magdalena urbaniak analiza porównawcza zawartości dioksyn i ...

TEREN.BADAŃ
Zbiornik Włocławski jest największym pod względem powierzchni i drugim, co
do objętości, sztucznym zbiornikiem zaporowym w Polsce. Jego powierzchnia wynosi
75 mln m2, maksymalna objętość - 408 mln m 3 , długość - 58 km, szerokość - 2,4 km,
średnia głębokość - 5,5 m, maksymalna - 14 m (SZUPRYCZYŃSKI, 1986). Średni czas
wymiany wody w zbiorniku wynosił 5 dni, jednakże przy wysokich, powodziowych
przepływach wody – powyżej 4000 m 3 /s, okres wymiany wody spadał poniżej jednej
doby, co zdecydowało o rzecznym charakterze zbiornika (CHUDY, 1985). W roku 2007
i 2008, ze względu na zmianę charakteru zbiornika na przepływowy, ze średnim
przepływem rocznym 930-970 m 3 /s, retencja wody w zbiorniku nie zachodziła.
Główna oś zbiornika biegnie z południowego zachodu na północny wschód, co
przy dominujących wiatrach zachodnich wpływa w znaczący sposób na falowanie.
(Rys. 18).
Do głównych zadań zbiornika należą:
- ochrona przeciwpowodziowa;
- retencja czystej, przydatnej gospodarczo wody;
- wyrównywanie przepływów Wisły w rejonie Włocławka;
- poprawa warunków żeglugowych na Wiśle;
- produkcja czystej energii elektrycznej (160 MW) (SZUPRYCZYŃSKI, 1986).
2.3.2. Opis stanowisk poboru prób
Stanowiska poboru prób rozmieszczone były wzdłuż Zbiornika Włocławskiego
Stanowisko „Nowy Duninów” (W1) - położone w środkowej części zbiornika,
w głównym nurcie wody. Głębokość zbiornika wynosi ok. 8m. Jest to obszar
intensywnie wykorzystywany turystycznie.
Stanowisko „Modzerowo” (W2) – położone w części dolnej zbiornika, gdzie
maksymalna głębokość dochodzi do 13 m.
- 43 -