW. WINCENTEGO – KORZONA 

Powiatowa BOYA-ŻELEŃSKIEGO PLAC UNII LUBELSKIEJ – WARYŃSKIEGO 

Powiatowa BRONIEWSKIEGO PLAC GRUNWALDZKI – AL. REYMONTA 

Powiatowa BRONOWSKA TRAKT LUBELSKI – WAŁ MIEDZESZYŃSKI 

Powiatowa BROWARNA KAROWA – LESZCZYŃSKA 

Powiatowa BRUZDOWA METRYCZNA – PRĘTOWA 

Powiatowa BUDOWLANA WINCENTEGO – WYSOCKIEGO 

Powiatowa BUKOWIECKA RADZYMIŃSKA – KLUKOWSKA 

Wojewódzka BYSŁAWSKA WAŁ MIEDZESZYŃSKI – PATRIOTÓW 

Powiatowa BYSTRA RADZYMIŃSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa CEGIELNIANA TECHNIKÓW – SYMPATYCZNA 

Powiatowa CHAŁUBIŃSKIEGO KOSZYKOWA – AL. JEROZOLIMSKIE 

Powiatowa CHEŁMSKA BELWEDERSKA – CZERNIAKOWSKA 

Powiatowa CHEŁMŻYŃSKA MARSA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa CHLUBNA PIWONIOWA – MODLIŃSKA 

Powiatowa CHŁOPICKIEGO 

Powiatowa CHODAKOWSKA ŻUPNICZA – MIŃSKA 


STACJA PKP (PĘTLA AUTOBUSOWA; MAKOWSKA) – 

PL. SZEMBEKA 

Powiatowa CHODECKA KRASNOBRODZKA – BUDOWLANA 

Powiatowa CHROŚCICKIEGO OBYWATELSKA – ŚWIERSZCZA 

Powiatowa AL. CHROŚCIELA CYRULIKÓW – AL. SZTANDARÓW 

Powiatowa CIERLICKA KOŚCIUSZKI – LALKI 

Powiatowa CIEŚLEWSKICH PŁOCHOCIŃSKA – ZEGARYNKI 

Powiatowa CISZEWSKIEGO PILECKIEGO – NOWOURSYNOWSKA 

Powiatowa CONRADA WÓLCZYŃSKA – AL. REYMONTA 

Powiatowa CYBERNETYKI TAŚMOWA – RZYMOWSKIEGO 

Wojewódzka CYRULIKÓW MARSA – OKUNIEWSKA (W) (GRANICA DZIELNICY) 

Wojewódzka CYRYLA I METODEGO JAGIELLOŃSKA – TARGOWA 

Powiatowa CZAJKI PRZYLESIE – ŁĄCZNIK 

Powiatowa CZAPNICZA SZTANDARÓW – KONIEC ULICY (W KIERUNKU CZWARTAKÓW)



Krajowa CZECHA PŁOWIECKA – TRAKT BRZESKI (W) 

Krajowa CZERNIAKOWSKA ŁAZIENKOWSKA – WITOSA 

Wojewódzka CZERNIAKOWSKA WITOSA – IDZIKOWSKIEGO 

Powiatowa CZŁUCHOWSKA LAZUROWA – RADZYMIŃSKA 

Powiatowa CZOŁOWA SMUGOWA – KLASYKÓW 

Powiatowa CZWARTAKÓW ŻOŁNIERSKA – AL. SZTANDARÓW 

Powiatowa DĄBROWSKIEGO J PUŁAWSKA – WOŁOSKA 

Powiatowa DĄBROWSZCZAKÓW PLAC HALLERA – RATUSZOWA 

Powiatowa DELFINA ZABŁOCKA – KONWALIOWA 

Powiatowa DEOTYMY GÓRCZEWSKA – OBOZOWA 

Powiatowa DESENIOWA ŁĄCZNIK – PARCELACYJNA 

Powiatowa DICKENSA SZCZĘŚCIWICKA – PAWIŃSKIEGO 

Powiatowa DOBRA NOWY ZJAZD – SOLEC 

Krajowa DOLINA SŁUŻEWIECKA AL. WILANOWSKA – PUŁAWSKA 

Powiatowa DOLNA PUŁAWSKA – BELWEDERSKA 

Powiatowa DOMANIEWSKA PUŁAWSKA – POSTĘPU 

Powiatowa DORODNA KLEMBOWSKA – MYŚLIBORSKA 

Powiatowa DRAWSKA DICKENSA – ŚMIGŁOWCA 

Wojewódzka DREWNY Ł PRZYCZÓŁKOWA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa DURACZA BRONIEWSKIEGO – KASPROWICZA 

Powiatowa DWERNICKIEGO PODSKARBIŃSKA – WIATRACZNA 

Powiatowa DYWIZJONU 303 RADIOWA – OBOZOWA 

Powiatowa DZIAŁKOWA ŁOPUSZAŃSKA – AL. KRAKOWIAKÓW 

Powiatowa DZIECI WARSZAWY PLUTONU TORPEDY – AL. JEROZOLIMSKIE 

Powiatowa DZIKA OKOPOWA – AL. JANA PAWŁA II 

Wojewódzka DŹWIGOWA POŁCZYŃSKA – WAŁOWICKA 

Powiatowa EGIPSKA ATEŃSKA – AFRYKAŃSKA 

Powiatowa ELBLĄSKA BRONIEWSKIEGO – KRASIŃSKIEGO 

Powiatowa ELEKCYJNA WOLSKA – GÓRCZEWSKA 

Powiatowa EMILII PLATER TWARDA – AL. JEROZOLIMSKE 

43

44 


Powiatowa ESTRADY KAMPINOSKA – TRENÓW 

Powiatowa FIELDORFA WAŁ MIEDZESZYŃSKI – OSTROBRAMSKA 

Powiatowa FILTROWA GRÓJECKA – KRZYWICKIEGO 

Powiatowa FLORIANA TRAKT LUBELSKI – BŁĘKITNA 

Powiatowa FRANCUSKA ZWYCIĘZCÓW – RONDO WASZYNGTONA 

Powiatowa GAGARINA BELWEDERSKA – CZERNIAKOWSKA 

Powiatowa GDAŃSKA SŁOWACKIEGO – HŁASKI 

Powiatowa GIERDZIEJEWSKIEGO LALKI – KONOTOPSKA 

Wojewódzka GLOBUSOWA WAŁOWICKA – POPULARNA 

Powiatowa GŁĘBOCKA MALBORSKA – BERENSONA 

Powiatowa GNIEWKOWSKA ORDONA – POTRZEBNA 

Powiatowa GOŁKOWSKA CZERNIAKOWSKA – STATKOWSKIEGO 

Powiatowa GORZYKOWSKA MYSZKOWSKA – RADZYMIŃSKA 

Powiatowa GOŚCINIEC BARTYCKA – POLSKA 

Powiatowa GOWORKA PUŁAWSKA – SPACEROWA 

Wojewódzka GÓRCZEWSKA MŁYNARSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa GÓRNOŚLĄSKA MYŚLIWIECKA – PIĘKNA 

Powiatowa GRANICZNA (W) JANA PAWŁA II – BORKOWSKA 

Powiatowa GRENADIERÓW OSTROBRAMSKA – MIĘDZYBORSKA 

Wojewódzka GROCHOWSKA JORDANOWSKA – RONDO WIATRACZNA 

Wojewódzka GROCHOWSKA LUBELSKA – JORDANOWSKA 

Powiatowa GRODZKA WYBRZEŻE GDAŃSKIE – AL. SOLIDARNOŚCI 

Wojewódzka GRÓJECKA PLAC ZAWISZY – WIADUKT PKP 

Powiatowa GRZYBOWA NIEDZIAŁKOWSKIEGO – SZOSOWA (W) 

Powiatowa GRZYBOWSKA PLAC GRZYBOWSKI – KAROLKOWA 

Krajowa GRZYMAŁY-SOKOŁOWSKIEGO M. AL. JEROZOLIMSKIE – BIAŁOBRZESKA 

Powiatowa GWARKÓW ZABRANIECKA – STRAŻACKA 

Powiatowa GWIAŹDZISTA WYBRZEŻE GDYŃSKIE – KRASIŃSKIEGO 

Powiatowa HANDLOWA KOŁOWA – REMISZEWSKA 

Powiatowa HIACYNTOWA TECHNICZNA – KŁODZKIEJ 

Charakterystyka obszaru Warszawy



Powiatowa HŁASKI AL. ARMII KRAJOWEJ – RUDZKA 

Krajowa HYNKA ŻWIRKI I WIGURY – AL. KRAKOWSKA 

Powiatowa IDZIKOWSKIEGO PUŁAWSKA – CZERNIAKOWSKA 

Powiatowa ILSKIEGO MARSA – KOMANDOSÓW 

Powiatowa INDIRI GANDHI PILECKIEGO – ROSOŁA 

Powiatowa INSTALATORÓW RÓWNOLEGŁA – AL. KRAKOWSKA 

Powiatowa INŻYNIERSKA RATUSZOWA – WIELEŃSKA 

Powiatowa IZBICKA PATRIOTÓW – PRZEŁĘCZY 

Krajowa JAGIELLOŃSKA ŁĄCZNIK PRZY MOŚCIE GDAŃSKIM – TRASA TORUŃSKA 

Wojewódzka JAGIELLOŃSKA RONDO STARZYŃSKIEGO – AL. SOLIDARNOŚCI 

Powiatowa JAGIELLOŃSKA 

AL. SOLIDARNOŚCI – ZAMOYSKIEGO ORAZ 

RONDO STARZYŃSKIEGO – WYBRZEŻE HELSKIE 

Powiatowa JANA KAZIMIERZA ORDONA – KONIEC ULICY 

Powiatowa JANA PAWŁA II (W) TRAKT BRZESKI(W) – TRAKT BRZESKI(W) 

Powiatowa JANOWIECKA SWOJSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa JARZĘBSKIEGO BRONIEWSKIEGO – ŻEROMSKIEGO 

Powiatowa JASNA PLAC DĄBROWSKIEGO – PRZESKOK 

Krajowa JEZDNIE ŁĄCZNIKOWE WYBRZEŻE HELSKIE – JAGIELLOŃSKA 

Powiatowa JEZIORAŃSKIEGO KRAJEWSKIEGO – SŁOMIŃSKIEGO 

Powiatowa JUGOSŁOWIAŃSKA FIELDORFA – BORA KOMOROWSKIEGO 

Powiatowa KACZEŃCA ŁYSAKOWSKA – WYDAWNICZA 

Powiatowa KADETÓW WAŁ MIEDZESZYŃSKI – POPRAWNA 

Powiatowa KADŁUBKA KONOTOPSKIEJ – ZIELONEJ GĘSI 

Powiatowa KAJKI CZECHA – POŻARYSKIEGO 

Powiatowa KALISKIEGO LAZUROWA – RADIOWA 

Powiatowa KAPUCYŃSKA MIODOWA – AL. SOLIDARNOŚCI 

Powiatowa KARCZUNKOWSKA PUŁAWSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa KARNAWAŁ KINETYCZNA – WIRAŻOWA 

Powiatowa KAROWA KRAKOWSKIE PRZEDMIEŚCIE – WYBRZEŻE KOŚCIUSZKOWSKIE 

Powiatowa KASPROWICZA PSTROWSKIEGO – ŻEROMSKIEGO 

Krajowa KASPRZAKA M. WOLSKA – AL. PRYMASA TYSIĄCLECIA 

45

46 


Wojewódzka KASPRZAKA M. KAROLKOWA – WOLSKA 

Powiatowa KAWĘCZYŃSKA ZĄBKOWSKA – RADZYMIŃSKA 

Powiatowa KAZIMIERZOWSKA MADALIŃSKIEGO – URSYNOWSKA 

Powiatowa KĄTY GRODZKIE ZDZIARSKA – BERENSONA 

Powiatowa KIJOWSKA TARGOWA – DWORZEC WSCHODNI 

Powiatowa KINETYCZNA NA SKRAJU – KARNAWAŁ 

Powiatowa KINOWA WARSZYNGTONA – OSTROBRAMSKA 

Powiatowa KLASYKÓW MODLIŃSKA – WAŁUSZEWSKA 

Powiatowa KLEMBOWSKA DORODNA – KONWALIOWA 

Wojewódzka KLESZCZOWA CHROBREGO – KRAŃCOWA 

Powiatowa KLUKOWSKA BUKOWIECKA – SWOJSKA 

Powiatowa KŁOBUCKA WYCZÓŁKI – BOKSERSKA 

Powiatowa KŁOPOTOWSKIEGO TARGOWA – WYBRZEŻE SZCZECIŃSKIE 

Powiatowa KOBIAŁKA BIAŁOŁĘCKA – PŁOCHOCIŃSKA 

Powiatowa KOBYLAŃSKA ZAWODZIE – SPIRALNA 

Powiatowa KOCJANA KALISKIEGO – BOLIMOWSKA 

Powiatowa KOLEJOWA TUNELOWA – TOWAROWA 

Powiatowa KOŁACIŃSKA MODLIŃSKA – 15 SIERPNIA 

Powiatowa KOŁOWA ŚW. WINCENTEGO – HANDLOWA 

Powiatowa KOMPANII KORDIAN REGULSKA – SOSNKOWSKIEGO 

Powiatowa KONDRATOWICZA REMBIELIŃSKA – BYSTRA 

Powiatowa KONOTOPSKA KADŁUBKA – GIERDZIEJOWSKIEGO 

Powiatowa KONSTRUKTORSKA RACJONALIZACJI – POSTĘPU 


Powiatowa KONWALIOWA DELFINA – KLEMBOWSKA ORAZ KLEMBOWSKA – MODLIŃSKA 

Powiatowa KONWIKTORSKA BONIFRATERSKA – ZAKROCZYMSKA 

Wojewódzka KOPERNIKA M TAMKA – ŚWIĘTOKRZYSKA 

Powiatowa KOPIJNIKÓW ŁABISZYŃSKA – BIAŁOŁĘCKA 

Krajowa KOPIŃSKA BIAŁOBRZESKA – GRÓJECKA 

Powiatowa KORKOWA STEPOWA – PŁATNERSKA 

Powiatowa KOROTYŃSKIEGO GRÓJECKA – MOŁDAWSKA



Powiatowa KOSZYKOWA PLAC KONSTYTUCJI – RASZYŃSKA 

Powiatowa KOSZYKOWA PLACU NA ROZDROŻU – PLAC KONSTYTUCJI 

Powiatowa KOŚCIUSZKI SPISAKA – PLUTONU TOTPEDY 

Powiatowa KOŚCIUSZKOWCÓW CZECHA – KONIEC ULICY 

Powiatowa KOWALCZYKA MODLIŃSKA – KLEMBOWSKA 

Powiatowa KRAJEWSKIEGO ZAJĄCZKA – WYBRZEŻE GDYŃSKIE 

Powiatowa KRAKOWIAKÓW AL. KRAKOWSKA – DZIAŁKOWA 

Powiatowa KRAKOWSKIE PRZEDMIEŚCIE PODWALE – KOPERNIKA 

Powiatowa KRASICKIEGO URSYNOWSKA – WORONICZA 

Powiatowa KRASIŃSKIEGO 

Powiatowa KRASNOBRODZKA CHODECKA – TORUŃSKA 

POWĄZKOWSKA – WYBRZEŻE GDYŃSKIE (Z WYŁĄCZENIEM ULICY 

LOKALNEJ NA ODCINKU CZARNIECKIEGO – KANIOWSKA) 

Powiatowa KREDYTOWA MAZOWIECKA – PLAC DĄBROWSKIEGO 

Powiatowa KRÓLEWSKA PLAC GRZYBOWSKIEGO – KRAKOWSKIE PRZEDMIEŚCIE 

Powiatowa KRUCZA MOKOTOWSKA – ZGODA 

Powiatowa KRUCZKOWSKIEGO KSIĄŻĘCA – TAMKA 

Wojewódzka KRZYCKIEGO A WAWELSKA – FILTROWA 

Powiatowa KRZYWICKIEGO KOSZYKOWA – WAWELSKA 

Powiatowa KSIĄŻĘCA ROZBRAT – NOWY ŚWIAT 

Powiatowa KSIĘCIA JANUSZA GÓRCZEWSKA – OBOZOWA 

Powiatowa KSIĘCIA ZIEMOWITA NACZELNIKOWSKA – BUKOWIECKA 

Powiatowa LALKI 

WŁADYSŁAWA JAGIEŁŁY – RONDO (CIERLICKA, 

GIERDZIEJOWSKIEGO, LALKI) 

Powiatowa LAZUROWA KOCJANA – SZELIGOWSKA 

Powiatowa LEKTYKARSKA RUDZKA – PODLEŚNA 

Powiatowa LEONIDASA KRAKOWIAKÓW – MUSZKIETERÓW 

Wojewódzka LESZNO OKOPOWA – MŁYNARSKA 

Powiatowa LESZNO OKOPOWA – AL. SOLIDARNOŚCI 

Powiatowa LEWANDÓW GŁĘBOCKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa LINDLEYA AL. JEROZOLIMSKIE – KOSZYKOWA 

47

48 


Powiatowa LUBELSKA 


GROCHOWSKA – DWORZEC WARSZAWA WSCHODNIA (Z WYŁĄCZE- 

NIEM ODCINKA PRZY UL. SKARYSZEWSKIEJ) 

Powiatowa LUCERNY WYDAWNICZA – TRAKT LUBELSKI 

Powiatowa LUDNA WIOŚLARSKA – ROZBRAT 

Powiatowa ŁABISZYŃSKA KOPIJNIKÓW – KONIEC ULICY (ZA KONDRATOWICZA) 

Powiatowa ŁAZIENKOWSKA RONDO SEDLACZKA – CZERNIAKOWSKA 

Powiatowa ŁĄCZNIK (BEZ NAZWY) CZAJKI – DESENIOWA 

Wojewódzka ŁODYGOWA RADZYMIŃSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa ŁOJEWSKA ŁABISZYŃSKA – CHODECKA 

Krajowa ŁOPUSZAŃSKA AL. JEROZOLIMSKIE – AL. KRAKOWSKA 

Wojewódzka ŁOPUSZAŃSKA KRAŃCOWA – AL. JEROZOLIMSKIE 

Powiatowa ŁUKOWSKA ZAMIENIECKA – RODZIEWICZÓWNY 

Powiatowa ŁYSAKOWSKA RONDO (KORKOWA, ŁYSAKOWSKA, REKRUCKA) – KACZEŃCA 

Powiatowa MACZKA POWSTAŃCÓW ŚLĄSKICH – AL. ARMII KRAJOWEJ 

Powiatowa MADALIŃSKIEGO PUŁAWSKA – BOBOLI 

Powiatowa MALBORSKA KONDRATOWICZA – GŁĘBOCKA 

Wojewódzka MARSA ŻOŁNIERSKA – PŁOWIECKA 

Wojewódzka MARSA PŁOWIECKA – CYRULIKÓW 

Powiatowa MARSZAŁKOWSKA SENATORSKA (PL. BANKOWY) – PLAC UNII LUBELSKIEJ 

Wojewódzka MARYMONCKA PSTROWSKIEGO – ŻEROMSKIEGO 

Krajowa MARYNARSKA RZYMOWSKIEGO – WIADUKT PKP 

Powiatowa MARYWILSKA SMUGOWA – TORUŃSKA 

Powiatowa MAZOWIECKA ŚWIĘTOKRZYSKA – KREDYTOWA 

Powiatowa MEHOFFERA ŚWIDERSKA – POLNYCH KWIATÓW 

Powiatowa MEISSNERA 

Powiatowa METRYCZNA SYTA – BRUZDOWA 

Powiatowa MICKIEWICZA KLAUDYNY – WIADUKT 

BORA KOMOROWSKIEGO – FIELDORFA Z WYŁĄCZENIEM 

ODCINKA LOKALNEGO UL. MEISSNERA 

Powiatowa MIĘDZYBORSKA GROCHOWSKA – SPALINOWA 

Powiatowa MIĘDZYNARODOWA AL. STANÓW ZJEDNOCZONYCH – WASZYNGTONA 

Powiatowa MIĘDZYPARKOWA BONIFRATERSKA – SŁOMIŃSKIEGO



Powiatowa MINERALNA MUSZKIETERÓW – AL. KRAKOWSKA 

Powiatowa MIŃSKA CHODAKOWSKA – STANISŁAWOWSKA 

Powiatowa MIODOWA KRAKOWSKIE PRZEDMIEŚCIE – DŁUGA 

Powiatowa MŁODZIEŃCZA RADZYMIŃSKA – BYSTRA 

Powiatowa MŁYNARSKA OBOZOWA – WOLSKA 

Krajowa MODLIŃSKA TORUŃSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa MOKOTOWSKA AL. ARMII LUDOWEJ – PIĘKNA 

Powiatowa MOLIERA PLAC TEATRALNY – TRĘBACKA 

Powiatowa MOŁDAWSKA KOROTYŃSKIEGO – RACŁAWICKA 

Wojewódzka MOST GDAŃSKI 

Krajowa MOST GROTA-ROWECKIEGO 

Krajowa MOST ŁAZIENKOWSKI 

Wojewódzka MOST PONIATOWSKIEGO 

Wojewódzka MOST ŚLĄSKO-DĄBROWSKI 

Wojewódzka MOST ŚWIĘTOKRZYSKI 

Powiatowa MSZCZONOWSKA GNIEWKOWSKA – GNIEWKOWSKA 

Powiatowa MURANOWSKA BONIFRATERSKA – ANDERSA 

Powiatowa MUSZKIETERÓW LEONIDASA – MINERALNA 

Powiatowa MYSZKOWSKA BARKOCIŃSKA – REMISZEWSKA 

Powiatowa MYŚLIBORSKA ŚWIATOWIDA – OBRAZKOWA ORAZ PŁUŹNICKA – ZABŁOCKA 

Powiatowa MYŚLIWIECKA ŁAZIENKOWSKA – GÓRNOŚLĄSKA 

Powiatowa MYŚLIWIECKA SZWOLEŻERÓW – ŁAZIENKOWSKA 

Powiatowa NA SKRAJU AL. KRAKOWSKA – KINETYCZNA 

Powiatowa NACZELNIKOWSKA RADZYMIŃSKA – RYBIEŃSKA 

Powiatowa NAŁĘCZOWSKA AL. SOBIESKIEGO – WIERTNICZA 

Powiatowa NAMYSŁOWSKA STARZYŃSKIEGO – RATUSZOWA 

Powiatowa NIEMCEWICZA (W) 1-GO PUŁKU PRASKIEGO – WSPÓLNA 

Wojewódzka NIEMCEWICZA J AL. JEROZOLIMSKIE – GRÓJECKA 

Powiatowa NOCZNICKIEGO PSTROWSKIEGO – WÓLCZYŃSKA 

Powiatowa NOWOLIPIE ŻELAZNA – SMOCZA 

49

50 


Powiatowa 

NOWO-RZECZNA (N. ROBOCZA – W 

BUDOWIE) 

Powiatowa NOWOURSYNOWSKA WAŁBRZYSKA – CISZEWSKIEGO 


RADZYMIŃSKA – ZABRANIECKA (PRZEBIEG ULICAMI: KRAŚNIECKA, 

BEZ NAZWY, ZGRZEBNA, KSIĘŻNEJ ANNY) 

Powiatowa NOWOWIEJSKA KRZYWICKIEGO – PLAC ZBAWICIELA 

Powiatowa NOWY PRZEJAZD AL. SOLIDARNOŚCI – SENATORSKA 

Powiatowa NOWY ŚWIAT KOPERNIKA – KSIĄŻĘCA 

Powiatowa NOWY ZJAZD 

AL. SOLIDARNOŚCI – WYBRZEŻE KOŚCIUSZKOWSKIE 

I ŁĄCZNIK GRODZKA NOWY ZJAZD 

Powiatowa OBOZOWA MŁYNARSKA – KS. JANUSZA 

Powiatowa OBRAZKOWA 

MODLIŃSKA – RONDO (MYŚLIBORSKA, OBRAZKOWA, 

ŚWIDERSKA) 

Powiatowa OBRZEŻNA BOKSERSKA – CYBERNETYKI 

Powiatowa OCZAPOWSKIEGO REYMONTA – KASPROWICZA 

Powiatowa ODLEWNICZA MARYWILSKA – ANNOPOL 

Powiatowa ODROWĄŻA ŚW. WINCENTEGO – BUDOWLANA 

Powiatowa ODYŃCA PUŁAWSKA – WOŁOSKA 

Wojewódzka OKOPOWA WOLSKA – RONDO ZGRUPOWANIA RADOSŁAW 

Powiatowa OKRZEI TARGOWA – WYBRZEŻE SZCZECIŃSKIE 

Powiatowa OKULAROWA MARSA – BLUSZCZOWA 

Wojewódzka OKUNIEWSKA (W) CYRULIKÓW – GRANICA MIASTA 

Powiatowa OLBRACHTA POLA – GÓRCZEWSKA 

Powiatowa OŁÓWKOWA BOHATERÓW – PAROWOZOWA 

Powiatowa OPŁOTEK WÓLCZYŃSKA – PALISADOWA 

Powiatowa ORDONA WOLSKA – KONIEC ULICY (ZA GNIEWKOWSKĄ) 

Powiatowa ORŁÓW PIASTOWSKICH GIERDZIEJOWSKIEGO – WARSZAWSKA 

Powiatowa ORZECHOWA ŁOPUSZAŃSKA – KRAKOWIAKÓW 

Powiatowa OSSOWSKIEGO KOŁOWA – BARKOCIŃSKA 

Krajowa OSTROBRAMSKA AL. STANÓW ZJEDNOCZONYCH – PŁOWIECKA 

Powiatowa OSTROROGA OBOZOWA – TATARSKA 

Powiatowa PADEREWSKIEGO CZWARTAKÓW – CHROŚCIELA 

Powiatowa PALISADOWA WÓYCICKIEGO – OPŁOTEK 

Powiatowa PARCELACYJNA DESENIOWA – MEHOFFERA



Powiatowa PAROWOZOWA OŁÓWKOWA – POLNYCH KWIATÓW 

Powiatowa PARYSKA MEKSYKAŃSKA – BRUKSELSKA 

Powiatowa PATRIOTÓW (ULICA WSCHODNIA) ŻEGAŃSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa PATRIOTÓW (ULICA ZACHODNIA) ZWOLEŃSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa PAWIŃSKIEGO BANACHA – KOROTYŃSKIEGO 

Powiatowa PERZYŃSKIEGO BRONIEWSKIEGO – ŻEROMSKIEGO 

Powiatowa PETUNII WALCOWNICZA – KŁODZKA 

Powiatowa PIASTÓW ŚLĄSKICH WROCŁAWSKA – POWSTAŃCÓW ŚLĄSKICH 

Powiatowa PIĘKNA GÓRNOŚLĄSKA – PLAC KONSTYTUCJI 

Powiatowa PILECKIEGO PUŁAWSKA – KONIEC ULICY (ZA PŁASKOWICKIEJ) 

Powiatowa PIWONIOWA MEHOFFERA – CHLUBNA 

Powiatowa PL. BANKOWY CAŁY 

Powiatowa PL. DĄBROWSKIEGO WSCHODNIA STRONA PLACU 

Powiatowa PL. GRUNWALDZKI CAŁY 

Powiatowa PL. GRZYBOWSKI ZACHODNIA STRONA PLACU 

Powiatowa PL. HALLERA CAŁY 

Powiatowa PL. INWALIDÓW CAŁY 

Powiatowa PL. KONSTYTUCJI CAŁY 

Powiatowa PL. KRASIŃSKICH CAŁY 

Powiatowa PL. MAŁACHOWSKIEGO ODCINEK OD KREDYTOWEJ DO KRÓLEWSKIEJ 

Powiatowa PL. NA ROZDROŻU CAŁY 

Powiatowa PL. PIŁSUDSKIEGO 

Powiatowa PL. POLITECHNIKI CAŁY 

Powiatowa PL. POWSTAŃCÓW WARSZAWY CAŁY 

Powiatowa PL. PRZYMIERZA CAŁY 

Powiatowa PL. SZEMBEKA WSCHODNIA STRONA PLACU 

CAŁY PLAC Z WYŁĄCZENIEM ODCINKÓW LOKALNYCH POMIĘDZY 

ULICAMI OSOOLIŃSKICH I KRÓLEWSKĄ ORAZ MOLIERA 

I WIERZBOWĄ 

Powiatowa PL. TEATRALNY CAŁY (OD NOWY PRZEJAZD DO WIERZBOWEJ) 

Powiatowa PL. TRZECH KRZYŻY CAŁY 

Powiatowa PL. UNII LUBELSKIEJ CAŁY 

51

52 


Powiatowa PL. WILSONA CAŁY 

Wojewódzka PL. ZAWISZY CAŁY 

Powiatowa PL. ZBAWICIELA CAŁY 

Powiatowa PLUTONU TORPEDY KOŚCIUSZKI – DZIECI WARSZAWY 

Powiatowa PŁASKOWICKIEJ PUŁAWSKA – ROSOŁA 

Wojewódzka PŁOCHOCIŃSKA MODLIŃSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa PŁOCKA OBOZOWA – KASPRZAKA 

Krajowa PŁOWIECKA OSTROBRAMSKA – CZECHA 

Wojewódzka PŁOWIECKA MARSA – JORDANOWSKA 

Powiatowa PODCZASZYŃSKIEGO ŻEROMSKIEGO – MARYMONCKA 

Powiatowa PODKOWY ZŁOTEJ JESIENI – GRANICA MIASTA 

Powiatowa PODLEŚNA MARYMONCKA – GWIAŹDZISTA 

Powiatowa PODSKARBIŃSKA STANISŁAWOWSKA – GROCHOWSKA 

Powiatowa POLA STRĄKOWA – OLBRACHTA 

Powiatowa POLECZKI PUŁAWSKA – WYCZÓŁKI 

Powiatowa POLNYCH KWIATÓW PAROWOZOWA – MEHOFFERA 

Powiatowa POLSKA ANTONIEWSKA – GOŚCINIEC 

Krajowa POŁCZYŃSKA WOLSKA – GRANICA MIASTA 

Wojewódzka POPIEŁUSZKI J KS SŁOWACKIEGO – AL. WOJSKA POLSKIEGO 

Powiatowa POPRAWNA KADETÓW – WĄBRZESKA 

Powiatowa POPULARNA CHROBREGO – AL. JEROZOLIMSKIE 

Powiatowa POSTĘPU KONSTRUKTORSKA – CYBERNETYKI 

Powiatowa POTOCKA GWIAŹDZISTA – SŁOWACKIEGO 


Powiatowa POTRZEBNA ŚWIERSZCZA – GNIEWKOWSKA (ODCINEK PÓŁNOCNY) 

Powiatowa POWĄZKOWSKA RUDNICKIEGO – KONIEC ULICY I OKOPOWA – MACZKA 

Wojewódzka POWSIŃSKA IDZIKOWSKIEGO – AUGUSTÓWKA 

Powiatowa POWSTAŃCÓW ŚLĄSKICH MACZKA (REYMONTA) – POŁCZYŃSKA 

Powiatowa POWSZECHNA SKRZYNECKIEGO – CZECHA 

Powiatowa POŻARYSKIEGO KAJKI – ŻEGAŃSKA 

Powiatowa PRATULIŃSKA TROCKA – HANDLOWA



Powiatowa PRĄDZYŃSKIEGO BEMA – KOLEJOWA 

Powiatowa PRĘTOWA BRUZDOWA – ROSY 

Wojewódzka PROSTA RONDO ONZ – KAROLKOWA 

Powiatowa PROZY MARYMONCKA – FARYSA 

Powiatowa PRZĄŚCICZEK MODLIŃSKA – ANIMUSZU 

Powiatowa PRZEJAZDOWA LESZCZYŃSKIEGO – ZIELONEJ GĘSI (GRANICA MIASTA) 

Powiatowa PRZEKORNA OPIEŃKI – PRZYCZÓŁKOWA 

Powiatowa PRZEŁĘCZY TECHNICZNA – IZBICKA 

Powiatowa PRZEWODOWA WAŁ MIEDZESZYŃSKI – PATRIOTÓW ZACHODNIA 

Powiatowa PRZY AGORZE KASPROWICZA – MARYMONCKA 

Powiatowa PRZYBYSZEWSKIEGO ŻEROMSKIEGO – KASPROWICZA 

Wojewódzka PRZYCZÓŁKOWA AL. WILANOWSKA – ŁUKASZA DREWNY 

Powiatowa PRZYCZÓŁKOWA DREWNY – DREWNY 

Powiatowa PRZYLESIE CZAJKI – CZEREMCHOWA 

Powiatowa PSTROWSKIEGO 

MARYMONCKA – NOCZNICKIEGO Z WYŁĄCZENIEM ODCINKA PSTROW- 

SKIEGO KASPROWICZA 

Krajowa PUŁAWSKA RZYMOWSKIEGO – GRANICA MIASTA 

Powiatowa PUŁAWSKA RZYMOWSKIEGO – PLAC UNII LUBELSKIEJ 

Krajowa PUŁKOWA PSTROWSKIEGO – GRANICA MIASTA 

Powiatowa PUŻAKA SOSNKOWSKIEGO – WAPOWSKIEGO 

Powiatowa RACJONALIZACJI KONSTRUKTORSKA – WORONICZA 

Powiatowa RACŁAWICKA MOŁDAWSKA – WOŁOSKA 

Powiatowa RADIOWA KALISKIEGO – DYWIZJONU 303 

Powiatowa RADIOWA KLISKIEGO – GRANICA MIASTA 

Wojewódzka RADZYMIŃSKA NACZELNIKOWSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa RADZYMIŃSKA ZĄBKOWSKA – NACZELNIKOWSKA 

Powiatowa RAKOWIECKA PUŁAWSKA – BOBOLI 

Wojewódzka RASZYŃSKA WAWELSKA – PLAC ZAWISZY 

Powiatowa RATUSZOWA WYBRZEŻE HELSKIE – 11 LISTOPADA 

Powiatowa REDUTOWA OLBRACHTA – WOLSKA 

Powiatowa REGULSKA SPISKA – BODYCHA 

53

54 



Powiatowa REKRUCKA MARSA – RONDO (KORKOWA, ŁYSAKOWSKA, REKRUCKA) 

Powiatowa REMBIELIŃSKA TORUŃSKA – BUDOWLANA 

Powiatowa RODZIEWICZÓWNY ŁUKOWSKA – OSTROBRAMSKA 

Powiatowa ROENTGENA PILECKIEGO – PŁASKOWICKA 

Powiatowa RONDO BEZ NAZWY SKRZYŻOWANIE ULIC PŁASKOWICKIEJ I ROENTGENA 

Powiatowa RONDO BEZ NAZWY SKRZYŻOWANIE ULIC PŁASKOWICKIEJ I PILECKIEGO 

Powiatowa RONDO BEZ NAZWY SKRZYŻOWANIE ULIC PŁASKOWICKIEJ I STRYJEŃSKICH 

Powiatowa RONDO BEZ NAZWY SKRZYŻOWANIE ULICY PŁASKOWICKIEJ I AL. KEN 

Powiatowa RONDO BEZ NAZWY SKRZYŻOWANIE ULIC REKRUCKIEJ I KORKOWEJ 

Powiatowa RONDO BEZ NAZWY SKRZYŻOWANIE ULIC ŚWIATOWIDA I TOPOLOWEJ 

Powiatowa RONDO BEZ NAZWY SKRZYŻOWANIE ULIC CIERLICKIEJ I GIERDZIEJEWSKIEGO 

Wojewódzka RONDO DASZYŃSKIEGO (PROSTA, TOWAROWA) 

Powiatowa RONDO JAZDY POLSKIEJ (WARYŃSKIEGO, AL. ARMII KRAJOWEJ) 

Wojewódzka RONDO ONZ (PROSTA, AL. J. PAWŁA II, ŚWIĘTOKRZYSKA) 

Powiatowa RONDO SEDLACZKA 

(AL. ARMII LUDOWEJ, ŁAZIENKOWSKA, 

ROZBRAT, MYŚLIWIECKA) 

Wojewódzka RONDO STARZYŃSKIEGO (STARZYŃSKIEGO, JAGIELLOŃSKA) 

Wojewódzka RONDO WASZYNGTONA 

(AL. ZIELENIECKA, FRANCUSKA, AL. PONIATOWSKIEGO, 

AL. WASZYNGTONA) 

Wojewódzka RONDO WIATRACZNA (AL. STANÓW ZJEDNOCZONYCH, GROCHOWSKA) 

Wojewódzka 

RONDO ZGRUPOWANIA 

RADOSŁAW 

Powiatowa RONDO ŻABA 

(AL. JANA PAWŁA II, OKOPOWA, SŁOMIŃSKIEGO) 

(ODROWĄŻA, ŚW. WINCENTEGO, STARZYŃSKIEGO, 

11 LISTOPADA) 

Powiatowa ROSOCHATA PRZYCZÓŁKOWA – WIECHY 

Powiatowa ROSOŁA DOLINA SŁUZEWIECKA – WĄWOZOWA 

Powiatowa ROSY PRĘTOWA – WIECHY 

Powiatowa ROZBRAT KSIĄŻĘCA – RONDO SEDLACZKA 

Powiatowa ROZŁUCKA KINOWA – TURBINOWA 

Powiatowa RÓWNOLEGŁA INSTALATORÓW – ŁOPUSZAŃSKA 

Powiatowa RUDNICKIEGO BRONIEWSKIEGO – POWĄZKOWSKA 

Powiatowa RUDZKA HŁASKI – KLAUDYNY



Powiatowa RYŻOWA KLESZCZOWA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa RZĘDZIŃSKA CZŁUCHOWSKA – STRĄKOWA 

Krajowa RZYMOWSKIEGO PUŁAWSKA – MARYNARSKA 

Powiatowa SANGUSZKI ZAKROCZYMSKA – WYBRZEŻE GDAŃSKIE 

Krajowa SASANKI WIADUKT PKP – ŻWIRKI I WIGURY 

Powiatowa SASKA AL. WASZYNGTONA – ATEŃSKA 

Powiatowa SENATORSKA PLAC BANKOWY – MIODOWA 

Powiatowa SĄCZKOWA KADETÓW – KADETÓW 

Powiatowa SIEDMIOGRODZKA KAROLKOWA – SKIERNIEWICKA 

Krajowa AL. SIKORSKIEGO SOBIESKIEGO – WILANOWSKA 

Powiatowa SKIERNIEWICKA KASPRZAKA – WOLSKA 

Powiatowa SKRZYNECKIEGO KOŚCIUSZKOWCÓW – WYDAWNICZA 

Powiatowa SŁAWKA WALEREGO WAPOWSKIEGO – DZIECI WARSZAWY 

Wojewódzka SŁOMIŃSKIEGO Z RONDO ZGRUPOWANIA RADOSŁAW – MOST GDAŃSKI 

Powiatowa SŁOWACKIEGO PLAC WILSONA – POPIEŁUSZKI 

Wojewódzka SŁOWACKIEGO J ŻEROMSKIEGO – POPIEŁUSZKI 

Powiatowa SMOCZA NOWOLIPIE – STAWKI 

Powiatowa SOBIESKIEGO DOLNA – AL. WILANOWSKA 

Wojewódzka SOKOLA ZAMOYSKIEGO – MOST ŚWIĘTOKRZYSKI 

Powiatowa SOKRATESA WÓLCZYŃSKA – KASPROWICZA 

Krajowa SOLEC MOST PONIATOWSKIEGO – ŁAZIENKOWSKA 

Powiatowa SOLEC LUDNA – DOBRA 

Powiatowa SOSNKOWSKIEGO REGULSKA – AL. JEROZOLIMSKIE 

Powiatowa SPACEROWA GOWORKA – BELWEDERSKA 

Powiatowa SPALINOWA MIĘDZYBORSKA – GRENADIERÓW 

Powiatowa SPIRALNA KOBYLAŃSKA – TUZINOWA 

Powiatowa SPISAKA REGULSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa STALOWA INŻYNIERSKA – KONIEC ULICY (ZA SZWEDZKĄ) 

Powiatowa STANISŁAWOWSKA PODSKARBIŃSKA-MIŃSKA 

Wojewódzka STARZYŃSKIEGO S MOST GDAŃSKI – 11 LISTOPADA 

55

56 


Powiatowa STATKOWSKIEGO GOŁKOWSKA – AUGUSTÓWKA 

Powiatowa STAWKI OKOPOWA – ANDERSA 

Powiatowa STEPOWA BLUSZCZOWA – KORKOWA 

Powiatowa STRAŻACKA GWARKÓW – AL. CHROŚCIELA 

Powiatowa STRĄKOWA RADZYMIŃSKA – POLA 

Powiatowa STRYJEŃSKICH 


WĄWOZOWA – RONDO(PŁASKOWICKIEJ, 

DERENIOWA, STRYJEŃSKICH) 

Powiatowa STUDZIENNA POŁCZYŃSKA – J. KAZIMIERZA 

Powiatowa SWOJSKA KS. ZIEMOWITA – JANOWIECKA 

Powiatowa SYMPATYCZNA POTRZEBNA – DRUKARZY 

Powiatowa SYTA TUZINOWA – METRYCZNA 

Powiatowa SZAMOCIN ORNECKA – PŁOCHOCIŃSKA 

Powiatowa SZASERÓW 

WIATRACZNA – ŻÓŁKIEWSKIEGO I HETMAŃSKA – 

KOPRZYWIAŃSKA (OLSZYNKI GROCHOWSKIEJ) 

Powiatowa SZCZĘŚCIWICKA DICKENSA – AL. JEROZOLIMSKIE 

Powiatowa SZELIGOWSKA POŁCZYŃSKA – GRANICA MIASTA 

Krajowa SZOSA LUBELSKA (W) TRAKT BRZESKI(W) – GRANICA MIASTA 

Powiatowa SZPITALNA GÓRSKIEGO – ZGODA 

Powiatowa 

Powiatowa 

SZPOTAŃSKIEGO 

(ULICA WSCHODNIA) 

SZPOTAŃSKIEGO 

(ULICA ZACHODNIA) 

POPRZECZNA VIII – ŻEGAŃSKA 

LUCERNY – ZWOLEŃSKA 

Wojewódzka SZWEDZKA 11 LISTOPADA – AL. SOLIDARNOŚCI 

Powiatowa SZWOLEŻERÓW CZERNIAKOWSKA – MYŚLIWIECKA 

Powiatowa SZYMANOWSKIEGO DĄBROWSZCZAKÓW – NAMYSŁOWSKA 

Powiatowa SZYNOWA KLASYKÓW – 15 SIERPNIA 

Powiatowa SZYSZKOWA AL. KRAKOWSKA – JUTRZENKI 

Powiatowa ŚMIGŁOWCA AL. JEROZOLIMSKIE – DRAWSKA 

Powiatowa ŚRÓDZIEMNOMORSKA ŚW. BONIFACEGO – SOBIESKIEGO 

Powiatowa ŚW. WINCENTEGO ODROWĄŻA – KONDRATOWICZA 

Powiatowa ŚWIATOWIDA MODLIŃSKA – KONIEC ULICY (ZA PĘTLĄ ZTM)



Powiatowa ŚWIDERSKA 

Powiatowa ŚWIERSZCZA TRAKTORZYSTÓW – POTRZEBNA 

Powiatowa ŚWIĘTOJERSKA BONIFRATERSKA – ANDERSA 

Wojewódzka ŚWIĘTOKRZYSKA KOPERNIKA – RONDO ONZ 

MEHOFFERA – KONIEC ULICY (ZA WITTIGA) I RONDO (ŚWIDERSKA, 

MYŚLIBORSKAOBRAZKOWA) – KONIEC ULICY A TAKŻE RONDO – PŁUŹ- 

NICKA (W SUMIE 3 ODCINKI) 

Wojewódzka TAMKA MOST ŚWIĘTOKRZYSKI – KOPERNIKA 

Wojewódzka TARGOWA WIELEŃSKA – ZIELENIECKA 

Powiatowa TARGOWA WIELEŃSKA – RATUSZOWA 

Powiatowa TAŚMOWA MARYNARSKA – CYBERNETYKI 

Powiatowa TATARSKA OSTROROGA – POWĄZKOWSKA 

Powiatowa TECHNICZNA BONAPARTE – HIACYNTOWA 

Powiatowa TECHNIKÓW CEGIELNIANA – POPULARNA 

Wojewódzka TOPIEL ZAJĘCZA – TAMKA 

Powiatowa TOPIEL BROWARNA – ZAJĘCZA 

Wojewódzka TOWAROWA PLAC ZAWISZY – WOLSKA 

Krajowa TRAKT BRZESKI (W) CZECHA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa TRAKT LUBELSKI PŁOWIECKA – WAŁ MIEDZESZYŃSKI 

Powiatowa TRAKTORZYSTÓW WOJCIECHOWSKIEGO – ŚWIERSZCZA 

Wojewódzka TRASA SIEKIERKOWSKA 

CZERNIAKOWSKA – WAŁ MIEDZESZYŃSKI (DOCELOWO 

DO UL. PŁOWIECKIEJ) 

Krajowa TRASA TORUŃSKA JAGIELLOŃSKA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa TRENÓW ESTRADY ZTM – GRANICA MIASTA 

Powiatowa TROCKA RADZYMIŃSKA – KORZONA 

Powiatowa TURBINOWA MIĘDZYBORSKA – ROZŁUCKA 

Powiatowa TUZINOWA SPIRALNA – SYTA 

Powiatowa TWARDA E. PLATER – PLAC GRZYBOWSKI 

Powiatowa UMIŃSKIEGO FIELFORFA – BORA KOMOROWSKIEGO 

Powiatowa VOGLA PRZYCZÓŁKOWA – SYTA 

Powiatowa WALCOWNICZA PATRIOTÓW – PETUNII 

Krajowa WAŁ MIEDZESZYŃSKI MOST ŁAZIENKOWSKI – MOST PONIATOWSKIEGO 

57

58 



Wojewódzka WAŁ MIEDZESZYŃSKI AL. STANÓW ZJEDNOCZONYCH – GRANICA MIASTA 

Powiatowa WAŁBRZYSKA PUŁAWSKA – DOMINIKAŃSKA 

Powiatowa WAŁOWICKA GLOBUSOWA – POTRZEBNA 

Powiatowa WAŁUSZEWSKA BOHATERÓW – SZAMOCIN 

Powiatowa WARSZAWSKA JAGIEŁŁY – GRANICA MIASTA 

Powiatowa WARYŃSKIEGO PUŁAWSKA – PLAC KONSTYTUCJI 

Wojewódzka WASZYNGTONA JERZEGO RONDO WIATRACZNA – RONDO WASZYNGTONA 

Krajowa WAWELSKA GRÓJECKA – AL. NIEPODLEGŁOŚCI 

Powiatowa WĄBRZESKA POPRAWNA – TRAKT LUBELSKI 

Powiatowa WĄWOZOWA STRYJEŃSKICH – ROSOŁA 

Powiatowa WENEDÓW ZAKROCZYMSKA – WYBRZEŻE GDAŃSKIE 

Powiatowa WERSALSKA BRUKSELSKA – WAŁ MIEDZESZYŃSKI 

Powiatowa WIADUKT MARKIEWICZA 

CAŁY (W CIĄGU KAROWEJ POMIĘDZY 

KRAKOWSKIM PRZEDMIEŚCIEM A BROWARNĄ) 

Powiatowa WIATRACZNA GROCHOWSKA – SZASERÓW 

Powiatowa WIDOCZNA LUCERNY – ZJAZD W BŁĘKITNĄ I PŁOWIECKĄ 

Powiatowa WIECHY ROSOCHATA – GRANICA MIASTA (LUB KONIEC ULICY) 

Wojewódzka WIERTNICZA AUGUSTÓWKA – AL. WILANOWSKA 

Powiatowa WIERZBOWA PLAC PIŁSUDSKIEGO – SENATORSKA 

Powiatowa WILEŃSKA TARGOWA – AL. SOLIDARNOŚCI 

Wojewódzka WIRAŻOWA ST. PKP OKĘCIE – 17 STYCZNIA 

Powiatowa WIRAŻOWA ST. PKP OKĘCIE – KARNAWAŁ 

Krajowa WITOSA CZERNIAKOWSKA – SOBIESKIEGO 

Powiatowa WŁADYSŁAWA JAGIEŁŁY WARSZAWSKA – WOJCIECHOWSKIEGO 

Powiatowa WŁOŚCIAŃSKA SŁOWACKIEGO – BRONIEWSKIEGO 

Krajowa WOLSKA POŁCZYŃSKA – REDUTOWA 

Wojewódzka WOLSKA KAROLKOWA – KASPRZAKA 

Powiatowa WOŁOSKA MARYNARSKA – MADALIŃSKIEGO 

Powiatowa WORONICZA PUŁAWSKA – RACJONALIZACJI 

Wojewódzka WÓLCZYŃSKA ARKUSZOWA – REYMONTA 

Powiatowa WÓLCZYŃSKA ESTRADY – ARKUSZOWA



Powiatowa WÓYCICKIEGO PUŁKOWA – WÓLCZYŃSKA 

Powiatowa WROCŁAWSKA PIASTÓW ŚLĄSKICH – POWSTAŃCÓW ŚLĄSKICH 

Powiatowa WSPÓLNA (W) NIEMCEWICZA – KORKOWA 

Krajowa WYBRZEŻE GDAŃSKIE MOST GDAŃSKI – MOST ŚLĄSKO-DĄBROWSKI 

Krajowa WYBRZEŻE GDYŃSKIE PSTROWSKIEGO – MOST GDAŃSKI 

Krajowa WYBRZEŻE HELSKIE MOST ŚLĄSKO-DĄBROWSKI – MOST GDAŃSKI 

Krajowa WYBRZEŻE KOŚCIUSZKOWSKIE MOST ŚLĄSKO-DĄBROWSKI – MOST PONIATOWSKIEGO 

Krajowa WYBRZEŻE SZCZECIŃSKIE MOST PONIATOWSKIEGO – MOST ŚLĄSKO-DĄBROWSKI 

Powiatowa WYCZÓŁKI KŁOBUCKA – POLECZKI 

Powiatowa WYDAWNICZA SKRZYNECKIEGO – POPRZECZNA VIII 

Powiatowa WYSOCKIEGO BUDOWLANA – TORUŃSKA 

Powiatowa WYSZOGRODZKA REMBIELIŃSKA – CHODECKA 

Powiatowa ZABRANIECKA RYBIEŃSKA – ŁUBINOWA 

Powiatowa ZAGÓRZAŃSKA ZŁOTEJ JESIENI – TECHNICZNA 

Powiatowa ZAJĄCZKA J. KRAJEWSKIEGO – MICKIEWICZA 

Wojewódzka ZAJĘCZA WYBRZEŻE KOŚCIUSZKOWSKIE – TOPIEL 

Powiatowa ZAKROCZYMSKA KONWIKTORSKA – SŁOMIŃSKIEGO 

Powiatowa ZAMIENIECKA GROCHOWSKA – OSTROBRAMSKA 

Powiatowa ZAMOYSKIEGO J MARCINKOWSKIEGO – SOKOLA 

Wojewódzka ZAMOYSKIEGO J ZIELENIECKA – LUBELSKA 

Wojewódzka ZAMOYSKIEGO J TARGOWA – SOKOLA 

Powiatowa ZAWODZIE AUGUSTÓWKA – KOBYLAŃSKA 

Powiatowa ZĄBKOWSKA TARGOWA – KORSAKA 

Powiatowa ZDZIARSKA BIAŁOŁĘCKA – KĄTY GRODZKIE 

Powiatowa ZEGARYNKI CIEŚLEWSKICH – ŻYRARDOWSKA 

Powiatowa ZGODA JASNA – KRUCZA 

Powiatowa ZIELONEJ GĘSI PRZEJAZDOWA – KADŁUBKA 

Powiatowa ZŁOTEJ JESIENI ZAGÓRZAŃSKA – PODKOWY 

Powiatowa ZWOLEŃSKA TRAKT LUBELSKI – PATRIOTÓW 

Powiatowa ZWYCIĘZCÓW WAŁ MIEDZESZYŃSKI – MIĘDZYNARODOWA 

59

60 


Powiatowa ŻEGAŃSKA PATRIOTÓW – BIELSZOWICKA 

Powiatowa ŻELAZNA AL. JEROZOLIMSKIE – ŻYTNIA 

Wojewódzka ŻEROMSKIEGO S AL. REYMONTA – MARYMONCKA 

Wojewódzka ŻOŁNIERSKA MARSA – GRANICA MIASTA 

Powiatowa ŻUPNICZA BLISKA – CHODAKOWSKA 

Wojewódzka ŻWIRKI I WIGURY PORT LOTNICZY – WAWELSKA 

Powiatowa ŻYRARDOWSKA ZEGARYNKI – WAŁUSZEWSKA 

Powiatowa ŻYTNIA PŁOCKA – NOWOLIPIE 

Źródło: Zarząd Dróg Miejskich. 


W Warszawie występują następujące ograniczenia w nośności na obiektach 

mostowych: 

- most w ciągu ul. Płochocińskiej – 20 t; 

- most w ciągu ul. Modlińskiej nad Kanałem Żerańskim – 20 t; 

- wiadukt w ciągu ul. Modlińskiej nad torami do EC Żerań – 20 t; 

- wiadukty w ciągu ul. Toruńskiej nad PKP i FSO – 20 t; 

- wiadukty w ciągu ul. Toruńskiej nad ul. Modlińską – 20 t; 

- estakady bielańskie – 40 t; 

- wiadukt w ciągu ul. Mickiewicza nad PKP – 15 t; 

- wiadukt w ciągu ul. Powązkowskiej na PKP – 15 t; 

- wiadukt w ciągu ul. Towarowej nad PKP – 20 t; 

Powyższą informację obrazuje załącznik Nr 4 – Ograniczenia w nośności 

na obiektach mostowych w Warszawie. 

Transport wewnętrzny (miejski) w Warszawie 

System transportu zbiorowego w Warszawie tworzą: 

- komunikacja tramwajowa – łączna długość torów tramwajowych 122 km, 

łączna długość linii tramwajowych 485 km, 

- komunikacja autobusowa – łączna długość linii dziennych 2759 km, 

- metro – długość 15,7 km, na pierwszej linii 15 stacji, 

- kolej podmiejska – 43 przystanki i dworce, łączna długość linii 110 km,


- podmiejska komunikacja autobusowa prowadzona jest przez MZA, PKS 

i prywatne firmy. 

Pod względem technicznym linie autobusowe obsługuje siedem Zakładów 

Eksploatacji Autobusów, linie tramwajowe – cztery Zakłady Eksploatacji 

Tramwajów. Poza tym trzy zakłady Tramwaje Warszawskie utrzymują torowiska 

i trakcję elektryczną w odpowiednim stanie technicznym. 

Zaplecze Metra Warszawskiego stanowi Stacja Techniczno-Postojowa 

KABATY, z odpowiednimi służbami ruchu, linii i służby technicznej. Dyspozytorzy 

Centralnej Dyspozytorni Metra mają do dyspozycji całodobowo 

działające pogotowia energetyczne, techniczne i automatyki, a także brygady 

awaryjne i zdalnego kierowania ruchem. Metro jest wyposażone w sześć automatycznych 

systemów bezpieczeństwa, w tym m.in. zdalnego sterowania 

i kontroli, samoczynnego ograniczania prędkości pociągów, sygnalizacji alarmu 

pożaru, podglądu za pomocą telewizji kablowej z ciągłym nagrywaniem. 

61

Radosław ZIEMBA: Zagrożenia skażeniami chemicznymi na terenie Warszawy 

3.Charakterystyka potencjalnych zagrożeń dla 

życia i zdrowia występujących 

na obszarze m.st. Warszawy 

3.1. Zagrożenia chemiczne 

Podstawowym źródłem zagrożeń chemicznych są niebezpieczne substancje 

chemiczne (NSCh) występujące w ponad 50 przedsiębiorstwach m.st. 

