magdalena urbaniak analiza porównawcza zawartości dioksyn i ...

WYNIKI
4.2.1.3. Sezonowa zmienność stężeń PCDD, PCDF i dl-PCB w osadach
dennych zbiornika Włocławskiego
W zebranym materiale osadów dennych Zbiornika Włocławskiego stwierdzono
wyższe wartości stężeń PCDD, PCDF oraz dl-PCB w sezonie wiosennym
w porównaniu do sezonu jesiennego, na obu badanych stanowiskach, wynoszące na
stanowisku W1 dla PCDD 925,23 (wiosna) i 427,19 ng/kg s.m. (jesień) oraz 829,01
(wiosna) i 60,12 ng/kg s.m. (jesień) na stanowisku W2. W przypadku stężeń sumy
PCDF wartości te również były wyższe w próbach pobieranych w sezonie wiosennym
i kształtowały się następująco: 132,40 (wiosna) i 44,99 ng/kg s.m. (jesień) na
stanowisku W1 oraz 82,79 (wiosna) i 58,76 ng/kg s.m. (jesień) na stanowisku W2.
Również średnie stężenie dl-PCB na stanowisku W1 było wyższe w sezonie wiosennym
– 240,70 ng/kg s.m., podczas gdy w sezonie jesiennym wyniosło 60,92 ng/kg s.m. (Rys.
47, Załącznik 11). Wyjątkiem było średnie stężenia sumy dl-PCB na stanowisku W2 -
wyższe w sezonie jesiennym – 932,84 ng/kg s.m., podczas gdy w sezonie wiosennym
wyniosło 251,76 ng/kg s.m. (Rys. 47, Załącznik 11). Na stanowisku W1 różnice te były
we wszystkich trzech przypadkach istotne statystycznie (Test Wilcoxona: T=0; p=0,02
dla PCDD; T=0; p=0,005 dla PCDF oraz T=0; p=0,003 dla dl-PCB). W przypadku
stanowiska W2 istotne statystycznie różnice pomiędzy stężeniem badanych związków
w sezonie wiosennym i jesiennym stwierdzono jedynie dla dl-PCB (T=6; p=0,01). W
przypadku PCDD i PCDF nie zanotowano istotnych statystycznie różnic (Test
Wilcoxona: T=5; p=0,13 dla PCDD oraz T=5; p=0,44 dla PCDF).
Sezonową zmienność zanotowano także w przypadku zawartości procentowej
poszczególnych kongenerów, w szczególności kongeneru OCDD, którego udział na
stanowisku W1 wzrósł z 88,79% wiosną do 92,10% jesienią. Na stanowisku W2
sytuacja uległa odwróceniu i zanotowano spadek udziału OCDD z 91,08% wiosną do
72,80% jesienią. W przypadku kongeneru OCDF zaobserwowano podobną sytuację, tj.
zwiększenie średniego udziału na stanowisku W1 (z 23,30% wiosną do 36,61%
jesienią) oraz spadek (z 31,61% wiosną do 16,88% jesienią) na stanowisku W2.
Jednocześnie stwierdzono, iż średni udział pozostałych kongenerów PCDF, w tym
głównie 1,2,3,4,7,8-HxCDF i 2,3,4,6,7,8-HxCDF, wzrósł o ponad 10% na stanowisku
W2 (11,19% dla 1,2,3,4,7,8-HxCDF i 16,03 % dla 2,3,4,6,7,8-HxCDF). Na stanowisku
W1 procentowy udział wymienionych kongenerów był znacznie niższy i nie
przekraczał 4% (Rys. 48, Załącznik 12). Również udział kongenerów dl-PCB uległ
- 95 -