magdalena urbaniak analiza porównawcza zawartości dioksyn i ...

WYNIKI
istnienie zmienności dla prób pobranych prawie ze wszystkich zbiorników: SJG (T=3;
p=0,004), SJD (T=8; p=0,015), SZT (T=0; p=0,003), SZP (T=1; p=0,007). Wyjątkiem
były próby pobrane ze stanowiska środkowego - SZZ, dla którego nie wykazano
istotnych statystycznie sezonowych różnic (T=25; p=0,27).
Jednocześnie należy podkreślić sezonową zmienność udziału procentowego
poszczególnych kongenerów, zwłaszcza na dwóch pierwszych stanowiskach, tj. SJG
i SJD, gdzie zanotowano największą zmienność sezonową udziału kongenerów PCDD,
wahającą się w granicach od ok. 8 do 44%, podczas gdy na pozostałych stanowiskach
nie odnotowano znacznych różnic udziału poszczególnych kongenerów pomiędzy
sezonem wiosennym i jesiennym (Rys. 33, Załącznik 5).
W przypadku zmienności kongenerów PCDF nie odnotowano trendu
w zmienności sezonowej, jednakże na uwagę zasługuje fakt znacznego udziału
kongeneru 2,3,7,8-TCDF na pierwszym stanowisku badań, tj. SJG, wynoszący 70,81%,
podczas gdy w pozostałych zbiornikach wartości te wahały się w granicach od 0,00 do
3,68%. Udział pozostałych kongenerów wahał się w granicach od 2,19 do 58,39% dla
2,3,4,6,7,8-HxCDF, od 13,13 do 61,73% dla 1,2,3,4,6,7,8-HpCDF oraz od 0,00 do
49,24% dla OCDF (Rys. 34, Załącznik 5).
W zakresie sezonowej zmienności dl-PCB największym wahaniom uległ
kongener PCB-118, którego udział na stanowisku pierwszym (SJG) i ostatnim (SZP)
wzrósł w sezonie jesiennym odpowiednio o 11,30% i 45,32%, podczas gdy zbiorniki
środkowe wykazywały spadek jego udziału o 0,04%, 16,79% i 24,61%, odpowiednio na
stanowiskach SJD, SZZ i SZT. W przypadku pozostałych kongenerów tendencję
spadkową w sezonie jesiennym zauważono dla PCB-167 (od 4,81% do 39,80%) oraz
PCB-105, którego udział na stanowisku SJG i SZP spadł o 12,98% i 4,87%, natomiast
wzrósł o 5,89%, 6,75% i 13,08%, odpowiednio na stanowiskach SJD, SZZ i SZT (Rys.
35, Załącznik 5).
Analiza sezonowej zmienności toksyczności prób wykazała, iż w zbiornikach
usytuowanych na początku kaskady, tj. SJG, SJD i SZZ, wyższe poziomy notowano
w próbach pobranych w okresie jesiennym, podczas gdy w zbiornikach końcowych –
SZT i SZP, stwierdzono tendencję odwrotną, z wyższymi wartościami w sezonie
wiosennym (Rys. 36). Jednakże test Wilcoxona nie wykazał istotnych sezonowych
różnic pomiędzy poziomem toksyczności (p=0,28 dla SJG; p=0,28 dla SJD; p=0,11 dla
SZZ; p=0,11 dla SZT i p=0,28 dla SZP).
- 81 -