Warszawy. Niebezpieczeństwo może wystąpić podczas: 

– produkcji, 

– magazynowania, 

– transportu, 

– użytkowania lub 

– niszczenia (neutralizacji) materiałów niebezpiecznych. 

Tabela 13: Zakłady o dużym i zwiększonym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej. 

Nazwa i adres obiektu Rodzaj NSCh Ilość (tony) Główne zagrożenie 

Zakłady o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej 

1. 

ORLEN GAZ, Sp. z o.o. Rozlewnia Gazu 

Płynnego w Warszawie, ul. Swojska 47 

propan-butan 270,0 pożarowo-wybuchowe 

Zakłady o zwiększonym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej (*) 

Centrum Naukowo-Produkcyjne 

substancje b. toksyczne, 

27,8 

2. Elektroniki Profesjonalnej RADWAR. S.A., toksyczne, palne 

toksyczne, pożarowe 

ul. Poligonowa 30 

i utleniające 

110,5 

3. 

Chłodnie Warszawskie MORSPOL S.A. 

,ul. Marywilska 26 

amoniak 100,0 toksyczne, pożarowe 

4. 

Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne POLFA, 

ul. Fleminga 2 


5. 

PETROLOT Sp. z o.o 

- ul. Gordona Benetta 2 

paliwo lotnicze 6800,0 pożarowo-wybuchowe 

6. 

Zakład Separacji Powietrza Linde Gaz. Linde 

Gaz Polska Sp.z.o.o , ul. Pstrowskiego 30 

tlen 1430,0 pożarowo-wybuchowe 

7. 

Przedsiębiorstwo Handlu Chemikaliami 

„CHEMIA”, Baza magazynowa, ul. Rzeczna 6 

substancje utleniające 50,0 pożarowo-wybuchowe 

Źródło: Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej. 

(*) Zakwalifikowano zgodnie z § 1 ust. 2 i 3 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 kwietnia 2002 r. w sprawie rodzajów 

ilości substancji niebezpiecznych, których znajdowanie się w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do zakładu o zwiększonym ryzyku 

albo zakładu o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej (Dz.U. nr 58, poz. 535). 

63

64 

Charakterystyka potencjalnych zagrożeń dla życia i zdrowia … 

Wymienione zakłady ze względu na ilość stosowanych substancji niebezpiecznych 

stanowią największe zagrożenie chemiczne dla ludzi i środowiska 

w Warszawie. Zgromadzone w ww. zakładach substancje stwarzają duże 

ryzyko powstania pożaru z udziałem substancji chemicznych, wybuchu czy 

też skażenia środowiska. 

Pozostałe zakłady posiadające substancje niebezpieczne 

Poza zakładami zaliczonymi do grupy o dużym lub zwiększonym ryzyku, 

w centrum miasta lub w pobliżu dużych osiedli mieszkaniowych znajdują się 

zakłady, które wykorzystują niebezpieczne substancje chemiczne w mniejszych 

ilościach, ale ze względu na położenie stanowią również zagrożenie 

dla ludzi i środowiska. 

Tabela 14: Pozostałe zakłady stwarzające zagrożenie awarii chemicznej. 


Zakłady stwarzające duże zagrożenie toksyczne 

MPWiK w m.st. Warszawie S.A. 

1. Zakład Wodociągu CENTRALNEGO, 

ul. Koszykowa 81 

chlor 8,0 toksyczne 

2. 


Stacja Strefowa Wodociągu Północnego, 

ul. Borecka 1 

chlor 

6,0 toksyczne 

3. 


Zakład Wodociągu Praskiego, 

ul. Brukselska 21 

chlor 

4,8 

toksyczne 

4. 

Warszawski Ośrodek Sportu i Rekreacji. 

Tor Łyżwiarski „Stegny” ul. Inspektowa 1 


5. 

Zakłady Przemysłu Tłuszczowego, 

ul. Radzymińska 122/124 

amoniak 

7,0 


6. DANONE Sp z o.o ul. Redutowa 9/23 amoniak 6,0 toksyczne, pożarowe 

7. 

Zakłady Mechaniczne PZL-WOLA SA., 

ul. Fort Wola 22 

amoniak 

4,3 


8. 

Chłodnia Przemysłowo-Handlowa 

„MORS-POLO”, Al. Prymasa 1000-lecia 62 


9. SERWAR Sp. z o.o. ul. Hoża 51 amoniak 0,8 toksyczne, pożarowe 

Zakłady stwarzające duże zagrożenie pożarowe 

10. PW Hestia ul. Połczyńska 10 materiały pirotechniczne 80,0 wybuchowe 

11. 

DAEWOO-FSO MOTOR, 

ul. Jagiellońska 88 

benzyny, oleje 

farby, lakiery 

rozpuszczalniki 

kwasy 

~144 

~40 

~20 

14,0 

duże zagrożenie 

pożarowo-wybuchowe

12. 

13. 

14. 

15. 

16. 

17. 

18. 

19. 



P. Z. Cussons Polska S.A., 

ul. Szwedzka 20 

Warszawska Fabryka 

Farb Graficznych S.A., ul. Kawęczyńska 1 

Fabryka Substancji Zapachowych 

POLLENA-AROMA ul. Klasyków 10 

Mennica Państwowa S.A., 

ul. Pereca 21 

Polska Wytwórnia Papierów 

Wartościowych S.A. ul. Sanguszki 1 

Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne 

„Polfa” S. A., ul. Karolkowa 22/24 


Zakład Oczyszczalni Ścieków „CZAJKA”, 

ul. Czajki 4/6 

KORAM ZZM POLAND Sp.z o.o., 

ul. Annopol 4 

20. Stacje paliw 

21. 

22. 

etanol 

kwas abs 

propan butan 

trójetyloamina 

aceton 

etanol 

izopropanol 

octan etylu 

chlorek benzylu 

chloroform 

etanol 

metanol 

bezwodnik octowy 

amoniak 

kwasy 

zasady 

substancje łatwopalne 


kwas siarkowy 

wodorotlenek sodu 

nadtlenek wodoru 

nitrogliceryna na laktozie 

aceton 

glikol propylenowy 

etanol 

biogaz 

pix (koagulant żelazowy) 

30,0 

18,0 

20,0 

2,5 

3,4 

20,0 

23,0 

10,0 

6,0 

30,0 

40,0 

52,0 

20,0 

0,1 

7,2 

6,5 

7,5 

~40 

7,2 

12,0 

14,5 

1,1 

0,6 

4,2 

3,5 

10000m 3 

50 

izocyjanian 20,0 

palne, żrące, 

podczas pożaru 

stwarzające zagrożenie 

dla ludzi, i środowiska 


pożarowe 

duże zagrożenie pożarowe, 

podczas pożaru mogą 

wydzielać się związki 

toksyczne 


pożarowe, toksyczne 


pożarowe, żrące, 


mogą wydzielać się 

związki toksyczne 


pożarowo wybuchowe 


pożarowe, toksyczne 


wydzielają się substancje 

toksyczne (cyjanowodór, 

fosgen) 

benzyny 

pożarowo-wybuchowe 

gaz 

Inne zakłady wykorzystujące niebezpieczne substancje chemiczne 

Procter Gamble Operations Polska S.A., 

ul. Zabraniecka 20 

Warszawskie Zakłady Przemysłu 

Nieorganicznego STOCHEM, 

ul. Strażacka 89 

podchloryn sodu 


kwas azotowy 

kwas fosforowy 

49,0 

30,0 

20,0 

20,0 

Różnego rodzaju 

substancje chemiczne, 


lokalne (na terenie 

zakładu) 

65

23. 

66 



Elektrociepłownie Warszawskie S.A. 

EC Żerań ul. Modlińska 15 

24. Huta L.W. Sp. z o.o. ul. Kasprowicza 132 

25. 

26. 

27. 

Warszawskie Zakłady STOMIL, 

ul. Grochowska 9 

Elektrociepłownia SIEKIERKI S.A., 

ul. Augustówka 1 

Polskie Zakłady Optyczne, 

ul. Grochowska 316/320 

28. CEMAT SILIKON S.A., ul. Wólczyńska 133 

29. 

30. 

Centralny Ośrodek Sportu, 

ul. Łazienkowska 6 a 

EADS PZL Warszawa Okęcie S.A., 

Al. Krakowska 110/114 

31. IMP-BUD FIVE Sp. z o.o., ul. Duchnicka 3 

32. 

33. 

Instytut Biochemii i Biofizyki PAN, 

ul. Pawińskiego 5 a 

Instytut Chemii Organicznej PAN, 

ul. Kasprzaka 44/52 

34. Instytut Farmaceutyczny ul. Rydygiera 8 

35. 

36. 

37. 

38. 

39. 

Instytut Mechaniki Precyzyjnej, 

ul. Duchnicka 3 

Instytut Tele i Radiotechniczny, 

ul. Ratuszowa 11 

Państwowy Instytut Geologiczny, 

ul. Rakowiecka 4 

Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne 

„ANPAHARM” S.A. ul. Annopol 6 

Warszawska Fabryka Sprzętu 

Spawalniczego, „PERUN”, 

ul. Grochowska 301/305 

kwas siarkowy 

kwas solny 


podchloryn sodu 

chloryn sodowy 

wapno mielone 

kwas siarkowy 

kwas azotowy 

fluorokrzemian sodu 

wodorotlenek potasu 

kwas solny 


aceton 

spirytus skażony 

kwas fluorowodorowy 

kwas azotowy >70% 

glikol etylenowy 

freon 

kwasy 

cyjanki 

kwasy 

cyjanki 


azot, skroplony 

substancje łatwopalne 


kwasy stężone 

zasady stężone 

materiały utleniające 

metanol 

octan etylu 

odczynniki chemiczne 

100,0 

150,0 

50,0 

5,0 

2,0 

25,0 

100,0 

10,0 

1,6 

6,0 

350,0 

280,0 

1,2 

1,3 

0,4 

1,0 

66,0 

0,3 

3,0 

0,1 

1,4 

0,1 

0,5 

4,0 

1,2 

2300,0 

250,0 

150,0 

30,0 

1,0 

0,5 

~0,5 

cyjanki ~0,1 

chemikalia ( różne) ~1,0 

kwasy 0,4 

glikol etylenowy 


kwasy, 


5,7 

1,3 

Różnego rodzaju 

substancje chemiczne, 


lokalne (na terenie zakładu)

40. 



Wytwórnia Filmów Dokumentalnych 

i Fabularnych ul. Chełmska 21 

amoniak, bezwodny 0,4 

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych uzyskanych z zakładów pracy, Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej, 

Delegatur Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego w Dzielnicach. 

Inne źródła zagrożeń chemicznych 

Transport drogowy 

W Warszawie, brak obwodnicy powoduje, że transport substancji niebezpiecznych 

odbywa się głównymi ulicami, gdzie panuje wzmożony ruch 

i istnieje duże niebezpieczeństwo wystąpienia awarii pojazdu przewożącego 

NSCh lub wystąpienia katastrofy komunikacyjnej z jego udziałem. 

Najczęściej przewożonymi na terenie Warszawy substancjami są: 

– chlor – 446 ton; 

– alkohol etylowy – 82,5 tony; 

– wodorotlenek sodu – 23 tony; 

– żelazokrzem – 22 tony; 

– azotan potasowy – 20 ton; 

– amoniak – 2,2 tony; 

– dimetyloaminy – 2,6 tony, (dane z KM PSP, przewozy roczne). 

Transport kolejowy 

Przesyłki z materiałami niebezpiecznymi, przybywające na obszar miasta 

Warszawy w składach zwartych tj. z przesyłkami towarów jednego rodzaju, 

są dowożone bezpośrednio do stacji przeznaczenia: 

– Warszawa Wschodnia, 

– Warszawa Główna Towarowa, 

– Warszawa Okęcie. 

Z tych stacji trafiają na przyległe bocznice, których użytkownikami są 

zwykle odbiorcy towarów. Przesyłki towarów niebezpiecznych, przewożone 

w systemie rozproszonym (pociągi z przesyłkami różnych towarów, nie tylko 

niebezpiecznych, dla różnych odbiorców) przybywają do stacji rozrządowej 

Warszawa Praga, skąd kierowane są do stacji manewrowych: Warszawa 

Wschodnia, Warszawa Główna Towarowa, a także poza teren obsługi Zakładu 

67

68 


Przewozów Towarowych w Warszawie [1] . Rozmieszczenie zakładów stwarzających 

zagrożenia chemiczne przedstawia załącznik nr 11. 

3.2. Zagrożenia powodziowe i hydrometeorologiczne 

Zagrożenia powodziowe 

Największe zagrożenie powodziowe dla Warszawy, ze względu na swoją 

wielkość i ilość niesionej wody, stwarza rzeka Wisła, a średni stopień zagrożenia 

powodują: 

– rz. Długa, 

– rz. Wilanówka, 

– Potok Służewiecki. 

Rzeka Wisła 

Charakterystyka rzeki w Warszawie 

– kilometraż w profilu Warszawa Port Praski: 513,3 km – biegu Wisły, 

– długość w granicach miasta 32 km (497 – 529 km biegu Wisły). 

Charakterystyka budowli przeciwpowodziowych. 

Na terenie Warszawy Wisła jest otoczona wałami przeciwpowodziowymi 

i nasypami drogowymi pełniącymi funkcje tych wałów. Ogólna długość 

tych umocnień to około 57 km. Obwałowania innych cieków mają długość 

ok. 12 km i są to: wał rzeki Jeziorki – 5,6 km i wał rzeki Długiej – 5,5 km. 

Ze względu na charakter chronionych terenów wszystkie obwałowania 

warszawskie należą do najwyższej – I klasy ważności. Aktualny stan wałów 

nie zapewnia pełnej ochrony przeciwpowodziowej. Na prawym brzegu 

poprawy wymaga łącznie 4,3 km wałów: 

– ze względu na posadowienie ich na przepuszczalnym gruncie stwarzającym 

możliwość filtracji wezbranej wody na teren chroniony wałem: 

– Wał Miedzeszyński, Wawer, rejon ul. Cyklamenów; 

– Wał Miedzeszyński, Wawer, rejon ul. Jeziorowej; 

– Wał Miedzeszyński, Wawer, odcinek pośrodku ul. Jeziorowej 

i ul. Bronowskiej; 

– Wał Miedzeszyński, Wawer, rejon ul. Kadetów; 

1. Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m.st. Warszawy


– Wał Miedzeszyński, Wawer, rejon 250 m na południe od ul. Kosmatki 

– Wał Golędzinowski, Praga Północ, odcinek wału 900 m, od ul. Wybrzeże 

Helskie do ul. Batalionu Platerówek; 

– ze względu na bliskość starorzecza, umożliwiającą filtrację wody 

przez podłoże: 

– Wał Miedzeszyński, Wawer, odcinek wału 150 m, rejon ul. Skalnicowej; 

– Wał Miedzeszyński, Wawer, odcinek wału 100 m, pomiędzy ul. Chodzieską 

i ul. Jeziorową; 

– Wał Miedzeszyński, Wawer, odcinek wału 770 m, pomiędzy ul. Kadetów 

do 200 m na południe od ul. Wojsławickiej’ 

– ze względu na niedostateczną wysokość wału: 

– początek Wału Miedzeszyńskiego – 501,00 km biegu Wisły; 

– Wał Miedzeszyński, rejon przepustu na ujściu Kanału Nowa Ulga, przy 

ul. Kosmatki; 

– odcinek pomiędzy Mostem Poniatowskiego (od ul. Sokolej – 512,25 km) 

a Mostem Gdańskim (do 200 m na północ od ul. Ratuszowej – 515,00 

km Wisły), znajdują się tam: Wał Średnicowy i nasyp ul. Wybrzeże 

Helskie. Najniższa rzędna korony wału Średnicowego = 84,80 m n.p.m. 

– czyli o 0.9 m za nisko w stosunku do wymaganej wysokości wału – 

występuje pomiędzy ul. Okrzei a ul. Ks. Kłopotowskiego na 513,85 km 

biegu Wisły. 

Istnieją dodatkowo 3 miejsca punktowe, stwarzające potencjalne niebezpieczeństwo 

przedostawania się wody poza wał: 

– Wał Miedzeszyński na 6 675 m, Praga Południe pomiędzy ul. Algierską 

a ul. Sosabowskiego – dno przepustu poniżej poziomu wody tysiącletniej 

(p = 0,1 %), tj. 959 cm na wodowskazie w Porcie praskim, 



(p = 0,1 %), 



(p = 0,1 %). 

69

70 


Na lewym brzegu Wisły 5 km wałów wymaga modernizacji: 

– Wał Moczydłowski, Wilanów, odcinek wału o długości 1800 m, pomiędzy 

3300 a 5100 metrem wału, od wysokości ul. Prętowej do ul. Włóki – rejon 

składowiska popiołów EC Siekierki, skarpa wału od strony Wisły zagrożona 

utratą stateczności; 


7750 a 8800 metrem wału, 450 m na południe i 500 m na północ od 

ul. Glebowej, rzeka przepływa w odległości 30 – 50 m od skarpy wału, 

w przypadku wezbrania istnieje ryzyko podmywania skarpy; 

– Wał Moczydłowski, Wilanów, odcinek wału o długości 500 m od ul. Sytej 

na północ, pomiędzy 9100 a 9600 metrem wału, istnieje możliwość utraty 

stateczności skarpy wału w wyniku wymywania gruntu; 


9100 a 9760 metrem wału, zły stan ubezpieczeń skarpy wału, istnieje 

możliwość wymywania gruntu ze skarpy; 

– miejsca zaniżenia korony wału w stosunku do wymaganej: 

– Wał Śródmiejski, naprzeciwko wejścia do Portu Praskiego, rzędna korony 

85,85 m n.p.m., 10 [cm] ponad poziom wody p = 0,1% (tysiącletniej = 

959 cm w Porcie Praskim), o 20 cm za nisko, 

– Wał Buraków – Kazuń, 525,85 – 528,00 km Wisły, rzędne korony 

82,40 m n.p.m., do 20 cm poniżej poziomu wody p = 0,1% (tysiącletniej 

= 959 cm w Porcie Praskim), czyli do 50 cm za nisko w stosunku 

do wymagań. 

Powyżej przedstawiona ocena stanu wałów przeciwpowodziowych 

została opracowana przez Hydroprojekt Warszawa sp. z. o.o. w 2000 r. na 

zlecenie Gminy Warszawa-Centrum nr umowy 493/N. Ocenę zamieszczono 

w opracowaniu pt. Komputerowa mapa zasięgu zagrożenia powodziowego 

m. st. Warszawy. 

Szczegółową charakterystykę wałów przeciwpowodziowych przedstawia 

Tabela nr 15 i nr 16. 

Kolorem żółtym zaznaczono odcinki wałów, które stwarzają możliwość 

przedostawania się wody na zawale w wyniku filtracji przez przepuszczalny 

korpus wałów lub przez przepuszczalne grunty w podłożu.


Kolorem niebieskim zaznaczono odcinki wałów posadowione w pobliżu 

dawnych starorzeczy w których grunt stwarza dogodne warunki do filtracji. 

Kolorem czerwonym wyróżniono miejsca, w których korona wału nie 

spełnia wymagań wysokościowych (jest za niska). 

Tabela 15: Charakterystyka przeciwpowodziowych wałów wiślanych na terenie m.st. Warszawy 

- lewy brzeg. 

Nazwa wału Potocki Młociński 

Klasa I I 

Opis wału Początek Koniec Początek Koniec 

Kilometraż Wisły [km] 515,8 521,4 523,3 524,8 

Metraż wału [m] 0,0 5600 0,0 1300 

Rzędna korony [m] n.p.m. Kr 86,50 83,91 84,83 83,88 

Wysokość [m] Średnia 3,5 Średnia 2,8 

Szerokość korony [m] 4,0 3,8 

Chronione tereny Żoliborz Bielany 

Powierzchnia [km2] 2,60 1,20 

Tabela 16: Charakterystyka przeciwpowodziowych wałów wiślanych na terenie m.st. Warszawy 

(prawy brzeg). 

Nazwa wału Sitowie 

KLASA III 

OPIS WAŁU początek koniec 

Kilometraż Wisły [km] 499,8 499,5 

Metraż wału [m] 0,0 300 

Powierzchnia [km2 ] 0,11 

71

72 

Tabela 17: Charakterystyka przeciwpowodziowych wałów wiślanych na terenie m.st. Warszawy lewy brzeg. 

Nazwa wału Moczydłowski Siekierkowski Czerniakowski Śródmiejski 

Klasa I I I I 

OPIS WAŁU 

Koniec 

s 

początek 

Koniec 

pj 

uw 

pj 

początek 

Koniec 

pj 

s 

pj 

pj 

s 

s 

początek 

Koniec 

pj 

uw 

śl 

s 

pj 

pj 

pj 

s 

pj 

Granica Warszawy 

s 

s 

pj 

s 

pj 

s 

s 

s 

pj 

początek 

p j 

pp – przepust 

pj – przejazd 

wj – wjazd 

s – schody 

śl - śluza 

uw – ujęcie 

wody 

510.9 

510.3 

509.5 

505.0 

504.5 

497.3 

493.8 

Kilometraż 

Wisły [km] 

15 460 

15 150 

14 700 

14 380 

14 190 

13 800 

13 750 

13 110 

12 890 

12 400 

11 760 

11 470 

11 160 

9 800 

9 760 

9 600 

9 220 

9 410 

9 100 

8 800 

8 190 

8 150 

7 750 

5 100 

3 550 

3 300 

3 090 

2 900 

2 440 

2 360 

1 850 

1 580 

0 980 

0 820 

0 420 

0 170 

0 000 

Metraż 

wału [m] 


Przepuszczalne 

podłoże 

EC Siekierki 

Odległość rzeki od 

stopy wału 

30 – 50 [m] 

Brak stateczności 

skarpy 

odwodnej na 

wysokości 

składowiska 

popiołów 

EC Siekierki 

Opis 

MPWiK 

Możliwa utrata 

stateczności przez 

wymywanie 

Zły stan ubezpieczeń 

Rzędna korony 

90,60 86.6 

[m npm Kr] 

Wysokość [m] średnia: 4,25 średnia: 5,0; maksymalna: 7,5 średnia: 5,0 średnia: 5,25

Śródmiejski 

Nazwa wału Moczydłowski Siekierkowski czerniakowski 

minimalna 

7.3; maksymalna 

18.0 

minimalna 2.5; maksymalna 3.6 minimalna 3.2; maksymalna 5.0 minimalna 3.0; maksymalna 4.8 minimalna 3.0 

Szerokość 

korony [m] 

Szerokość 

podstawy [m] 

Numer odcinka lM 1 lM 2 IM 3 lM/S 4 


lM/S4 

w = 1840 

ł = 640 

w = 3 280 

ł = 1 280 

lM3 

w = 12 000 

f = 13 200 

ł = 3 800 

narzut kamienny 

w = 27 960 

f = 36 000 

Ilość materiałów 

potrzebna 

do umocnienia 

wału 

w – worki [szt] 

f – folia [m2 ] 

ł – włóknina 

filtracyjna [m2 ] 

Chronione teren Wilanów, Sadyba, Dolny Mokotów (EC Siekierki + składowisko popiołów, ujęcie Wodociągu Centralnego 

65.20 

Powierzchnia 

[km2 ] 

Odcinki zagrożone ze względu na: 

zaniżenia korony wału, brak stateczności skarp, małą odległość rzeki, niedostateczne ubezpieczenie skarp. 

posadowienie wału na starorzeczu, możliwość filtracji wody pod wałem. 

73

74 

Tabela 18: Charakterystyka przeciwpowodziowych wałów wiślanych na terenie m.st. Warszawy (prawy brzeg) 

Nazwa wału Miedzeszyński 

Klasa I 

Koniec 

Murek oporowy długość 480 [m] 

w 

s 

w 

s 

w 

w 

pp 

pp 

w 

pp 

s 

pj 

s 

w 

s 

z Nowa Ulga, Pompownia Bluszcze 

s 

s 

pj 

s 

pj 

pj 

s 

pp 

s 

pj 

pj 

pp 

pj 

pj 

Początek 

Opis wału 

pp–przepust 

pj –przejazd 

wj–wjazd 

s-schody 

511.8 

501.0 

Kilometraż 

Wisły [km] 

9 910 

8100 - 8580 

8 020 

7 950 

7 750 

7 310 

7 270 

7 075 

6 985 

6 950 

6 750 

6 675 

6 600 

6 120 

6 095 

5 910 

5 490 

5 470 

5 450 

5 350 

5 200 

5 000 

4 850 

4 650 

4 570 

4 400 

4 370 

4 300 

4 000 

3 995 

3 940 

3 630 

3 620 

3 520 

3 260 

2 970 

2 860 

2 500 

2 350 

2 270 

2 020 

1 950 

1 850 

1 610 

1 150 

1 000 

0 860 

0 065 

0 000 

Metraż 

wału [m] 


dno poniżej poziomu wody tysiącletniej 0.1% 

dno poniżej poziomu wody tysiącletniej 0.1% 

zaniżenie korony 


piasek w podłożu 


starorzecze 




starorzecze 

starorzecze 



Opis 

87.65 

88.57 

Rzędna 

korony 

[m npm Kr] 

maksymalna: 5.58; średnia: 4.00; minimalna: 2.50 

Wysokość 

[m]

Nazwa wału Miedzeszyński 

Klasa I 

Wału: wysokiego 3.88 – 6.00; niskiego 2.13 – 4.05; odcinka po którym biegnie droga asfaltowa 43.78 – 50.16 

Numer 

Szerokość 

korony [m] 

Szerokość 

podstawy 

[m] 

pM 12 

pM 11 

pM 10 

pM 9 

pM 8 

pM 7 

pM 6 

pM 5 

pM 4 

pM 3 

pM 2 

pM 1 

odcinka 


w = 16 

w = 1 400 

w = 1 000 

a) w = 783; ł = 26 

b) w = 1515; ł = 52 

w = 35 283 

ł = 12 220 

b) w = 68 215 ł = 24 440 

a) w = 783; ł = 26 b) w = 1515; ł = 52 

a) w = 783; ł = 26 b) w =1515; ł = 52 

a) w =6441; ł =1976 b) w =12455; ł=3952 

a) w = 5658; ł = 1950 b) w = 10940; ł=3900 

a) w = 783; ł = 26 b) w = 1515; ł = 52 

W = 800 


potrzebna do umocnienia wału 


f – folia [m 2 ] 

ł – włóknina filtracyjna [m 2 ] 

w = 16 

Saska Kępa, Gocław, Zbytki, Kuligów, Wólka Zerzeńska 

Chronione 

tereny 

18.20 

Powierzchnia 

[km 2 ] 

Odcinki zagrożone ze względu na: zaniżenia korony wału, brak stateczności skarp, małą odległość rzeki, niedostateczne ubezpieczenie skarp; 

piasek w podłożu wału; 

posadowienie wału na starorzeczu, możliwość filtracji wody pod wałem. 

75

76 

Tabela 19: Charakterystyka przeciwpowodziowych wałów wiślanych na terenie m.st. Warszawy (prawy brzeg) 

ŚREDNICOWY 

NAZWA WAŁU 

WYBRZEŻ 

WYBRZEŻE SZCZECIŃSKIE 

GOLĘDZINOWSKI RAJSZEWSKI 

HELSKIE 

KLASA I I I 

OPIS WAŁU początek Most kolejowy koniec początek koniec początek koniec początek koniec 

511.8 512.3 513.9 515.8 515.8 516.0 516.9 518.6 518.6 520.5 522.6 528.9 

0.0 450 2050 3600 0.0 4490 0.0 1102 

Kilometraż 

Wisły [km] 

Metraż 

wału [m] 

Przylega składowisko 

popiołów EC Żerań 

Śluza Kanału 

Żerańskiego 

Most Grota - Most Grota - 

Roweckiego Roweckiego 

Przepuszczalne 

grunty 

w podłożu 

Most 

Gdański 

Most 

Gdański 

Most Śląsko - 

Dąbrowski 

Most Kolejowy, 

Pompownia 

Zieleniecka 

Most 

Poniatowskiego 

Opis 


Rzędna korony 

86.55 86.30 85.26 85.50 86.30 85.26 84.75 82.20 

[m npm Kr] 

Wysokość [m] Średnia 5.0 Średnia 4.0 Średnia 3.5 

Szerokość 

Średnia 12.0 Średnia 13.0 Średnia 4.0 – 5.8 

korony [m] 

Szerokość 

podstawy [m] 

Numer odcinka pM 13 

a) w = 33 783 

ł = 11 700 

b) w = 65 315 

ł = 23 400 


potrzebna do umocnienia wału 


f – folia [m2 ] 

ł – włóknina filtracyjna [m2 ] 

Osiedla: Żerań, Tarchomin, Nowotwory, 

Chronione tereny 

Kępa Tarchomińska, Dąbrówka, Henryków 

Powierzchnia [km2 ] 24.60 24.5 

Odcinki zagrożone ze względu na: na piasek w podłożu wału. 

Źródło: Opracowanie własne na podstawie charakterystyki wałów zawartej w „Komputerowej mapie zasięgu zagrożenia powodziowego m. st. Warszawy” 

wykonanej przez HYDROPROJEKT WARSZAWA S. A .

Tabela 20: Zestawienie materiałów potrzebnych do ochrony wałów 

Nr 

Odcinka 

Nazwa 

Wału 

Brzeg Metraż 

Wału [m] 

Długość 

pM 1 Miedzeszyński prawy 0 - 20 ~ 20 

pM 2 Miedzeszyński prawy 55 - 75 ~ 20 

pM 3 Miedzeszyński prawy 1000-1150 150 


Przyczyna 

Odcin- Zagrożenia 

ka [m] 

zaniżenie 

korony 

~ 1 [m] 

piasek 

w podłożu 

starorzecze, 

możliwość 

filtracji 

podłożem 

Metoda Zabezpieczenia 

mur duński 10 warstw 

po 10 [cm] 

a) pokrycie włókniną 

filtracyjną obciążoną 

workami terenu 

za wałem 

o szerokości ~ 13 [m] 

b) jak w a) + 

zabezpieczenie skarpy 

odpowietrznej 

c) pokrycie włókniną 

filtracyjną przysypaną 

gruntem terenu 

za wałem o szerokości 

~ 13 [m] 



workami terenu za 

wałem 


b) jak w a) + 


odpowietrznej 



gruntem terenu za 

wałem o szerokości ~ 

13 [m] 

worki 

[szt] 

Materiał: 

włókninafiltracyjna 

[m 2 ] 

folia 

[m 2 ] 

piasek 

[m 3 ] 

~ 800 0 ~70 ~ 20 

~ 783 ~ 260 0 ~ 15.7 

~ 1515 ~ 520 0 ~ 30,3 

0 ~ 280 0 ~ 78 

~ 5658 ~ 1950 0 ~113.16 

~10 9 4 0 ~3900 0 ~218.8 

0 ~2100 0 ~ 630 

77

Nr 

Odcinka 

78 

Nazwa 

Wału 

Brzeg Metraż 

Wału [m] 

Długość 


pM 5 Miedzeszyński prawy 2490-2510 ~ 20 


Przyczyna 


ka [m] 

starorzecze 

+ piasek, 

możliwość 

filtracji 

podłożem 

piasek 

w podłożu 

piasek 

w podłożu 






wałem 


b) jak w a) + 


odpowietrznej 





13 [m] 




wałem 


b) jak w a) + 


odpowietrznej 





13 [m] 





13 [m] 

b) jak w a) + 


odpowietrznej 





13 [m] 

worki 

[szt] 

Materiał: 


[m 2 ] 

folia 

[m 2 ] 

piasek 

[m 3 ] 

~6441 ~2210 0 ~128.82 

~12455 ~3952 0 ~249.1 

0 ~2380 0 663 

~783 ~260 0 ~ 15.7 

~1515 ~520 0 ~ 30,3 

0 ~ 280 0 ~ 78 

~783 ~260 0 ~ 15.7 

~1515 ~520 0 ~ 30,3 

0 ~ 280 0 ~ 78

Nr 

Odcinka 

Nazwa 

Wału 

Brzeg Metraż 

Wału [m] 

Długość 



pM 9 Miedzeszyński prawy 

5400- 

5500 


Przyczyna 


ka [m] 

100 


pM 11 Miedzeszyński prawy 6675 


starorzecze 

+ piasek 

(4570 m), 

możliwość 

filtracji 

podłożem 

piasek 

w podłożu 

zaniżenie 

korony 

0.36 [m] 

zaniżenie 

korony 

~ 1 [m] 






13 [m] 

b) jak w a) + 


odpowietrznej 





13 [m] 




wałem 


b) jak w a) + 


odpowietrznej 




wałem 


mur pojedynczy 4 

warstwy do 10 [cm] 

mur duński 10 warstw 

po 10 [cm] 

dno 

przepustu zatkanie przepustu 

poniżej po- o średnicy ~ 1 [m] 

ziomu wody workami z piaskiem 

p=0.1% 

dno przepustu 

poniżej 

poziomu 

wody 

p = 0.1% 

zatkanie przepustu 

o średnicy ~ 1 [m] 

workami z piaskiem 

worki 

[szt] 

Materiał: 


[m 2 ] 

folia 

[m 2 ] 

piasek 

[m 3 ] 

~35283 ~12220 0 ~705.66 

~68215 ~24440 0 ~1364.3 

0 ~13160 0 ~3666 

~783 ~260 0 ~ 15.7 

~1515 ~520 0 ~ 30,3 

0 ~ 280 0 ~ 78 

1000 0 0 20 

~1400 0 0 ~35 

~16 0 0 ~0.4 

~16 0 0 ~0.4 

79

Nr 

Odcinka 

80 

Nazwa 

Wału 

Brzeg Metraż 

Wału [m] 


pM 14 Miedzeszyński prawy 516-516.9 

km Wisły 

Długość 

Przyczyna 


ka [m] 

900 

lM 1 Moczydłowski lewy 3300-5100 1800 

lM 2 Moczydłowski lewy 

7750- 

8800 

950 

lM 3 Moczydłowski lewy 9100-9760 660 

lM 4 

Moczydłowski/ 

/Siekierkowski 

lewy 9760-9800 40 

dno przepustu 

poniżej 

poziomu 

wody 

p = 0.1% 

przepu- 

-szczalne 

grunty w 

podłożu 

brak stateczno-ści 

skarpy 

odwodnej 

odległość 

rzeki od 

stopy wału 

30-50 [m] 



zatkanie przepustu 

o średnicy ~ 1 [m] 

workami z piaskiem 




wałem 


b) jak w a) + 


odpowietrznej 




wałem 


worki 

[szt] 

Materiał: 


[m 2 ] 

folia 

[m 2 ] 

piasek 

[m 3 ] 

~16 0 0 ~0.4 

~33783 ~11700 0 ~675.66 

~65315 ~23400 0 ~1306.3 

0 ~3780 0 ~3510 

pokrycie skarpy odwodnej 

folią i rzędami 

worków 

~279 6 0 0 ~36000 ~559.2 

pokrycie skarpy 

brzegowej włókniną i 

narzutem kamiennym 

zły stan 

przykrycie skarpy odubezpiewodnej 

folią i rzędami 

-czeń skarpy 

worków 

odwodnej 

przepu- 

-szczalne 

podłoże 




wałem 


b) jak w a) + 


odpowietrznej 

0 ~3800 0 ~ 

~12000 0 ~13200 ~240 

~1840 ~640 0 ~36.8 

~3280 ~1280 0 ~65.6

Nr 

Odcinka 

Nazwa 

Wału 

Brzeg Metraż 

Wału [m] 

Długość 


Przyczyna 


ka [m] 


worki 

[szt] 

Materiał: 


[m 2 ] 

Przyczyny występowania zagrożeń 

Podniesienie poziomu wody w Wiśle spowodowane może być: 

– intensywnymi opadami deszczu na terenie zlewni Górnej i Środkowej 

Wisły. Na terenach nizinnych niebezpieczny przybór wody pojawia się 

po opadach rzędu 60 – 80 mm w ciągu 2 godzin, natomiast w górach 

30 mm. Zagrożenie powodziowe w wyniku opadów deszczu występuje 

najczęściej od czerwca do września; 

– gwałtownym topnieniem pokrywy śnieżnej w zlewni Górnej i Środkowej Wisły. 

Sprzyjają temu szybkie ocieplenie z jednoczesnymi opadami deszczu przy 

zamarzniętym podłożu, co powoduje gwałtowny odpływ powierzchniowy. 

folia 

[m 2 ] 

piasek 

[m 3 ] 




wałem 


0 ~680 0 ~192 

Umocnienie miejsc koniecznie tego wymagających ILOŚĆ NIEZBĘDNA 129345 29760 49270 2598.3 

Umocnienie miejsc koniecznie tego wymagających, przy 

zastąpieniu 65% worków narzutem piaskowym 

Umocnienie miejsc koniecznie tego wymagających + dodatkowe 

umocnienie miejsc sąsiednich zwiększające stopień zabezpieczenia 

Ilość niezbędna – metoda 

c) narzut piasku 

zamiast worków 

43208 27660 49270 9848.4 

Ilość pożądana 

zabezpieczenie podłoża 209473 

+ skarp wałów 

63492 49270 4200.7 

Źródło: Opracowanie własne. Tabela 17 zawiera zestawienie ilości materiałów potrzebnych do zabezpieczenia zagrożonych 

odcinków wałów oznaczonych kolorami w tabeli 15 charakterystyka przeciwpowodziowych wałów wiślanych na terenie m. st. 

Warszawy – lewy brzeg i w tabeli 16 charakterystyka przeciwpowodziowych wałów wiślanych na terenie m. st. Warszawy – prawy 

brzeg. 

Kolory w niniejszej tabeli oznaczają sposoby umocnienia poszczególnych odcinków wałów. 

Umocnienie miejsc koniecznie tego wymagających. 

Umocnienie miejsc koniecznie tego wymagających + dodatkowe umocnienie miejsc sąsiednich zwiększające 

stopień zabezpieczenia. 

Umocnienie miejsc koniecznie tego wymagających, przy ograniczeniu ilości worków i zastosowaniu narzutu piaskowego. 

81

82 


Zjawisko to występuje najczęściej od drugiej połowy lutego do pierwszej 

dekady kwietnia; 

– zatorami lodowymi i śryżowymi. Zatory śryżowe pojawiają się najczęściej 

w grudniu i styczniu podczas gwałtownych, dużych spadków temperatury 

(do – 10°C), nagromadzona masa śryżu pod pokrywą lodową 

blokuje koryto rzeczne w obszarze małych prędkości przepływu wody. 

Zatory lodowe występują najczęściej w drugiej połowie lutego i w 

marcu, w miejscach dogodnych do gromadzenia się spływającego lodu, 

tj.: w przewężeniach, łachach, wyspach, miejscach nagłej zmiany kierunku 

przepływu i na profilach mostowych; 

– W Warszawskim odcinku Wisły miejsca szczególnie zagrożone zatorami 

to: Wysoczyzn (464 – 465 km), Brzumin (468 – 469 km), Radwanków 

(473 km), ujście Świdra – Dębina (483 – 491 km), ujście Jeziorki – Kępa 

Zawadowska (493 – 498 km), Nowy Dwór Maz. – Łomianki – Buchnik 

(520 – 545 km). 

– podpiętrzeniami poziomu wody na przeszkodach. Przeszkody w korycie 

rzeki, takie jak zwarte grupy drzew, zakrzaczenia, śmieci wielkogabarytowe, 

mogą podpiętrzyć wodę na wysokość do 1 m. Podpiętrzenia wody mogą 

występować w miejscach spłycenia koryta rzeki, utworzonych przez 

osadzający się materiał, pochodzący z erozji m.in. brzegowej. W miejscach 

tych istnieje możliwość klinowania się przedmiotów niesionych przez 

nurt (np. zwalonych drzew, kry). 

Na warszawskim odcinku Wisły występują następujące odcinki erozji: 

– brzeg lewy: Wólka Dworska (478 km) – długość 60 m; Ciszyca Obórki 

(493 km) – 500 m; Kępa Oborska (495 km) – 1100 m; Kępa Okrzewska 

(497 km) – 700 m, 

– brzeg prawy: Tarchomin (527 km) długość 200 [m], odległość od stopy 

wału 20 – 30 m, zagraża jego stateczności. 

Potencjalny czas po którym wystąpią przesiąki wody na zawale. 

Wykonano badania geotechniczne i określono przebieg filtracji dla 

najsłabszego miejsca w Wale Rajszewskim, zlokalizowanego na 5 800 m od


Mostu Grota – Roweckiego. Wysięki wody przy stopie skarpy odpowietrznej 

wystąpią po dobie utrzymywania się wezbrania wody. 

Ocena zagrożenia 

W zasięgu zalewu wodą tysiącletnią (o prawdopodobieństwie wystąpienia 

p = 0,1%) znajduje się cała nisko położona lewobrzeżna część Warszawy do tzw. 

Skarpy Warszawskiej, tj. cały Wilanów, wschodnia połowa Mokotowa, południowo 

wschodni fragment Śródmieścia, północno wschodnia, niewielka część Żoliborza 

oraz wąski pas przyległy do Wisły w dzielnicy Bielany. Na prawym brzegu 

w zasięgu tego zalewu leży zachodnia połowa dzielnicy Wawer, cała Praga 

Północ i Praga Południe, wąski pas na zachodzie Rembertowa, cały Targówek 

i prawie cała Białołęka. 

W przypadku wystąpienia wezbrania wody i podniesienia jej poziomu 

ponad wysokość brzegu koryta dla wody średniej zostaną zalane tereny 

zlokalizowane w międzywalu. Tereny położone na zawalu zostaną zalane 

w przypadku przelania się wody przez korony wałów lub wejścia wody przez 

miejsca nie chronione – basen Portu Praskiego. Obecnie najsłabiej chronione 

są tereny w pobliżu Ogrodu Zoologicznego i Portu Praskiego oraz niektóre 

miejsca przy Wale Rajszewskim w Dzielnicy Białołęka. 

W listopadzie 2004 r. rozpoczęły się prace związane z modernizacją 

Wału Rajszewskiego na odcinku od Seminarium Duchownego (rejon 

ul. Mehoffera) do granic Miasta Warszawy na północy. Prace mają zakończyć 

się w 2005 roku, w ich wyniku zostanie poprawiona szczelność korpusu wału 

i jego podłoża. W 2005 r. Wojewódzki Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych 

w Warszawie rozpoczął przygotowywanie dokumentacji związanej z modernizacją 

Wału Moczydłowskiego powyżej Oczyszczalni Ścieków „Południe”. 

Potencjalne zasięgi zalewów zostały opracowane przez Hydroprojekt Warszawa 

sp. z. o.o. w 2000 r. na zlecenie Gminy Warszawa-Centrum. Ocenę 

zamieszczono w opracowaniu pt. „Komputerowa mapa zasięgu zagrożenia 

powodziowego m. st. Warszawy” 

Stany ostrzegawczy i alarmowy dla m. st. Warszawy zostały określone 

wg wskazań na wodowskazie w Porcie Praskim: 

83

Tabela 21: Charakterystyka wielkości wody. 

84 

Teoretycznie woda 

wystąpi 

Prawdopodobieństwo 

przewyższenia 


Stan na wodowskazie w 

Porcie P raskim [cm] 

raz na 20 lat p = 5% 763 83.71 

raz na 100 lat p = 1% 855 84.63 

raz na 1000 lat p = 0.1% 959 85.67 

Rzędna zwierciadła wody 

[m n.p.m.] 

Źródło: Opracowanie Hydroprojekt Warszawa sp. z. o.o. w 2000 r. pt. „Komputerowa mapa zasięgu zagrożenia powodziowego 

m. st. Warszawy”. 

Tabela 22: Liczba ludności zamieszkująca tereny zalewowe w Warszawie 

Tereny będące w zasięgu zalewu 

wodą o prawdopodobieństwie p % 

p = 5% 

woda 

dwudziestoletnia 

p = 1% 

woda 

stuletnia 

Liczba ludności 

p = 0.1% 

woda 

tysiącletnia 

Dzielnice prawobrzeżne 114 249 231 996 435 111 

Wawer 2 094 3 111 11 822 

Praga Południe 104 708 179 843 183 748 

Rembertów - - 1 739 

Praga Północ 1 245 31 854 72 797 

Targówek - - 123 392 

Białołęka 6 202 17 188 41 613 

Dzielnice lewobrzeżne 27 646 115 961 139 838 

Wilanów 1 255 10 980 12 176 

Mokotów 20 695 73 419 89 177 

Śródmieście - 19 875 25 739 

Żoliborz 3 276 3 742 4 279 

Bielany 2 420 7 965 8 467 

Łącznie 141 895 347 957 574 949 

Źródło: Opracowanie własne na podstawie zasięgu zalewów wyznaczonych przez Hydroprojekt Warszawa sp. z o.o. 

STAN OSTRZEGAWCZY: 600 [cm], rzędna zwierciadła wody 82.08 m n.p.m. 

STAN ALARMOWY: 650 [cm], rzędna zwierciadła wody 82.58 m n.p.m. 

Stany ostrzegawczy i alarmowy dla m. st. Warszawy zostały określone 

wg wskazań na wodowskazie w Porcie Praskim: 

STAN OSTRZEGAWCZY: 

– 600 [cm], rzędna zwierciadła wody 82.08 m n.p.m.


STAN ALARMOWY: 

– 650 [cm], rzędna zwierciadła wody 82.58 m n.p.m. 

Rzeka Długa 

Charakterystyka rzeki 

Położenie: Dzielnica Białołęka i tereny leżące na wschód od Warszawy. 

Zlewnia: tereny wokół miejscowości Sulejówek, Wołomin, Rembertów, Marki. 

Rejon źródłowy: tereny na północ od miejscowości Dębe Wielkie. 

Odbiornik: Kanał Żerański. 

Ważniejsze dopływy: Czarna Struga. 

Administrator: Wojewódzki Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych 

oddział w Warszawie. 

Zwiększone opady w zlewni powodują dynamiczny wzrost stanu i prędkości 

przepływu wody 

Charakterystyka budowli przeciwpowodziowych 

Rzeka Długa jest obwałowana obustronnie na długości 5450 m od jazu 

w miejscowości Marki do ujścia do Kanału Żerańskiego. Wały te wykonano 

nieprawidłowo, mają za mały rozstaw, wysokość i szerokość oraz niedostateczne 

zagęszczenie gruntu. Brakuje drogi przywałowej umożliwiającej prowadzenia 

działań zabezpieczających. 2004 r. została opracowana koncepcja 

modernizacji obwałowania rzeki Długiej. 


Rzeka Długa grozi zalaniem 1/3 powierzchni dzielnicy Białołęka (10 km 2 ), 

tj. osiedlom: Kąty Grodziskie, Brzeziny, Mańki Wojdy. Zagrożenie wystąpi 

tylko w przypadku przerwania wałów, lub przelania się fali wezbraniowej 

przez koronę wału. 

Rzeka Wilanówka 


Położenie: Dzielnica Wilanów i rejon miejscowości Konstancin – Jeziorna. 

Rejon źródłowy: tereny na zachód od miejscowości Konstancin – Jeziorna. 

Odbiornik: rzeka Wisła, ujście poprzez śluzę wałową. 

Ważniejsze dopływy: Potok Służewiecki. 

Długość całkowita: 16.5 km; w granicach dzielnicy Wilanów: 9 km. 

85

86 


Szerokość: 4 – 8 m. 

Głębokość: 0.5 – 1.5 m. 

Administrator: Wojewódzki Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych, 

oddział w Warszawie. 

Rzeka Wialnówka przepływa syfonem pod rz. Jeziorką. 


W przypadku intensywnych opadów lub szybkiego topnienia pokrywy 

śnieżnej, istnieje możliwość podniesienia się zwierciadła wody Wilanówki 

i lokalnego podtopienia przyległych terenów. 

Potok Służewiecki 


Położenie: Dzielnice Usynów i Wilanów 

Rejon źródłowy: tereny przy Lotnisku „Okęcie”. 

Odbiornik: rzeka Wilanówka. 

Ważniejsze dopływy: Kanał Wolnicki, Rów Wolnicki. 

Szerokość dna na odcinku ul. Puławska – ul. Dolina Służewiecka: 1.5 – 2.0 m. 

Głębokość na odcinku ul. Puławska – ul. Dolina Służewiecka: 1.5 – 2.0 m. 

Szerokość koryta na odcinku ul. Dolina Służewiecka – Jeziorko Wilanowskie: 

3.0 – 4.5 m. 

Głębokość na odcinku ul. Dolina Służewiecka – Jeziorko Wilanowskie: 

1.5 – 2.0 m. 

Natężenie przepływu na stanowisku Wilanowska: z wielolecia 100 – 

330l/s, w okresie roztopów: 115 – 732 l/s. 

Potok odprowadza oczyszczone ścieki deszczowe z oczyszczalni OSD 

Lotnisko Okęcie oraz nieczyszczone ścieki deszczowe ze zlewni: Służewca, 

Służewia nad Dolinką, Ursynowa i Pasma Pyrskiego. 


Gwałtowne opady deszczu i szybkie tajanie śniegu, powodują podniesienie 

zwierciadła wody i możliwość wystąpienia rzeki z koryta. Zagrożone 

zalaniem tereny to: skrzyżowanie ul. Dolinka Służewiecka i Al. Wilanowskiej 

oraz rejon ul. Arbuzowej, gdzie zamieszkuje 150 rodzin.


Uwaga! Został zatwierdzony jeden z wariantów koncepcji przebudowy 

Potoku Służewieckiego. Obecnie Wojewódzki Zarząd Melioracji i Urządzeń 

Wodnych w Warszawie przygotowuje dokumentacje na kolejne etapy prac. 

Zagrożenia meteorologiczne 

Zagrożenia meteorologiczne są zjawiskami losowymi, których wystąpienie 

jest ciężko przewidzieć z odpowiednim wyprzedzeniem czasowym. Na 

podstawie prowadzonych przez siebie obserwacji, prognozy wystąpienia tych 

zjawisk tworzy Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej. 

Silne wiatry 

Silne wiatry zagrażają: 

– napowietrznym liniom energetycznym, 

– napowietrznym liniom telekomunikacyjnym, 

– masztom radio i telekomunikacyjnym, 

– elementom budowli. 

– drzewom. 

Nadmierne opady (deszczu, śniegu) 

Nadmierne opady deszczu, szybkie tajanie śniegu zagrażają: 

– ulicom, 

– przejściom podziemnym, 

– tunelom drogowym i kolejowym, 

– metru, 

– zaniżeniom terenu, 

– niektórym obiektom takim jak oczyszczalnie ścieków, piwnice. 

Oblodzenia 

Przy zalodzeniach i zaszronieniach zagrożone mogą być między innymi: 

– drzewa, 

– linie energetyczne, 

– linie telekomunikacyjne, 

– drogi (jezdnie i chodniki), 

– linie kolejowe: tory i sieć trakcyjna, 

– budynki, rynny (wiszące sople) [2] . 

2. Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m.st. Warszawy. 

87

3.3. Zagrożenia biologiczne 

88 


Zagrożeniami biologicznymi dla ludzi mogą być choroby powodowane 

przez czynniki takie, jak patogenne: wirusy, bakterie, grzyby, riketsje, pasożyty, 

drobnoustroje modyfikowane genetycznie, toksyny. 

Szczególnie niebezpieczne dla ludzi są choroby powodowane przez czynniki: 

– przenoszące się z osoby na osobę, 

– powodujące choroby o wysokiej śmiertelności, 

– wymagające specjalnych działań ze strony służb publicznych. 

Do niebezpiecznych dla ludzi patogennych czynników należą np: wirus ospy 

prawdziwej, laseczka wąglika, pałeczki dżumy, tularemia, jad kiełbasiany, wirusy 

afrykańskich gorączek krwotocznych: Ebola, Marburg, Lassa, wirusy krwotocznych 

gorączek południowo-amerykańskich: Junin, Mapucho, Sabia. Praca 

z wirusami ospy prawdziwej oraz wirusami gorączek krwotocznych wymaga 

4 stopnia zabezpieczenia biologicznego. Transmisja czynników biologicznych 

może następować: poprzez naruszenie ciągłości tkanek lub drogą krwi, drogą 

pokarmową, drogą wziewną, poprzez wektory, drogą bezpośredniego kontaktu. 

Choroby zakaźne 

Poważne zagrożenie dla zdrowia ludności stanowi zarówno pojawienie 

się epidemii, jak i pandemii choroby zakaźnej. Szczególnie niebezpieczne 

może być pojawienie się epidemii chorób stwarzających duże zagrożenie 

dla zdrowia i życia ludzi, na które nie ma skutecznej profilaktyki 

i terapii. Zachorowania na dużą skalę mają poważne medyczne i ekonomiczne 

skutki, mogące sparaliżować prawidłowe funkcjonowanie miasta. 

Dokonywaniem bieżącej analizy sytuacji epidemiologicznej w Warszawie 

i podejmowaniem działań zapobiegawczych zajmuje się Powiatowa Stacja 

Sanitarno-Epidemiologiczna (PSSE) z siedzibą przy ul. Kochanowskiego 21.W 

celu ograniczenia liczby zachorowań i zgonów z powodu chorób zakaźnych 

PSSE realizuje Program Szczepień Ochronnych przeciwko chorobom wieku 

dziecięcego. Szczepienia są również wykonywane w grupach osób szczególnie 

narażonych na określony rodzaj zakażenia. 

W przypadku stwierdzenia lub podejrzenia choroby zakaźnej lub zakażenia 

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w drodze decyzji administracyjnej,


może nakazać poddanie się chorego lub podejrzanego o zachorowanie lub 

zakażenie badaniom, obowiązkowemu leczeniu, obowiązkowej hospitalizacji, 

izolacji, kwarantannie lub nadzorowi epidemiologicznemu. 

Niebezpieczne są niektóre choroby zakaźne, przeniesione z innych regionów 

świata. Zakażenia powodują nie występujące w naszym kraju drobnoustroje. 

W takim przypadku poważne zagrożenie może stanowić nawet pojedyncze 

zachorowanie na niebezpieczną lub nieznaną chorobę. Zjawisko to związane 

jest między innymi z turystyką międzynarodową. Bardzo niebezpieczną 

sytuację może stworzyć pojawienie się np.: 

– wirusów Ebola, Marburg, Lassa, 

– wirusów gorączek południowo-amerykańskich, 

– wirusa ciężkiego ostrego zespołu oddechowego (Severe Acute Respiratory 

Syndrome – SARS). 

W przypadku pojawienia się zachorowań tego typu wymagane jest 

specjalne postępowanie. 

W Międzynarodowym Porcie Lotniczym Warszawa Okęcie znajduje się 

Punkt Sanitarnej Kontroli Granicznej. 

W zapobieganiu rozprzestrzeniania się zawleczonych chorób zakaźnych 

uważa się, że szczególną uwagę należy zwrócić na: 

– Międzynarodowy Port Lotniczy Warszawa Okęcie, 

– Dworzec Warszawa Centralna, 

– Dworzec Warszawa Zachodnia (międzynarodowy dworzec autobusowy 

oraz kolejowy), 

– Centrum Handlowe Jarmark Europa na Stadionie Dziesięciolecia, 

– miejsca koncentracji imigrantów w mieście. 

