magdalena urbaniak analiza porównawcza zawartości dioksyn i ...

2.2. ZBIORNIKI MAŁEJ RETENCJI NA RZECE SOKOŁÓWCE
2.2.1. Charakterystyka ogólna rzeki Sokołówki
TEREN.BADAŃ
Sokołówka (numer zlewni 3305 wg Katastru Rzek Polski) to lewobrzeżny,
drugorzędowy dopływ Bzury o długości od źródeł do ujścia 13,3 km, w tym na terenie
Łodzi 13,0 km. Początkowy odcinek rzeki (od ul. Centralnej) na długości 1,3 km ujęty
jest w kryty kanał ułożony przed 1945 rokiem. W latach 1978-1980 rzeka została
uregulowana i od tego czasu wykorzystywana jest jako odbiornik nieoczyszczonych
wód opadowych (Rys. 9). Wody ujęto w otwarty kanał o szerokości dna od 0,8 do 2,1
metra, które umocniono płytami żelbetonowymi. Skarpy natomiast umocniono
elementami dwuotworowymi typu „heksapot”, do wysokości 1 metra. Zbudowano 11
stopni wodnych o wysokości 0,3 m, zmniejszających naturalny średni spadek rzeki
o 0,25 o /oo (JOKIEL I MAKSYMIUK, 2002; BIEŻANOWSKI, 2003; KUJAWA I KUJAWA, 2003;
WAGNER I IN., 2007).
Rys. 9. Wyloty wód burzowo-deszczowych (czerwone strzałki) na rzece Sokołówce (JOKIEL
I MAKSYMIUK, 2002)
Zlewnia rzeki Sokołówki rozciąga się równoleżnikowo od zachodniej części
strefy krawędziowej Wzniesień Łódzkich po Garb Bałucko-Julianowski, ograniczający
zlewnię od południa i południowego zachodu. Garb Bałucko-Julianowski,
o wysokościach względnych dochodzących do 230 m n.p.m., stanowi główny dział
wodny Wisła-Odra (Rys. 10).
- 32 -