magdalena urbaniak analiza porównawcza zawartości dioksyn i ...

występującej wierzby (SUMOROK I KIEDRZYŃSKA, 2007).
DYSKUSJA
Ważnym narzędziem pozwalającym ograniczać transport PCDD, PCDF i dl-
PCB mogą być również działania w korycie rzeki. Zabiegi renaturyzacyjne, poprzez
remeandrowanie i tworzenie sekwencji bystrzy i plos, powinny prowadzić do
równowagi dynamicznej pomiędzy erozją i sedymentacją (GORDON I IN., 1992;
MADSEN, 1995). Zwiększy to różnorodność habitatów i podniesie wydajność
samooczyszczania rzek jak również podniesie odporność ekosystemu na
zanieczyszczenia chloroorganiczne.
Również w przypadku zlewni zurbanizowanych możliwe jest wykorzystanie
procesów ekohydrologicznych, wspomagających i/lub wykorzystujących naturalne
właściwości ekosystemu w celu redukcji notowanych obecnie wysokich stężeń
związków PCDD, PCDF i dl-PCB. Jest to szczególnie istotne w przypadku
ekosystemów o stosunkowo niewielkiej powierzchni, takich jak zlewnia rzeki
Sokołówki, gdyż ekosystem taki daje możliwość zastosowania wielu metod
jednocześnie i pozwala monitorować uzyskiwane efekty w czasie.
Przykładem zastosowania procesów ekohydrologicznych w zlewni rzeki
Sokołówki są działania realizowane w ramach projektu UE SWITCH („Sustainable
Water management Improves Tomorrow’s Cities Health”). Jednym z elementów
projektu jest renaturyzacja doliny rzeki Sokołówki w ramach którego przewiduje się
szereg działań mających na celu rozszerzenie zielonych stref w północnej części miasta,
m.in.:
a) działania w zakresie zabudowy i użytkowania terenów doliny Sokołówki:
- wyznaczenie tzw. zielonego korytarza przyrodniczego w dolinie Sokołówki
obejmującego dolinę zalewową o szerokości 50 m po każdej stronie rzeki;
- wyznaczenie pasów buforowych oddzielających dolinę rzeki od strefy rezydencjalnej
w ramach Parku Doliny Sokołówki;
- wyznaczenie trenów pod zabudowę rezydencjalną nie zaburzającą struktury oraz
walorów estetycznych krajobrazu;
b) działania w zakresie struktury i rodzaju pokrycia terenu w dolinie Sokołówki:
- tworzenie naturalnych barier w postaci nasadzeń drzew odgradzających i izolujących
ciągi ruchu drogowego;
- rozmieszczenie trawników oraz innych form zieleni miejskiej poniżej ciągów ruchu
drogowego, celem minimalizacji odpływu wód burzowych z sieci dróg do kanalizacji
- 189 -