Choroby przenoszone drogą pokarmową 

Choroby przenoszone drogą pokarmową, powodują zatrucia pokarmowe 

u ludzi. Skażeniu chorobotwórczymi czynnikami biologicznymi może ulec 

żywność, woda, skażony wtórnie sprzęt. Do chorób szerzących się tą drogą 

i mogących stanowić problem epidemiologiczny należą: 

– salmonellozy, 

– infekcyjne, bakteryjne zakażenia jelitowe, 

– czerwonki bakteryjne, 

89

90 


– dury, 

– biegunki u dzieci do lat – 2, 

– wirusowe i bakteryjne zapalenie mózgu i opon mózgowych, 

– wirusowe zapalenie wątroby typu A. 

W 2004 roku w porównaniu z rokiem 2003 wzrosła liczba zatruć pokarmowych, 

w szczególności wywołanych przez pałeczki Salmonella (dane z PSSE). 

Skażenie żywności 

Rozprzestrzenianie się chorób przenoszonych drogą pokarmową może 

być wynikiem niestosowania rygorów technologicznych oraz wymogów 

sanitarno-epidemiologicznych w zakładach przetwarzających surowce 

i produkujących artykuły spożywcze, magazynach, hurtowniach, zakładach 

żywienia zbiorowego oraz podczas transportu. 

Kontrolę nad żywnością na różnych etapach jej przetwarzania oraz obrotu 

w m. st. Warszawa zgodnie z opracowanym harmonogramem wykonuje 

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny (PPIS) oraz Powiatowy Lekarz 

Weterynarii (PLW). 

W przypadku podejrzenia, że środek spożywczy pochodzenia zwierzęcego 

nie odpowiada warunkom jakości zdrowotnej oraz w przypadku podejrzenia 

o uchybieniach zagrażających zdrowiu lub życiu człowieka, PPIS 

i PLW przeprowadzają bieżącą kontrolę. W sytuacji podejrzenia żywności 

o skażenie PPIS oraz PLW mogą wprowadzić zakaz spożywania tej żywności, 

a w razie potrzeby zarządzić jej odkażanie, zniszczenie lub przeznaczenie do 

innych celów niż spożywcze. 

Skażenie wody 

Źródłem zagrożenia epidemiologicznego może być także skażona woda 

podczas np. :poważnych awarii wodociągowych, powodzi, obfitych, długotrwałych 

ulew. Miasto Stołeczne Warszawa zaopatrywane jest w wodę 

z wodociągów układu centralnego Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów 

i Kanalizacji (MPWiK). Zarówno woda z ujęć wód podziemnych jak 

i z wodociągów zaopatrujących Warszawę, jest objęta stałą, systematyczną 

kontrolą mikrobiologiczną, przeprowadzaną przez MPWiK oraz Państwową 

Stację Sanitarno-Epidemiologiczną.


Przy przekroczeniu norm mikrobiologicznych, sieć wodociągowa jest 

przepłukiwana, a dawka środka dezynfekcyjnego zostaje zwiększona. Miejskie 

Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie od 1996 r. 

systematycznie realizuje „Program Poprawy Jakości Wody”. 

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny może zakazać korzystania 

z wody do picia i na potrzeby gospodarcze pochodzącej z ujęć, co do których 

istnieje podejrzenie skażenia. W przypadku wystąpienia klęsk żywiołowych 

(np. powodzi) może dojść do masowych zachorowań na choroby szerzące się 

drogą pokarmową, np.: dur brzuszny, czerwonka, dury rzekome. 

Choroby odzwierzęce 

Część czynników biologicznych wywołuje zakażenia zarówno zwierząt jak 

i ludzi, w związku z czym niektóre z nich mogą być przenoszone ze zwierząt 

na człowieka. Choroby zakaźne zwierząt mogą być (przy ich niekontrolowanym 

rozwoju) zagrożeniem epidemicznym dla danego terenu. 

Zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt, zoonoz lub biologicznych 

czynników chorobotwórczych wywołujących te choroby zajmuje się Powiatowy 

Lekarz Weterynarii w Warszawie. Według danych otrzymanych od 

Powiatowego Lekarza Weterynarii w 2004 roku na terenie m.st. Warszawy 

stwierdzono 2 ogniska wścieklizny. W związku z tym, że wystąpiła ona tylko 

u nietoperzy, oznacza to, iż coroczne szczepienia przeciwko wściekliźnie 

psów, kotów i lisów wolno żyjących są skuteczne i zabezpieczają mieszkańców 

miasta przed tą chorobą [3] . 

3.4. Zagrożenia radiacyjne 

Zagrożenia radiacyjne m.st. Warszawy mogą wystąpić podczas: 

– awarii reaktora w elektrowniach jądrowych państw ościennych Polski; 

– transportu substancji radioaktywnych; 

– prac ze źródłami promieniowania jonizującego. 

Awarie reaktorów jądrowych 

W odległości do około 300 km od granic Polski znajduje się 11 elektrowni 

jądrowych (tab. 23 i Rycina 2). 


91

92 


Tabela 23: Wykaz bloków energetycznych elektrowni jądrowych zlokalizowanych w odległości 

do 300 km od granic Polski. 

Państwo Elektrownia 

Ilość bloków 

energetycznych 

Słowacja Bohunice 2 

Słowacja Mochovce 2 

Ukraina Równe 2 

Węgry Paks 4 

Czechy Dukovany 4 

Reaktor Moc reaktora [MWe] 

WWER-440 440 

Słowacja Bohunice 2 WWER-440/230 440 

Ukraina Chmielnicki 1 

Ukraina Równe 1 

Czechy Temelin 1 

Szwecja Barsebeck 1 

WWER-1000 1000 

Szwecja Oskarshamn 1 465 

Szwecja Oskarshamn 1 BWR 

630 

Szwecja Oskarshamn 1 1205 

Niemcy Krϋmel 1 1315 

Litwa Ignalino 2 RBMK 1300 

W budowie: 

Słowacja Mochovce 2 WWER-440 440 

Ukraina Równe 1 WWER-1000 1000 

Ukraina Chmielnicki 1 WWER-1000 1000 

Źródło: Dane uzyskane z Państwowej Agencji Atomistyki. 

Najniższy poziom bezpieczeństwa posiada reaktor RBMK, znajdujący 

się w Ignalino na Litwie (ok. 250 km od granic Polski). 

Skutki poważnej awarii elektrowni jądrowej państwa ościennego (poziom 

6-7 wg skali INES) dla m. st. Warszawy uzależnione będą od: 

– ilości i aktywności uwolnionych substancji radioaktywnych, 

– panujących warunków meteorologicznych. 

615


Rycina 2: Elektrownie jądrowe w odległości do ok. 300 km od granic Polski (w nawiasach podano liczbę 

czynnych reaktorów energetycznych). 

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych uzyskanych z Państwowej Agencji Atomistyki. 

Nawet w najbardziej niekorzystnych warunkach atmosferycznych musi 

upłynąć przynajmniej kilka godzin zanim radioaktywna chmura dotrze do 

Warszawy. Skażenie może objąć obszar całej Polski. W przypadku poważnej 

awarii jednej z elektrowni państw ościennych Polski, zagrożenie będzie 

wynikać głównie z emisji do atmosfery: 

– izotopów jodu J-131, 

– produktów rozszczepienia z długimi okresami połowicznego rozpadu 

(stront Sr-90, cez Cs-137, Cs-134). 

Nie przewiduje się sytuacji, w której konieczna (i możliwa) byłaby 

ewakuacja mieszkańców miasta stołecznego Warszawy. Ocenia się, że 

ewentualne skutki napromieniowania nie będą większe niż konsekwencje 

93

94 


ewakuacji (chaos, panika, zamęt, histeria, prowadzące do większych strat 

w ludziach, skutków socjologiczno-psychologicznych i większych kosztów 

finansowych podjętych przedsięwzięć). 

Obiekty jądrowe w Polsce zlokalizowane są w Instytucie Energii Atomowej 

(IEA) i Zakładzie Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych 

(ZUOP) w Świerku. Są to: 

– reaktor Maria, 

– reaktor Ewa (wyłączony z eksploatacji w 1995 r., obecnie w stadium likwidacji), 

– przechowalniki wypalonego paliwa (obiekty 19 i 19A). 

Reaktor badawczy Maria, zlokalizowany w Instytucie Energii Atomowej 

w Świerku koło Otwocka, stanowi obecnie jedyny czynny reaktor jądrowy 

w Polsce. Moc nominalna reaktora to 30 MWe (mocy elektrycznej), (eksploatowany 

na mocy 21Mw). 

Prognozowane skażenie w przypadku awarii reaktora i uwolnieniu do 

atmosfery całej ilości radioaktywnych produktów, zakładając najbardziej 

niekorzystne warunki meteorologiczne, obejmie teren w promieniu 6 km 

od reaktora, a więc zagrożenie radiacyjne dla Warszawy jest bliskie zeru. 

Należy natomiast wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia różnych psychoz, 

paniki a nawet histerii wśród mieszkańców Warszawy, mogące doprowadzić 

do paraliżu infrastrukturalnego miasta. 

Niezwykle mało prawdopodobnym, lecz nie dającym się wykluczyć 

źródłem zagrożenia radiacyjnego może być upadek pojazdu kosmicznego 

wyposażonego w jądrowe źródła energii. 

Transport substancji promieniotwórczych 

Transport materiałów i substancji promieniotwórczych w m. st. Warszawie 

prowadzony jest za zgodą i pod kontrolą Prezesa PAA. Działalność ta 

stwarza lokalne zagrożenie radiacyjne, głównie dla osób zatrudnionych przy 

transporcie tych substancji. 

Prace ze źródłami promieniowania jonizującego 

Jednostki wykonujące działalność związaną z narażeniem na promieniowanie 

jonizujące na terenie m. st. Warszawy stwarzają miejscowe zagrożenie 

radiacyjne, obejmujące swym zasięgiem teren zakładu i dotyczące głównie


osób zatrudnionych zawodowo z narażeniem na promieniowanie jonizujące. 

Dotyczy to również tych jednostek, które używają źródeł promieniotwórczych 

do prac w terenie. Nawet niekontrolowane przedostanie się substancji radioaktywnych 

do środowiska stworzy lokalne zagrożenie radiacyjne. 

Źródła radioaktywne, stosowane w czujnikach sygnalizacji pożarowej są 

bardzo małej mocy i ewentualne skażenie promieniotwórcze nie powinno 

przekroczyć rejonu stosowania tych źródeł [4] . 

3.5. Zagrożenia pożarowe 

Na zagrożenie pożarowe m.st. Warszawy mają wpływ przede wszystkim 

następujące czynniki: 

– gęstość zaludnienia miasta oraz znaczna ilość pracujących lub czasowo 

przebywających na jego terenie ludzi, a co za tym idzie większe 

prawdopodobieństwo powstania dużej liczby pożarów, specyfika wielkomiejskiej 

zabudowy: 

– około 100 budynków wysokich i wysokościowych administracyjno 

– biurowych, 

– ok. 1600 budynków mieszkalnych powyżej 9-ciu kondygnacji, z których 

większość wymagać będzie podczas pożaru użycia specjalistycznego sprzętu 

ratowniczego, ze szczególnym uwzględnieniem sprzętu do ewakuacji ludzi. 

Niebezpieczeństwo stanowi duże nagromadzenie obiektów użyteczności 

publicznej i zbiorowego zamieszkania, gdzie prawie każdy pożar może 

spowodować zagrożenie dla życia i zdrowia znacznej ilości ludzi, a także 

doprowadzić do dużych strat materialnych. 

W grupie tych obiektów wymienić należy: 

– obiekty administracji państwowej i samorządowej – zlokalizowane 

często w budynkach zabytkowych nie spełniających aktualnych wymagań 

budowlanych szczególnie w zakresie ewakuacji, 

– szpitale i domy pomocy społecznej – dokonana przez KM PSP analiza 

zabezpieczenia ppoż. wykazała znaczną ilość uchybień w realizacji 

wymagań przepisów ochrony ppoż; każda akcja ratowniczo – gaśnicza 


95

96 


w tych obiektach wymagać będzie użycia znacznych sił i środków w celu 

przeprowadzenia skutecznej ewakuacji ludzi oraz gaszenia pożaru, 

– hotele i internaty – w szczególności zlokalizowane w budynkach zabytkowych, 

które wprawdzie stopniowo poddawane są modernizacji, jednakże 

zasadnicze elementy ich konstrukcji wykonane są z materiałów palnych, 

(ewentualny pożar może przyjąć duże rozmiary i konieczność ewakuacji 

dużych grup ludzi nie znających topografii obiektu), 

– teatry, kina, muzea oraz lokale rozrywkowe i gastronomiczne – w większości 

tych obiektów stwierdza się zły stan ochrony przeciwpożarowej 

(istotnym jest fakt nagromadzenia w nich dużej ilości przedmiotów 

będących dziedzictwem kulturowym narodu), 

– placówki naukowe i szkolnictwa wyższego – uczelnie i instytuty naukowe 

zlokalizowane są w większości w obiektach zabytkowych o szczególnie 

skomplikowanym układzie architektonicznym, w których zamykane są 

fragmenty dróg komunikacyjnych wewnątrz budynków, zaś stan zabezpieczeń 

przeciwpożarowych budzi wiele obaw (specyfiką tych obiektów 

jest znaczne nagromadzenie dokumentacji, opracowań naukowych, 

oprzyrządowania do prac naukowych, nośników informacji o bardzo 

dużej wartości i znaczeniu, które w wyniku pożaru mogą ulec bezpowrotnemu 

utraceniu). 

Ważnym problemem dotyczącym budynków wysokich jest zapewnienie 

właściwych warunków ewakuacji. Szczególnie problem ten dotyczy budynków 

mieszkalnych, gdzie z uwagi na dużą samowolę mieszkańców i administratorów 

tych obiektów wykonuje się przegrody budowlane na drogach ewakuacyjnych. 

Rozmieszczenie i sposób zamykania tych przegród uniemożliwiają ich 

usunięcie lub sprawne otwarcie w przypadku zagrożenia, co powoduje, że 

osoby przebywające w budynku nie mogą bezpiecznie ewakuować się klatkami 

schodowymi, a jednostki ratownicze podjąć skutecznej akcji ratowniczo-gaśniczej. 

Ponadto w budynkach tych nagminnie występuje zjawisko 

zastawiania korytarzy meblami i innymi przedmiotami utrudniającymi 

bezpieczną ewakuację i stanowiącymi same w sobie zagrożenie pożarowe. 

Dodatkowym zagrożeniem są warunki budowlane klatek schodowych 

wysokich budynków mieszkalnych, które niejednokrotnie stanowią jedyną


drogę ewakuacji. Bardzo często ciemne, nieoświetlone światłem dziennym, nie 

posiadają żadnych urządzeń do odprowadzania dymu i gazów pożarowych. 

Poważnym problemem jest też brak właściwych dojazdów do większości 

budynków dla jednostek ratowniczych. Lokalne drogi osiedlowe nie są przystosowane 

do potrzeb pojazdów straży pożarnej albo zastawiane przez parkujące 

pojazdy lub inne przeszkody, ustawiane samowolnie przez mieszkańców. 

Przyjęte rozwiązania urbanistyczne nowych osiedli mieszkaniowych często 

nie zapewniają właściwych dojazdów dla jednostek straży pożarnej oraz 

innych służb miejskich. Drogi dojazdowe do budynków wykorzystywane są 

w większości jako ciągi pieszo-jezdne nie spełniające w praktyce zakładanych 

funkcji. Dodatkowe utrudnienie dla jednostek ratowniczych stanowi przyjęta 

numeracja obiektów często niejasna lub myląca dla nie znających osiedla. 

Ponadto szczególne zagrożenie pożarowe stwarzają wszelkie supermarkety. 

Zagrożenia te wynikają z obciążenia ogniowego, jak i z ilości 

przebywających tam ludzi Mimo zainstalowanych tam zabezpieczeń 

ppoż. (instalacje sygnalizacji pożaru, instalacje tryskaczowe, klapy dymowe) 

w razie ich niezadziałania, trudności w prowadzeniu akcji ratowniczo 

– gaśniczej przysporzą także rozmiary tych obiektów, co wiąże się 

z potrzebą zaangażowania bardzo dużych sił i środków jednostek PSP 

i innych służb miejskich. W obiektach, w których nie zastosowano systemów 

wykrywania pożaru i stałych systemów gaśniczych, ze względu 

na nagromadzenie dużych ilości materiałów łatwo zapalnych, dodatkowo 

można przewidywać możliwość bardzo szybkiego rozprzestrzeniania się 

pożaru. Szczególnie w okresach świątecznych, kiedy to handlowcy rozszerzają 

swoja ofertę o materiały pirotechniczne, szeroką gamę różnego 

rodzaju zabawek wykonanych z materiałów łatwo zapalnych i ozdób. 

W okresach tych dodatkowo pojawiają się w dużych ilościach papierowe 

reklamy rozmieszczane nad drogami komunikacyjnymi, co w przypadku 

pożaru w zdecydowany sposób może utrudnić ewakuację. Przedstawiciele 

Państwowej Straży Pożarnej spotykają się w tych obiektach z coraz częściej 

nasilającą się tendencją ograniczania powierzchni komunikacyjnej, a więc 

i dróg ewakuacyjnych. na ciągach pieszych, przeważnie w okolicy wyjść, 

organizowane są dodatkowe punkty sprzedaży, stoiska promocyjne itp. 

97

98 


powodujące nie tylko ograniczenie szerokości dróg ewakuacyjnych, ale 

również ze względu na wykonanie tych stanowisk jako prowizorycznych, 

możliwość ich przemieszczania, co w efekcie może skutkować zablokowaniem 

wyjść ewakuacyjnych. 

Zagrożenie pożarowe w mieście stanowi także stara, zwarta zabudowa, 

której konstrukcja i elementy budowlane oraz izolacyjne, wykonane są z materiałów 

palnych (drewno, trzcina itp.). na terenie miasta występuje kilka 

rejonów charakteryzujących się taką zabudową, są to: Centrum Pragi, Stare 

i Nowe Miasto, część Woli, Śródmieście, Powiśle, Trakt Królewski. 

W rejonach tych istnieje możliwość powstania pożarów blokowych 

i przestrzennych, które wymagają użycia dużych sił i środków. Dodatkowym 

utrudnieniem podczas prowadzenia działań gaśniczych jest fakt, że niektóre 

budynki są niedostępne, bez możliwości dojazdu przez wąskie bramy na podwórka, 

stanowiące charakterystyczne „studnie” o wysokości kilkunastu 

metrów. Zdecydowana większość tych budynków jest w złym stanie technicznym, 

niejednokrotnie zamieszkiwana przez „dzikich” lokatorów. Są to 

obiekty, w których często odnotowuje się podpalenia. 

Przedsięwzięcia podejmowane w celu ograniczenia tych zagrożeń 

Organizacja walki z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi obejmuje 

zespół działań planistyczno – organizacyjnych i stosowanie technik gaśniczych 

i ratowniczych niezbędnych do zmniejszenia i likwidacji zagrożenia 

pożarowego oraz działań ratowniczych niezbędnych do ratowania życia, 

zdrowia, mienia lub środowiska, a także oceny zagrożenia i jego eliminacji. 

Organizacja walki z pożarami obejmuje w szczególności: 

– rozpoznawanie i analizowanie zagrożeń pożarowych, 

– ocenę rozmiarów powstałego pożaru i prognozowanie jego rozwoju, 

– ratowanie ludzi i zwierząt przed skutkami zagrożenia pożarowego, 

– dostosowanie sprzętu oraz technik gaśniczych do rodzaju i miejsca pożaru, 

– zlokalizowanie pożaru, 

– ugaszenie pożaru. 

Walka z pożarami lub innymi klęskami żywiołowymi na terenie miasta 

prowadzona jest przy użyciu sił i środków 16 Jednostek Ratowniczo-Gaśniczych 

będących jednostkami organizacyjnymi Komendy Miejskiej PSP m.st.


Warszawy, Zakład Ratowniczo-Gaśniczego Szkoły Głównej Służby Pożarniczej 

oraz trzech Ochotniczych Straży Pożarnych: Ursus, Wesoła i Stara Miłosna. [5] 

3.6. Zagrożenia komunikacyjne 

Zagrożenia w komunikacji miejskiej 

W godzinach szczytu porannego i popołudniowego zwiększa się ilość 

ludzi przemieszczających się komunikacją publiczną pomiędzy dzielnicami 

mieszkalnymi na obrzeżach miasta a centrum i dużymi zakładami przemysłowymi. 

Z okolic Warszawy do warszawskich zakładów pracy przybywa 

pociągami i autobusami znaczna liczba ludzi. W czasie trwania roku szkolnego 

wzrasta natężenie ruchu. Występujący intensywny ruch komunikacyjny na 

terenie miasta stwarza duże zagrożenie dla jego uczestników. 

Zarząd Transportu Miejskiego jest jednostką odpowiedzialną za zorganizowanie, 

funkcjonowanie i kontrolę ruchu w publicznej komunikacji miejskiej. 

Operacyjnie całością nadzoru ruchu kieruje Dyżurny Ruchu ZTM (nadzór 

całodobowy). Współpracuje on na bieżąco ze służbami ruchu przewoźników: 

TW (Tramwaje Warszawskie), MZA (Miejskie Zakłady Autobusowe), 

ajentami wykonującymi usługi zlecone przez ZTM, a także z odpowiednimi 

służbami miejskimi. 

W kolejowej komunikacji pasażerskiej najczęściej występującymi wypadkami 

są pożary wagonów. Katastrofy kolejowe pociągów pasażerskich 

zdarzają się sporadycznie, lecz zawsze akcje ratownicze są długotrwałe 

i skomplikowane. 

Wypadki zdarzające się w ruchu towarowym na kolei to głownie: wykolejenia 

wagonów, wycieki substancji niebezpiecznych i palnych, pożary 

wagonów przewożących drobnicę. 

W ruchu lotniczym najczęściej występującymi sytuacjami są przypadki 

awaryjnych lądowań samolotu, w których każdorazowo współdziałają jednostki 

Państwowej Straży Pożarnej i inne służby ratownicze. Zdarzające się 

katastrofy lotnicze pociągają za sobą duże ofiary w ludziach i zniszczenia 

samolotu, a nawet obiektów naziemnych. 

5. Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej 

99

100 


Transport drogowy 

Zagrożenia w ruchu drogowym wynikają głównie z: 

– gwałtownego wzrostu ilości pojazdów poruszających się po drogach, 

– wzrostu prędkości poruszania się pojazdów, 

– braków w wyszkoleniu kierowców, 

– złego stanu technicznego pojazdów, 

– braku nadzoru ze strony organów kontrolnych, 

– nieodpowiedniego stanu technicznego dróg i budowli komunikacyjnych 

oraz niewłaściwego ich oznakowania, 

– niewystarczającego zabezpieczenia przewożonego ładunku, 

– nieostrożności i lekceważenia przepisów o ruchu drogowym przez pieszych, 

– braku bazy danych o firmach transportujących materiały niebezpieczne 

na terenie Warszawy, 

– braku efektywnego systemu nadzoru i kontroli transportu drogowego 

z materiałami niebezpiecznymi. 

Największe zagrożenia komunikacyjne w ruchu pasażerskim i towarowym, 

w tym przy przewozie substancji i materiałów niebezpiecznych występuje 

na głównych arteriach komunikacyjnych oraz na drogach przelotowych 

prowadzących przez Warszawę. 

Transport kolejowy 

Warszawa stanowi węzeł kolejowy na kierunkach Gdańska i Gdyni, 

Białegostoku, Terespola, Lublina, Krakowa, Łodzi, Wrocławia i Poznania. 

Ponadto na trasie Warszawa-Grodzisk Mazowiecki kursuje Warszawska 

Kolej Dojazdowa – WKD. Przez miasto ze wschodu na zachód przebiegają 

duże magistrale kolejowe, w tym jedna tunelem średnicowym przez centrum 

miasta (obsługuje tylko ruch pasażerski podmiejski i dalekobieżny) oraz 

magistrala północna (pasażersko-towarowa). Poza miasto wychodzi siedem 

linii łączących Warszawę z innymi rejonami kraju. Kolejowy ruch towarowy 

skupia się na stacjach przeładunkowych Warszawa Praga, Odolany, Gdańska 

Towarowa, gdzie krzyżuje się on z ruchem pasażerskim. 

Metro warszawskie jest środkiem komunikacji masowej, którego tunele 

przebiegają głównie pod terenami zabudowanymi i dużymi węzłami komunikacyjnymi. 

Specyfiką tego środka transportu jest szczególne zagrożenie


pasażerów w przypadku zaistnienia jakiejkolwiek awarii lub jego unieruchomienia 

między stacjami. Do zdarzeń, które mogą wystąpić w metrze 

i spowodować zagrożenie można zaliczyć m.in.: 

– pożar, 

– skażenie środkami chemicznymi (np. w wyniku działań terrorystycznych), 

– katastrofę lub wypadek związany z pociągiem lub konstrukcją budowlaną, 

– eksplozję ładunku wybuchowego, 

– zalanie lub zatopienie. 

Do działań zapobiegawczych w metrze, które eliminują lub redukują 

prawdopodobieństwo wystąpienia katastrofy albo ograniczają jej skutki 

można zaliczyć: 

– bieżący monitoring osób znajdujących się w obiektach metra polegający 

na kontroli czy są wnoszone niebezpieczne przedmioty, czy na peronach 

nie pozostały podejrzanie wyglądające przedmioty, które mogą zawierać 

materiały wybuchowe, 

– bieżąca obserwacja tuneli i peronów, 

– patrole służb ochrony metra lub policji w wagonach. 

Dyspozytorzy Centralnej Dyspozytorni mogą zarządzać całodobowo pogotowiem 

energetycznym, technicznym i automatyki, brygadami awaryjnymi 

i zdalnego kierowania ruchem oraz jednostką Zakładowej Służby Ratowniczej 

MW. Metro Warszawskie jest wyposażone w 6 automatycznych systemów 

bezpieczeństwa, w tym m.in. zdalnego sterowania i kontroli, samoczynnego 

ograniczania prędkości pociągów, sygnalizacji alarmu pożaru, podglądu za 

pomocą telewizji kablowej z ciągłym nagrywaniem. 

Metro warszawskie posiada opracowany Zakładowy Plan Ratowniczy dla 

wszystkich oddanych do użytku stacji. Plan ten zawiera ramowe procedury 

postępowania w przypadku powstania w tunelach i na stacjach metra takich 

zdarzeń jak: pożar, awaria, wypadek lub katastrofa. 

Transport lotniczy 

Nad terenem warszawskich dzielnic Ursynów, Bemowo oraz Włochy 

rozciąga się strefa podejść samolotów do lądowania na lotnisku Portu Lotniczego 

Warszawa-Okęcie. Na obszarze Bemowa zlokalizowane jest lotnisko 

Aeroklubu. Awaria samolotu i jego ewentualny upadek na gęsto zabudowane 

101

102 


osiedla, może spowodować zagrożenie życia wielu ludzi, konieczność ewakuacji 

i ogromne straty materialne. 

W wyniku katastrofy lotniczej może zaistnieć konieczność udzielenia pomocy 

dużej liczbie poszkodowanych. Jednocześnie w czasie katastrofy mogą 

wystąpić wybuchy paliwa lotniczego, gazu, rozległe pożary oraz zniszczenia 

mienia komunalnego i prywatnego. Zagrożenie terenu administrowanego 

przez Przedsiębiorstwo Państwowe „Porty Lotnicze” Port Lotniczy Warszawa- 

-Okęcie może również wynikać z aktów terrorystycznych takich jak: porwanie 

samolotu w czasie lotu i postoju, terroryzm bombowy czy akty sabotażu 

obiektów lotniskowych i statków powietrznych lub wzięcie zakładników. 

Zgodnie z wymogami ICAO (Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa 

Cywilnego) rejonem operacyjnym służb lotniskowych jest obszar o promieniu 

8 km od centralnego punktu lotniska. W zakresie zabezpieczenia ratowniczo- 

-gaśniczego startów i lądowań samolotów komunikacyjnych Port Lotniczy 

Warszawa-Okęcie sklasyfikowany jest w 8 kategorii lotnisk (max. 10 pkt.). 

Klasyfikacja ta związana jest z rozmiarami samolotów i częstotliwością dokonywanych 

przez nie operacji lotniczych. 

Organizacja działań ratowniczych w Porcie Lotniczym Warszawa- 

-Okęcie oparta jest na Lotniskowej Straży Pożarnej, przygotowanej do 

działań i wyposażonej w specjalistyczne środki i sprzęt zgodny z wymogami 

ICAO. W celu minimalizowania skutków stanu zagrożenia, a szczególnie 

w aspekcie ratowania życia Port Lotniczy posiada pełne zabezpieczenie 

w zakresie uruchomienia swoich specjalistycznych sił oraz podpisane 

porozumienia w sprawie współdziałania podczas tych zdarzeń ze służbami 

miejskimi: Wojewódzką Stacją Pogotowia Ratunkowego, Policją, 

Państwową Strażą Pożarną. 

Wykorzystanie sił i środków, będących w posiadaniu Portu Lotniczego 

Warszawa-Okęcie, do działań na terenie miasta nie wynikających z zagrożeń 

lotniczych, jest możliwe, lecz musi być każdorazowo uzgadniane w zależności 

od poziomu zagrożenia miasta, a także możliwości i konieczności wykorzystania 

specjalistycznego sprzętu. Dysponowanie sił i środków w takich 

akcjach, uzależnione jest, w związku z koniecznością zapewnienia ciągłości 

zabezpieczenia operacji lotniczych w Porcie Lotniczym Warszawa-Okęcie,


od stanu tych sił aktualnie utrzymywanych w gotowości, oraz możliwości 

zamknięcia ruchu lotniczego w danym momencie. [6] 

3.7. Zagrożenia terrorystyczne 

W ostatnich latach coraz częściej, w różnych państwach, mają miejsce 

ataki terrorystyczne. Do ich przeprowadzania wykorzystywana jest broń, 

materiały wybuchowe, bomby oraz materiały i środki biologiczne i chemiczne. 

Uważa się, że w zasadzie większość ataków terrorystycznych poprzedzona 

jest stawianiem przez terrorystów określonych żądań. W przypadku gdy nie 

są one spełniane, dokonywany jest bezpośredni atak na wcześniej zaplanowane 

obiekty lub porywani są zakładnicy, których życie uzależnione jest od 

spełnienia oczekiwań stawianych przez terrorystów. 

Trudność w przeciwdziałaniu temu zagrożeniu polega na tym, że to 

terroryści dokonują wyboru czasu, miejsca i sposobu ataku. Stąd też uważa 

się, że jednym z ważnych elementów przeciwdziałania temu zagrożeniu jest 

właściwy przepływ informacji od społeczeństwa do służb zajmujących się 

zwalczaniem terroryzmu. 

Terroryzm chemiczny 

Środki chemiczne stosowane w konfliktach zbrojnych (broń chemiczna) 

mogą być również wykorzystywane przez terrorystów. Środki te to toksyczne 

substancje chemiczne powodujące lekkie lub poważne zaburzenia funkcjonowania 

organizmu, prowadzące często do śmierci. Są one najczęściej cieczami 

(stosowane jako aerozole), rzadko gazami. Do organizmu ludzkiego przenikają 

drogami oddechowymi, poprzez skórę lub przewód pokarmowy. Pod 

względem działania fizjologicznego bojowe środki trujące można podzielić na: 

– paraliżujące – działające na układ nerwowy (np. tabun, sarin, soman), 

– ogólnotrujące – o różnorodnym działaniu na organizm człowieka (np. 

cyjanowodór, chlorocyjan), 

– duszące – działające na oskrzela i płuca (np. fosgen), 

– parzące – wywołujące uszkodzenia przewodu pokarmowego, oddechowego, 

skóry (np. gaz musztardowy, iperyt azotowy, luizyt), 

6. Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m.st. Warszawy. 

103

104 


– łzawiące (gazy łzawiące), drażniące górne drogi oddechowe(np. 

adamsyt, arsen), 

– psychotoksyczne (np. LSD-25). 

Innym przykładem terroryzmu chemicznego może być celowe zniszczenie 

zbiorników z substancjami niebezpiecznymi w przedsiębiorstwie lub 

podczas transportu. 

Terroryzm nuklearny 

Zagrożenia radiacyjne związane z militarnym lub pozamilitarnym (głównie 

atakiem terrorystycznym) użyciem substancji promieniotwórczych lub 

ładunku jądrowego mogą powstać podczas: 

– wykorzystania w zamachu terrorystycznym „brudnej bomby” (inaczej bomby 

radiacyjnej, bomby radiobiologicznej). Jest to konwencjonalny materiał 

wybuchowy z substancją promieniotwórczą np. cezem 137, strontem 90 lub 

kobaltem 60. Eksplozja takiej bomby spowodowałaby rozproszenie substancji 

promieniotwórczej i skażenie terenu. Obszar i poziom skażenia zależałby 

od mocy materiału wybuchowego i sposobu jego detonacji, całkowitej 

aktywności substancji promieniotwórczej, miejsca dokonania eksplozji 

oraz warunków meteorologicznych. W takich sytuacjach oddzielnie oprócz 

skażenia wewnętrznego i zewnętrznego ludności należy rozpatrywać efekt 

psychologiczny (strach, panika) potęgujący zagrożenie; 

– ataku terrorystycznego na elektrownię jądrową lub zakład przemysłu 

atomowego (w przypadku zagrożenia m. st. Warszawy dotyczy to obiektów 

przemysłu jądrowego w państwach ościennych); 

– wybuchu bomby atomowej. 

Bioterroryzm 

Działania bioterrorystyczne prowadzące do celowego skażenia powietrza, 

żywności, wody mogą przeprowadzić organizacje terrorystyczne, przestępcze 

i inne. Celem ataku bioterrorystycznego może być wywołanie: 

– epidemii prowadzących do śmierci dużej liczby osób; 

– epidemii chorób nie prowadzących do śmierci dużej części populacji 

ludzkiej, jednakże powodujących znaczne straty społeczne i ekonomiczne; 

– paniki w społeczeństwie; doprowadzenie do paraliżu ekonomicznego.


– Centrum Kontroli Chorób i Profilaktyki w Atlancie (Centers for Disease 

Control and Prevention) opublikowało listę czynników biologicznych, 

które mogą być najprawdopodobniej użyte w ataku bioterrorystycznym. 

Czynniki te,w zależności od ryzyka, jakie stwarzają dla bezpieczeństwa 

społeczeństwa podzielono na 3 kategorie: 

Kategoria A – czynniki łatwo rozprzestrzeniające się lub wywołujące 

choroby przenoszące się z osoby na osobę, o wysokim współczynniku 

śmiertelności, stanowiące poważne zagrożenie dla zdrowia 

publicznego, wymagające specjalnych działań ze strony służby zdrowia. 

Należą do nich: wirus ospy prawdziwej, laseczka wąglika, dżuma, tularemia, 

jad kiełbasiany, wirus Ebola, Marburg, Lassa, wirusy krwotocznych 

gorączek południowo-amerykańskich: wirus Junin, wirus Mapucho, 

wirus Sabia. 

Kategoria B – czynniki umiarkowanie rozprzestrzeniające się, wywołujące 

choroby o niskiej śmiertelności, umiarkowanych zachorowaniach, 

wymagające wzmocnienia możliwości diagnostycznych i nadzoru epidemiologicznego. 

Należą do nich: gorączka Q, brucellozy, nosacizna, zarazek 

papuzicy, dur wysypkowy, gronkowcowa enterotoksyna, toksyna ε, rycyna, 

wirusy zapalenia mózgu, ponadto mikroorganizmy przenoszone drogą 

pokarmową: pałeczka duru, pałeczka czerwonki, Escherichia coli O157:H7, 

przecinkowiec cholery. 

Kategoria C – czynniki, które mogą być w przyszłości przystosowane do 

użycia jako broń biologiczna, patogeny uzyskane na drodze inżynierii genetycznej, 

łatwo dostępne, łatwe w produkcji. Należą do nich np: wirus Nipah, wirus 

Hanta, wirus żółtej febry, wielooporne szczepy Mycobacterium tuberculosis. 

Skażeniu mogą zostać poddane: 

Powietrze 

Zastosowanie czynników biologicznych w postaci rozpylonego aerozolu 

może nastąpić: 

– w budynkach instytucji rządowych i administracji publicznej, 

– w miejscach strategicznych dla miasta, 

– w miejscach występowania dużych skupisk ludzi (np.: Metro Warszawskie, 

Dworzec Warszawa Centralna, Międzynarodowy Port Lotniczy Warszawa 

105

106 


Okęcie i duże centra handlowe), często przy wykorzystaniu systemów 

klimatyzacyjnych lub wentylacyjnych. 

Woda 

Celowemu zatruciu może być poddana również woda. Zainteresowanie 

bioterrorystów może być skierowane na: 

– zbiorniki wodne służące do zaopatrywania w wodę wodociągi miejskie, 

– zbiorniki czystej wody w Zakładach Wodociągów, 

– sieci wodociągowe. 

Żywność 

Żywność i jej składniki, również mogą być celem ataku bioterrorystycznego. 

Celowemu skażeniu może być poddana zarówno żywność krajowa 

jak i importowana (skażona poza granicami kraju). Szczególnie niebezpieczne 

byłoby skażenie dopuszczonej do obrotu, dużej partii żywności 

bezpośrednio przed sprzedażą. 

Działania niekonwencjonalne 

Bioterroryści mogą również rozprzestrzeniać patogeny niekonwencjonalnymi 

metodami. Przykładem takich działań były w USA liczne przypadki 

umieszczania form przetrwalnikowych laseczek wąglika w przesyłkach 

pocztowych. [7] 

3.8. Charakterystyka ważniejszej infrastruktury technicznej 

Wodociągi 

Pobór wody na obszarze Warszawy odbywa się z ujęć powierzchniowych 

i podziemnych, zarówno do celów bytowych jak i produkcyjnych. Wody Wisły 

oraz Narwi, po uzdatnieniu, stanowią podstawowe źródło zaopatrzenia Warszawy. 

Warszawa jest zaopatrywana w wodę przez trzy wodociągi: Centralny, 

Praski i Północny. Wodociąg Centralny pobiera wodę powierzchniową 

z Wisły. Woda surowa jest przesyłana do stacji filtrów przy ul. Koszykowej, 

gdzie jest poddawana procesom uzdatniania, a następnie tłoczona do sieci. 

Wodociąg Praski pobiera wodę infiltracyjnie spod dna rzeki i oczyszcza 

ją w stacji filtrów pospiesznych przy ul. Brukselskiej. Wodociąg Północny 

pobiera wodę powierzchniową z Zalewu Zegrzyńskiego, która jest uzdat- 

7 Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m.st. Warszawy.


niana w stacji filtrów w m. Wieliszew, a następnie tłoczona do stacji strefowej 

w Białołęce i po dodatkowej dezynfekcji doprowadzana do miejskiej 

sieci wodociągowej. 

Istniejąca rezerwa wody czystej wystarcza na pokrycie połowy średniego 

dobowego zużycia wody. Na wypadek wykrycia w wodzie środków toksycznych, 

w ilości mogącej stworzyć zagrożenie dla mieszkańców Warszawy, przewidziane 

jest uruchomienie procedury Postępowania Awaryjnego opracowanej 

przez specjalistów MPWiK. Na jej podstawie realizowane jest zamknięcie 

poszczególnych etapów ciągu technologicznego lub w razie konieczności 

całego zakładu i przejęcie produkcji wody przez pozostałe dwa zakłady. 

Głównym zabezpieczeniem przed celowym zatruciem wody jest ochrona 

terenu zakładów produkujących wodę. Każdy zakład posiada ogrodzenie 

w znacznym stopniu utrudniające wejście na jego teren i jest strzeżony całodobowo. 

W stacji filtrów przy ul. Koszykowej istnieje całodobowy monitoring 

obiektów, ze szczególnym uwzględnieniem zbiorników wody pitnej. 

Ujęcia wody oligoceńskiej 

Na terenie Warszawy, obok sieci miejskiej stanowiącej podstawowe źródło 

zaopatrzenia mieszkańców w wodę, funkcjonuje sieć ogólnodostępnych punktów 

czerpalnych dostarczających mieszkańcom wodę do celów pitnych pobieraną 

z ujęć podziemnych czwartorzędowych i trzeciorzędowych – oligoceńskich. 

Możliwość ujmowania do celów konsumpcyjnych wód z płytko występujących 

warstw czwartorzędowych jest niewielka ze względu na występujące 

na znacznym obszarze zanieczyszczenia tych wód, sięgające lokalnie 60 m. 

Studnie ujmujące oligoceński poziom wodonośny rozmieszczone są 

nierównomiernie na terenie miasta. Wynika to z faktu, że część z nich wykorzystuje 

wodę ze studni dla zakładów przemysłowych a studnie budowane 

w ostatnich latach z przeznaczeniem dla kranów czerpalnych zlokalizowane 

są w rejonach większych skupisk ludności. 

Studnie ujmujące oligoceński poziom wodonośny odgrywają ważną rolę 

w warunkach zagrożeń i awarii miejskiej sieci wodociągowej jako studnie 

awaryjne w stosunku do wodociągu miejskiego i w związku z tym powinny 

być utrzymywane w stanie ciągłej gotowości i sprawności technicznej. Dzięki 

ciągłemu ich wykorzystywaniu do zaopatrzenia ludności w wodę mogą peł- 

107

108 


nić funkcję źródła awaryjnego w każdej chwili bez konieczności specjalnych 

przygotowań (przepompowania oczyszczającego, analiz fizykochemicznych 

i bakteriologicznych wody, dezynfekcji, instalacji urządzeń umożliwiających 

pobór wody przez mieszkańców). 

Kanalizacja 

Warszawa do oczyszczalni kieruje tylko 45% ścieków, a pozostałe w stanie 

surowym trafiają do Wisły. Długość sieci kanalizacyjnej w Warszawie wynosi 

2208 km, w tym 549 km kolektorów, 1091 km kanałów i 568 km przykanalików. 

Stan techniczny sieci kanalizacyjnej jest zróżnicowany w zależności 

od jej wieku zastosowanego materiału do jej budowy. Około 28% kanałów 

ma wiek ponad 40 lat, a ponad 40% – powyżej 30 lat. Znaczna część kanałów 

jest więc stara i wymaga systematycznych zabiegów konserwujących 

i renowacyjnych. W przypadku zalania sieci kanalizacyjnej podczas powodzi 

może dojść do skażenia terenu i zagrożenia epidemiologicznego. 

Sieci ciepłownicze 

System ciepłowniczy aglomeracji warszawskiej zasilany jest z 6 podstawowych 

źródeł mocy dyspozycyjnej 5500 MW (EC Siekierki, Żerań, Kawęczyn, 

Powiśle, Pruszków, Wola). Zapotrzebowanie na energię cieplną w Warszawie 

jest pokrywane przez scentralizowany system ciepłowniczy i kotłownie 

lokalne. Źródłami zasilania systemu ciepłowniczego są elektrociepłownie 

(EC) Siekierki, Żerań, Powiśle i Kawęczyn oraz Ciepłownia Wola. Ciepło 

wytwarzane przez te źródła jest dostarczane odbiorcom za pomocą sieci 

magistralnych i rozdzielczych. 

Warszawski system ciepłowniczy zaopatruje w energię cieplną 18022 budynki 

o kubaturze 198 mln m3 (w tym 10534 budynki z instalacjami ciepłej 

wody). Z energii cieplnej korzysta ok. 90% mieszkańców miasta. 

Awaria sieci ciepłowniczej w sezonie zimowym może doprowadzić 

do wychłodzenia budynków mieszkalnych i miejsc pracy, a wtórnie 

(z powodu konieczności dogrzewania) przyczynić się do awarii sieci 

energetycznej. W wyniku wychłodzenia pomieszczeń może dojść do 

masowych zachorowań.


Sieci energetyczne 

Warszawa posiada kilka niezależnych systemów dosyłowych energii. 

Elektrociepłownie Warszawskie S.A. są kluczowym dostawcą energii w Warszawie. 

Spółka zaspokaja ok. 90% potrzeb miasta na energię cieplną i ok. 67% 

potrzeb na energię elektryczną. 

Ryzyko całkowitego braku energii elektrycznej w Warszawie, należy 

ocenić jako niskie. Może dojść do tej sytuacji jedynie w przypadku celowego 

zniszczenia wszystkich systemów przesyłowych i rozdzielczych oraz unieruchomienia 

elektrociepłowni. 

Brak energii elektrycznej spowoduje destabilizację a także niemożność 

funkcjonowania prawie wszystkich pozostałych systemów i sieci miasta. Największy 

nacisk należy położyć na przywrócenie dostaw energii elektrycznej. 

Gdyby jednak działania operatorów systemów przesyłowego i rozdzielczego 

nie przyniosły rezultatu, ze względu na czas odłączenia energii, zaistnieje 

konieczność zagwarantowania zasilania awaryjnego: 

– do 1 dnia – szpitalom i podstawowym instytucjom administracji, 

– 1 – 3 dni – dużym sklepom i supermarketom, bankom. 

W przypadku przerwy dłuższej niż 3 dni konieczne jest rozpoczęcie 

akcji dostaw wody i ciepła do mieszkań i osiedli oraz koordynacja pomocy 

medycznej i humanitarnej. 

Innym zagrożeniem jest zalanie urządzeń (stacji rozdzielczych) w wyniku 

np. przerwania wałów przeciwpowodziowych Wisły. Zalanie stacji już 

na głębokość ok. 30 cm spowoduje jej całkowite wyłączenie z eksploatacji. 

Gazociągi 

Wokół Warszawy jest zbudowany zamknięty pierścień gazociągów wysokiego 

ciśnienia (do 5,5 MPa) o długości 121 km. Z pierścienia gazociągów 

otaczających Warszawę gaz ziemny jest wprowadzony do miasta poprzez 12 

stacji redukcyjno-pomiarowych I-go stopnia, które mają za zadanie redukcję 

ciśnienia do ok. 0,4 MPa oraz nawanianie gazu. 

W skład systemu rozprowadzania gazu wchodzi również: 

– sieć gazociągów magistralnych średniego ciśnienia (do 0,4 MPa) łączących 

ze sobą stacje I stopnia, 

109

110 


– sieć gazociągów rozdzielczych średniego ciśnienia doprowadzających 

gaz do odbiorców przemysłowych i do stacji redukcyjnych II stopnia, 

– sieć gazociągów niskiego ciśnienia (do 5 kPa) doprowadzająca gaz 

do budynków. 

Awaria sieci gazowniczych może przyczynić się do zagrożenia pożarowego 

oraz do eksplozji, a nawet zawalenia się budynku, co może doprowadzić do 

dużej liczby ofiar [8] . 

8 Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m.st. Warszawy.


4.Statystyczna analiza zagrożeń, które 

wystąpiły na obszarze m.st. Warszawy 

4.1. Przypadki chorobowe powodujące zagrożenie 

dla życia na obszarze m.st. Warszawy 

Do dn. 4 kwietnia 2005 r. nie zostały przesłane z Ministerstwa Zdrowia 

dane dot. przypadków chorobowych powodujących zagrożenie dla życia. 

4.2. Interwencje zespołów ratownictwa medycznego 

Tabela 24: Przyczyny interwencji zespołów ratownictwa medycznego i grupy wiekowe pacjentów 

(dane za 2004 r.) 

Interwencje zespołów ratownictwa medycznego - przyczyny i grupy wiekowe pacjentów 

L.p. Rozpoznanie 

Grupy wiekowe pacjentów 

do lat 3 4-18 19-34 35-54 55-65 pow. 65 

1. Choroby zakaźne i pasożytnicze a00-b99 11 41 100 81 40 114 

2. Nowotwory c00-d48 5 16 111 445 631 1613 

3. Choroby krwi d50-d89 1 3 25 32 3 62 

4. Choroby wydzielania wewnętrznego e00-e89 13 30 243 640 357 1908 

5. Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania f00-f99 4 269 1931 2617 904 1574 

6. Choroby układu nerwowego g00-g99 41 226 1630 2532 773 1619 

7. Choroby oka i przydatków oka h00-h59 19 1 17 24 9 20 

8. Choroby ucha i wyrostka sutkowatego h60-h95 6 9 53 43 20 57 

9. Chorobu układu krążenia i00-i99 33 102 787 4305 4666 20122 

10. Choroby układu oddechowego j00-j99 422 587 726 1309 1214 4982 

11. Choroby ukladu trawiennego k00-k92 170 212 955 1590 837 2703 

12. Choroby skóry i tkanki podskórnej l00-l99 17 20 112 192 66 182 

13. 

Choroby układu kostno - stawowego, mięśniowego i 

tkanki łącznej m00-m99 

3 19 245 426 219 810 

14. Choroby układu moczowo-płciowego n00-n99 11 106 920 1106 396 1158 

15. Ciąża, poród i połóg o00-o99 2 38 935 134 0 0 

111

112 

Statystyczna analiza zagrożeń … 

Interwencje zespołów ratownictwa medycznego - przyczyny i grupy wiekowe pacjentów 

L.p. Rozpoznanie 

Grupy wiekowe pacjentów 

do lat 3 4-18 19-34 35-54 55-65 pow. 65 

16. Stany okołoporodowe p00-p96 231 0 0 0 0 0 

17. Wady rozwojowe wrodzone q00-q99 101 2 2 0 0 0 

18. Obj.Nied.Okre. R00-r99 468 1027 3872 6330 4151 15325 

19. Urazy i zatrucia s00-t98 389 2189 7925 7976 2705 6111 

20. Zewnętrzne przyczyny zachorowania i zgonu v01-y98 119 326 1657 1636 456 377 

21. Inne 193 197 1027 652 214 722 

Źródło: Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego 

Ogółem 2259 5420 23273 32070 17661 59459 

Ilość interwencji zespołów ratownictwa medycznego w 2004 r. nie zmieniła 

się istotnie w stosunku do 2003 r., a nawet zmniejszyła (interwencji ogółem: 

w 2003r. – 165 847, w 2004r. – 157 327). Niewątpliwy wpływ na to miało to, 

że świadczenia z zakresu Nocnej i Świątecznej wyjazdowej opieki lekarskiej 

realizowała WSPR – lepsza segregacja wezwań, natomiast istotnie zmienił się 

zakres interwencji zespołów (liczba interwencji zespołów „R” w 2003r. – 35 

742, zaś w 2004r. – 89 417). [1] 

Tabela 25: Interwencje zespołów ratownictwa medycznego 

Typ Zespołu 

Liczba 

Zespołów 

1. Informacja z Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego. 

Interwencje zespołów pomocy doraźnej w 2004 r. 

Udział procentowy 

% 

Całkowita liczba 

wyjazdów w 2004 r. Udział procentowy % 

Wskaźnik liczby wyjazdów 

jednego zespołu 

na dobę 

R 27 62,8 89 417 56,8 9,0 

RN 1 2,3 713 0,5 1,9 

W 15 34,9 67 197 42,7 12,2 

Ogółem 43 100% 157 327 100% - 

Źródło: Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego.

4.3. Hospitalizacje pacjentów w stanach 

powodujących zagrożenie dla życia 


Tabela 26: Hospitalizacje pacjentów - przyczyny i grupy wiekowe pacjentów 

Lp. Rozpoznanie 

Grupy wieku pacjentów 

Do lat 3 4-18 19-34 35-54 55-65 pow. 65 Razem *) 

1. Choroby zakaźne i pasożytnicze aoo-b99 785 376 80 195 145 276 1860 

2. Nowotwory coo-d48 636 2769 5425 19363 15516 21085 64802 

3. Choroby krwi d50-d89 

Choroby wydzielania wewnętrznego 

679 1648 896 1918 607 1696 7445 

4. eoo-e89 

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia 

366 2177 1436 2591 1610 2910 11097 

5. zachowania foo-f99 17 311 324 569 179 347 1752 

6. Choroby układu nerwowego goo-g99 503 1907 1045 2107 982 1523 8079 

7. Choroby oka i przydatków oka hoo-h59 

Choroby ucha i wyrostka sutkowa tego 

1032 1319 439 1264 1316 4919 10289 

8. t-i60-h95 224 286 300 588 322 285 2005 

9. Chorobu układu krążenia ioo-i99 246 1434 1756 10369 10665 29183 53684 

10. Choroby układu oddechowego joo-j99 2323 2844 1619 3039 2311 6261 18414 

11. Choroby układu trawiennego koo-k92 917 2524 3414 7497 4523 8707 27595 

12. Choroby skory i tkanki podskórnej loo-l99 

Choroby układu kostno -stawowego, 

280 863 791 1119 583 1025 4662 

13. mięśniowego i tkanki łącznej moo-m99 

Choroby układu moczowo-płciowego 

77 1164 641 1626 932 1646 6087 

14. noo-n99 1116 2685 5315 9980 4196 5771 29066 

15. Ciąża, poród l połóg 000-099 2 182 14628 2138 0 0 16950 

16. Stany okołoporodowe poo-p96 3922 0 0 0 0 0 3928 

17. Wady rozwojowe wrodzone 000-099 3141 3039 273 106 38 33 6630 

18. Obj.Nied.Okre. Roo-r99 705 2221 945 2088 1348 3117 10431 

19. Urazy i zatrucia soo-t98 831 3934 4715 4760 1549 3590 19453 

20. Inne 7512 3407 1907 7150 2761 3585 26382 

21. Ogółem 25314 35090 45949 78467 49583 95959 330611 

Źródło: Państwowy Zakład Higieny. 

*) Łącznie z hospitalizacjami o nieokreślonym wieku. 

113

Tabela 27: Lista szpitali w m.st. Warszawie, które nie przesłały danych w 2003 r 

114 


000288395 INSTYTUT MATKI I DZIECKA 01211 WARSZAWA UL.KASPRZAKA 17 A 

000288567 INSTYTUT REUMATOLOGICZNY 02637 WARSZAWA UL.SPARTAŃSKA 1 

000291210 WOJEWÓDZKI SZPITAL ZAKAŹNY IM ‚’DZIECI WARSZAWY’’ 00825 WARSZAWA UL.SIENNA 60 

000291581 

SAMODZIELNY ZESPÓŁ PUBLICZNYCH ZAKŁADÓW OPIEKI 

ZDROWOTNEJ 

02042 WARSZAWA UL.MOCHNACKIEGO 10 

000297520 

Warszawski Szpital dla Dzieci Samodzielny Publiczny Zakład 

Opieki Zdrowotnej 

00328 WARSZAWA UL.KOPERNIKA 43 

000297945 WOJEWÓDZKI SZPITAL ZAKAŹNY 01201 WARSZAWA UL.WOLSKA 37 

010553553 WOJEWÓDZKI SZPITAL CHIRURGII URAZOWEJŚW.ANNY 02315 WARSZAWA UL.BARSKA 16/20 

010698151 

Prywatna Klinika Ginekologiczno-Położnicza i Przychodnia 

Specjalistyczna Hanna i Jerzy Rudźko 

04 - 158 Warszawa ul. Fieldorfa 5a 

010937348 Lecznica Położniczo – Chirurgiczna „IATROS” 03 - 599 Warszawa ul. Pastelowa 2 

011692096 INSTYTUT FIZJOLOGII I PATOLOGII SŁUCHU 01943 WARSZAWA UL.PSTROWSKIEGO 1A 

012073343 

Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Centrum Medyczne 

Damiana Spółka z o.o.NZOZ 

02 - 739 Warszawa ul. Wałbrzyska 46 

012103423 

SZPITAL SPECJALISTYCZNY ŚW.ZOFII SAMODZIELNY PUBLICZNY 

ZAKŁAD OPIEKI ZDROWOTNEJ 

01004 WARSZAWA UL.ŻELAZNA 90 

012298272 WOJEWÓDZKI SZPITAL BRÓDNOWSKI 03242 WARSZAWA UL.KONDRATOWICZA 8 

016291775 Carolina Medical Center Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej 01-876 Warszawa ul. Broniewskiego 89 

017351746 Niepubliczny Zakład opieki Zdrowotnej klinika Medyczna IBIS 01-013 Warszawa ul. Kacza 8 

Źródło: Państwowy Zakład Higieny 

4.4. Epidemiologia chorób zakaźnych 

Tabela 28: Epidemiologia chorób zakaźnych (w 2004 r.) 

