magdalena urbaniak analiza porównawcza zawartości dioksyn i ...

WSTĘP
samic, a w konsekwencji oddziaływanie na proces reprodukcji i liczebności populacji.
Ponadto związki te wykazują działanie karcynogenne, hepatotoksyczne,
immunotoksyczne i neurotoksyczne (MAKLES I IN., 2001).
Konwencja Sztokholmska (http://ks.ios.edu.pl/gef/ftp/konwencja.pdf)
zobowiązała kraje ratyfikujące, w tym Polskę, do działań mających na celu:
1) ograniczenie zagrożenia, jakie stanowią Trwałe Zanieczyszczenia Organiczne,
m.in. poprzez kontrolę ich produkcji, użycia i emisji, oraz
2) określenie stopnia skażenia środowiska i narażenia populacji ludzkiej na ich
niekorzystne działanie.
Istotne jest zatem poznanie nie tylko stanu zanieczyszczenia produktów
spożywczych pochodzenia zwierzęcego, co obecnie czyni wiele instytucji naukowych,
w tym: Państwowy Instytut Weterynaryjny w Puławach i Morski Instytut Rybacki
w Gdyni, ale przede wszystkim ocena stanu zagrożenia środowiska naturalnego oraz
określenie i scharakteryzowanie procesów determinujących zakres spotykanych stężeń
typowych dla warunków polskich. Identyfikacja istniejących zagrożeń oraz dążenie do
obniżenia ilości tychże związków w środowisku przyczyni się do zabezpieczenia
zdrowia społeczeństwa, a tym samym stanowić będzie środek do realizacji celów
strategii Unii Europejskiej w zakresie TZO (Konwencja Sztokholmska,
(http://ks.ios.edu.pl/gef/ftp/konwencja.pdf) oraz utrzymania dobrego stanu wód
(Ramowa Dyrektywa Wodna)
Narzędziem pomocnym w realizacji powyższych założeń, pozwalającym
jednoczenie zwiększyć odporność ekosystemu na stres antropogeniczny jest koncepcja
Ekohydrologii (ZALEWSKI, 1997; ZALEWSKI I IN., 1997; ZALEWSKI, 2000; ZALEWSKI,
2006AB), której głównym przedmiotem badań są interakcje pomiędzy procesami
hydrologicznymi a dynamiką biocenoz w zlewni pod kątem zwiększenia odporności
ekosystemów wodnych na antropopresję. Rozwiązania proponowane przez tę
dyscyplinę nauki skupiają się na integracji zarządzania zasobami wodnymi w skali
dorzecza z uwzględnieniem procesów geologicznych, geomorfologicznych,
hydrologicznych i biochemicznych w szerokiej skali czasoprzestrzennej. Priorytetem
jest wykorzystanie „szans” ekosystemów, czyli możliwości wynikających
z wykształconych na drodze ewolucji, mechanizmów odpornościowych ekosystemu na
czynnik stresu oraz utrzymanie jego równowagi homeostatycznej.
- 9 -