magdalena urbaniak analiza porównawcza zawartości dioksyn i ...

WYNIKI
hipotezę o równości rozkładów (T=0; p=0,002). Również stężenia ogólne z podziałem
na kongenery non-ortho były wyższe na stanowisku W2, wynosząc odpowiednio 52,59
i 539,68 ng/kg s.m., podczas gdy na stanowisku W1 wartości te kształtowały się
następująco: 13,47 i 137,31 ng/kg s.m. Procentowy udział poszczególnych kongenerów
w ogólnym stężeniu dl-PCB był wyrównany i wahał się od 0,00 do 0,19% dla PCB-169
i od 52,55 do 57,24% dla PCB-118, odpowiednio na stanowisku W1 i W2 (Rys. 45,
Załącznik 10).
W zakresie poziomu toksyczności prób, wyższą wartość zanotowano na
stanowisku W1 (11,58 ng TEQ/kg s.m.) w stosunku do stanowiska W2 (8,83 ng
TEQ/kg s.m.). Otrzymane wartości generowane były dużym udziałem PCDD, głównie
kongeneru 1,2,3,7,8-PeCDD posiadającego wysoki współczynniki TEF (Rys. 46).
Testowanie z wykorzystaniem testu Wilcoxona potwierdziło istotne statystycznie
różnice poziomu toksyczności pomiędzy stanowiskami na poziomie istotności p=0,002.
stężenie [ng/kg s.m.] ]
1600
1200
800
400
0
*
W1 W2
400
** ***
**
PCDD PCDF PCB
Rys. 44. Zróżnicowanie średnich stężeń ogólnych PCDD, PCDF i dl-PCB na stanowiskach
usytuowanych wzdłuż Zbiornika Włocławskiego (szczegóły w Załączniku 9);
* zaznaczono istotne statystycznie różnice stężenia PCDD pomiędzy stanowiskami;
** zaznaczono istotne statystycznie różnice stężenia PCDF pomiędzy stanowiskami;
*** zaznaczono istotne statystycznie różnice stężenia dl-PCB pomiędzy stanowiskami.
stężenie [ng/kg s.m.] ]
1600
1200
800
0
*
***
PCDD PCDF PCB
- 93 -