Lp. 

Kod wg 

ICD-10 

Pozycja w rejestracji (wg MZ-56) Liczba zachorowań 

Liczba 

hospitalizacji 

1. A00 Cholera 0 0 

2. A01,0 Dur brzuszny 1 1 

3. A01.1- 

-A01.3 

Dury rzekome A, B, C 1 1 

4. A02.0 

zatrucia pok. 756 343 

5. 

Salmonelozy: 

A02.1- 

-A02.9 

pozajelitowe 26 19 

6. A03 Czerwonka: bakteryjna 0 0 

7. 

8. 

A04 Infekcje bakteryjne zakaźne jelitowe 

ogółem 

w tym 0-1 

41 

12 

28 

3


Lp. 

Kod wg 

ICD-10 


Liczba 


9. 

10. 

11. 

A05.0 

A05.1 

A05.2 

Infekcje bakteryjne - zatrucia 

pokarmowe 

gronkowcem 

jadem kiełbasianym 

Clostridium perfringens 

0 

0 

0 

0 

0 

0 

12. A05.3- 

13. 

-A05..8 

A05.9 

Infekcje bakteryjne - zatrucia 

pokarmowe 

inne określone 

nie określone 

0 

0 

0 

0 

14. A06.0 Pełzakowa czerwonka ostra 0 0 

15. 

16. 

A08 

Wirusowe i inne określone 

zakażenia jelitowe 

Ogółem 

w tym 0-1 

506 

278 

426 

254 

17. A09 Biegunki u dzieci do lat 2 141 125 

18. A20 Dżuma 0 0 

19. A21 Tularemia 0 0 

20. A22 Wąglik 0 0 

21. 

22. 

A23 Bruceloza 

ogółem 

w tym nowe 

0 

0 

0 

0 

23. A24.0 Nosacizna 0 0 

24. A26 Różyca 0 0 

25. A27 Leptospiroza 0 0 

26. A30 Trąd 0 0 

27. 

28. 

A32, P37.2 

P37.2 

Listerioza 

ogółem 

w tym wrodz. 

2 

1 

2 

1 

29. 

30. 

A33-A35 

A33 

Tężec 

ogółem 

w tym u noworodków 

1 

0 

1 

0 

31. A36 Błonica 0 0 

32. A37 Krztusiec 378 32 

33. A38 Szkarlatyna 233 12 

34. A39.0 

meningokok. 0 0 

35. G00.0 haemophilus 0 0 

36. Zapalenie opon mózgowo- 

-rdzeniowych 

G.00.1- 

37. 

-G.00.9 

A87, B00.3, 

B02.1 

inne bakteryjne 

wirusowe 

11 

19 

11 

19 

38. G03 inne i nie określone 0 0 

115

Lp. 

116 

Kod wg 

ICD-10 



Liczba 


39. A39.8 

meningokokowe 1 1 

40. G04.2 heamophilus 2 2 

41. G04.2 inne bakteryjne 9 9 

42. A84 

wirusowe przenoszone 

kleszcze 

11 11 

A83, A85, 

43. 

B00.4, 

B02.0, 

B25.8 

Zapalenie opon mózgu 

inne wirusowe określone 2 2 

44. A86 wirusowe nie określone 13 13 

45. G04.0 poszczepienne 0 0 

46. G04.8- 

-G04.9 

inne i nie określone 0 0 

47. 

48. 

A46, O86.9 

O86.8 

Róża 

ogółem 

w tym po porodzie 

190 

0 

123 

0 

49. A48.8 Twardziel 0 0 

50. A69 Gorączka powrotna 0 0 

51. A69.2 Choroba z lyme 13 5 

52. A70 Ornitozy 0 0 

53. A71 Jaglica 0 0 

54. A75 

dur wysypkowy 0 0 

55. A78 Rieketsjozy 

gorączka Q 0 0 

56. A77, A79 gorączka plamista i inne 0 0 

57. A80 Ostre nagminne porażenie dziecięce 0 0 

58. - Ostre porażenie wiotkie u dzieci 0-14 0 0 

59. A81.0 Choroba Jakoba-Creuthfeldta 1 1 

60. A81.1 Podostre stward. zap. mózgu 0 0 

61. A82 Wścieklizna 0 0 

62. - Pokąsanie przez zwierzęta 208 4 

63. A95 Żółta gorączka 0 0 

64. B01 Ospa wietrzna 3317 50 

65. B05 Odra 0 0 

66. 

67. 

B06, P35.0 

P35.0 

Różyczka 

ogółem 

w tym wrodzona 

26 

0 

0 

0 

68. B08.8 Pryszczyca 0 0

Lp. 

Kod wg 

ICD-10 



Liczba 


69. B15 

B16, 

typu A 14 13 

70. B18.0- 

-B18.1 

typu B 64 48 

71. 

Wirusowe zapalenie wątroby 

B17.1, 

B18.2 

B16, 

typu C 154 69 

72. 

B18.0- 

-B18.1 

+B17.1, 

18.2 

B17.0, 

B17.2typu 

B+C 4 3 

73. -B17.8, 

B18.8- 

-B18.9, B19 


74. B20-B22 

określone choroby 

75. B23 Choroby wywołane HIV 

inne stany 

76. B24 nie określone 

77. B26 Świnka 859 45 

78. B27 Mononukleoza zakaźna 155 126 

79 B35 Grzybice skóry 3 1 

80. B50-B54, 

81. 

P37.3-P37.4 

Zimnica 

ogółem 3 2 

B37.3- 

-P37-4 

w tym wrodzona 0 0 

82. 

83. 

B58, PP37.1 

Toksoplazmoza 

B37.1 

Ogółem 

w tym wrodzona 

16 

0 

2 

0 

84. B67 

Bąblowica 0 0 

85. B69 Wągrzyca 0 0 

86. B68.1 

B68.0, 

Tasiemczyce 

Tcania saginata 6 0 

87. B68.9, B70, 

B71 


88. B75 Włośnica 0 0 

89. B86 Świerzb 104 15 

117

Lp. 

118 

Kod wg 

ICD-10 



Liczba 


90. J02.0, J03.0 Paciorkowe zapalenie gardła i/lub migdałów 15 10 

91. 

92. 

J10, J11 Grypa 

Ogółem 

w tym dzieci 0-14 

53280 

13880 

2 

1 

93. T62.0 

Grzybami 0 0 

94. T62.1-T62.2 

Zatrucia naturalne toksycznymi 

jagodami i innymi 

częściami roślin 

0 0 

95. T61 

substancjami spożytymi jako 

żywność 

rybą, skorupiakiem 

i innymi owocami morza 

0 0 

96. T62.8-T62.9 

innymi substancjami 

szkodliwymi jako pokarm 

Alfa- i mykotoksynami 

0 0 

97. T64 

w produktach spożywczych 

0 0 

98. T60 Pestycydami 0 0 

99. T36-T50 

lekami i preparatami 

farmakologicznymi 

0 0 

100. T51 

Inne zatrucia 

alkoholem 

Innymi substancjami 

0 0 

101. T52-T59 

zazwyczaj nie stosowanymi 

w celach leczniczych 

0 0 

102. T63 

efekt kontaktu z jadowitymi 

zwierzętami 

0 0 

103. T65 

innymi substancjami 

i nieokreślonymi 

0 0 

Źródło: Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna.


5.Posiadane w roku sporządzania planu środki 

Świadczenia pomocy doraźnej na terenie m. st. Warszawy realizuje Wojewódzka 

Stacja Pogotowia Ratunkowego – Samodzielny Publiczny Zespół 

Zakładów Opieki Zdrowotnej w Warszawie, ul. Poznańska 22 (tel.: 5251 405, 

fax: 5251 380 oraz fax w CPR nr 52 51 345 przeznaczony do przekazywania 

wezwań przez osoby głuchonieme). 

5.1. Usytuowanie i wyposażenie centrum 

powiadamiania ratunkowego 

Warszawa to nie tylko same miasto, ale cała aglomeracja miejska, która 

bezustannie poszerza swoje terytorium. Należy także wziąć pod uwagę fakt, 

że znaczną liczbę zameldowanych w Warszawie stanowią osoby w wieku 

emerytalnym, co znacznie zwiększa zapotrzebowanie na świadczenia zespołów 

ratownictwa medycznego. W 2004r. PR interweniowało u 59 459 

osób w wieku powyżej 65 roku życia, co stanowi 39,3% wyjazdów ogółem. 

Lokalizacja Centrum Powiadamiania Ratunkowego 

Siedziba Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego 

00-685 Warszawa, 

ul. Poznańska 22 

Tel: 999, 5251 405, 

Fax: 5251 380 

Rejon działania Ilość mieszkańców 

Miasto Stołeczne Warszawa 

Cały Zespół Miejski 

1 587 961 

ponad 2 500 000 *) 

*) Warszawa to miasto biznesu, miasto miejsc pracy, „miasto centralnych urzędów” – skutkiem tego jest fakt, że 

pogotowie ratunkowe udziela świadczeń w aglomeracji, której ilość świadczeniobiorców znacznie przekracza dane o zameldowaniu. 

(Źródło: Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego.) 

Wyposażenie Centrum Powiadamiania Ratunkowego 

1) Stanowiska komputerowe dla dyspozytorów: 

Stanowisko 1 – Główny dyspozytor: Komputer klasy PC z procesorem AMD 

Athlon XP 1500+, 128 MB pamięci operacyjnej RAM, System operacyjny 

Windows 2000, wersja 5.00.2195 z dodatkiem Service Pack 4 

Stanowisko 2: Komputer klasy PC z procesorem Intel Celeron 700 Mhz, 

119

120 

Posiadane w roku sporządzania planu środki 

64 MB pamięci operacyjnej RAM, System operacyjny Windows 2000 wersja 

5.00.2195 z dodatkiem Service Pack 4 


128 MB pamięci operacyjnej RAM, System operacyjny Windows 2000, 

wersja 5.00.2195 z dodatkiem Service Pack 4. 










Na wszystkich stanowiskach zainstalowany jest program do obsługi 

CPR – „Dyspozytor”. 

2) Stanowisko lekarza – koordynatora medycznego, wyposażone jest w: 

Komputer klasy PC z procesorem Intel Pentium 100 Mhz, 64 MB pamięci 

operacyjnej RAM, System operacyjny Windows 98, wersja 4.10.2222A 

wydanie drugie, Program Word 2000 do tworzenia raportów z dyżurów 

lekarza – koordynatora medycznego. 

– System wyposażony jest w drukarkę HP LaserJet 2300D oraz moduł druku 

sieciowego HP JetDirect 175x do drukowania dokumentów z każdego 

komputera w pomieszczeniu CPR. 

– Serwer zachowuje i archiwizuje dane przesyłane z komputerów na poszczególnych 

stanowiskach przez 10 dni. 

– System nie jest zabezpieczony przed nagłym zanikiem napięcia przez UPS. 

3) Środki łączności: 

– linia bezpośrednia – stanowisko dowodzenia Straży Pożarnej – 1 linia; 

– linia bezpośrednia – Komenda Stołeczna Policji – łącza tylko ze stanowiskami 

997 (8 stanowisk); 

– linia bezpośrednia – Straż Miejska – brak łączności;


– linia bezpośrednia – CPR funkcjonujące w województwie mazowieckim 

– brak łączności; 

– linia bezpośrednia – Dyżurny Służby Technicznej miasta – 1 linia; 

– linia bezpośrednia – Stołeczka Kolumna Transportu Sanitarnego – 

brak łączności; 

– linia bezpośrednia – MZK – brak łączności; 

– linia bezpośrednia – CPL „LOT” – 1 linia; 

– linia bezpośrednia – Stacja Metra „Politechnika” – 1 linia; 

– linia bezpośrednia – szpitale – brak łączności; 

– 7 aparatów systemowych z konsolą bezpośredniego wyboru; 

– 2 radiostacje konwencjonalne; 

– radiostacja EDACS (Ericsson); 

– linie 999 – 3 linie ISDN; 

– linie 999 – 4 linie analogowe; 

– linie 999 – 3 linie awaryjne „comcertel”; 

– brak połączeń z centrali „Pentaconta”. 

121

122 


5.2. Liczba, rodzaj i rozmieszczenie w terenie 

zespołów ratownictwa medycznego z określeniem 

rejonu operacyjnego dla każdego zespołu 

Table 29: Zestawienie szpitali na obszarze m.st. Warszawy. 

Lp. Nazwa szpitala Adres Nr telefonu Nr faxu 

1. 

Szpital Bielański 

im ks. Jerzego Popiełuszki 

2. Szpital Wolski im. dr Anny Gostyńskiej 

3. 

Szpital Praski p. w. 

„Przemienienia Pańskiego” 

4. Szpital Czerniakowski 

5. 

Szpital Grochowski 

im. dr med. Rafała Masztaka 

6. Śródmiejski Szpital Urazowy 

7. 

Szpital Ginekologiczno-Położniczy 

„Inflancka” 

8. Szpital “Sióstr Elżbietanek” 

9. 

Szpital Ginekologiczno-Położniczy im. 

„Św. Rodziny” 

10. Warszawski Szpital dla Dzieci 

11. 

Szpital Specjalistyczny im. „Świętej 

Zofii” 

Organ założycielski: Miasto Stołeczne Warszawa 


ul. Cegłowska 80 

Bielany 


ul. Kasprzaka 17 

Wola 


Al. Solidarności 67 

Praga Południe 


ul. Stępińska 19/25 

Mokotów 


ul. Grenadierów 

51/59 

Praga południe 


ul. Solec 93 

Śródmieście 


ul. Inflancka 6 



ul. Goszczyńskiego 1 

Mokotów 


ul. Madalińskiego 25 

Mokotów 


ul. Kopernika 43 



ul. Żelazna 90 

Wola 

569-05-00 – 

centrala 

569-03-53; sekr. 

632-65-97 

centrala 

632-14-41 

Liczba łóżek 

Ogółem w tym SOR 

834-16-85 661 9 

632-38-93 378 

619-19-93 619-69-43 432 

841-16-75 841-13-13 320 

810-42-09 

813-20-87 

625-31-11 

625-71-51 

831-63-10 

centrala 

831-12-41-46 

844-23-59 

centrala 

844-54-71-6 

450-22-64 

centrala 

450-22-15 

826-77-81 

828-89-99 

810-44-46 361 

625-31-11 220 4 

635-84-39 90 

844-23-59 169 

450-22-64 122 

826-81-19 98 

536-93-01 838-24-52 88 

Razem 2939 13



1. Wojewódzki Szpital Bródnowski 

2. 

3. 

Międzyleski Szpital Specjalistyczny 

SPZOZ 

Samodzielny Zespół Publicznych 

Zakładów Opieki Zdrowotnej im. prof. 

Jana Bogdanowicza 

4. Wojewódzki Szpital Zakaźny 

5. 

6. 

Wojewódzki Szpital Chirurgii 

Urazowej Św. Anny 

Centrum Leczniczo-Rehabilitacyjne 

i Medycyny Pracy „ATTIS” 

7. Szpital im. Michała Okońskiego 

8. 

9. 

Samodzielny Wojewódzki Publiczny 

Zakład Dermatologicznej Opieki 

Zdrowotnej im. św. Łazarza 


Zakładów Opieki Zdrowotnej dla 

Szkół Wyższych 

10. Pogotowie Ratunkowe 

11. 

1. 

2. 

Organ założycielski: Sejmik Województwa Mazowieckiego 

Warszawa, ul. Kondratowicza 

8 

Targówek 

04-749 Warszawa- 

Międzylesie, 

ul. Bursztynowa 2 

Wawer 


ul. Niekłańska 4/24 



ul. Wolska 37 

Wola 


ul. Barska 16/20 

Ochota 


ul. Górczewska 89 

Wola 

03 – 737 Warszawa, 

ul. Brzeska 12 

Praga Północ 


ul. Leszno 15 

Wola 


ul. Mochnackiego 10 

Ochota 




Samodzielny Wojewódzki Zespół 00-685 Warszawa 

Publicznych Zakładów Psychiatrycznej ul. Nowowiejska 27 



326-59-87 

326-58-85 

513-53-00 

335-52-25 

335-33-51 



326-58-99 671 6 

615-77-28 

815-67-39 

346 

335-52-26 296 5 

632-34-11 632-22-88 295 

822-25-35 

822-46-31 

321-14-00 

321-12-10 

597-80-66 

597-80-50 

632-00-01 

632-09-44 

822-57-40 

822-57-40 

525-13-00 

525-14-04 

525-14-01 

825-15-66 

825-20-31 

659-78-95 186 4 

321-14-06 

321-14-07 

152 

597-80-90 129 

632-06-75 88 

822-14-53 44 

525-13--80 28 

825-10-34 428 

Razem 2663 15 

Organ założycielski: Rektor Akademii Medycznej 

Samodzielny Publiczny Centralny 

Szpital Kliniczny 


ul. Banacha 1a 

Ochota 


599-15-00 

599-10-00 

599-15-02 1121 

Samodzielny Publiczny Szpital 

Kliniczny Dzieciątka Jezus Leczenia 

Obrażeń 

ul. Lindleya 4 

pl. Starynkiewicza 1 

ul. Koszykowa 82a 

Ochota 

502-20-00 

502-12-00 

502-21-39 716 10 

123


3. 

4. 

5. 

6. 

7. 

1. 

2. 

124 

Samodzielny Publiczny Dziecięcy 


Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny 

im. prof. W. Orłowskiego CMKP 

Szpital Kliniczny im. Ks. Anny 

Mazowieckiej 

Samodzielny Publiczny Szpital 

Kliniczny AM im. prof. W. Szenajcha 

Uwaga: od 2002 r. Szpital działa 

w jednej strukturze ze Szpitalem Klinicznym 

przy ul. Marszałkowskiej 24 

Samodzielny Publiczny Okulistyczny 



ul. Marszałkowska 

24 


628-97-22 

628-56-90 


621-62-85 

ul. Czerniakowska 231 

628-30-11 



ul. Karowa 2 



ul. Działdowska 1 

Wola 

829-89-53 

886-00-51-5 

452-32-00 

452-32-35 


618-84-85 

ul. Sierakowskiego 13 

618-63-53 




621-41-55 266 

622-52-18 312 

828-66-87 161 

632-23-99 124 

618-66-33 52 


Razem 2752 10 

Wojskowy Instytut Medyczny - 

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki 

Zdrowotnej 

Wojskowy Instytut Medycyny 

Lotniczej 

Organ założycielski: Minister Obrony Narodowej 


ul. Szaserów 128 



ul. Krasińskiego 54 

Żoliborz 

810-80-89 681-66-94 1085 6 

685-26-05 685-26-15 61 

Razem 1146 6 

1. Centralny Szpital Kliniczny MSWiA 

1. 

2. 

Instytut Pomnik - Centrum Zdrowia 

Dziecka 

Instytut Kardiologii 

Filia przy ul. Spartańskiej 

Organ założycielski: Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji 


ul. Wołoska 137 

Mokotów 

508-10-20 

508-20-00 

Organ założycielski: Minister Zdrowia 

04-736 Warszawa- 

Międzylesie, 815-70-00 

Al. Dzieci Polskich 20 815-16-00 

Wawer 


Anin, ul. Alpejska 42 

815-30-11 

815-25-24 

845-14-68 815 12 

815-40-15 777 

815-40-14 418



3. 

Centrum Onkologii - Instytut im. Marii 

Skłodowskiej – Curie 

Filia przy ul Wawelskiej 

4. Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc 

5. Instytut Matki i Dziecka 

6. Instytut Reumatologii 

7. Instytut Hematologii i Transfuzjologii 

8. 

Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu 


ul. Roentgena 5 

Ursynów 


ul. Płocka 26 

Wola 


ul. Kasprzaka 17 a 

Wola 

Warszawa, ul. Spartańska 

1 

Mokotów 


ul. Chocimska 5 

Mokotów 


ul. Pstrowskiego 1 

Bielany 

9. Instytut Psychiatrii i Neurologii 02-957 Warszawa 

ul. Sobieskiego 1/9 

644-50-24 

644-02-00 

431-23-28 

431-21-00 

632-12-81-9 

327-73-05 

642-66-11 

842-68-02 

849-63-51 

849-85-07 

835-66-70 

835-52-14 

642-66-11 

842-68-02 


644-02-08 776 

431-24-52 296 

632-98-51 225 

651-93-01 337 

848-89-70 139 

835-66-70 106 

651-93-01 607 

Razem 3681 


Razem 13 996 56 

Źródło: Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego, Biuro Polityki Zdrowotnej Urzędu m.st. Warszawy - opracowanie 

własne. 

125

126 


Table 30: Podstawowe informacje dotyczące infrastruktury szpitali m.st. Warszawy. 

K- oddział opieki krótkoterminowej D- oddział opieki długoterminowej DZ- oddział dzienny 

Adres Nazwa oddziału/kliniki/ 

Szpital Bielański im ks. Jerzego Popiełuszki 



Zdrowotnej 

01-809 Warszawa, ul. Cegłowska 80 

el. (0-22) 569-05-00 fax 834-16-85 

569-05-00 – centrala 

569-03-53 – sekr. 834-16-85 

Szpital Wolski im. dr Anny Gostyńskiej 



Zdrowotnej 

01-211 Warszawa, ul. Kasprzaka 17 

el. dyr.632-65-97 centrala 632-14-41 

fax 632-38-93 

Rodzaj oddziału/ Liczba 

łóżek 

wewnętrzny: K— 90 

kardiologii z OINK : K— 64 

chirurgii ogólnej: K— 30 

chirurgii naczyniowej : K— 30chirurgiczny dziecięcy : K— 35położniczo – 

ginekologiczny : K— 75 

pediatryczny : K— 32 

intensywnej terapii i anestezjologii : K— 6 

diagnostyki endokrynologicznej : K— 29 

laryngologiczny : K— 52 

neurologiczny : K— 39urazowo-ortopedyczny : K— 62 urologiczny : K— 31 

psychiatryczny : K— 27 

neurochirurgiczny : K— 25 

gastroenterologii : K — 25 

szpitalny oddział ratunkowy 9 

RAZEM: 661 

wewnętrzny / 3 oddziały / : K— 136 

chirurgii ogólnej : K— 50 

kardiologiczny z OIOK : K— 52 


neurologiczny : K— 46 

psychiatryczno-psychosomatyczny K 30 

rehabilitacji neurologicznej: D— 7 

kardiologiczny dzienny: Dz— 6 

psychiatryczny dzienny 23 miejsca bez łóżek 

chirurgiczny dzienny: Dz— 2 

diabetologiczny K — 10 

endokrynologiczny : K— 10 

gastroenterologiczny : K— 10 

rehabilitacji kardiologicznej: K— 6 

otolaryngologiczny dzienny: Dz— 2 

urologiczny dzienny: Dz— 2 

RAZEM: 378 + 23 miejsca 

Szpital Praski p. w. „Przemienienia Pańskiego” 

Organ założycielski: Miasto Stołeczne Warszawa



Zdrowotnej 

03-401 Warszawa, Al. Solidarności 67 

el. dyr. 619-19-93 fax 619-69-43 



Zdrowotnej 

00-739 Warszawa, ul. Stępińska 19/25 

el. dyr. 841-16-75 fax 841-13-13 


internistyczny / 3 oddziały / : K— 180 

oksykologii – pododdział w oddz. inter. : K— 12 

nefrologii - – pododdział w oddz. inter.I : K— 12 

chirurgiczny ogólny : K— 55 

chirurgii urazowej : K— 45 

położniczy : K— 25 

ginekologiczny: K— 40 

intensywnej terapii : K— 6 

urologiczny : K— 42 

stacja dializ w pododdz. toksykologii - stanowiska 3 

leczenia uzależnień od alkoholu (detoksykacyjny) : D— 15 

pododdział w oddz.inter. 

RAZEM: 432 

Szpital Czerniakowski 

wewnętrzny / 2 oddziały / : K— 89 





okulistyczny : K— 30 

urazowo-ortopedyczny : K— 28 

rehabilitacyjny: D— 23 

RAZEM: 320 

Szpital Grochowski im. dr med. Rafała Masztaka 



Zdrowotnej 

04-073 Warszawa, ul. Grenadierów 51/59 

el. dyr. 810-42-09, 813-20-87 

fax 810-44-46 


Samodzielny Publiczny 

Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej 

00-382 Warszawa, ul. Solec 93 

el. dyr. 625-71-51, fax 625-31-11 

wewnętrzny o profilu alergologicznym : K— 80 

wewnętrzny III : K— 34 

chirurgii ogólnej i onkologicznej : K— 75 


rehabilitacji neurologicznej: D— 56 

wewnętrzny o profilu kardiologicznym 111 

RAZEM: 361 

Śródmiejski Szpital Urazowy 

wewnętrzny : K— 22 


pododdział proktologiczny w chirurgii: K— 17 

położniczo-ginekologiczny : K— 62 



pododdział kardiologiczny z salą „R” w oddz. wew. : K— 26 


RAZEM: 220 

Szpital Ginekologiczno-Położniczy „Inflancka” 



łóżek 

127


00-189 Warszawa, ul. Inflancka 6 

el. dyr. 831-63-10, centrala 831-12-41-46, fax 

635-84-39 



Zdrowotnej 

02-616 Warszawa, ul. Goszczyńskiego 1 

el. dyr. 844-23-59, centrala 844-54-71-6 

fax 844-23-59 

128 


patologii ciąży : K— 26 

położniczy : K— 33 

RAZEM: 90 

Szpital „Sióstr Elżbietanek” 


gastroenterologii : K— 60 

kardiologiczny : K— 74 

RAZEM: 169 

Szpital Ginekologiczno-Położniczy im. „Św. Rodziny” 


02-544 Warszawa, ul. Madalińskiego 25 

el. dyr. 450-22-64, centrala 450-22-64 

fax 450-22-15 



Zdrowotnej 

00-328 Warszawa, ul. Kopernika 43 

el. dyr.826-77-81 fax 826-81-19 


położniczy i patologii ciąży : K— 66 

diagnostyki i terapii chorób piersi: K— 12 

RAZEM: 122 

Warszawski Szpital dla Dzieci 

chirurgii dziecięcej : K— 40 


neurologii dziecięcej: K— 20 

RAZEM: 98 

Szpital Specjalistyczny im. „Świętej Zofii” 



Zdrowotnej 

01-004 Warszawa, ul. Żelazna 90 

el. dyr. 536-93-01 fax 838-24-52 

Położniczy i patologii ciąży : K— 54 


RAZEM: 88 

Łączna liczba łóżek w szpitalach miejskich - 2939 w tym w SOR - 13 

Wojewódzki Szpital Bródnowski 

Organ założycielski: Samorząd Województwa Mazowieckiego 



łóżek



Zdrowotnej 

03-242 Warszawa, ul. Kondratowicza 8 

el. dyr. 326-59-87 centrala 326-58-85 

fax 326-58-99 


chirurgii ogólnej i naczyniowej : K— 86 


OIOM : K— 8 

chorób wewnętrznych i kardiologii/OIOK : K— 69 + 9 OIOK 

otolaryngologiczny : K— 48 

neurochirurgiczny : K— 45 


chorób wewnętrznych i gastroenterologii : K— 53 

choró wewnętrznych i diabetologiczny z salą „R : K— 75 


urazowo-ortopedyczny i rehabilitacji : K— 54 

patologii noworodka z intensywną terapią : K— 10 

psychiatryczny z poddodziałem detoks. : K— 47 

dzienny psychiatryczny – 25 miejsc Dz 


RAZEM: 671 

Szpital Specjalistyczny Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 

Organ założycielski: : Samorząd Województwa Mazowieckiego 

04-749 Warszawa-Międzylesie, 

ul. Bursztynowa 2 

el. dyr. 513-53-00 , fax 615-77-28 

wewnętrzny o profilu nefrologicznym/stacja dializ : K— 25 

wewnętrzny z pododdziałem diabetologii : K— 42 

kardiologiczny + pododdział intens.terapii : K— 37 + 9 OIOK 


neurologiczny z pododdziałem reh.neurolog. : K— 61 

położniczo - ginekologiczny : K— 34 




OIOM : K— 3 

gastroenterologii : K— 6 

RAZEM: 346 

Wojewódzki Szpital Dziecięcy im. prof. dr Jana Bogdanowicza 



Zakładów Opieki Zdrowotnej 

03-924 Warszawa, ul. Niekłańska 4/24 

el. dyr. 672-70-43, centrala 617-60-50 fax 

672-78-43 

chirurgii ogólnej z pododdz. oparzeń K45 

chirurgii urazowo-ortopedycznej : K— 30 


OIOM : K— 7 

patologii noworodka i niemowlęcy : K— 36 

alergologii : K— 35 

otolaryngologiczny : K— 25 

neurochirurgiczy : K— 20 


neurologiczny: K— 15 


RAZEM: 296 

Wojewódzki Szpital Zakaźny 



łóżek 

129



Zdrowotnej 

01-201 Warszawa, ul. Wolska 37 


335-52-26 

130 



łóżek 

obserwacyjno-zakaźny : K— 36 

chorób zakaźnych : K— 96 


klinika chorób odzwierzęcych i tropikalnych : K— 33 

klinika hepatologii i nabytych niedoborów immunologicznych : K— 44 

klinika chorób zakaźnych wieku dziecięcego : K— 48 

klinika chorób zakaźnych wieku dorosłego: K— 32 

RAZEM: 295 

Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej im. Św. Anny 



Zdrowotnej 

02-315 Warszawa, ul. Barska 16/20 


659-78-95 

Wewnętrzny i kardiologii / stacja dializ : K— 47 

chirurgiczny ogólny i naczyniowej : K— 41 

anestezjologii i intensywnej terapii : K— 4 



RAZEM: 186 

Centrum Leczniczo Rehabilitacyjne i Medycyny Pracy „ATTIS” 


Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki 

Zdrowotnej 

01-401 Warszawa, ul. Górczewska 89 


321-14-06-7 

Szpital im. Dr Michała Okońskiego 



Zdrowotnej 

03 – 737 Warszawa, ul. Brzeska 12 

el.: dyr. 597-80-66, centrala 597-80-50 fax: 

597-80-90 

zakład chorób wewnętrznych : K— 100 

zakład chirurgiczny ogólny – jednego dnia : K— 2 

zakład rehabilitacyjny: D— 30 

dzienny zakład rehabilitacyjny: Dz— 25 miejsc 

zakład anestezjologii i opieki medycznej i izba przyjęć: Dz— 19 + 1 

RAZEM: 152 


chirurgiczny ogólny : K— 24 

chirurgii urazowej : K— 45 


RAZEM: 129 

Samodzielny Wojewódzki Publiczny Zakład Dermatologicznej Opieki Zdrowotnej im. Św. Łazarza 


01-192 Warszawa, ul. Leszno 15 


632-06-75 

dermatologiczny dziecięcy : K— 22 

dermatologiczny dla dorosłych : K— 66 

RAZEM: 88 

Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższych 


Oddział Szpitalny 

02-452 Warszawa, ul. Mochnackiego 10 


822-14-53 


RAZEM: 44


Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej 



ul. Nowowiejska 27 

el. dyr.825-15-66, centrala 825-20-31 

fax 825-10-34 


ogólnopsychiatryczny 220 

detox 40 

psychiatryczny rehabilitacyjny 54 

erapii uzależnień od alkoholu 30 

leczenia nerwic i depresji 60 

ZOL 24 

RAZEM: 428 

Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego 


Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów 


Oddział Szpitalny 

00-685 Warszawa, ul. Poznańska 20/22 

el. dyr. 525-14-00-1, centrala 525-13-00 

fax 525-13-80 

Organ założycielski: Akademia Medyczna 

02-097 Warszawa, ul. Banacha 1a 

el. dyr. 599-15-00; centrala 599-10-00 

fax 599-15-02 


kardiologiczny + OIOK : K— 28 

RAZEM: 28 

Centralny Szpital Kliniczny AM 

chorób wewnętrznych i pulmonologii : K— 68 

nadciśnienia tętniczego i angilogii : K— 70 

chorób wewnętrznych i nefrologii/stacja dializ : K— 76 

chorób wewnętrznych i endokrynologii : K— 64 

hematologii i onkologii : K— 81 

chorób wątroby : K— 73 

chirurgii klatki piersiowej : K— 85 

gastroenterologii i chorób przemiany materii : K— 74 

chirurgii gastroenerologii : K— 85 

chirurgii naczyń i transplantologii : K— 89 

kardiologii/OIOK/kardiochirurgii : K— 118 


otorynolaryngologii : K— 83 

neurochirurgii : K— 62 

neurologii : K— 85 

RAZEM: 1121 

Szpital Kliniczny AM „Dzieciątka Jezus” 


łóżek 

131


02-005 Warszawa, ul. Lindleya 4 

el. dyr. 502-12-00 centrala 502-20-00 fax 

502-21-39 

132 



łóżek 

chorób wewnętrznych i kardiologii : K— 40 

chirurgii ogólnej i transplantacyjnej : K— 50 

chirurgii szczękowo – twarzowej I : K— 70 


medycyny transplantacyjnej i nefrologii /stacja dializ : K— 49 

okulistyczna : K— 42 

ortopedii i traumatologii narządu ruchu : K— 185 

urologiczna : K— 70 


dermatologii i wenerologii : K— 56 immunologii, transplantacyjna i chorób 

wewnętrznych : K— 30 

Szpitalny Oddział Ratunkowy 10 

RAZEM: 716 

Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny AM im. prof. dr M. Michałowicza 



ul. Marszałkowska 24 

el. dyr. 628-97-22 fax 621-41-55 


otolaryngologii : K— 20 

nefrologii i pediatrii : K— 26 

niemowlęco - noworodkowa : K— 22 

kardiochirurgii /OIOM/: K— 15 + 6 OIOM 

onkologii : K— 26 

hematologii pediatrii : K— 24 

endokrynologii i pediatrii : K— 32 

kardiologii i pediatrii : K— 37 

psychiatrii: D— 28 

stacja dializ 6 stanowisk 

chirurgii ogólnej /OIOM: K— 20 + 2 OIOM 

RAZEM: 266 

Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny AM im. prof. dr W. Orłowskiego 



ul. Czerniakowska 231 

el. dyr. 621-62-85; centrala 628-30-11 fax 

622-52-18 

medycyny rodzinnej i chorób wewnętrznych : K— 50 

sala R kardiologiczna: K— 7 

chirurgii ogólnej i gastroenterologii : K— 40 


chirurgii plastycznej : K— 47 

neurologii i epileptologii : K— 30 


położnicza: K— 27 

ginekologiczna : K— 24 

patologii ciąży: K— 13 


żywienia i chirurgii: K— 16 

RAZEM: 312



00-315 Warszawa, ul. Karowa 2 

el. dyr. 829-89-53; centrala 886-00-51-5 fax 

828-66-87 


Szpital Kliniczny AM im. Księżnej Anny Mazowieckiej 

ginekologiczna : K— 31 

położnicza : K— 36 

intensywnej terapii dla noworodków : K— 12 

endokrynologii ginekologicznej : K— 26 

patologii ciąży : K— 25 

obserwacyjna : K— 11 

onkologii ginekologicznej : K— 8 

OIOM dla noworodka: K— 12 

RAZEM: 161 


łóżek 

Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny AM im. prof. dr W. Szenajcha 

Uwaga: od 2002r Szpital działa w jednej strukturze ze Szpitalem Klinicznym przy ul. Marszałkowskiej 24 


01-184 Warszawa, ul. Działdowska 1 

dyr. 452-32-35; centrala 452-32-00 

fax 632-23-99 

gastroenterologii i żywienia dzieci i pediatrii : K— 18 

pneumatologii i alergologii i pediatrii : K— 27 

wad wrodzonych i pediatrii : K— 17 

diabetologii i pediatrii : K— 17 

patologii noworodka : K— 10 

chirurgii ogólnej i kardiochirurgii / IOM: K— 30 + 5 IOM 

RAZEM: 124 

Samodzielny Publiczny Szpital Okulistyczny (Klinika AM) 


03-709 Warszawa,ul. Sierakowskiego 13 

el. dyr. 618-63-5; centrala 618-84-85 

fax 618-66-33 



RAZEM: 52 

Wojskowy Instytut Medyczny - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej 

133


00 – 909 Warszawa, ul. Szaserów 128 

el. (0-22) 681–75–35, fax: 681–66-94 

Poziom referencyjny: 3 

134 



łóżek 

Klinika kardiologii: K— 33 

Klinika chorób wewnętrznych i kardiologii: K— 60 

Klinika chorób wewnętrznych, pneumonologii i alergologii: K— 38 

Klinika chorób wewnętrznych i reumatologii: K— 42 

Klinika chorób wewnętrznych i hematologii: K— 38 

Klinika gastroenterologii: K— 33 

Klinika nefrologii ze stacją dializ: K— 28 

Klinika chorób infekcyjnych i alergologii: K— 40 

Klinika kardiologii i chorób metabolicznych: K— 19 

Klinika chirurgii ogólnej, onkologicznej i torakochirurgii: K— 50 

Klinika chirurgii ogólnej, onkologicznej i naczyniowej: K— 50 

Klinika chirurgii plastycznej, rekonstrukcyjnej 

i leczenia oparzeń: K— 16 

Klinika urologiczna: K— 46 

Klinika kardiochirurgii: K— 16 

Klinika ortopedii: K— 50 

Klinika traumatologii i ortopedii: K— 65 

Klinika neurochirurgii: K— 42 

Zakażeń narządu ruchu: K— 15 

Klinika onkologii: K— 90 

Ośrodek przeszczepiania szpiku: K— 8 

Klinika neurologiczna: K— 57 

Szybkiej diagnostyki i terapii neurologicznej: K— 10 

Klinika okulistyczna: K— 34 

Klinika otolaryngologii: K— 38 

Klinika chorób kobiecych: K— 35 

Klinika pediatrii i nefrologii dziecięcej: K— 31 

Klinika dermatologiczna: K— 21 

Klinika chirurgii twarzowo-szczękowej: K— 19 

Klinika endokrynologii i terapii izotopowej: K— 20 

Klinika rehabilitacji: K— 27 

Zakład anestezjologii i intensywnej opieki medycznej: K— 8 

Oddział ratownictwa medycznego ( SOR ): K— 6 

RAZEM 1085 

Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej 


01 – 755 Warszawa,ul. Krasińskiego 54 

el. (0-22) 633-41-54; fax: 663-63-40 

Klinika chirurgii ogólnej: K— 10 

Klinika chorób wewnętrznych: K— 15 

Klinika otolaryngologii: K— 10 

Klinika okulistyki: K— 11 

Klinika neurologii: K— 15 

RAZEM 61 

Centralny Szpital Kliniczny MSWiA 

Organ założycielski: Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji


02-507 Warszawa, ul. Wołoska 137 


845-14-68 


04-736 Warszawa-Międzylesie, Al. Dzieci 

Polskich 20 

el. (0-22) 815-70-00 fax 815-39-10 



chorób wewnętrznych i nefrologii : K— 33 

chorób wewnętrznych i gastroenterologii : K— 44 

chorób wewnętrznych i diabetologii : K— 40 

chorób wewn., hematologii i endokrynologii : K— 14 

chirurgii : K— 54 

oddział dziecięcy : K— 15 

położnictwa i ginekologii : K— 37 


kardiologii zachowawczej : K— 59 

kardiologii inwazyjnej: K— 65 

rehabilitacji kardiologicznej w Konstancinie: D— 48 

neurologii : K— 36 

dermatologii : K— 6 

kardiochirurgii : K— 32 


urologii /stacja dializ : K— 34 

ortopedii i traumatologii : K— 35 

laryngologii : K— 21 

okulistyki : K— 22 

obserwacyjny : K— 18 

chorób wewnętrznych w Piasecznie: K— 53 

rehabilitacji neurologicznej (Wesoła): D— 78 

oddział transplantologii: D— 13 

pododz. .reumatologii: K— 8 


RAZEM: 815 

Instytut Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka 


łóżek 


nefrologiii i transplantacji nerek : K— 40 

kardiochirurgii : K— 24 

kardiologii : K— 48 


neurologii i epileptologii : K— 24 

chirurgii dziecięcej i transplantacji narządów : K— 40 

gastoenterologii, hepatologii i immunologii : K— 96 

okulistyki : K— 24 

onkologiij : K— 57 

patologii noworodka : K— 19 

urologii : K— 26 

niemowlęca : K— 24 

pediatrii / oddz.ch. metabolicznych, diabetologii,: K— 130 

endokrynologii, pediatrii ogólnej, żywienia/ 140 

rehabilitacji pediatrycznej / ogólnej i narządu ruchu, neurologicznej / 

RAZEM: 777 

Instytut Kardiologii 

135


Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia 

Stefana Kardynała Wyszyńskiego 


ul. Alpejska 42 

el. 815-30-11, 815-25-24 

fax 815-40-14 

Filia przy ul. Spartańskiej 1 

136 



łóżek 

klinika wad wrodzonych serca : K— 28 

klinika wad nabytych serca : K— 48 

klinika nadciśnienia tętniczego : K— 48 

klinika choroby wieńcowej : K— 58 

klinika niewydolności serca: K— 20 

klinika kardiochirurgii : K— 68 : K— 33 

anestezjologii i intensywnej terapii /op.pooperacyjnej i KKCH : K— 28 

OIOK: K— 14 

oddział diagnostyki jednodniowej: Dz— 6 

rehabilitacji kardiologicznej: D— 18 

klinika choroby wieńcowej : K— 64 

OIOK : K— 8 

oddz. zaburzeń serca: K— 10 

RAZEM: 418 

Centrum Onkologii - Instytut im. M. Skłodowskiej – Curie 


02-781 Warszawa ul.Roentgena 5 

el. 605-324-646, 644-50-24 

fax 644-02-08 

Filia Instytutu Onkologii 

przy ul. Wawelskiej 


01-138 Warszawa, ul. Płocka 26 

el. 431-23-28, 431-21-00 

fax 431-24-52 

nowotworów głowy i szyi : K— 86 

nowotworów sutka : K— 64 

nowotworów układu chłonnego : K— 56 

nowotworów jelita grubego : K— 32 

nowotworów górnego odcinka układu pokarmowego : K— 35 

nowotworów płuca i klatki piersiowej : K— 63 

nowotworów układu moczowego : K— 56 

nowotworów narządów płciowych kobiecych : K— 90 

nowotworów tkanek miękkich i kości : K— 50 

gastroenterologii: K— 34 

nowotworów centralnego układu nerwowego: K— 8 

zakład medycyny paliatywnej: D— 8 

zakład brachyterapii: K— 24 

endokrynologia onkologiczna: K— 7 


oddz. obserwacji diagdn.: K— 35 

samodzielna pracownia profilaktyki: K— 2 

oddz. chirurgii onkologicznej: K— 39 

oddz. chemioterapii: K— 30 

oddz. radioterapii: K— 45 

RAZEM: 776 

Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc 

chorób wewnętrznych klatki piersiowej : K— 32 

chorób płuc : K— 157 

OIOM : K— 10 

Sala ,,R”: K— 7 


oddz. dzienny: K— 10 

RAZEM: 296



01-211 Warszawa, ul. Kasprzaka 17 a 

el. 632-12-81-9, 327-73-05 

fax 632-98-51 


02-637 Warszawa, ul. Spartańska 1 

el. (0-22) 844-42-41 fax 844-77-97 


00-9571 Warszawa, ul. Chocimska 5 

el. 849-63-51, 849-85-07 

fax 848-89-70 


01-943 Warszawa ul Pstrowskiego 1 



Instytut Matki i Dziecka 

chirurgii dzieci i młodzieży : K— 28 

położnictwa i ginekologii : K— 69 

pediatrii : K— 42 


chirurgii onkologicznej dzieci i młodzieży: K— 28 

neonatologii i intensywnej terapii noworodka : K— 18 

neurologii, epileptologii i zaburzeń snu: K— 24 

oddział pediatryczny hospitalizacji jednego dnia: Dz— 9 

RAZEM: 225 

Instytut Reumatologii 


łóżek 

reumatologii wieku rozwojowego : K— 55 

reumatologii: D— 42 

chorób tkanki łącznej : K— 42 chorób reumatycznych : K— 20 

spondylo – neurochirurgii i neurologii : K— 21 

reumoortopedii : K— 45 

reumatologiczno- rehabilitacyjny w Konstancinie: D— 48 

rehabilitacyjny stacjonarny: D— 20 

oddz. reumatologii jednego dnia: Dz— 2 

zakład opiekuńczo-leczniczy /Konstancie/: D— 12 

oddz. dla przewlekle chorych: D— 30 

RAZEM: 337 

Instytut Hematologii i Transfuzjologii 


hematologii : K— 39 

chorób wewnętrznych i hematologii : K— 30 

ransplantacji : K— 5 

oddz. dziennego leczenia: Dz— 5 

RAZEM: 139 

Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu 

otolaryngologiczne: K— 65 

foniatrii: K— 10 

szumów usznych: K— 10 

audiologii: K— 16 

rehabilitacji: K— 5 

RAZEM 106 

Instytut Psychiatrii i Neurologii 

137


00-957 Warszawa, ul. Sobieskiego 1/9 

el. 642-66-11, 842-68-02, 

fax 651-93-01 

Table 31: Rodzaj sprzętu 

138 


LP. Rodzaj sprzętu Ilość ogółem W tym w SOR 

1. aparat RTG 187 3 

2. aparat RTG z ramieniem C 22 2 

3. aparat RTG z ramieniem C i torem wizyjnym 57 1 

4. analizator parametrów krytycznych 42 3 

5. mobilny ultrasonograf 189 1 

6. pulsoksymetr 500 11 

7. kapnograf 91 12 

8. elektrokardiograf 495 18 

9. kardiomonitor 1165 39 

10. kardiomonitor transportowy 96 11 

11. bronchoskop 30 0 

12. bronchofiberoskop 46 1 

13. laryngofiberoskop 17 0 

14. gastrofiberoskop 120 1 

15. zestaw do pomiaru ciśnienia tętniczego 1367 23 

16. zestaw do pomiaru ciśnienia żylnego 210 4 

17. defibrylator 289 9 

18. 

defiblrylator z funkcją kardiowersji i opcją elektrostymulacji 

serca 

klinika psychiatrii: K— 255 

zespół profilaktyki i leczenia uzależnień: K— 56 

klinika nerwic: K— 32 

klinika dzieci i młodzieży: K— 28 

klinika neurologii: K— 86 

oddz. rehabilitacji neurologicznej: D— 40 

dzienny oddział rehabilitacji: Dz— 30 

dzienna klinika psychiatryczna: Dz— 54 

oddział dzienny kliniki nerwic: Dz— 14 

ośrodek terapii uzależnień: Dz— 12 

RAZEM 607 


łóżek 

76 2 

19. 

defiblrylator z zestawem łyżek dla dorosłych i dla 

dzieci, z nie mniej niż pięcioma odprowadzeniami ekg i 

dwufazową falą defibrylacji 

45 7 

20. respirator transportowy 87 6 

21. 

aparat do znieczulenia ogólnego z wyposażeniem 

stanowiska do znieczulenia mobilny 

247 8


LP. Rodzaj sprzętu Ilość ogółem W tym w SOR 

22. 

przewoźny zestaw resuscytacyjny z niezależnym źródłem 

tlenu i respiratorem transportowym 

32 5 

23. wózek reanimacyjny 61 10 

24. zestaw do intubacji dzieci 109 4 

25. zestaw do konikotomi 48 1 

26. aparat do ogrzewania płynów infuzyjnych 100 2 

27. aparat do szybkiego przetaczania płnów 231 27 

28. pompa infuzyjna 1689 18 

29. strzykawki automatyczne 606 2 

30. elektryczne urządzenie do ssania 667 12 

31. elektryczne urządzenie do odsysania 456 16 

32. laryngoskop 904 16 

33. oezofagoskop 7 0 

34. lampa operacyjna 335 16 

35. stół zabiegowy 378 9 

36. łóżka transportowe 1403 37 

37. lampa bakteriobójcza 3998 85 

38. CT 21 1 

39. rezonans magnetyczny 11 0 

Źródło: Biuro Polityki Zdrowotnej Urzędu m.st. Warszawy. 

Table 32: Wykaz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, dla których organem 

założycielskim jest m. st. Warszawa (Lecznictwo ambulatoryjne). 

LP 

1. 

2. 

3. 

Nazwa zakładu opieki zdrowotnej 

adres 


Lecznictwa Otwartego Warszawa Bemowo 

ul. Wrocławska 19 



Zdrowotnej 

Warszawa – Białołęka 

ul. Marywilska 44 



Lecznictwa Otwartego Warszawa Bródno 

ul. Tykocińska 32/34 


Dyrektor 

Paweł Dorosz 

Stanisław Sochaczewski 

Michał Kawecki 

Telefony/ 

e-mail/ 

dyr. 638 90 55 

fax 836 24 89 

centrala 638 23 33 

1400176@zoz.org.pl. 

dyr. 811 99 07 

fax 811 99 07 

spzozbialoleka@wp.pl 

dyr. 678 86 84 

fax 678 14 97 

szpzlowb@poczta.onet.pl. 

139

LP 

4. 

5. 

6. 

7. 

8. 

9. 

10. 

11. 

12. 

13. 

14. 

140 


adres 


Lecznictwa Otwartego Warszawa Mokotów 

ul Madalińskiego 13 



Lecznictwa Otwartego Warszawa Ochota 

ul. Szczęśliwicka 36 



Lecznictwa Otwartego Warszawa 


ul. Krypska 39 



Lecznictwa Otwartego Warszawa 

Praga Północ 

ul. Jagiellońska 34 


Samodzielny Publiczny Zakład Lecznictwa 

Otwartego Warszawa-Rembertów 

ul. Zawiszaków 23 



Opieki Zdrowotnej Warszawa Targówek 

ul. Kondratowicza 20, 



Otwartego Warszawa-Ursynów 

ul. Zamiany 13 



Lecznictwa Otwartego Warszawa-Wawer 

ul. Dr Józefa Strusia 4/8 



Otwartego w Wesołej 

ul. Kilińskiego 50 

05-075 Warszawa Wesoła 


Otwartego Warszawa Włochy 

Al. Krakowska 257 



Lecznictwa Otwartego Warszawa Wola 

ul. Ciołka 11 


Dyrektor 

po dyrektora 

Joanna Kamińska 

Iwona Maciejewicz-Molenda 

Małgorzata Stachurska-Turos 

Alina Chraboł-Sura 

Bogdan Obuchowicz 

Witold Bromboszcz 

Grażyna Napierska 

Maria Kąkol 

Dariusz Małecki 

Tomasz Jackowski 

Lucyna Kasprowicz 


Telefony/ 

e-mail/ 

dyr. 541-72-70 

centrala 849-72-71 

fax 865-97-45 

biuro@zozmokotow.pl 

dyr. 823-12-19 

fax 822-88-53 

szpzloochota@wp.pl 

dyr. 810 06 04 


fax 810 11-63 

sekretariat@szpzlo.waw.pl 

dyr. 619 19 13 

fax 619 61 38 


dyrektor@szpzlo.pl 

dyr. 611 93 12 

fax 611 99 48 

spzlo@post.pl 

dyr. 675 26 74 

fax 675 30 66 

fax 575-26-74 

sgzpzoz-wt@wp.pl 

dyr. 643 74 44 

centr. 641-67-59 

fax 641 52 14 spzlo.ursynow@ 

neostrada.pl 

tel. 812 00 43 

fax 812 07 96 

centrala 812-00-41/-42 

zozwawer@o2.pl 

dyr. 773 56 51 

773 74 50 

fax 773 56 51 

spzlo@neostrada.pl 

dyr. 868 56 24 

fax 868-21-39 

biuro@spzlo-wlochy.waw.pl 

dyr. 836 01 91 

fax 837 81 27 

sekretariat@szpzlowola. 

internetdsl.pl

LP 

15. 


adres 

Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów 

Lecznictwa Otwartego Warszawa Żoliborz 

ul. Szajnochy 8 




Dyrektor 

Jacek Szubstarski 

Telefony/ 

e-mail/ 

dyr. 833 58 88 

fax 833 58 82 

centrala 833 14 71-5 

spzzlo@wp.pl 

5.3. Liczba, rodzaj i rozmieszczenie w terenie 

zespołów ratownictwa medycznego z określeniem 

rejonu operacyjnego dla każdego zespołu 

Program w zakresie Ratownictwa Medycznego dla Województwa Mazowieckiego 

przewiduje dla m.st. Warszawy na 2005 r. w sumie 27 zespołów „R”, 

2 zespoły „N”, 15 zespołów „W” w 17 rejonach operacyjnych. Wojewódzka 

Stacja Pogotowia Ratunkowego zgłosiła 27 zespołów „R”, 1 zespół „RN” oraz 

19 zespołów „RW” w 15 rejonach operacyjnych. 

Oddział „Śródmieście-Bis” WSPR, zlokalizowany w Al. Jerozolimskich 54, 

został wykreślony z rejestru ZOZ, prowadzonego przez mazowieckie Centrum 

Zdrowia Publicznego w dniu 15.11.2004 r., z powodu utraty wynajmowanego 

tam lokalu. Zespół RW, który tam stacjonował, nadal świadczy usługi w tym 

samym rejonie, z miejsca wyczekiwania przy ul. Poznańskiej 22, czas dojazdu 

do pacjenta nie uległ zmianie. Zmienił również miejsce wyczekiwania 

i został wyrejestrowany z rejestru ZOZ w dn. 15.11.2004 r. zespół RW, który 

stacjonował w Al. Krakowskiej 110/114 tzw. Oddział „Okęcie-Bis”, obecnie 

świadczy usługi w tym samym rejonie, z miejsca wyczekiwania w Oddziale 

Ursus, ul. Sosnkowskiego 18. Aby poprawić jakość usług, prowadzone są przez 

WSPR negocjacje w celu pozyskania lokalu, którego lokalizacja w znaczny 

sposób skróciłaby czas dojazdu do m-ca wezwania. Pozostałe miejsca wyczekiwania 

zespołów WSPR pozostały bez zmian, zgodnie z rejestrem. 

Aktualnie jednostki PR rozmieszczone są w 15 miejscach wyczekiwania 

na terenie m.st. Warszawy, docelowo jednostki PR mają być rozmieszczone 

w 16 miejscach wyczekiwania (zlikwidowany został Oddział VI-bis Okęcie, 

którego aktualnym miejscem wyczekiwania jest Oddział w Ursusie, trwają 

141

142 


prace mające na celu zlokalizowanie miejsca wyczekiwania dla zespołu R 83 

w Raszynie zamiast w Ursusie). 

Oddział 0 Śródmieście ul. Poznańska 22 

W granicach ulic: Jana Pawła II strona parzysta od Al. Solidarności do 

Ronda Radosława (dawniej Ronda „Babka”), Al. Niepodległości do Rakowieckiej 

(z wyłączeniem tej ulicy), Puławska do Rakowieckiej i Olszewskiej, 

Prosta i Al. Solidarności do Żelaznej, Al. Jerozolimskie do Żelaznej i Placu 

Starynkiewicza, brzeg rzeki Wisły, Wisłostrada do mostu Gdańskiego, most 

Księcia J. Poniatowskiego, most Łazienkowski i most Śląsko-Dąbrowski 

w kierunku Pragi. Rejon intensywnego transportu: miasto Warszawa w granicach 

administracyjnych 

Oddział I Grochów ul. Grenadierów 34 

W granicach ulic: od mostu kolejowego, wzdłuż torów kolei średnicowej 

(kierunek Siedlce), granicy gminy Targówek i granicy miasta, Rembertów 

do Cyrulików, Żołnierskiej, Marsa (z wyłączeniem tych ulic), Ostrobramska, 

wzdłuż Kanału Nowa Ulga i brzegu rzeki Wisły, most Księcia J. Poniatowskiego, 

most Łazienkowski i most Siekierkowski w kierunku Centrum. 

Oddział II Wola ul. Górczewska 27/35 

W granicach ulic: od torów kolei średnicowej (w kierunku Łowicza), 

Górczewska do ulicy Białowiejskiej (wiadukt kolei średnicowej), Wolska 

do pętli tramwajowej Cmentarz Wolski, wzdłuż torów kolei średnicowej 

w kierunku Pruszkowa – Prymasa Tysiąclecia do wiaduktu, Towarowa do 

Srebrnej, wzdłuż Żelaznej od Twardej do Al. Solidarności, Jana Pawła II strona 

nieparzysta – od Al. Solidarności do Ronda Radosława (dawniej Ronda 

„Babka”), Powązkowska na odcinku Okopowa – Trasa AK. 

Oddział III Mokotów ul. Puławska 120 

W granicach ulic: Al. Niepodległości od Rakowieckiej do Al. Wilanowskiej, 

wzdłuż Al. Żwirki i Wigury (bez tej ulicy), Spacerowa na wysokości 

ul. Olszewskiej, Belwederska na wysokości Lądowej, Podchorążych (cała), 

Czerniakowska od Gagarina i Bluszczańskiej, wzdłuż Bluszczańskiej i Gościniec 

(bez tych ulic), Polskiej, Wolickiej, Witosa (z tymi ulicami), Sobieskiego 

i Sikorskiego do Al. Wilanowskiej, Puławska od Rakowieckiej i Olszewskiej 

do Al. Wilanowskiej, wzdłuż Marynarskiej, Al. Wilanowskiej (bez tych ulic).


Oddział IV Żoliborz ul. Wrzeciono 41 

W granicach ulic: Pułkowa – granica miasta, Wólczyńska, Estrady do 

Radiowej (bez tej ulicy), wzdłuż granicy Gminy Bemowo do Rudnickiego 

(bez tej ulicy), Księżycowa (bez lotniska), wzdłuż Rudnickiego, Perzyńskiego, 

Podczaszyńskiego, Podleśnej (bez tych ulic), wzdłuż brzegu rzeki Wisły 

od Podleśnej, Dziekanów Leśny i Polski, Izabelin, Kiełpin, Klaudyn, Laski, 

Łomianki, Mościska, Pociecha – leśniczówka, Truskaw. 

Oddział IV-bis Żoliborz ul. Słowackiego 52-54 

W granicach ulic: Słomińskiego, Ronda Radosława (dawniej Ronda 

„Babka” (bez tych ulic), Powązkowska (od Trasy „AK” do Rudnickiego), 

Rudnickiego, Perzyńskiego, Podczaszyńskiego, Podleśnej (z tymi ulicami), 

do brzegu Wisły, wzdłuż brzegu Wisły do mostu Gdańskiego, most Gdański 

i most Grota Roweckiego w kierunku Pragi. 

Oddział V Praga Północ ul. Brzeska 12 

W granicach ulic: od mostu kolejowego (ul. Targowa), wzdłuż torów kolei 

średnicowej (kierunek Siedlce) do Strażackiej i Gwarków (bez tych ulic), 

Radzymińska do Łodygowej, wzdłuż Łodygowej (bez niej) do granic miasta 

z Ząbkami, Wincentego do Borzymowskiej, Jagiellońska do Kotsisa (z tą ulicą), 

Odrowąża do Budowlanej (pętla tramwajowa). Tory kolejowe do Dworca 

Warszawa Wschodnia, cały Dworzec Warszawa Wschodnia, ul. Lubelska 

(cała), ul. Zamojskiego (cała), ul. Zamieniecka, Rondo Waszyngtona, Al. 

i most Księcia J. Poniatowskiego w kierunku Śródmieścia, Wybrzeże Wisły, 

most Gdański i Śląsko-Dąbrowski w kierunku Śródmieścia. 

Oddział VI Ochota ul. Joteyki 9 

W granicach ulic: od Towarowej na wysokości Srebrnej, Żelaznej od Srebrnej 

do Al. Jerozolimskich i Placu Starynkiewicza, Raszyńska do Wawelskiej, 

Wawelska do Al. Niepodległości (bez tej ulicy), Al. Jerozolimskie wzdłuż 

torów kolejowych od Placu Zawiszy do Łopuszańskiej i Kleszczowej, Żwirki 

i Wigury oraz Aleja Krakowska do Hynka, wzdłuż Hynka i Łopuszańskiej 

(bez tych ulic) do Al. Jerozolimskich, lotnisko Okęcie. 

Oddział VII Ursynów ul. Jastrzębowskiego 22 

W granicach ulic: Puławska od Al. Wilanowskiej, Marynarska, Al. Wilanowska 

(cała), wzdłuż Przyczółkowej i Drewny do granic miasta. 

143

144 


Oddział VII-bis Wilanów ul. Morszyńska 33 

W granicach ulic: brzeg Wisły na wysokości ul. Gościniec do granic 

miasta, Drewny, Przyczółkowa (z tymi ulicami), wzdłuż Al. Wilanowskiej, 

Sobieskiego, Witosa, Wolickiej, Polskiej (bez tych ulic), do brzegu Wisły, 

most Siekierkowski w kierunku Pragi. 

Oddział VIII Ursus ul. Sosnkowskiego 18 

W granicach ulic: Aleje Jerozolimskie od Kleszczowej/Łopuszańskiej, 

Włochy Stare i Nowe, Ursus, Michałowice, Opacz, Falenty, Janki, Raszyn 

po prawej stronie Al. Krakowskiej, szosa Katowicka i Krakowska, Sękocin, 

od granicy Gminy Ursynów wzdłuż Sasanki, Hynka i Łopuszańskiej (z tymi 

ulicami), Al. Jerozolimskich, Badylarskiej, Szyszkowej, Rebusowej, do Al. 

Krakowskiej, Dawidy, Jaworowa. 

Oddział IX Bemowo ul. Kartezjusza 2 

W granicach ulic: Bemowo (administracyjnie), do torów kolei średnicowej, 

do Radiowej w miejscu przejścia w Estrady, wzdłuż Księżycowej, Powązkowskiej 

(bez tych ulic) do Trasy AK, Księżycowa – lotnisko, Górczewska/ 

Białowiejska, Wolska od pętli tramwajowej (Połczyńska), Dźwigowa, Mory 

(ulica), Babice, Borzęcin, Blizne Jasińskiego i Łaszczyńskiego, Budy Zaborowskie, 

Latchorzew, Lipków, Lubiczów, Koczargi, Kwirynów, Janów, Mariew, 

Paschalin, Stanisławów, Topolin, Wieruchów, Wierzbin, Wojcieszyn, Zielonki 

(I, II i Parcele), Zalesie. 

Oddział X Białołęka ul. Marywilska 44 

W granicach ulic: wzdłuż brzegu rzeki Wisły, granicy miasta, Zdziarskiej, 

Ostródzkiej (z tymi ulicami), Trasy Toruńskiej, Wysockiego (cała) do 

Budowlanej, Jagiellońska do Kotsisa. 

Oddział XI Targówek ul. Łojewska 6 

W granicach ulic: Łodygowa, Młodzieńcza, Kondratowicza, Wincentego 

do Borzymowskiej, wzdłuż północnej granicy Cmentarza do ulic Odrowąża 

(bez tej ulicy), Budowlana cała, wzdłuż Wysockiego do Trasy Toruńskiej, 

Trasa Toruńska, wzdłuż Ostródzkiej, Zdziarskiej (bez tych ulic) do granicy 

miasta, Marki, Marki Struga, Pustelnik (do skrzyżowania drogi na Radzymin 

z drogą na Nieporęt), wschodnia granica miasta od ulicy Radzymińskiej do


Łodygowej (przejazd kolei na Tłuszcz), most Grota Roweckiego w kierunku 

Śródmieścia. 

Oddział XII Międzylesie ul. Dzieci Polskich 

W granicach ulic: Rembertów od Cyrulików, Żołnierskiej, Marsa (z tymi 

ulicami), wzdłuż Ostrobramskiej (bez niej) i Kanału Nowa Ulga, wzdłuż 

rzeki Wisły i granic miasta. 

Table 33: Struktura pogotowia ratunkowego na terenie m.st. Warszawy (stan na 31.01.2005 r.) 

Lp. Oddział Adres Zespoły Telefon 

1 O Śródmieście Poznańska 22 R1, R2, R3, R4, R5, RW6, RW7 52-51-209 

2 I Grochów Grenadierów 34 R11, R12, RW16, RW17 52-51-301 

3 II Wola Górczewska 27/35 R21, R22, RW26, RW27 52-51-302 

4 III Mokotów Puławska 120 R31, R32, RW36, RW37 52-51-303 

5 IV Żoliborz Wrzeciono 41 R41, R42, RW46, RW47 52-51-304 

6 IV Bis Marymont Słowackiego 52/54 R43 56-17-500 

7 V Praga Brzeska 12 R51, R52, RW56, RW57 52-51-305 

8 VI Ochota Joteyki 9 R61, R62, RW66 52-51-306 

9 VII Ursynów Jastrzębowskiego 22 R71, RW76, RW77 52-51-307 

10 VII Bis Wilanów Morszyńska 33 R72 - 

11 VIII Ursus Sosnkowskiego 18 R81, R83, RW86 52-51-308 

12 IX Bemowo Kartezjusza 2 R91, R92, RN(R19) 52-51-309 

13 X Białołęka Marywilska 44 R101, RW106 52-51-310 

14 XI Targówek Łojewska 6 R111, RW116 52-51-311 

15 XII Międzylesie Al. Dzieci Polskich 20 R121, RW126 52-51-312 


Legenda: 

„R” – zespół reanimacyjny 

„RW” – zespół ratowniczo-wypadkowy 

„RN” – zespół reanimacyjno-neonatologiczny (noworodkowy) 

145

Table 34: Wykaz ambulansów „R” i „RW” w Warszawie (stan na dzień 31 grudnia 2004 r.) 

146 

Stacja 

Podstacja-miejsce 

Zespół „R” Zespół „W” 

Pogotowia 

wyczekiwania 

Adres Telefon Fax 

Ratunkowego 

Ilość Marka 

Rok produkcji 

Rok produkcji 

ambulansu 

Ilość Marka 

ambulansu 

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 

Grochów 

Oddział i Grochów 

525 13 01 525 

ul. Grenadierów 34 

13 01 

1 

Mercedes 

2004 

1 

Fiat Ducato 

1999 

2 Mercedes 1995 

Wola 

Oddział II Wola 

ul. Górczewska 27/35 

525 13 02 525 13 02 

1 

Mercedes 

2004 

1 

Mercedes 

2000 

2 Toyota 1999 

Mokotów 

Oddział III Mokotów 

ul. Puławska 120 

525 13 03 525 13 03 

1 

Mercedes 

2004 

1 

Mercedes 

2000 

1 

Mercedes 

2001 

1 

Toyota 

1999 

Żoliborz 

Oddział IV Żoliborz 

ul. Wrzeciono 41 

525 13 04 525 13 04 

1 

Mercedes 

2004 

1 

Mercedes 

2000 

2 Toyota 1999 

Marymont 

Oddział IV bis 

Marymont ul. Słowackiego 52/54 

525 13 14 525 13 45 1 Fiat Ducato 1999 

Praga 

Oddział V Praga 

ul. Brzeska 12 

525 13 05 525 13 05 

1 

Mercedes 

2004 

1 

1 

Mercedes 

2000 

1 

Mercedes Toyota 

2000 

1999 

Ochota 

Oddział VI Ochota 

ul. Joteyki 9 

525 13 06 525 13 06 

1 

Mercedes 

2004 

1 

Mercedes 

2000 

1 Toyota 1999 

Warszawa 

Usynów 

Oddział VII Ursynów 

ul. Jastrzębowskiego 22 

525 13 07 525 13 45 1 Mercedes 2004 2 Toyota 1999 

Wilanów 

Oddział VII bis Wilanów 

ul. Morszyńska 33 

525 13 17 525 13 45 1 Ford 2001 

Ursus 

Oddział VIII Ursus 

Ul. Sosnkowskiego 18 

525 13 08 525 13 45 

1 

Mercedes 

2004 

1 Fiat Ducato 1999 

1 

Mercedes 

2000 

Bemowo 

Oddział IX Bemowo 

ul. Kartezjusza 2 

525 13 09 525 13 45 1 

Renault 

„RN” 

1999 

Bemowo 


ul. Kartezjusza 2 

525 13 09 525 13 45 

1 

Mercedes 

2004 

1 

Mercedes 

2000 

Białołęka 

Oddział X Białołęka 

ul. Marywilska 44 

525 13 10 525 13 45 1 Mercedes 2004 1 Mercedes 2000 

Targówek 

Oddział XI Targówek 

ul. Łojewska 6 

525 13 11 811 42 96 1 Mercedes 2004 1 Mercedes 2000 

Międzylesie Oddział XII Międzylesie Al. Dzieci Polskich 20 525 13 12 525 13 45 1 Mercedes 2000 1 Toyota 1999 

Posiadane w roku sporządzania planu środki

Stacja 



Pogotowia 

wyczekiwania 


Ratunkowego 

Ilość Marka 

Rok produkcji 

Rok produkcji 

ambulansu 

Ilość Marka 

ambulansu 

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 


Oddział 0 Śródmieście 


525 12 99 525 13 45 1 Mercedes 2004 

1 

Mercedes 

2000 

1 

Toyota 

1999 




525 12 99 525 13 45 

1 

Mercedes 

2002 

1 

Mercedes 

2001 




525 12 99 525 13 45 

1 

Fiat Ducato 

2003 

1 

Fiat Ducato 

1999 

CSKWAM 

Poliklinika CSKWAM 

ul. Koszykowa 78 

629 37 47 687 54 98 

CSKWAM 

CSKWAM 

ul. Szaserów 128 

681 62 94 681 60 94 

Brak danych 

CSKMSWiA 

Wołoska 


602 15 00 845 14 68 

CSKMSWiA 

Wołoska 


602 15 00 845 14 68 


Stacja 

Pogotowia 




Ratunkowego 

wyczekiwania 

Ilość Marka 

Rok produkcji 

ambulansu 

Ilość Marka 

Rok produkcji 

ambulansu 

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 

Warszawa 

Sulejówek 

Wesoła 

Sulejówek 

ul. Armii Krajowej 21 

783 14 55 783 58 17 1 Mercedes 2000 1 Ford 1999 

Samochody Stołecznej Kolumny Transportu Sanitarnego 

Samochody Pogotowia Ratunkowego w Sulejówku 

Samochody Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego - 


147

Table 35: Plan zespołów wyjazdowych w 2005 r. 

148 


Miejsce wyczekiwania Rodzaj zespołu i kryptonim Godziny funkcjonowania 

Oddział i Grochów 

Oddział II Wola 

Oddział III Mokotów 

Oddział IV Żoliborz 

R 11 7:00 – 7:00 

R 12 7:00 – 7:00 

RW 16 7:00 – 7:00 

RW 17 8:00 – 20:00 

R 21 7:00 – 7:00 

R 22 7:00 – 7:00 

RW 26 7:00 – 7:00 

RW 27 8:00 – 20:00 

R 31 7:00 – 7:00 

R 32 7:00 – 7:00 

RW 36 7:00 – 7:00 

RW 37 8:00 – 20:00 

R 41 7:00 – 7:00 

R 42 7:00 – 7:00 

RW 46 7:00 – 7:00 

RW 47 8:00 – 20:00 

Oddział IV –bis Marymont R 43 7:00 – 7:00 

Oddział V Praga 

Oddział VI Ochota 

Oddział VII Ursynów 

R 51 7:00 – 7:00 

R 52 7:00 – 7:00 

RW 56 7:00 – 7:00 

RW 57 8:00 – 20:00 

R 61 7:00 – 7:00 

R 62 7:00 – 7:00 

RW 66 8:00 – 20:00 

R 71 7:00 – 7:00 

RW 76 8:00 – 20:00 

RW 77 7:00 – 7:00 

Oddział VII-bis Wilanów R 72 7:00 – 7:00 

Oddział VIII Ursus 


Oddział X Białołęka 

Oddział XI Targówek 

Oddział XII Międzylesie 



R 81 7:00 – 7:00 

R 83 7:00 – 7:00 

RW 86 7:00 – 7:00 

R 91 

R 92 

RN 

R 101 

RW 106 

R 111 

RW 116 

7:00 – 7:00 

7:00 – 7:00 

7:00 – 7:00 

7:00 – 7:00 

7:00 – 7:00 

7:00 – 7:00 

7:00 – 7:00 

R 121 7:00 – 7:00 

RW 126 7:00 – 7:00 

R 1 7:00 – 7:00 

R 2 7:00 – 7:00 

R 3 7:00 – 7:00 

R 4 7:00 – 7:00 

R 5 7:00 – 7:00 

RW 6 7:00 – 7:00 

RW 7 7:00 – 7:00


5.4. Organizacja łączności alarmowej na terenie m.st. Warszawy 

W mieście stołecznym do zapewnienia bezpośredniej łączności wykorzystywane 

są sieci radiotelefoniczne konwencjonalne, systemy trankingowe, 

telefonia komórkowa, telefonia stacjonarna oraz poczta elektroniczna. 

Szczególne znaczenie mają systemy łączności bezprzewodowej w działaniach 

ratowniczych oraz związanych z zarządzaniem kryzysowym. Bez pewnego 

przepływu informacji nie jest możliwe koordynowanie działań, co ma bezpośredni 

wpływ na rozmiary szkód, a nawet ilość ofiar. W razie wystąpienia 

klęsk naturalnych lub awarii technicznych, których rozmiary są trudne do 

przewidzenia, nie można w pełni polegać na przewodowych lub komercyjnych 

środkach łączności bezprzewodowej (np. telefonia GSM). 

Z tych powodów zostały stworzone i są utrzymywane sieci radiotelefoniczne, 

abonenci Urzędu m.st. Warszawy są także włączeni do profesjonalnych 

systemów trankingowych EDACS i TETRA, administrowanych przez Policję. 

Łączność trankingową zorganizowano w oparciu o grupy rozmówne: 

w systemie TETRA 

1) WCZK1, 

2) WCZK2, 

3) WSP – współdziałania abonentów Urzędu m.st. Warszawy, 

4) SM 01 do SM 08 – łączności operacyjnej Straży Miejskiej m.st. Warszawy, 

5) SM POL dla współdziałania Straży Miejskiej m.st. Warszawy i jednostek 

Komendy Stołecznej Policji. 

w systemie EDACS 

1) WCZK, 

2) WSP – współdziałania abonentów Urzędu m.st. Warszawy, 

3) ARG1 MST i ARG2 MST – współdziałania abonentów Urzędu m.st. 

Warszawy ze Strażą Pożarną, 

4) SM SSK, SM 01 do SM 08 – łączności operacyjnej Straży Miejskiej m.st. 

Warszawy, 

5) SM POL dla współdziałania Straży Miejskiej m.st. Warszawy i jednostek 

Komendy Stołecznej Policji. 

Sieci łączności konwencjonalnej pracujące w paśmie VHF wykorzystywane 

są do łączności zarządzania kryzysowego, dla Systemu Wczesnego 

149

150 


Ostrzegania oraz Systemu Wykrywania i Alarmowania. Zapewniona jest 

bezpośrednia łączność z Centrum Zarządzania Kryzysowego Mazowieckiego 

Urzędu Wojewódzkiego, urzędami dzielnicowymi, zakładami posiadającymi 

niebezpieczne substancje oraz innymi podmiotami ważnymi ze względów 

bezpieczeństwa. Scentralizowany System Alarmowania m.st. Warszawy 

również wykorzystuje łączność konwencjonalną w paśmie VHF. 

Ze względu na wady łączności konwencjonalnej oraz trudności z zapewnieniem 

pokrycia i zasięgów na terenie Warszawy wykorzystywane są nowoczesne 

systemy trankingowe, w tym cyfrowy system TETRA. Bogate możliwości funkcjonalne 

systemu cyfrowego pozwolą w przyszłości na wdrożenie rozwiązań 

technicznych wykorzystujących transmisję danych drogą radiową. 

Odpowiedzialne zadanie pełni w mieście Służba Dyżurna Miasta, która 

stanowi wsparcie służb ratowniczych, a w przypadku wystąpienia sytuacji 

kryzysowej staje się częścią Centrum Zarządzania Kryzysowego. Łączność 

bezprzewodowa tej służby oparta jest na wykorzystaniu systemu trankingowego 

EDACS, w ramach którego działają wszystkie służby ratownicze 

i porządkowe Miasta – Straż Pożarna, Pogotowie Ratunkowe, Policja i Straż 

Miejska. W systemie łączności trankingowej TETRA zorganizowana jest łączność 

ze służbami technicznymi. Powiązanie wszystkich abonentów systemów 

trankingowych w ramach grupy rozmównej „Ratunek” pozwala na szybki 

i niezawodny przepływ informacji. Korespondencja radiowa jest rejestrowana 

i archiwizowana w postaci cyfrowej. Straż Miejska miasta stołecznego Warszawy 

wykorzystuje łączność bezprzewodową konwencjonalną oraz systemy 

trankingowe TETRA i EDACS. 

Kluczowe podmioty odpowiedzialne za ratowanie życia i zdrowia mieszkańców, 

zapewnienia bezpieczeństwa publicznego oraz usuwania awarii 

technicznych są połączone liniami bezpośrednimi telefonii stacjonarnej.

Table 36: Bilans środków łączności bezprzewodowej BBiZK. 

L.p. Nazwa 

systemu 

łączności 

1 tranking TETRA 

Technologia 

2 tranking EDACS 

3 

4 

Sieć dyspozytorska 

w 

paśmie VHF 

Telefonia 

komórkowa 

6 kanałów 

simpleksowych 


Liczba stacji 

Producent i typ urządzenia przewoźnego/ 

przenośnego 

55 szt. Motorola/ MTP700 - przenośne 

8 szt. Motorola/ MTM700 – przewoźne 

22 szt. Motorola/ MTM700 – bazowe 

1 szt. M/A-COM/ Orion – bazowa 

1 szt. Ericsson SBE0 

20 szt. M/A-COM/ MRK II – przenośne 

56 szt. 

Radiotelefony różnych typów: Motorola/ GM 300, GM 

380, GM 950, Icom/ F310 - bazowe 

Radiotelefony różnych typów: Motorola/ GP 300, GP 

84 szt. 

900, GP 360, GP 388, P110, Icom/ F3GS, Yaesu/ VX 5R - 

przenośne 

9 szt. Motorola/ GM 300, GM 360 - przewoźne 

GSM 26 szt. Różne modele 

Źródło: Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m.st. Warszawy 

Schemat organizacji łączności radiotelefonicznej przedstawiają Załączniki Nr 5, 6 i 7. 

5.5. Liczba, rodzaj i miejsce postoju statków powietrznych 

wykorzystywanych na potrzeby systemu P.R.M. 

Lotnicze Pogotowie Ratunkowe (Lotnisko w Warszawie na Bemowie, 

ul. Księżycowa 5), dysponuje jednym śmigłowcem typu Mi-2. Miejscem 

stacjonowania jest lotnisko Babice. Załoga dyżuruje od godz. 07:00 do zachodu 

słońca, w trybie 3 minutowej gotowości do startu od chwili wezwania. 

Loty HEMS wykonywane są do stanów zagrożenia życia i zdrowia osób 

bezpośrednio do miejsca wypadku lub zachorowania w promieniu 60 km od 

miejsca stacjonowania śmigłowca. Realizowane są również loty ratownicze, 

międzyszpitalne z pacjentami wymagającymi intensywnej opieki medycznej 

w trakcie transportu w przypadku, kiedy wymagany czas dostarczenia pacjenta 

do szpitala jest określony do 1 godziny, w zakresie obszaru o promieniu do 

100 km od miejsca stacjonowania śmigłowca w trybie 3 minutowej gotowości 

151

152 


lub kiedy długość przelotu śmigłowca nie przekracza 200 km, w trybie 15 

minutowej gotowości. 

Wykorzystywane są następujące miejsca do lądowania: 

– teren Wojskowego Instytutu Medycznego przy ul. Szaserów – odległość 

do izby przyjęć 200 m – transport karetką; 

– teren Centrum Zdrowia Dziecka – odległość do izby przyjęć 500 m – 

transport karetką 

– teren AWF (boisko), Szpital Bielański – odległość do izby przyjęć 1700 m 

– transport karetką. 

Ponadto LPR korzysta z następujących lądowisk tymczasowych: 

– Centralnym Szpitalu Klinicznym AM w Warszawie przy ul. Banacha 

1a – docelowo, obecnie na Polu Mokotowskim (lądowisko tymczasowe), 

– Centralnym Szpitalu Klinicznym MSWiA w Warszawie przy ul. Wołoskiej 

137 – na Polu Mokotowskim (lądowisko tymczasowe). 

Zasady użycia zespołów Śmigłowcowej Służby Ratownictwa Medycznego 

oraz Ratowniczych Zespołów Transportowych 

1. LPR wykonuje na rzecz osób znajdujących się w stanie nagłego zagrożenia 

życia lub zdrowia oraz zakładów opieki zdrowotnej następujące 

zadania zgodnie z podanymi niżej zasadami. 

1) Loty wykonywane przez zespoły śmigłowcowej służby ratownictwa 

medycznego zwane dalej zespołami HEMS, do których zalicza się: 

a) lot do zdarzenia (primary mission), na wezwanie do wypadków i zachorowań 

o charakterze zagrożenia życia i zdrowia, w zakresie obszaru 

o promieniu 60 km od miejsca stacjonowania śmigłowca, w trybie 3-4 

minutowej gotowości do startu 

b) lot ratowniczy (secondary mission), bezpośrednio do ośrodka specjalistycznego, 

z pacjentami wymagającymi intensywnej opieki medycznej 

w trakcie transportu, w przypadku, kiedy wymagany czas dostarczenia 

pacjenta do szpitala specjalistycznego jest określony do 1 godziny, 

w zakresie obszaru o promieniu 100 km od miejsca stacjonowania 

śmigłowca lub kiedy łączna długość przelotu śmigłowca nie przekracza 

200 km, w trybie gotowości do startu do 15 minut.


c) lot transportowy ratowniczy (tertiary mission), z pacjentami wymagającymi 

intensywnej opieki medycznej w trakcie transportu, w zakresie 

obszaru o promieniu 100 km od miejsca stacjonowania śmigłowca 

lub kiedy łączna długość przelotu śmigłowca nie przekracza 200 km, 

w trybie gotowości do startu do 30 minut, po zakwalifikowaniu lotu 

przez dyspozytora LPR 

2) Loty wykonywane przez Ratownicze Zespoły Transportowe, w tym: 

a) lot transportowy ratowniczy 

b) do ośrodków specjalistycznych z pacjentami wymagającymi intensywnej 

opieki medycznej w trakcie transportu, na terenie całego kraju, 

a w określonych przypadkach również poza jego obszarem. 

c) lot transportowy sanitarny 

d) pacjentów nie będących w stanie bezpośredniego zagrożenia życia 

i zdrowia, wyłącznie w wypadku, kiedy transport odbywa się do ośrodka 

umożliwiającego dalsze leczenie i nie występują przeciwwskazania do 

transportu lotniczego. W wyżej wymienionych okolicznościach transport 

zostanie zrealizowany wyłącznie w miarę możliwości operacyjnych LPR 

na terenie całego kraju. Loty są wykonywane na odległość powyżej 200 

km wyłącznie przez ratownicze zespoły transportowe LPR 

II. Uruchomienie zespołów HEMS następuje na zasadach: 

1) Wezwanie zespołu HEMS odbywa się telefonicznie lub drogą radiową. 

2) Do wezwania zespołu HEMS są uprawnieni: 

a) koordynatorzy medyczni i dyspozytorzy pogotowia ratunkowego oraz 

oddziałów pomocy doraźnej – do czasu zakończenia procesu tworzenia 

Centrów Powiadamiania Ratunkowego; 

b) dyspozytorzy Centrum Powiadamiania Ratunkowego; 

c) dyspozytorzy innych podmiotów ratownictwa (Państwowa Straż Pożarna, 

GOPR, TOPR, WOPR, PRO) – do czasu zakończenia procesu tworzenia 

Centrów Powiadamiania Ratunkowego; 

d) członkowie naziemnych zespołów ratownictwa medycznego, bezpośrednio 

z miejsca zdarzenia – do czasu zakończenia procesu tworzenia Centrów 

Powiadamiania Ratunkowego; 

153

154 


e) lekarze dyżurni SOR oraz innych oddziałów szpitalnych (do lotów 

ratowniczych i transportowych ratowniczych) – do czasu zakończenia 

procesu tworzenia Centrów Powiadamiania Ratunkowego. 

3) Kryteria sugerujące konieczność zadysponowania zespołu HEMS do 

zdarzenia (nie wyklucza zadysponowania innych służb i zespołów ratownictwa 

medycznego): 

– chory nieprzytomny, 

– nagłe zatrzymanie krążenia, 

– ostry incydent wieńcowy, 

– zawał mięśnia serca, 

– zaburzenia rytmu serca zagrażające życiu, 

– wstrząs kardiogenny, 

– przełom nadciśnieniowy, 

– udar mózgu, 

– potrącenie pieszego przez samochód, 

– wypadek komunikacyjny przy prędkości pow. 60 km/h, 

– dachowanie pojazdu mechanicznego, 

– upadek z wysokości pow. 4,5 metra, 

– przysypanie, lawina, 

– uraz wielonarządowy, 

– GCS < 8, 

– RTS < 11, 

– uraz głowy wymagający pilnej interwencji neurochirurgicznej, 

– uraz kręgosłupa w odcinku szyjnym lub piersiowym z paraplegią, 

tetraplegią lub objawami lateralizacji, 

– uraz drążący szyi, klatki piersiowej, brzucha, 

– złamanie dwóch lub więcej kości długich, 

– ciężki uraz miednicy, 

– amputacja urazowa kończyny (poza amputacją palców), 

– oparzenie II° i III° przekraczające 20% powierzchni ciała, podejrzenie 

oparzenia dróg oddechowych, oparzenie elektryczne, eksplozje i pożary, 

– hypotermia, 

– tonięcie,


– zdarzenie o charakterze masowym, 

– zbyt mała liczba kwalifikowanego personelu w stosunku do rozmiarów 

zdarzenia, 

– okoliczności mogące uniemożliwić lub opóźnić dotarcie do poszkodowanego 

znajdującego się w stanie zagrożenia życia (np.: topografia terenu), 

– czas transportu drogą lotniczą z miejsca zdarzenia pacjenta w stanie 

zagrożenia życia do szpitalnego oddziału ratunkowego, lub innego 

stosownego, jest krótszy od czasu transportu innymi środkami lokomocji, 

i może przynieść korzyść w dalszym leczeniu. 

4) Do lotów ratowniczych (tryb do 1 godz.) powinni zostać zakwalifikowani 

chorzy w następujących sytuacjach klinicznych: 

– nieprzytomni do właściwego oddziału specjalistycznego, o ile szpital 

takiego nie posiada, 

– po NZK do oddziału specjalistycznego, o ile szpital takiego nie posiada, 

– przeniesienie z OIT do OIT, jeśli czas transportu naziemnego może 

przekroczyć 1 godzinę, 

– urazu wielonarządowego do ośrodka specjalistycznego, 

– urazu głowy kwalifikującego pacjenta do natychmiastowej interwencji 

chirurgicznej w szpitalu specjalistycznym, 

– urazu kręgosłupa z deficytami neurologicznymi: paraplegia lub tetraplegia, 

kwalifikującego pacjenta do natychmiastowej interwencji chirurgicznej 

w szpitalu specjalistycznym, 

– zawału mięśnia serca kwalifikującego pacjenta do natychmiastowej interwencji 

kardiochirurgicznej lub kardiologicznej w szpitalu specjalistycznym, 

– ciężkiej niewydolności narządowej wymagającej natychmiastowego 

przewiezienia do ośrodka specjalistycznego, 

– świeżego udaru mózgu do natychmiastowej interwencji neurochirurgicznej 

lub w przypadku transportu do specjalistycznego oddziału udarowego, 

– ostrych schorzeń układu naczyniowego wymagających natychmiastowej 

interwencji chirurgicznej w szpitalu specjalistycznym, 

– schorzeń internistycznych wymagających natychmiastowego leczenia 

w ośrodku specjalistycznym, 

– patologii położniczych zagrażających życiu matki lub płodu, 

155

156 


– hypotermii w celu intensywnego leczenia, 

– choroby dekompresyjnej, 

– ostrej niewydolności nerek u dzieci, 

– wcześniaki i noworodki urodzone o czasie, w przypadku pilnego 

transportu do specjalistycznego ośrodka neonatologicznego (dotyczy 

oddziałów dysponujących odpowiednim sprzętem) . 

5) Za wyjątkiem filii Zakopane, zespoły HEMS, nie realizują zleceń wymagających 

wykorzystania technik ratownictwa z powietrza. 

III. Zasady uruchamiania LPR do lotów transportowych 

ratowniczych i sanitarnych: 

1) Podstawą do przyjęcia lotu ratowniczego i sanitarnego jest dokładnie 

wypełnione pisemne zlecenie na lot, na aktualnie obowiązującym druku 

wystawione przez lekarza zlecającego oddziału, i przekazane faksem do 

Dyspozytorni Krajowej w Warszawie. Oryginał zlecenia na lot wraz ze 

zleceniem na dalszy transport kołowy należy przekazać zespołowi LPR. 

2) Brak wymienionych dokumentów powoduje niemożność przejęcia 

chorego przez zespół LPR. 

3) Loty transportowe ratownicze to loty określone w trybie do 6 godz., loty 

transportowe sanitarne kwalifikuje się w trybie do 24 godz. lub powyżej 

24 godzin, określanych jako czas wymaganego dotarcia pacjenta do 

szpitala przyjmującego. 

4) Organizacja transportu z oddziału do statku powietrznego należy do 

Zlecającego. 

5) Koszty związane z przewozem transportem kołowym, tj. transportu 

między szpitalem a statkiem powietrznym, pokrywa Zlecający. 

6) Do lotów transportowych ratowniczych (tryb do 6 godz.) mogą zostać 

zakwalifikowani chorzy wymagający intensywnej opieki podczas transportu 

i znajdujący się w następujących sytuacjach klinicznych: 

a) przeniesienie z OIT do OIT, 

b) urazu wielonarządowego, 

c) wymagających pilnej interwencji neurochirurgicznej, torakochirurgicznej, 

kardiochirurgicznej, chirurgii naczyniowej, jeśli nie można ich 

przeprowadzić w lokalnych ośrodkach,


d) urazu kręgosłupa kwalifikującego pacjenta do pilnej interwencji neurochirurgicznej, 

e) schorzeń kardiologicznych kwalifikujących pacjenta do pilnej interwencji 

kardiochirurgicznej lub kardiologicznej, 

f) ciężkiej niewydolności narządowej wymagającej przewiezienia do ośrodka 

specjalistycznego, 

g) schorzeń internistycznych wymagających leczenia w ośrodku specjalistycznym, 

h) patologii położniczych zagrażających życiu matki lub płodu, 

i) oparzenia II° przekraczające 20% powierzchni ciała, oparzenia II° przekraczające 

10% u dzieci do 10 roku życia i pow. 50 roku życia, oparzenia 

III° we wszystkich grupach wiekowych, oparzenia dróg oddechowych; 

oparzenia pow. II° obejmujące twarz, kończyny, krocze; oparzenia 

u pacjentów pourazowych, stabilizowanych w innych oddziałach, oparzenia 

elektryczne, chemiczne oraz inne zgodnie z lokalnymi kryteriami 

przyjęcia do ośrodka leczenia oparzeń: 

– transporty osób z chorobą oparzeniową wykonywane są jedynie w sytuacji 

stabilnego stanu pacjenta, 

– każdy przypadek zlecenia transportu pacjenta oparzonego jest oceniany 

indywidualnie przez lekarza LPR i wymaga bezpośredniej rozmowy 

z lekarzem zlecającym przewóz; w procesie podejmowania decyzji 

o transporcie muszą zostać wzięte pod uwagę następujące czynniki: 

istnienie jednoznacznych korzyści dla pacjenta w stosunku do ryzyka 

związanego z transportem, odpowiedź kliniczna pacjenta na standardowe 

leczenie choroby oparzeniowej, stan pacjenta w okresie poprzedzającym 

transport; ostateczna decyzja o wykonaniu transportu leży po stronie 

SP ZOZ LPR, 

– transport powinien się odbywać do najbliższego ośrodka leczenia 

oparzeń, SP ZOZ może przed kwalifikacją zlecenia sprawdzić, czy 

w ośrodku najbliższym zlecającemu nie można przyjąć pacjenta; w przypadku 

stwierdzenia takich możliwości SPZOZ LPR może wykonać 

transport do tego ośrodka, 

– LPR zwraca uwagę na konieczność wczesnego zgłoszenia transportu, 

157

158 


– oczekiwanie na transport nie może opóźnić rozpoczęcia postępowania 

terapeutycznego, a transport musi zostać tak zaplanowany, aby możliwe 

było kontynuowanie leczenia podczas jego trwania, 

– w przypadku pacjenta z chorobą oparzeniową jest wymagane przedstawienie 

wyników gazometrii, jonogramu i morfologii wykonanych w okresie 

do 1 godz. przed planowanym transportem; lekarz LPR może zwrócić 

się do lekarza prowadzącego o przesłanie kopii karty obserwacyjnej, 

– pacjenci z podejrzeniem oparzenia dróg oddechowych muszą zostać na 

transport zaintubowani i sedowani zgodnie z ustaleniami z lekarzem LPR., 

– wcześniaki i noworodki urodzone o czasie, w przypadku transportu do 

specjalistycznego ośrodka neonatologicznego (wykonują tylko zespoły 

z inkubatorem transportowym). 

7) Lekarz LPR ma prawo przed dokonaniem oceny medycznej zlecenia i 

podjęciem decyzji o transporcie do konsultacji z innym lekarzem LPR, 

w tym w szczególności z-cą dyrektora ds. medycznych. 

8) Lekarz LPR może zwrócić się do lekarza prowadzącego o przesłanie 

kopii wyników badań laboratoryjnych i diagnostyki obrazowej oraz karty 

obserwacyjnej z pobytu w oddziale obecnym i poprzednich wypisów. 

9) SP ZOZ LPR dąży w swojej misji, do transportu pacjenta wymagającego 

intensywnego nadzoru w systemie „bed-to-bed.” Każdorazowo o takiej 

sytuacji zlecający zostanie poinformowany przez dyspozytora LPR. 

10) Każdorazowo lekarz zlecający transport ma obowiązek wziąć pod uwagę 

stosunek ryzyka i korzyści dla zdrowia pacjenta, a w razie wątpliwości 

skontaktować się z lekarzem najbliższej filii lub oddziału LPR. 

11) Lekarz zlecający lub inny wskazany przez niego ma obowiązek przygotowania 

pacjenta do transportu. Szczegółowych zaleceń może udzielić 

lekarz LPR. 

12) W przypadku przewozu chorego, który otrzymuje leki nie zaliczone do 

standardu LPR, obowiązek zabezpieczenia w leki na okres transportu 

spoczywa na Zlecającym.


5.6. Ograniczenia medyczne transportu lotniczego 

Nie kwalifikuje się do transportu lotniczego pacjentów: 

– nie rokujących przeżycia transportu, 

– pacjentów w trakcie NZK, 

– pacjentów w terminalnej fazie choroby, 

– w niewyrównanej fazie wstrząsu, 

– z czynną chorobą zakaźną i gorączką o niejasnej etiologii z podejrzeniem 

zakaźnej choroby tropikalnej, 

– z objawami świeżego odklejenia siatkówk,i 

– w stanie ostrej psychozy, depresji lub pobudzenia psycho-ruchowego, 

– z napadami drgawek (pomimo farmakoterapii występujących w ciągu 

ostatnich 24 godz.), 

– kobiet rodzących z rozwarciem powyżej 4 cm. 

V. Dyskwalifikacje zleceń i odwoływanie się 

1) dyskwalifikacji zlecenia na lot transportowy ratowniczy oraz lot ratowniczy 

może dokonać Dyspozytor LPR na podstawie: 

– stwierdzenia niezgodności zlecenia z zapisami regulaminu porządkowego, 

– oceny medycznej. 

– sytuacji operacyjnej, po poinformowaniu z-cy dyrektora ds. medycznych 

w przypadku wymienionym w ust. (b) 

2) Zlecającemu przysługuje prawo odwołania się od decyzji wymienionej 

w p. a) do Dyrektora LPR, 

3) w przypadku podtrzymania decyzji o dyskwalifikacji wymienionej 

w p. a) i b) Zlecającemu przysługuje prawo odwołania się do departamentu 

właściwego ds. ratownictwa medycznego w Ministerstwie Zdrowia., 

4) decyzje wymienione w p. a) i b) muszą mieć formę pisemną z odnotowaną 

godziną ich podjęcia i przesłane Zlecającemu. 

VI. Odpłatność za transport lotniczy 

Wysokość i zasady pokrywania opłat są ustalone w cenniku zatwierdzonym 

przez dyrektora SP ZOZ LPR [1] . 

1. Źródło: LPR, Wyciąg z Regulaminu Porządkowego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej. Lotnicze Pogotowie 

Ratunkowe, www.lpr.com.pl. 

159

160 


5.7. Liczba, rodzaj i miejsce stacjonowania oraz wyposażenie 

w sprzęt jednostek współdziałających z systemem P.R.M. 

Organizacja i przygotowania Komendy Miejskiej PSP m.st. Warszawy 

do prowadzenia działań ratowniczo-gaśniczych na terenie miasta 

Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej m.st. Warszawy dysponuje 

operacyjnie 17 Jednostkami Ratowniczo-Gaśniczymi (JRG) i 1 jednostką 

funkcjonującą jako pododdział Szkoły Głównej Służby Pożarniczej (ZRG). 

Granice sektorów nie pokrywają się z granicami administracyjnego podziału 

m.st. Warszawy. O ich kształcie decydują względy operacyjne, m.in. potencjał 

sił i środków danej jednostki, optymalizacja czasu dojazdu oraz warunki 

lokalowe obiektów którymi dysponuje Straż Pożarna. 

Na terenie Warszawy działają ponadto 3 jednostki Ochotniczych Straży 

Pożarnej tj. w Wesołej, Starej Miłosnej i Ursusie. 

W Warszawie funkcjonuje zintegrowany, centralny system dysponowania 

i dowodzenia jednostkami straży pożarnych z terenu całego miasta. Przyjęcie 

takiej koncepcji kierowania działaniami jednostek umożliwia optymalne 

wykorzystanie sił i środków. Scentralizowanie kierowanie dysponowanie 

i dowodzenia gwarantuje właściwą koordynację działań poszczególnych 

jednostek i elastyczne reagowanie na zmieniającą się sytuację pożarową, 

w sposób uwzględniający bezpieczeństwo całego miasta. Ma to szczególne 

znaczenie wobec faktu, że żadna warszawska dzielnica traktowana odrębnie 

nie dysponuje siłami i środkami gwarantującymi dostateczne zabezpieczenie 

swojego obszaru. 

Ratownictwo medyczne 

(§ 11,12,13 Rozporządzenia Ministra Sprawa Wewnętrznych i Administracji Dz. U. Nr 111, poz. 1311) 

Organizacja ratownictwa medycznego obejmuje zespół działań planistyczno-organizacyjnych 

i stosowanie technik z zakresu pomocy medycznej 

w warunkach pozaszpitalnych mających na celu ratowanie życia i zdrowia, 

podczas zdarzeń prowadzących do nagłej groźby utraty życia ludzkiego lub 

pogorszenia się stanu zdrowia. 

Organizacja ratownictwa medycznego, o której mowa, 

obejmuje w szczególności:


1) bieżące analizowanie rodzaju i liczby zagrożeń prowadzących do nagłego 

pogarszania się stanu zdrowia lub groźby utraty życia ludzkiego, 

Table 37: Wykaz jednostek ratowniczo-gaśniczych podległych Komendzie Miejskiej 

PSP m.st. Warszawy. 

L.p. 

Nazwa i adres 

jednostki 

Telefon 

Obszar działania 

(dzielnice) 

Stan 

osobowy 

Specjalność zespołu 

1. 2. 3. 4. 5. 6. 

1. 

Komenda Miejska PSP 

ul. Polna 1 

596-7300 m.st. Warszawa 57 

2. 

3. 

4. 

5. 

6. 

7. 

8. 

9. 

10 

11 

12 

13 

14 

15 

16 

JRG Nr 1, 

ul. Modlińska 15 

JRG Nr 2, 

ul. Popularna 26 

JRG Nr 3, 

ul. Polna 1 

JRG Nr 4, 

ul. Chłodna 3 

JRG Nr 5, 

ul. Marcinkowskiego 2 

JRG Nr 6, 

ul. Marymoncka 81/83 

JRG Nr 7, 

ul. Powstańców 

Śląskich 67 

JRG Nr 8, 

ul. Majdańska 38/40 

JRG Nr 9, 

ul. Domaniewska 40a 

JRG Nr 10, 

ul. Czarodzieja 20 

JRG Nr 11, 

ul. Kasprowicza 132 

JRG Nr 12, 

ul. Tomaszowska 4 

JRG Nr 13, 

ul. Strażacka 141 

JRG Nr 14, 

ul. Obornicka 21 

JRG Nr 15, 

ul. Młodzieńcza 7 

596-7010 

Białołęka, Targówek, Praga 

Północ 

67 

Poszukiwawczo- 

Ratowniczy 

596-7020 Włochy, Ochota 35 Ratowniczo – gaśniczy 

596-7030 

596-7040 

596-7050 

596-7060 

część dzielnicy Śródmieście, 

Mokotów, Ochota 

część dzielnicy Śródmieście, 

Wola 

Praga Płn. i część dzielnicy 

Praga Płd. 

część dzielnicy Bielany, 

Żoliborz 

596-7070 Wola, Bemowo, gm. Babice 73 

596-7080 

596-7090 

część dzielnicy Praga Płd. i 

część dzielnicy Wawer 

część dziel. Mokotów 

i Ochoty 

73 Ratowniczo – gaśniczy 


81 

76 

Ratownictwo wodne 

(powierzchniowe i 

głębinowe) 

Ratownictwo ekologiczne 

chemiczne i techniczne 

Ratownictwo 

wysokościowe 

89 Ratownictwo medyczne 


596-7100 Białołęka 35 Ratowniczo – gaśniczy 

596-7110 Bielany 33 

Poszukiwawczo- 

Ratowniczy 

596-7120 Wawer, Wesoła 29 Ratowniczo – gaśniczy 

596-7130 

596-7140 

596-7150 

Rembertów, część dzielnicy 

Wesoła 

Wilanów, część dzielnicy 

Mokotów 

Targówek , część dzielnicy 

Białołęka 

oraz miasta Marki i Ząbki 




161

L.p. 

17 

18 

Figure 3: Obszary chronione przez Jednostki Ratowniczo-Gaśnicze 

Źródło: Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej. 

162 

Nazwa i adres 

jednostki 

JRG Nr 16, 

ul. Traktorzystów 1 

JRG Nr 17, 

ul. Płaskowickiej 41 

Telefon 

Obszar działania 

(dzielnice) 


Stan 

osobowy 

Specjalność zespołu 

596-7160 dzielnica Ursus 42 Ratowniczo – gaśniczy 

596-7170 Ursynów 46 Ratowniczo – gaśniczy 

19 ZRG SGSP 561-7618 Żoliborz Ratowniczo – gaśniczy 

20 

Lotniskowa Straż 

Pożarna 

ul. Żwirki i Wigury 1a 

6501436 

Lotnisko Okęcie 38 Lotniskowa


2) ocenę groźby utraty życia ludzkiego lub pogorszenia się stanu zdrowia 

w wyniku zdarzenia i prognozowanie rozwoju zagrożenia, 

3) dostosowanie sprzętu oraz technik niezbędnych do ratowania życia 

i zdrowia ludzi w zależności od rodzaju i miejsca zdarzenia oraz liczby 

poszkodowanych i zagrożonych, 

4) zapewnienie ciągłości procesu ratowania poszkodowanych i zagrożonych 

ludzi na miejscu zdarzenia oraz właściwych procedur przekazywania 

poszkodowanych kwalifikowanej pomocy medycznej, wynikających 

z powiatowych i wojewódzkich planów ratowniczych, 

5) zapewnienie prowadzenia działań z zakresu ratownictwa medycznego 

przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje, określone w odrębnych 

przepisach. 

Ratownictwo medyczne w warunkach pozaszpitalnych w czasie walki 

z pożarami, klęskami żywiołowymi lub organizowania ratownictwa technicznego, 

chemicznego i ekologicznego prowadzą uprawnieni strażacy z jednostek 

ochrony przeciwpożarowej oraz uprawnieni ratownicy z innych podmiotów 

włączonych do systemu w sytuacjach: 

1) braku kwalifikowanej pomocy medycznej, gdy personel służby zdrowia 

nie dotarł do miejsca zdarzenia, 

2) braku możliwości wykorzystania personelu służby zdrowia na miejscu 

zdarzenia, gdy dostęp do poszkodowanych jest możliwy tylko dla strażaków-ratowników 

przy wykorzystaniu sprzętu specjalistycznego, 

3) gdy zdarzenie ma cechy nagłego zagrożenia z dużą liczbą poszkodowanych, 

którego skutki przekraczają możliwości ich opanowania w ramach 

rutynowej działalności właściwych terytorialnie służb medycznych. 

Organizacja ratownictwa medycznego w ramach systemu obejmować 

może również działania planistyczno-organizacyjne i stosowanie technik 

z zakresu pomocy medycznej mających na celu ratowanie życia i zdrowia 

w czasie transportu poszkodowanych i we wczesnej fazie leczenia szpitalnego, 

podczas zdarzeń prowadzących do nagłej groźby utraty życia ludzkiego 

lub pogorszenia się stanu zdrowia. Organizacja ratownictwa medycznego, 

o której mowa, obejmuje w szczególności zapewnienie ciągłości i spójności 

163

164 


procesu ratowania poszkodowanych i zagrożonych ludzi na miejscu zdarzenia, 

w czasie transportu oraz w warunkach szpitalnych. 

Ratownictwo medyczne może być realizowane przez podmioty 

systemu, jeżeli: 

1) dysponują podstawowym zespołem ratownictwa medycznego, w którego 

skład wchodzą co najmniej dwie osoby uprawnione do udzielania pomocy 

przedlekarskiej wyposażone w środek transportu i sprzęt medyczny, środki 

łączności i leki, działające na polecenie i w porozumieniu z lekarzem, lub 

2) dysponują specjalistycznym zespołem ratownictwa medycznego, 

w którego skład wchodzą co najmniej jeden lekarz i dwie osoby uprawnione 

do udzielania pomocy przedlekarskiej wyposażone w środek transportu 

i sprzęt medyczny, środki łączności i leki, 

3) dysponują izbami przyjęć lub oddziałami szpitalnymi wyspecjalizowanymi 

w zakresie medycyny ratunkowej. 

W działaniach z zakresu ratownictwa medycznego w warunkach pozaszpitalnych 

uczestniczy koordynator medycznych działań ratowniczych lub inny 

lekarz, który przybył pierwszy na miejsce zdarzenia. Lekarz koordynujący 

medyczne działania ratownicze, oznakowany w sposób widoczny dla innych 

uczestników działań ratowniczych, wspomaga kierującego działaniem ratowniczym 

w zakresie ratownictwa medycznego, a w szczególności: 

1) nadzorowania ratownictwa medycznego w zakresie pomocy lekarskiej 

i przedlekarskiej prowadzonej przez podmioty i ratowników systemu na 

miejscu zdarzenia oraz w czasie transportu, 

2) prowadzenia i ewentualnego nadzorowania segregacji, jako procesu 

określania priorytetów terapeutyczno-transportowych, 

3) realizowania procedur organizacyjno-medycznych wynikających 

z rodzaju zdarzenia i liczby poszkodowanych oraz wybór czasu i 

miejsca hospitalizacji poszkodowanych lub zagrożonych utratą życia 

i zdrowia ludzi, 

4) przedstawiania kierującemu działaniem ratowniczym opinii dotyczących 

zabezpieczenia uczestników działań ratowniczych pod 

względem medycznym,


5) wykorzystania możliwości transportowych oraz sprzętowych podmiotów 

realizujących ratownictwo medyczne oraz innych podmiotów biorących 

udział w działaniu ratowniczym, 

6) współdziałania z punktami informacyjnymi placówek służby zdrowia 

w zakresie informacji co do liczby i stanu poszkodowanych, rozwoju i 

potrzeb działań z zakresu ratownictwa medycznego, 

7) realizowania innych zadań organizacyjnych wynikających z potrzeb 

działań ratowniczych lub poleceń kierującego działaniem ratowniczym. 

Organizacja walki z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi oraz 

ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego i medycznego 

obejmuje również: 

1) ujednolicenie zasad powiadamiania i dysponowania podmiotów systemu 

oraz podmiotów współdziałających z systemem, 

2) ujednolicanie metodyki ostrzegania i informowania ludności o aktualnych 

i prognozowanych zagrożeniach oraz kierunkach i zasadach ewakuacji 

podczas prowadzenia działań ratowniczych, 

3) ujednolicanie zasad postępowania w zdarzeniach z dużą liczbą 

poszkodowanych, 

4) ujednolicanie metodyki planowania transportu poszkodowanej lub 

zagrożonej ludności do izb przyjęć lub szpitalnych oddziałów wyspecjalizowanych 

w zakresie medycyny ratunkowej lub innych podmiotów 

prowadzących ratownictwo medyczne w warunkach szpitalnych, 

5) wspomaganie kierującego działaniem ratowniczym w podejmowaniu 

decyzji dotyczącej organizacji i prowadzenia działań ratowniczych, 

6) wspomaganie lekarza koordynującego medyczne działania ratownicze w 

podejmowaniu decyzji dotyczącej prowadzenia ratownictwa medycznego 

w warunkach pozaszpitalnych i szpitalnych, 

7) wsparcie psychologiczne osób uczestniczących w działaniach ratowniczych, 

8) wsparcie logistyczne podmiotów systemu w czasie działań ratowniczych, 

9) prowadzenie działań w zakresie edukacji ratowniczej oraz badań naukowych 

na potrzeby ratownictwa, 

10) realizowanie stałej współpracy podmiotów systemu w zakresie: 

165

166 


– a) wymiany informacji dotyczących występujących zagrożeń 

na danym obszarze, 

– unowocześniania łączności dla celów ratowniczych, 

– prowadzenia ćwiczeń w celu weryfikacji i modyfikowania planów oraz 

postępowania poszczególnych podmiotów systemu podczas prognozowanych 

zagrożeń lub w czasie prowadzonych działań ratowniczych, 

– analizowania dokumentacji z prowadzonych działań ratowniczych, 

– analizowania standardów sprzętowych i zasad postępowania podmiotów 

systemu w czasie działań ratowniczych w zależności od dziedziny 

ratownictwa i rodzaju zdarzenia, 

– analizowania i ujednolicania programów szkolenia, zasad doskonalenia 

oraz zachowania bezpieczeństwa osób biorących udział w działaniach 

ratowniczych. 

Dla zdarzeń masowych z udziałem większej ilości poszkodowanych 

powołano na bazie JRG nr 8 grupę ratownictwa medycznego. 

Table 38: Bilans sił i środków do prowadzenia akcji ratowniczych. 

Lp Siły do użycia ogółem średnio na dobę 

1 Stan osobowy 870 220 ratowników 

2 Przy stanie podwyższonej gotowości bojowej 870 385 ratowników 

3 Przy systemie skoszarowanym 870 800 ratowników 

Źródło: Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej. 

Ratownictwo na terenie miasta prowadzone jest przy użyciu sprzętu 

rozlokowanego w każdej JRG, oraz w ramach działań specjalistycznych grup 

ratowniczych utworzonych na bazie istniejących JRG: 

– specjalistycznej grupy ratownictwa technicznego JRG nr 6 wykorzystującej 

specjalistyczny sprzęt do działań ratowniczych podczas katastrof i wypadków 

budowlanych, komunikacyjnych oraz infrastruktury technicznej, 

– specjalistycznej grupy ratownictwa wysokościowego JRG nr 7 stosujące 

techniki alpinistyczne i wykorzystujące do działań ratowniczych specjalistyczny 

sprzęt ratowniczy, w tym statki powietrzne,


– specjalistycznej grupy ratownictwa wodno-nurkowego JRG nr 5 stosujące 

techniki nurkowe i wykorzystujące do działań ratowniczych specjalistyczny 

sprzęt, w tym sprzęt pływający, 

– specjalistycznej grupy ratownictwa chemicznego i ekologicznego JRG nr 6, 

– specjalistyczna grupa poszukiwawczo-ratownicza JRG 1 i 11 wykorzystując 

wyszkolone psy poszukiwawcze oraz specjalistyczny sprzęt do poszukiwania 

osób w gruzowiskach. 

Współpraca Jednostek Straży Pożarnej z innymi służbami 

Podstawą zabezpieczenia sił i środków na potrzeby działań ratowniczych 

na terenie m.st. Warszawy są Jednostki Ratowniczo-Gaśnicze Komendy 

Miejskiej PSP m.st. Warszawy, dla których wsparcie stanowią na podstawie 

zespolenia z administracją publiczną szczebla miejskiego 

Zadania instytucji wiodącej w działaniach ratowniczych 

1) Wyznaczenie miejsca i organizacja stanowiska dowodzenia na miejscu 

zdarzenia. 

2) Opracowanie struktury kierowania i działania taktycznego w odniesieniu 

do zaistniałego zdarzenia, w zależności od rodzaju i wielkości zdarzenia 

oraz prognozy jego rozwoju. 

3) Kierowanie i koordynowanie działań na miejscu zdarzenia wszystkich 

sił i środków biorących bezpośredni udział w akcji ratowniczej. 

4) Ustanowienie i utrzymywanie łączności, w celu jednolitego współdziałania 

z innymi służbami. 

5) Analiza i ocena zagrożenia dla osób bezpośrednio zaangażowanych 

w działaniach ratowniczych i zapewnianie im właściwych środków 

bezpieczeństwa. 

6) Zbieranie i opracowanie kompletnych informacji na miejscu zdarzenia, 

dotyczących zaistniałej sytuacji włącznie z przyczynami i rozmiarem 

zdarzenia, aktualną sytuacją, zaangażowanymi siłami i środkami. 

7) Określenie potrzeb w zakresie ewakuacji ludzi i mienia z rejonu zdarzenia, 

a także z najbliższej okolicy, wydanie polecenia lub zarządzenia uruchomienia 

ewakuacji z obszaru objętego akcją ratowniczą oraz wdrożenie 

wszystkich działań z nią związanych. 

167

168 


8) Wystąpienie, w razie potrzeby, z żądaniem o udzielenie niezbędnej pomocy 

w prowadzeniu akcji ratowniczej, do instytucji państwowych, jednostek 

gospodarczych i organizacji społecznych oraz obywateli. 

9) Podjęcie decyzji, po wykonaniu wszelkich czynności mających wpływ 

na ograniczenie lub likwidację zagrożenia dla ludzi, mienia oraz środowiska, 

o zakończeniu akcji ratunkowej i powiadomienie o niej podmioty 

uczestniczące w działaniu ratowniczym. 

10) Dokonanie kompleksowej oceny szkód. 

Do zadań instytucji pomocniczej w działaniach ratowniczych 

1) Wspieranie i ułatwienie, w uzgodnieniu z instytucją wiodącą, prowadzenia 

działań ratowniczych z wykorzystaniem posiadanych sił i środków. 

2) Utrzymywanie stałej łączności z instytucją wiodącą. 

3) Współdziałanie ze wszystkimi podmiotami biorącymi udział w reagowaniu, 

w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi, mienia i środowiska 

w rejonie zdarzenia. 

4) Dostarczanie potrzebnych informacji instytucji wiodącej w celu zlikwidowania 

zagrożenia. 

5) Udział, zgodnie z właściwością rzeczową, w działaniach ewakuacyjnych 

ludzi i mienia. 

6) Zapewnienie bezpieczeństwa publicznego i ochrona mienia na miejscu 

zdarzenia oraz informowanie ludności o sposobach zachowania się w 

rejonie objętym zagrożeniem. 

7) Zabezpieczenie rejonu objętego działaniem ratowniczym przed dostępem 

osób postronnych oraz utrudniających prowadzenie działań ratowniczych 

(ewentualne wstrzymanie komunikacji w ruchu lądowym w rejonie 

objętym działaniem ratowniczym). 

8) Udział w kompleksowej ocenie szkód. 

Zadania Państwowej Straży Pożarnej jako organizatora Krajowego Systemu 

Ratowniczo-Gaśniczego: 

a) walka z pożarami lub innymi klęskami żywiołowymi, 

b) ratownictwo techniczne, 

c) ratownictwo chemiczne,

d) ratownictwo ekologiczne, 

e) ratownictwo medyczne. 


Państwowa Straż Pożarna realizuje powyższe poprzez: 

a) organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk 

żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń z zachowaniem taktyki 

działań w poszczególnych rodzajach zdarzeń, 

b) wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych 

w czasie klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń przez 

inne służby ratownicze. 

Zadania Policji podczas działań ratowniczych: 

1) zapewnienie utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz 

organizowanie ruchu drogowego, 

2) ochrona mienia, 

3) egzekwowanie przestrzegania poleceń kierujących działaniami 

ratowniczymi, 

4) pomoc w ewakuacji oraz kierowanie ruchem na drogach przemieszczania 

się ewakuowanej ludności i w zależności od potrzeb pilotowanie kolumn 

pojazdów z ewakuowanymi, 

5) kierowanie posiadanych w dyspozycji sił wyposażonych w specjalistyczny 

sprzęt techniczny do prowadzenia działań w przypadkach zaistnienia 

groźnych zdarzeń, 

6) zapewnienie pilotowania kolumn pożarniczych do działań, 

7) prowadzenie czynności dochodzeniowo-śledczych w przypadku wystąpienia 

awarii technicznej. 

Zadania Straży Miejskiej podczas działań ratowniczych: 

1) wykonywanie czynności porządkowo-ochronnych w uzgodnieniu i na 

polecenie Kierującego Działaniem Ratowniczym polegających na: 

2) izolowaniu miejsca zdarzenia wspólnie z Policją przed dostępem ludności 

i pojazdów samochodowych, 

3) kierowaniu ewakuowanych osób do rejonów zbiórek ewakuowanej 

ludności oraz zapewnienie ładu i porządku w tych rejonach, 

4) ochronie mienia ewakuowanej ludności, 

169

170 


5) zabezpieczeniu budynków i mienia w miejscu zdarzenia przed włamaniem, 

grabieżą, podpaleniem itp., 

Zadania Pogotowia Ratunkowego podczas działań ratowniczych: 

1) koordynacja zabezpieczenia medycznego działań ratowniczych, 

2) współdziałanie w zakresie medycznym w miejscu wspólnych działań z 

Kierującym Działaniem Ratowniczym 

3) transport poszkodowanych do placówek szpitalnych. 

Zadania Centralnego Laboratorium Ochrony Radiologicznej podczas 

działań ratowniczych: 

1) przeprowadzanie pomiarów, 

2) współdziałanie w podejmowaniu decyzji z Kierującym Działaniem 

Ratowniczym, 

3) współdziałanie w ograniczeniu i likwidacji skutków radiacyjnych awarii. 

4) Zadania Pogotowia Gazowego, Energetycznego podczas działań 

ratowniczych: 

5) określenie na miejscu istniejącego zagrożenia, 

6) realizowanie niezbędnych działań mających na celu likwidację zagrożeń 

w ramach swoich kompetencji. 

Zadania Inspekcji Sanitarno-Epidemiologicznej podczas 


1) określenie na miejscu istniejącego zagrożenia, 

2) pobieranie próbek i wykonywanie analiz substancji, co do których istnieje 

podejrzenie, iż stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia. 

Zadania Inspekcji Ochrony Środowiska podczas 


1) określenie istniejącego zagrożenia (weryfikacja wystąpienia 

poważnej awarii), 

2) prowadzenie rozpoznania wstępnego na miejscu wystąpienia 

poważnej awarii, 

3) pobór próbek, wykonanie pomiarów, 

4) prowadzenie nadzoru nad usuwaniem skutków poważnej awarii.


Zadania Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji podczas 


1) podnoszenie ciśnienia wody we wskazanych rejonach, 

2) zamykanie przesyłu wody. 

Table 39: Wykaz jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej w m.st. Warszawie. 

L.p. 

Nazwa i adres 

jednostki 

Telefon 

Obszar 

działania 

(dzielnice) 

Stan 

osobowy 

Uwagi 

1. 2. 3. 4. 5. 6. 

1. 

2. 

3. 

Komenda OSP Ursus, 

ul. Rynkowa 8 


Komenda OSP Wesoła, 

ul.1 Praskiego Pułku 31 


Komenda OSP 

Stara Miłosna, 

ul. Trakt Brzeski 28 


668-44-44 

fax. 668-48-48 

773-90-08 

fax. 773-58 96 

Tel/fax773- 

39-78 

Dzielnica 

Ursus 

Wesoła 

Wesoła * 

* Wykaz przeszkolonych członków OSP Stara Miłosna – tabela poniżej 

70 

20 

druhów 

W tym 32 osoby do działań ratowniczo- 

-gaśniczych 

– 10 kierowców z uprawnieniami do prowadzenia 

wozów uprzywilejowanych, 

– 17 strażaków ukończyło kurs ratowników 

medycznych, 

– 8 funkcjonariuszy PSP, 

– 12 przeszkolonych radiooperatorów, 

– 19 operatorów sprzętu spalinowego 

W tym: 

11 osób posiada przeszkolenie ratowników 

medycznych straży pożarnej 

Lp. Liczba wyszkolonych Do przeszkolenia 

1. Szeregowiec OSP 18 0 

2. Dowódca plut. OSP 1 0 

3. Dowódca sekcji OSP 3 0 

4. Naczelnik OSP 2 0 

5. Ratownik medyczny 2 6 

6. Ratownik drogowy 0 6 

Źródło: OSP Ursus, OSP Wesoła, OSP Warszawa Stara miłosna 

OSP w Ursusie włączono do Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego. 

Wpisana jest do Krajowego Rejestru Sądowego: KRS 000116584 i funkcjonuje 

na terenie dzielnicy od 1925 r. 

171

172 


Posiadany sprzęt: 

Samochody gaśnicze, specjalne i przyczepy: 

– samochód gaśniczy ciężki Jelcz GCBA 6/32 z wyposażeniem, 

– samochód gaśniczy ciężki Jelcz GCBA 6/32 z wyposażeniem, 

– samochód gaśniczo-techniczny Star 1,5/20 z wyposażeniem, 

– samochód oświetleniowy Żuk SON, 

– samochód lekki ratownictwa technicznego Ford SLRt, 

– samochód operacyjny Polonez SOP, 

– przyczepa z gaśnicza PG 8. 

Sprzęt techniczny: 

– piły do betonu i stali – 4 szt., 

– piły do drewna – 8 szt., 

– pompy szlamowe – 3 szt., 

– pompy do wody – 5 szt., 

– agregaty prądotwórcze – 2 szt., 

– zestaw narzędzi hydraulicznych (pompa, nożyce, rozpieracz kolumnowy, 

nożycorozpieracz), 

– poduszki wysokociśnieniowe – 6 szt. 

Sprzęt łączności: 

– radiostacja stacjonarna Motorola – 1 szt., 

– radiostacja przewoźna Motorola – 6 szt., 

– radiostacja przenośna Motorola – 11 szt., 

– radiostacja przenośna Ericson – 1 szt. 

Sprzęt ratownictwa medycznego: 

– torba PSP R 1 – 1 szt., 

– nosze (deska) – 1 szt., 

– torba pomocy przedlekarskiej – 2 szt., 

– usztywniacz kręgosłupa KED – 1 szt. 

OSP w Wesołej włączono do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego 

w 1995 r. Istnieje od 1905 r. 

Posiadany sprzęt: 

– Samochody gaśnicze, specjalne: 

– ciężki samochód gaśniczy Tatra 815 GCBA,


– średni samochód gaśniczy Star 244 GBA + przyczepa Pgazdym, 

– średni samochód ratowniczo-gaśniczy Star GBAT, 

– lekki samochód ratownictwa drogowego Lublin 3 SLRT, 

– lekki samochód kwatermistrzowski Żuk SLKW, 

– samochód operacyjny Polonez SOP. 

Sprzęt teczniczny: 

– motopompy – 5 szt., 

– agregaty prądotwórcze – 2 szt., 

– maszt oświetleniowy – 1 szt., 

– pompa wysokociśnieniowa na samochodzie Lublin SLRT – 1 szt., 

– aparaty powietrzne – 11 szt., 

– agregat oddymiający – 1szt., 

– zestaw hydrauliczny Lucas (nożycorozpieraki, rozpierak kolumnowy) 

– 1 szt., 

– przecinarki do stali i betonu – 2szt., 

– piły do drewna – 4 szt. 

Sprzęt medyczny: 

– zestaw PSPR 1 (torba, deska, szyny) – 2 kpl., 

– walizka ratownicza OSP – 1 szt., 

– deska ortopedyczna ze stabilizatorem głowy – 1szt. 

Środki łączności: 

– radiostacja Ericson – 1szt., 

– radiostacja Motorola GM 300 samochodowa – 3 szt., 

– radiostacja Motorola GM 360 samochodowa – 3 szt., 

– radiostacja Motorola GP 300 ręczna – 2 szt., 

– radiostacja Motorola GP 360 ręczna – 2 szt., 

– telefony stacjonarne TPSA – 2 szt., 

– syrena alarmowa na wieży – 1szt. 

OSP Stara Miłosna 

Wyposażenie: 

Samochody: 

– samochód pożarniczy ciężki Star 200 GBA, 

– samochód pożarniczy ciężki Star 244 GBA, 

173

174 


– samochód pożarniczy ciężki Jelcz A3 515 GBCA (w przebudowie), 

– samochód pożarniczy lekki Polonez SOP. 

Sprzęt techniczny: 

– motopompa – 2 szt., 

– motopompa pływająca Niagara – 1 szt., 

– pompa szlamowa – 1 szt., 

– motopompa Kocher – 1szt., 

– agregat prądotwórczy Honda – 1 szt., 

– agregat oddymiający – 1 szt., 

– pilarka do drewna spalinowe Stihl – 2 szt., 

– sprzęt ratownictwa drogowego Lucas (do obcinania pedałów) – 1 kpl. 

Sprzęt łączności: 

– radiostacja stacjonarna GP 300 – 1 szt., 

– radiostacja samochodowa GP 360 – 3 szt., 

– radiostacja nasobna – 1 szt. 

Źródło: OSP Ursus,: OSP Wesoła, OSP Stara Miłosna 

Table 40: Wykaz jednostek Straży Miejskiej. 

L.p. 

Nazwa jednostki 

Straży Miejskiej 

Adres 

Liczba 

ludzi 

Telefon 

Zasięg działania 

(Dzielnice) 

1. 2. 3. 4. 5. 6. 

1. Komendantura 

2. I Oddział terenowy 

3. II Oddział Terenowy 

4. III Oddział Terenowy 

ul. Czerniakowska 

130/132 


AL. Solidarności 78a 


ul. Bartłomieja 3 


ul. Przemyska 18 


Oddziały Terenowe 

122 

131 

99 

8400017 komen. 

8400016 centr. 

8406907 sekret. fax 

8406904 fax 

986 stan. Operac. 

8318799, dyżurny 

8318059 sekret. 

8316187 fax 

6473700, 6473701 

6473704 sekrt. 

6473702 dyżurny 

6473703 fax 


8231273 fax 

8237388 sekret. 

8237389 


Mokotów, Ursynów 

Wilanów 

Ochota, Ursus, Włochy

L.p. 


Straży Miejskiej 

5. IV Oddział Terenowy 

6. V Oddział Terenowy 

7. VI Oddział Terenowy 

8. VII Oddział Terenowy 

9. OPI Referat I 

10. OPI Referat II 

11. OPI Referat III 

12. OPI Referat IV 

13. OPI Referat V 

14. OPI Referat VI 

15. OPI Referat VII 

16 OPI Referat VIII 

17 OPI Referat IX 

18. Oddział ds. Pojazdów Sam. 

19. Zespoły Zadaniowe 

20 

Stanowisko Dowodzenia 

Straży 

Adres 

ul. Sokołowska10 


ul. Rydygiera 3A 


ul. Jana Młota 3 


ul. Lubelska 30/32 



130/132 


ul. Zmiany 8 


Pl. Czerwca 1976 1 


ul. Pirenejska 3a 


ul. Broniewskiego 59a 


ul. Jana Młota 3 


ul. Lubelska 30/32 

03-802 Warszawa. 

AL. Solidarności 78a 



130/132 


Ul. Mokotowska 67 


ul. Broniewskiego 59a 



130/132 



Liczba 

ludzi 

113 

75 

117 

146 

Telefon 

6329737 sekret. 

6326671 fax 



6399341 fax 

8699340 

8699342 sekret. 


7411055 

8180032 

8180287, 


6193104 fax 

48 8400016 

42 

39 

47 

37 

6494090 

6441564 

4783110 

4783111 

6383969 

6656044 

6690191 

6699995 

43 8180032 

52 6191586 

11 8318799 

35 8400016 

120 

RAZEM 1381 

Źródło: Straż Miejska m.st. Warszawy. 

8 

96 

6286900 

6286588 

6690191 

6699995 

8400016 

986 

Zasięg działania 

(Dzielnice) 

Wola, Bemowo 

Żoliborz, Bielany 

Praga Północ, Targówek, 

Białołęka 

Praga Południe, 

Rembertów, Wawer 

175

176 


Straż Miejska użytkuje 231 pojazdów samochodowych w tym: 

Samochody ciężarowo osobowe – 48 szt.: 

– 23 Fordy Tranzity, 

– 4 Opel Vivaro, 

– 1 Opel Movano, 

– 13 Fiatów Doblo, 

– 5 Lublinów, 

– 1 Citroen Berlingo, 

– 1 Polonez Truck. 

Samochody terenowe 2 szt. 

– 1 Suzuki Samurai 

– 1 Kia Sportage 

Samochody osobowe 180 szt.: 

– 53 Polonezy, 

– 109 Lanosy, 

– 6 Peugeotów Partnerów, 

– 2 Fiaty Palio, 

– 1 Fiat Albea, 

– 4 Fiat Panda, 

– 2 Fiat Uno, 

– 2 Seaty Ibizy, 

Przyczepa lekka 1 szt. 

Z powyższego zestawienia jest wytypowanych 37 samochodów jako pojazdy 

uprzywilejowane, wyposażone w urządzenia nagłośniające typu Zura. 

– 25 Lanosów 

– 10 Fordów Transitów 

– 1 Lublin 

– 1 Polonez 

Źródło: Straż Miejska m.st. Warszawy.

Table 41: Wykaz komend i komisariatów Policji garnizonu stołecznego 

Uwagi 

(np. 

e-mail) 

Służba dyżurna jednostk 

i organizacyjnej Policji 

Punkt kontaktowy 

( nie dotyczy Komisariatu Policji) 

Kierownik 

jednostki organizacyjnej 

Policji 

L.p. 

Adres 

tel. /fax tel./ fax 

tel. kom. 

Stanowisko tel. /fax tel./ fax 

MSWiA TP SA 

MSWiA TP SA 

tel. kom 

tel./ fax tel./ fax 

MSWiA TP SA 

tel. kom. 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 

tel. 72 

tel. 72- 

366-59 tel. 0-22 

1. 

KOMENDA STOŁECZNA 00-150 WARSZAWA 

363-92 

tel. 0-22 

NACZELNIK STOŁECZNEGO 

372-17 603-66-59 

tel. 72 tel. 0-22 

POLICJI w WARSZAWIE ul. NOWOLIPIE 2 

364-68 

831-13-81 

STANOWISKA KIEROWANIA 

366-95 fax nr 

365-55 603-65-55 

153-38 

fax. nr 0-22 

362-62 fax nr 0-22 

fax. nr 370-06 

369-40 603-69-40 

fax nr 360-03 603-60-03 


organizacyjnej Policji 

tel. 022 

603-68-02 

603-72-24 

654-34-43 

fax 0 22 

tel. 72 

372-24 

fax 72 

362-27 

tel. /fax 

022 603- 

369-81/ 

0-22 

tel /fax. 

72 

369-81 

362-27 

tel. 72 

377-68 

fax 72 

363-90 

00-024 WARSZAWA 

AL.JEROZOLIMSKIE 54 

KOMISARIAT KOLEJOWY 

POLICJI w WARSZAWIE 

2. 


603-62-27 

tel. 0 22 

655-80-10 

fax 0-22 

655-81-37 

tel. 72 

363-55 

fax. 72 

363-90 

825-13-01 

tel. 0-22 

655-80-01 

fax. 0 22 

655-81-37 

STACJA METRA „CENTRUM” 

AL. JEROZOLIMSKIE 

/MARSZAŁKOWSKA 


KOMISARIAT POLICJI 

METRA WARSZA- 

WSKIEGO w WARSZAWIE 

3. 

tel. 0-22 

650-25-82 

fax 0- 22 

650-25-69 

tel. 72 

366-78 

fax 72 

362-52 

tel. 0-22 

846-10-82 

tel. 72 

373-58 


UL. ŻWIRKI I WIGURY 1 


PORTU LOTNICZEGO 

WARSZAWA OKĘCIE 

4. 

tel. 0-22 

619-90-77 

fax. 0-22 

619-90-78 

tel. 72 

368-60 

fax 72 

368-41 

tel. 022 

619-24-85 

tel. 72 

WARSZAWA 03-714 

386- 36 

UL. WYBRZEŻE SZCZECIŃSKIE 6 fax. 72 

383-11 

KOMISARIAT RZECZNY 

POLICJI w WARSZAWIE 

5. 

tel. 0-22 

621-89-09 

fax 0-22 

629-69-37 

tel. 72 

370-55 

fax. 72 

363-03 

0-501-231-654 

tel. 72 

315-74 

fax 72 

314-53 

NACZELNIK SEKCJI 

OPERACJI 

POLICYJNYCH 

tel. 0-22 

628-89-50 

tel. 72 

360-50 

fax 72 

370-10 


UL. WILCZA 21 

6. KOMENDA REJONOWA 

POLICJI WARSZAWA I 

tel. 0-22 

854-10-45 

fax 0-22 

tel. 72 

311-55 

fax 72 

tel.0-22 

844-55-76 

tel. 72 

314-60 

fax 72 

311-47 


PREWENCJI KRP 

tel. 0-22 

844-57-77 

tel. 72 

311-10 

fax 72 

318-25 

WARSZAWA 

UL. MALCZEWSKIEGO 3/5/7 

KOMENDA REJONOWA 

POLICJI WARSZAWA II 

7. 

844-99-96 

tel. 0-22 

603-19-78 

fax 0-22 

641-26-16 

318-52 

tel. 72 

169-78 

fax 72 

318-54 

tel. 0-22 

643-86-71 

tel. 72 

310-04 

WARSZAWA 

UL. JANOWSKIEGO 7 


WARSZAWA URSYNÓW 

8. 

177

Uwagi 

(np. 

e-mail) 





Kierownik 


Policji 

178 

Adres 



L.p. 

tel. kom. 

tel./ fax 

TP SA 

tel./ fax 

MSWiA 

tel. kom 

tel./ fax 

TP SA 

Stanowisko tel. /fax 

MSWiA 

tel. kom. 

tel./ fax 

TP SA 

tel. /fax 

MSWiA 

tel. 0-22 

842-32-61 

fax 0-22 

842-32-61 

tel. 72 

168-31 

fax 72 

318-51 

tel. 0-22 

842-32-62 

tel. 72 

311-36 

WARSZAWA 

UL. OKRĘŻNA 57 


WARSZAWA WILANÓW 

9. 

tel. 72 

318-27 

fax 72 

tel. 0-22 

603-10-53 

tel. 72 

310-53 

tel. 72 

373-10 

fax 72 

WARSZAWA 

UL. WITA STWOSZA 31 


WARSZAWA MOKOTÓW 

10. 

318-53 

tel. 72 

krp3warszawa@policja.waw.pl. 

373-55 

fax 72 

362-54 

tel. 72 

tel. 0-22 

636-73-93 

tel. 72 

367-11 

fax 72 

363-53 


PREWENCJI KRP W-WA II 

tel. 0-22 

822-23-63 

WARSZAWA 

UL. OPACZEWSKA 8 


POLICJI WARSZAWA III 

11. 

362-54 

368-22 

368-24 

fax 72 

363-77 

tel. 0-22 

846-26-55 

tel. 72 

369-32 

fax 72 

364-82 

WARSZAWA 

UL. 17-GO STYCZNIA 57 


WARSZAWA WŁOCHY 

12. 

tel. 0-22 

662-71-08 

łączy dyżurny 

WARSZAWA 

UL. SOSNOWSKIEGO 16 


WARSZAWA URSUS 

13. 

tel. 0-22 

632-40-59 

tel. 72 

360-68 

fax 72 

369-92 


PREWENCJI 

tel. 0-22 

632-01-68 

tel. 72 

372-10 

fax 72 

371-09 


UL. ŻYTNIA 36 


POLICJI WARSZAWA IV 

14. 


tel. 0-22 

843-26-82 

fax 0-22 

843-26-82 

tel. 0-22 

823-40-08 

fax 0-22 

823-30-44 

tel. 0-22 

846-85-57 

846-85-56 

fax 0-22 

603-63-77 

tel. 0-22 

662-63-53 

662-63-54 

867-63-97 

662-48-27 

fax 0-22 

603-69-89 

tel. 0-22 

632-04-73 

fax 0-22 

603-64-14 

tel. 0-22 

666-35-14 

fax 0-22 

603-64-33 

tel. 0-22 

834-83-83 

fax 0-22 

835-21-65 

tel. 0-22 

639-73-88 

fax 0-22 

603-77-11 

tel. 0-22 

619-10-49 

fax 0-22 

603-72-37 

tel. 0-22 

679-79-25 

fax 0-22 

603-72-23 

tel. 72 

369-65 

386-66 

fax 72 

369-89 

tel. 72 

372-55 

0-506-118-484 372-56 

fax 72 

364-14 

tel. 72 

376-63 

379-48 

fax 72 

364-33 

tel. 72 

371-55 

fax 72 

363-60 

tel. 72 

371-16 

fax 72 

377-11 

tel. 72 

0-609-514-448 

375-55 

fax 72 

372-37 

tel. 72 

386-40 

fax 72 

372-23 

tel. 0-22 

603-78-79 

tel. 72 

376-65 

WARSZAWA 

UL RAGINISA 4 


WARSZAWA BEMOWO 

15. 

JaroslawBozejewicz/ksp, 

kwp,,krp,V, sekcja prewencji 

tel. 72 

376-74 

fax 72 

363-60 


PREWENCJI 

tel. 0-22 

834-06-14 

fax 0-22 

633-07-65 

tel. 0-22 

839-97-17 


UL. ŻEROMSKIEGO 7 


POLICJI WARSZAWA V 

16. 


UL. RYDGIERA 3A 


WARSZAWA ŻOLIBORZ 

17. 

krp6.warszawa.@policjawaw.pl 

tel. 0-22 

423-98-67 

tel. 72 

381-49 

fax 72 

381-37 


PREWENCJI 

tel. 0-22 

619-57-19 

tel. 72 

371-51 

371-10 

tel. 72 

371-54 

fax 72 

377-11 

tel. 72 

375-16 

fax 72 

380-07 

tel. 72 

382-55 

fax 72 

383-62 

WARSZAWA 

UL. CYRYLA I METODEGO 2 


POLICJI WARSZAWA VI 

18. 

tel. 0-22 

674-26-20 


WARSZAWA TARGÓWEK WARSZAWA 

UL. CHODECKA 3/5 

19.

Uwagi 

(np. 

e-mail) 





Kierownik 


Policji 

Adres 



L.p. 

tel. kom. 

tel./ fax 

TP SA 

Tel. 0-22 

676-54-56 

fax 0-22 

603-51-00 

tel. 0-22 

810-60-63 

fax 0-22 

810-31-46 

tel. kom 

tel./ fax 

TP SA 

Stanowisko tel. /fax 

MSWiA 

tel. kom. 

tel./ fax 

TP SA 

tel. 0-22 

603-53-24 

tel. /fax 

MSWiA 

tel. 72 

353-24 


WARSZAWA BIAŁOŁĘKA WARSZAWA 

UL MYŚLIBORSKA 65 

20. 

tel. 0-22 

671-47-28 

tel. 72 

310-76 

fax 72 

310-78 


PREWENCJI 

tel. 0-22 

810-31-46 

tel. 72 

376-10 

fax 72 

368-91 


UL. GRENADIERÓW 73/75 


POLICJI WARSZAWA VII 

21. 

tel. 0-22 

812-10-95 

tel./ fax 

MSWiA 

tel. 72 

351-30 

fax 72 

351-00 

tel. 72 

376-55 

fax 72 

375-44 

tel. 72 

368-52 

fax 72 

369-91 

tel. 0-22 

812-10-96 

tel. 72 

369-12 


UL. SKRZYNECKIEGO 16 


WARSZAWA WAWER 

22. 

tel. 0-22 

773-49-44 

773-90-07 

fax 0-22 773-40-04 

tel. 0-22 

773-40-80 


UL 1-go PRASKIEGO PUŁKU 21 

KOMISARIAT POLICJ 

I WARSZAWA WESOŁA 

23. 


tel. 0-22 

611-90-07 

tel. 72 

368-42 

fax 72 

368-95 

tel. 0-22 

611-90-07 

tel. 72 

368-42 

368-95 

KOMISARIAT POLICJI 04-404 WARSZAWA 

WARSZAWA REMBERTÓW UL PLUTONOWYCH 6 

24. 

Źródło: Komenda Stołeczna Policji. 

179

180 


Table 42: Wykaz sił i środków będących w dyspozycji Komendy Stołecznej Policji. 

L.p. Wyszczególnienie Ogółem Do użycia na dobę 

1. 

Liczba funkcjonariuszy, którzy mogą być skierowani 

do udziału w akcji ratowniczej stan na dzień 

30.01.2005 

w tym policjantów Wydziału Ruchu Drogowego 

1700 

300 

400 

40 

2. 

Wykaz środków transportowych do przewozu 

osób. 

Wykaz środków transportowych do przewozu 

354 

3. paliwa, wody sanitarnej, oraz innych środków 

logistycznego wsparcia działań ratowniczych. 

107 

4. 

Ilość środków ze sprzętem rozgłaszającym 

2 

ponadto ręczne tuby elektroakustyczne 

99 

5. 

Wykaz środków technicznych do ratownictwa 

wodnego 

Wykaz środków transportowych, które mogą być 

28 

6. skierowane do ewakuacji ludności w przypadku 

powstania zagrożenia miejscowego* 

354 

Źródło: Komenda Stołeczna Policji. 

* Zgodne z ilością środków do przewozu osób. 

5.8. Sposoby zapewnienia całodobowego dostępu do 

świadczeń lekarskich podstawowej opieki zdrowotnej 

Table 43: Sposoby zapewnienia całodobowego dostępu do świadczeń lekarskich podstawowej 

opieki zdrowotnej. 

L.p. NAZWA I ADRES PLACÓWKI 

Zakłady poz - soboty 

8.00-12.00; 8.00-14.00 

Gotowość 

w dni wolne od pracy 

i w nocy 

Ambulatoria 

przyszpitalNE 

pogotowie Ratunkowe 

ZOZ publiczne 

dyżur stomatologiczny 

ZOZ niepubliczne 

Liczba miejsc ogółem 

(4+5+6+7) 

ZOZ Publiczne 


Indywidualne 

praktyki 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 

1. 

2. 

SZPZLO Warszawa Bemowo ul. 

Wrocławska 19 

SPZOZ Warszawa Białołęka ul. 

Marywilska 44 


(9+10+11) 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0


3. 

4. 

5. 

6. 

7. 

8. 

9. 

10. 

11. 

12. 

13. 

SZPZLO Warszawa Bródno ul. 

Tykocińska 32/34 

SZPZLO Warszawa 

Mokotów ul. Madalińskiego 13 

SZPZLO Warszawa Ochota ul. 

Szczęśliwicka 36 

NZOZ Centrum Medyczne AM 

ul. Banacha 1a 

NZOZ CentrumMedyczne 

,,Bonder Medica” 

ul Grójecka 186 

SZPZLO Warszawa Praga 

Południe ul. Krypska 39 

SZPZLO Warszawa Praga 

Północ ul. Jagiellońska 34 

SPZLO Warszawa Rembertów 

ul. Zawiszaków 23 

SZPZOZ Warszawa Targówek ul. 

Kondratowicza 20 

SPZLO Warszawa Ursynów ul. 

Zamiany 13 

SZPZLO Warszawa Wawer ul. Dr 

Józefa Strusia 4/8 

14. SPZLO Warszawa Wesoła ul. 

Kilińskiego 50 

15. SPZLO Warszawa Włochy Al.. 

Krakowska 257 

16. 

SZPZLO Warszawa Wola ul. 

Ciołka 11 


8.00-12.00; 8.00-14.00 


Gotowość 


i w nocy 

Ambulatoria 

przyszpitalNE 


ZOZ publiczne 




(4+5+6+7) 

ZOZ Publiczne 


Indywidualne 

praktyki 


(9+10+11) 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0 

17. Szpital Wolski ul. Kasprzaka 17 1 0 1 1 0 0 

181


18. 

19. 

182 

Centrum ,,ATTIS” SPZOZ ul. 

Górczewska 89 

SPZZLO Warszawa Żoliborz ul. 

Szajnochy 8 


8.00-12.00; 8.00-14.00 

Gotowość 


i w nocy 

Ambulatoria 

przyszpitalNE 



ZOZ publiczne 





(4+5+6+7) 

ZOZ Publiczne 


Indywidualne 

praktyki 


(9+10+11) 

1 0 1 1 0 0 

1 0 1 1 0 0


6.Sposoby kierowania oraz zasady współdziałania 

i koordynowania jednostek systemu P.R.M. 

6.1. Sposoby kierowania oraz zasady współdziałania i koordynowania 

jednostek systemu P.R.M. 

Głównymi podmiotami systemu PRM („Państwowe Ratownictwo Medyczne” 

w Warszawie są: 

– Szpitalne oddziały ratunkowe posiadające, (jeżeli to możliwe) własne 

zespoły ratownictwa medycznego (w Warszawie dotychczas dotyczy to 

szpitali resortowych MON i MSWiA), 

– publiczne pogotowie ratunkowe, 

– -zespoły Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, 

– Centrum Powiadamiania Ratunkowego zlokalizowane w Wojewódzkiej 

Stacji Pogotowia Ratunkowego przy ul. Poznańskiej 22, 

– Lekarz miasta. 

Wejściem do systemu jest obecnie numer 999, który uruchamia wezwanie 

zespołu pogotowia ratunkowego oraz nr 112, po integracji z Centrum Powiadamiania 

Ratunkowego Służby Zdrowia, Państwowej Straży Pożarnej i Policji. 

System PRM w Warszawie poprzez działalność Centrum Powiadamiania Ratunkowego 

jest zintegrowany z Krajowym Systemem Ratowniczo-Gaśniczym. 

Powołany przez Wojewodę Mazowieckiego, Specjalista Wojewódzki d/s 

medycyny ratunkowej sprawuje fachowy nadzór specjalistyczny nad organizacją 

i działalnością systemu PRM w województwie mazowieckim. Równolegle 

Pełnomocnik Wojewody d/s ratownictwa medycznego sprawuje nadzór administracyjny 

nad organizacją PRM na terenie województwa mazowieckiego. 

Cele, których osiągnięcie powinno zapewnić sprawne funkcjonowanie 

systemu ratownictwa medycznego na terenie m. st. Warszawy: 

1) Czas dotarcia ambulansu ratunkowego do zgłoszeń o charakterze nagłego 

zagrożenia życia lub zdrowia powinien od 2004r. wynosić: 

183

184 

Sposoby kierowania oraz zasady współdziałania … 

– dla 80% przypadków w skali miesiąca nie powinien przekraczać 8 minut 

w aglomeracji miejskiej i 15 minut poza aglomeracją miejską, od chwili 

przyjęcia zgłoszenia przez dyspozytora; 

– maksymalny czas dojazdu ambulansu nie powinien być dłuższy niż 

20 minut w aglomeracji miejskiej i 30 minut poza aglomeracją miejską. 

2) Liczba ambulansów danego rodzaju powinna zostać określona 

na podstawie: 

– założenia, że 1 ambulans „R” przypada max. na 100 000 mieszkańców, 

a zespół „W” max. na 75 000 mieszkańców; 

– przyjęcia parametrów powierzchni m. st. Warszawy, wskaźnika gęstości 

zaludnienia w stosunku do średniej, monitorowania wydolności 

sieci komunikacyjnej. 

3) W marcu 2004 r. w strukturach Biura Polityki Zdrowotnej Urzędu 

m.st. Warszawy, powołany został Lekarz Miasta, którego stanowisko 

dyspozytorskie znajduje się w gmachu Urzędu Miasta przy ul. Miodowej 

6/8. W miejscu tym koordynatorzy ds. ochrony służby zdrowia pełnią 

dyżury całodobowe pod tel. 595-35-73, 827-23-09 

4) Istniejące w m. st. Warszawie Szpitalne Oddziały Ratunkowe nie zapewniają 

w pełni potrzeb aglomeracji warszawskiej, szczególnie w prawobrzeżnej 

Warszawie. Utworzenie SOR winno nastąpić w najbliższym czasie w 

Szpitalu Praskim. 

6.2. Przydział zadań dla jednostek P.R.M. 

Jak już wspomniano, sygnał o potrzebie uruchomienia działania PRM 

dociera drogą łączności telefonicznej do Centrum Powiadamiania Ratunkowego 

lub funkcjonujących filii terenowych Wojewódzkiej Stacji Pogotowia 

Ratunkowego. Dyspozytor Centrum analizuje otrzymane wezwanie i wysyła 

na miejsce zdarzenia najbliższy zespół ratownictwa medycznego, a w razie 

potrzeby, do Centrum Powiadamiania Ratunkowego Straży Pożarnej zgłasza 

potrzebę uruchomienia jednostki ratowniczej straży pożarnej. 

Wezwanie pomocy lotnictwa sanitarnego następuje poprzez bezpośredni 

kontakt telefoniczny dyspozytora CPR z dyżurnym Zespołu Lotnictwa Sanitarnego 

w Warszawie. Kierownik zespołu dyspozytorów w Wojewódzkiej


Stacji Pogotowia Ratunkowego, będąc wspólnie z lekarzem koordynatorem 

medycznym CPR, na stałym nasłuchu radiowym, koryguje na bieżąco przebieg 

działań ratunkowych, uruchamia w miarę potrzeby dodatkowe siły i środki 

oraz zawiadamia o zdarzeniu najbliższy terenowo szpitalny oddział ratunkowy, 

informując o skali potrzeb oraz charakterze obrażeń poszkodowanych. 

Kierowanie akcją ratowniczą na miejscu zdarzenia podejmuje lekarz Zespołu 

„R”, który pierwszy dotarł na miejsce wypadku. 

W wypadkach zdarzeń masowych kierownik zespołu dyspozytorów realizuje 

własne procedury i powiadamia Służbę Dyżurną Miasta oraz Centrum 

Zarządzania Kryzysowego Wojewody Mazowieckiego. 

Kolejne zespoły ratownictwa medycznego, przybyłe na miejsce zdarzenia, 

udzielają doraźnej pomocy, stabilizują podstawowe czynności życiowe oraz 

transportują osoby poszkodowane do najbliższego szpitala, posiadającego 

szpitalny oddział ratunkowy. W Warszawie, z powodu niedostatecznej liczby 

takich oddziałów, chorzy transportowani są głównie do szpitali, posiadających 

wieloprofilowe oddziały zabiegowe i kardiologii interwencyjnej. 

Do zadań centrum powiadamiania ratunkowego w zakresie usług ratownictwa 

medycznego należy w szczególności: 

1) przyjmowanie powiadomień o stanach nagłych, ustalanie priorytetów i 

niezwłoczne wydawanie dyspozycji jednostkom systemu, 

2) przekazywanie niezbędnych informacji osobom udzielającym pierwszej 

pomocy, w szczególności przed przybyciem zespołu ratownictwa 

medycznego na miejsce zdarzenia; 

3) przekazywanie kierującemu działaniami ratowniczymi niezbędnych informacji 

ułatwiających podejmowanie rozstrzygnięć na miejscu zdarzenia; 

4) przekazywanie niezbędnych informacji o stanach zagrożenia życia lub 

zdrowia innym jednostkom wykonującym zadania w zakresie ratownictwa 

medycznego; 

5) koordynacja medycznych działań ratowniczych podejmowanych przez 

poszczególne jednostki systemu. [1] 

Do zadań zespołu ratownictwa medycznego należy w szczególności: 

1 Ustawa z dnia 6 grudnia 2002 r. o świadczeniu usług ratownictwa medycznego (Dz. U. Nr 241, poz. 2073 z późn. zm.) 

185

186 


1) pozostawanie w miejscu wskazanym we właściwym planie zabezpieczenia 

medycznych działań ratunkowych w stałej gotowości do podjęcia działań; 

2) przyjmowanie i realizacja dyspozycji dyspozytora medycznego centrum 

powiadamiania ratunkowego lub innego dyspozytora służb ratowniczych 

właściwego do uruchomienia zespołu; 

3) dotarcie na miejsce w możliwie najkrótszym czasie; 

4) ocena stanu bezpieczeństwa pod kątem zagrożeń dla osób znajdujących 

się w miejscu zdarzenia oraz wezwanie odpowiednich służb w celu 

ograniczenia lub wyeliminowania tych zagrożeń; 

5) udzielanie świadczeń zdrowotnych przedszpitalnych, 

6) transport osoby, której udzielano świadczenia z zachowaniem zasad 

bezpieczeństwa oraz możliwości kontynuacji podjętego leczenia, do 

szpitalnego oddziału ratunkowego lub innej jednostki ochrony zdrowia, 

w zależności od wskazań; 

7) przekazanie lekarzowi jednostki osoby, której udzielono świadczenia, wraz 

z dokumentacją określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 27 ust. 

2 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym; 

8) udzielenie lekarzowi jednostki szczegółowych informacji dotyczących: 

– stanu zdrowia osoby, której udzielono świadczenia, 

– zakresu udzielonych świadczeń, 

– innych informacji mających istotne znaczenie dla dalszego 

przebiegu leczenia; 

9) pozostawanie w stałej łączności radiowej z właściwym dyspozytorem 

medycznym; 

10) prowadzenie indywidualnej dokumentacji medycznej w formie karty 

informacyjnej udzielenia pomocy doraźnej; 

11) po zakończeniu zadań wymienionych w pkt 2-8, niezwłoczne zgłoszenie 

właściwemu dyspozytorowi gotowości do przyjęcia kolejnej dyspozycji. 

W przypadku, gdy liczba osób wymagających udzielenia świadczeń 

przekracza możliwości zespołu, który pierwszy dotarł na miejsce zdarzenia, 

zespół ten jest zobowiązany do: 

1) dokonania oceny stanu zdrowia osób wymagających udzielenia świadczeń; 

2) prowadzenia na miejscu zdarzenia medycznych działań ratowniczych;


3) powiadomienia, dostępnymi środkami łączności, centrum powiadamiania 

ratunkowego lub właściwego dyspozytora o: 

– sytuacji na miejscu zdarzenia, 

– ilości i stanie zdrowia osób wymagających udzielenia świadczeń, 

– konieczności wezwania dodatkowych zespołów lub innych służb 

ratowniczych, 

– przewidywanym czasie przybycia zespołów do szpitala lub szpitali, 

do których odbędzie się transport osób, którym udzielono świadczeń; 

4) koordynowania medycznych działań ratowniczych podejmowanych 

przez kolejno przybywające na miejsce zdarzenia zespoły oraz inne 

podmioty ratownicze. 

W czasie gaszenia pożarów, w zakresie ratownictwa technicznego, chemicznego, 

ekologicznego lub innych działań specjalistycznych, zadaniem 

zespołu jest udzielanie świadczeń oraz podporządkowanie się poleceniom 

kierującego działaniami ratowniczymi w rozumieniu przepisów o ochronie 

przeciwpożarowej i krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym. W przypadku 

katastrof i klęsk żywiołowych zadaniem zespołu jest udzielanie świadczeń 

zgodnie z zasadami określonymi w przepisach o stanie klęski żywiołowej. [2] 

Szpitalny oddział ratunkowy, zwany dalej „oddziałem”, realizuje 

następujące zadania: 

1) udziela świadczeń zdrowotnych, polegających na wstępnej diagnostyce i 

podjęciu leczenia w zakresie niezbędnym do stabilizacji funkcji życiowych 

osób znajdujących się w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, 

z przyczyny wewnętrznej lub zewnętrznej, a w szczególności w razie 

wypadku, urazu, zatrucia u dorosłych i dzieci, 

2) udziela świadczeń zdrowotnych, w zakresie określonymi w pkt 1, poszkodowanym 

w stanach wyjątkowych i katastrofach, 

3) dokonuje zabezpieczenia medycznego pacjentów oraz organizuje transport 

do innych zakładów opieki zdrowotnej w razie konieczności leczenia 

specjalistycznego. [3] 

2 Rozporządzenie MINISTRA ZDROWIA z dnia 27 czerwca 2003 r. w sprawie szczegółowych zadań zespołów ratownictwa medycznego 

(Dz. U. Nr !30, poz. 1197) 

3 Rozporządzenie MINISTRA ZDROWIA z dnia z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie szpitalnego oddziału ratunkowego( Dz. U. Nr 74, 

poz.687 z późn. zm., ) 

187

188 


6.3. Procedury podejmowania działań zmierzających do 

ograniczenia czynników wywołujących zagrożenie życia 

lub zdrowia oraz do ograniczenia następstw tych stanów 

Działania prowadzące do koniecznego ograniczania czynników powodujących 

zagrożenie życia lub zdrowia ludności należą do szeroko pojętej 

promocji zdrowia. Główną ich cechą jest ich charakter interdyscyplinarny 

i podejmowanie równoległych działań przez jednostki opieki zdrowotnej, 

samorząd terytorialny, służby inspekcje i straże. 

Jednostki opieki zdrowotnej od lekarza rodzinnego po Instytuty resortowe 

koncentrują w miarę możliwości swoją uwagę na edukacji zdrowotnej ludności 

dotyczącej zdrowego stylu życia, właściwego odżywiania, odpowiedniej 

do wieku aktywności ruchowej, przeciwdziałania uzależnieniom. 

System PRM w Warszawie, będący jeszcze w trakcie organizacji adekwatnej 

do potrzeb sieci szpitalnych oddziałów ratunkowych i doskonalenia współdziałania 

wszystkich jednostek specjalistycznych uczestniczących w systemie 

jest w swoim założeniu ukierunkowany na maksymalne ograniczanie negatywnych 

następstw stanów wywołujących zagrożenie życia lub zdrowia. [4] 

W przypadku wystąpienia zdarzeń losowych, awarii technicznych, katastrof 

naturalnych noszących znamiona klęski żywiołowej, służby, inspekcje i straże 

realizują, w czasie prowadzenia akcji ratowniczej, własne procedury działania. 

W Urzędzie m.st. Warszawy zarządzeniem Nr 1850 /2004 Prezydenta 

Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 7 października 2004 roku, powołany 

został Zespołu Reagowania Kryzysowego, zwany dalej „Zespołem”, jako 

strukturę organizacyjną odpowiedzialną za zabezpieczenie procesu przygotowania 

i kierowanie przez Prezydenta działaniami prowadzonymi w celu 

zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia na obszarze miasta 

stołecznego Warszawy w składzie: 

1) Szef Zespołu - Zastępca Prezydenta m.st. Warszawy, wykonujący powierzone 

zadania z zakresu bezpieczeństwa i zarządzania kryzysowego. 

2) Zastępca Szefa Zespołu - Dyrektor Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania 

Kryzysowego. 

3) Grupy robocze o charakterze stałym: 

4 Biuro Polityki Zdrowotnej Urzędu m.st. Warszawy


a) Grupa Planowania Cywilnego, 

b) Grupa Monitorowania Prognoz i Analiz. 

4) Grupy robocze o charakterze czasowym: 

a) Grupa Operacji i Organizacji Działań, 

b) Grupa Zabezpieczenia Logistycznego, 

c) Grupa Opieki Zdrowotnej i Pomocy Socjalno - Bytowej. 

Grupy robocze o charakterze stałym oraz Służba Dyżurna Miasta tworzą 

Centrum Zarządzania Kryzysowego do obsługi Zespołu Reagowania Kryzysowego 

m.st. Warszawy. Szef Zespołu może uzupełniać skład grup roboczych 

o charakterze stałym, poprzez zaproszenie do udziału w jej pracach przedstawicieli 

Biur Urzędu m.st. Warszawy, jednostek organizacyjnych miasta oraz: 

służb, inspekcji i straży W skład Centrum Zarządzania Kryzysowego wchodzą: 

1) Grupa Planowania Cywilnego, która składa się z: 

a) kierownika Zespołu Planowania Cywilnego Wydziału Zarządzania 

Kryzysowego i Ochrony Ludności, 

b) pracowników Wydziału Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności 

wyznaczonych przez Naczelnika. 

2) Grupa Monitorowania, Prognoz i Analiz, która składa się z: 

a) kierownika Zespołu Monitorowania, Prognoz i Analiz Wydziału Zarządzania 

Kryzysowego i Ochrony Ludności, 

b) pracowników Wydziału Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności 

wyznaczonych przez Naczelnika, 

3) Przedstawiciele Policji i Straży Pożarnej. 

Nadzór nad Centrum Zarządzania Kryzysowego sprawuje Naczelnik 

Wydziału Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności. W skład grup 

roboczych o charakterze czasowym wchodzą: 

1) Grupa Operacji i Organizacji Działań w składzie: 

a) Zastępca Dyrektora Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego 

kierownik grupy, 

b) Komendant Straży Miejskiej, 

c) Dyrektor Zarządu Dróg Miejskich, 

d) Dyrektor Zarządu Transportu Miejskiego, 

e) Dyrektor Zarządu Oczyszczania Miasta, 

189

190 


f) Dyrektor Zarządu Terenów Publicznych. 

2) Grupa Zabezpieczenia Logistycznego w składzie: 

a) Dyrektor Biura Administracyjno - Gospodarczego - kierownik grupy, 

b) Dyrektor Biura Działalności Gospodarczej i Zezwoleń, 

c) Dyrektor Biura Sportu Turystyki i Wypoczynku, 

d) Skarbnik m.st. Warszawy. 

3) Grupa Opieki Zdrowotnej i Pomocy Socjalno - Bytowej w składzie: 

a) Dyrektor Biura Polityki Zdrowotnej - kierownik grupy, 

b) Dyrektor Biura Administracji i Spraw Obywatelskich, 

c) Dyrektor Biura Polityki Społecznej. 

Szef Zespołu może uzupełniać skład grup czasowych, poprzez zaproszenie 

do udziału w jej pracach przedstawicieli Biur Urzędu m.st. Warszawy, 

zarządów dzielnic, jednostek organizacyjnych miasta oraz: służb, inspekcji 

i straży. Zespół pracuje w fazach zapobiegania, przygotowania, reagowania 

i odbudowy 

1) W fazie zapobiegania Zespół podejmuje działania redukujące lub eliminujące 

prawdopodobieństwo wystąpienia klęski żywiołowej lub zdarzenia o 

znamionach klęski żywiołowej albo w znacznym stopniu ograniczającym 

ich skutki. 

2) W fazie przygotowania Zespół podejmuje działania planistyczne w 

zakresie sposobu reagowania w warunkach wystąpienia klęski żywiołowej 

lub zdarzenia o znamionach klęski żywiołowej, a także zabezpieczenia 

niezbędnych sił i środków do działań ratowniczych. 

3) W fazie reagowania Zespół podejmuje działania polegające na zapewnieniu 

wszechstronnej pomocy poszkodowanym, zatrzymaniu lub zahamowaniu 

rozwoju zjawisk i zdarzeń wywołujących straty i zniszczenia oraz 

ograniczenia ich zasięgu. 

4) W fazie odbudowy Zespół podejmuje działania w celu odtworzenia 

zdolności do reagowania, obejmujące siły i środki ratownicze, techniczno 

- budowlaną strukturę ochronną i alarmową telekomunikacyjną, 

energetyczną paliwową transportową i zabezpieczającą dostarczenie wody 

oraz struktur organizacyjnych i powiązań funkcjonalnych między nimi.


Do zadań Zespołu należy: 

1) w fazie zapobiegania: 

a) analizowanie i skategoryzowanie wszystkich potencjalnych zagrożeń 

możliwych do wystąpienia na obszarze m. st. Warszawy, 

b) skatalogowanie i ocena infrastruktury technicznej, środowiska naturalnego 

oraz grup i środowisk społecznych szczególnie wrażliwych na skutki klęsk 

żywiołowych lub zdarzeń o znamionach klęski żywiołowej, 

c) analiza i ocena funkcjonujących aktów prawnych pod kątem prawidłowości 

i skuteczności oraz aktualizacji zawartych w nich rozwiązań prawnych 

z zakresu bezpieczeństwa powszechnego, 

d) aktualizowanie planu reagowania kryzysowego m. st. Warszawy i wszystkich 

dokumentów stanowiących załączniki merytoryczne do planu, 

2) w fazie przygotowania: 

a) bieżące monitorowanie stanu organizacji oraz wyposażenia Służby Dyżurnej 

Miasta i Centrum pod kątem uzyskania i utrzymania wymaganych 

standardów, 

b) opracowanie, weryfikacja i aktualizowanie rozwiązań organizacyjno – 

technicznychz zakresu komunikacji /łączności/ pomiędzy wszystkimi 

ogniwami organizacyjnymi systemu zarządzania i reagowania kryzysowego, 

monitorowania zagrożeń i ich skutków, utrzymania w gotowości 

systemu ostrzegania i alarmowania, 

c) przygotowanie zasad wymiany informacji, ich formy i zakresu w relacjach 

ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi zaplanowanymi do udziału w 

pracach Zespołu, obejmujących wszystkie fazy zarządzania kryzysowego, 

d) opracowanie, przyjęcie i wdrożenie procedur w zakresie zwracania się 

o pomoc oraz trybu i zakresu jej udzielania, 

e) opracowanie, aktualizowanie i tworzenie zgodnie z potrzebami bieżącymi 

baz danych teleadresowych, materiałowo – sprzętowych, medycznych, 

itp. określających wielkość poszczególnych kategorii zasobów ludzkich, 

środków i materiałów na potrzeby prowadzonych akcji ratowniczych 

oraz zabezpieczenia potrzeb ludności, 

191

192 


f) przygotowanie warunków i rozwiązań organizacyjno – prawnych 

zabezpieczających koordynację pomocy humanitarnej dla poszkodowanej 

ludności, 

g) przygotowanie pakietu aktów prawnych niezbędnych do zabezpieczenia 

warunków do właściwego kierowania przez Prezydenta działaniami 

prowadzonymi w celu zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub 

zdarzenia o znamionach klęski żywiołowej i ich usunięcia na obszarze 

m. st. Warszawy, 

h) określenie oraz zabezpieczenie potrzeb materiałowo – technicznych i 

finansowych niezbędnych do realizacji przyjętych zadań, 

3) w fazie reagowania: 

a) podjęcie procesu czynnej koordynacji działań ratowniczych i porządkowo 

– ochronnych prowadzonych przez jednostki organizacyjne zaangażowane 

w reagowanie kryzysowe, 

b) podjęcie pracy w układzie całodobowym pełnym składem Zespołu, 

c) uruchomienie wszystkich systemów, struktur ratowniczych i procedur 

w celu zabezpieczenia możliwości realizacji przez Prezydenta funkcji 

kierowania w warunkach stanu klęski żywiołowej lub zdarzenia o znamionach 

klęski żywiołowej na obszarze m. st. Warszawy, 

d) zabezpieczenie procesu stałej, całodobowej wymiany informacji w zakresie 

zagrożeń i podejmowania (podjętych) działań oraz współdziałanie ze 

służbami (zespołami) innych organów administracji publicznej, resortów, 

organizacji pozarządowych i społecznych, 

e) e)monitorowanie zagrożeń i ich skutków oraz prognozowanie ich dalszego 

rozwoju, 

f) wypracowanie optymalnych propozycji decyzji i rozwiązań, mających na 

celu właściwe i skuteczne wykorzystanie znajdujących się w dyspozycji 

sił i środków ratowniczych oraz koordynowanie przebiegu działań, 

g) koordynowanie działań w ramach procesu ewakuacji oraz z zakresu 

pomocy społecznej i humanitarnej, stworzenia doraźnych warunków do 

przetrwania osób poszkodowanych, ze szczególnym zwróceniem uwagi 

na pomoc medyczną i opiekę psychologiczną, 

h) uruchomienie punktów informacyjnych dla ludności,


i) wprowadzenie w życie pakietu aktów prawnych niezbędnych do zabezpieczenia 

warunków do właściwego kierowania przez Prezydenta działaniami 

prowadzonymi w celu zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej i ich 

usunięcia na obszarze m. st. Warszawy, 

j) przyjmowanie raportów i informacji o stanie realizacji poszczególnych zadań, 

k) opracowywanie raportu z prowadzonych działań, 

4) w fazie odbudowy: 

a) nadzorowanie procesu szacowania szkód oraz opiniowanie wniosków 

uprawnionych organów i instytucji o udzielenie pomocy finansowej i 

rzeczowej, na usunięcie strat i szkód wywołanych klęską żywiołową lub 

zdarzeniem o znamionach klęski żywiołowej, 

b) zapobieganie powstawaniu wtórnych zagrożeń spowodowanych skutkami 

klęski żywiołowej, 

c) zapewnienie dostatecznych warunków egzystencji ludności poszkodowanej, 

d) zorganizowanie systemu pomocy społecznej oraz dystrybucji środków 

pochodzących z pomocy humanitarnej na rzecz poszkodowanej ludności, 

e) podjęcie przedsięwzięć skutkujących odtworzeniem sił, środków i zasobów 

służb ratowniczych, do poziomu gwarantującego osiągnięcie ich pełnej 

gotowości i zdolności do działań, 

f) koordynowanie i monitorowanie przedsięwzięć związanych z przywróceniem 

sprawności infrastruktury technicznej, budowlanej transportowej, 

łącznościowej, systemu zaopatrzenia ludności, produkcji przemysłowej 

i usług, oświaty i wychowania, kultury i sztuki, 

g) koordynowanie i monitorowanie przedsięwzięć związanych z przywróceniem 

równowagi bezpieczeństwa ekologicznego i pierwotnego stanu 

środowiska naturalnego, 

h) opracowanie ocen, opinii i analiz oraz niezbędnej dokumentacji sprawozdawczej, 

w celu wypracowania wniosków i zaleceń mających na celu 

zmniejszenie w przyszłości negatywnych skutków klęski żywiołowej, 

zdarzenia o znamionach klęski żywiołowej lub innego nadzwyczajnego 

zagrożenia, 

193

194 


i) opracowanie propozycji zmian organizacyjnych mających na celu podniesienie 

sprawności i skuteczności działań służb ratowniczych i jednostek 

organizacyjnych m. st. Warszawy, w warunkach klęski żywiołowej oraz 

zdarzeń o znamionach klęski żywiołowej lub innego nadzwyczajnego 

zagrożenia, 

j) modyfikowanie i aktualizacja planu reagowania kryzysowego, ocen 

zagrożeniai dokumentów stanowiących załączniki merytoryczne do 

planu. [5] 

Zespół opracował własne procedury postępowanie w przypadku wystąpienia 

awarii technicznych, katastrof noszących znamiona klęski żywiołowej. 

Są one konsultowane ze służbami, inspekcjami i strażami. Po zakończeniu 

prac będą umieszczone w planie reagowania kryzysowego m.st. Warszawy 

Aktualnie funkcjonują poniżej przedstawione procedury. 

Table 44: Procedura uruchamiania Zespołu Reagowania Kryzysowego m. st. Warszawy. 

Nazwa Zadania Decydent Przekazujący Wykonawca 

Przyjęcie informacji o zdarzeniu SDM 

Powiadomienie Szefa ZRK i jego Zastępcy o sytuacji (zdarzeniu) 

Decyzja Szefa ZRK o zwołaniu posiedzenia Zespołu 

SDM 

Powiadomienie członków ZRK o posiedzeniu Zespołu 

Posiedzenie Zespołu Reagowania Kryzysowego. 

Szef ZRK SDM 

Przedstawienie oceny sytuacji o powstałym zagrożeniu. CZK 

Powiadomienie osób zaproszonych do pracy w Zespole. Szef ZRK SDM 

Zapoznanie członków ZRK z planowanymi przez CZK zamierzeniami. CZK 

Decyzja o przejściu ZRK do pracy w systemie dyżurowym. Szef ZRK Szef ZRK Członkowie ZRK 

Opracowanie planu pełnienia dyżurów. Zespół I 

Logistyczne zabezpieczenia pełnienia dyżurów. 

Praca Zespołu Reagowania Kryzysowego. 

Szef ZRK Zespół IV 

Powiadomienie środków masowego przekazu o sytuacji i zwołaniu ZRK Szef ZRK CZK Biuro Prasowe 

Organizacja i przeprowadzenie konferencji prasowej Szef ZRK CZK Biuro Prasowe 

Przygotowywanie komunikatów sprawozdań z prac Zespołu Reagowania 

Kryzysowego. 

Szef ZRK CZK Kierownicy Grup 

Źródło: Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m.st. Warszawy 

5 Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m.st. Warszawy


Table 45: Procedura ostrzegania, informowania i alarmowania ludności o zagrożeniach 

Nazwa Zadania Decydent Przekazujący Wykonawca 

Przyjęcie informacji o zdarzeniu SDM 

Powiadomienie Szefa ZRK i jego Zastępcy o sytuacji (zdarzeniu) SDM 

Decyzja Szefa ZRK o zwołaniu posiedzenia Zespołu Szef ZRK 

Powiadomienie członków ZRK o posiedzeniu Zespołu Szef ZRK SDM 

Posiedzenie Zespołu Reagowania Kryzysowego. 

Przedstawienie oceny sytuacji o powstałym zagrożeniu. CZK 

Decyzja Szefa ZRK o informowaniu ludności o powstałym zagrożeniu. Szef ZRK 

Opracowanie komunikatu o powstałym zagrożeniu Szef ZRK CZK 

Akceptacja treści komunikatu i przekazanie go do mediów lokalnych Szef ZRK Biuro Prasowe 

Przygotowanie i przekazanie komunikatu do Dzielnic, Policji, PSP, SM. Szef ZRK CZK 

Ostrzeganie i informowanie ludności przez urządzenia głośnomówiąca. Szef ZRK CZK Policja, PSP,SM 

Organizacja i przeprowadzenie konferencji prasowej. Szef ZRK CZK Biuro Prasowe 

Bieżące powiadamianie środków masowego przekazu, służb o sytuacji. Szef ZRK CZK Biuro Prasowe 

Przygotowywanie komunikatów sprawozdań z prac Zespołu Reagowania 

Kryzysowego. 

Szef ZRK CZK Kierownicy Grup 

Opracowanie komunikatu o odwołaniu zagrożenia. Szef ZRK CZK 

Akceptacja treści komunikatu i przekazanie go do mediów lokalnych Szef ZRK CZK Biuro Prasowe 

Przekazanie komunikatu do Dzielnic, Policji, PSP, SM. o odwołaniu 

zagrożenia. 

Szef ZRK CZK Biuro Prasowe 

Organizacja i przeprowadzenie konferencji prasowej. Szef ZRK CZK Biuro Prasowe 

Źródło: Biuro Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m.st. Warszawy. 

195

7.Nowe jednostki systemu P.R.M. 


7.1. Ilość, rodzaj i rozmieszczenie w terenie nowych zespołów 

ratownictwa medycznego 

Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego nie zgłosiła nowych planowanych 

zespołów wyjazdowych. 

7.2. Ilość i rozmieszczenie w terenie nowo otwieranych szpitalnych 

oddziałów ratunkowych 

Istniejące w m. st. Warszawie Szpitalne Oddziały Ratunkowe nie zapewniają 

w pełni potrzeb aglomeracji warszawskiej, szczególnie w prawobrzeżnej 

Warszawie. Utworzenie SOR winno nastąpić w najbliższym czasie w Szpitalu 

Praskim. 

Aktualnie w m.st. Warszawie istnieją następujące SOR-y: 

Zlokalizowane w lewobrzeżnej Warszawie 

1) Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej Świętej Anny przy ul. Barskiej 16/20 

dysponuje 4 łóżkami w SOR. 

2) Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus – Centrum Leczenia Obrażeń przy 

ul. Lindleya dysponuje 10 łóżkami w SOR. 

3) Centralny Szpital Kliniczny MSW i A przy ul. Wołoskiej 137 

4) dysponuje 12 łóżkami w SOR. 

5) Szpital Bielański im ks. J. Popiełuszki przy ul. Cegłowskiej 80 dysponuje 

9 łóżkami w SOR. 

6) 5.Śródmiejski Szpital Urazowy przy ul. Solec 93 

dysponuje 4 łóżkami w SOR. 

Zlokalizowane w prawobrzeżnej. Warszawie 

1) Wojewódzki Szpital Bródnowski przy ul. Kondratowicza 8 dysponuje 

6 łóżkami w SOR. 

2) Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów opieki Zdrowotnej im. Prof. 

dr Jana Bogdanowicza przy ul. Niekłańskiej 4/24 dysponuje 5 łóżkami 

w SOR dla dzieci. 

197

198 

Nowe jednostki systemu P.R.M. 

3) Wojskowy Instytut Medyczny przy ul. Szaserów 128 dysponuje 6 łóżkami 

w SOR. 

Program w zakresie Ratownictwa Medycznego dla Województwa Mazowieckiego 

nie przewiduje utworzenia nowych SOR na terenie m.st. Warszawy. 

W tabeli VI. Docelowa ilość i rozmieszczenie szpitalnych oddziałów ratunkowych 

Programu w zakresie Ratownictwa Medycznego dla Województwa 

Mazowieckiego zostały wymienione: 

– w poz. 1. CSK AM w Warszawie, ul.Banacha 1a; 

– w poz. 4. PSK AM im. Michałowicza w Warszawie, ul. Marszałkowska 24. 

W materiale otrzymanym od Rektora Akademii Medycznej w Warszawie 

(organ założycielski) nie wykazano szpitalnych oddziałów ratunkowych 

w Szpitalach Klinicznych przy ul. Banacha 1a oraz ul. Marszałkowskiej 24. 

7.3. Planowana lokalizacja 

Centrum Powiadamiania Ratunkowego 

Zgodnie z Programem w zakresie Ratownictwa Medycznego dla Województwa 

Mazowieckiego w m.st. Warszawie funkcjonuje Centrum Powiadamiania 

Ratunkowego (ul. Poznańska 22). Nie planuje się nowej lokalizacji 

Centrum Powiadamiania Ratunkowego. 

3.Kalkulacja kosztów działania systemu P.R.M. na terenie m.st. Warszawy 

Źródło: Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego

Radosław ZIEMBA:Zagrożenia skażeniami chemicznymi na terenie Warszawy 

8.Kalkulacja kosztów działania systemu 

P.R.M. na terenie m.st. Warszawy 

Table 46: Kalkulacja kosztów działania systemu P.R.M. na terenie m.st. Warszawy. 

Nazwa, rodzaj Liczba 

Średnia stawka 

dobowa 

( jednego zespołu) 

Koszt miesięczny 

(średni wszystkich 

zesp.) 

Przychód roczny 

(wszystkich zespołów) 

Zespół R 27 2 114,99 1 741 697,95 20 900 375,48 

Zespół RN, RK 1 2 519,90 76 857,18 922 286,24 

Zespół W 15 1 955,55 894 667,66 10 736 011,96 

Etaty dyspozytorskie 70,3 x 

70,3 x 3 246 = 

228 193,80 

2 738 325,60 

Etaty koordynatora medycznego 

Koszty stałe obejmujące koszty 

12 x 18 000,00 216 000,00 

utrzymania pomieszczeń, koszt 

mediów - CPR 

612 038,66 

Koszt roczny 36 125 037,94 

Źródło: Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego. 

199


Figure 4: Przewidywane zasięgi stref porażeń po nagłym uwolnieniu do atmosfery TSP w wybranych 

zakładach na terenie Gminy Centrum w Warszawie. 

(Opracowanie własne). 

201


9.Procedury postępowania w przypadku 

wystapienia zagrożeń życia i zdrowia 

Procedura 1. Jak zachować się w przed burzą 

i gradobiciem? Opracowanie własne. 

ZAPOBIEGANIE PRZED BURZĄ I GRADOBICIEM 

Ubezpiecz swoje mienie 

od skutków burzy 

Mieszkanie 

Dom 

Samochód 

Przygotuj swoje 

mieszkanie 

Zamknij okna 

Wstaw samochód do garażu 

Zabezpiecz urządzenia, mogące ulec 

zniszczeniu 

Nie planuj spacerów, wypoczynku 

w parkach 

O ile to możliwe pozostań 

w domu, miejscu pracy 

Sprawdź drożność studzienek 

kanalizacyjnych, rowów 

Usuń z parapetów, balkonów 

przedmioty zagrażające 

przechodniom 

203

Procedura 10. Jak zachować się w czasie 

burzy i gradobicia? Opracowanie własne. 

JAK ZACHOWAĆ SIĘ W CZASIE BURZY I GRADOBICIA? 

204 

Jeżeli spotka cię burza z dala 

od domu – znajdź bezpieczne 

schronienie: 

Jeśli jesteś w domu: 

Nie stój pod drzewami 

Odejdź od wszelkich zbiorników wodnych, gdyż 

woda jest doskonałym przewodnikiem elektryczności 

Wyłącz urządzenia elektryczne, gdyż 

mogą one zostać uszkodzone, a osoba 

przebywająca w ich pobliżu - porażona 

Wyłącz telefon komórkowy 

Zamknij okna, usuń z parapetów i 

balkonów przedmioty, które mogą 

zagrażać przechodniom 

Pozbądź się wszelkich metalowych przedmiotów, 

odejdź jak najdalej od metalowych urządzeń, 

gdyż te ściągają wyładowania elektryczne 

Pozostań z dala od oszklonych okien, 

sufitów i drzwi 

Stań na poboczu 

i przeczekaj ulewę, unikaj 

zatrzymywania się pod 

drzewami, przewodami 

elektrycznymi itp. 

Jeśli jesteś 

w 

samochodzie: 

Trzymaj pod ręką przygotowane latarki 

oraz dodatkowe baterie 

Radosław ZIEMBA: Procedury 

Przykucnij, ale nie siadaj 

na ziemi, a tym bardziej 

nie kładź się na niej 

Gdy burza 

zastanie cię w 

szczerym polu


Procedura 11. Jak zachować się w czasie w czasie śnieżnej 

burzy i wielkich mrozów? Opracowanie własne. 

W CZASIE ŚNIEŻNEJ BURZY I WIELKICH MROZÓW: 

Jeżeli to możliwe 

nie wychodź z domu 

Jeżeli musisz wyjść 

z domu: 

Ubierz się w ciepłą wielowarstwową 

odzież, nałóż nakrycie głowy, szalik 

i ciepłe rękawiczki 

Zdejmij metalową biżuterię 

Zachowaj ostrożność poruszając się 

po zaśnieżonym i oblodzonym 

terenie, zwróć uwagę na zwisające 

sople, zwały śniegu na dachach 

budynków itp.. 

Staraj się korzystać z komunikacji 

publicznej 

Unikaj dalszych podróży, 

jednak jeśli musisz to 

zrobić: 

Powiadom członków rodziny, 

znajomych o docelowym miejscu 

podróży, przewidywanej trasie 

przejazdu oraz o czasie dotarcia na 

miejsce przeznaczenia 

Podróżuj w ciągu dnia i jeśli to 

możliwe w towarzystwie przynajmniej 

jednej osoby 

Wyjeżdżaj z zapasem paliwa 

Zabierz ze sobą: 

Prowiant – wysokoenergetyczne, 

suche pożywienie oraz termos z 

ciepłym napojem 

Śpiwór lub koc, rękawice, czapkę 

Słuchaj komunikatów 

radiowych o aktualnych 

warunkach pogodowych 

205

Procedura 12. Jak zachować się, jeśli w czasie 

śnieżnej burzy i wielkich mrozów 

utknąłeś w drodze? Opracowanie własne. 

JEŚLI W CZASIE ŚNIEŻNEJ BURZY I WIELKICH MROZÓW UTKNĄŁEŚ W DRODZE: 

206 

Unikaj zbędnego 

lub nadmiernego wysiłku 

(np. odgarnianie śniegu, pchanie 

samochodu) 

Pozostań w samochodzie; 

nie szukaj sam pomocy, 

chyba, że pomoc jest 

w widocznej odległości 

Jeśli w samochodzie jest więcej 

niż jedna osoba, śpijcie kolejno, 

na zmianę 

Umocuj na antenie lub dachu 

samochodu jaskrawą tkaninę 

tak, aby była widoczna 

dla ratowników 

Sprawdź czy rura wydechowa 

jest wolna od śniegu 

Pozostaw włączone światła, 

abyś był widoczny, pamiętaj 

jednak by nie rozładować 

akumulatora 

Zwracaj uwagę na oznaki 

odmrożeń lub wychłodzenia 

organizmu 

Okryj się kocem lub 

śpiworem i uruchamiaj silnik 

co pewien czas włączając 

ogrzewanie 


Wykonuj co jakiś czas lekkie 

ćwiczenia ruchowe dla utrzymania 

krążenia krwi, staraj się nie 

przebywać w jednej pozycji zbyt 

długo, od czasu do czasu klaskaj w 

dłonie, poruszaj ramionami i 

nogami w celu utrzymania 

normalnego obiegu krwi 

Dla utrzymania ciepła 

wskazane jest siedzenie 

współpasażerów blisko siebie


Procedura 13. Jak zachować się, aby uniknąć powodzi lub 

ograniczyć jej skutki? Opracowanie własne. 

ABY UNIKNĄĆ POWODZI LUB OGRANICZYĆ JEJ SKUTKI: 

Nie planuj budowy domu na 

terenie zagrożonym zalaniem 

z pobliskiego cieku wodnego 

lub zbiornika 

Wykonując projekt budynku, 

unikaj planowania 

pomieszczeń poniżej poziomu 

terenu 

Ubezpiecz mienie 

na wypadek powodzi, 

co pozwoli zrekompensować 

straty nią spowodowane 

Budowę, jeżeli to 

możliwe usytuuj na 

wzniesieniu terenu 

Na poziomie piwnic i 

suteren nie umieszczaj 

na stałe urządzeń 

wrażliwych 

na działanie wody 

Jeżeli mieszkasz na 

terenach, gdzie 

niewykluczone jest 

zalanie wodą: 

Wykonaj izolację ścian 

fundamentów, ścian i podłóg 

piwnic, suteren oraz garaży 

207

208 


Procedura 14. Jak zachować się, jeśli mieszkasz na terenie, 

który może zostać zalany? Opracowanie własne. 

JEŚLI MIESZKASZ NA TERENIE, KTÓRY MOŻE ZOSTAĆ ZALANY, TO: 

Naucz domowników 

odłączania energii 

elektrycznej oraz odcinania 

dopływu gazu 

Poproś krewnych 

lub znajomych, 

zamieszkałych na terenach 

bezpiecznych, 

by służyli jako punkt 

kontaktowy dla twojej 

rodziny; upewnij się, czy 

wszyscy jej członkowie znają 

adresy i telefony do tych osób 

Posiadaj w domu: 

Latarki, przenośne radio 

z zapasowymi bateriami 

Inne źródła światła (świece, lampy 

naftowe, zapałki, zapalniczki) 

Aby zapobiec wypływowi 

ścieków z kanalizacji podczas 

cofania się wody w rurach 

kanalizacyjnych zamontuj 

zawory, w ostateczności bądź 

przygotowany do zatkania rur 

Zgromadź materiały 

i podstawowe narzędzia 

budowlane przydatne 

do zabezpieczenia budynku 

przed zagrożeniem 

powodziowym: 

Worki 

Piasek 

Sklejka 

Folia plastikowa 

Gwoździe


Procedura 15. Jak zachować się, jeżeli niebezpiecze- 

ństwo powodzi staje się realne 

(cz. I)? Opracowanie własne. 

JEŻELI NIEBEZPIECZEŃSTWO POWODZI STAJE SIĘ REALNE (cz. I.): 

Przygotuj w części budynku 

nienarażonej na zalanie, 

zapasy umożliwiające 

przetrwanie wszystkim 

domownikom przez kilka dni: 

Słuchaj informacji 

podawanych przez lokalne 

stacje radiowe 

i telewizyjne w celu uzyskania 

komunikatu o zagrożeniu 

i sposobach postępowania 

Trwałą żywność 

Wodę pitną i do celów sanitarnych 

Postępuj zgodnie z treścią 

komunikatów – nie zwlekaj! 

Apteczkę pierwszej pomocy 

z podstawowymi lekami 

Awaryjne oświetlenie 

Przenośne radio z zapasowymi bateriami 

Jeśli mieszkasz w bloku, bądź przygotowany 

do szybkiego przejścia z tymi rzeczami 

na wyższe piętra 

W miarę możliwości 

zabezpiecz workami z 

piaskiem lub innymi 

dostępnymi materiałami 

pomieszczenia parterowe i 

piwniczne przed zalaniem; 

rzeczy z posesji zabezpiecz, 

aby nie porwała je woda 

Przenieś cenne przedmioty 

i wyposażenie domu na wyższe 

kondygnacje, by zabezpieczyć 

je przed zniszczeniem 

209

210 


Procedura 16. Jak zachować się, jeżeli niebezpiecze- 

ństwo powodzi staje się realne 

(cz. II). Opracowanie własne. 

JEŻELI NIEBEZPIECZEŃSTWO POWODZI STAJE SIĘ REALNE (cz. II.): 

Jeśli widzisz taką potrzebę, 

odetnij dopływ energii 

elektrycznej i gazu do 

budynku 

Jeżeli zostaniesz 

wytypowany do pomocy w 

pracach 

przeciwpowodziowych (np. 

do układania lub 

napełniania worków) 

Urządzenia elektryczne, 

zawory gazowe zabezpiecz 

przed zanieczyszczeniem 

folią plastikowa lub innymi 

materiałami 

POMAGAJ! 

Na wyższych kondygnacjach 

przygotuj warunki do życia dla 

domowników – przyrządzania 

posiłków itp.

Procedura 17. Jak zachować się podczas 

powodzi. Opracowanie własne. 

PODCZAS POWODZI: 

W przypadku 

niebezpieczeństwa 

natychmiast przemieszczaj się 

na wyżej położone tereny lub 

miejsca w budynku 

Słuchaj oficjalnych 

komunikatów, podawanych 

przez stacje lokalne i stosuj się 

do nich 

Jeżeli władze lokalne ogłoszą 

ewakuację: 

Dzieciom i osobom 

z ograniczoną świadomością 

przymocuj w widocznym 

miejscu kartkę z imieniem, 

nazwiskiem oraz miejscem 

zamieszkania 

Bądź przygotowany na nią z rodziną 


Pomagaj potrzebującym 

Pamiętaj także o swoich zwierzętach 

Podczas powodzi odłącz 

urządzenia elektryczne, ale nie 

dotykaj ich, gdy są wilgotne 

lub stoją w wodzie; wyłącz sieć 

gazową i wodociągową 

Nie chodź w obszarach 

zalanych – szybko płynąca 

woda nawet niewielkiej 

głębokości może przewrócić i 

przemieścić dorosłego 

człowieka 

Nie używaj w gospodarstwie 

domowym wód gruntowych, 

gdyż mogą być 

zatrute(skażone) – nie pij jej! 

Jeśli musisz przekroczyć 

zalany obszar, użyj do badania 

gruntu przed sobą tyczki; do 

przejścia wybieraj miejsca 

bez prądu powodziowego 

W miarę możliwości zapobiegaj 

tworzeniu się atmosfery paniki, 

bądź rozsądny, zachowaj 

trzeźwość umysłu – to połowa 

sukcesu 

211

212 


Procedura 18. Jak zachować się podczas porywistych 

wiatrów (zapobieganie)? Opracowanie własne. 

PORYWISTE WIATRY – ZAPOBIEGANIE: 

Nie parkuj pojazdów 

w pobliżu: 

Drzew 

Szyldów 

Tablic reklamowych 

Rusztowań 

Stalowych konstrukcji 

Słupów 

Trakcji elektrycznych 

Pozamykaj zwierzęta 

w odpowiednio 

zabezpieczonych 

pomieszczeniach 

Sprawdź działanie 

przenośnych 

odbiorników radiowych, 

latarek; przygotuj zapas 

baterii 

Umocuj lub usuń 

z parapetów, balkonów, 

tarasów, podwórek 

przedmioty, które mogą 

być porwane przez wiatr 

Zamknij wszystkie okna, 

w razie konieczności 

odpowiednio je 

zabezpiecz 

Sprawdź zawartość 

apteczki pierwszej 

pomocy


Procedura 19. Jak zachować się podczas silnej 

wichury? Opracowanie własne. 

Nie wychodź na zewnątrz, jeśli 

nie jest to absolutnie koniecznie; 

przebywaj w środkowych i 

dolnych partiach budynkach z 

dala 

od okien i drzwi 

Wyłącz gaz i elektryczność 

Unikaj używania otwartych 

źródeł ognia 

Unikaj używania wind 

Ogranicz korzystanie z telefonu 

Przebywając na zewnątrz nie 

przechodź blisko budynków, nie 

zatrzymuj się pod trakcjami 

elektrycznymi drzewami, 

szyldami i tablicami 

reklamowymi, zwłaszcza tymi o 

dużej powierzchni, 

rusztowaniami itp. 

PODCZAS SILNEJ WICHURY: 

Podczas jazdy samochodem 

szczególną ostrożność zachowaj 

przy wyjeździe na otwartą 

przestrzeń z drogi osłoniętej 

drzewami lub budynkami 

Słuchaj radia lokalnego w celu 

śledzenia komunikatów o 

zagrożeniu, sytuacji 

meteorologicznej, sposobach 

postępowania 

Pamiętaj, że podczas silnego 

wiatru temperatura odczuwalna 

przez człowieka jest o kilka 

stopni niższa niż ta, którą 

wskazuje termometr 

Silne porywiste wiatry mają 

wpływ na nasze samopoczucie, 

szczególnie podatni są 

meteoropaci oraz osoby 

z dolegliwościami układu 

krążenia 

213

Procedura 20. Jak zachować się podczas upałów 

(czynności zapobiegawcze)? 

Opracowanie własne. 

214 

Unikaj zbytniego nasłonecznienia, 

używaj środków ochrony przed 

promieniami słonecznymi 

o wysokim współczynniku 

skuteczności 

Ogranicz do niezbędnego minimum 

przebywanie w słońcu, zwłaszcza 

w okresie najintensywniejszego 

działania jego promieni 

Unikaj skrajnych temperatur – 

chłodny prysznic natychmiast po 

przebywaniu w upale może 

spowodować szok termiczny 

zwłaszcza u starszych i bardzo 

młodych ludzi 

Spożywaj zbilansowane, lekkie 

posiłki, regularnie pij duże ilości 

wody (osoby cierpiące 

na epilepsję oraz schorzenia serca, 

nerek lub wątroby, będące na niskowodnej 

diecie oraz mające problemy 

z utrzymaniem płynów, powinny 

skontaktować się z lekarzem.) 

UPAŁY - CZYNNOŚCI ZAPOBIEGAWCZE : 


Chroń twarz i głowę 

poprzez noszenie kapelusza 

z szerokim rondem 

W upalne dni nie zostawiaj 

w samochodzie dzieci i zwierząt 

Wypoczywaj, aby umożliwić 

działanie naturalnego systemu 

chłodzenia twego organizmu 

Ogranicz spożycie napojów 

alkoholowych – mimo, że piwo 

i napoje alkoholowe zdają się 

zaspakajać pragnienie, to 

zazwyczaj powodują dalsze 

odwodnienie organizmu 

Ubieraj się w przewiewne rzeczy, 

zakrywające możliwie 

największą powierzchnię skóry – 

lekka odzież, o jasnych kolorach, 

odbija promieniowanie 

słoneczne oraz pomaga 

utrzymać naturalną temperaturę 

ciała


Procedura 21. Czynności ratujące przodczas 

udaru. Opracowanie własne. 

Jeżeli osoba potrzebująca 

pomocy jest nieprzytomna 

Ułóż ją w pozycji bezpiecznej, w 

przypadku braku oddechu stosuj 

sztuczne oddychanie, aż do przybycia 

lekarza 

CZYNNOŚCI RATUJĄCE PRZY UDARZE: 

Podaj chłodne napoje 

do picia 

Zapewnij odpoczynek 

Ułóż poszkodowanego 

w chłodnym, przewiewnym 

i zacienionym pomieszczeniu 

z zimnymi okładami na głowę 

– gdy okład zrobi się ciepły, 

schłódź go ponownie 

Jeżeli objawy nie ustępują, 

wezwij lekarza ! 

215

Procedura 22. Porażenie prądem elektrycznym 

(zapobieganie). Opracowanie własne. 

216 

PORAŻENIE PRĄDEM ELEKTRYCZNYM ZAPOBIEGANIE: 

Dbaj o stan instalacji 

Nie naprawiaj sam 

instalacji 

Stosuj tylko atestowane 

aparaty i urządzenia 

Zmodernizuj domową instalację 

zasilającą poprzez 

zastosowanie nowoczesnych 

urządzeń ochrony 

przeciwporażeniowej – wyłączników 

różnicowoprądowych 


Używaj narzędzi, maszyn 

i urządzeń elektrycznych 

zgodnie z instrukcja oraz ich 

przeznaczeniem 

Nie używaj podczas kąpieli 

urządzeń będących pod 

napięciem (np. suszarka), 

na działanie wody 

Nie zasilaj urządzeń, 

przystosowanych do gniazd 

wyposażonych w kołek 

uziemiający, z gniazd bez 

uziemienia ochronnego,



(ratowanie, cz. I). Opracowanie własne. 

PORAŻENIE PRĄDEM ELEKTRYCZNYM RATOWANIE CZ. I. : 

Uwolnij porażonego spod działania prądu elektrycznego 

poprzez odizolowanie go lub wyłączenie prądu. 

Odizolowanie 

Wyłączenie prądu elektrycznego 

Odsuń przewody elektryczne 

za pomocą przedmiotu 

nieprzewodzącego prąd 

elektryczny (z suchego 

drewna albo z tworzywa 

sztucznego) 

Wyłącz napięcie 

właściwego obwodu 

elektrycznego 

Wyjmij bezpieczniki z 

obwodu zasilania 

Gwałtownie odciągnij 

porażonego od urządzenia 

pod napięciem dostępnym 

nieprzewodzącym prądu 

elektrycznego przedmiotem 

Przetnij lub zerwij 

przewody od strony 

zasilania odpowiednimi 

narzędziami 

Zabezpiecz porażonego przed 

ewentualnym upadkiem – 

umieść go w miejscu 

bezpiecznym 

Wyłącz zasilanie lub 

odgrodź niebezpieczne 

miejsce 

do momentu usunięcia 

zagrożenia 

217


(ratowanie, cz. II). Opracowanie własne. 

PORAŻENIE PRĄDEM ELEKTRYCZNYM RATOWANIE CZ. II. : 

218 

Czynności ratujące, (gdy poszkodowany znajduje się w miejscu bezpiecznym): 

Jeśli poszkodowany 

oddycha, ułóż go w pozycji 

bezpiecznej 

Sprawdź tętno i oddech 

(w razie braku – przystąp 

do czynności 

reanimacyjnych) 

W przypadku wstrząsu i ran 

oparzeniowych postępuj 

zgodnie z zasadami 

udzielania pierwszej 

pomocy 

Pamiętaj, osoba rażona 

prądem może stanowić 

zagrożenie dla ratującego! 

Radosław ZIEMBA: Procedury


Procedura 25. Niewypały, niewybuchy 


NIEWYPAŁY, NIEWYBUCHY – ZAPOBIEGANIE: 

Nie wchodź na tereny 

oznakowane zakazem 

wstępu 

(poligony, place ćwiczeń, 

strzelnice, magazyny) 

Zapoznaj swoje dzieci 

ze sposobem postępowania 

(podaj znane ci przykłady 

lekkomyślności dzieci i 

młodzieży w tym względzie) 

Nie dotykaj, nie manipuluj 

przy znalezionych 

podejrzanych 

przedmiotach (bombach, 

pociskach, amunicji, 

granatach) 

219

Procedura 26. Niewypały, niewybuchy 

(ratowanie). Opracowanie własne. 

220 

NIEWYPAŁY, NIEWYBUCHY – RATOWANIE: 

W przypadku znalezienia podejrzanego przedmiotu: 

Nie dotykaj go, 

a w szczególności nie 

podnoś, nie przesuwaj, 

nie używaj żadnych 

narzędzi 


zabezpiecz miejsce 

znalezienia przed 

ingerencją innych osób 

Powiadom policję 

Do czasu przyjazdu 

policji pozostań w 

pobliżu znaleziska – nie 

dopuść innych osób 

do przedmiotu 



Procedura 27. Zagrożenie radiacyjne 


ZAGROŻENIE RADIACYJNE – ZAPOBIEGANIE: 

Nie zbliżaj się do 

przedmiotów oznaczonych 

symbolem promieniowania 

jonizującego 

Pamiętaj o trzech 

podstawowych zasadach 

ochrony radiologicznej 

Im krótszy czas przebywania w pobliżu 

źródła promieniowania, tym mniejsza 

dawka 

Im dalej od źródła promieniowania, 

tym bezpieczniej 

Osłona osłabia promieniowanie 

Nie dotykaj, nie demontuj, nie 

otwieraj pojemników, w których 

mogą znajdować sie materiały 

promieniotwórcze lub 

rozszczepialne, (z którymi 

możesz mieć styczność, np. 

podczas katastrofy drogowej z 

udziałem pojazdu 

transportującego materiały 

promieniotwórcze lub 

rozszczepialne) 

Nie zbliżaj sie do materiałów 

promieniotwórczych lub 

rozszczepialnych nieznanego 

pochodzenia (np. porzuconych), 

nie kupuj ich, nie przechowuj w 

kieszeniach, biurkach, teczkach 

itp. 

Nie wyjmuj źródeł 

promieniotwórczych z 

pojemników, nie usuwaj osłon, 

nie demontuj urządzeń, w 

których znajdują sie źródła, a 

zwłaszcza samych źródeł 

221

222 


Procedura 28. Jak zachować sięw czasie zagrożenia 

radiacyjnego (cz. I)? Opracowanie własne. 

W CZASIE ZAGROŻENIA RADIACYJNEGO CZ. I. : 

Uważnie i stale słuchaj 

oficjalnych komunikatów 

radiowych i telewizyjnych, 

zawierających informacje o: 

Nie ufaj plotkom, 

nie wpadaj 

w panikę! 

Zachowaj spokój 

Zdarzeniu i sytuacji radiacyjnej 

Przewidywanym rozwoju sytuacji 

Skutkach zdarzenia dla ludzi 

i środowiska 

Nie każdy wypadek związany 

z wydostaniem się substancji 

promieniotwórczych jest 

dla ciebie niebezpieczny 

Sposobie postępowania, w tym 

możliwych do zastosowania środkach 

i działaniach 

dla ochrony zdrowia (takich jak, np. 

podanie preparatów jodu stabilnego) 

Komunikat o wystąpieniu zagrożenia 

radiacyjnego (np. z powodu poważnych 

awarii reaktorów jądrowych 

w państwach ościennych), będzie podany 

do publicznej wiadomości 

Postępuj zgodnie z treścią podawanych 

komunikatów!


Procedura 29. Jak zachować sięw czasie zagrożenia 

radiacyjnego (cz. II)? Opracowanie własne. 

W CZASIE ZAGROŻENIA RADIACYJNEGO CZ. II. : 

Po odwołaniu bezpośredniego 

zagrożenia radiacyjnego 

stosuj sie do oficjalnych 

zaleceń władz i służb 

ratowniczych 

odnośnie dalszych sposobów 

postępowania! 

Pozostań wewnątrz pomieszczeń do czasu 

odwołania zalecenia przez władze (służby 

ratownicze) 

Jeśli musisz wyjść na zewnątrz, zakryj nos 

i usta mokrym ręcznikiem, chusteczka itp. 

Gdy powracasz z zewnątrz do miejsca 

schronienia: 

Umyj całe ciało (łącznie z włosami), zmień 

buty i odzież 

Schowaj rzeczy noszone na zewnątrz do 

plastikowej torby i szczelnie ją zamknij 

W razie zalecenia pozostania 

w domu: 

Zamknij okna i drzwi 

Wyłącz wentylację, klimatyzację, ogrzewanie 

nawiewowe itp. 

Zamknij (uszczelnij) zasuwy piecowe 

i kominowe, zabezpiecz 

inne otwory w mieszkaniu (budynku) 

Ukryj zwierzęta, inwentarz nakarm 

przechowywaną w zamknięciu paszą 

Przechowuj żywność w szczelnych 

pojemnikach lub lodówce, 

przed schowaniem niezabezpieczona żywność 

dokładnie opłucz 

Unikaj spożywania: żywności z twojego 

ogrodu, warzyw i owoców nieznanego 

pochodzenia, wody z niepewnych źródeł, 

mleka od krów i kóz wypasanych na skażonym 

terenie lub karmionych skażona pasza i 

pojonych skażoną wodą 

223

Procedura 30. Katastrofa budowlana (ratowanie, 

cz. I). Opracowanie własne. 

224 

KATASTROFA BUDOWLANA – RATOWANIE CZ. I. : 

Jeśli jesteś świadkiem 

katastrofy budowlanej: 

Niezwłocznie powiadom straż pożarną 

Ostrzeż przypadkowych świadków 

zdarzenia przed zagrożeniem 

Oddal sie jak najszybciej z miejsca zdarzenia 

Gdy nie ma zagrożenia pożarem lub 

wybuchem, udziel pomocy 

lżej poszkodowanym 

Stosuj sie do poleceń przybyłych służb 

ratowniczych 

Gdy nie masz możliwości 

opuszczenia domu: 

Wywieś w oknie dobrze widoczną białą 

tkaninę ( prześcieradło, obrus ) jako znak 

dla ratowników, że potrzebujesz pomocy 


Opuszczając dom lub 

mieszkanie, jeśli to możliwe: 

Wyłącz instalacje gazowa, elektryczna, wodna 

Zabierz ze sobą dokument tożsamości i inne 

ważne dokumenty, 

żywność, koce, odzież, pieniądze 

Zadbaj o to, aby dom opuścili wszyscy 

domownicy, pamiętaj 

o sąsiadach 

Przy opuszczaniu budynku zachowaj 

szczególna ostrożność 

Gdy nie możesz opuścić budynku 

(mieszkania) drzwiami wyjściowymi, jeśli to 

możliwe, uciekaj przez okno


Procedura 31. Katastrofa budowlana (ratowanie, 

cz. II). Opracowanie własne. 

KATASTROFA BUDOWLANA – RATOWANIE CZ. II. : 

Jeśli katastrofie 

budowlanej towarzyszy 

pożar: 

Postępuj tak, jak w czasie 

pożaru! 

Po opuszczeniu domu 

(mieszkania): 

Nie utrudniaj pracy ratownikom! 

Powiadom kierującego akcją ratowniczą o 

osobach z rodziny i sąsiadach, którzy zostali 

jeszcze w pomieszczeniach budynku, oraz o 

osobach, które aktualnie przebywają poza 

domem (w pracy, szkole itp.) 

Jeśli posiadasz informacje pomocne w akcji 

ratowniczej, przekaż je niezwłocznie 

kierującemu akcją ratowniczą 

Udaj się na wskazane przez służby ratownicze 

miejsce; nie wracaj na miejsce katastrofy 

Nie wchodź do uszkodzonego wypadkiem 

budynku bez zezwolenia inspekcji budowlane 

Jeżeli doznałeś obrażeń (jesteś ranny), zgłoś 

się do punktu pomocy medycznej 

Zgłoś swoje potrzeby do punktu pomocy 

społecznej lub władz miasta 

225

Procedura 32. Awaria energetyczna (ratowanie, 


226 

Do oświetlenia używaj latarek - 

nie używaj świec 

i lamp naftowych w związku 

z zagrożeniem pożarowym 

Wyłącz urządzenia w domu – 

gdy większość z nich (lodówki, 

termy i bojlery, wentylatory 

i pompy) pozostaje włączona, 

mogą spowodować przeciążenie 

sieci, w momencie przywrócenia 

dopływu prądu 

Pamiętaj, urządzenia gazowe mogą 

nie funkcjonować, gdy nie 

będzie prądu, ponieważ energia 

elektryczna może być 

niezbędna do uruchomienia 

zapłonu 

Gdy je znajdziesz, nie zbliżaj się 

do nich ani nie dotykaj niczego, co 

może mieć z nimi styczność – 

natychmiast zgłoś ten fakt do 

zakładu energetycznego 

AWARIA ENERGETYCZNA – RATOWANIE CZ. I. : 


Gdy nie ma elektryczności: 

Sprawdź czy twoi sąsiedzi mają 

prąd - prądu brakować może 

jedynie w twoim domu, czego 

powodem może być awaria 

bezpiecznika lub przepalenie 

obwodów elektrycznych 

Gdy twoi sąsiedzi również 

pozbawieni są prądu, 

zadzwoń do zakładu 

energetycznego 

Jeśli będziesz zmuszony wyjść 

na zewnątrz, by zbadać 

sytuacje, zabierz ze sobą 

latarkę i zwracaj uwagę, czy na 

ziemi leżą zerwane druty 

elektryczne mogące cię 

porazić




AWARIA ENERGETYCZNA – RATOWANIE CZ. II. : 

Ostrożnie używaj przenośnych 

generatorów prądu – mogą one 

być używane w celu dostarczenia 

ograniczonej ilości energii w 

czasie przerw w dopływie 

Nigdy nie uruchamiaj 

przenośnych 

urządzeń w domu lub garażu – 

mogą wywołać poważne pożary 

i zaczadzenie 

Generatory instaluj zgodnie z 

instrukcjami lokalnej 

elektrowni - zawsze postępuj 

według wskazówek producenta 

(po dodatkowe informacje 

odnośnie właściwego użycia 

urządzeń zadzwoń do twojej 

elektrowni) 


Lodówki i zamrażarki 

powinny być zamknięte tak 

długo jak to 

tylko możliwe 

Jedzenie może być przechowywane 

dzień lub dwa, gdy drzwiczki są 

zamknięte (zima część produktów 

można przechowywać w 

odpowiednim pojemniku na 

zewnątrz, gdy temperatura spada 

poniżej zera, mona zamrozić wodę 

w pojemnikach na zewnątrz 

i przynieść do lodówki, by móc 

trzymać jedzenie w chłodzie) 

Jedz w pierwszej kolejności 

produkty o krótszym terminie 

przydatności - w przypadku 

jakichkolwiek wątpliwości 

wyrzuć je 

227


cz. III). Opracowanie własne. 

AWARIA ENERGETYCZNA – RATOWANIE CZ. III. : 

228 


Osusz pompy, przewody, termy 

i bojlery, zlewozmywaki, 

umywalki, pralki i zmywarki - 

instalacje z zimną wodą, mogą 

zamarzać, gdy nie ma prądu 

Pamiętaj, urządzenia gazowe mogą 

nie funkcjonować, gdy nie 

będzie prądu, ponieważ energia 

elektryczna może być 

niezbędna do uruchomienia 

zapłonu 

By uniknąć poważnego zalania, 

gdy wzrasta temperatura, zakręć 

zawory - nigdy nie włączaj 

jakiegokolwiek podgrzewacza 

wody, o ile zbiornik nie jest 

pełny 

Sporządź listę urządzeń zasilanych 

prądem, podtrzymujących 

życie członkom rodziny (np. 

respiratory); sporządź plan 

awaryjny obejmujący 

alternatywne źródła 



Procedura 35. Awaria energetyczna (utrzymywanie 

ciepła). Opracowanie własne. 

AWARIA ENERGETYCZNA – UTRZYMYWANIE CIEPŁA : 

Ubierz się wielowarstwowo, 

także w swetry i płaszcze 

przepuszczające powietrze i 

dłużej zatrzymujące ciepło 

Wybierz jeden pokój w domu 

- taki, w którym może 

mieszkać cała rodzina, 

najlepiej słoneczny 

Zachowaj ostrożność, 

używając zastępczych źródeł 

ogrzewania takich jak 

przenośne grzejniki 

elektryczne i gazowe, piecyki 

naftowe, kominki itp. 

W domach z ogrzewaniem 

gazowym otwory 

wentylacyjne oczyszczaj ze 

śniegu i lodu 

Pamiętaj o regularnych 

przeglądach urządzeń 

grzewczych 

Grzejniki nie mogą być 

umieszczone bliżej niż 15 cm 

od materiałów palnych – nie 

pozostawiaj ich bez nadzoru! 

229

Procedura 36. Utrata przytomności 

(ratowanie). Opracowanie własne. 

230 

Rutynowo zbadaj 

podstawowe czynności 

życiowe – tętno i oddech 

Połóż na plecach i unieś 

nogi do góry 

Jeżeli nie jest to możliwe, 

posadź osobę z głowa 

schowaną 

pomiędzy kolanami 

Przy ratowaniu należy 

zwracać szczególną 

uwagę na przyczynę 

utraty przytomności! 

Jeżeli omdlenia 

powtarzają sie, należy 

zgłosić się do lekarza! 

UTRATA PRZYTOMNOŚCI - RATOWANIE: 


Zapewnij dostęp do 

świeżego powietrza 

Jeżeli w krótkim czasie (2-3 

min.) nie zauważysz 

poprawy stanu poszkodowanego, 

sprawdź ponownie 

czynności życiowe – tętno i 

oddech - jeżeli są- należy 

uło żyć poszkodowanego w 

pozycji bocznej ustalonej 

W przypadku braku 

czynności życiowych 

przystąp do reanimacji! 

Wezwij pomoc lekarską


Procedura 37. Zatrucia drogą pokarmową 

(ratowanie, cz. I). Opracowanie własne. 

ZATRUCIA DROGĄ POKARMOWĄ – RATOWANIE, CZ. I. : 

Podczas udzielania pomocy zatrutemu musisz cały czas dbać o swoje własne 

bezpieczeństwo i unikać kontaktu z trującą substancją. 

Właściwe rozpoznanie rodzaju zatrucia decyduje o rokowaniu! 

Sprawdź, czy ratowany 

oddycha, jeśli nie – przystąp 

do sztucznego oddychania 

Sprawdź, czy ratowany ma 

wyczuwalne tętno, jeśli nie – 

przystąp do reanimacji 

Jeżeli ratowany jest 

nieprzytomny, ale oddycha i 

ma wyczuwalne tętno, połóż 

go w pozycji bocznej 

ustalonej - kontroluj oddech 

co 2-3 minuty 

Jeśli zatruty jest przytomny: 

podaj do picia dużo płynów (z wyjątkiem 

mleka i alkoholu), wywołaj wymioty 

drażniąc tylna ścianę gardła 

Wyjątki! - nie wywołuj wymiotów przy 

zatruciu kwasami 

lub ługami, środkami piorącymi, 

rozpuszczalnikami, u chorych 

nieprzytomnych lub z drgawkami 

Po spożyciu kwasów, ługów, metali 

ciężkich lub fenoli podawaj do picia duo 

wody (celem rozcieńczenia trucizny) - 

dalsze postępowanie powinno być 

prowadzone pod nadzorem lekarza 

231

Procedura 38. Zatrucia drogą pokarmową 

(ratowanie, cz. II). Opracowanie własne. 

232 

ZATRUCIA DROGĄ POKARMOWĄ – RATOWANIE, CZ. II. : 

Nie pozwól zasnąć osobom 

zatrutym, zwłaszcza zatrutym 

lekami nasennymi 

Po udzieleniu pomocy 

zatrutemu ustal, czym 

prawdopodobnie mógł sie 

zatruć - przeprowadź 

wywiad ze świadkami 

zdarzenia, rodziną i (jeżeli 

to możliwe) 

z poszkodowanym 

Zabezpiecz do badania 

substancje, która 

spowodowała zatrucie 



Procedura 39. Zatrucia drogą oddechową 

(postępowanie). Opracowanie własne. 

ZATRUCIA DROGĄ ODDECHOWĄ - POSTĘPOWANIE : 

Wynieś poszkodowanego 

ze strefy zatrucia (wejdź 

na bezdechu, czynności 

przy poszkodowanym 

wykonuj spokojnie, 

ale szybko) 

Wynieś zatrutego na 

świeże powietrze 

(zapewnij duo świeżego 

powietrza lub tlenu) 

Sprawdź funkcje 

życiowe (tętno, 

oddech) 

Wchodząc do 

pomieszczenia nie 

zapalaj (ani nie gaś) 

światła 

Postępuj tak, jak w 

zatruciach drogą 

pokarmową 

233

Procedura 40. Zatrucia drogą oddechową 

(postępowanie). Opracowanie własne. 

234 

ZATRUCIA PRZEZ SKÓRĘ - POSTĘPOWANIE : 

Pamiętaj o swoim 

bezpieczeństwie - załóż 

rękawiczki ochronne 

Zabezpiecz substancje, 

która spowodowała 

zatrucie 

Staraj się nie wdychać 

oparów środka 

chemicznego 

Zdejmij lub odetnij 

przesiąknięte trująca 

substancją ubranie 

Spłucz miejsce lub 

miejsca wniknięcia 

trucizny (czasem całe 

ciało) strumieniem 

bieżącej wody 

Śluzówki płucz wyłącznie 

wodą 

Oczy płucz bieżąca wodą - 

cząstki stałe (np. wapna) 

usuwaj chusteczka lub 

wacikiem w kierunku 

donosowym 

Postępuj tak, jak przy 

zatruciach drogą 

pokarmową 

Zabezpiecz skórę czystym, 

gładkim materiałem 



Procedura 41. Użądlenia (zapobieganie). 


Unikaj używania pachnących 

mydeł, kosmetyków, lakierów 

i noszenia barwnej odzieży 

(najbezpieczniejsze kolory to 

biały, zielony i jasnobrązowy) 

Pamiętaj, agresywność os i 

pszczół rośnie ze wzrostem 

temperatury i wilgotności 

powietrza 

Zachowaj szczególna ostrożność, 

jeśli jesteś nadwrażliwy na 

użądlenia pszczół i os, gdy 

reakcja alergiczna nasila się z 

każdym kolejnym użądleniem 

Nie wykonuj gwałtownych 

ruchów, mogą one spowodować 

atak (osy i pszczoły bardzo 

rzadko żądła, kiedy nie są do 

tego sprowokowane, dlatego 

lepiej nie odganiaj ich, nawet 

wtedy, kiedy blisko ciebie latają) 

UŻĄDLENIA - ZAPOBIEGANIE : 

Unikaj jedzenia oraz picia 

słodkich potraw i napojów na 

wolnym powietrzu 

Noś buty, gdy spacerujesz 

po ogrodzie lub polach 

Wezwij specjalistę od tępienia 

szkodników, jeśli znajdziesz 

gniazdo blisko swego domu 

Osoby, które przebyły wstrząs po 

użądleniu owadów lub 

stwierdzono u nich nadwrażliwość 

na jad owadów, powinny 

zaopatrzyć się 

w sezonie letnim w specjalny 

pakiet leków do 

natychmiastowego użycia, 

z którym nie powinny sie 

rozstawać 

235

236 


Procedura 42. Użądlenia (ratowanie). Opracowanie własne. 

Po użądleniu: 

Przemyj ranę wodą z mydłem, aby 

zapobiec zakażeniu bakteriami 

Połóż na miejsce użądlenia zimny 

okład, aby zmniejszyć ból i obrzęk 

Jeśli czujesz się dobrze po pojedynczym 

użądleniu, możesz 

leczyć sie w domu 

W razie użądlenia przez 

osę: 

Przyłóż okład z roztworem o słabym 

odczynie kwaśnym (np. ocet 

lub sok cytrynowy) do zobojętnienia 

zasadowego jadu osy. 

W przypadku użądlenia w 

usta ssij kostkę lodu w 

drodze do szpitala, aby 

zmniejszyć obrzęk 

UŻĄDLENIA - ratowanie : 

W razie użądlenia przez 

pszczołę: 

Usuń żądło - zrób to tak, żeby nie dopuścić 

do opróżnienia worka 

jadowego, pozostawionego przy żądle 

Na miejsce użądlenia przyłóż okład 

z roztworem o słabym 

odczynie zasadowym (np. sodę 

oczyszczoną) do zobojętnienia 

kwaśnego jadu pszczoły 

W przypadku wstrząsu, 

wielokrotnego użądlenia lub 

użądlenia w okolice twarzy 

i szyi wezwij pogotowie lub 

udaj sie na ostry dyżur do 

najbliższego szpitala 

Zastosuj lek 

przeciwuczuleniowy w postaci 

kremu


Procedura 43. Zasady postepowania podczas 

ewakuacji z obszarów szczególnego 

ryzyka. Opracowanie własne. 

ZASADY POSTEPOWANIA PODCZAS EWAKUACJI 

Z OBSZARÓW SZCZEGÓLNEGO RYZYKA: 

Gdy zostaniesz 

powiadomiony o ewakuacji, 

zachowaj spokój, 

słuchaj uważnie oficjalnych 

komunikatów i postępuj 

zgodnie z podawanymi 

wskazówkami 

Odetnij dopływ wody, gazu 

i elektryczności 

Jeśli musisz sie szybko 

ewakuować zabierz ze sobą 

najważniejsze rzeczy takie 

jak: 

Dokumenty, środki medyczne 

(pamiętaj o lekarstwach!), latarkę, 

baterie, radioodbiornik, wodę 

butelkowaną, odzież na zmianę, śpiwór, 

materac oraz poduszkę 

dla każdego członka rodziny, a także 

klucze od domu i samochodu 

Nawet w przypadku 

nieopłaconych usług 

skontaktujesz się z 

numerem alarmowym 112 

Jeśli jesteś pewny, ze masz 

jeszcze czas, skontaktuj się 

z rodzina, by powiedzieć im 

gdzie się udajesz i kiedy 

spodziewasz się przybycia 

Jeśli planujesz jechać 

samochodem w chwili 

wystąpienia zagrożenia, 

zapoznaj sie z różnymi 

trasami, które będziesz mógł 

wybrać, gdy nieprzejezdne 

będą główne arterie 

Słuchaj radia - lokalne stacje 

będą przekazywały 

informacje na temat ruchu 

na drogach 

Pamiętaj o zabraniu telefonu 

komórkowego i ładowarki 

237

238 


Procedura 44. Zasady postepowania podczas 

ewakuacji z budynku. Opracowanie własne. 

ZASADY POSTEPOWANIA PODCZAS EWAKUACJI Z BUDYNKU: 

Podporządkuj sie poleceniom 

osób odpowiedzialnych 

za przebieg ewakuacji 


Przy silnym zadymieniu dróg 

ewakuacyjnych poruszaj się 

w pozycji pochylonej, starając 

się trzymać głowę jak najniżej, 

ze względu na mniejsze 

zadymienie panujące w 

dolnych partiach pomieszczeń 

i dróg ewakuacyjnych 

Usta i drogi oddechowe, w miarę 

możliwości, zasłoń chustką zmoczoną 

w wodzie - sposób ten ułatwia oddychanie - 

podczas ruchu przez mocno zadymione 

odcinki dróg ewakuacyjnych poruszaj sie 

wzdłuż ścian, by nie stracić orientacji co do 

kierunku ruchu 

Kieruj się do wyjść 

ewakuacyjnych zgodnie 

z kierunkiem znaków 

ewakuacyjnych lub droga 

wskazana przez kierującego 

ewakuacją 

W czasie ewakuacji nie 

używaj wind 

Wróć do opuszczonego 

obiektu dopiero po 

uzyskaniu zgody 

osób kierujących ewakuacja


Procedura 45. Terroryzm (zapobieganie, notowanie 

podejrzanych działań). Opracowanie własne. 

TERRORYZM – ZAPOBIEGANIE – NOTOWANIE PODEJRZANYCH DZIAŁAŃ: 

Bądź czujny i zorientowany 

w tym, co dzieje się 

w najbliższym otoczeniu 

Domy lub inne budynki, gdzie ani właściciel, 

ani bezpośredni najemca nie są widoczni 

i gdzie nie mona zaobserwować 

jakiegokolwiek ruchu - pracy w ogrodzie, 

malowania, sprzątania itp. i sytuacja trwa 

od dłuższego czasu 

Dziwne zapachy ulatniające się z i wokół 

domów oraz innych budynków 

Pukający od drzwi do drzwi, a nie 

legitymujący sie niczym, doradcy prawni lub 

inne osoby, wzbudzające twoje podejrzenia 

Osoby chodzące po okolicy, wyglądające jakby 

zajmowały się obserwowaniem 

Obcy w sąsiedztwie 

Zgłaszaj policji każde 

podejrzane zachowanie w 

okolicy: 

Podejrzanie wyglądający pojazd zaparkowany 

od dłuższego czasu w sąsiedztwie 

Powtarzająca się obecność podejrzanych 

pojazdów w twojej okolicy 

Ktoś zaglądający do domów lub samochodów 

Ktoś, niemający samochodu lub ubrania 

roboczego z logo znanej firmy dostarczającej 

usługi, majstrujący przy instalacjach 

elektrycznych, gazowych, wodociągowych 

i kanalizacyjnych 

Niezwykły wzrost liczby wypadków w pobliżu 

domów lub bloków mieszkalnych 

Domy lub inne budynki, gdzie, jak się wydaje, 

podwyższono do maksimum wymogi 

bezpieczeństwa 

Jeśli podejrzewasz, że ma miejsce przestępstwo lub może do niego dojść, gdy czyjeś zachowanie wydaje ci 

się po prostu podejrzane, nie panikuj, nie wystawiaj te siebie na ryzyko! Zadzwoń pod numer 997 lub 112 

i opisz to szczegółowo. Nie musisz podawać swojego nazwiska. Gdybyś jednak chciał, by skontaktował sie 

z tobą policjant, podaj swoje nazwisko, adres i numeru telefonu i poproś policjanta o kontakt z tobą. 

Informacje te są poufne. 

239

240 


Procedura 46. Terroryzm (dobre rady). Opracowanie własne. 

W czasie podróży 

zachowaj szczególna 

ostrożność 

Zwracaj uwagę na rzucające sie 

w oczy lub po prostu nietypowe 

zachowania 

Nie przyjmuj od obcych osób żadnych 

pakunków 

Nie pozostawiaj bagażu bez opieki 

TERRORYZM – DOBRE RADY: 

Zapamiętuj, gdzie znajdują się 

wyjścia ewakuacyjne – 

zawczasu pomyśl, którędy 

mógłbyś ewakuować się w 

pospiechu z budynku, metra 

lub zatłoczonych miejsc 

Zapamiętuj, gdzie znajdują się klatki 

schodowe 

Zapamiętuj elementy z 

najbliższego otoczenia - zwróć 

uwagę na ciężkie lub łatwo 

tłukące się przedmioty, które 

mogą być przesunięte, zrzucone 

lub zniszczone podczas 

wybuchu


Procedura 47. Planowanie na wypadek nagłego 

zdarzenia dla biznesu. Opracowanie własne. 

PLANOWANIE NA WYPADEK NAGŁEGO ZDARZENIA DLA BIZNESU: 

Sporządzenie 

i przechowywanie w 

dostępnym miejscu 

numerów telefonów do 

pracowników 

i ich rodzin 

Regularne kopiowanie 

danych z komputerów 

i przechowywanie ich 

Opracowanie planu 

szybkiej i bezpiecznej 

ewakuacji personelu 

i klientów 

Regularne ćwiczenia 

ewakuacji 

z pracownikami 

poza siecią Zakup odpowiednich 

pakietów 

Określenie 

priorytetowych działań 

biznesowych i planów 

rozwojowych, 

pozwalających na ich 

kontynuacje w 

przypadku wystąpienia 

nagłego zdarzenia 

ubezpieczeniowych 

w celu minimalizacji strat 

Pracownicy muszą wiedzieć jak 

postępować 

w przypadku niebezpieczeństwa. 

241

Procedura 48. Napad z użyciem niebezpiecznego 

narzędzia (w czasie napadu). 


242 


NAPAD Z UŻYCIEM NIEBEZPIECZNEGO NARZĘDZIA (W CZASIE NAPADU) : 

W bezpiecznych 

okolicznościach naciśnij 

przycisk antynapadowy 

W czasie trwania napadu 

(w celu późniejszej 

identyfikacji) w miarę 

możliwości (dyskretnie) 

obserwuj napastników w celu 

zapamiętania ich wyglądu, 

maskowania, ubioru, 

mówienia, typu używanego 

narzędzia do sterroryzowania 

personelu 

Umożliwiaj ochronie podjęcie 

działań 

Staraj się zapamiętać miejsca, 

w których poruszali się 

napastnicy w celu wykrycia 

przez techników 

kryminalistycznych 

ewentualnych śladów 

Nie blokuj napastnikom drogi 

ucieczki 

Poddaj sie woli 

napastników / napastnika 

Wykonuj ich polecenia 

Nie doprowadzaj do 

wzrostu agresji 

napastników (głośne 

zachowanie, gwałtowne 

ruchy, groźby, ostrzeżenia, 

protesty 

i wymagania) 

Nie wykonuj żadnych 

czynności bez zgody 

napastników np. 

odbieranie telefonów 

Nakazane przez 

napastników czynności 

wykonuj bez pospiechu, 

ale również bez 

widocznego ociągania się 

(pieniądze wydawaj od 

najniższych nominałów)


Procedura 49. Napad z użyciem niebezpiecznego 

narzędzia (po napadzie). Opracowanie własne. 

NAPAD Z UŻYCIEM NIEBEZPIECZNEGO NARZĘDZIA (PO NAPADZIE) : 

W miarę możliwości sprawdź 

na zewnątrz obiektu drogę 

ucieczki napastników i wskaż 

ją ewentualnemu patrolowi 

policji 

Sprawdź, czy personel jest 

w komplecie 

Powiadom przełożonych 

i policję (pogotowie, straż 

pożarną) 

Zgrupuj personel w jednym 

(bezpiecznym) miejscu 

Uprzedź pracowników 

o zachowaniu w tajemnicy 

zaistniałych zdarzeń, 

a wyjaśnień udzielaj tylko 

uprawnionym służbom 

Sprawdź, czy ktoś 

z personelu lub klienci nie 

potrzebują pomocy (jeżeli 

tak – udziel jej) 

Ogranicz do minimum 

poruszanie sie po 

pomieszczeniu / 

pomieszczeniach, aby nie 

zatrzeć śladów 

Zabezpiecz przed utratą 

dokumenty niejawne, 

pieniądze i inne mienie 

znacznej wartości 

Zabezpiecz nagrania video 

z kamer ochrony do czasu 

przyjazdu policji 

Po przyjeździe policji 

(innych służb) wykonuj 

nakazane polecenia 

UWAGA! W miarę możliwości czynności powyższe wykonuj równolegle! 

243

Procedura 50. Napad z bronią (w czasie napadu, 


244 

W bezpiecznych okolicznościach 

naciśnij przycisk antynapadowy 

W czasie trwania napadu 

(w celu późniejszej identyfikacji) 

w miarę możliwości (dyskretnie) 

obserwuj napastników w celu 

zapamiętania ich wyglądu, 

maskowania, ubioru, mówienia, 

typu używanego narzędzia do 

sterroryzowania personelu 

Nie wykonuj żadnych czynności 

bez zgody napastników (np. 

odbieranie telefonów 

Staraj się zapamiętać miejsca, 

w których poruszali się 

napastnicy w celu wykrycia przez 

techników kryminalistycznych 

ewentualnych śladów 

Nie blokuj napastnikom drogi 

ucieczki 

NAPAD Z BRONIĄ (W CZASIE NAPADU) CZ. I. : 


Poddaj sie woli napastników / 

napastnika 

Wykonuj ich polecenia 

Nie doprowadzaj do wzrostu 

agresji napastników (głośne 

zachowanie, gwałtowne ruchy, 

groźby, ostrzeżenia, protesty 

i wymagania) 

Nie próbuj ucieczki 

z pomieszczenia – istnieje duże 

prawdopodobieństwo, że 

napastnicy obstawia drogi 

ucieczki 

Nakazane przez napastników 

czynności wykonuj bez 

pospiechu, ale również bez 

widocznego ociągania się 

(pieniądze wydawaj od 

najniższych nominałów)


Procedura 51. Napad z bronią (w czasie napadu, 


NAPAD Z BRONIĄ (W CZASIE NAPADU) CZ. II. : 

W przypadku zranienia 

kogokolwiek w początkowej 

fazie napadu poproś 

napastników o zgodę na 

udzielenie pomocy 

poszkodowanemu 

W trakcie ucieczki napastników 

połóż się na podłodze lub ukryj 

za przeszkoda w celu uniknięcia 

przypadkowego zranienia 

W przypadku usłyszenia 

wystrzału z broni, położyć się 

szybko na ziemi lub ukryć za 

przeszkodą! 

245

Procedura 52. Napad z bronią 

(po napadzie). Opracowanie własne. 

246 




Sprawdź poprzez 

policzenie , czy personel 

jest w komplecie 



pożarną) 

Zgrupuj personel 

w jednym (bezpiecznym) 

miejscu 






NAPAD Z BRONIĄ (PO NAPADZIE) : 


poruszanie sie po 

pomieszczeniu / 

pomieszczeniach, aby nie 

zatrzeć śladów 


Sprawdź, czy ktoś z personelu 

lub klienci nie potrzebują 

pomocy (jeżeli tak – udziel jej) 


dokumenty niejawne, pieniądze 

i inne mienie znacznej wartości 



przyjazdu policji


Procedura 53. Napad z wzięciem zakładnika. 


NAPAD Z WZIĘCIEM ZAKŁADNIKA : 

Wszystkie wcześniej przedstawione sytuacje mogą przerodzić się w incydent z 

zakładnikami! 

Niewykonywanie poleceń 

Aktywny opór 

Niewłaściwa reakcja ochrony 

Zamknięcie drogi ucieczki 

Poddaj się woli napastnika 

W czasie ucieczki, gdy 

napastnik cie wypuści – 

natychmiast odskocz 

w bezpieczne miejsce lub 

ukryj sie za przeszkoda 

(w ostateczności padnij 

na ziemie) – czynność ta 

utrudni napastnikowi 

postrzelenie ciebie 

Prowadzi do 

Gdy zostaniesz zakładnikiem: 

Zranień i postrzeleń 

Wzięcia zakładników 

Śmierci zakładników 

Nie zdejmuj napastnikowi 

kominiarki, gdy 

zdemaskowany może zabić 

Wykonuj ściśle polecenia 

napastnika Nie uciekaj – szczególnie, 

gdy napastnik posiada broń 

palną 

Nie siłuj się, nie wyrywaj 

napastnikowi – szczególnie, 

gdy jest wyposażony w nóż, 

możesz sam się zranić 

247

Procedura 54. Napad z wzięciem napastnika (po 

napadzie). Opracowanie własne. 

248 

NAPAD Z WZIĘCIEM NAPASTNIKA (PO NAPADZIE) : 

Sprawdź czy personel jest 

w komplecie 



pożarną) 

Zgrupuj personel w jednym 

(bezpiecznym) miejscu 










Sprawdź, czy ktoś z personelu 

lub klienci nie potrzebują 

pomocy (jeżeli tak – udziel jej) 


poruszanie sie po pomieszczeniu 

/ pomieszczeniach, aby 

nie zatrzeć śladów 


dokumenty niejawne, 

pieniądze i inne mienie 

znacznej wartości 



przyjazdu policji


Procedura 55. Zagrożenie bombowe (informacja o 

podłożeniu bomby). Opracowanie własne. 

ZAGROŻENIE BOMBOWE – INFORMACJA O PODŁOŻENIU BOMBY : 



przedłużaj rozmowę, starając 

się jednocześnie powiadomić o 

tym fakcie kierownika 

instytucji (lub dowolna osobę 

z personelu); jeżeli jest 

możliwość, nagrywaj 

rozmowę - zwróć baczną 

uwagę na szczegóły dotyczące 

głosu i nawyki mówiącego 

oraz wszelkie dzwięki w tle 

Po zakończeniu rozmowy 

powiadom przełożonego 

i policję 

(jeżeli nie udało sie tego 

dokonać wcześniej) 

Pamiętaj, do czasu przybycia 

policji akcja kieruje kierownik 

instytucji lub osoba go 

zastępująca 

Powiadom osoby o zagrożeniu 

w sposób nie wywołujący 

paniki 

Przed ewakuacją zabezpiecz 

materiały zawierające 

informacje niejawne i 

wartości pieniężne 

W przypadku odnalezienia 

podejrzanego przedmiotu nie 

dotykaj go i nie otwieraj 

Zabezpiecz rejon w sposób 

uniemożliwiający dostęp 

osobom postronnym 

Dokonaj próby ustalenia 

właściciela przedmiotu 

249

Procedura 56. Zagrożenie bombowe (wykrycie/ 

znalezienie bomby). Opracowanie własne. 

250 


ZAGROŻENIE BOMBOWE – WYKRYCIE/ZNALEZIENIE BOMBY : 


i powiadom przełożonego 

Do czasu przybycia policji 

akcja kieruje kierownik 

instytucji lub osoba go 

zastępująca 

Zaalarmuj zarządcę 

budynku oraz służby 

techniczne (elektryków, 

hydraulików) 

Przed ewakuacją zabezpiecz 

materiały zawierające 

informacje niejawne 

i wartości pieniężne 

Wyłącz zasilanie elektryczne 

i gazowe w obszarze 

zagrożonym, otwórz okna 

i drzwi 

Usuń z otoczenia wszystkie 

materiały łatwopalne 

Nie dotykaj ładunku 

Nie narażaj niepotrzebnie 

personelu 

Powiadom policję, pogotowie 

i straż pożarną (wyznacz 

osobę, która udzieli stosownych 

informacji przybyłym 

służbom) 

Zabezpiecz rejon w sposób 

uniemożliwiający dostęp 

osobom postronnym 

Powiadom osoby o 

zagrożeniu w sposób nie 

wywołujący paniki 

Nie używaj w pobliżu 

podejrzanego ładunku urządzeń 

radiowych (radiotelefony, 

telefony komórkowe)


Procedura 57. Jak zachować się, jeżeli nastąpił 

wybuch bomby. Opracowanie własne. 

Wezwij policje, pogotowie i 

straż pożarną oraz 

inne służby 

w zależności od potrzeb 

Udziel pomocy 

potrzebującym, a następnie 

przystąp do ewakuacji, 

uprzednio sprawdziwszy 

bezpieczeństwo dróg 

i rejonów ewakuacyjnych 

Do czasu przybycia policji 

akcja kieruje kierownik 

instytucji lub 

osoba go zastępująca 

JEŻELI NASTĄPIŁ WYBUCH BOMBY : 

W miarę możliwości: 

Zabezpiecz dokumenty 

niejawne, wartości pieniężne 

i pozostałe mienie znacznej 

wartości 

Zabezpiecz dowody rzeczowe 

z miejsca eksplozji 

(pozostałości bomby) do chwili 

przybycia policji 

Zabezpiecz nagranie video z 

kamer ochrony 

251

Procedura 58. Zagrożenie bioterrorystyczne 

(cz. I). Opracowanie własne. 

252 

Nie otwieraj przesyłki, nie 

przemieszczaj jej 

Powiadom straż pożarną, 

(w miarę potrzeby 

inne służby) 

Wyłącz systemy 

klimatyzacji 

i nawiewu oraz zamknij 

drzwi i okna 

ZAGROŻENIE BIOTERRORYSTYCZNE: 


W przypadku otrzymania podejrzanej przesyłki, mogącej stwarzać zagrożenie biologiczne: 

Zabezpiecz pomieszczenie, 

w którym znajduje się 

przesyłka 

Umyj dokładnie ręce 

Zaczekaj na przybycie 

odpowiednich służb i po ich 

przyjeździe stosuj się do ich 

zaleceń



(cz. II). Opracowanie własne. 

ZAGROŻENIE BIOTERRORYSTYCZNE: 

W przypadku gdy podejrzana przesyłka została uszkodzona lub otwarta: 

Staraj się nie naruszać zawartości 

(nie rozsypywać, nie 

przenosić, nie dotykać, nie 

wąchać oraz nie powodować 

ruchu powietrza w 

pomieszczeniu) 

Wyłącz systemy klimatyzacji 

i nawiewu oraz zamknij drzwi 

i okna 

Osoby z pomieszczenia, 

w którym otworzono przesyłkę 

i które mogły ulec zakażeniu, 

zgrupuj w oddzielnym 

pomieszczeniu do czasu 

przybycia specjalistycznych 

służb, pozostała część osób 

skieruj w bezpieczne miejsce 

przewidziane w planach 

ewakuacji 

Zabezpiecz pomieszczenie, 

w którym znajduje się 

przesyłka, dokładnie umyj 

ręce 

Unikaj bezpośredniego 

kontaktu z osobami, które 

miały styczność z przesyłką 

Zaczekaj na przybycie 

odpowiednich służb, po ich 

przyjeździe stosuj się do ich 

zaleceń 

253


(cz. III, korespondencja 

i przesyłki). Opracowanie własne. 

ZAGROŻENIE BIOTERRORYSTYCZNE (KORESPONDENCJA I PRZESYŁKI): 

254 

Szczególną uwagę zwracaj 

na przesyłki kierowane „do 

rąk własnych” 

Zapoznaj sie z opracowanym 

harmonogramem czynności 

dla personelu przyjmującego 

pocztę, w przypadku wykrycia 

„podejrzanej” przesyłki 

Przed odbiorem przesyłki 

sprawdzaj prawidłowe 

jej opisanie 

Jeżeli nie ma takiego 

harmonogramu, poinformuj 

kierownika 

Sprawdzaj dane dotyczące 

nadawcy 

Nie przyjmuj przesyłek 

bez opisu 

Korespondencje i przesyłki 

mogą przyjmować tylko 

upoważnieni 

pracownicy 


Sprawdzaj, czy opakowanie nie 

jest uszkodzone lub nie 

posiada śladów 

manipulowania



(cz. IV, przesyłki które należy traktować 

jako „podejrzane”). Opracowanie własne. 

ZAGROŻENIE BIOTERRORYSTYCZNE 

(PRZESYŁKI KTÓRE NALEŻY TRAKTOWAĆ JAKO „PODEJRZANE”): 

Stempel pocztowy lub 

nazwisko nadawcy 

wskazuje, że przesyłka 

pochodzi z innego miejsca 

niż zwykle 

Odręczny napis na przesyłce 

jest w odmiennym stylu 

Paczka z jednej strony jest 

cięższa 

W czasie przemieszczania 

przesyłki jest słyszalny 

dźwięk taki, jaki wydaja 

uderzane o siebie luźne 

części metalu 

Wewnątrz koperty daje sie 

wyczuć takie elementy, jak 

karton lub kawałek metalu 

Przesyłka jest cięższa w 

stosunku do wymiarów 

(„bomby listowe” zwykle 

ważą powyżej 50 g) 

Wyczuwa się, że zawartość 

przesyłki może być 

umieszczona na sprężynach 

od góry, od dołu lub z boku 

Na kopercie lub paczce są 

drobne nakłucia lub 

perforacja 

Na kopercie lub paczce sa 

tłuste plamy 

Przesyłka wydziela dziwny 

zapach, szczególnie zapach 

migdałów, marcepana lub 

chemikaliów (np. benzyny) 

255

Procedura 62. Jak zachować się podczas działań 

policyjnych. Opracowanie własne. 

256 

Nie stawaj bezpośrednio 

przy oknie lub drzwiach 

(mogą zostać wysadzone 

przy użyciu materiału 

wybuchowego, aby policja 

mogła dostać się 

do środka 

Wykonuj natychmiast 

wszystkie polecenia 

wchodzących 

funkcjonariuszy 

Poddawaj się ich działaniu, 

nawet jeśli będą gwałtownie 

„przepychać” twoją osobę 

(musza oni zdominować 

pomieszczenie i zapanować 

nad nim) 

Jeżeli jeden z napastników 

„wtopił sie” w tłum po 

opanowaniu sytuacji przez 

policje, dyskretnie go wskaż 

PODCZAS DZIAŁAŃ POLICYJNYCH : 


Nie próbuj pomagać 

antyterrorystom, nie atakuj 

napastników 

Przy wejściu policja może 

użyć granatów ogłuszających 

– nie powinny one zrobić ci 

krzywdy 

Ręce trzymaj tak, aby je 

widzieli - nawet gdy 

padniesz na ziemię, gdy 

widzą, że masz puste ręce, 

nie stanowisz dla nich 

zagrożenia 

Wykonuj dalsze polecenia 

przekazywane przez 

funkcjonariuszy


15.Piśmiennictwo 

1. Adams S.C. Kadivar H., „Treatment of Chemical and Biological Warfare Injuries: Insights 

Derived from the 1984 Iraqi Attack on Majnoon Island”, Military Medicine 1991:156; 

2. Adler J., „Terrorist Bombing Experiences During 1975-1979 in Jerusalem”, 

Disaster Medicine 1983; 1/3/:351. 

3. Ahnefeld W., „Medycyna stanów nagłych i ratownictwo w Niemczech”, 

Ratownictwo Polskie 1997; (2): 38-47. 

4. Akty normatywne dotyczące problematyki Obrony Cywilnej: Dz. Ustaw R.P. z lat 1992 nr 4, 

poz.16;1993 r. nr 91, poz. 420, 421; nr 93, poz. 429. 

5. Aleksjejew G., Iwanow B.P., Pjerszin W.N., „Organizacja medicinskoj pomoszczi 

prichimicielskich awarjach”, Woj. Med. Ż. 1990, 87:3. 

6. Alexejev G.I., „Military – Civilian Colaboration for Disaster Medicine in the USSR”, Word 

Assiociation for Emergency and Disaster Medicine 1998; 1: 31. 

7. Alloway B., Aures D., „Chemiczne podstawy zanieczyszczenia środowiska”, Warszawa 1999. 

8. Andurant R., „Swift assesment of the conseqvences of a rathe long lasting release Conference 

Chemical Accidents”, Roma – July 1987.; 

9. Anonim, „Biological and chemical terrorism:Strategic plan for prepardnes and response”, 

Recomendations of the CDC Strategic Planning Workgroup.MMWR. 2000, 49, 1. 

10. Anonim, „Biological weapons; malignant biology. 1999”, NBC-MED. Microbiology 101 

Internet Text.Chapter XV, @ otsg.amedd.army.mil 

11. Ansoff H.L., Zarządzanie strategiczne, PWE, Warszawa 1985. 

12. Augustyn S., „Koncepcja nowoczesnego systemu zarządzania kryzysowego”, 

Ratownictwo Polskie, 3/98. 

13. Augustyn S., „Problemy ochrony ludności przed skutkami awarii chemicznych”, 

Przegląd Obrony Cywilnej 1990, 12, 4. 

14. Augustyn S., „Zarządzanie kryzysowe – faza reagowania”, Przegląd Obrony Cywilnej 1998, nr 7. 

15. Augustyn S., „Zarządzanie kryzysowe w fazie odbudowy”, Przegląd Obrony Cywilnej 1998, nr 12. 

16. Augystyn S., „O zarządzaniu kryzysowym w Polsce”, Przegląd Obrony Cywilnej 1999, nr 1. 

17. Barnier M., „Atlas wielkich zagrożeń. Ekologia, środowisko, przyroda”, WNT Warszawa 1995. 

18. Baumberg I., Pachucki A., Grzelak E., „Ratownictwo medyczne w krajowym systemie 

ratowniczo-gaśniczym w dobie zmian administracyjnych w kraju”, [ w:] „Ratownictwo 

w systemie organizacyjno-prawnym i ekonomicznym samorządów terytorialnych”, Inowrocław 1998 r. 

19. Better O. S., „Traumatic (Crush syndrome)”, Geneve 1989. 

20. Bogdanik T., Toksykologia kliniczna, PZWL, Warszawa 1978. 

21. Borysiewicz M., „Modelowanie wypływu i transportu uwolnień w atmosferze niebezpiecznych 

substancji chemicznych”, Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN BUK BT 1996, 12 – 14. 

22. Brzykczy K., „Substancje niebezpieczne – bezpieceństwo produkcji i stosowania”, 

Wrocław 1999, 6, 8, 11. 

23. Chomiczewski K., Gall W., Grzybowski J., „Epidemiologia działań wojennych i katastrof ”, 

Wyd.: Medica Pres, Bielsko – Biała 2001. 

24. Ciećkiewicz J., „Medycyna Katastrof – nowa dziedzina wiedzy medycznej”, 

Gazeta Lekarska 1996,7 – 8 (66-67),31. 

257

258 


25. Dowództwo NATO – ACE Directive 80-64 Ochrona wojsk przed toksycznymi środkami 

przemysłowymi. (ACE Policy for Defensive Measures Against Toxic Industrial Chemicals 

Hazards During Military Operations). 

26. Dreisbach R., „Wademecum zatruć” PZWL, Warszawa 1982. 

27. Drucker P., Zarządzanie w czasach burzliwych i trudnych, Warszawa 1996. 

28. EC amending Council Directive 96/82/EC of 9 December 1996 on the control of majoraccident 

hazards involving dangerous substances (Seveso II Directive). Presented by the 

Commission “Draft proposal for a European Parliament and Council Directive”. 

29. Ellenhorn M.J., „Medical Toxicology. Elsevier, New York, 1988. 

30. Geissler E. I van Courtland Moon J.E. (red.), „Biological and toxic weapons research, 

development and use from the middle ages to 1945”, SIPRI. Press Release 1999, (www.sipri.se). 

31. Gruszczyński W., Florkowski A., „Problemy psychiatryczne w medycynie katastrof ”, [w:] 

„Procedury Organizacyjno-Ratunkowe Podczas Klęsk Żywiołowych i Katastrof ”, 

J. Konieczny (red.), Poznań 1997. 

32. Holyst B., „Na granicy życia i śmierci”, Agencja Wydawnicza Cindrella Books, Warszawa 1996. 

33. Instytut Medycyny Pracy, „Toksykologia Przemysłowa”, tom I, Łódź 1993. 

34. Instytut Ochrony Środowiska, „Obieg pierwiastków w przyrodzie”, materiały z II 

Międzynarodowej Konferencji, Warszawa 27-29.10.1997 r. 

35. Jakubaszko J., Spławiński A., Złotkowska A., „Koncepcja szpitalnych oddziałów ratunkowych 

dla Polski”, Materiały Ogólnopolskiego Forum Ratownictwa Medycznego, Inowrocław 1997 r. 

36. Jakubaszko J., Smreka J., Sehn M., „Próba oceny przydatności komputerowego programu 

symulacji działań na miejscu katastrofy „Triage” w nauczaniu studentów medycyny”, Materiały 

Ogólnopolskiego Forum Ratownictwa Medycznego, Inowrocław, 1997 r. 

37. Jakubaszko J., „Medycyna Ratunkowa – zarys struktury i funkcji”, Materiały V Zimowej Szkoły 

Anestezji, Intensywnej Terapii i Medycyny Ratunkowej, Karpacz 1996 r. 

38. Jakubaszko J., „Medycyna ratunkowa pilną potrzebą w polskim systemie ochrony zdrowia. 

Ratownictwo w systemie organizacyjno – prawnym i ekonomicznym samorządów 

terytorialnych”, Inowrocław 1998 r., s.30-35. 

39. Jakubaszko J., „Założenia organizacyjne systemu medycyny ratynkowej. Procedury 

organizacyjno – ratownicze i leczenie w nagłych stanach zagrożenia życia”, 

Inowrocław, 1996, 11 – 18. 

40. Jałoszyński K., Zeszyty Naukowe AON, 2 (39) 2000, 188. 

41. Janikowski R., Wielokrotny model decyzyjny, jako narzędzie oceny oddziaływania 

projektowanej działalności człowieka na środowisko, Katowice 1993. 

42. Jaśtak Z., „Skażenia promieniotwórcze, chemiczne i biologiczne”, Warszawa 1969. 

43. Karty charakterystyk substancji niebezpiecznych, Wersja 2,2, CIOP, Warszawa 1999. 

44. Kitler W., „Wybrane aspekty kierowania państwem w sytuacjach kryzysowych, w obronie 

narodowej RP, wobec wyzwań i zagrożeń współczesności”, AON Warszawa 1999. 

45. Kitler W., Soloch P., Sobejko Z., „Zeszyt Problemowy – prawno – organizacyjne aspekty 

ochrony ludności”, Zarząd Główny Towarzystwa Wiedzy Obronnej, Warszawa 1/2001. 

46. Kitler W., Wiśniewski B., Prońko J., „Problemy zarządzania kryzysowego kryzysowego 

państwie”, AON Warszawa 2000. 

47. Kitler W., Wiśniewski B., Prońko J., „Zarządzanie kryzysowe w obronie narodowej”, Informator 

nr.1(2)/2000, Biuro Spraw Obronnych MSWiA, Warszawa, marzec 2000. 

48. Kocur J., Nowakowski R., Trendak W., „Środowiskowe uwarunkowania niektórych zaburzeń 

psychicznych. Nadzwyczajne zagrożenia i ryzyko w środowisku”, Arka, Poznań 1994, 146.


49. Kocur J., Trendak W., Nowakowski R., „Postępowanie w ostrych zaburzeniach w następstwie 

katastrof i klęsk ekologiczncyh”. I konferencja nauk. Zak. Med. Kat. AM, Łódź 1997. 

50. Kondracki J., „ Regionalizacja fizyczno – geograficzna Polski”, PWM. Warszawa 1998. 

51. Kondracki J., „Geografia fizyczna Polski”, PWM, Warszawa 1998. 

52. Konieczny J., Paciorek P.. „Organizacja pomocy medycznej podczas katastrof we Francji”, 

Ratownictwo Polskie 1996, 4, 36. 

53. Konieczny J., „Zarządzanie w sytuacjach kryzysowych, wypadkach i katastrofach”, 

Poznań – Warszawa 2001. 

54. Konieczny J., „Bezpieczeństwo publiczne w nagłych i nadzwyczajnych zagrożeniach środowiska 

”, Poznań 1995. 

55. Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzona w Brnie dnia 

09.05.1980 r. Dz.U. z 1980r. Nr 34, poz.158. 

56. Konwencja o Zakazie Broni Chemicznej, załącznik do Dz. U. RP Nr 63, poz. 703 z dnia 30 lipca 1999 r. 

57. Kostecki K., „Wybrane problemy organizacji ochrony zdrowia w Obronie Cywilnej.” 

Akademia Medyczna Katowice 1993. 

58. Kowalczyk M.: „Katastrofa chemiczna – problem, który może zaistnieć”, Konferencja 

Naukowo-Szkoleniowa: „Medycyna Katastrof ” Łódź 1997. 

59. Krauze M., Nowak I.: „Broń chemiczna.” MON, Warszawa 1984. 

60. Kubica W., Tomecki Z., Kowalski Z.,Duszka B., „Zarys Toksykologii Wojskowej”, Ministerstwo 

Zdrowia i Opieki Społecznej, skrypt dla studentów studiów wojskowych akademii 

medycznych. PZWL Warszawa 1976. 

61. Kurant A., „Obrona cywilna RP”, AON, Warszawa 1993. 

62. Ludwiczak J., Wilczkowiak S., „Nadzwyczajne zagrożenia środowiska”, AON, MOŚZNiL, 

Warszawa 1996. 

63. Mac Mahon B., Pugh T.F., „Epidemiologia. Postawy i metody”, Wyd. pol. PZWL, 


64. Malak K., „Bezpieczeństwo obronność państwa”, AON, Warszawa 1998. 

65. Malysev V., „Ocenka vvozmoznych posledstvii avarii s toksiceskim vybrosom”, 

Voen. med. z 1993, 11,7. 

66. Maniscalco C. H., „The EMS Incident management system”, New Jersey 1998. 

67. Mazurek M., Terroryzm światowy a broń chemiczna, Ministerstwo Gospodarki, 

Warszawa 2000, s. 61. 

68. Metodyka oceny sytuacji chemicznej po skażeniach toksycznymi środkami przemysłowymi, 

Warszawa 1993, s. 5, 7, 8, 19,11. 

69. Michalik J.S., „Nowe standardy bezpieczeństwa Unii Europejskiej”, część 2, Bezpieczeństwo 

Pracy 6 (323) 1998, s. 12-17. 

70. Michalik J.S., „System przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym w Polsce”, (1) 

Bezpieczeństwo Pracy 11 (364) 2001, s. 14-18. 

71. Michalik J.S., Gajek A., „Zmienione kryteria kwalifikacyjne i odpowiadające im zmiany w bazie 

danych o substancjach nibezpiecznych”, CIOP, Warszawa 2002. 

72. Michalik J.S., Kijeńska D.T., Gajek A., „Wykonywanie procedury zgłoszenia zakładów o 

zwiększonym oraz o dużym ryzyku poważnej awarii przemysłowej”, Poradnik, CIOP, 


73. Michalik J.S., Kijeńska D.T., „Identyfikacja obiektów zagrażających poważną awarią 

przemysłową. Substancje niebezpieczne i zasady postępowania”, Wytyczne, CIOP, 


259

260 


74. Michalik J.S., „Przeciwdziałanie poważnym awariom przemysłowym. Nowe polskie przepisy”, 

Bezpieczeństwo Pracy 9(362) 2001, s. 7-10. 

75. Michalik J.S., „Nowe standardy bezpieczeństwa Unii Europejskiej”, część 1, Bezpieczeństwo 

Pracy 5(322) 1998, s. 13-18. 

76. Mierzejewski J., Terroryzm biologiczny, życie weterynaryjne, 1997, 74, 204. 

77. MIOC – Materiały informacyjne o danych dotyczących zakładów przechowujących i 

przetwarzających TSP 2003. 

78. MON, Departament Społeczno-Wychowawczy, „Walka z terroryzmem we współczesnym 

świecie”, Informator Oddziału Współpracy ze Społeczeństwem, Nr 13, 2001, 7-18. 

79. Myślak Z., Starzyński Z., „Zarys kliniki i leczenia ostrych zatruć”, PZWL, Warszawa 1976. 

80. Narodowa Fundacja Ochrony Środowiska, „Biological and chemical terrorism: strategic plan 

for preparedness and response”, Morbidity and Mortality Weekly Report, US Dpt. Of Health 

and Human Services, CDC 2000, 49,1. 

81. National Akademy Press, „Chemical and Biological Terrorism”, Washington D.C. 1999. Tekst 

dostępny na stronie internetu http://www.nap.edu. 

82. Nowakowski R., Lembke J., Nowakowski M., „Pomoc medyczna w zagrożeniach środkami 

chemicznymi”, Przegląd Obrony Cywilnej 1995, 7, 10. 

83. Nowakowski R., Klonowski R.J., „Organizacja zabezpieczenia medycznego katastrof i stanów 

nagłych”, Łódż 1997, 9, 128, 129. 

84. Obolewicz A. Schroeder M., „Transport materiałów niebezpiecznych a zagrożenie środowiska”, 

Ratownictwo Polskie 1994, 2, 25. 

85. OECD Environment Monograph No 81, Paris, 1994, „Health Aspects of Chemical Accidents”. 

86. Philip R., Environmental health training within public health medicine, 

Public Health 1990, 104, 465. 

87. Pioś., „Ocena stanu zanieczyszczenia powietrza w Polsce w 1997r. na podstawie pomiarów w 

sieci podstawowej”, Warszawa 1998. 

88. Plantz S.H., Adler J.N., Medycyna ratunkowa, Wrocław 2000. 

89. Poradnik postępowania po awarii z uwolnieniem TSP. Emergency Response Guidebook. 

90. Pretto E., i in., „National Medical Response to Mass Disaster in the United States” , 

JAMA 1991, 266,1259. 

91. Purver R., Chemical and Biological Terrorism: The Threat According to the Open Literature, 

CSIS/SCRS, Kanada, June 1995, unclassified. 

92. PURVER, The Threat of Chemical/biological Terrorism, CSIS/SCRS, Kanada, 

August 1995, unclassified. 

93. Raport Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska: „Stan Środowiska w Polsce”, Warszawa 1998 r. 

94. Raport Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Warszawie, „Stan Środowiska w 

Województwie Mazowieckim”, Warszwa 2002. 

95. Ratownictwo Polskie, „Łączność cywilna w ratownictwie”, 1996/1/, 40-53. 

96. Robitaille A., Purver R., Smuggling Special Nuclear Materials, CSIS/SCRS, Kanada, 

May 1995, unclassified. 

97. Rogulski B., „Optymalizacji udzielania pomocy medycznej rannym i chorym profilu 

zachowawczego na szczeblu taktycznym”, Łódź 1995, 87. 

98. Rosa R., „Filozofia bezpieczeństwa”, AON Warszawa 1995. 

99. Rothschild J.R., „Tomorrows weapons: chemical and biological”, Wyd. New York 1964.


100. Rozporządzenie Ministra Komunikacji z dnia 06.12.1987 w sprawie wykazu rzeczy 

niebezpiecznych wyłączonych z przewozu koleją oraz szczególnych warunków przewozu 

rzeczy niebezpieczncyh dopuszczonych do przewozu (Dz.U. z 1987r. Nr 32, poz. 169). 

101. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie szczegółowych 

wymagań w zakresie przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego, ratownictwa technicznego, 

chemicznego, ekologicznego i medycznego oraz warunków, jakim powinny odpowiadać drogi 

pożarowe (Dz. U. Nr 7, poz. 64 z 1999 r.). 

102. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 września 2000 r. 

w sprawie szczegółowych zasad wyposażania jednostek organizacyjnych Państwowej Straży 

Pożarnej (Dz. U Nr 93, poz. 1035). 

103. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 grudnia 1999 r. w 

sprawie szczegółowych zasad organizacji Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego (Dz. U. 

Nr 111, poz. 1311). 

104. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21.08.1997 w sprawie substancji 

chemiczncyh stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub zycia (Dz. U. z 1997. Nr 105, poz. 671). 

105. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 września 1997 roku w sprawie 

szczegółowego zakresu działania dyrektora generalnego urzędu obrony cywilnej kraju 

(Dz. U. z 1997 r Nr 124, poz. 788). 

106. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 września 1993 roku w sprawie szczegółowego 

zakresu działania Szefa Obrony Cywilnej Kraju, szefów obrony cywilnej województw i gmin 

oraz zasad i trybu kierowania, a także koordynowania przez nich przygotowań i realizacji 

przedsięwzięć obrony cywilnej (Dz. U. z 1993 r Nr 91, poz. 420). 

107. STANAG 2103 – Meldowanie o wybuchach jądrowych, uderzeniach chemicznych i 

biologicznych oraz prognozowanie i ostrzeganie o związanych z nimi niebezpieczeństwach 

i zagrożonych rejonach (Allied Tactical Publication 45). 

108. STANAG 2112 – Rozpoznanie skażeń. 

109. STANAG 2133 – Ocena zagrożenia wojsk bronią chemiczną i biologiczną. 

110. STANAG 2367 – Terminy i definicje z dziedziny obrony przeciwchemicznej. (NATO Glossary 

of NBC Terms and Definitions (AAP-21). 

111. Stańczyk J., „Współczesne pojmowanie bezpieczeństwa”, ISP PAN, Warszawa 1996. 

112. Strategia Obronności Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa, maj 2000. 

113. Suwart J., „Zarys historii obrony cywilnej w Polsce 1920-1996”, Warszawa 1997. 

114. Szajewski J., Feldman R., Glińska-Serwin M., „Leksykon ostrych zatruć”, 

PZWL Warszawa 2000. 

115. Szałek J., „Psychologia Obrony Cywilnej”, Warszawa1988. 

116. Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów 

niebezpiecznych ADR. (Sporządzona w Genewie 30 września 1957 r., stan prawny na dzień 1 

stycznia 1999r.). Wyd.: ITS, Warszawa 1999. 

117. Ustawa z dnia 15 listopada 1984r. „Prawo przewozowe” (Dz.U. z 1995r. nr 119, poz. 575. 

118. Ustawa z dnia 21 listopada 1967 roku o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej 

Polskiej (znowelizowana – Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16), Dział IV – Obrona Cywilna. 

119. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 

r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 

121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 

120. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U Nr 88, poz. 400,z 1992 

r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz.17 i Nr 34, poz. 

261

262 


163 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152 poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 

i Nr 106, poz. 680 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz Nr 162, poz. 1126). 

121. Ustawa z dnia 27 lipca 2001r. o wprowadzeniu ustawy: Prawo ochrony środowiska, ustawy o 

odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (DzU nr 100, poz. 1085). 

122. Uzarczyk A., „Trucizny i inne niebezpieczne substancje chemiczne”, Gdańsk 2001, 7-21, 21-25. 

123. Wytyczne Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej w sprawie realizacji zadań 

z zakresu ratownictwa medycznego przez strażaków – ratowników Krajowego Systemu 

Ratowniczo – Gaśniczego. Warszawa, Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej 1999 r. (z 

późniejszymi zmianami). 

124. Zakrzewski S., „Podstawy toksykologii środowiska”, Warszawa 1995. 

125. Zarządzenie Nr 1387/97 Prezydenta m.st. Warszawy – Szefa Obrony Cywilnej Gminy 

Warszawa-Centrum z dnia 26 listopada 1997 roku, w sprawie utworzenia i przygotowania do 

działania Systemu Wykrywania i Alarmowania. 

126. Zarządzenie Nr 579/96 Prezydenta m.st. Warszawy, Szefa Obrony Cywilnej Gminy Warszawa- 

Centrum z dnia 28 marca 1996 roku, w sprawie utworzenia i przygotowania do działania 

formacji obrony cywilnej na terenie Gminy Warszawa-Centrum. 

127. Zięba R., „Instytucjonalizacja bezpieczeństwa europejskiego”, Warszawa 1999. 

128. Zuber vel Michałowski J., „Ratownictwo medyczne w Krajowym Systemie Ratowniczo- 

Gaśniczym”, Materiały Ogólnopolskiego Forum Ratownictwa Medycznego, Inowrocław, 1997.


Indeks pojęć i skrótów 

NBC Broń Jądrowa, Chemiczna i Biologiczna 

NDMS Narodowy System Zabezpieczenia Katastrof 

NDS Najwyższe Dopuszczalne Stężenie 

NDSCH Najwyższe Dopuszczalne Stężenie Chwilowe 

NDSP Najwyższe Dopuszczalne Stężenie w Miejscu Pracy 

OADA Ośrodek Analizy Danych i Alarmowania 

OAS Ośrodek Analizy Skażeń 

OC Obrona Cywilna 

PR Pojazd Reanimacyjny 

PSP Państwowa Straż Pożarna 

RID Międzynarodowy Rejestr Substancji Niebezpiecznych 

ROTA Przypadkowe Uwolnienie TSP Lub BST 

SEG Grupy Sanitarno Epidemiologiczne 

SEO Oddziały Sanitarno Epidemiologiczne 

SOR Szpitalny Oddział Ratunkowy 

SWO System Wczesnego Ostrzegania 

TCH Terroryzm Chemiczny 

TOPR Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe 

TSP Toksyczne Substancje Przemysłowe 

UN Organizacja Narodów Zjednoczonych 

WKTS Wojewódzka Kolumna Transportu Sanitarnego 

WOPR Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe 

WSPR Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego 

ZMS Zastępcze Miejsca Szpitalne 

263


16.Spis rycin 

Figure 1: Powierzchnia Warszawy wg kierunków wykorzystania. 14 

Rycina 2: Elektrownie jądrowe w odległości do ok. 300 km od 

granic Polski 91 

Figure 3: Obszary chronione przez Jednostki Ratowniczo-Gaśnicze 160 

Figure 4: Przewidywane zasięgi stref porażeń po nagłym uwolnieniu 

do atmosfery TSP w wybranych zakładach na terenie 

Gminy Centrum w Warszawie 198 

265


17.Spis tabel 

Tabela 1: Przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw 

wg sekcji w okresie styczeń-wrzesień 2004 r. 23 

Tabela 2: Struktura bezrobotnych, stan grudzień 2004 r. 24 

Tabela 3: Bilans bezrobotnych. 24 

Tabela 4: Bilans bezrobotnych w wieku 18-24 lata. 26 

Tabela 5: Pośrednictwo pracy stan grudzień 2004 r. – Oferty pracy. 27 

Tabela 6: Aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu, 

stan grudzień 2004 r. 27 

Tabela 7: Wykaz budynków wysokich na terenia m.st. Warszawy. 28 

Tabela 8: Wykaz supermarketów na terenie m.st. Warszaw 33 

Tabela 9: Struktura ludności w dzielnicach (stan: grudzień 2004 r.) 35 

Tabela 10: Struktura ludności w dzielnicach według płci 

z uwzględnieniem przedziałów wiekowych 

(stan: 31 grudnia 2004 r.) 36 

Tabela 11: Trasy o największym natężeniu ruchu samochodowego. 37 

Tabela 12: Spis ulic w Warszawie z uwzględnieniem ich kategorii. 38 

Tabela 13: Zakłady o dużym i zwiększonym ryzyku wystąpienia 

poważnej awarii przemysłowej. 61 

Tabela 14: Pozostałe zakłady stwarzające zagrożenie 

awarii chemicznej. 62 

Tabela 15: Charakterystyka przeciwpowodziowych wałów wiślanych 

na terenie m.st. Warszawy - lewy brzeg. 69 

Tabela 16: Charakterystyka przeciwpowodziowych wałów wiślanych 

na terenie m.st. Warszawy (prawy brzeg) 69 

Tabela 17: Charakterystyka przeciwpowodziowych 

wałów wiślanych na terenie m.st. Warszawy lewy brzeg. 70 

Tabela 18: Charakterystyka przeciwpowodziowych wałów 

wiślanych na terenie m.st. Warszawy (prawy brzeg) 72 

Tabela 19: Charakterystyka przeciwpowodziowych wałów 

wiślanych na terenie m.st. Warszawy (prawy brzeg) 74 

Tabela 20: Zestawienie materiałów potrzebnych do ochrony wałów 75 

Tabela 21: Charakterystyka wielkości wody. 82 

267

268 


Tabela 22: Liczba ludności zamieszkująca tereny 

zalewowe w Warszawie 82 

Tabela 23: Wykaz bloków energetycznych elektrowni jądrowych 

zlokalizowanych w odległości do 300 km od granic Polski. 90 

Tabela 24: Przyczyny interwencji zespołów ratownictwa medycznego 

i grupy wiekowe pacjentów (dane za 2004 r.) 109 

Tabela 25: Interwencje zespołów ratownictwa medycznego 110 

Tabela 26: Hospitalizacje pacjentów - przyczyny 

i grupy wiekowe pacjentów 111 

Tabela 27: Lista szpitali w m.st. Warszawie, które nie przesłały 

danych w 2003 r 112 

Tabela 28: Epidemiologia chorób zakaźnych (w 2004 r.) 112 

Tabela 29: Zestawienie szpitali na obszarze m.st. Warszawy. 120 

Tabela 30: Podstawowe informacje dotyczące infrastruktury 

szpitali m.st. Warszawy 124 

Tabela 31: Rodzaj sprzętu 136 

Tabela 32: Wykaz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, 

dla których organem założycielskim jest m. st. Warszawa 

(Lecznictwo ambulatoryjne). 137 

Tabela 33: Struktura pogotowia ratunkowego na terenie m.st. Warszawy 

(stan na 31.01.2005 r.) 143 

Tabela 34: Wykaz ambulansów „R” i „RW” w Warszawie 

(stan na dzień 31 grudnia 2004 r.) 144 

Tabela 35: Plan zespołów wyjazdowych w 2005 r. 146 

Tabela 36: Bilans środków łączności bezprzewodowej BBiZK. 149 

Tabela 37: Wykaz jednostek ratowniczo-gaśniczych podległych 

Komendzie Miejskiej PSP m.st. Warszawy 159 

Tabela 38: Bilans sił i środków do prowadzenia 

akcji ratowniczych. 164 

Tabela 39: Wykaz jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej 

w m.st. Warszawie. 169 

Tabela 40: Wykaz jednostek Straży Miejskiej. 172 

Tabela 41: Wykaz komend i komisariatów 

Policji garnizonu stołecznego 175


Tabela 42: Wykaz sił i środków będących w dyspozycji 

Komendy Stołecznej Policji. 178 

Tabela 43: Sposoby zapewnienia całodobowego dostępu do świadczeń 

lekarskich podstawowej opieki zdrowotnej 178 

Tabela 44: Procedura uruchamiania Zespołu Reagowania 

Kryzysowego m. st. Warszawy 193 

Tabela 45: Procedura ostrzegania, informowania i alarmowania 

ludności o zagrożeniach 194 

Tabela 46: Kalkulacja kosztów działania systemu 

P.R.M. na terenie m.st. Warszawy 197 

269


18.Spis procedur postępowania w przypadku 

wystapienia zagrożeń życia i zdrowia 

Procedura 1. Jak zachować się w przed burzą 

i gradobiciem? 199 

Procedura 3. Jak zachować się w czasie burzy i gradobicia? 200 

Procedura 4. Jak zachować się w czasie w czasie śnieżnej burzy 

i wielkich mrozów? 201 

Procedura 5. Jak zachować się, jeśli w czasie śnieżnej burzy 

i wielkich mrozów utknąłeś w drodze? 202 

Procedura 6. Jak zachować się, aby uniknąć powodzi lub 

ograniczyć jej skutki? 203 

Procedura 7. Jak zachować się, jeśli mieszkasz na terenie, 

który może zostać zalany? 204 

Procedura 8. Jak zachować się, jeżeli niebezpieczeństwo 

powodzi staje się realne (cz. I)? 205 

Procedura 9. Jak zachować się, jeżeli niebezpieczeństwo 

powodzi staje się realne (cz. II). 206 

Procedura 10. Jak zachować się podczas powodzi. 207 

Procedura 11. Jak zachować się podczas porywistych 

wiatrów (zapobieganie)? 208 

Procedura 12. Jak zachować się podczas silnej wichury? 209 

Procedura 13. Jak zachować się podczas upałów 

(czynności zapobiegawcze)? 210 

Procedura 14. Czynności ratujące przodczas udaru. 211 

Procedura 15. Porażenie prądem elektrycznym (zapobieganie). 212 

Procedura 16. Porażenie prądem elektrycznym (ratowanie, cz. I). 213 

Procedura 17. Porażenie prądem elektrycznym (ratowanie, cz. II). 214 

Procedura 18. Niewypały, niewybuchy (zapobieganie). 215 

Procedura 19. Niewypały, niewybuchy (ratowanie). 216 

271

272 


Procedura 20. Zagrożenie radiacyjne (zapobieganie). 217 

Procedura 21. Jak zachować sięw czasie zagrożenia radiacyjnego 

(cz. I)? 218 

Procedura 22. Jak zachować sięw czasie zagrożenia radiacyjnego 

(cz. II)? 219 

Procedura 23. Katastrofa budowlana (ratowanie, cz. I). 220 

Procedura 24. Katastrofa budowlana (ratowanie, cz. II). 221 

Procedura 25. Awaria energetyczna (ratowanie, cz. I). 222 

Procedura 26. Awaria energetyczna (ratowanie, cz. II). 223 

Procedura 27. Awaria energetyczna (ratowanie, cz. III). 224 

Procedura 28. Awaria energetyczna (utrzymywanie ciepła). 225 

Procedura 29. Utrata przytomności (ratowanie). 226 

Procedura 30. Zatrucia drogą pokarmową (ratowanie, cz. I). 227 

Procedura 31. Zatrucia drogą pokarmową (ratowanie, cz. II). 228 

Procedura 32. Zatrucia drogą oddechową (postępowanie). 229 

Procedura 33. Zatrucia drogą oddechową (postępowanie). 230 

Procedura 34. Użądlenia (zapobieganie). 231 

Procedura 35. Użądlenia (ratowanie). 232 

Procedura 36. Zasady postepowania podczas ewakuacji 

z obszarów szczególnego ryzyka. 233 

Procedura 37. Zasady postepowania podczas ewakuacji z budynku. 234 

Procedura 38. Terroryzm (zapobieganie, notowanie 

podejrzanych działań). 235 

Procedura 39. Terroryzm (dobre rady). 236 

Procedura 40. Planowanie na wypadek nagłego zdarzenia 

dla biznesu. 237 

Procedura 41. Napad z użyciem niebezpiecznego narzędzia 

(w czasie napadu). 238


Procedura 42. Napad z użyciem niebezpiecznego narzędzia 

(po napadzie). 239 

Procedura 43. Napad z bronią (w czasie napadu, cz. I.) 240 

Procedura 44. Napad z bronią (w czasie napadu, cz. II.) . 241 

Procedura 45. Napad z bronią (po napadzie). 242 

Procedura 46. Napad z wzięciem zakładnika. 243 

Procedura 47. Napad z wzięciem napastnika (po napadzie). 244 

Procedura 48. Zagrożenie bombowe (informacja 

o podłożeniu bomby). 245 

Procedura 49. Zagrożenie bombowe 

(wykrycie/znalezienie bomby). 246 

Procedura 50. Jak zachować się, jeżeli nastąpił wybuch bomby. 247 

Procedura 51. Zagrożenie bioterrorystyczne (cz. I). 248 

Procedura 52. Zagrożenie bioterrorystyczne (cz. II). 249 


(cz. III, korespondencja i przesyłki). 250 

Procedura 54. Zagrożenie bioterrorystyczne (cz. IV, przesyłki, 

które należy traktować jako „podejrzane”). 251 

Procedura 55. Jak zachować się podczas działań policyjnych. 252 

273

Droga strona okładki

Radosław Ziemba - medpharm.com.pl

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?